HET WRAK VAN DE „JAGUAR". CONTRABANDE *SSIN<6N Het wrak van de doormidden gebro ken Noorsche tankboot .Jaguar" is Dinsdag van Schiedam naar Pernis ge sleept, waar de nog aanwezige olie uit de tanks zal worden gepompt De afdeeling postbussen in het hoofdpostkantoor te Amster dam wordt van de groote hal naar een afzonderlijke localiteit overgebracht. De .verhuizing" Het inspectievaartuig .Warmond", in aanbouw voor rekening van den sultan van Boeloengan en be stemd voor den dienst aan Borneo's Oostkust, is Dinsdag van de werf .De Vlijt" te Aalsmeer tewater gelaten Het gebruik van kapok in dienst van het leger wordt op de Ned. Indische afdeeling ter Jaarbeurze te Utrecht aanschouwelijk voorgesteld Electrisch scheren is een der nieuwste snufjes op de Jaarbeurs, die Dinsdag te Utrecht geopend is Het Engelsche marine-luchtafweergeschut in actie tijdens de manoeuvres der vereenigde Britsche strijdkrachten ter zee, welke thans gehouden worden -s Wat er van de „Galeries Modernes" aan de Lange Viestraat te Utrecht is overgebleven na den feilen brand, die Maandag het gebouwencomplex geheel verwoestte. Een overzicht van de ruïne In Hotel De Oude Doelen te Den Haag woedde Dinsdag brand, welke eenige kamers verwoestte. De brandweer in actie tijdens het blusschingswerk FEUILLETON Uit het Engelsch van HEADON HILL. (Nadruk verboden). 8) Neen, mylord en ik lok ook geen gesprek ken daarover uit. antwoordde John Budge. De man kwam uit een weinig bevolkte streek van West-Ierland, waar de boeren geen Engel sche courant lezen. En als ze het lazen, zou den ze waarschijnlijk toch nog niet aan Cas- sidy denken. De vent was een zwerver en het is tien tegen een, dat zijn familie niet wist, waar hij aan het werk was, zelfs al hadden ze hem in den laatsten tijd gezien. Er was een oogenblik stilte. Een haastig „goeden nacht, John" van Lord Purbeck gaf Hector nauwe lijks gelegenheid zich achter de braamstrui ken aan den kant van den weg te verbergen en een oogenblik later passeerde de forsche gestalte van Lord Purbeck de schuilplaats van Hector. Diplomatiek Jiu Jitsu. Het gesprek, dat Hector, zonder het eerst van plan te zijn, afgeluisterd had. had zijn houding ten opzichte van het geheim van de marmergroeven gewijzigd Dat er een geheim was. was nu een absolute zekerheid voor hem geworden, en het had zulke afmetingen aan genomen. dat het zijn ergste vrees verre over trof. Cassidv. over wlen Lord Purbeck en John Budge hadden gesproken, was ongetwy- fe'd de man. wiens lijk hij in den poel had gevonden. Deze zelfde John Budge had dus willens en wetens een meineed gedaan, toen hij bij de lijkschouwing gezworen had. dat hy den man piet kende. Had John Budge hem misschien zelf in zee gegooid? De opmerking, die Hector had gehoord met betrekking tot zichzelf, verontrustte hem maar weinig. Ze was in zooverre van belang, dat ze een bewijs vormde voor het bestaan van een mysterie, waarvan de steengroeven het middelpunt waren. Hector was geen lafaard, en bereid het op te nemen tegen den woest uitzienden kerel, die daar op wacht stond achter het boschje, bij den ingang van de baai. Maar wat hij gehoord had, vermeerderde zijn argwaan met betrekking tot de werkzaam heden op de boot. Zorg, dat de boot vannacht gelost wordt en ballast in krijgt om morgen naar Bordeaux te vertrekken, hadden de instructies geluid. Wat kon dit anders beteekenen dan dat in werkelijkheid de boot met een lading was aangekomen en ledig weer vertrok en dat dus geen marmer verzonden werd? In dat geval moest die heele