X
ECZEEM
H.D.*Vertelling
UIT DE PERS.
WÖENSDS'G 9 AUGUSTUS 1939
HX A RE EM'S DAG BEAD"
W at Simavi deedeu niet
kon doen.
Men schrijft ons:
Onlangs heeft de Jaarlijksche Hoofdbestuurs
vergadering plaats gehad van de Vereenigïilg
Siniavi. In totaal waren 38 aanvragen om steun
binnengekomen van ziekenhuizen, doktoren en
zusters uit alle streken van Ned. Oost- en West-
Indië. Deze 38 aanvragen bedroegen tezamen
niet minder dan f 142.000,terwijl f70.000,
beschikbaar was. Een zeer moeilijke taak dus
voor de commissie van deskundigen, die hierover
aan het Hoofdbestuur advies moesten uitbren
gen. Wij doen een greep uit die 38 aanvragen en
laten er hier enkele volgen. Met dankbaarheid
in het hart, dat wjj aan 19 aanvragen konden
voldoen, maar tevens in de hoop, dat ons nog
gelden zullen toevloeien om ook daar, waar wij
in gebreke moesten blijven terwijl de nood zoo
ontzag'Ujk groot is, te kunnen steunen.
West-Java Blindenreddingsplan. In 1935 heeft
Simavi besloten het oogheelkundig werk op W.
Java te steunen. Door de arbeid van Dr. Van
Manen kon aan dit plan uitvoering worden ge
geven. Een eenvoudige oogheelkundige kliniek
werd te Krawang gebouwd met 20 bedden. Nu
is de dagbezetting reeds 30. Op 4 verschillende
plaatsen werken 4 inheemschen verplegers, die
door de artsen Lim en Andreas gecontroleerd
worden. Voor dit werk heeft Simavi f2000 be
stemd.
Suriname's Boschland. In 1938 werd door
Simavi de trom geroerd voor Suriname's Bosch-
land met het gevolg, dat de bouw van een hos-
pitaaltje en zusterhuis mogelijk werd. Een
bijdrage van f8000,werd verleend. De
blijdschap en dankbaarheid van Zr. Nelly de
Borst was onbeschrijfelijk. Wie zorgt echter voor
de inrichting van het ziekenhuisje?
Nias Ziekenhuis Goenoeng Sitoli. Dr. Thom-
sen schrijft ons: „1938 was een moeilijk jaar.
Bij groeiende behoefte werden de middelen
steeds kleiner en op den duur is het niet mak
kelijk om tegenover zulk een ontzag'lijken con-
creten nood met volkomen ontoereikende mid
delen te staan. In het ziekenhuis Goenoeng
Sitoli werden in 1938 opgenomen 2266 zieken
met 15899 verpleegdagen. Gemiddeld werden
126 patiënten per dag verpleegd. Voor slechts
36 bedden ontvangen wij subsidie. Noodzakelijke
verbeteringen aan gebouwen en inrichting kon
den niet verricht worden. De bekrompenheid
der ziekenzaal hebben wij dit jaar vooral in de
buitengewoon zware hitteperiode ondervonden.
Hoewel wij in dien tijd het aantal zieken radi
caal beperkt hebben, werd in de dichtbezette
zaal de eene zieke na de andere door de hitte
bevangen". Simavi heeft een bedrag voor dit
ziekenhuis bestemd. Maar er is veel en veel
meer noodig.
Dit zijn slechts eenige van de 38 aanvragen.
Het zou eentonig worden, wanneer wij U alle 38
opsomden. Velen zijn bijna gelijkluidend. Overal
ziekenzalen waar het dubbele aantal patiënten
is ondergebracht dan er bedden zijn. Voor Euro-
peesche begrippen ondenkbaar. Maar zieken
afwijzen, die soms dagenlang geloopen hebben
of op primitieve vervoermiddelen door familie
leden worden gebracht, gaat eenvoudig niet.
Wij vragen U met vrijmoedigheid: Geef voor
dit prachtige werk. Als ge kunt veel.
Als ge weinig kunt geven, dan weinig. Maar
geef in ieder geval.
Verblijd ons met een bijdrage op postrekening
128487 van de Ver. Simavi, Parklaan 6 te Zeist
of op het Gironummer 88262 van de afdeeling
Kennemerland.
ARRONDISSEMENTS RECHTBANK TE
HAARLEM.
Faillissementen uitgesproken op Dinsdag 8
Augustus 1939.
H. J. Scholte, loodgieter, wonende te Bentveld,
gem. Bloemendaal, Sparrenlaan no. 1, curator
Mr. L. G. van Dam te Haarlem.
N. Boon, timmerman, wonende te Assendelft,
Zuideinde no. 65, curator Mr. Dr, F. A. Bijvoet
te Haarlem.
