Zwerftocht door het winterduin.
Wij bevelen U aan:
H'
H.D.
AGENDA.
V R T.T DAG 23 DECEMBER 1938
H'AAREEM'S DAGBCAD
'6
Over alles lag een donzen kleed.
Sporen en prenten in de sneeuw
- ET SNEEUWT. Een wilde
warreling van witte vlokken
stuift langs mijn raam, waar
de ijsbloemen langzaam weg
vloeien, niet bestand tegen de warmte
van den haard, die echter in den
nacht was uitgegaan. Soms neemt de
wind die vlokken op en jaagt ze voor
zich uit. Dan stuiven ze holderdebol
der achter elkaar aan. rollen en bui
telen om en over, tot ze hun vaart
verliezen en ergens in een luw hoekje
naar de aarde zakken. Staag dwarre
len de vlokken omlaag, alles bedek
kend met een dikke, blanke bont-
laag. Alles wordt mooier, en onwe
zenlijker ook.
In de buitenwijken, waar de sneeuw langer
blijft liggen, klinken juichende stemmetjes
van kinderen, die uitgelaten van dit nieuwe,
wonderlijke speelgoed genieten. En buiten de
stad. waar de weilanden nu eindeloos lijken,
omdat aan den horizon lucht en land ineen
vloeien, is het doodstil. Soms is er het vaag
gerucht van sneeuw, die van een overbelasten
boomtak glijdt, maar dan is het weer stil.
doodstil.
Maar in de binnenstad hebben voetgangers
en voertuigen de blanke pracht in een vieze
bruine modder doen veranderen: in een ijzige
natte massa, die door de naden van het meest
waterdichte schoeisel dringt, en alle vreugde
vergalt. In de stad is het dan ook niets ge
daan, en daarom keeren we haar den r,ug toe,
om buiten, langs den duinrand, te genieten
van de winterpracht, die o zoo spoedig weer
verdwenen kan zijn. Want was het niet nog
nauwelijks een week geleden zachter dan het
in jaren in December geweest was?!
Door het dennenbosch met zijn eentonige
stammenrijen zetten we koers naar het duin,
dat we weldra blank door de stammen zien
schimmeren. Maar voor we dat bereiken,
wordt de aandacht getrokken door heel hooge
fijne geluidjes, van meezen en goudhaantjes.
Forsche koolmeezen, met fluweelzwarte petjes
en een zwarte stropdas over hun gele vest,
pimpelmeesjes, die behendig als aapjes om de
takken buitelen en wier lichtblauwe petjes
mooi kleuren bij de zwavelgele buikjes, en
een paar zwarte meezen. kenbaar aan de witte
vlek'in den nek Als we met den kijker de
takkendwarreling doorzoeken, dan ontdekken
we ook nog een stuk of wat staartmeezen,
waarvan naar ik meen wijlen E. Heimans
eens gezegd heeft, dat het net „kluwentjes
wol met een breipen erin" zijn. En daar heeft
het inderdaad veel van weg. Want zoo'n peu
ter is eigenlijk meer staart dan vogel. En
vooral als ze naar een volgenden boom vlie
gen, zien we, dat het eigenlijke lichaampje
bijna kogelrond is. waar de staart dan zoo'n
beetje achteraan komt.
Welkome vreemdelingen.
Doch die verschillende meezen kunnen we
hier ook in den zomer ontmoeten, behalve dan
de zwarte mees. die in het westen van ons
land vrij zeldzaam broedt, zoodat we beter
doen, eens op die peuters daar ginds te letten.
Die zijn veel minder opzichtig gekleed dan de
meezen. doch als we hen in den kijker nemen,
dan blijken toch ook deze goudhaantjes, want.
daar hebben we hier mee te maken, aller-
sierlijkste diertjes te zijn. En de kleine kopjes
zijn wel niet fel, maar toch heel mooi getee-
kend. Over den kruin loopt een heldergeel
streepje, afgezet met fluweelzwarte randjes,
terwijl het donkere kraaloogje weer door lich
tere veertjes omringd is.
