Heinz Rühmann
in perikelen
£)e (kuigam in anq.st
Ginger Rogers en
Douglas Fairbanks
Qee$ liepde een kans
Joe E.Brown
T)ocpsdetectioe
Concert der H. O. V.
Z A T E R P X G 8 JUL'I 1939
HAARLEM'S DAGBLAD
8
Aan de film „Vervaagde sporen" ligt een zeer
merkwaardig gegeven ten grondslag. Men zou
door den titel op het spoor van een spannende
deiectievegeschiedenis meenen te zijn. Maar dat
is heelemaal mis. Het gaat om een serieus geval.
De film speelt in 1867 en beeldt een ware ge
beurtenis uit, welke zich in dien tijd in Parijs
afspeelde. In de lichtstad werd de eerste we
reldtentoonstelling georganiseerd; millioenen
vreemdelingen verdrongen zich en onder hen
bevonden zich ook een moeder met haar doch
ter uit Canada. En de camera haalt dit paar uit
de menschendrom, die aan ons oog voorbijtrekt,
naar voren. De moeder sterft nog den avond van
haar aankomst eenzaam in haar hotelkamer,
door een ziekte, welke ze onder dg leden had
en welke ze uit den vreemde met zich had ge
dragen.
Indien het onder de millioenen vreemdelin
gen bekend was geworden dat iemand aan deze
„De bruigom in angst" brengt ons het on
sterfelijke „Hoedje uit Florence" in herinne
ring, waarmede de Franschman René Clair
eenmaal de avant-garde en haar aanhangers
verraste. Dat het kostelijke verhaal van de
dolle jacht naar het strooien hoedje thans in
een nieuwe bewerking ter filmmarkt wordt ge
bracht is niet verwonderlijk, omdat het ge
geven wel een uiterst aantrekkelijk object voor
verfilming vormt.
Thans is Heinz Rühmann degene, die den
bewogen trouwdag
beleeft en hij is zeer
goed tegen zijn rol
opgewassen. Men
kan zich voorstellen
dat hij een uitgezochte figuur is voor den
bruigom, die het ongeluk heeft op den wel
licht belangrijksten dag zijns levens in peri
kelen te geraken, doordat zijn paard den hoed
oppeuzelt van een getrouwd vrouwtje, dat met
een derde op stap is, welke laatste dreigt het
geheele huwelijksgeluk van den jongeman te
verstoren, zoo deze niet op zeer korten ter
mijn precies eenzelfde hoofddeksel terug
brengt.
Rembrandt
Het verhaal is als het ware één lange aan
eenschakeling van dwaasheden, want de in
het nauw gedreven bruidegom wordt bij voor
keur op gewichtige of teedere momenten van
den dag aan het dreigement herinnerd, zoo
dat hij telkens eclipseert om de jacht naar het
verlangde strooien hoedje voort te zetten. Hoe
hij zich telkens weer uit alle benauwde si
tuaties weet te redden en tenslotte toch zege
vierend uit den strijd naar voren komt is iets
dat men zelf moet gaan zien om het naar waar
de te kunnen schatten en de détails ervan te
kunnen genieten. Wel willen wij er over zeg
gen dat de lachbuien in de zaal elkander in
snel tempo opvolgen
Een aardige vondst is het „tableau de la
troupe" aan het begin van de film. waarbij een
kermisreiziger al zingende de namen der
medewerkers op een plaat aanwijst een
tooneeltje dat herinneringen aan bruiloften
uit den goeden ouden tijd wakker roept en ook
aan Ernst Busch in de „Dreigroschen Oper".
Aan de hoofdfilm gaan de journaals, een
teekenfiim en een zeer fraaie rolprent over het
leven van kevers in het water en op het land
vooraf.