Rechter-Commisaris in beide faillissementen
Mr. C. G. Bijleveld te Haarlem.
Wegens gebrek aan actief werden opgeheven
de faillissementen van:
J. Nukoop, schilder, wonende te Badhoeve
dorp, gem. Haarlemmermeer, Reigerstraat 33,
curator Mr. J. C. Y. Nieuwenhuys te Haarlem.
J. van Wijngaarden, meubelmaker, wonende te
Haarlem, Arnulftstraat 13, curator Mr. F. J. Ger
ritsen, te Haarlem.
G. van den Haak, kolenhandelaar, wonende te
Haarlem, Molenaerstraat 26 zw., curator Mr. M.
van Toulon van der Koog te Haarlem.
Wegens het verbindend worden der Uitdee-
lingslijst is geëindigd het faillissement van wijlen
W. H. Bouwmeester in leven gepensionneerd
ambtenaar, gewoond hebben te Haarlem, curator
Mr. A. Bruch te Haarlem.
EXAMENS
Instituut Pont.
Voor de in Juli 1939 gehouden practijk-
examens, afgenomen door 't Centraal Bureau
Instituut Pont te 's Gravenhage, hebben zich
38 leerlingen van het Haarlemsche Instituut
Pont aangemeld
Hiervan slaagden:
Voor stenografie Ned. 130 lgm.: de dames
Bolwidt, Feenstra, Hulsebosch, Rikkert, Vcss.
Wouterlood.
Voor stenografie Fransch 100 lgm.: mej. de
Ronde.
Voor stenografie Engelsch 130 lgm.: mej.
Korringa.
Voor stenografie Engelsch 100 lgm.: de
dames Kemper en de Ronde.
Voor stenografie Duitsch 130 lgm.: Mej
Verheul.
Voor boekhouden ca,.: de dames van Hoe-
wijk, Kemper en de heeren Alandt, Iking.
Jansen, v. d. Worp.
Voor machineschrijven Vaardigheidsdiplo-
ma: de dames Dolstra en de heer Roozen.
Voor machineschrijven practijkdiploma: de
dames Molhoek, Nijhuis, Rikkert.
Hoofdakte.
Haarlem, 8 Augustus
Geëxamineerd 1 vrl. en 6 mnl. candidaten.
Geslaagd de heer C. B Termaat, Alkmaar
Handenarbeid.
Haarlem, 8 Augustus
Geëxamineerd 14 vr. candidaten.
Geslaagd: M. A. Burger. Beverwijk, A. Dirkse
Amsterdam, A. M. van Dijk Haarlem. H. P
Eichhorn Naarden. I. A. Frijdal Amsterdam
W. Hoek idem. S. de Jong idem. S. G. M
Lucassen De Bilt, M. C. Schweitzer Amsterdam
D. J. Wierda Haarlem. H. A. H. Witkamp
Idem.
Voormiddagexamen Iloog-
duitschc taal (L.O.)
Toegelaten: mej. A. A. Breedveld, Haarlem
BADHUIZEN „WITTE KRUIS" - HAARLEM.
Het aantal genomen baden in de afgeloopen
maand Juli was:
School- Werkl
Badhuis: Man Vr. baden baden Tot.
Koudenhorn 1185 448 74 1707
Leidseheplein 1800 565 475 200 3040
Schotersingel 1794 941 748 131 3614
Hofdijkplein 2063 652 483 221 3419
van Êgmondstr. 2474 882 729 465 4550
Eerlijk duurt het langst.
door COR BANDT Szn.
ERLIJK duurt het langst" zuchtte
Johnny en hij deed, alsof wij er
(AA II J by waren. We wachtten en
zwegen. Johnny plaatst altijd
een philosophische of verrassende opmerking,
wacht dan vijf minuten en als we dan einde
lijk verwondering of nieuwsgierigheid hebben
getoond, laat hij ons beleefd uitnoodigen te
vertellen.
Terwijl wij wachtten, wipte Johnny met zijn
stoel, zijn voeten achter een tafelpoot ge
klemd, en geeuwde. Met zijn oogen scheen hij
een onzichtbare vlieg te volgen.
„Het zal mij benieuwen wanneer je dat
eeuwige ge wip met je stoel eens afleert?"
vroeg onze copy-writer even verveeld en af
wezig.
„Als ik er mee achterover geslagen ben", zei
Johnny laconiek en wipte verder.
..Dat het dan gauw gebeuren mag", wensch-
te onze copy-writer hartgrondig doch wat
grof.
•Duister", commandeerde toen Johnny. „Ik
vertel. En natuurlijk is het weer een waar ver
haal".
„Welke beteekenis moeten wij aan het
woord „waar" hechten?", vroeg onze reclame
man en hij knipte met een van zijn slimme
cogen.
