Anita Hib&LOs.
De geschaakte bruid van Garibaldi.
Duitsch vliegtuig bij
landing verongelukt
V R IJ D X G 7 JUTJ I 1939
HASRLE M'S D 'A G B U A D
5
BET was in het jaar 1839, dat op
de reede van het Braziliaan-
sche stadje Laguna het oor
logsvaartuig Staparika voor anker lag,
waarvan de gezagvoerder, een 32-
jarige jongeman, door zijn verrekijker
de straatjes van het stadje in oogen-
schouw nam.
Plotseling viel hem daar de ver
schijning van een jonge vrouw op;
onmiddellijk gaf hij bevel een der
booten te strijken en liet hij zich
aan land roeien, ten einde dat meisje
te ontmoeten.
Maar toen hij op de plaats aankwam, waar
hij haar zooeven nog gezien had, bleek ze reeds
verdwenen te zijn; daarom besloot hij haar
te gaan zoeken. Hij kwam een man tegen, die
hem met amigo" aansprak, omdat zij elkaar
al eens eerder ontmoet hadden, en die hem
uitnoodigde bij hem thuis een kop koffie te
komen drinken.
Nauwelijks waren de mannen de nederige
wonmg binnengetreden, of de zeeman trof
daar het meisje aan. waarnaar hij gezocht
had, een jonge creoolsche van Portugeesche
bloede, nog geen twintig jaar oud, die de
dochter van zijn gastheer bleek te zijn.
Een wijle zagen de beide jongelieden elkaar
aan; toen sprak de zeeman, die slechts wei
nig woorden Portugeesch kende, in het Ita-
liaansch: „Je moet de mijne zijn!" „Tu devi
essere mia".
En zoo geviel het, dat Giuseppe Ga
ribaldi, de latere Italiaansche vrij
heidsheld, als gezagvoerder van een
Brazil iaanschen oorlogsbodem het
meisje Anita Riberas schaakte en met
haar heenvoer van de reede van
Laguna, terwijl aan den wal een be
drogen vader den man, die zijn gast
vrijheid misbruikt had, vervloekte.
Qc
vP vijftienjarigen leeftijd had de jonge
'Garibaldi zijn geboorteplaats Nizza of
Nice gelijk men thans zegt verlaten, om
zeeman te worden en als zeeman was hij vijf
jaar voor zijn ontmoeting met Anita naar
Brazilië gekomen, waai' hij de geboren
strijder te water en te land aan de binnen-
lancteohe oorlogen deelnam.
Het leven van den ..gaucho", den Zuid-
Amerikaanschen herder te paard had hij zich
ten voorbeeld gesteld. Vrij zijn Veel latei-
zou Garibaldi eens schrijven: „De gaucho
gehoorzaamt het gouvernement, wanneer dit
hem naar den zin is; zoo niet, dan verkiest
hij vrijwillig hot leven in het oerwoud met
den hemel als dak, teneinde de regeering te
gaan bestrijden".
Garibaldi's geboorteland, Italië, zuchtte in
dien tijd nog onder het Oostenrijksche be
wind, voor zoover het niet tot den Kerke lijken
Staat of tot het koninkrijk Napels behoorde.
Acht jaar voor de ontmoeting met Anita was
de opstand van 1831 op bloedige wijze on
derdrukt geworden; het lichaam van den
patriot Menotti. dat aan de galg bengelde,
diendë.-den Italianen tot vermaningnipxmer
meer in verzet te kome -tegen de vreemde
overheersching.
Nog tot 1848 zou het duren eer Garibaldi,
vergezeld van Anita, naar Italië terugkeerde
om zijn geboorteland in vele jaren van strijd
en leed te bevrijden van de overheersching en
hetaaneen te helpen voegen tot één onaf
hankelijk rijk.
