h&e piert HET WAPEN VAN VELSEN. ^erd::- no NJXE ED A "G -29 JUNI 1939 HA ARE EM'S DAGBEAD Velsen's kerkje ingewijd door St. Willebrordus Vertelden wij in een vorig artikel een en an-Top wederom van kerkelijke zijde de eisch ge- der over het gebruik van schilden in het alge meen en het gebruik van teekeningen op die schilden als visitekaartje voor den tegenstander zoo willen wij nu iets over het oude Velsen zeg gen en over de beteekenis van het gemeente wapen. Zonder twijfel is Velsen zeer oud. Voordat nog van het kléine visschersdorpje, dat later Am sterdam zou worden, in de overoude geschiede nis van Holland werd gesproken, was Velsen reeds een plaats van beteekenis, welke reeds lang in de oude kerkelijke annalen werd genoemd. Algemeen wordt aangenomen dat Welzerebarg, alwaar de bekende Christenprediker Willebror dus in de 8e eeuw een kerk heeft ingewijd Vel sen is, waardoor Velsen tot de oudste parochies van Holland gerekend mag worden. Tufsteenen plaat uit Velsens toren Voorstellende Jezus met Kruisvaan. Waar deze kerk precies heeft gestaan is niet met zekerheid te zeggen. Stellig is Welzereburg niet te verwarren met het kasteel van den latei- zoo beruchten Gerard van Velsen. Eerder mag men aannemen dat de hooge terp waarop de te genwoordige kerk is gebouwd het overblijfsel is van de versterking welke in die oude tijden rond om de Godshuizen werd gebouwd. In den loop der eeuwen is de oude Willebror- duskerk natuurlijk vervallen, en werd op dezelf de plaats waarschijnlijk de telegenwoordige kerk gebouwd. Over deze kerk lezen wij in het bekende werk „Kunstgeschiedenis der Nederlanden" van Di ll. E. van Gelder dat de tufsteenentoren om streeks 1150 is gebouwd. Verder dat verschil lende kleinere stads- en dorpskerken waartoe die van Velsen ook behoort een overwegend "Rijn- landsch karakter hebben, dat vooral tot uiting komt in de tufsteenentorens, die veelal „weer bare" torens zijn. Waar de huidige Nederlanden in die tijden behoorden tot het Heilige Room- sche Rijk der Duitsche keizers en kerkelijk on der de bisdommen Utrecht en Luik als diocesen van bet, aartsbisdom Keulen vielen, daar vertoo- nen de kerken uit die bouwperiode in het alge meen de kenmerken van de Rijnlandsch-romaan- sche school. Vermoedelijk was het gebruikte tufsteen van] deze bouwwerken afkomstig uit het Brohl-dal in den Ei fel. Zagen wij zoo juist dat de eerste kerk reeds onder Willebrordus werd gebouwd, van belang is ook te boekstaven, dat wij in de oude Latijn- sche oorkonden van de 8e en 9e eeuw Velsen onder den naam van Felisa vermeld vinden, ter- wijl in het register der Utrechtsche kerkgoede ren het dorp Vesela wordt genoemd. Later (in 1004) wordt in 'n verdragsbrief tusschen den abt van Echternach en St .Balduinus den 7en bisschop van Utrecht over het dorp Velserburg gespro ken. Wederom een ruime honderd jaren later wordt een kerk gebouwd ter gedachtenis aan den heiligen Engelmundus, den bijzonderen pa troon van Velsen. Het kerkelijk leven in Velsen is zonder twijfel ernstig geweest. In de eerste helft van 1200 ,13e eeuw) gevoelde men zich gedrongen hiervan uiting te geven door het aanbrengen van een groote tufsteenen plaat met daarin gebeiteld een hoogst merkwaardig relief, voorstellende den Christus met de kruisvaan boven de toegangs deur tot den toren. Een kerkelijke voorstelling waarop wij terug zullen komen bij de bespreking van Velsens wapen. Bovengenoemde voorstelling vraagt eenige na dere omschrijving. Wij moeten hiervoor verwij zen naar de vroegste Christelijke tijden. In den Bijbel lezen wij in de Evangeliën van Johannes de Dooper 1/29: „Des anderen daags zag Johan nes Jezus tot hem komen en zei: „Ziet het Lam Gods dat de zonden der wereld wegneemt". Iets verder lezen wfj 