„Dat ik dergelijke opmerkingen en insinua
ties rustig kan negeeren zal wel ieder met mij
eens zijn", antwoordde Johnny. „Laat mij
voortgaan en ik hoop dat onze overdrijver
uit-beroep zijn al te wijde ooren tot de ver-
eischte opening zal sluiten".
Overdijk. op wien de opmerking sloeg zucht
te komisch en zweeg.
„Waar was ik? Oh juist, bij de ware verhalen.
Ver is dat nog niet. Goed dan. Ik vond heden
middag een tientje. Een buitenkansje dus".
„Stop. Stop", schreeuwde Overdijk welhaast,
„Dat tientje heb ik verloren!"
Ziezoo, de spanning was er. Dank zij
Johnny en Overdijk.
Johnny.zweeg-aJs. een man, die zich be-
heerscht.
„Ja man", trachtte de reclame-inan onzen
jongsten vriend te overtuigen, „ik heb van
middag een .tientje verloren".
„Bewijzen", zuchtte Johnny, om tenminste
wat te zeggen.
„Het was een blauw briefje", begon de ver
ontwaardigde copy-writer, voelend dat hij te
gen Johnny toch niet op kon. -
„Allicht", was Johnny's eenig antwoord.
We grinnikten, maar niet te luid, we knip
oogden, maar niet tegen Johnny of Overdijk.
Er was spanning. Er was een raadsel, dat om
oplossing vroeg, al was het dan een raadsel
met een tje. Er was een conflict gerezen tus-
schen twee oude kemphanen, en we verwacht
ten, dat Johnny wederom als winnaar uit
het vreedzame strijdperk zou treden.
„Wel. het was een heel gewoon tientje. Niets
bijzonders aan", zei Overdijk bijna wanhopig,
omdat hij in 't zicht van de haven nog scheen
te stranden.
„Welk nummer had het?" vroeg Johnny
koel en met een geheimzinnig glimlachje.
„Ik weet het toevallig" juichte Frans Over
dijk. „Even kijken". En hij zocht nerveus in
zijn portefeuille, haalde tenslotte, terwijl
Johnny In onze richting knipoogde, een ver
fomfaaid papierke te voorschijn, vergeleek
het met twee andere biljetjes en zei ,dan
triomfantelijk „NX 029632".
„Prettig dat je hét wèet, Frans, maar ik Heb
niet naar het nummer gekeken!*
„Waar heb je het dan gevonden?"
„Waar heb jij het verloren?" vroeg Johnny
halsstarrig.
„Op lijn tweeLEn.waar vond jij het? Want
ik v o e 1 gewooii dat dat m ij n tientje was".
„Eigenaardige gevoelens heb jij toch. Maar
ik vond dat tientje inderdaad op lijn twee".
„Zie je wel!"
„Nee, ik zie niets", zei Johnny, omstandig
in de rondte kijkend.
„Maar kerel, begrijp je dan niet, dal men
op een middag niet twee keer een tientje ver
liest op een en dezelfde lijn?"
„Ach, waarom niet? Zóó groot is de wereld
niet". Johnny wipte met zijn stoel en geeuw
de. Hij scheen niet van plan nog verder op
het onderwerp in te gaan.
Wij genoten. Het woedende gezicht van
Frans Overdijk, het kalme optreden van
Johnny Repesteel. Met moeite onderdrukten
we onze geamuseerde glimlachjes. Johnny
had ook altijd iets bijzonders.
„Hoe.laat vond je het?" vroeg Overdijk weer,
niet van plan dat tientje-van-hem zoomaar
aan zijn lot over te laten
„Twee uur".
„Precies?"
„Precies!"
„Je hebt zeker op de klok gekeken" merkte
Overdijk scherp op en zag het hopelooze van
zijn geval. Schouderophalend keek hij ons aan
en zei dan mistroostig „Zeggen jullie dan ten
minste wat! Dat tienje moet toch van mij
zijn. Johnny vindt een tientje op lijn twee. ik
verlies een tientje op lijn twee. ik verlies het
om half twee en Johnny vindt het om twee
uur. Dat kan toch geen ander biljet zijn niet
waar?"
We zwegen. We wilden geen spelbreker wor
den en haalden dus de schouders op en gingen
extra behagelijk in onze fauteuils zitten.
„Maar dat is een schandaal, dat is het top
punt. Daar moest de politie aan te pas ko
men. Van je vrienden moet je 't toch maar
hebben".
„Zeg ik ook", meende Johnny, „want als je
mij nu eens liet uitvertellen, dan deed je heel
wat wijzer. Wat heb je er aan je zoo op te
winden, als je alles nog niet eens weet".
