Ons contact met Zuid-Afrika ZEISS-PUNKTAL KiCS (UN/T INI IITTHIN, Hebt U astigmatische oogen? Probeert U dit dan eens! Koninklijke Liedertafel Zang en Vriendschap. WOENSDAG 15 FEBRUARI 1939 HAAREEM'S DAGBCAD 7, Nadere mededeelingen van Prof. H. J. Lam over zijn reis. Van Port Elisabeth ging zoo vertelde prof. Lam verder de tocht per trein naar Pretoria, via Bloemfontein en Johannesburg, vervolgens in auto's tot nabij de grens van Zuid-Rhodesia: daarna werd een tocht ge maakt door het wereldberoemde Krügerpark, in gesloten auto's, in verband met de troepen wilde dieren, die hier in de vrije natuur rondzwerven. „Weliswaar heb ik daar persoonlijk geen bijzondere sensaties beleefd zoo zegt prof Lam, „maar het bezoek is op zichzelf al spannend genoeg. Wel hebben collega's een z.g. „kill" gezien, waarbij leeuwen in een minimum van tijd een wild beest (gnoe) verslonden, gevolgd door jakhalzen en gieren. Een der vele merkwaardige boomen, die men in de onwezenlijke natuur van Madagascar aantreft. „Heeft u nog Afrikaansche aanwinsten voor Leiden kunnen medebrengen?" „Zeker, de collectie in het Rijksherbarium is met bijna 1200 nummers vefreikt. Een waardevolle collectie is bijeengebracht, dank zij de boven alle lof verheven medewerking der Afrikaansche botanici, die alle uitstekende floristen zijn. Specialen dank zijn wij ver schuldigd aan de directie van het Bolus Her barium te Kaapstad, mrs. F. Bolus, en aan den directeur van het National Herbarium, dr. E. P. Phillips, te Pretoria, die onze col lectie verzorgden en verzonden. Dee collectie zal, dank zij de bemoeienis onzer consuls, gratis naar de HollandAfrika Lijn vervoerd worden". „In Durban is onze excursie uiteengevallen. De heer Meeuse en ik zijn toen met het m.s. „Ruys" van de K.P.M. naar de Engelsche kolonie Mauritius, vervolgens naar de eilan den Réunion en Madagascar, beide Fransche kolonies, gereisd". Tenslotte wil ik u nog iets vertellen over het botanisch zoo merkwaardige eiland Ma dagascar, een van de oudste landen der aarde en het vierde eiland ter wereld, na Groen land, Nieuw-Guinea en Borneo. Het bezit een zeer oude ontwikkeling; daarnaast heb ben de flora en fauna, vooral in het Noorden, vele Indische elementen. „Wat was de bedoeling van uw bezoek aan Madagascar?" „Behalve de bestudeering der merkwaar dige flora, de overweging, dat er met uitzon dering van Parijs, welhaast geen collecties van Madagascar op de wereld aanwezig zijn. Thans heb ik voor het Rijksherbarium een collectie van ongeveer 1000 nummers ver worven, alsook voor het Rijksmuseum voor Natuurlijke Historie een collectie dieren, voor al insecten en reptielen. Het Fransche Gouvernement heeft ons tijdens de omzwervingen over Madagascar, dat even groot is als Holland, België en Frank rijk samen en meer dan vier en een half maal zoo groot als Java, op buitengewone wijze gesteund. Ik heb groote bewondering voor hetgeen de Franschen hier in „la Grande lie" op het gebied der kolonisatie gedurende 40 jaren hebben gepresteerd. De Franschen maakten in dien tijd van Madagascar een moderne en in alle opzichten goed bestuurde kolonie. Ik had het voorrecht in audiëntie te wor den ontvangen door den Gouverneur-Gene raal, den heer Léon Cayla, die sinds jaren Madagascar met vaste hand bestuurt en mocht met hem vele problemen van botani- schen aard bespreken. Tengevolge van roof bouw en van boschbranden b.v. zijn het areaal van het bosch en de voedingswaarde der prairieën in hooge mate achteruitgegaan en deze punten vormen eenige van de grootste zorgen van het Gouvernement. Er zijn na tuurlijk ook vele landbouwproblemen op te lossen. Men interesseert zich sterk voor Ned.