Frans Hals
ziekte was gestorven met de kans dat ook
de andere passagiers, die met hetzelfde schip
arriveerden, er mee waren besmet was er een
enorme paniek ont
staan met alle gevol
gen van dien. Men
vreest dat de doch
ter van de overlede
ne een woord over het gebeurde zou kunnen los
laten. En zelfs één woord over de ziekte zou op
de menigte gewerkt hebben als een bom. Der
halve besluit men het meisje onkundig te laten
van het lot harer moeder. De sporen van haar
moeder worden weggewischt. In de hotelkamer,
waar ze sliep, zijn stucadoors aan het werk, en
deze zeggen dat er nooit een dame in de kamer
heeft geslapen. Alle bagage en andere voorwer
pen verdwijnen. De hoteldirecteur herinnert
zich niets meer van de vrouw. Ook de knechts,
die de bagage droegen, weten daar niets meer
van. Zelfs is de naam van de moeder verdwe
nen van de passagierslijst van het schip, waar
mee ze aankwam. De sporen vervagen.
De angst grijpt de dochter naar de keel. Ze
vraagt zich af, of ze waanzinnig wordt; haar
moeder is eensklaps verdwenen, en overal vindt
ze menschen, die van niets weten, er is niemand,
die haar helpt. Een krantenartikel, dat een sen
satiejournalist over de zonderlinge verdwijning
schrijft, wordt nergens aangenomen.
Een geheimzinnige macht sluit haar overal
den weg naar haar moeder af. Zelfs het consu
laat van haar land, Canada, blijkt niet toegan
kelijk. Deze verschrikkelijke onzekerheid, die
zich om het meisje optrekt als een onneembare
muur, wordt tenslotte door een toeval gebroken.
Het gegeven is fascineerend. Frits van Dongen
speelt de rol van een jongen dokter, en hij is
correct en beheerscht als immer. De vrouwelijke
hoofdrol wordt op opmerkelijke wijze vertolkt.
Overigens heeft Veit Harlan, den regisseur, de
vonk ontbroken om de geschiedenis „los van
het doek" te krijgen. Het is alles zoo nadruk
kelijk verfilmd. De dingen gebeuren niet uit zich
zelf. Achter alles, achter de menschen ook, voelt
men de ensceneering. Verdienstelijk is de film
zeker, en daarenboven: het gegeven ds zeer
merkwaardig.
raden U aan
Cinema
Wie deze week naar Cinema gaat, moet toe
gerust zijn met een flinke dosis speurders
talent, wii hij de detective-film ..De Saint
slaat terug", behoorlijk kunnen volgen. Het is
een ontzettend ingewikkelde geschiedenis, die
zich daar voor ons afspeelt, die den toeschou
wer tot het allerlaatst in twijfel laat. hoe en
wat de Saint is: of hij ondergebracht moet
worden bü de boeven of bij de politie. Niet
tegenstaande die onzekerheid gaat onze volle
sympathie uit naar den alomtegenwoordigen,
steeds op het critieke moment verschijnenden
Saint, die door zijn
spitse vernuft elke
situatie doorziet en
het zoo weet te ar-
rangeeren, dat de
genen die fout zijn, in hun eigen netten ver
strikt raken.
George Sanders suggereert door zijn type
en door zijn vlot, doordacht spel volkomen den
Saint zooals wij hem ons voorstellen. Hij is de
man, die weet wat hij wil en die volkomen
bewust den weg tot het doel voorbereidt en
dat ook bereikt. In Wendy Barrie heeft hij
een charmante tegenspeelster, die evenals de
andere acteurs volkomen voor haar taak be
rekend is.
Ginger Rogers in een film 'te zien, die niet
voor het grootste deel aan den dans gewijd is,
is op zichzelf al een wonder en bijna ondenk
baar. In „Geef Liefde een kans" tusschen
twee haakjes, een nare nietszeggende titel,
toont Ginger Rogers zich zoo'n knappe actrice,
dat ons het gemis van haar dansen niet eens
opvalt. In deze film is niet Fred Astaire maar
Douglas Fairbanks haar partner, een team, dat
we waarschijnlijk in het vervolg wel meer zul
len zien. Ginger is hier een typiste Teddy, die
haar twee weken vacantie in een vrijgevochten
kamp gaat doorbrengen'. Ze had zich voorge
steld een heerlijken zorgeloozen tijd te hebben
met veel rust, veel plezier en veel frissche
lucht. Maar in het begin heeft het er alle
schijn van, of die met zoo groote spanning en
verlangen tegemoet geziene veertien dagen,
één groote teleurstelling zal worden. Ze krijgt
het al dadelijk aan den stok met den kellner
Chick, een afgestudeerden student zonder
baan, die haar van den trein komt halen met
Ginger Rogers.
een vehikel, dat een auto moet voorstellen.
