Duitsch memorandum
aan
Polen
Ik wasch geen stukje zelf
Londen niet verrast door de opzegging
van het vlootverdrag.
Wettige methode werd echter
niet door Duitschland gevolgd.
Overeenkomst met Engeland
in strijd met de Poolsch-
Duitsche verklaring van 1934
ZATERDAG 29 SPRIC 1939
H A'S R E E M'S DAGBEAD
5
Overigens weinig verandering
in den toestand.
Het besluit van Hitier het Britsch-
Duitsche vlootverdrag op te zeggen,
heeft te Londen weinig verbazing ge
wekt. Een maatregel als deze kwam
niet onverwacht, verklaart de vloot-
medewerkcr van Reuter, die er tevens
op wijst, dat het verdrag geen clau
sules inzake opzegging behelst. In soort
gelijke gevallen is de correcte en wettige
methode om de verdragen te doen
eindigen door gemeenschappelijk be
sluit van de onderteekenaars en niet
door een eenzijdige opzegging.
Bij de uitwisseling van de nota's tusschen
Von Ribben trop en Sir Samuel Hoare, die
minister van buitenlandsche zaken was ten
tijde van het onderteekenen van het verdrag
in 1935, zette Von Ribbentrop in zijn nota
uiteen, dat het verdrag een „permanente en
definitieve overeenkomst" was en dat de ver
houding van 35 tegen 100 van het toatla ton
nage permanent was.
Zij, die de vlootaangelegenheden besbudee-
ren, zijn van oordeel dat het opzeggen van
het verdrag practisch weinig verschil zal
maken; gezien de voorsprong, welke de Brit-
sche vloot heeft is het voor Duitschland
practisch onmogelijk de Britsche vloot in te
halen. Een uitgebreid programing, van vloot-
bouw zou zwaar drukken op de economie van
Duitschland.
Reuter verneemt voorts uit Londen, dat de
rede thans in de Britsche hoofdstad nauw
keurig bestudeerd wordt. Uit juridisch oog
punt acht men de eenzijdige opzegging van
het vlootverdrag ongeldig. De Duitsche nota
schijnt de onderstelling in te houden, dat
Duitschland het verdrag sloot op den grond
slag, dat Engeland zich niet tegen de Duitsche
politiek in Europa zou keeren. Met andere
woorden: men schijnt het voor te stellen, alsof
Engeland in ruil voor het verdrag geen be
langstelling zou hebben voor de Duitsche
gedragslijn in Europa. Doch een dei-gelijke
onderstelling is geheel misleidend en vindt
geen rechtvaardiging in de onderhandelingen,
die aan het sluiten van het verdrag vooraf
gingen.
In Britsche kringen wordt verder met stel
ligheid tegengesproken, dat de Britsche pers
geïnspireerd zou zijn een anti-Duitsche hou
ding aan te nemen of dat Engeland zich
noodzakelijk in alle toekomstige gevallen
tegenover Duitschland zou stellen. Engeland
wordt niet geleid door anti-Duitsche motieven.
Waartegen Engeland zich keert, is agressie
en het aanwenden van geweld voor politieke
doeleinden.
Uit de laatste paragraaf van de Duitsche
nota schijnt men te moeten opmaken, aldus
wordt hier gezegd, dat Duitschland aanbiedt
het verdrag te blijven eerbiedigen, als Enge
land het de vrije hand laat. Over het alge
meen is men van meening dat Duitschland
besprekingen met Engeland had moeten voor
stellen vóór en niet na de opzegging van het
verdrag.
Men verwacht, dat de Britsche regeering
de Duitsche nota spoedig zal beantwoorden.
De Britsche pers is over het alge
meen van oordeel, dat Hitier door zijn
rede den toestand weinig heeft ver
anderd.
De „Times" noemt de voornaamste zin uit
de rede de verklaring van Hitier, dat hij geen
stappen heeft gedaan om de rechten van an
deren aan te tasten.
De „Daily Telegraph" schrijft dat de rede
den toestand onveranderd laat. Er wordt in
het geheel niet gesproken over de werkelijke
bedoelingen van den Führer en alleen blijkt
er uit, dat de spreker nog steeds vervuld is
met bittere ontevredenheid.