Tenminste, zoo ziet het gewone goudhaantje
er uit. Maar zyn neefje, het wat zeldzamer
vuurgoudhaantje, heeft een iets bonter signa
lement. Wel heeft het ook een geelachtig
streepje over den kop, doch dit zweemt toch
meer naar het oranje-rood, terwijl op het
zwarte randje daarlangs onmiddellijk een wit
te wenkbrauwstreep volgt, waaronder dan
weer een zwart streepje loopt, dat precies
door het oogje gaat.
Het goudhaantje broedt nog wel hier en
daar in het oosten van ons land, doch dat doet
het vuurgoudhaantje slechts bij hooge uit
zondering. Maar in den wintertijd kunnen we
beide soorten vrij geregeld in het naaldhout
aantreffen. Dan komen ze bij duizenden uit
het noorden en oosten naar ons land, zoodat
we veilig mogen aannemen, dat de vogeltjes
die daar boven onze hoofden van tak tot tak
wippen. Zweden of Noren, Lappen of Finnen,
ja wellicht zelfs Russen of Samojeden zijn.
Misschien zullen ze nog verder naar het zui
den trekken, als de vorst aan houdt, mis
schien ook blijven ze hier. Doch in elk geval
zullen ze ons in het voorjaar, op enkele uit
zonderingen na, weer verlaten.
Kramsvogels en koperwieken.
Aan den rand van ons dennenbosch groeit
wat kreupelhout en daaronder zijn zanglijs
ters en merels aan het zoeken naar voedsel.
Heele tunnels hebben ze gegraven, om bij het
dorre blad te komen, in de hoop daar nog een
slakje of wormpje te kunnen verschalken.
Maar zijn het wel allemaal zanglijsters? Het
wantrouwen blijkt gegrond te zijn, want een
paar leden van dit gezelschap blijken, even
als de goudhaantjes, „uitlanders" te zijn. Ze
lijken wel wat op de gewone zanglijsters.
Vooral de koperwieken, die echter een witte
wenkbrauwstreep hebben en wat gele veer
tjes in de oorstreek. Als er een opvliegt kun
nen we ook de bruinroode vlekken op de flan
ken en onder de vleugels zien, waaraan deze
vogels hun naam danken.
De kramsvogels zijn naar mijn smaak veel
mooiere vogels. Ze zijn forsch gebouwd en
houden kop en hals flink rechtop, zoodat ze
een veel fierderen indruk maken, dan de ove- 1
rige lijstersoorten, die meestal maar zoo'n
beetje in elkaar gedoken rondhippen. Uitge
zonderd dan de groote of mistellijsters. Ook
het blauwgrijs van kop, nek en stuit contras
teert fraai met het warme roodbruin der vleu
gels, den zwarten staart en de lichtgele, bruin-
gespikkelde borst der kramsvogels.
Maar eigenlijk is het niet verstandig, hier
onzen tijd te verdoen bij vogels, die ge bij
vorst en sneeuwval ook vlak bij de stad, ja
vaak zelfs in den tuin te zien krijgt. De De
cember dag is maar kort en we hebben nog
meer op ons programma staan. Naar die lijs
ters en meezen kunt ge dan beter eens een
middagje in den Haarlemmerhout, het Bloe-
mendaalsche bosch, of Groenendaal gaan kij
ken Ge vindt ze daar bij honderdtallen.
Hit. wijd en verlaten.
Voor ons ligt het duin, wit, wijd en verla
ten. De sneeuw heeft de vormen verzacht en
pacht golvend liggen de heuvels naast en ach
ter elkaar. Maar in de verte steken de con
touren nauwelijks af tegen de grauwgrijze
winterlucht. Vaag, pastelblauw staan de ver
wrongen stuifdennen aan den horizon.
Stil, zonder een woord te spreken, stappen
wij naast elkaar door dit grootsche landschap,
waar de stilte bijna hoorbaar, en toch niet
beklemmend is. We zijn sprakeloos, en loopen
met wijd-open oogen te genieten van dit
prachtige schouwspel, waarin de détails hun
waarde verliezen. Ik weet wel. dat er natuur
liefhebbers zijn, wier dag niet goed is, als zij
niet minstens een vijf-en-twintig vogelsoor
ten hebben gezien en een paar honderd plan
tensoorten hebben gevonden. En ik erken
gaarne, dat het een bizondere voldoening
geeft, als je een zeldzamen vogel in den kij
ker krijgt, dien je nooit eerder zag, dan op
een prentje ln een vogelboek.