-Indië en de heer Cayla bleek van onze koloniën tot in de details op de hoogte zijn, al was hij er zelf nooit geweest. Met velen zijner ambte naren zag hij het nut van een beter contact met Java in. De onwezenlijke flora van sommige deelen bijv. het Zuiden van Madagas car, heeft ons buitengewoon geboeid. Wij verzamelden ook hier vele merk waardigheden en brachten levende zaden mede, die wij in den Hortus hopen te kweeken, c.a. van de ge slachten Didierea en Alluaudia. Interessant was ook de vondst van over blijfselen der eierschalen van een soort enorme struisvogel, verwant aan de Austra lische Emoe. de voorwereldlijke Aepyornis. een dier met reusachtig dikke pooten, dat iog samen met- den mensch in Zuid-Madagas- car hoeft geleefd. Slechts 5 volledige eieren, die een lengte van 40 centimeter be zitten, zijn op de wereld bekend. Grappig was tevens de ontmoeting met de talrijke op Madagascar levende „halfapen". Zij zijn aardige huisdieren, spinnen als poezen, heb ben een spits hondesnuitje, een vaak mooi geteekende, pluizige vacht en elegante be wegingen. Het is mij gelukt, zoowel in Zuid- Afrika als op Madagascar, ten bate van het Rijksherbarium een aantal ruilconnecties tot stand te brengen, zoowel wat plantenmateriaai als wat publicaties betreft". „Heeft Madagascar reeds een typisch Fransch cachet gekregen?" „Lang zoo sterk niet als Réunion, dat sinds 1638 als het ware een „province frangaise" is geweest. Intusschen is Madagascar's hoofdstad Tananarive, waar het Gouver nement is gevestigd, een der merkwaardigste steden, die ik ken. Het eiland heeft drie en een half millioen inwoners en sinds Mada gascar in 1896 na een veroveringsoorlog zijn onafhankelijkheid verloor, wordt het ge regeerd door enkele tienduizenden Franschen doch zij hebben het land volkomen door drongen na de pacificatie door Galliéni. Er zijn uitstekende elementen, door wie er zeer hard is gewerkt en tot in de uiterste uit hoeken is Madagascar thans onder daadwer kelijk Fransch bestuur. De jonge ambtenaren zijn frissche, energieke menschen. In hooge mate interessant is het paleis der voormalige koningin van Madagascar, dat zich in de op 1400 M. hoog gelegen hoofd stad Tananarive bevindt. Tet bevat o.a. in >al van kleine kamers en groote zalen een kerncollectie van de meest zonderlinge attri buten, o.a. de Europeesche statiegewaden der vorsten, die reeds lang dcor Fransche advi seurs, voordat zij hun onafhankelijkheid moesten prijsgeven, werden bijgestaan. Voorts is er een beroemde palaeontologische (voor wereldlijke dieren) verzameling. „In het algemeen heeft dus de reis aan haar doel beantwoord?" „Zeker, onze tournee heeft zonder twijfel op verschillend gebied contact gebracht en banden gevestigd. Ik heb niets dan lof voor de organisatie en de overal ondervonden sympathieke ontvangsten. Deze waren, omdat de excursie een semi-cfficicel karakter droeg, overal zoo allerhartelijkst en zoo talloos, dat wij er sommige wel moesten afslaan, omdat ons eigenlijke werk anders daaronder te zeer zou hebben geleden. Verschillende deel nemers hielden colleges of voor drachten zoo heb ik zelf te Johannes burg en Pretoria over mijn werk en over Ned.