De .Daily Herald" is van meening, dat uit
de rede twee dingen blijken, n.l. dat Hitier
een reden heeft om te pauseeren door de
reeds genomen maatregelen en de houding
van Roosevelt en dat hij zijn eigen volk
Kalme ontvangst van Hitler's rede
te Parijs.
Opzegging van vlootverdrag zonder
practische beteekenis.
Havas meldt uit Parijs:
De rede van Hitier heeft in Fransche
politieke kringen geen verrassing ge
wekt en ook geen groote reactie teweeg
gebracht, omdat de groote lijnen van de
rede waren zooals men verwachtte.
De woorden van Hitier schijnen door de ge
matigdheid van den toon, door het duidelijk
ontzien van de openbare meening in Frankrijk,
Engeland en de Vereenigde Staten en door het
streven naar het openhouden van de mogelijk
heid van onderhandelingen een poging te zijn,
eenerzijds tot het brengen van een verdeeldheid
tusschen de openbare meening in de democrati
sche landen en hun regeeringen, anderzijds tot
het drijven van een wig tusschen de vredelie
vende staten.
Men merkt op, dat de Poolsche bijstandsbelof
te aan Engeland op zichzelf geen enkel element
bevat, dat de opzegging van het Duitsch-Pool-
sche verdrag kan rechtvaardigen. De aandacht
is ook getrokken door de lange passage in de
rede. waarin Hitier niet zonder een zekere ver
legenheid de bezetting van Bohemen en Mo-
ravië trachtte te motiveeren door argumenten
van historischen. economischen en strategischen
aard, die in het geheel niet passen bij de mystiek
van den leider van het Derde Rijk. Ten aanzien
van de Fransch-Duitsche betrekkingen heeft de
rede. aldus zegt men, geen nieuws gebracht.
De opzegging van het vlootverdrag
heeft vrijwel geen practische beteeke
nis, daar de Britsche vloot een aanzien
lijken voorsprong op de Duitsche heeft.
De rede heeft, hoewel ze meer dan dy
namisch was, geen wijziging van be
teekenis in den internationalen toestand
gebracht, aldus kan de indruk in Fran
sche kringen worden samengevat.
moet overtuigen, dat indien oorlog komt, hij
zelf hieraan onschuldig is deze laatste taak
kan hem eenigen tijd kosten.
Het blad voegt hieraan toe, dat men dit
standpunt toch voorzichtig moet beschouwen,
aangezien de mogelijkheid bestaat, dat de
Poolsche kwestie het belangrijkste zal blijken.
De „News Chronicle" schrijft, dat de alge
meene indruk, welke de rede heeft gemaakt,
is, dat deze een poging is een wig te drijven
tusschen Engeland en Polen door een ver
zoenende houding aan te nemen jegens En
geland en Polen te dreigen. Tegen Polen wordt
een gelijke houding aangenomen als tegen
Tsjecho-Slowakij eHitier poogt dit land te
isoleeren, zoodat hij het met geweld zijn wil
kan opleggen.
Volgens de „Daily Mail" laat de rede de
wereld meer hoop op vrede, dat in het begin
van de week bestond, doch de vraag „kunnen
wij Hitier vertrouwen?" blijft bestaan.
De „Daily Express" schrijft, dat Hitier de
deur tot onderhandelingen open laat.
De diplomatieke correspondenten
van de bladen zijn van mee
ning, dat in verband met de
klacht van Duitschland over een om-
singelingspolitiek, de Britsche regee
ring bereid is, tezamen met anderen,
Duitschland een garantie te verleenen
tegen een aanval, mits Hitier bereid
is van zijn kant ook een bindende
belofte af te leggen niet tot een aan
val te zullen overgaan.
IN AMERIKA ACHT MEN
VERSTERKING VAN HET
„WEERSTANDSFRONT"
NOODZAKELIJK.
Onderhandelingen op de basis van
Roosevelt's voorstellen lijkt niet
meer mogelijk.
TOCH SLOOT IIITLER DE DEUR NIET
GEHEEL.
Roosevelt's secretaris op het Witte Huis liceft
verklaard, dat de president geen commentaar
heeft geleverd op de rede van Hitler. Men zegt,
dat Roosevelt te 8.20 uur pi. lijd opstond, juist
toen de rede in den Rijksdag eindigde.