Anita Riberas, de creoolsche, verafgoodde
haar man met de primitieve, hartstochte
lijke toewijding den vrouwen der Braziliaan-
sche pampa's eigen. Te paard zou ze aan zijn
zijde strijden in de gevechten en veldslagen,
welke hij leverde, met hem aan boord zijn
wanneer er op zee gevochten werd, en menig
maal zou het geschieden, dat ze na een veld
slag tusschen de gesneuvelden en gewonden
ging zoeken naar den in het strijdgewoel uit
het gezicht verloren echtgenoot.
In Brazilië schonk Anita hem al spoedig
een zoon, wien Garibaldi een naam gaf, welke
de moeder nog nimmer gehoord had.
„Wat voor een naam is dat, dien je aan
onzen zoon wilt geven? Nog nooit «heb ik van
een heilige gehoord, die aldus heette", vroeg
de verwonderde! Anita.
Menotti het was de naam van den in het
verre vaderland opgehangen patriot.
Drie jaar na Anita's ontvoering, den 26sten
Maart 1842, trad Garibaldi met haar in den
echt, waardoor alhoewel zeer laat hun
samenzijn gewettigd werd.
Wanneer dan nogmaals zes jaar verstreken
zijn, zegt hij op een goeden dag onverwacht
tot zijn vrouw, dat ze zich gereed moet ma
ken om met de kinderen op reis te gaan. En
wanneer Anita, die haar man lang genoeg
kent om zich over geen zijner oogenschijnlijk
plotselinge invallen meer te verwonderen,
hem vraagt: ..Waarheen?", dan krijgt zij ten
antwoord: „Naar Nizza, waar mijn moeder
woont- Naar Italië!"
Wat wist het Braziliaansche vrouwtje van
Italië af? Wat wist ze van Rome. behalve dan
dat daar de Heilige Vader woonde?
Terug naar het vaderland.
rr OO vertrok Garibaldi op 15 April 1848 met
zijn familie en een zestal landslieden aan
boord van het schip „Speranza" De Hoop
van Montevideo naar Italië, naar het va
derland, dat hij van de vreemde overheer
sching wil gaan bevrijden.
In Nizza zag hij na afwezigheid van 14
jaar zijn moeder weer, zijn moeder, die hem
later eens in een stormnacht op den Oceaan
zal verschijnen, om hem te verkondigen, dat
ze gestorven is.
Daar in Nizza, waar ze met haar man en
kinderen bij Garibaldi's moeder vertoeft, zegt
Anita: ,,Als dit je vaderland is, zal het ook
het mijne zijn".
„Ik moet naar Rome gaan, Anita", krijgt
ze ten antwoord.
„Dan ga ik met je mee naar de plaats waar
de Heilige Vader woont".
„Maar de Heilige Vader is de vijand van
mijn land geworden
„Als dit zoo is. ben ik een vijandin van den
Heiligen Vader. Maar ik ga met je mee".
„Je blijft in Nizza, Anita". En Garibaldi ver-
Bij Vilia Spada, het bloedige bolwerk van
het voor zijn vrijheid tegen de Franschen
strijdende Rome. was het, dat op 14 Juni 1849
plotseling een vrouw zich een weg baande dc~-
de officieren, die Garibaldi omringden, er.
hun aanvoerder om den hals viel. Anita!
Geheel Toscane, dat streng door de Oosten
rijkers bewaakt werd, had ze doorkruist, ver
volgens was zij dwars door het gebied ge
trokken, dat de Franschen, die Rome beleger
den, bezet hielden en na erin geslaagd te zijn
ook de wachtposten der belegeraars te ver
schalken. had ze haar doel bereikt.
Later, toen Garibaldi op het punt stond
Rome te verlaten, om naar het door de Oosten
rijkers belegerde Venetië te trekken na
allen, die hem volgen wilden honger, dorst,
strijd en leed beloofd te hebben wilde hij.
dat Anita, die in blijde verwachting verkeerde,
in Rome zou achterblijven.
,Nu je honger, dorst, strijd en leed beloofd
hebt, ga ik met je mede", luidde haar besluit.
En ze knipte zich de haren af, om hem ver
volgens te paard te volgen op zijn tocht.