1/36 „Ende ziende op Jezus daar .wandelende zei hij „Ziet het Lam Gods". Johannes de Dooper heeft hiermede ten duide lijkste willen doen uitkomen, dat hij in den Christus „Gods Zoon" zag. In de eerste tijden van het Christendom onder de vervolgingen van de Romeinsche keizers werd het Christendom in het algemeen met het gehei me teeken van een „visch" en de Christus zelf door een loopend lam voorgesteld. Het was in het begin van de 4e eeuw dat in deze afbeelding een wijziging kwam. Constanlijn de Groote, kei zer van het Romeinsche Rijk bracht groote ver anderingen aan in het bestuur van het verval lende Rijk. Hoewel zelf geen Christen zag hij zich gedrongen de steeds grootere tweespalt welke in het nog jonge Christendom was ont staan door meeningsverschillen in den boezem der kerk over enkele leerstellingen, te doen be ëindigen. In 325 riep hij te Nicaea de eerste al- gemeene kerkvergadering (Concilie) bijeen. Een der te behandelen punten betrof o.a. de verhouding van de kerk tegenover het Rijk. Hoe wel tot dien tijd het leger steeds den voorrang had gehad, zag keizer Constantijn in, dat het veldwinnend Christendom al machtiger en mach tiger werd en aan haar de toekomst behoorde. Na langen strijd werd ten slotte beider posities geregeld. Een eendrachtig samengaan was mo gelijk geworden en om dat over de geheele we reld duidelijk te maken, werd het overoude veld- teeken der Romeinen ingrijpend gewijzigd. De tot nog toe gevoerde adelaar op de standaarden der legioenen werd verwijderd en het zinnebeeld van Gods rijk „Het Lam Gods" hiervoor in de plaats gesteld. Dit zinnebeeld door het leger over de bekende wereld rondgedragen, moest worden voorgesteld volgens de militaire begrippen van dien tijd, voorzien van een speer met vaan, waar- steld werd, dat in het vaantje het kruisbeeld van den Christus zou worden aangebracht, hier mede ten duidelijkste aangevende een samen gaan van kerk en leger. Slaan wij nu het bekende Handboek der Wa penkunde op van J. B. Rietstap, dan zien wij onder het hoofd „Wapendieren" dat het alge meen de gewoonte is om het schaap stilstaande of rustende voor te stellen, terwijl het lam op de wapenschilden altijd gaande (wandelende) wordt aangeduid. Wanneer een dergelijk lam een kerk banier of wimpel draagt, dan krijgt het den naam van Paaschlam (in het Fransch „agneau pascal) of „agnes Dei". Doorgaans wordt het in de vol gende kleuren gegeven: de wimpel van zilver met een rood kruis. Een der meest bekende dra gers van dit wapen is geweest de bekende en vermaarde schrijver en denker Blaise Pascal. Waar de vertaling van het Hollandsche woord „Paschen" in het Fransch „Pascal" is, mag men vermoeden dat Pascal daarom of daardoor dit wapen heeft uitverkoren. Zijn wapen-kleuren waren een terras van blauw, dragende een stap pend zilveren Paaschlam met een zilveren wim pel, waarop een rood kruis was aangebracht. Het Velser wapen is sinds de vaststelling in het begin der 19e eeuwr in blauw waarop een Agnes Dei met wimpel staande op een terras alles van goud. Aangezien het Velserwapen schijnbaar in vroegere eeuwen andere kleuren heeft gedragen, doet zich de vraag voor of bij de vaststelling in het begin van de vorige eeuw de juiste kleuren zijn gekozen. Een nader onderzoek zou dit mis schien nog uitmaken. In een volgend stukje willen wij trachten aan te toonen op welke wijze de gemeente Velsen zijn wapen met het Lam Gods met de kruisba nier allerwaarschijnlijkst heeft gekregen. Santpoort. J. S. VISSER. GEVONDEN DIEREN EN VOORWERPEN. Inlichtingen aan het Bureau van Politie, Sme- destraat, uitsluitend tusschen 1.1 en 13 uur. Terug te bekomen bij: Hansen, Nic. Beets- straat 13 zw. (na 5 uur n.m.), deel van armband; Huyer, Tempeliersstraat 37 zw.. blauw