marmer-exploitatie een voor wendsel zijn, om het een of ander onwettig bedrijf te dekken en naar alle waarschijnlijk heid zou het inlandsche vervoer wel even illusoir zijn als de export naar het buiten land. De zaak was waarschijnlijk deze. dat de steengroeven dienden als dekmantel voor den invoer van belastbare goedern, die bij nacht werden binnengesmokkeld door den toegang in de rots om later verder vervoerd te wor den als ladingen marmer. Hector was over tuigd, dat hij bij toeval een organisatie tot de ontduiking van invoerrechten op het spoor was gekomen en dat hij met deze zaak niet tot na zijn vacantie hoefde te wachten. De groote vraag was nu: Was het zyn plicht om onmiddellijk de zaak :n handen te nemen, of zou hy het onderzoek kunnen uit stellen tot na afloop van zyn vacantie? De gedachte aan Madge St Aldhem maakte een keuze moeiiyk. Het zou zooveel prettiger zijn om de heele historie voorloopig te negee- ren! Maar toen hy dacht aan den vermoorden man en het feit. dat de vermoedeiyke moorde naar zoo dicht in de nabijheid was. was de zaak voor hem beslist. Het zou misschien lan gen tüd duren voor hy weer gelegenheid zou krijgen, om getuige te zUn van het lossen van een nieuwe lading. Hy moest uit deze kans halen zooveel hy kon! Hij kroop van achter het boschje te voor schijn en liep den hoek om naar de baai. Hij had nog geen zes passen gedaan, toen een groote gestalte hem belette verder te gaan. De houding van John Budge was in hooge mate dreigend. U kunt hier niet verder, zei hy kortaf. Waarom niet? vroeg Hector. dit is toch geen particulier bezit? Dat is het wel, was het woedende ant woord. Deze kust behoort aan Lord Pur beck en vreemden mogen hier alleen komen met zijn toestemming. Vannacht is de kust hier afgesloten. Hector begreep, dat de kust hier werkeiyk particulier bezit was van Lord Purbeck en dat hy geen recht had daar te komen. Hij was niet voldoende bekend met de plaatselyke toestanden daar om te kunnen uitmaken of de bewering van den opzichter juist was of niet. Maar nu hij toch eenmaal door Budge gezien was, was hij vast besloten uit zyn avontuur te halen wat er uit te halen was! Ik ben niet heelemaal overtuigd, dat deze strook kust aan Lord Purbeck behoort, zei hy, maar zelfs in dat geval ben ik er zeker van, dat hy er niet op tegen zal hebben, als ik er een poosje wandel. Ik heb de eer Lord Purbeck te kennen: ik heb vanavond nog bU hem ge dineerd. Het spyt me, maar orders zyn orders en ik heb geen opdracht gekregen een uitzonde ring voor u te maken, was het halsstarrige antwoord. En toen. als in plotselinge nieuws gierigheid. vroeg Budge: Wat wilt u hier eieenüjk uitvoeren midden in den nacht? Hector lachte gemaakt onverschillig. Ik had heelemaal geen plan langs de kust te gaan wandelen, totdat u het me verbood, zei hy Nu wil ik gaan en zal het doen ook. al was het alleen maar om van myn goed recht gebruik te maken of in ieder geval van een privilege dat Lord Purbeck me zeker on- middeliyk zou verleenen. als ik het hem vroeg Even scheen John Budge onder den indruk U is de heer. die logeert in het huis van Martha Calloway en die het lijk gevonden heeft? mompelde hy heesch. Juist, antwoordde Hector, en u is de opzichter, die niets afwist van het lijk? Ik hoorde u dit onder eede verklaren by de lyk- schouwing. Iets in de stem van den journalist, een schaduw van ironie, wekte opnieuw den toorn van Budge. Hij deed een stap in de richting van Hector. Het doet niets ter zake, wie u is en wat u zag of hoorde, maar ik laat u