Tenslotte, wanneer Garibaldi's eerste poging
tot bevrijding van Italië gefaald heeft, moet
hij zich met de zijnen in het kleine republiekje
San Marino in veiligheid stellen. Daax ont
slaat hij zijn soldaten met de woorden: „Keert
naar uw haardsteden terug, maar vergeet nooit
dat Italië niet in schandelijke slavernij mag
blijven vertoeven".
Met slechts weinige getrouwen wil hij dan
trachten de Adriatische kust te bereiken,
door het hem vijandelijke gebied; en een
avontuurlijke tocht vangt aan, waarop hem de
in de Braziliaansche guerilla-oorlogen opge
dane ervaring goed te stade komt.
De eenvoudige landbevolking fluistert, wan
neer zij het troepje desperate ruiters voorbij
ziet rijden en daaronder een eigenaardig figuur
ontwaart, die met een vreemd accent den
anderen moed inspreekt: „Die daar is een
vrouw!"
Anita!
Tragisch einde.
DE aftocht nadert een dramatische ont
knooping. Niet alleen te land ziet het
groepje zich overal door vijanden omgeven,
ook ter zee liggen de Oosten rijkers op den
loer.
Te Censenatico begeven de vluchtelingen
zich aan boord van eenige visschersschepen
en kiezen zee, maar al spoedig dreigen de
Oostenrijksche oorlogsbodems hun scheepjes
prijs te maken.
Garibaldi moet opnieuw met de zijnen aan
land gaan. Te Comaechio is het, dat ze landen,
maar aangezien hun aantal te groot is om
ongezien verder te kunnen trekken, splitsen de
patriotten zich in kleine groepjes.
Bij Anita en Garibaldi blijven een priester,
een luitenant en een soldaat. Snel vluchten
kan dit vijftal onmogelijk, want tengevolge
van al het op de vlucht doorstane leed is
Anita stervende.
Garibaldi draagt haar in zijn armen gelijk
een kind, terwijl zijn drie metgezellen een
boerenkar of eenig voertuig zoeken, waarop
de arme vrouw vervoerd kan worden.
Terwijl hij voort strompelt meent hij op
eens een stemgeluid te hooren: „Vooruit!
Maakt nieuwe graven". De stem van een
Oostenrijkschen kapitein die aldus eenige
boeren commandeert.
Maar neen, er zijn geen Oostenrijkers en
ook geen boeren in die nabijheid; het is dood
stil overal in het rond.
Dan krijgt hij opnieuw een hallucinatie,
wanneer hij zijn drie metgezellen en zijn
eigen zoons door Oostenrijksche soldaten ziet
fusilleerea.
'Eindelijk komen de anderen opdagen met
een tweewielige'kar, waarop een matras ligt.
Heel voorzichtig leggen ze Anita, op de matras
en trekken dan haastig verder.
Ginds beneden schittert de watervlakte der
Middellandsche Zee in het licht van de
Augustuszon; in die verte rijst het onwezenlijke
beeld van een stadje uit den trillenden zomer-
sohen nevelsluier omhoog. Het is het plaatsje,
waar ze geland zijn, Comaechio, maar Anita's
brekende oogen zien er Laguna in, haar verre
geboorteplaats in Brazilië.
In de eenzaamheid van het berglandschap
vinden de mannen tenslotte een boerderij. Zij
dragen de matras met de stervende hier bin
nen, naar een der vertrekken, waarin een bed
staat.
„Toen wij mijn vrouw daar ner-
legden, meende ik op haar gezicht de
uitdrukking van den dood te ont
waren. Ik voelde haar den pols. Hij
klopte niet meer".
Aldus zouden later Garibaldi's woor
den luiden, toen hij de dramatische
gebeurtenis van den 4den Augustus
1849 beschreef.
Anita wasc nog geen 30 jaar oud.