-Jndië gespro.ken. Weder- keerig zullen nu, naar gehoopt wordt, biologen uit Zuid-Afrika in ons land lezingen komen houden. Verschillende plannen moeten thans nader uitge werkt worden, hetgeen den band tus- schen de bezochte landen en het onze niet dan ten goede kan komen. HET TOONEEL VEREENIGING DANTE ALIGHIERI. Op Dinsdagavond 28 Februari zal prof. Ettere Cozzani, bekend publicist, in de Kerkuil, Nieuwe Gracht 29 voor de leden der Haarlem- sche afdeeling Dante Alighieri spreken over Leonardo da Vinci, in verband met de aanstaan de tentoonstelling van werken van Da Vinei te Milaan. R.K. REDERIJKERSKAMER ALBERDINGK THIJM. Op Zondag 19 Februari geeft bovengenoemde Rederijkerskamer in de zaal van Hotel „De Leeuwerik" aan de Kruisstraat het jaarlijksche .Vastenavondfeest" voor hare donateurs. Er wordt gegeven een bont programma van zang, tooneel, muziek en dans, met muzikale illustratie door een „stemmingsband" onder leiding van Jan Nibbering. PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE RADIOCENTRALE OP DONDERDAG 16 FEBRUARI. Progr. 1: Jaarsveld. Progr. 2: Hilversum I en II. Progr. 3: 8.00 Keulen. 9.50 Radio PTT Nord. 11.20 Parijs Radio. 12.35 Ned. Brussel. 2.20 Danmarks Radio of div.. 2.35 Parijs Radio. 3.20 Keulen. 4.20 Diversen. 4.40 London Regi onal. 5.20 Ned. Brussel. 6.05 Boedapest of div. 6.35 Fr. Brussel. 7.20 Keulen. 10.20 Ned. Brussel. 11.20 Danmarks Radio of diversen. Progr. 4: 8.00 Ned. Brussel. 9.20 Parijs Radio. 9.30 Diversen. 10.35 London Regional. 12.05 Droitwich 2.20 Londen Regional. 3.35 Droit- wich. 6.40 London Regional. 7.00 Droitwich. 8.35 Straatsburg of diversen. 9.20 Droitwich. Progr. 5: 8.007.00 Diversen. 7.008.00 Eigen gramofooonplatenconcert. Bont allerlei. 1. With sword and lance, V. Sterling. 2. Was spielt die Welt, Jazz Orkest. 3. The way you look tonight, B. Crosby en D. Lee. 4. Praludium en Allegro van Kreisler, Edith Lorand. 5. Ho Ho, Paul Robeson. 6. Pa to, A. Lutter. 7. Waltz Selection, Reg. Dixon. 8. Night in the desert, Gino Bordin. 9. Die klein Patrouille. Dajos Bela. 10. Dornröschens Brautfahrt, Joe Bund. 11. Film Hits Memories, L. P. Acc. Band. 12. Climbing up, Paul Robeson. 13. Flowery Path, Gino Bordin. 14. A fine Romance. B. Crosby en D. Lee. 15. Tambourin chinois, Edith Lorand. 16. Nachtliche Heerschau, Dajos Bela. 17. Sons of the brave, V. Sterling. 8.0012.00 Diversen. Tooneelafdeeling Unitas Studiosorum Amstelodamensium. DE KOERSEN STIJGEN door W. J. GUGGENHEIM. „Een actueel en boeiend tijdstuk met een groot menschelijk conflict, gegeven in een sterk dra- matischen en spannenden vorm" aldus quali- ficeert Frits van Dijk, de regisseur van T. U. S. A. het stuk dat ter gelegenheid van het vijfde lus trum dier vereeniging in den Amsterdamschen Stadsschouwburg ten tooneele is gebracht. Nu zijn we wel gewend begeleidende woorden op programma's niet op een goudschaaltje af te wegen, maar op deze uitspraak is toch wel heel veel af te dingen. De sterk dramatische en span nende vorm althans heeft niet zeer sterk tot ons gesproken. „De koersen stijgen" als ik het wèl heb, luidt de oorspronkelijke titel: Bomben für Japan is een typisch ideeënstuk, een ten- denzstuk zoo men wil, met alle eigenaardighe den en zwakheden die zulke werken