De eerste reactie in welingelichte kringen te
Washington is het uitspreken van de meening,
dat, terwijl de rede eenige gaatjes open laat
voor welwillende denkers, de opzegging van
twee verdragen een beter criterium voor de be
oordeeling van de waarde der rede levert.
Een officieel commentaar kan niet verwacht
worden voor de president en het ministerie van
Buitenlandsche Zaken de rede nauwkeurig be
studeerd hebben.
In welingelichte kringen verklaart men ver
bijsterd te zijn door Hitler's antwoord op den
oproep van Roosevelt. „Het lijkt het antwoord
te zijn van iemand, die niet dezelfde taal als de
westersche wereld spreekt" zeide iemand in deze
kringen. De opzegging van het Duitsch-Britsche
vlootverdrag was hier half en half verwacht.
Havas meldt nader, dat de rede van Hitier te
Washington een algemeen gevoel van teleurstel
ling en ergernis heeft gewekt:Men wijst er op, dat
de rede aan den dag brengt, dat niets bereikt
kan worden dan door geweld of bedreiging met
geweld en dat Hitier den vrede slechts door
vrees" begrijpt. De openbare meening is dus
van oordeel, dat de rede de wereld weer in een
staat van alarm gedompeld heeft en dat de
eenige oplossing gelegen is in versterking van
het algemeene veiligheidsfront. De omgeving der
regeering toont zich gevoelig voor wat de incor
rectheid van Hitier genoemd wordt ten aanzien
van Roosevelt: het schijnt, inderdaad, dat Hitier
slechts met zijn redevoering wil antwoorden en
een der duidelijke doelstellingen der rede is de
oprechtheid van den president in discrediet te
brengen.
Voorts wijst men in de omgeving der regeering
er op, dat de rede bestemd is om wapens te geven
aan de Amerikaansche isolationnisten. De meer
derheid der Amerikanen is echter verontwaar
digd doordat de vredelievende poging van Roo
sevelt zoo categorisch van de hand wordt ge
wezen. Zonder op de toekomst vooruit te loopen
schijnt het toch, dat:
1. De openbare meening en politieke
kringen meer dan ooit de overtuiging
zijn toegedaan, dat Hitier vastbesloten
is zijn overheerschingspolitiek voort te
zetten met alle middelen.
2. Alle hoop op onderhandelingen op
den grondslag van de boodschap van
Roosevelt opgegeven schijnt.
3. De eenige kans op veiligheid voor
alle naties is een versterking van het
weerstandsfront.
4. De beginselen van Hitier niet in
overeenstemming kunnen worden ge
bracht met een stabilisatie van den vre
de. Dit gevoel wordt sterker.
Ondanks dit alles blijft in vele krin
gen de meening bestaan, dat Hitier de
deur voor onderhandelingen niet volko
men gesloten heeft.
De secretaris van het Witte Huis heeft nog
verklaard, dat Roosevelt in de toespraak, welke
hij Zondag bij de opening van de wereldtentoon
stelling te New-York zal houden, niet de rede
voering van Hitier ter sprake zal brengen.
De volmachten van het Belgische
kabinet.
Ook door den Senaat goedgekeurd.
Belga meldt, dat de Belgische Senaat
met 84 tegen 71 stemmen en 6 stemmen
blanco het wetsontwerp op de bijzon
dere volmachten voor de regeering, dat
reeds door de Kamer was aangenomen,
goedgekeurd heeft.
POLEN VERWACHTTE OPZEG
GING VAN HET VERDRAG HET
DUITSCHLAND.
Duitschland voert een politiek
van druk."
VOORSTELLEN VOOR REGELING DER
KWESTIES HEBBEN DE AANDACHT VAN
WARSCHAU.
De opzegging door Hitler van de
overeenkomst van 1934 veroorzaakt in
Poolsche diplomatieke kringen even
min als te Londen eenige verrassing.
Men verwachtte dit besluit op grond
van de houding der Duitsche pers na
de totstandkoming der Engelsch-
Poolsche overeenkomst.
De opzegging van de overeenkomst, aldus
meent men hier, wijzigt den toestand noch de
veiligheid van Polen in geen enkel opzicht.
Men voegt hieraan toe, dat de Poolsche poli
tiek haar veiligheid nimmer baseerde op eenig
verdrag of pact, doch uitsluitend op haar
eigen kracht.
