CONTRABANDE
Het m.s. .Kyle Fisher", te Heusden in aanbouw voor Engelsche rekening, is Maandag met
goed gevolg te water gelaten. Het schip in zijn element
Een kijkje in het kamp van Vernet bij de Fran-
sche Zuidgrens, vanwaar het grootste deel der
geïnterneerde Spaansche vluchtelingen weer
naar hun land zullen terugkeeren
FEUILLETON
Uit het'Engelsch van
HEADON HILL.
(Nadruk verboden).
1)
Een merkwaardige ontdekking.
De portier trok een van de groote tocht
deuren open, die toegang gaven tot de koepel
vormige vestibule van de kantoren van de
„Daily Lynx" en tikte aan zijn pet, toen een
jonge man in een licht flanellen zomerpak
hem met een joviaal knikje voorbij liep en de
trap opstoof, welke leidde naar de redactie-
bureaux op de eerste verdieping.
Glad geschoren, levendig van oog en ge
baar, vertegenwoordigde Hector Yeldman een
van de beste typen van den modernen jour
nalist, met hart en ziel verknocht aan de be
langen van de courant, waarop hij trotsch
was. Hij was afkomstig uit Winchester en had
in Oxford gestudeerd. Zijn werk was dat van
een speurder.
Hetzij dat er geruchten liepen van een po
litieke crisis aan de overzijde van het Kanaal,
of over een oplichting op groote schaal, of
dat een geheimzinnige misdaad moest worden
ontrafeld, het was altijd Hector Yeldman
die neerstreek in het brandpunt der gebeur
tenissen en zijn blad voorzag van de nieuwste
en belangrijkste berichten.
Pas een dag geleden had hij een vermoeien
de campagne in Manchester geëindigd, waar
in zijn scherpzinnigheid niet alleen had ge
strekt om de lezers van de ..Lynx" dagelijks
een flinke portie nieuws te verschaffen, maar
waarin hij ook de politie belangrijke diensten
had bewezen, bij de ontmaskering van een
Amerikaanschen Katoenkoning, die een mil-
lioen bij elkaar had gezwendeld. Nadat dit
heerschap veilig in de gevangenis was gede
poneerd, had Yeldman zich naar zijn bureau
terug gehaast, boven z'n verwachting nog
juist vroeg genoeg om zijn jaarlijksche va-
cantie te beginnen op den bestemden tijd. Hij
verlangde meer dan gewoonlijk naar rust, ver
moeid na het ingespannen werk van de laatste
weken.
In z'n privé-bureau gekomen, ruimde hij
enkele dingen op, sloot de laden van z'n bu-
reau-ministre en daarna ging .hij de breede
gang door naar een deur met het opschrift
„Hoofdredacteur".
De man met het nog ongerimpelde gelaat en
het sneeuwwitte haar, die glimlachend opkeek,
toen zijn ijverige medewerker binnenkwam,
was een merkwaardige persoonlijkheid. Lau
rence Wraxall had meer invloed dan menig
minister. Het massieve voorhoofd, het vast
beraden gezicht en de rustige blik verrieden
den geboren leider en het was alleen in oogen-
blikken als deze. wanneer de strenge oogen
zich verhelderden door een vriendelijke glans,
dat het begrijpelijk was dat hij door zijn mede
werkers niet alleen met ontzag, maar ook
met liefde gediend werd.
Ah, Yeldman, je komt zeker afscheid
nemen, begon hij met zijn diepe, volle stem.
Nu je hebt wel een poosje rust verdiend na
dien stormachtigen tijd daar in het noorden.
Maar we zullen je missen, want er liggen al
weer twee zaakjes op je te wachten.
Ik kan mijn vacantie wel uitstellen, als
er haast bii is. antwoordde Hector onmiddel
lijk.
Daar denken we geen oogenblik aan,
antwoordde de hoofdredacteur. We zullen
ze beide kalmpjes laten wachten tot je terug
bent. De gevallen zijn van heel verschillenden
aard en ik vrees, dat ze heel wat van je zul
len vragen.