badpak, Weddige, Kiosk Stationsplein, Zeeuwsch broche; Buuren de Kaper, Adm. de Ruyterweg 310, Amsterdam, voetbal; Dollee, Smedestraat 34 rood, duif; Visser, Pieter kiesstraat 14 rood, beige regenjas; den Hollander, Soutmanstraat 5, gum mi laars; v. d. Velde, Zaanenlaan 50, banden spanning-meter; Decosseaux, v. Keulenstraat 22, zakmes; Klaassen, Saenredamstraat 41, por- temonnaie met inhoud; Politiebureau, Smede straat, rijwielplaatje; Perfors, Soutmanstraat 28, rijwielplaatje in étui; Levert, Lorentzplein 1 rood, rijwielplaatje; v. d. Beek, Potgieterstraat 32, moersleutel; Odmk, Uranusstraat 24, vulpen houder; Middelbeek, Emmaplein 2, reserve- autowiel; v. Eijk, Reitzstraat 135, ijzerzaag. BIJ *AAS Een Prod Haarlem •w PRIJSVRAAG TOT 1 JULI Fl. 8000.- PRIJZEN (Adv. Ingez. Med.) R.K. MIDDENSTANDSBOND IN HET BISDOM HAARLEM. Hoofdbesluu/rsvergadering. 's GRAVENHAGE, 28 Juni. Het hoofd bestuur van bovengenoemden bond kwam in vergadering bijeen te Haarlem. De bijeen komst werd voorafgegaan door een H. Mis, aan het Hanze-altaar in de Sint Bavo, opge dragen door Dr. A. A. Olierook, geestelijk bonds-adviseur. In de hoofdbestuursvergadering werden o.m, behandeld en goedgekeurd de maand- en financieele verslagen over April en Mei 1939. Vervolgens werd een nabeschouwing ge houden ove,T dein voorjaiarcentralen raad. Behandeld werden het inschakelen van de kernen in het practische werk van den bond. en een concept reglement; voor de „Ora et Laibora"-clubs. Na een bespreking over een rapport inzake het ledenverloop van Januari af werd de aandacht besteed aan de a.s. winteractie. Nieuwe plannen zullen hiervoor worden uit gewerkt. De datum voor de a.s. najaars centralen raadsvergadering werd vastgesteld op Woens dag 8 November a.s. in Den Haag. BOOTTOCHT VOOR OUDEN VAN DAGEN. Bij mooi zomerweer maakten Dinsdag' onge veer 150 Geref. een boottocht met ouden van dagen uit Haarlem naar Boskoop. Ongeveer half twee arriveerde de boot in Boskoop. Ze werden daar, door ds. Petersen vriendelijk ont vangen en toegesproken in de Geref. kerk. Vervolgens dankte de voorzitter van het co mité voor dezen boottocht, de heer Brunsting, voor de ontvangst. Ook de vier predikanten van de Geref. kerk te Haarlem, ds. Veenhof, ds. Boeyinga, ds. Hoorweg en ds. Siertsema hielden daarna nog toespraken. Nadat alle aanwezigen getracteerd waren en een woord van dank door den voorzitter van het comité was gesproken vertrok het gezelschap om 3 uur weer naar Haarlem, waar men dankbaar en voldaan aankwam. MARKT WOERDEN. Aanvoer 483 partijen kaas. Met rijksmerk le kw. f 23f 25.50, 2e f 20—f 22.50. Handel matig, zware tot f 27. DE HEER REUDERINK UIT DE COMMUNISTISCHE PARTIJ. ROTTERDAM, 28 Juni. De heer W. H. Reuderink, communistisch raadslid van Rotterdam, is uit de Communis tische Partij getreden, omdat hij zich niet kon vereenigen met de wijze van candidaatstelling bij de jongste gemeenteraadsverkiezing. „ONZE VOLKSGEZONDHEID IN VOGELVLUCHT" DOOR Dr. H. P. J. KOENEN. Telkens opnieuw blijkt, dat er nog bij zeer velen in ons land een groote onkunde om trent den arbeid die dor overheid en ver- eenigingen wordt verricht in het belang van ons aller gezondheid en waarvan velen, juist omdat zij er niet van op de hoogte zijn, niet dat voordeel hebben dat zij ervan zouden kun nen hebben. Het mag dan ook als een aanwinst worden beschouwd, dat thans verschenen is bij Naeff te 's Gravenhage, „Onze volksgezond heid in vogelvlucht", waarin door den be kenden kinderarts dr. H. P. J. Koenen Maastricht voor den leek een overzicht wordt gegeven van al wat er in ons land gedaan wordt maar ook van wat er nog te wen schen is op de verschillende gebieden van de gezondheidszorg. De schrijver, die persoonlijk een zeer groot aandeel