Van Poolsche zijde betoogt men opnieuw dat
de Duitsche overeenkomst met Italië en de
door Duitschland aan Slowakije gegeven waar
borg voor de grenzen eveneens in strijd zijn
met de Poolsch-Duitsche overeenkomst.
Men is daarom te Warschau van meening.
dat men hier te doen heeft met een eenzijdige
en ongerechtvaardigde opzegging.
In Poolsche politieke kringen verwacht men
niet dat Polen nieuwe voorstellen zal doen in
zake de regeling van Poolsch-Duitsche vraag
stukken en in het bijzonder van het probleem-
Dantzig. Men herinnert er aan, dat de Poolsche
pers de laatste dagen duidelijk het standpunt
der Poolsche regeering over deze kwesties te
verstaan heeft gegeven.
De officieele reactie op de redevoering van
Hitier en de opzegging van het Poolsch-Duit
sche niet-aanvalsverdrag is gisteravond naar
Reuter meldt door een woordvoerder van de
Poolsche regeering tot uitdrukking gebracht.
Hij zeide o.a. dat de Poolsche regeering
thans, zooals steeds het geval is geweest, voor
stander is van goede nabuurschappelijke be
trekkingen. De Duitsche verbindingen dooi
den Corridor zijn gunstig behandeld door Po
len, ofschoon Duitschland vaak in gebreke is
gebleven ten aanzien van zijn verplichtingen
in dit opzicht. Deze verbindingen kunnen on
derwerp van bespreking uitmaken, maar niet
op den grondslag van exterritorialiteit, aan
gezien autowegen niet noodig zijn voor
Duitschland en slechts een voorwendsel vor
men om de naburige staten te desorganisee-
ren. Duitschland heeft kortelings een politiek
van druk en van het voldongen feit gevoerd
jegens het Oosten. Dit kan niet van toepassing
zijn op Polen, aangezien dit het juiste ant
woord weet.
Voorts verklaarde die woordvoerder,
dat ofschoon Polen alle aandacht zou
geven aan voorstellen tot een regeling,
het eigen rechter moet zijn over eigen
belangen, Het is aan de Poolsche re
geering om te beslissen of de Poolsch-
Britsche toenadering in overeenstem
ming kan worden gebracht met het
Poolsch-Duitsche accoord van 1934.
Duitschland heeft een gedachtenwisseling
onmogelijk gemaakt, sedert 6 April, aangezien
de Poolsche ambassadeur Llpski Von Ribben
trop niet heeft kunnen ontmoeten en de
Duitsche ambassadeur, Von Moltke, niet in
Warschau was.
Het Vrijdag overhandigde Duitsche memo
randum zal volledige aandacht en begrip vin
den in Warschau.
Nader meldt het Poolsche Telegraafagent-
schap: Het feit, dat Hitier onder de tot Polen
gerichte voorstellen genoemd heeft voorstel
len betreffende een niet-aanvalspact voor 25
jaar en een gemeenschappelijke garantie van
Polen, Hongarije en Duitschland aan Slowa
kije, heeft verwondering gewekt in Poolsche
politieke kringen. Uit bevoegde bron wordt
door het Poolsche Telegraafagentschap ver
nomen, dat dergelijke voorstellen de Poolsche
regeering niet bekend waren voor de Rijksdag
zitting van heden.
Hoe zal Dantzig reageeren.
Uit Dantzig: Hitler's verzekering, dat
Dantzig een Duitsche stad is, die tot het rijk
wil terugkeeren, heeft hier zooveel indruk
gemaakt, dat de nationaal socialisten, in de
Vrije Stad al spreken van den lsten Mei als
datum van hereeniging. De stedelijke auto
riteiten zouden de verloven van politie, S.S.
en S.A. hebben ingetrokken. SB. en S.A. zou
den voortdurend in staat van gereedheid ge
houden worden.
In Poolsche kringen bewaart men intusschen
zijn kalmte. Men gelooft, dat de Duitsche
leiders niets zullen forceeren, maar de voor
keur geven aan een moreele uitputting van
hun tegenstanders. Ook in handelskringen
gelooft men niet, dat er een staatsgreep in
deze dagen te verwachten is.
Men verneemt, dat de nationaal-socialisti-
sche formaties in do maand Juni groote
oefeningen zullen houden.
De Italiaansche opvatting over
Hitler's rede.