Maar misschien zoudt u me een paar aan
wijzingen kunnen geven over deze gevallen,
zei Hector vol belangstelling. Dan zou ik
er vast mijn gedachten eens over kunnen laten
gaan en ben ik eenigszins voorbereid, als ik
terugkom.
Wraxall nam een stuk papier van zijn les
senaar en keek er naar.
Dat is misschien geen verkeerd idee, zei
hij, ik heb hier al de gegevens, maar die
geef ik je later wel.
De zaak is, dat de opbrengst van den accijns
op sterken drank het laatste jaar geweldig
gedaald is en dat deze daling absoluut niet
samengaat met een vermindering van het ge
bruik. De douanebeambten zijn er in zoover
achter, dat ze weten dat het verschil voor
namelijk schuilt in den geïmporteerden Fran-
schen brandewijn, maar op welke manier de
belasting ontdoken wordt, is een raadsel.
Hector Yeldman fronste het voorhoofd.
Het lijkt wel. zei hij of de oude smok
kelaars hun werk weer hebben hervat en dezen
keer op reusachtige schaal, nu de regeering de
kustwacht heeft beperkt en hier en daar ge
heel heeft afgeschaft.
De hoofdredacteur knikte. Dat zal dan
een van de zaakjes zijn, die je mag trachten
op te lossen, als je weer op je post bent.
En de andere kwestie?
De andere zaak is minder romantisch,
was het antwoord. Vanmogen kreeg ik te
lefonisch bericht van Sir Beauchamp Melville
van het „Criminal Investigation" Departement
van Scotland Yard dat er een groote partij
valsche papieren op de beurs worden verhan
deld. Ik begreep uit wat hij zei, dat er ergens
een formeele fabriek moet bestaan, waar deze
valsche papieren op groote schaal worden ge
drukt.
Die beide zaken zullen dus wat ons betreft
blijven liggen tot jij je er over ontfermen zult.
En nu. Yeldman, het beste hoor, ik hoop, dat
je een prettige vacantie zult hebben. Waar
gaat de reis naar toe?
Ik ga naar een huisje van een oude
dienstbode van moeder, ergens aan de kust
van Dorset, een wilde en bijna onbewoonde
streek, niet ver van St. Alban's Head. Misschien
is het nu niet meer zoo eenzaam als vroeger,
want ik heb gehoord, dat Lord Purbeck daar
ook een huis in de buurt heeft en dat hij on
langs enkele oude marmergroeven weer in'
exploitatie heeft gebracht. Maar ik zal mijn
adres achter laten.
Lord Purbeck? Een zonderling, tenminste
te oordeelen naar zijn redevoeringen in het
Hoogerhuis. Nu nogmaals, goede reis, Yeld
man! Wie weet of, nu je toch naar den zee-,
kant gaat, je niet met 'n beetje geluk een
spoor van de smokkelaars vindt en ons een
interessant verslag stuurt, vol met nachtelijke
overvallen, ouderwetsche smokkelaars met
staartpruiken en oude vuursteen-pistolen.
Enkele uren later, in den koelen namiddag,
stapte Hector uit den trein aan het kleine
station van Corfe om daarna plaats te nemen
in het oude huurauto'tje, dat hem naar zijn
bestemming zou brengen.
Pas toen hij ongeveer drie kwartier had ge
reden, begon het landschap interessant te
worden. Bij den tuin van een oud landgoed,
waarvan de grijze gevel door de olmen sche
merde, maakte de weg een scherpe bocht en
ging verder steil naar beneden; van dat punt
af veranderde het geheele landschap. De heg
gen en groene boom en waren verdwenen; om
hem was een woeste, grijze streek, dooraderd
met scheuren en bezaaid met overblijfselen
uit oude, lang in verval geraakte steengroe
ven en waar niets groeiden dan brandnetels,
braamstruiken en door de zon geteisterde
sleedoorn. De verlatenheid van dit troostelooze
landschap werd alleen verzacht door het
glinsterende blauw van de kalme zee er ach
ter. De weg was langzamerhand niet veel meer
dan een effen pad en de chauffeur deelde zijn
passagier mede, dat deze weg nooit bijzonder
schitterend was geweest. Die diepe groeven,
lichtte hij in komen doordat die verste
steengroeve weer in werking is en de trollies
ruïneeren den weg op een schandelijke ma
nier.