Maar toch gebeurt-het maar al te vaak, dat
dit soort natuurliefhebbers het geheel uit het
oog verliest. Dat ze ronddolen als een prikke-
been, zonder onderbreken naar den grond
turend, of door den kijker loerend, dan wel
met een vlindernetje achter kleurige kapellen
aandravend. Terwijl zij zich daarbij den tijd
niet gunnen, om ook eens rond te zien, naar
andere dingen. Zoodat ze ongevoelig zijn voor
de bekoring, die van zoo'n sneeuwlandschap
uitgaat, niet zien, hoe grappig die jonge den
nen er uit zien, met dikke sneeuwmutsen op.
De ware natuurliefhebber, die werkelijk ge
nieten wil van het buiten-zijn, moet den gul
den middenweg zoeken, en zoowel op de dé
tails, als op het machtige geheel acht geven.
Vooral bij de jongelui, die als ze aan natuur-
sport doen. zich meenen te moeten speciali-
seeren op planten, vogels, insecten, mossen,
paddenstoelen en wat al meer, waarbij ze dan
nauwelijks oog hebben voor het andere, ont
breekt het helaas aan die algemeene natuur-
waardeering maar al te zeer. Wat ongetwijfeld
jammer is.
Buizerden en kraaien.
En terwijl we zoo loopen te genieten van
net kostelijke gezicht van zoo'n besneeuwd
duinlandschap, een beeld dat we lang niet elk
jaar te zien krijgen, zijn het weldra toch weer
détails, die onze aandacht vragen. Een troepje
kraaien zweeft boven gindschen duintop,
luid krassend en rumoerend, zoodat er onge
twijfeld iets bizonders gaande moet. zijn. De
kijker haalt het troepje naderbij en dan ont
dekken we ook onmiddellijk de oorzaak van
de opwinding onder de kraaien. Midden tus-
schen de grijsrokken vliegt een grootere. brui
ne vogel, met breede, ronde wieken. Een bui
zerd. die waarschijnlijk een dood konijntje
ontdekt had. doch nu door de bonte kraaien
in zijn maaltijd gestoord wordt en zich sullig
door die druktemakers laat verjagen.
Dat zien we in dezen tijd van het jaar her
haaldelijk boven het duin. Want hoewel de
buizerds toch veel forscher en sterker zijn
dan de kraaien, laten zij zich toch altijd weer
door die schreeuwlelijkerds verdrijven, zon
der zelfs maar een poging te doen, om zich
te verweren. Een jaar of vijftig geleden zou
men waarschijnlijk gezegd hebben, dat de
„koninklijke" roofvogel het beneden zijn
waardigheid acht, zich met de „minderwaar
dige" kraaien te meten. Doch met alle respect
voor mijn collega's uit dien tijd, is zooiets
onzin. Want al zijn vogels dan geen automaten
zonder meer, zooals men later, in een ander
uiterste vervallend, wel eens heeft willen be
weren. gevoelens van „trots" en „minach
ting", zooals wij die kennen, zijn hun toch
vreemd. Eerder moeten we aannemen, dat de
buizerds de kraaien inderdaad niet aandur
ven. Waarschijnlijk omdat er altijd zooveel
op het lawaai afkomen, dat ze steeds in de
meerderheid zijn.
Vlaamsche gaaien vliegen krijschend weg
uit het kreupelhout en ook een troepje eksters,
die we hier 's zomers eigenlijk weinig zien,
geeft nu acte de présence. Mooie, zwart-witte
vogels zijn dat toch en het is jammer, dat het
zulke felle nestroovers zijn, dat men niet kan
dulden dat zij zich sterk uitbreiden.
Een konijntje rent voor ons uit en in de
sneeuw kunnen we nu prachtig zijn spoor
zien. Twee kleine, ronde afdrukken van de
voorpootjes en twee langwerpige van de ach-
terloopers. Het haas heeft een ongeveer ge
lijk spoor, doch de afdxmkken zijn grooter en
ook de spi'ongen.