ROME 29 April. In goedin.gelichte fascis
tische kringen beschouwt men de rede van
Hitier als een flink en energiek antwoord op
de politiek van Roosevelt en op de Engelsche
„omsingelingstactiek". Men is van meening dat
Hitier door zijn aanbod om te onderhandelen
met alle staten die zich bedreigd gevoelen Roo
sevelt's boodschap overbodig heeft gemaakt. In
politieke kringen verklaart men dat dit een
nieuwe aandrang op Polen beteekent, daar Hit-
Ier heeft aangeboden te onderhandelen over
een nieuw accoord. De vermelding van de
Italiaansche actie in Albanië heeft in Italië een
zeer goeden indruk gemaakt. Gayda schrijft dat
tezamen met de duidelijke taal van Mussolini
de rede van Hitier een bevestiging is van de
natuurlijke en historische positie van de beide
as-mogendheden en een waarschuwing aan het
adres van de buitenlandsche politiek, die de as
ervan beschuldigt teneinde haar eigen imperia
listische en egoïstische interessen te bescher
men. „Europa en de geheele wereld moet deze
waarschuwing wel overdenken voor het te laat
is", zegt Gayda. (United Press).
Ernstig
spoorwegongeluk
Argentinië.
BUENOS AIRES 28 April. Uit
Rosario wordt gemeld, dat een goede
rentrein bij Cornei Bogado is gederail
leerd. Vijf personen kwamen daarbij
om het leven, terwijl verscheidene
anderen gewond werden (Havas)
Berlijn tot nieuwe
regeling bereid
Aan de Poolsche regeering is, naar het D. N.
B. meldt, een memorandum overhandigd, waar
in o.a. wordt verklaard:
De Duitsche regeering heeft door de van
Poolsche en Britsche zijde openbaar ge
maakte verklaringen kennis gekregen van het
het tot nu toe verkregen resultaat en de be
doeling van de onlangs tusschen Polen en
Groot-Brittannië gevoerde onderhandelin
gen.
Op grond daarvan hebben de Poolsche en
Britsche regeeringen een voorloopige binnen
kort door een permanente overeenkomst te
vervangen regeling getroffen, welke Polen en
Groot-Brittannië den wederzij dschen bij
stand moet waarborgen voor het geval, dat de
onafhankelijkheid van een der beide staten
direct of indirect wordt bedreigd.
De Duitsche regeering ziet zich ge
dwongen hierop aan de Poolsche re
geering mede te deelen. dat de Führer
en de overleden maarschalk Pilsoedski
in 1934 besloten hadden met de poli
tieke methoden van het verleden te
breken en voor de behandeling van
alle de betrekkingen der beide lan
den betreffende kwesties den weg te
openen van een directe vriend
schappelijke overeenstemming van
staat tegenover staat. Door het on
voorwaardelijk afzien van ieder ge
bruik van geweld tegenover elkander
zou een garantie voor den vrede wor
den geschapen.
Uit de door de Poolsche regeering thans
aangegane verplichting blijkt, dat Polen in
een eventueel DuitschEngelsch conflict door
een tegen Duitschland gerichten aanval
eventueel ook dan voornemens is in te grij
pen, wanneer dit conflict Polen en zijn be
langen in het geheel niet treft.
Dat is een directe en flagrante
schending van het in de verklaring
van 1934 overeengekomen afzien
van iedere aanwending van geweld.
Dc tegenstelling tusschen de Duitsch-
Poolsche verklaring en de Poolsch-
Britsche overeenkomst reikt echter
meer, sinds de
IJMUIDER WASSCHERIJ,
SNELUUSSTRAAT 3? - TELEF. 4371,
het voor mij behandelt voor 15 ct.
per kilo, gemangeld, overweeks.
(Adv- ingez. Med.)
„Omsingeling ontnam den grond
slag aan liet vlootverdrkg".
Het Duitsche memorandum aan Londen.
De Duitsche regeering heeft Vrijdag
middag door haar zaakgelastigden te
Londen en Warschau memorandums la
ten overhandigen. Tegelijkertijd werd
den zaakgelastigde der Vereenigde Sta
ten van Amerika te Berlijn als antwoord
op de bekende boodschap van den
Amerikaanschen president Roosevelt
de tekst overhandigd van de op 28 April
door Hitler in den Rijksdag gehouden
rede.