Indien de vloek van den bedrogen vader
haar tot het laatste toe vervolgd moge heb
ben, haar wensch om in de armen van den
man, voor wien ze zich geheel opgeofferd had.
te mogen sterven, werd verhoord.
Nauwelijks had Garibaldi den tijd om de
bewoners van de boerderij te verzoeken zijn
doode te begraven; men zat hem dicl\t op de
hielen en hij moest dus opnieuw uitwij
ken.
Doch uit zijn hart week nooit meer de her
innering aan Anita, die zoowel haar vader
als haar geboorteland in den steek liet om
den man harer keuze naar een vreemd land
te volgen en daar een rusteloos leven van
strijd en harde tegenslagen met dezen te
deelen.
Opnieuw zou Garibaldi de zeeën bevaren en
Lord Londonderry wil Amerika
over de Iersclie kwestie inlichten.
ock Amerika weerzien, alvorens in 1859 ver
trouwde vrienden op zijn verzoek het stoffe
lijk overschot zijner vrouw opgroeven, het
per schip naar Nizza vervoerden en het daar
naast Garibaldi's modeer ter aarde bestel
den.
Maar zelfs dan nog is er aan Anita's om
zwervingen geen einde gekomen. Haar asoh
zal neg te Genua en te Staglieno rusten, aleer
'net eeuwige Rome haar laatste rustplaats
wordt.
Waar de namen van zoovele vrouwen aan
de vergetelheid ontrukt zijn, omdat het per
soonlijkheden betrof, die door haar schoon
heid. bijzondere levenswijze of geestesgaven
uitblonken, daar verdient de naam van Anita
Riberas te blijven voortleven als het symbool
der vrouw, wier aanhankelijkheid, trouw en
opofferingsgezindheid ten opzichte van haar
levensgezel geen grenzen kent.
H. H.
(Nadruk verboden).
Dezen herfst naar de Ver. Staten.
LONDEN. 7 Juli. Lord Londonderry zal in
den herfst een reis ondernemen naar de Ver
eenig de Staten ten behoeve van de regeering
van Ulster, 't Doel van dit bezoek is de Ameri-
kaansche „misverstanden" over de Iersche
kwestie uit den weg te ruimen, waardoor een
van de hinderpalen verdwijnen zou. die de
verbetering van de Britsch-Amerikaansche
betrekkingen in den weg staan. Londonderry
zal een officieel bezoek brengen aan het Ier
sche linnenweversgilde op de New-Yorksche
tentoonstelling en wel op het verzoek van den
premier van Noord-Ierland, Lord Craigavon.
Londonderry verklaarde tegenover
United Press dat zijn reis evenwel een
ruimer doel heeft. Door het houden
van redevoeringen en particuliere be
sprekingen hoopt hij den Amerikanen
een beter beeld te geven van de Ier
sche kwestie, die door de Amerikaan-
sche politici verkeerd wordt voorge
steld. „Wij willen niet dat de Iersche
kwestie langer de Britsch-Amerikaan
sche verhoudingen blijft vergiftigen".
Londonderry liet zich ook uit over die
kwestie van de Britsche oorlogsschuld. Des
gevraagd zeide hij,.Ik zou die schuld be
talen. Indien het niet-betalen wrijving ver
oorzaakt, laten wij ons daar dan van be
vrijden. Als de Amerikanen daar zoo op gesteld
zijn, laten wij dan betalen".
Lord Londonderry is. toen hij nog minister
van luchtvaart was, herhaaldelijk ervan be
schuldigd dat hij pa-o-Duitsch en pro-nationaal
socialistisch zou zijn. Hij zette thans zijn
houding ten opzichte van Duitschland als
volgt uiteen: „Wij hadden vriendschap met
de Duitschers moeten sluiten of hen „op den
kop" moeten zitteen. Wij hebben geen van
beide gedaan. Wij moeten nu pal staan tegen
over hen". Londonderry vestigde er nog de
aandacht op, dat veertien presidenten van de
V.S. van Noord-Iersche afkomst waren. Daar-*
orp voelen de Noord-Ieren zich nader tot de
Amerikanen dan de Engelschen. Hij meende
voorts dat Engeland veel opofferingen heeft
getroost om de vriendschap der Amerikanen
te winnen. Zoo heeft Engeland een verbond
met Japan opgeheven en herhaaldelijk con
cessies gedaan aan de Ieren. Dit alles is naar
zijn meening te weinig geapprecieerd in de
Vereenigde Staten.