Chick (Douglas Fairbanks) en Teddy zijn
voortdurend met elkaar in conflict en toch
zoeken ze elkaar telkens weer, het gewone spel
letje. dat Cupido met menschenkinderen
speelt. Het gaat er in het kamp allergenoege-
lijst toe, het is er een dolle drukke boel en
ieder amuseert zich op zijn manier. Den be
zorgden vader en moeder zij gezegd, dat het in
onze Hollandsche kampen wat rustiger en
kalmer toegaat, maar een film mag zich wat
vrijheid veroorloven. Het is een vlot vroolijk
leventje daar en er gaat een vaart door de
film. die je meesleept. Chick en Teddy bren
gen het via eenige hindernissen tot een ge
lukkig einde. De grappigste hindernis is de, tot
in het oneindige vernieuwde partij trictrac,
die Teddy speelt met den rivaal van Chick.
De ellende ligt Chick dan duimdik op zijn
gezicht.
Een vlotte amusante film met uitstekend
spel. vooral van Ginger Rogers en Douglas
Fairbanks.
is
aangesteld
tot
In Luxor draait deze week als eerste hoofd
film „De schrik der bandieten" naar een boek
van Peter B. Kyne en geregisseerd door Leon
Barsha. Een typisch ouderwetsche Wild West
film, met cowboys, achtervolgingen te paard en
gevechten van man tegen man.
Charles Starrett speelt hierin de rol van Ted
Crockett, die vijf
geleden zoek
jaar
Luxor Was geraakt
doodgewaand was.
Hij raakte zijn ge
heugen kwijt en noemde zichzelf toen Larry
Clarke. Ted Crockett was indertijd de schrik dei-
bende van Red Grindy, die in het plaatsje Mesa
in Arizona een kroeg hield. De bende van Red
vormt een gevaar voor de „Diamond Ranch"
waar Mary Crockett (Barbara Weeks) woont.
Voortdurend wordt er vee van haar farm ge
roofd. Het verhaal houdt nu in den strijd van
Ted tegen Red's bende en tenslotte het terug
vinden van zijn vrouw Mary. Een spannende,
typisch Amerikaansche avonturenfilm waar u
geboeid naar kijkt.
Als tweede hoofdnummer een typische Joe
Brownfilm, getiteld „De Dorpsdetective", onder
regie van Kux-t Neumann en met Lyda Roberti
als Betty Martin in de vrouwelijke hoofdrol.
Een avontuurlijke klucht, waarin de spanning
ook geenszins ontbreekt en waarin Joe Brown,
de komiek van het witte doek bij uitnemendheid
een waarborg is, dat de lachsalvo's niet van de
lucht zijn.
Joe .Brown treedt in deze rolprent op als Wilbur
Meeks, die werkzaam is in een drogisterij en die
een bankroof, gepleegd door Duke Temple wil
oplossen.
De meest komische en adembenemende situa
ties houden u van het begin tot het einde van
deze film bezig.
Bij de uitgeverij Bigot en Van Rossum N.V. te
Amsterdam verscheen in de bekende serie De
Uilenreeks, Bij de bloemen van de schrijfster
Henriëtte Mooy.
Heinz Rükmaiw.
ZONDAG 9 JULI 1939.
HILVERSUM I 1875 en 414,4 M.
8.55 VARA. 12.00 AVRO, 5.00 VARA, 6.30
VPRO, 8.00—12.00 AVRO.
8.55 Gramofoonmuziek. 9.00 Berichten. 9.05
Tuinbouwhalfuurtje. 9.35 Gramofoonmuziek.