niet door. Zyn stem was luider geworden en zyn hou- rlng dreigend. Hector Yeldman's beroep bracht hem dikwijls in aanraking met duistere ele menten van het leven in de groote steden. Sedert hij zijn studie in Oxford had vol tooid, had hij zich altijd in uitstekende phy- sieke conditie gehouden en by meer dan een gelegenheid was hem zyn training goed te pas gekomen. Toen de Japansche methode onder den naam van Jiu Jitsu in Engeland populair begon te worden, had hy deze zich zoo gauw mogelijk eigen gemaakt. Daarom lachte hij, toen de geduchte John Budge zyn vuisten zwaaide, en vroeg vriendelyk: Wat is u van plan te doen met die groote vuisten? Wees voorzichtig, anders doe ik u misschien meer pijn dan u lief is. Wat ik van plan ben te doen? U tegen den grond te slaan, als u niet onmiddellyk ophoepelt. Er was een pauze van misschien tien se conden, nadat de opzichter dit ultimatum ge steld had, een diepe stilte, alleen verbroken door het klotsen van de golven en het rollen van de ledige lorries op de pier. op weg naar de boot. Toen was er een poos lang een hef tige beweging bij het tamariskboschje in de vallei. Vlugge, lenige bewegingen van Hector, woeste stooten van den kant van Budge, en aan het einde van de worsteling lag de zware op zichter op zyn rug zijn ribben half gekraakt, terwijl Hector boven op zyn borst lag. Sta nu maar op. zei de overwinnaar, ter- wyl hij zyn slachtoffer losliet. Budge kwam 'angzaam en moeiiyk over eind. blazend en snuivend, en toen hy einde- Iyk weer in staat was te spreken, klonk er iets van respect in zyn stem. Dat heeft u 'em goed geleverd, zei hy. Ik heb een gevoel alsof ik aan den eenen kant in een dorschmachine ben gestopt en aan den anderen kant er weer uit ben ge haald. Hector lachte: Nu u wat beleefder bent geworden, wensch ik u goeden avond en betere manieren in het vervolg! Hy keerde zich om en ging in de richting van de vallei. Hy had nog maar een paar stap pen gedaan, of hy hoorde Budge verwonderd uitroepen: En nu gaat u niet eens langs de kust? Waarom zou ik? Nu ik niet meer tegen gehouden word, is de aardigheid eraf, riep hij over zyn schouder, zonder zyn stap te vertragen. Onderweg naar huis wenschte hij zichzelf geluk met zyn politiek. De grimmige opzich ter moest nu wel overtuigd zyn, dat zyn eenige doel was geweest om een wandeling langs de kust te maken. ZooaJs de zaken nu stonden, zou Budge wellicht deze ontmoeting die voor hem zoo weinig eervol was geweest, geheim houden, terwijl hy, als Hector gebruik had gemaakt van zijn gemakkelyke overwin ning om langs de kust te gaan, en te probe ren om iets te zien van het lossen van het schip. Budge niet anders had kunnen doen dan Lord Purbeck het gebeurde mee te dee- len! De toestand zou daardoor geforceerd zyn. hetgeen waarschijnlijk tengevolge zou hebben, dat hij geen voldoende bewyzen zou krijgen in verband met den smokkelaarshan- del en den moord op Cassidy Bovendien zou den de deuren van de Abby dan voor goed voor hem gesloten zijn! Hij troostte zich met de gedachte, dat hij, voorloopig tenminste, tot hij heel zeker was van zyn 'zaak, op het kasteel zou kunnen blyven komen, terwijl hy misschien evengoed langs anderen weg vol doende bewyzen zou kunnen krygen. Als zyn vermoedens juist waren, dan moest de smok kelwaar verder over het land worden vervoerd en op die wyze was de oplossing misschien gemakkelyker te vinden dan door bij de baai te vechten met John Budee! (Wordt vervolgd

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1939 | | pagina 14