De avond valt
We zwerven verdei\ Overal vertoont het
sneeuwdek de sporen en prenten van roover-
tjes en knagertjes. Lang niet altijd slagen we
er in. deze sporen te ontraadselen. Maar niet
temin is het een genoegen, ze na te speuren.
Het doet ons denken aan de avonturen "an
Old Shatterhand en zijn rooden vriend Win-
netou, die we vroeger verslonden de avon
turen dan altijd en we vi-agen ons af, of
het dezen meesters in het spoorzoeken zou
gelukken deze „verhalen in de sneeuw" te
ontraadselen.
Doch de Decembermiddag is maar kort. De
schemering sluipt naderbij. De lucht zit pot
dicht en het sneeuwt nog steeds. Doch dat is
hier, ver buiten de stad, waar het sneeuw
kleed ongerept blijft, eigenlijk een genoegen
Wonderlijk mooi is alles in dit vage licht,
op de grens van dag en avoxxd. De dennen
lijken groote kerstboomen. met plokken wat
ten op hun takken. Bij eiken stap kraakt de
bevroren sneeuw onder onze voeten. Boven
de duinweide roept een steenuiltje, dat op
muizenjacht gaat. Als we op de laatste dui
nenrij staan, ligt voor ons de stad met haar
duizenden lichtjes en erboven een rosse licht
vlek tegen de laaghangende wolken. Er zit nog
meer sneeuw in de lucht!
KO ZWEERES.
Omdat 't Winter is: Omdat 't Kerstmis is:
RUM PUNCH, rood etiket 3.20 blauw etiket 2 60
CITROEN PUNCH rood etrket 3.20 blauw etiket 2.60
ARAK PUNCH rood etiket 3.20 blauw etiket 2.60
RUM SPECIAl3 65
COGNAC SPECIAl No t50
SPECIAl N. 33 05
Vitui 3-45
PElllSSON PtRE t CO- -4 15
BISSCHOPWIIN. wan Juiwtran. reodan w.|» 0.80
WHISKY „Vat 69-5 40
ZEER OUDE GENEVER PRIMA3.25
ADVOCAAT, allaan wan wancha luppana.eran an
da baita brandtwqn. brum etiket t 50 blauw atikel 1.75
Voöris eene groote verscheidenheid
exquise Wijnen en Gedistilleerd
SHERRY MANZANIllA FINA raar droog
M0NTILLA (Cordoba)2.25 i
1934 CHABLIS LES CLOS Ier Cru
1934 MEURSAULT1.90 1
1934 CHATEAU LANGOA BARTON. Ier Cru
SI. lulien. Medoc b, 12 II.
24 II
1.65
1936 CHATEAU DES WUGfRES HAUT GRAVES, SEC 1,40
1936 CHATEAU SU0UIRAUT Ier Cru Saultmai II 1 90
bn 12 II. 1 75 1
1934 BEAUIOLAIS SUPÉRIEUR1351
b.| 24 II. 1.15(1
CHAMPAGNE PERRIER DEMI SEC 1929
CHAMPAGNE CUVÊE ROYALE .1928. BRUT
20 HOOFDDEPOTS
IN NEDERLANDS
(Adv. Ingez. Med.)
MUZIEK
Haarlemsche
Polifie-Muziekvereeniging.
De Haarlemsche Politie-Muziekvereeniging
heeft Donderdagavond haar 18de jaarlijksche
uitvoering gegeven. Evenals de vorige, is deze,
mede door de niet hoog genoeg te waardeeren
welwillendheid van den directeur van het
Rembrandttheater, den heer J. Bakker, ge
worden tot een avond, vol afwisseling dien
men van begin tot eind met genoegen bij
woonde.
De muziekvereeniging had de eerste helft
van het programma voor haar rekening
misschien zouden we in dit geval kunnen
zeggen: de politie was gedurende de eerste
helft van den avond meester van de situatie.
Toen de gordijnen opengeschoven waren,
waren, zagen we op het tooneel wederom de
muzikale keur onzer stoere stedelijke ordebe
waarders zitten en bij hun onberispelijke uni
formen pasten de glanzende instrumenten
voortreffelijk. Den muzikalen hopman van dit
vendel zagen we nog niet: op zijn plaats
stond de voorzitter, die den aanwezigen, in
t bijzonder den eere-voorzitter, commissaris
E. H. Tenckinck, het welkom toerieip. Hij
dankte allen, die het tot stand komen van
deze uitvoering bevorderd hadden en diende
den in de zaal aanwezigen dames een wel
gemeende waarschuwing ter voorkoming van
burengerucht en overlast toe. Voorkomen is
beter dan genezen: het werd aanstonds stil
en in deze stilte kon met de afwerking van
van het programma een aanvang gemaakt
worden.