9.45 Causerie „Van Staat en Maatschappij".
9.59 Berichten. 10.00 Gramofoonmuziek. 10.40
Declamatie en gramofoonmuziek. 1.00 VARA-
orkest en solisten. 12.00 AVRO-Amusements
orkest en solist (ca. 12.20 Berichten). 12.50
Gramofoonmuziek met toelichting. 1.30 Cau
serie „Wat er in Indië gebeurt". 1.50 Gramo
foonmuziek. 2.00 Boekbespreking. 2 30 Omroep
orkest en soliste. 3.45 Reportages. 4.30 AVRO-
Dance-Band. Hierna: Sportnieuws ANP. 5.00
Kinderkoor „De Jonge Stem" met pianobege
leiding en gramofoonmuziek. 5.30 Gramofoon
muziek. 6.00 Sportpraatje. 6.15 Sportnieuws
ANP en gramofoonmuziek. 6.30 Gramofoon
muziek. 6.40 Voor de jeugd. 6.50 Gramofoon
muziek. 7.00 Nederlandsch Hervormde Kerk
dienst. 8.00 Berichten ANP, mededeelingen.
radiojournaal. 8.20 Residentie-orkest en solist.
9.05 Gramofoonmuziek. 9.25 Radiotooneel. 10.00
Gramofoonmuziek. 10.10 Toespraak „De eind
streep". 10.15 De Twilight Serenaders. 11.00
Berichten ANP. Hierna: Dansmuziek (gr.pl.).
11.30—12.00 Orgelspel.
HILVERSUM II 301.5 M.
8.30 NCRV, 9.30 KRO, 5.00 NCRV, 7.45—
11.15 KRO.
8.30 Morgenwijding. 9.30 Gramofoonmuziek
10.00 Hoogmis. 11.15 Gramofoonmuziek. 12.000
Causerie ..Drankbestrijding en sociale verant
woordelijkheid". 12.20 KRO-orkest. 1.00 Boek
bespreking. 1.20 Collegium Musicum Amstelo-
damense (1.35-145 Gram.muz.). 2.00 Vragen-
beantwoording. 2,45 Gramofoonmuziek. 3.00
Cello- en pianovoordracht. In de pauze; Gra
mofoonmuziek. 4.00 Gramofoonmuziek. 4.30
Ziekenhalfuurtje. 4.55—5.00 Gramofoonmuziek.
5.05 Gewijde muziek (gr.pl.) 5.20 Gereformeer
de Kerkdienst. Hierna: Gewijde muziek (gr.
pl.). 7.45 Berichten. 7.50 Gramofoonmuziek.
3.00 Berichten ANP. mededeelingen. 8.15 KRO-
New Style Artists. 8.45 Radiotooneel 9.25 KRO-
orkest 'en gramofoonmuziek. 10.30 Berichten
ANP. 10.40 'Epiloog. 11.00—11.15 Esperanto-
nieuws.
DROITWICH 1500 M.
12.20 Troise's Mandoline-orkest en solist,
j 12.50 Pianosoli. 1.05 Philip Marteli's orkest.
I 1.50 Gramofoonmuziek met toelichting. 2.20
I Vooqr tuinliefhebbers. 2.35 BBC-Midland-
orkest. 3.35 Falkman's Apache-orkest en so-
lste. 4.05 Causerie „Leaves of memory". 4.20
3ianovoordracht. 4.50 Frank Walker's klein-
u'kest en soliste. 5.20 Missiepraatje. 5.40 Ra-
'.iotooneel. 6.05 Liedjes bij de piano. 6.20 Be-
ichten. 6.30 Buitenlandsch overzicht. 6.50
Orgelspel. 7.208.10 Het Jacques strijkorkest.
15 Kerkdienst. 9.05 Liefdadigheidsoproep.
10 Berichten. 9.25 Uit Amerika: Causerie
Letter from America". 9.40 Radiotooneel met
uziek. 10.35 Pianovoordracht. 10.50 Epiloog.
RADIO-PARIS 1648 M.
19.00 Gramofoonmuziek. 10.00 Bailly-orkest.
10.25 en 11.20 Gramofoon.muziek. 11.50 Uit
Leipzig: Bach-cantate. 12.35 Orgelconcert.
12.50 Zang. 1.10 Visciano-orkest. 2.05 Gramo
foonmuziek. 3 20 en 3.35 Zang. 3.50 Duetten.
5.20 Zang. 5.35 Gramofoonmuziek. 5.50 Uit
Londen: le acte van de opera „Cosi fan tutte".