heeft gehad in den opbouw van het sociaal-hygiënisch werk in Limburg, voer' den lezer met een onderhoudende toelichting door het huis van de gezondheidszorg. Hij geeft een inzicht in wat er gedaan wordt, voor den mensch zoowel voor zijn geboorte als nadien: voor zuigeling, kleuter, schoolkind en vermeldt eveneens de maatregelen welke ook voor de volwassenen van belang zijn de tuberculosebestrijding, de wettelijke zorg voor eet- en drinkwaren, de vleeschkeuring. de drankbestrijding', de drinkwatervoorzienins het ziekenhuiswezen. Het is slechts een vogelvlucht, maar een vogelvlucht, waarvan verwacht mag worden, dat bij menigeen de lust naar meer weten er door zal worden opgewekt. Het boekje is verlucht met 23 prenten, ver vaardigd door de Internationale Stichting voor Beeldpaedagogie te 's Gravenhage, vol gens een in de laatste 15 jaren ontwikkelde paedagogische methode, die systematisch ge bruik maakt van aanschouwelijke middelen Deze pa-enten, die ongetwijfeld ertoe zullpn bijdragen, dat het ge'lezenc den lezer bij blijft, verhoogen de aantrekkelijkheid van het boekje. Het Ministerie van Sociale Zaken, de Ge zondheidsraad en de Geneeskundige Hoofd inspectie van de Volksgezondheid verleenden hun medewerking bij de tot standkomin:_ hetgeen mag worden opgevat als een bewijs dat de rijksoverheid voorlichting van den leek op dit gebied wenschelijk acht. „WELDADIGHEID NAAR VERMOGEN" Sophiastraat 2 d Och schenk ons Uw gave, 't zij groot of wel klein. Wij zijn met zoo weinig tevreden, Er wordt, dat zoudt ge niet denken wellicht, Nog zoo heel veel armoe geleden. Telefoon 12255 Postgiro 212793 NA 100.000 KILOMETER BLIJKT OLIES I S T E N (Adv. Ingez. Med.) Copyright P, I B. Bo» 6 Copi De herfst brak aan, de bladeren aan de boomen werden geel en bruin. De wind blies ze van de takken, zoodat zij een dwazen dans lefeen uit te voeren. Het werd al koud buiten. Ja, het hagelde of sneeuwde zelfs al eenige malen. Op een heg zat een raaf en die schreeuwde: „Ach, ach!" Dat kwam omdat zij het ook zoo koud had. Neen, het leelijke, jonge eendje had het niet zoo heel erg naar zijn zin. Eens op een avond, toen de zon onderging, kwam een groote schaar prachtige, groote vogels uit het bosch. Het eendje had zulke mooie nog nooit gezien. Ze waren sneeuwwit, met lange, slanke halzen: zwanen waren het. Ze stootten een wonderlijk geluid uit, sloegen hun prachtige, lange vleugels uit en vlogen weg uit de koude, naar warmer streken en open wateren. Hoog in de lucht stegen zij op, en het leeljjke eendje voelde zich wonderlijk te moede. Het draaide als een tol in het water rond en stootte toen ook een kreet uit, zoodat het er zelf bang van werd, (Wordib vervolgd). EENS PIONIERS EN NOG STEEDS AAN DE SPITS BOUGIES 5N.V. WILLEM VAN RIJ ""AMSTERDAM (C.) KEIZERSGRACHT 171 TELEFOON 3 1 3 0 8 14 l U N E N| N# (Adv. ingez. Med.) Tact door J. J. P. 's Avonds acht uur bij de familie Willemsen. De heer des huizes heeft zijn beenen op een extra stoel gelegd en ligt in een clubfauteuil aan zijn pijp trekkend, te lezen. Het boek is kennelijk niet in staat, hem ook maar in de jei-ingste mate te boeien. Integendeel: af en toe klinkt er een dof gerommel met nijdige in tonatie op uit den stoel, wat mevrouw Willem sen verschrikt op doet kijken. Plotseling, na dat mevrouw weer eens is opgeschrikt door het ontstemde geluid, vliegt het boek fladde rend in een hoek. Aangezien het een pas nieuw boek is. vliegen natuurlijk eenige aan bevelingen van den uitgever voor andere boe ken mee, waardoor een fraai stilleven ont staat. Hiervoor hebben evenwel noch de heer noch mevrouw Willemsen eenige belangstelling. De eerste, daar hij op overluïden toon het boek afkamt, mevrouw daar zij beleefdheidshalve luistert. ,,'t Is