(United Press)
Joden in Duitschland in één bond
ondergebracht.
Doelbevordering der emigratie.
De Duitsche regeering heeft een
nieuw decreet het tiende afge
kondigd met betrekking tot den status
der Duitsche Joden. De belangrijk
ste bepalingen daarvan zijn volgens
Havas: De Duitsche Joden worden
ondergebracht in een nationalen bond,
welke rechtspersoonlijkheid heeft en
den naam zal dragen van „Nationalen
bond van Joden in Duitschland". Deze
bond zal ten doel hebben de emigratie
van Joden te bevorderen.
Bovendien heeft hij tot taak zorg te dragen
voor de opvoeding van jonge Joden en zich
bezig te houden met het verleenen van bij
stand aan Joden.
Alle Duitsche of van him nationaliteit ver
vallen verklaarde Joden maken deel uit van
den bond. Joden van buitenlandsche natio
naliteit kunnen er lid van zijn. De bond staat
onder toezicht van het ministerie van bin-
nenlandsche zaken. Om zijn opvoedende taak
te kunnen vervullen, zal de bond een aantal
scholen moeten oprichten en onderhouden.
Ook middelbare, hoogere of vakscholen welke
de emigratie kunnen bevorderen zullen kunnen
worden opgericht. Ook zal moeten worden
voorzien in de opleiding van leerkrachten.
Slechts Joden zullen de scholen van den bond
kunnen bezoeken. De bond zal behoeftige
Joden steun moeten verleenen, zoodat het rijk
van deze zorg zal worden ontlast.
Engelsche regeering wil den
exporthandel stimuleeren.
Wetsontwerp op de esportgaranties
gepubliceerd.
Uit Londen:
Het wetsontwerp op de garanties voor over-
zeeschen handel, waarvan de tekst thans is ge
publiceerd, stelt een verhooging voor van 10 tot
60 millioen pond sterling, zonder interest, voor
credieten, die kunnen worden verleend door het
ministerie van handel in gevallen, waarin dit de
overtuiging heeft dat het in het nationale belang
is. dat dergelijke credieten worden verleend.
Men zal zich herinneren, dat toen het vorige
ontwerp op de export-credieten werd ingediend
een nieuwe categorie van credieten, werd inge
voerd, nl. credieten, waarbij 't een national voor
deel was om ze te verleenen. Deze credieten ston
den geheel los van de gewone commercieele cre
dieten.
Alle garanties, die onder deze wet gegeven
zullen worden, zullen worden gegeven op ge
zag van het ministerie van handel. De interest,
die niet in de credieten is opgenomen, zal va-
rieeren volgens het verschillende type van de
transacties, men verwaait echter dat hij in
sommige gevallen een belangrijk bedrag zal uit
maken.
De waarborgen mogen alleen gegeven worden
aan of ten voordeele van personen, die hun za
ken drijven in het Vereenigd Koninkrijk.
De regeering heeft besloten deze wetgevende
maatregel te bepleiten, aangezien zij gelooft,
dat hij een belangrijk effect zou hebben in het
stimuleeren van den exporthandel, in het bijzon
der met landen, die op het oogenblik belemmerd
worden door economische moeilijkheden, vele
landen willlen gaarne hun aankoopen van Brit
sche goederen vergrooten, doch staan tegenover
economische problemen, die op het oogenblik
hun koopkracht op vrije wisselmarkten streng
beperken.
Consternatie in Hongaarsclie stad.
Groot aantal poestapaarden draafde
Kecskemét binnen.