7.20 en 8,25 Gramofoonmuziek. 8.50 „Hérodia-
de", opera. 10.20 Gramofoonmuziek. 11.20
12.50 Jo Bouillon en zijn orkest.
KEULEN 456 M.
6.20 Havenconcert. 8.35 Gramofoonmuziek.
9.20 Gevarieerd programma. 9.40 Gramofoon
muziek. 1135 Octet-concert. 12.20 Omroep
orkest en -koor, mannenkoren en solisten
(opn.). 1.30 Erich Schneidewind's orkest,
pianoduo en militair orkest. 2.20 Populair
concert. 3.20 Omroeporkest en reportages. 7.50
Gramofoonmuziek. 8.30 Hans Bund's orkest.
11.00 Herm. Hagestedt's orkest. 12.202.20
Naehtconcert (opn.).
BRUSSEL 322 M.
9.00 Gramofoonmuziek. 10.20 Harmonie
„Apollon". 11.35 Jan Steurs' Musette-ensemble
en soliste. 12.20 Gramofoonmuziek. 12.50 en
1.30 Omroepdansorkest 1.50—2.20 en 2.50 Gra
mofoonmuziek. 3.20 Radiotooneel. 4.35
Vlaamsch socialistisch Vrij heidsf eest. 6.25
pianovoordracht. 7.20 en 7.45 Gramofoonmu
ziek. 8,20 en 9.05 Omroeporkest en -koor. 9.35
Radiotooneel. 9.45 Gramofoonmuziek. 9.50
Omroeporkest. 10.30 Omroepdansorkest. 10.50—
12.20 Gramofoonmuziek
BRUSSEL 484 M
9.20 Gramofoonmuziek. 10.20 Gevarieerd
programma. 11.20 Gramofoonmuziek. 11.35
Zang. 11.50 Gramofoonmuziek. 12.35 en 1.30
Radio-orkest. 1.55—2 15, 2.503.50 en 4.30
Gramofoonmuziek. 5.20 en 5.55 Dansmuziek.
7.15 en 7.35 Gramofoonmuziek. 8.20 Radio
tooneel. 8.50 Orkestconcert mmv. solist. In de
pauze: Gramofoonmuziek 11.00 Dansmuziek
(gr.pl.). 11.20—12.20 Gramofoonmuziek.
DEL'TSCHLANDSENDER 1571 M.
8.35 Radiotooneel met muziek. 9.45 Gramo
foonmuziek. 10.20 Berichten. 10.40 Pianovoor
dracht.. 11.05 Berichten. 11.2012.20 Omroep-
kleinorkest en solist.
MAANDAG 10 JULI 1939.
HILVERSUM I. 1875 M. en 414.4 M.
Algemeen programma verzorgd
door de AVRO.
8.00 Gramofoonmuziek. (Om 8.15 berichten).
9.00 Het AVRO-Amusementsorkest (opn.) 9.45
Gramofoonmuziek. 10.00 Morgenwijding. 10.15
Gewijde muziek (gr.pl.) 10.30 Voor de vrouw.
10.35 Het Sylvestre trio. (Van 11.0011.10
voor de vrouw). 11.30 Jetty Cantoris ensemble.
12.15 Berichten. 12.17 Orgelspel. 12.30 Jetty
Cantoris ensemble. 1.00 Gramofoonmuziek. 1.45
Zang en piano. 2.05 Pianovoordracht. 2.30 De
clamatie. 3.00 Het Omroeporkest (opn.) 4.30
Causerie .The Musical Comedy" (met gramo
foonmuziek). 5.30 Hot AVRO-Aeolian-orkest.
(Om c a. 6.25 Berichten). 6.30 De AVRO-Dance-
Band. 7.00 Instrumentaal trio. 7.30 Causerie
..Valerius Gedenekelanck". 8.00 Berichten ANP.
8.15 Het AVRO-Amusementsorkest. 9.00 Decla
matie. 9.30 Het Omroeporkest en solist. 10.15
Het Renova-septet. 11.00 Berichten ANP., daar
na: Fresco's Swing Aristocrats, Jack Louis'
Rumba- en Tangohand en soliste, 11.40 Gramo
foonmuziek.