plegen aan te kleven. Dat het probleem-op-zichzelf actueel en boeiend is, niemand zal dat meer met den schrij ver eens zijn dan ik, die zelf eens gepoogd heb de oplossing te vinden van een volkomen ana loog vraagstuk. Evenals ik in „Mars en Co" deed, stelt de Zwitsersche schrijver Guggenheim tegenover elkaar den idealistischen Directeur eener wapenfabriek in dit geval een vlieg tuigfabriek en zijn zakelijke commissarissen. Ook hier is de vraag of hij die zijn eigen land van bommenwerpers voorzag, dat oorlogstuig ook moet leveren aan een vreemde mogendheid en nog wel een die „naar expansie streeft", zoo als men dat tegenwoordig noemt. Voor twee der commissarissen zijn zaken kortweg zaken. Het belang der fabriek en de koers der aandeelen be- heerscht bij hen alle andere gevoelens. Aanvan kelijk heeft de jonge Directeur zijp moeder en zijn zuster aan zijn zijde. De invloed der tegen standers is echter zoo groot en hun aandrang op de beide vrouwen zoo sterk, dat het besluit de order niet te aanvaarden, wordt herzien. Eén oogenblik overweegt de Directeur de arbeiders van zijn fabriek in het geweer te roepen. Als hij echter den indruk krijgt dat velen onder hen hem voor hun eigen karretje willen spannen, be sluit hij van het middel der sabotage geen ge bruik te maken: van de eene gevangenis zou hij immers in de andere terechtkomen! Hij wil vrij zijn, vrij van de menschen en hun lage bereke ningen, vrij van 'n wereld die slechts in cijfers kan denken, vrij van den dwang dien de maat schappij op hem uitoefent. Die vrijheid schept hij zich door in zijn sportvliegtuigje een vlucht over de Alpen te maken, een vlucht waarvan hij niet terugkeert. De order kan nu geaccepteerd worden de koersen stijgen. Het komt mij voor dat de auteur het probleem van zijn stuk niet scherp genoeg heeft gesteld. Deze Directeur weigert te leveren aan een staat die hij op dit oogenblik als gevaarlijk voor den vrede beschouwt. Dat hij in andere gevallen internationale transacties ook zou schuwen, blijkt nergens. Bovendien houdt hij, die het gansche probleem dan toch doordacht heeft, niet de min ste rekening met zijn tegenstanders. Dat zij wa penen zouden weten te vinden om hun wil door te zetten, is blijkbaar in het geheel niet in hem opgekomen en dientengevolge stelt hij tegen over hun manipulaties alleen zijn telkens her haald ethisch bezwaar. Dat hij verliezen moet is derhalve iedereen duidelijk, behalve hem. De commissarissenvergadering in het 4e bedrijf kon dan ook niet anders worden dan een herhaling van die in het le, in wat heftiger vorm. En als de idealist dan op het kritieke moment alle wa pens uit handen geeft door zijn felsten tegenstan der geluk te wenschen met een overwinning die deze nog niet behaald heeft, kunnen wij ons nauwelijks meer warm maken voor den man die zoo slecht weet te vechten voor zijn grootsche doel. Dat zijn moeder en zuster, volkomen geïn timideerd door allerlei bedreigingen, tenslotte naar den vijand overloopen, is zoo duidelijk dat het verslag van hun „verraad" in het 5e be drijf wel bespaard had kunnen blijven. Zelfs de aansporing van zijn meisje, dat hem terecht ver wijt dat hij de wapens neerlegt nog voor de strijd begonnen is, kan dezen Tugendheld niet hel wegen van zijn symbolische „vlucht over de Al pen" af te zien. Over het stuk kan ik, ondanks mijn sympa thie voor het