Dirigent B. D. Peters nam zijn plaats in.
hief zijn stok en toen was het natuurlijk
met de stilte gedaan, maar de klanken die
we daarna hoerden waren van politiewege
geoorloofd.
Het behoeft geen betoog, dat de hoofdman
weinig moeite had om onder zijn ordelieven
de en aan gehoorzaamheid gewende onder
geschikten de muzikale orde te bewaren. Deze
manifesteerde zich allereerst in een manrsch,
die den martialen of krijgshaftigen titel
,Dood of glorie" droeg maar desondanks een
zeer vreedzaam verloop had. Wel kon ik niet
goedkeuren, dat de dirigent deze en ook latere
marschen met het Trio, dus in de toonsoort
van den onderdominant liet eindigen, maar
dat vormt toch nog geen casus belli. Dr
Ouverture van Méhul's opera „Les deux
aveugles" volgde en stelde de goede eigen
schappen der insturmentallsten van meer
dere zijden in het licht. In de Walsen van
Joh. StrausS was o.a. het vlekkeloos over
nemen van doorloopende tonenreeksen door
verschillende instrumentengroepen op te
merken, in „Doornroosje's Bruidvaart" de
beschaafde klank en 't goede rhythme, in de
Fantasie-Ouverture „Firenza" de uitvoering
der echo-effecten.
De „Finale" bleek een marsch te zijn, maar
geen finale, want er volgde, als antwoord op
de langdurige toejuichingen, nog een marsch,
die dus de eigenlijke finale vormde.
Er kwamen natuurlijk in de uitvoering dezer
nummers wel eens onzuiverheden of oneffen
heden voor. Doch wie begaat nimmer een
fout? En als het nog kan gebeuren dat zelfs
de juistheid van ministerieele of heet het
volgens een meer en meer insluipend jargon,
dat ons woorden als „politioneel" en „justi
tioneel" opdischt, soms „ministerioneele"
heeten? resoluties in twijfel getrokken
wordt, is het niet noodig procesverbaal op
te maken van eiken onzuiveren toon die een
politieman op zijn instrument ongewild voort
brengt. Van meer belang is het, te vermel
den. dat er in de prestaties der Pol. Muz. Ver
een gestadige vooruitgang waar te nemen
is en dat dus haar belangen bij den directeur
Peters in goede handen zijn.
Na de pauze vergastte de heer Bakker de
aanwezigen op filmvertooningen: Profilti-
nieuws, een teekenfilm en een humoristische
film met den komiek-acrobaat Joe Brown als
hoofdpersoon. We hadden alle reden om den
heer Bakker, die het Rembrandttheater
weer belangeloos ter beschikking had ge
steld, voor deze deels actueele, deels amu
sante verpoozingen erkentelijk te zijn.
Voor den heer Bakker is het eerelidmaat
schap der Pol. Muz. Ver. blijkbaar meer
dan een looze titel; hij toont zich dat eere-
iidmaatschap dubbel en dwars waardig.
K. DE JONG.
De school in het Florapark.
Gunning van den bouw.
De directeur van Openbare Werken te Haar
lem deelt ons mede, dat het bouwen van een
school voor gewoon 1. o. aan het Florapark 14.
waarvan de aanbesteding heeft plaats gehad op
9 December j.l., is gegund aan A. Castricum te
Beverwijk voor f 68.988.
M istletoe-idylle.
door JAAP STIGTER.
BELANGRIJKER, dan een fraai-opge-
tuigde boom bij het Kerstfeest is de
mistletoe, waaraan men zoo'n mys
tieke kracht toekent.
Tenminstevoor sommige menschen.
Zij wooixden vlak tegenover elkaar in de
breede straat met de moderne huizen.
Hij: een sportieve verschijning, meestal ge
kleed in een geruit fantasie-costuum in zo
merdagen uit een ebonieten sigarettenpijpje
rookend; 's winters uit een lange pijp.