HILVERSUM II. 3015 M.
NCR V-Uitzending.
8.00 Schriftlezing, meditatie. 8.15 Berichten,
gramofoonmuziek. (9.30 Gelukwenschen). 10.30
Morgendienst. 11.00 Christ, lectuur. 11.30 Gra
mofoonmuziek. (12.00 Berichten). 12.30 Orgel
spel. 1.30 Apollo-ensemble en gramofoonmuziek
3.00 Causerie „Wat de pot schaft". 3.30 Gramo
foonmuziek. 3.45 Bijbellezing. 4.45 Gramofoon
muziek. 5.15 Voor de kinderen. 6.15 Gramofoon
muziek, berichten. 6.30 Vragenuurtje. (7.00 Be
richten). 7.35 Gramofoonmuziek. 7.40 Causerie
over de plannen voor het Generaal-Appèl op 3
Augustus 1939. 8.00 Berichten ANP, herhaling
SOS-berichten. 8.15 Christ, kinder- en jonge
dameskoor „Zanggenot" met pianobegeleiding
en gramofoonmuziek. 9.00 Causerie „Kerkgang
en radio". 9.30 Orgelconcert. 10.00 Berichten
ANP., actueele halfuur. 10.30 Vervolg orgelcon
cert. 10.45 Gymnastiekles. 11.00 Gramofoonmu
ziek. C.a. 11.50 Schriftlezing.
DROITWICH 1500 M.
11.25 Zang en pianoduetten. 12.10 Het Spa
orkest. 1.05 Len Lewis' Novelty kwartet, en so
liste. 1.20 Gramofoonmuziek. 1.55 Orgelconcert.
2.20 Dudley Hare's orkest. 2.50 Gramofoonmu
ziek. 3.20 Het BBC-Wels orkest en soliste. 4.05
Declamatie. 4.20 Orgelspel. 4.50 Gramofoonmu
ziek met toelichting. 5.20 Orchestre Intime. 6.05
Causerie over opvoedkundige uitzendingen. 6.20
Berichten, hierna: Uit Amerika: „Business out
look from America", causerie. 6.50 Boekbespre
king. 7.10 Orgelspel. 7.40 Het BBC-Schotsch
orkest. 8.20 Variété-programma. 9.20 Berichten.
9.50 Radiotooneel. 10.30 Reportage. 10.50 Eddie
Carroll's orkest en solist. 11.20 Van Straten en
zijn Band en solisten. 11.50 Gramofoonmuziek.
12.15 Berichten.
RADIO PARIS 1648 M.
11.20 Het Locatelli-orkest. 12.30 Zang. 1.05
Gramofoonmuziek. 3.05 Zang. 3.30 Gramofoon
muziek. 3.35 Zang. 3.50 Pianovoordracht. 4.40
Gramofoonmuziek. 5.05 Cello-voordracht. 5.35
Het Belgisch pianokwartet. 6 35 Het Raugel-
koor (met toelichting.) 7.20 Het Cantrell-orkest
8.25 Gramofoonmuziek. 8.50 Zie Brussel 484 M.
KEULEN 456 M.
6.50 Gramofoonmuziek. 7.35 Militair orkest.
8.50 De „Drei Musikanten". 12.20 en 1.35 Het
Nedersaksen-orkest en solist. 2.30 Populair con
cert. 4.20 Het Kur-orkest Bad Salzuflen. 6.05 De
Cacilien-vereeniging Keulen-Kalk. 6 45 Zang en
piano. 7.30 Hans Bund's orkest. &.35 Vroolijk
programma m.m. v. solisten en Willy Remy's
dansorkest. 11.15 Het Omroepdansorkest er>
solist.
BRUSSEL 322 en 484 M.
322 M.: 12.20 en 1.30 Gramofoonmuziek. 5.20
Zang. pianovoordracht en gramofoonmuziek.
6.50, 7.20 en 8.20 Gramofoonmuziek. 9.20 en
10.30 Omroepsymphonie-orkest en soliste. 10.50
Gramofoonmuziek.