gegeven, bezwaarlijk enthousiast zijn. Maar aan de werkende leden van T. U. S. A. komt een compliment toe voor de wijze, waarop zij dit waarlijk niet eenvoudige drama ten too neele hebben gebracht. Georg Wachter, de Direc teur, werd uitstekend gespeeld door den heer van Hensbergen, die veel voor de rol mee had en door zijn duidelijke dictie en gemakkelijke, ongedwongen houding, bijna steeds deed verge ten dat hier een dilettant op de planken stond. Dat was heel goed en zuiver en de zwakke zij den van de figuur en dat zijn er vele wer den voortreffelijk wèggespeeld. Waardige te genstanders en -spelers vond hij in het koppel Nast-Perrin. Al deden de oude koppen het wat vreemd op de jongensachtige lijven, ook in dit tweetal kon men gelooven, evenals in de beide arbeidersafgevaardigden. De vrouwenrollen zijn veel zwakker geschreven en werden ook zwak ker vertolkt. Apart dient het aardige type ge noemd te worden dat de heer G. Helle maakte van den boekhouder Merz, een der weinige no tes gaies in het stuk.- De regisseur, Frits van Dijk, wist de voorstel ling tot een goed afgestemd geheel te maken, waarin de angst voor een teveel echter wel eens het karakter kreeg van een teweinig. Vooral in het le bederijf was meer beweging te brengen geweest en van emotie bij de dames was niet heel veel te merken. Des te meer aandacht was Vroolijk lachende Hova-meisjes. v .(Midden Madagascar), Wanneer men bij het bekijken van deze cirkels (één oog sluiten!) de lijnen slechts in één richting duidelijk ziet, de andere daarentegen maar vaag en niet diepzwart, dus ietwat grijs... dan is dat 'n zeker teeken van astigmatisme. Een oogfout, die gelukkig gemakkelijk te corrigeeren is! Gaat U eens naar den oogarts! U zult speciaal geslepen astigmatische Punktalglazen noodig hebben. Het euvel is dan direct verholpen èn U heeft geen last meer van oogvermoeidheid, hoofdpijn e.d. Maar neem vooral Zeiss-Punktalglazen' Het is het beste voor Uw oogen: Uw kostbaarst bezit! Verkrijgbaar bij vakopticiens. Let op het echtheidsmerk u aartan elk Zetss Punktalglas is voorzien. Draagt Zeiss Punktal-glazen in een van de fraaie Ruim- zichtbrillen. (Adv. Ingez. MedJ echter besteed aan 't juiste begrip van de tekst en dat deel was dan ook uitstekend verzorgd. Een studentenfeest dus vele autoriteiten in de zaal, veel toiletten, veel senaatslinten, het Io vivat bij het begin en bloemen aan het slot. Dat de belangstelling der studenten voor de brandende problemen van onzen tijd op zoo dui delijke wijze in een feestvoorstelling tot uiting komen, is een typeerend en verheugend ver schijnsel. P. H. SCHRöDER. MUZIEK. Onze Koninklijke Liedertafel begon haar ledenconcert van Dinsdagavond, na de gebrui kelijke eerste strofe van het Wilhelmus, met twee „eerste uitvoeringen": „Miserere mei" van Tomas Luiz de Victoria en „Innocentes" van Palestrina. Eerstgenoemde componist, geb. omstreeks 1540 in Castilië, kwam reeds op jeugdigen leeftijd te Rome, waar hij tot 1589 bleef; vandaar dat men zijn naam meestal als „Da Vittoria" aangegeven vindt. Hij was per soonlijk met Palestrina bevriend en zijn mu zikale stijl wordt door bevoegden als zeer eng verwant met dien van Palestrina beschouwd. Het scheen me toe dat de aanvang van het „Miserere mei" eenigszins onzeker klonk: ver derop zong het mannenkoor zuiver en sonoor, en het pianissimo-slot had een welluidendheid