Zij: een charmant wezentje met lichtblonde
krullen, waarop altijd een nietig koket hoedje
stond, veel gelijkend op een half struisvogelei.
's Ochtends keek hij altijd uit het raam, om
te ontdekken, hoe het met het weer stond en
dan ging Annie de plantjes op haar venster
bank met water begieten.
Drie cacteeën heeft zij onlangs weg moeten
doen, omdat deze erg leelijk geworden waren
deze woestijnplanten kunnen slechts wei
nig water verdragen.
Herman werkte op een groot kantoor, waar
hij den heelen dag brieven typte, ongeveer
van den volgenden inhoud: „Mijne heeren.
Naar aanleiding van uw factuur d.d. deelen
wij u mede
Hij was een accuraat werker, die wegens
zijn serieuze plichtsbetrachting zeer bij zijn
superieuren in de gunst stond en wel een kans
maakte op promotie.
Kort voor Kerstmis maakte Herman echter
allerlei fouten. Hij ging een opmerkelijke ner
vositeit toonen.brieven, die bijna af wa
ren, ging hij weer verscheuren
En de chef, van een en ander getuige rim
pelde ontstemd het hooge voorhoofd en
gromde: „Hmhm
Gelukkig bleef het hierbij.
In het koffieuur herhaalde zich steeds het
zelfde: dan opende hij stiekum een doosje en
keek met een onwezenlijke glimlach naar den
inhoud. Een takje mistletoe. Meer niet.
Als een kostbaar kleinood nam hij het voor
zichtig tusschen de vingers en beschouwde het
van alle Kanten
HERMAN sliep 's nachts erg slecht. Want
steeds kwelde hem het groote proo-
bleem in zijn brein: „Hoe leg ik het aan.
Hij dacht dit, hij dacht dat maar niets
scheen hem bijzonder geslaagd. Een vriend
van hem, die eenigen tijd in Engeland ge
weest was, had hem verteld, dat men daar de
mistletoe aan de paraplu bevestigde en zoo de
straat opging. Maar daarvoor waren twee din
gen noodig: je moest haar toevallig op
straat tegenkomen en bovendien moest het re
genen of sneeuwen anders kan een degelijk
jongmensch niet met een paraplu verschijnen.
Maar wat danIndien hij nu haar ouders
kende en met een hoogst schijnheilig gezicht
op bezoek kon komendan kon men altijd
nog eens verder zien. Maar ook dat al niet.
En toch: Kerstfeest en mistletoe daarin
zat een schitterende mogelijkheid. Dat was
zijn kans nu moest hij de stoute schoe
nen aantrekken.
Hak den knoop door en spreek haar eenvou
dig op straat aan, had een vriend tegen hem
Maar dat vond hij ook een afschuwelijk idee.
Ook bestond dan de mogelijkheid dat hij voor
goed zijn kansen bedierf. Maar wat dan
Hf
s
ERMAN vond de oplossing. Op Kerstavond
sloop hij stilletjes de straat over en be
vestigde het takje met een punaise boven de
buitendeur van haar huis. Al spoedig stond hij
achter het raampje van de eigen huisdeur te
wachten, de oogen strak naar den overkant
gericht. Als zij naar buiten kwam zou zij hals
over kop de straat oversteken en
Er ging een uur voorbij. Herman's vader riep
herhaaldelijk uit de huiskamer, wanneer hij
nu eens binnenkwam om bij den kerstboom te
zitten waarvan de kaarsen reeds ontstoken wa
ren. Maar zijn zoon reageerde niet. Hij staarde
alsmaar onafgebroken door het raampje
staarde en staarde nog eensZijn plan
scheen te mislukken. Er kwam niemand naar
buiten.
Naarmate de tijd verder voortschreed, voel
de hij zich ongelukkiger worden. Eindelijk be
sloot hij maar, het takje weg te gaan halen.
wie weet, kwam morgen zijn kans nog.
Nauwelijks had hij een been op straat ge
zet, of een meisjesstem jubelde: „Eindelijk..."
Uit een nabij portiekje kwam een slank we
zentje, dat zich daar kennelijk verborgen had
gehouden, naar hem toeschieten.