De rammelende auto bereikte veilig en wel
den voet van de helling en hield stil voor een
huisje, dat diep verscholen in het ravijn lag.
Hector had nauwelijks tijd om op te merken,
dat de tuin, vol kleurige bloemen,, een oase
in deze wildernis van steen was. want de deur
van het huisje werd onmiddellijk geopend en
een groote knappe vrouw liep op een draf
naar het tuinhekje, haar breed gezicht één
stralende glimlach van welkom. Ofschoon
Hector haar in geen twintig jaar had gezien,
herkende hij in haar onmiddellijk de vriende
lijke keukenmeid uit vader's pastorie in Sus
sex, de vroolijke Martha, die later getrouwd
was met een tuinknecht van Purbeck Abby.
Martha was nu juffrouw Calloway en al ver
scheidene jaren weduwe.
Daar hebben we meneer Hector! riep ze
vroolijk uit. Komt u gauw binnen, de thee
is klaar. De chauffeur kan uw koffer wel naar
binnen brengen.
Hector schudde de mollige hand en druk
pratend volgde hij juffrouw Calloway in de
blinkend schoone huiskamer.
Het huisje, van zandsteen gebouwd, was
onregelmatig van structuur en leek heel oud.
Er waren twee ramen met in lood gevatte
ruitjes in z'n kamer; het eene keek uit op den
weg, waarlangs hij gekomen was en die ver
derop eindigde bij de kust, het andere gaf uit
zicht op een stukje moestuin opzij van het
huisje, waarachter men een glimp kon op
vangen van een boomgaard en nog meer tuin
op de heuvelhelling.
De tafel was keurig gedekt met een wit
tafellaken en het eenvoudige maal zag er
aanlokkelijk uit; smakelijk eigen gebakken
brood, een schaaltje met goudgele boter, een
bakje met room en een kom vol sappige
pruimen.
Hector was nog steeds aan het vertellen
over zijn moeder en zusters, die nu in
Kensington woonden, toen een meisje van een
jaar of achttien verlegen glimlachend den
theepot binnenbracht.
Dit is Bessie, mijn eenig kind, zei de
goede vrouw trotsch. Wij zullen probeeren het
meneer Yeldman naar den zin te maken, hè
Bessie?
Zeker, moeder, antwoordde het meisje,
dat door een haastig vertrek haar verlegenheid
trachtte te verbergen.
(Wordt vervolgd).
Een in een wissel neergelegde buffer bracht nabij Valenciennes een motortrein
tot ontsporing. Verschillende passagiers werden gewond. Het onderzoek op de
plaats van den aanslag
Mevr. Tjarda van Starkenborgh Stachouwer heeft met een radio-rede het Ned. Indisch paviljoen van
de „Golden Gate"-tentoonstelling te San Francisco geopend. De rede werd in Californië uitstekend
ontvangen. Mevr. Tjarda voor de microfoon
Z. Exc. minister mr. J. A. de Wilde
heeft Maandag zijn werkzaamheden op
het Departement van Financiën hervat.
De begroeting door den portier
Een brandende villa, door de burgerlijke brandweer onder handen genomen, ais
besluit der uitgebreide demonstraties, welke de Engelsche burgerlijke hulp
diensten in Londen en omgeving voor duizenden toeschouwers gehouden hebben
De chef van het protocol
van den Sultan van Marokko
is vereerd met het Groot
kruis van het Legioen van
Eer
De bouw van het nieuwe Amstel-
station in Amsterdam-Oost
vordert gestadig. De werkzaam
heden zijn thans zoover ge
vorderd, dat met den bouw der
perrons een aanvang is gemaakt