484 M.: 12.20 Gramofoonmuziek. 12.50 en 1.30
Radio-orkest. 1.50 en 5.20 Gramofoonmuziek.
6.00 Het Darcy-Trio. 6.35 Gramofoonmuziek.
7.05 Pianovoordracht. 7.35 Gramofoonmuziek.
8.20 Gramofoonmuziek met toelichting. 8.50 Ra
diotooneel met muziek. 10.05 Gramofoonmuziek.
10.30 Omroepdansorkest (met toelichting). 11.10
Gramofoonmuziek.
DEUTSCHLANDSENDER 1571 M.
8.35 Viool en piano. 9.20 Maandoverzicht.
10.20 Berichten. 10.40 Het ensemble voor oude
muziek. 11.05 Berichten. 11.20 Het Leipziger
Symphonie-orkest m.m.v. het pianoduo Osorlo-
Axriola.
MUZIEK.
Er was zeer veel belangstelling voor het
eerste van de nieuwe reeks zomerconcerten
onzer H.O.V., dat Vrijdagavond gegeven werd,
en die belangstelling was verklaarbaar. Im
mers: Toon Verhey zou dan debuteeren als
vastdirigent van ons orkest en de ongeëvenaar
de vertolkingen van Bach en Bruckner, die hij
als gastdirigent dezen winter geschonken had
deden met spanning naar zijn interpretatie
van een anderen grooten B uil,zien. Deze B
was nu wel in casu niet Beethoven, maar
Brahms, en tusschen de aanhangers van
Brahms en die van Bruckner heeft het nooit
zoo heel erg geboterd, doch dit behoeft voor
een dirigent nog geen reden te vormen om
den een bij den ander achter te stellen of
om niet de werken van beiden te kunnen
aanvoelen.
Die zijn overigens wel zeer verschillend
van aard en vooral van structuur. De aard is
net zoo verschillend als die van Hamburg en
die van Weenen vóór de gelijkschakeling. En
de structuur: zoo hecht en doordacht als die
bij Brahms is. zoo los en als uit den impuls
van het oogenblik geboren schijnt die bij
Bruckner. Nog een verschil: Brahms' thema
tische verwikkelingen en zijn orkestratie zijn
veel moeilijker in heldere klankenbeelden om
te zetten dan Bruckner's improviseerende,
maar althans voor het grootste deel direct uit
het bewustzijn van den orkestklank geboren
schrijfwijze. Wat dat betreft stelt dus Brahms
den dirigent voor moeilijker op te lossen
problemen dan Bruckner.
Dat Toon Verhey nu met ons orkest deze
problemen in Brahms' Vierde, het grootste
en belangrijkste werk van het programma van
Vrijdagavond, reeds bij de eerste auditie vol
komen heeft opgelost, mogen we nog niet zeg
gen. Vooral in het eerste hoofddeel bleven
nog verschillende episodes eenigszins troe
bel. b.v. reeds bij letter A der partituur. Ook
had er in de groote lijn meer plastiek door
meer spannende tegenstellingen, door meer
dichterlijke vrijheid in de cantilenes kunnen
zijn. Bevredigender verloop had het Andante,
hoewel het zangthema zoowel de eerste maal in
de cello's als de tweede keer in de violen wat
te zwak klonk. Maar de vertolking van het
Allegro giocoso was voortreffelijk: helder en
vol stuwkracht, en die der Finale (reeks va
riaties op een thema van 8 maten) stond er
weinig bij ten achter, al had in het majeur-
gedeelte de met het voorafgegane contrastee-
rende rust door een breedere opvatting der
6/4 maat m.i? nog wat voelbaarder weerge
geven kunnen worden. Toch sloeg de in
terpretatie buitengewoon in: drie terugroe
pingen zijn nog altijd een zeldzaamheid op
deze concerten.
Men toonde zich trouwens reeds bij het be
gin van den avond den dirigent welgezind,
want het heele publiek begroette hem staande.
Het eerste orkestnummer bleek niet louter
blijde verrassing. De „Nocturne" van Landré
n.l. is rijkelijk lang en de wervelingen eener
aan Wagner en Franck herinnerende chroma
tiek krinkelen er schier eindeloos dooreen,
zonder dat er van veel fregnante thema's
sprake is. Te prijzen er in is echter de ver
scheidenheid van klankkleur, waartoe vele
solistische momenten meewerken.