Hij zag ineens, dat boven zijn deur ook een
takje mistletoe hing
„Domme jongen", zei zij zacht en sloeg haar
armen om zijn nek, „waarom hang je zoo
iets aan mijn deurmijn pa hoeft toch niet
zoo direct op alles gezicht te hebben? Ik vind
dezen kant van de straat veel beter
Hij antwoordde niets, maar zijn lippen pre
velden alleen maar: „Eindelijk
(Nadruk verboden. Auteursrecht voorbe
houden).
RESTAURANT LI O IS D'OR
tel. 10281—14585
Voor Uwe
KERST- en NIEUWJAARD11SERS
in de versierde zalen met kaarsverlichting.
Salonstrijkje Intieme sfeer Surprices
(Adv. Ingez. Med.)
Urk nog zonder vleesch.
Het bestuur van de vereeniging „Hulp en
Steun" op Urk heeft er Woensdag in toege
stemd een ijsvlet te verhuren, teneinde vleesch
van de postboot naar Urk te brengen. Volgens
gebruik heeft deze vereeniging de mannen
voor den zwaren tocht zelf uitgekozen. De vis-
schers echter wilden een vergoeding van
f 12.50 per persoon hebben, welk bedrag de sla
gers, die de kosten zouden moeten betalen,
te hoog achtten. Als gevolg hiervan is de tocht
naar de postboot niet doox*gegaan en zit Urk
thans nog steeds zonder vleesch. Eén slager
echter heeft zich Donderdagmiddag naar de
boot begeven.
De bewoners hebben Donderdag tevergeefs
uitgekeken naar de vliegmachine, die Urk uit
zijn isolement zou kunnen verlossen.
Enkele visschers hebben zich met een sleede
naar Schokland en Kampen begeven om
daar de meest noodzakelijke etenswaren te
koopen.
Aan de lus,
doornat geregend, koud en rillerig van 't
wachten op overvolle trams. Wie is Uw mede
passagier? RHEUMATIEK Onzichtbaar, nü
nog voor U, doch binnenkort zult U hem voe
len. En hoe Hij bezorgt U de vreeselijkste
pijnen, ondermijnt Uw gezondheid en berooft
U van Uw levensvreugde. Geef hem geen kans!
Verban hem met het eenig juiste middel
Kruschen Salts. Eiken morgen „de kleine,
dagelijksche dosis" en hij heeft op U geen vat.
Kruschen Salts, uitsluitend verkrijgbaar bij
alle apothekers en drogisten a 0.40, f 0.75 en
ƒ1.60 (extra groot pak).
(Adv. Ingez. MedJ
Bebakening en wegwijzers langs de
wegen.
Voordracht van Ir. Van Wisselingh voor
„Het Nederlandsche Wegencongres".
's-GRAVENHAGE, 22 December. Voor de
vereeniging „Het Nederlandsche Wegencon
gres" heeft heden in een der zalen van den
Dierentuin ir. Th. van Wisselingh, hoofdinge
nieur van den dienst der wegen en bruggen
van den rijkswaterstaat, een voordracht ge
houden over de bebakening der wegen. Spreker
zeide o.a., dat bij een goede bebakening de
gegeven aanwijzigingen niet alleen duidelijk
zichtbaar, doch tevens zoodanig moet zijn, dat
de bedoeling ervan onmiddellijk door den
weggebruiker wordt begrepen.
Spr. behandelde achtereenvolgens de maat
regelen, welke in ons land en in het buiten
land zijn toegepast ter aanduiding van de rij
baan-begrenzing, de verdeeling in verkeers-
stroken, de aanduiding en beveiliging van ge
vaarlijke punten en de aanduiding van de ver
schillende verbodsbepalingen en aan het ver
keer te geven aanwijzingen.
Hij eindigde met den wensch, dat het ver
keer van een goede en meer uniforme beba
kening een zoodanig gebruik zal maken, dat
hierdoor een vermindering van het aantal ver
keersongelukken zal worden bereikt.
KAARTEN en WENSEN voor
KERSTMIS en NIEUWJAAR.
d/Rooij
ANE.GANG 14 TEU1963
(Adv. Ingez. Med.)