en een klankevenwicht zooals slechts onze Ko ninklijke Liedertafel vermag voort te brengen. De uitbundige klankontwikkeling bij het „Glo ria tibi Domine" in Palestrina's werk had eveneens een bijzondere schoonheid, waarvan de luister te meer trof na het sobere begin. De ongewone moeilijkheden van Hermann Suter's „Dem Sonnengott" deden eenige jaren geleden het koor stranden. Thans, onder Frits Schuurman's leiding, werden ze overwonnen en bracht Z. en V. het werk tot een goed ein de, een stralend accoord. waarin „Leben und Geist entzündet" was. Maar. vroegen we ons af, waren nu al die voorafgegane harmoni sche gewrongenheden in het werk strikt noo dig om dat slot te bereiken en loont de to taalindruk wel den geweldigen arbeid van het instudeeren? Over 't geheel is de compositie me even duister gebleven als de tekst. Het is natuurlijk mogelijk dat de uitvoering toch nog niet aan alle eischen voldeed in 't begin was de klank der bassen niet zoo mooi als we van Z. en V. gewend zijn maar ik waag het in het geval van dit werk niet om te dien aan zien een bepaald oordeel uit te spreken. Hegar's „Totenvolk" en Riga's „Germinal" waren van vroegere uitvoeringen onzer Kon. Liedertafel bekend. Beide werken zijn op sterk uiterlijk effect berekend. Als compositie is het tweede overzichtelijker gebouwd dan het eer ste. Of de keuze van deze twee werken waarin somberheid en verschrikking overheerschen na Suter's ook al niet vroolijk stuk, nu alge- heele instemming verdiende, zullen we in 't midden laten. Het koor had in elk geval gelegenheid er zijn uitmuntende kwaliteiten in te laten hoo- ren, en zoo klonk vooral het slot van „Toten- volk" zeer mooi. Maar het wilde me voorkomen dat ik „Germinal" wel eens beter van Z. en V. gehoord heb dan op dezen avond. Er was in de vijfde strofe een neiging tot zakken, die bij de tenoren begon en zich allengs over het heele koor uitstrekte: verderop bij „Mals déja", was de onderlinge zuiverheid ook niet volko men. Natuurlijk bleef er nog heel veel goeds over, maar van onze Kon. Liedertafel zijn we nu eenmaal het hoogst bereikbare gewend. Als solisten traden op Mevr. Rosa Spier en de concertmeester onzer H.O.V. Gijs Beths. Het phenomenale harpspel van Rosa Spier heeft weer bewondering, zoo niet verbijstering, gewekt: waar zijn de grenzen van haar tech niek, van haar interpretatiekunst? Een clave- cinstuk als Rameau's „L'Egyptienne" klinkt onder haar handen veel mooier dan zelfs op het beste clavecin mogelijk is; in de trans scriptie van Smetana's „Die Moldau" bereikte haar spel haast orkestrale werkingen. Wijse lijk heeft Trnecek het orkeststuk verkort, zoo dat alleen de boven- en de benedenloop der rivier overbleven: de effecten van het midden gedeelten zouden op harp niet weer te geven zijn. Met Gijs Beths samen speelde Rosa Spier een mij onbekende Fantasie van Saint-Saëns, waarin elk der beide instrumenten voortreffe lijk naar zijn geaardheid behandeld is hoe kan 't anders bij een zoo habilen en veelzijdl- gen musicus als St. Saëns? En zoo heeft deze aan de harp hoofdzakelijk een begeleidende taak toebedeeld en aan de viool de cantilenes, maar ook zeer virtuoze figuren, vaak in dub- belgrepen, toevertrouwd. Zoowel de vlolist als de harpiste beheerschten alle technische moei lijkheden en hun samenspel was voortreffelijk. En toen, later op den avond, Beths