In het Duitsche antwoord aan de Britsche
regeering wordt o.a. verklaard: toen de Duit
sche regeering in 1935 aan de Britsche regeering
het aanbod heeft gedaan door een verdrag de
sterkte der Duitsche vloot in een bepaalde ver
houding te brengen tot de sterkte der zeestrijd
krachten van het Britsche rijk, heeft zij dat ge
daan op grond van de vaste overtuiging, dat een
terugkeer van een gewapend conflict tusschen
Duitschland en Groot Brittannië voor altijd uit
gesloten is. De Duitsche regeering heeft steeds
vastgehouden aan dien wensch en is er ook nog
heden van vervuld. Zij is zich bewust in haar
politiek dienovereenkomstig te hebben gehan
deld en in geen geval te hebben ingegrepen in
de Engelsche belangensfeer of deze belangen
op een of andere wijze te hebben benadeeld.
Daarentegen moet zij tot haar leedwezen
vaststellen, dat de Britsche politiek zich onlangs
steeds verder heeft verwijderd van de lijn van
een overeenkomstige politiek tegenover Duitsch
land.
Met de nieuwe politiek van omsin
geling heeft de Britsche regeering een
zijdig aan de vlootovereenkomst van
18 Juni 1935 den grondslag ontnomen
en daardoor dit verdrag, zoomede de tot
aanvulling daarvan overeengekomen
„verklaring" van 17 Juli 1937 buiten
werking gesteld. Hetzelfde geldt ook
voor deel 3 van het Duitsch-Engelsche
vlootverdrag van 17 Juli 1937, waarin
de verplichting is vastgelegd voor een
tweezijdige Duitsch-Engelsche uitwisse
ling van mededeelingen.
Door deze aan de Duitsche regeering tegen
haar wil opgedwongen constateeringen bleven
de kwalitatieve bepalingen van het Duitsch-
Engelsche verdrag van 17 Juli 1937 onberoerd.
De Duitsche regeering zal deze bepalingen
ook in de toekomst in acht nemen en aldus haar
deel er toe bijdragen, dat een algemeene onbe
perkte wedloop in maritieme wapeningen der,
naties wordt vermeden.
Daarenboven zal de Duitsche regee
ring. ingeval de Britsche regeering er
prijs op stelt met Duitschland opnieuw
in onderhandeling te treden over de
hiervoor in aanmerking komende pro
blemen, daartoe gaarne bereid zijn.
Zij zal het toejuichen, indien het dan
mogelijk zou blijken op zekeren grond
slag te komen tot een klare ondubbel
zinnige overeenkomst.
in haar draagwijdte nog verder van
dit punt.
De verklaring van 1934 zou het fundament
zijn geweest om onder de bescherming eer
overeengekomen vredesgarantie alle tusschen
de beide landen opduikende vragen vrij van
internationale verplichtingen en combinaties
bij directe niet van buiten af beïnvloede
besprekingen tusschen Berlijn en Warschau te
regelen.
Een dergelijk fundament heeft natuur
lijk het volledige wederzijdsche vertrouwen
der beide partners, zoomede ook de loyaliteit
der politieke bedoelingen van eiken partner
tegenover den ander als voorwaarde.
Daarentegen heeft de Poolsche regeering
door het thans door haar genomen besluit tot
een tegen Duitschland gericht bondgenoot
schap toe te treden, te verstaan gegeven, dat
zij boven haar door de Duitsche regeering
onmiddellijk verzekerde vredesgarantie de
voorkeur geeft aan de belofte tot bijstand
van een derde mogendheid. Tegelijkertijd
moet de Duitsche regeering daaruit opmaken
dat de Poolsche regeering op het oogenblik
er geen prijs meer op stelt voor Duitsch
Poolsche kwesties de oplossing te zoeken in
directe vriendschappelijke besprekingen met
de Duitsche regeering. Daarmede heeft de
Poolsche regeering den weg verlaten, welke
in 1934 was overeengekomen voor dc organi
satie der Duitsch—Poolsche betrekkingen.
De Duitsche regeering heeft harerzijds tot
een dergelijke wijziging der Poolsche politiek
niet de geringste aanleiding gegeven.