Onze Boedapester correspondent meldt ons:
De bewoners van de iets meer dan honderd ki
lometer ten zuiden van Boedapest liggende stad
Kecskemét werden in de anders zoo stille avond
uren opeens uit hun rust opgeschrikt. Wild ge
klepper van hoeven dreunde in de straten en
dichte drommen paarden renden voorbij. De
meeste menschen vluchtten de poorten van de
huizen in en iedereen verbaasde er zich over
wat toch eigenlijk gebeurd kon zijn.
Het bleek, dat de paarden van de vermaarde
poesta van Bugac afkomstig waren (deze poesta
werd verleden week nog door een Nederlandsch
reisgezelschap bezocht). Een zwerm horzels had
een kudde van ongeveer vierhonderd op die
poesta weidende paarden aangevallen. De dieren
waren half razend geworden van de pijn en had
den het „en masse" op een loopen gezet. Zoo wa
ren zij de stad en de omliggende dorpen binnen-
gedraafd. Te Kecskemét slaagde men erin 84
paarden te grijpen en tot staan te brengen, In
Jakabszèllas ving men er 50, in Köncsög 70 en
in Orgovany 64. Men hoopt ook de andere paar
den spoedig weer naar de poesta terug te kunnen
brengen.
De koers
kwijtgeraakt
Donderdagmiddag is een Duitsch vliegtuig
by een mislukte poging om een noodlanding
te maken, neergestort op een terrein grenzen
de aan de P. J. Troelstrastraat te Hengelo. De
machine werd zwaar beschadigd. De bestuur
der, die zich alleen in 't toestel bevond, kreeg
zoo goed als geen letsel.
Tegen ongeveer 3 uur bemerkten omwonen
den, dat een grijze éénmotorige machine, die
een zwart hakenkruis op het roer voerde, bo
ven de gebouwen van het Twentsch Centraal
station voor electrische stroomlevering cir
kelde met de kennelijke bedoeling een Lan
dingsplaats te vinden. De machine zette later
koers naar den kant van de dichtbij gelegen
P. J. Troelstrastraat om na een wending te
kunnen landen met den neus tegen den wind
in. Doordat de machine een boompje raakte,
maakte zij een verkeerde manoeuvre en sloeg
voorover tegen den grond. De bestuurder, die
even voordat het toestel den grond raakte,
eruit sprong, liep slechts schrammen op. De
draagvlakken van het toestel werden zoo goed
als geheel afgerukt, de bladen van den pro
peller braken en de neus en motor werden
ernstig beschadigd. Het toestel was afkomstig
uit Mecklenburg. De noodlanding, die een zoo
slecht verloop had, zou zijn geschied wegens
gebrek aan benzine. De politie stelde een on
derzoek in. Op het vliegveld Twente is een
Duitsch militair vliegtuig geland, dat even
eens den koers bijster was geworden en geen
benzine meer had.
Talrijke Chineezen verlieten de Britsch-Fransche concessie in Tientsin, nadat
de Japanners de blokkade afgekondigd hadden,
LATHYRUS-TENTOONSTELLING OP
„EIGEN TUIN".
Het bestuur van de Coöp. Tuinbouwvereeni-
ging „Eigen Tuin" verzoekt ons opneming
van het volgende:
Zaterdagmiddag van 2 tot 7 en Zondag van
10 tot 7, resp. 8 en 9 Juli, zal in het vereenl-
gingsgebouw op den tuin door de Coöp. Ver-
eeniging „Eigen Tuin" aan den Zomerweg
(het groote witte hek) een collectieve lathy
rus-tentoonstelling worden gehouden.