Kreisler's bewerking van Albeniz' bekende Tango en Sa- rasate's „Zigeunerweisen" voorgedragen had, wisten we dat deze violist niet alleen de klas sieken kan spelen, maar ook in het puur-vir- tuoze genre zich met recht mag laten hooren. Emmy van Eden begeleidde hem correct en volgzaam, zoodat we voor de solistische presta ties van dezen avond niets dan lof hebben. K. DE JONG HAARLEMSCHE MOTET EN MADRIGAAL VEREENIGING. De Haarlemsche Motet, en Madrigaal Vereeni ging, dirigent Sem Dresden, zal op Maandag 27 Februari, een feestconcert geven in de Gem. Concertzaal te Haarlem, ter gelegenheid van haar 10-jarig bestaan. Op het programma staan o.a. vermeld „Liebeslieder" van Joh. Brahms. De pianopartij zal vertolkt worden door de heeren Gerard Hengeveld te Amsterdam en Cor de Groot te 's Gravenhage. Er heeft zich voor dit concert een Eere-comité samengesteld, waarin de volgende dames en heeren zitting hebben: Dr. J. E. Baron de Vos van Steenwijk, burgemeester van Haarlem, voorzitter; mejuffrouw D. van Daalen, Plata- nenlaan 49, Bloemendaal, secretaresse; Willem Andriessen, Amsterdam, Hendrik Andriessen, Utrecht, Pr. Peter van Anrooy, den Haag, L. M. G. Arntzenïus, Amsterdam, Mr. A. Beets, Haar lem, dames M .en J. Bierens de Haan. Bloemen daal, mevrouw Jo BosVincent, Overveen, A. E. von Brucken Fock, Aerdenhout, mevrouw Diepenbrockde Jong van Beek en Donk. Am sterdam, mevrouw L. DyserinckEngelberts, Overveen, G. D. Gratama. Haarlem, D. Hanne- ma, Rotterdam, Dr. H. P. Heïneken, Amsterdam, K. de Jong, Haarlem, Jac. van Kempen, Bloe mendaal. Jos de Klerk, Haarlem, C. Koop, Haarlem, Kor Kuiler, Groningen, mevrouw M. E. Landde Vries, Haarlem. Mr. Guillaume Landré, Amstelveen, Ph. A. Mees, Heemstede, Dr. Rudolf Mengelberg. Amsterdam. Jhr. Dr. J. C. Mollerus. Haarlem, C. Ooms, Haarlem. Robert Peereboom, Haarlem, H. W. Penaat, Haarlem, Willem Pijper. Rotterdam. George Robert. Haar lem, H. Rutters, Amsterdam. Dr. F. Schmidt Degener, Amsterdam, Frits Schuurman, Haar lem, B. v. d. Sigtenhorst Meyer, den Haag, Prof. Dr. A. Smijers, Huis ter Heide, S. Staal, Haar lem, Jhr. F. W. van Styrum, Haarlem, J. C. Ta- dema. Haarlem. Jhr. F. Teding van Berkhout Jr., Haarlem, Mr. Th. A. Wesstra, Haarlem, P. Zwaanswijk, Heemstede. Het Uitvoerend Comité, eveneens samenge steld voor dit concert, wordt gevormd door de volgende dames en heeren: Mevrouw L. de Bijll NacheniusCharbon, Heemstede, mejuffrouw D. van Daalen, Bloe mendaal, secretaresse; .mejuffrouw W. van Daa len, Bloemendaal, penningmeesterésse, mejuf frouw Emmy van Eden, Haarlem, R. Haver- schmidt, Haarlem, H. J. C. Hoek, Haarlem, mevrouw B. Missetvan Andel, Haarlem, A. L. C. Smits, Haarlem, mevrouw C. VisMoll, Haarlem, mejuffrouw C. M. Vis, Haarlem, J. E. Voet, Haarlem. CHRISTEN VROUWENBOND. De afdeeling Haariem en Omstreken van den Ned. Christen Vrouwenbond hoopt haar jaarvergadering te houden op Woensdagavond 22 Februari in ,De Leeuwerik", Kruisstraat. CONCERT VAN HAARLEMSCH KAMERORKEST. Vrijdag 17 Februari a.s. zal Haarlemsch Ka merorkest wederom een concert geven in het Wijkgebouw a. d. Ged. Oude Gracht. Aan dit concert werkt als zangsoliste mede Bep Wage- ner, terwijl Corrie Martens, lid van het ensemble, een pianosolo zal voordragen. Het concert wordt door Willem Lasschuit ge dirigeerd.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1939 | | pagina 11