/CIJEEP/
LTjJMNCENf
HOLLAND- AMERIKA LIJN.
Breedijk 21 van Rotterdam te Baltimore.
Drechtdijk, Vancouver n. Rott. 21 v. Liverp.
Dinteldijk. Rott. n. Vancr. 21 te S. Franc.
Bilderdijk Rott. n. Tampico, 22 v. Antw.
Beemsterdijk, Tampico n. Rott. 21 (n.m.) v.
Londen.
Veendam 21 v. Rott. te New-York.
Rotterdam 22 van Rotterdam te New-Orl.
HOLLAND—AFRIKA LIJN.
Heemskerk 21 van Hamburg n. Amsterdam.
HOLLAND—WEST-AFRIKA LIJN.
Maaskerk (thuisr.) 22 te Antwerpen.
HOLLAND—BRITSCH-INDlë LIJN.
Streefkerk 22 van Bremen te Hamburg, ver
trekt 24 n. Rotterdam.
HOLLAND—OOST-AZIë LIJN.
Gaasterkerk (thuisr.) 22 (v.m,) te Vlissin-
gen, 22 (4 nam.) te Antwerpen verwacht.
Tjlkembang 21 v Antw. en Hamburg.
Meerkerk (thuisr.) 22 te Penang.
HALCYON LIJN.
Stad Dordrecht 21 v. Morphoubaai n. Rott.
Flensburg 22 v. Narvik te Vlaardingen.
KON. HOLLANDSCHE LLOYD.
Waterland (thuisr.) 23 (12 midd.) te IJm.
verwacht.
STOOMVAART-MIJ NEDERLAND.
Saleier (uitr.) 22 van Suez.
Moena (uitr.) 22 van Port Said.
WIJK LIJN
Randwijk, Philadelphia naar Hamburg 22 te
Vlissingen.
KON. NED. STOOMBOOT-MIJ.
Agamemnon, Jaffa n. Rott. p. 22 Gibraltar.
Ariadne 21 v. Amst. naar Hamburg.
Bennekom 22 v. Amst. te Hamburg.
Berenice 21 v. Rott. te Lissabon.
Ceres Chili n. Amsterdam 20 te Valparaiso.
Iris 22 v. Rott. te Amsterdam.
Nereus 21 van Rotterdam te Pasajes.
Oberon 21 van Izmir naar Gibraltar.
Vulcanus 21 van Yerakini n. Piraeus.
MEYER CO'S SCHEEPVAART MU.
Antilochus 20 v. Rott. te Osaka.
ROTTERDAMSCHE LLOYD.
Blitar (thuisr.) 21 van Djeddah.
Tapanoeli (uitr.) 22 te Antwerpen.
Kota Agoeng (thuisr.) 22 te Londen.
Baloeran 22 v. Rott. te Batavia.
Kota Tjandi. 22 van Rott. te Batavia.
Garoet 22 van Batavia te Rotterdam.
Heden:
VRIJDAG 23 DECEMBER
Stadsschouwburg: Zeemansvrouwen, voorstel
ling ten bate der Stille Armen, 8.15 uur.
Gem. Concertzaal: Concert H. O. V. 8.15 uur.
Luxor Sound Theater: Joe E. Brown in „The
Gladiator", 2.30, 7 en 9.15 uur.
Frans Hals Theater: Deanne Durbin in „De
Bakvisch", 2.30, 7 en 9.15 uur.
Rembrandt Theater: Alexander's Ragtime
Band. 2.30, 7 en 9.15 uur.
Palace Familie Cinema: Shirley Temple in
„Little Miss Broadway" en „Zigeunerbende" 2
en 8.15 uur.
Spaame Theater: „Ten Westen van Shanghai"
en „De pionier van Kentucky".
Moviac Theater: GrUn ist die Heide.
ZATERDAG 24 DECEMBER
Stadsschouwburg: Juffrouw Snip en Juffrouw
Snap, 8.15 uur.
Bioscoopvoorstellingen 's middags en 's avonds
Teyler Museum, Spaarne 16. Geopend op
werkdagen van 115 uur, behalve 's Maandags.
Toegang vrij.
Palestina Diorama's, Schotersingel 117a. Ge
opend eiken werkdag (behalve Vrijdags) van
35 en 79 uur.