En in de door Ant. v. d. Horst bewerkte Ita-
liaansche Volksliederen zit zeker verscheiden
heid genoeg, maar die resulteert hier niet
uitsluitend uit die van het coloriet. Integen
deel: die aard dezer zeven betrekkelijk korte
composities is al zeer verschillend.. Een naief
liedje de melodie van „Nel cor piü non
mi sento" opent de reeks; een vrij wilde
dans met tamborijn volgt; dan komt een
elegie, waarvan de melodie zich in een zeer
kleinen omvang beweegt; dan een liecl met
een musefcte-achtig karakter. Een zeer fijn
wiegeliedje, een alleen door harp begeleide
melodie zonder woorden en een zeer vitaal can
zone sluiten de reeks. Van der Horst heeft
de orkestpartij in de meeste liederen uiterst
bescheiden gehouden. Daar had dan ook de
zangeres Louise Dentz geen moeite om zelfs
in de zachtste momenten haai- vertolking ver
staanbaar te maken. In 't laatste lied slaagde
zij daar niet zoo geheel in of wel het ging
ten koste der zuiverheid, die overigens onbe
rispelijk was. Krachtig is haar geluid niet;
beschaafd en evenwichtig wel en zoo was 't
met haar voordracht ook: die liet de zachte
en fijne nuances het best uitkomen. Het or
kest sloot zich zeer goed bij den zang aan.
Louise Dentz oogstte een langdurig applaus
en ook bloemen werden haar geschonken. Toon
Verhey vond bij zijn komst op het podium
een grooten lauwerkrans en werd later op
den avond nogmaals met bloemen gehuldigd.
Dat hij de orkestwerken uit het hoofd diri
geerde zal niemand, die hem als gastdirigent
werkzaam zag, verwonderd hebben.
Een moedgevend begin vormde deze avond
voorzeker.
K. DE JONG.
Belangrijk orgelconcert in de
Groote Kerk.
De Zwitsersche organist Willy Hardmeyer,
geeft, na eerst in Utrecht en Amsterdam te
hebben geconcerteerd, ook een orgelvoordracht
in Haarlem.
Toen hij in dit voorjaar de Nederlandsche
orgels leerde kennen, was hij over de schoon
heid daarvan zoo enthousiast, dat hij nu reeds
opnieuw eenige concerten in ons land geeft.
Na het concert van as. Woensdag vertrekt
Hardmeyer naar Engeland om ook daar te
spelen.
De volgende werken staan voor Woensdag
op het programma:
1. Suite du Ier Ton L. N. Clérambault.
2. Soeur Monique Fr. Couperin.
Domine Deus
3. Praeludium en Fuga in F. D. Baxtehude.
4. Drie koraalvoorspelen J. S Bach.
5. Toccata, Adagio en Fuga in C. J. S. Bach.
Minister Funk uit ons land
vertrokken.
De Duitsche rijksminister van economische
zaken. dr. Funk, is Vrijdagavond van het
Centraal Station te Amsterdam met den Ba-
zeler trein van 18 47 uur uit ons land vertrok
ken. De minister had Vrijdagmiddag al af
scheid genomen van de Nederlandsche regee-
ringspersonen. Hem werd op het perron uitge
leide gedaan door den Duitschen gezant graaf
Julius von Zech Burkersroda, den Duitschen
consul-generaal F. Benzier, den president van
de Nederlandsche Bank. mr. L. J. A. Trip en
den secretaris mr, J. Westerman Holstijn. De
minister maakte ook nu weer de reis in een
speciaal rijtuig der Duitsche regeering.
Kort na 't middaguur was min. Funk per auto in
de hoofdstad aangekomen, voor een bezoek aan
den president der Nederlandsche Bank, mr. L.
J. A Trip. Dit bezoek duurde ongeveer een
half uur. Vervolgens begaf minister Funk zich
naar het Amstelhotel, waar hem door de direc
tie der Nederlandsche Bank een dejeuner werd
aangeboden,