Zoo heeft bijv. ook de tenuitvoerlegging
van de door Duitschland in Maart van dit
jaar tot pacificatie van Midden Europa in
geleide actie de Poolsche belangen naar de
meening der Duitsche regeering op geen
enkele wijze benadeeld. De Duitsche regeering
heeft aan de Poolsche regeering den laatsten
keer einde Maart ln den meest vricndschap-
pelijken vorm een regeling der hangende
kwesties (Dantzig) voorgesteld.
De Poolsche regeering heeft hierop echter
een antwoord gegeven dat ieder begrip voor
het Duitsche standpunt ontbeert.
Dat de Poolsche regeering zelve haar ant
woord niet als gepast heeft beschouwd voor
de inleiding van een vriendschappelijke over
eenstemming, heeft zij op even verrassende
.als drastische wijze bewezen door tegelijker
tijd met haar antwoord over te gaan tot een
omvangrijke partieele mobilisatie van haar
leger.
Duitschland constateert tenslotte:
1. De Poolsche regeering heeft de haar door
de Duitsche regeering geboden gelegenheid
tot een rechtvaardige regeling van de kwestie
Dantzig, tot een definitieve verzekering van
haar grens tegenover het Duitsche rijk en
daarmede voor een duurzame vestiging van
een vriendschappelijke verhouding van beide
landen niet aangegrepen. Zij heeft veeleer
de Duitsche voorstellen, die dat beoogden,
verworpen.
2. Tegelijkertijd heeft de Poolsche re
geering zich tegenover een anderen staat in
gelaten met politieke verplichtingen, die zoo
wel met den zin als ook met den tekst der
Duitsch-Poolsche verklaring van 1934 niet in
overeenstemming zijn. De Poolsche regeering
heeft daarmede deze verklaring willekeurig
en eenzijdig buiten werking gesfeld.
Ondanks deze noodzakelijk geworden vast
stelling is de Duitsche regeering niet voor
nemens haar principieele houding tegenover
de kwestie der toekomstige organisatie der
Duitsch—Poolsche betrekkingen te verande
ren.
Mocht de Poolsche regeering er prijs
op stellen, dat deze betrekkingen bij
een nieuw verdrag worden geregeld,
dan is de Duitsche regeering daartoe
bereid en stelt zij daarvoor slechts de
eenige voorwaarde, dat een dergelijke
regeling moet berusten op een duide
lijke beide partijen bindende ver
plichting.
Kokkinaki's non-stopvlucht
mislukt.
CHARLOTTETOWN (Prince Edward
eiland) 29 April (Reuter). De Sovjet
Russische vliegers Kokkinaki en Gor-
dienko, die een vlucht zonder tusschen-
landing van Moskou naar New York
wilden maken, zijn gedwongen geweest
een noodlanding te maken op Miscou-
eiland bij Nieuw Brunswijk ten zuiden
van de Hudsonbaai. Het vliegtuig, de
„Moskwa" is in een moeras terecht
gekomen en ernstig beschadigd. Een
der vliegers heeft een pols gebroken.
De ander is ongedeerd.
De Canadeesche regeering heeft eerst over
wogen den ijsbreker „Montcalm" te zenden om
de vliegers van het eiland te halen, doch aan
gezien de vliegers niet in gevaar verkeeren,
heeft men besloten, dat zij met een vliegtuig of
een visschersvaartuig naar het vasteland zullen
worden gebracht.
Nader wordt gemeld, dat de noodlanding ver*
oorzaakt is door motorschade te 1.55 uur. Bij de
landing zijn beide vleugels en de propeller ge
broken.
Vier lichte torpedobooten in
Frankrijk op stapel.
Het Fransche ministerie van marine deelt
mede, dat de minister de opdracht heeft onder
teekend vier lichte torpedobooten op stapel te
zetten. De schepen zullen een waterverplaatsing
hebben van 1000 ton.
Zij zullen de volgende namen dragen: „Le
Corse", „Le Tunisien", „L'Alsacien" en „Le
Breton".
Fransche en Poolsche ambassade
niet in den Rijksdag vertegen
woordigd.
Van de Fransche en Poolsche ambassade heeft
naar Reuter meldt, niemand de zitting van den
Rijksdag, waarin Hitiet zijn rede uitsprak, bij
gewoond. De Britsche ambassade werd vertegen
woordigd door den raadsheer Ogilvie Forbes,