Het zaaltje in het gebouw der vereeniging
zal worden omgetooverd in een waar lusthof
waar een bonte mengeling van kleuren van
het reinste wit, opklimmend langs teere kleu
ren van mauve en rose tot het diepste blauw
en vlammend rood het oog van den bezoeker
zal streelen. Wij behoeven den bloemenlief
hebbers nauwelijks een woord van aanbeveling
toe te roepen. Deze zomerbloemen gelijkend
op een groep stoeiende vlinders, spreken zoo
voor zich zelf, nopen zoo tot bewondering dat
velen deze gelegenheid niet onbenut zullen
laten voorbijgaan Ieder, die dezer dagen nog
in stilte heeft gestaan voor de ware bloemen
pracht. die tentoongespreid werd op de 12e
Nationale Lathyrus-tentoonstelling, die te
Baarn gehouden werd en waar de inzending
van Eigen Tuin een kleine gouden medaille
verwierf, zal het vorenstaande ten volle kun
nen onderschrijven.
Doch niet alleen de tentoonstelling staat
gratis voor de bezoekers open. Ook het geheele
tuincomplex is te bezichtigen. Zij, die kunnen
genieten van het mooie gezicht van malsche
te velde staande slakroppen en rijen stok-
boonen en wat dies meer zij, zullen van hun
tocht naar het tuincomplex geen spijt hebben
Trouwens de weg, die ons naar de tuinen
voert, zal voor velen al een openbaring zijn.
Het tuincomplex is gelegen te midden van
malsche weiden in ons onvolprezen polder
landschap waar de frissche, zuivere buiten
lucht, die wij, stadsbewoners, zoo dikwijls
noode moeten missen, zich vermengt met de
geur van drogend hooi te velde en wuivend
riet langs de slootkanten.
De wandeling langs de Zomervaart brengt
ons ploseling in de vrije natuur. Bij zonnig
weer is het een genot hier te verpoozen. Doch
ook, als het weer niet zonnig is. valt hier veel
schoons te genieten, wanneer de wolkenge
vaarten langs het uitspansel jagen en de
groene weiden verloren gaan in het nevelig
verschiet.
Vele slachtoffers bij de over-
strooming in Kentucky.
Tweeduizend dakloozen.
MOREHEAD (Kentucky) 7 Juli. Vol
gens de laatste berichten zijn bij de"
overstroomingsramp 47 personen om het
leven gekomen. 2000 menschen zijn dak
loos. Er zijn reeds 28 lijken geborgen.
Bij de redders heerscht de meening dat het
aantal slachtoffers nog veel hooger zal blijken te
zijn. Men spreekt reeds van 60 a 100. Dit zal eerst
blijken wanneer de streken, waarmee thans
de communicatie verbroken is, weer te berei
ken zijn. De politie te Frankfort (Kentucky) ver
klaart dat de leden van het Roode Kruis, de poli
tiebeambten en de reddingsploegen met groote
snelheid het reddingswerk uitvoeren. Een redac
teur van de „Morehead Independent" vertelt dat
op het oogenblik van de ramp plotseling alle
lichten uitgingen, het water stroomde met enor
me snelheid de straten in. „Ik kón mannen en
vrouwen om hulp hooren schreeuwen. Eindelijk
begon het water te zakken. Bij het aanbreken
van den dag was de hoofdstraat weer droog, i
Op eenige afstand daarvan echter stond
steeds verscheidene voeten water."
(United Press)
VOORBEURS TE AMSTERDAM.
In de wisselmarkt was hedenmorgen geen
teekening gekomen. De affaire was even kalm
als de laatste dagen en van veranderingen was
vrijwel geen sprake. Zoo lang de politieke situa
tie hier te lande niet tot klaarheid is gebracht,
zal de wisselmarkt waarscnijnlijk wel een on
belangwekkend voorkomen behouden. tenzij
natuurlijk de buitenlandsche politiek de gemoe
deren in beroering zou brengen. Op de contante
markt werden de volgende koersen genoemd.
Britsche ponden 8.81 5/8 a 8.82, Amcrikaansche
dollars 1,88 3/8, waarbij het Nederlandsche
egalisatiefonds nu en dan kleine posten afgaf.