eigenlijk treurig, dat een dergelijk boek verkocht mag worden! Dat heele verhaal bestaat uit narigheden, alles loopt iedereen altijd tegen en als 't iemand eens niet maat schappelijk tegenloopt, gaat hij wel dood of wordt ven-ast met levenslange invaliditeit en geestelijke afwijkingen. Bovendien gaat hij dan failliet en vliegt zijn huis in brand, waar na zijn vrouw en kinderen op den onbewaak- ten overweg' het leven laten!" „Is hét niet een beetje overdreven, zooals je het nou voorstelt?" durft mevrouw. „Overdreven? Overdreven? Lees het dan zelf, dan zal je zien hoe het is." „Ja hoor. Kalmeer je nou een beetje? We moeten naar de nieuwe buren toe. Alzoo staan de heer en mevrouw Willemsen even later voor de deur bij den heer en me vrouw Carelsen, die pas verhuisd zijn. Nadat de kamer betreden is en de families Willemsen en Carelsen kennis gemaakt heb ben, begint de conversatie op de voor nieuwe buren gebruikelijke wijze. ,,U woont hier wel erg aardig, hè?" „Ja, 't is buitengewoon, eoht naar onzen zin. We hebben nu al in veel huizen gewoond, maar geen enkel was zoo leuk als dit." „Neen, dat kan ik mij best voorstellen. Eenig uitzicht hebt u hier ook. En alles- zoo licht ge houden; dat is ook erg aardig". „Ja, dat maakt alles direct veel vroolijker' De heer Willemsen, die tot nu toe de con versatie zonder eenige belangstelling gevolgd heeft, laat zijn blikken door de kamer dwalen. Plotseling blijft er een rusten op het onder blad van het tafeltje, waarom men zich ge schaard heeft. Meteen grijpt hij een boek, dat daarop ligt. Zijn oogen schieten bliksems. „Is u ook al in het ongelukkige bezit van dat verschrikkelijke boek? Hebt u het gelezen?" „Inderdaad". „Dan moet u er ook wel onder geleden heb ben. Ik heb er daarnet nog in zitten lezen. Ik was er juist aan bezig dat meneer zijn arm op vijf plaatsen breekt, terwijl mevrouw dood ziek 'is en allebei de zoons falen op school. Toen heb ik het in een hoek gesmeten. Ik kon het eenvoudig' niet meer lezen". „Ja. mijn man was erg opgewonden", glim lacht mevrouw. „Het spijt mii erg dat dat gebeurd isant woordt de gastheer. „Ik voel mij er namelijk eenigszins verantwoordelijk voor. Ik heb het boek namelijk zelf geschreven, ziet u. Onder pseudoniem PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE RADIO CENTRALE VRIJDAG 30 JUNI Progr. III: 8.— Keulen 10.20 Radio P. T. T. 12.20 Ned. Brussel 2.20 Keulen 3.20 Danmarks Radio of Diversen 4.20 Keulen 5.20 Fransch Brussel 6.20 London Regional 7.20 Ned. Brussel 7,35 Keulen 8.30 London 'Regional 9.20 Droit- wich pl.m. 9.35 Ned. Brussel 11.20 Parijs Radio of Diversen. Progr. IV: 8,Ned. Brussel 9.20 Parijs Radio 9.30 Radio PTT NORD 9.50 Diversen 10.35 Lon don Regional 12.35 Droitwich 1.20 London Re gional 5.20 Droitwich pl.m. Fransch Brussel 7.20 Droitwich 7.50 London Regional 8.30 Diversen of Gram.muziek, pl.m. 9.50 Droitwich Progr. V: 8.007.00 Diversen. 7.008.00 Eigen gramofoonpl.concert. Orgel- en Hawaiianmuz. 1. Filmselectie Sweet Adeline, Reg. Dixon. 2. Oua Oua, Kanui en Lula. 3. Amoureuse, Pierre Palla. 4. Hawaiian Moon, Q. en D. Kaili. 5. Colleen Filmselectie, Henry Crcudson. 6. Hawaiian Reverie, Gino Bordin. 7. Rose Marie Selection, Harry Davidson. 8. Oh Rosalita, Linn Milford. 9. Broadway Melody op 1938, Reginald Foort. 10. Rose dreams, George Elliott's Hawaiians. 11. Filmselectie Golddiggers of 1935, Reginald Dixon 12. Tomi Tomi, Kanui en Lula. 13. The great Ziegfield, Henry Croudson. 14. Indiana Skies, Q. en D. Kaili. 15. Populaire potpourri, Cor Steyn. 16. Venetian Kisses, Gino Bordin. 17. Singing Marine, Reginald Foort. 18. Hawaiian stars are gleaming, Linn MilforiJ 19. London Bridge, Reginald Dixon.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1939 | | pagina 6