Fransche francs 4.98 3/4 a 499 1/, belga's 32.00
a 32.04 Zwitsersche francs 42.45 a 42.49. De
Scandinavische deviezen waren volkomen on
veranderd. Duitsche marken waren 75.52 a
75.58, Duitsch zilvergeld en Duitsch bankpa
pier gold iets hooger en werd resp. vernomen
tegen circa 29 en circa 26 1/4.
Op de termijnmarkt kwam echter de onzeker
heid omtrent de politieke situatie hier te lande
tot uitdrukking in een grootere appreciatie van
het pond sterling. Het Britsche devies werd
zoowel op 1 maand als op 3 maanden met 1/8
agio verhandeld. In de termijnnoteeringen van
de overige buitenlandsche munteenheden waren
geen noemenswaardige veranderingen gekomen.
De niet-officieele effectenhandel op de och-
tèndbeurs was hedenmorgen onbeteekenend. De
koersen waren bijna ongewijzigd. De Philips-
aandeelen werden ex-dividend 11 procent ver
handeld en waren, hiermede rekening houden
de, goed gedisponeerd. De Amerikaansche
waarden werden tegen ongeveer de vorige slot-
prijzen afgedaan.
SCHOOL VOOR VOLWASSEN WERKLOOZEN
Een groot aantal deelnemers van bovenge
noemde school maakten op 4 en 5 dezer een
zeer goed geslaagde twee-daagsche excursie
naar de mooie omstreken van het Gooi.
De tocht werd geheel per rijwiel gemaakt. Er
werd o.m. een bezoek gebracht aan de stichting
„Zonnestraal", de AVRO-Studio en het Raad
huis te Hilversum. In het prachtige in het
Spanderswoud gelegen Kamphuis „Spanders-
horst" werd overnacht.
Het waren prettige dagen die den deelnemers
nog lang in aangename herinnering zullen blij
ven.
MEVR. A. TJADEN-VAN DER VLIES t
Donderdag is te Alkmaar overleden mevrouw
A. Tjaden-van der Vlies, die onder haar pseu
doniem Enka veel heeft gepubliceerd op reli
gieus-socialistisch en anti-militairistisch gebied.
Zij werd 15 Januari 1873 geboren en bereikte
dus den leeftijd van 66 jaar.
Van haar werken noemen wy: „Langs ver
schillende wegen" (1902); „Vereenigd" (1902);
„Het komt" (1905); „Die voorgaan cn die ach
teraan komen" (1906); „Kan een rechter chris
ten-socialist zijn?" (1907); „Klassenstrijd"
(1911); „Christendom en socialisme" (1912);
„Waarom de Christenen neen zeggen'* (1013);
„De vrouw, de godsdienst en het socialisme"
(1916); „Uit rechtzaal en gevangenis" (1916);
„Leekepreeken" (1917); benevens talrijke arti
kelen in tijdschriften.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
'Van ingezonden stukken, geplaatst of niet
geplaatst, jvordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
DRAAGT ELKANDERS LASTEN.
Onder dit motto, dat tevens den naam ls
van het T.B.C.-fonds, een onderafdeeling van
het Christelijk Nationaal Vakverbond, komen
wij u aller medewerking inroepen.
Dit fonds, een zeer nuttige instelling, heeft
in het afgelcopen jaar velen kunnen helpen,
door verpleging in Sanatoria, verstrekken van
versterkende middelen en dergelijke.
Alleen in de sanatoria zijn door bemidde
ling van dit Fonds reeds een aanzienlijk aan
tal geholpen.
Van velen echter is vortzetting van de
verpleging noodzakelijk. Het spreekt van
zelf dat voor die verpleging vel geld noodlg
is.
Deze gelden worden verkregen door het
houden van Bloempjesdagen en door con
tributies van aangesloten organisaties en
deelnemers.
Zaterdag 8 Juli a.s. wordt nu zoo'n bloemp-
iesdag georganiseerd te Haamstede en Ben-
nebroek.
Allen kunt ge medehelpen elkanders lasten
te dragen, dor het geven van milde gaven.
De plaatselijke commissie
[HeemstedeBennebroek,