„Vertel dan verder" vond Overdijk, zich met
moeite beheerschend.
„Ik heb het aan den conducteur verteld en
toen ër aan het einde van de rit nog niemand
was komen opdagen, hebben we
„Wat?" viel Overdijk Johnny in de rede,
„wat? Je wilt toch niet beweren, dat je
„Ja, dat wil ik wel beweren. De conducteur
en ik hebben samen dat tientje gedeeld. Ieder
vijf gulden".
„Maar dat is je reinste diefstal", liet de re
clameman zich, rood oploopend, ontvallen.
„Dat isdat is
„Diefstal? Geen sprake van, m'n waarde,
geen sprake van, hoor".
„Ja maar wat je vindt mag je niet zoo
maar houden", barstte Overdijk weer los.
„Je hebt gelijk, Overdijk, volkomen gelijk.
Dat was ook verkeerd van me en van dien
conducteur, maar wij hebben elkaar's adres
sen opgegeven en gezegd dat ik het bij het
bureau voor gevonden voorwerpen zou aan
geven. Als de eigenaar kwam opdagen dan
kon hij van ieder van ons die vijf gulden terug
krijgen".
„Ik ben de eigenaar", zei Overdijk, nu plot
seling kalm, „dus geef op dat geld. En ook dat
adres van den conducteur".
„Ik denk er niet over. Eerlijk duurt het
langst. Dat heb ik al gezegd. Wanten
Johnny begon weer met zijn stoel te wippen
„ehtoen ik thuis kwam bemerkte ik, dat
ikzelf die tien gulden was verloren".
(Nadruk verboden. Auteurs
rechten voorbehouden).
PERSONALIA.
Donderdag 10 Augustus is het 30 jaar geleden
dat onze stadgenoote" mej. Betje Schiering in
dienst trad als werkster bij het schoenenmaga
zijn v/h. Fa. E. Franken, Anegang 5.
ALLE-DAG-KERK.
Naar ons wordt medegedeeld, zal de dienst der
Alle-Dag-Kerk op Donderdagavond 10 Augustus
a.s. een bijzondere zijn. Dien avond zal n.l. de
dienst weder worden opgeluisterd door solo
zang, ditmaal van den heer A. Molenaar, die zal
zingen: „Panis Angelicus" van César Franck,
en „Ach blijf met Uw genade".
De Alle-Dag-Kerk wordt gehouden in de
Groote Kerk, ingang Klokhuisplein, iederen
avond (behalve Zaterdag en Zondag) van 7 tot
7.30 uur. Toegang en zitplaatsen zijn vrij, ook
dezen avond
NED. HEIDE MAATSCHAPPIJ.
De algemeene vergadering van de Ned. Heide
Maatschappij wordt dit jaar op 15 September
te Groningen gehouden. Na afloop wordt een
tocht gemaakt naar het Stadspark en den
16en September worden de Woldstreek, het
Oldambt, Westerwolde en de oude Veenkolonie
bezocht.
Eenige stemmen over de pogingen
van den kabinetsformateur.
Nu de A.-R. en de Liberalen geweigerd heb
ben aan een eventueel kabinet-De Geer deel te
nemen schrijft de Maasbode (R.-K.):
„Als gevolg hiervan zou het nieuwe ministe
rie moeten worden samengesteld uit Christelijk-
Historischen, Roomsch-Katholieken, Vrijzinnig-
Democraten en Sociaal-Democraten.
„Zouden de Katholieken in een kabinet op de
breedst mogelijke basis genoegen hebben ge
nomen met twee portefeuilles, in een kabinet op
engeren grondslag lijkt het ons niet uitgesloten
dat zij aanspraak zullen maken op één zetel
meer, vooral ook om meer contact te hebben
met de Kamerfractie.
„De drie andere fracties, met name de S.D.
A. P., V.D. en C.H. zouden door het zitting ne
men in het nieuwe kabinet van de heeren Al-
barda, v. d. Tempel, Joekes en De Geer, dit
contact wel hebben, de Katholieken met de hee
ren Welter en Steenberghe, die geen parlemen
tariërs zijn, niet. En toch wordt zulk contact
van katholieke zijde zeer gewenscht geacht.
„Intusschen kan worden verwacht, dat de ka
tholieken de noodige soepelheid zullen betrach
ten om zoo spoedig mogelijk tot een oplossing
van deze crisis te geraken".
Programma niet aannemelijk.
Over het programma van den heer De Geer
is nog niets bekend, de A.-R. Standaard vindt
het echter een veeg teeken dat de Sociaal-De
mocraten op dit programma zouden willen me
dewerken.
„Een program, dat voor de sociaal-democra
ten aannemelijk is, kan voor de anti-revolu-
tionnairen niet aannemelijk zijn. De controverse
tusschen sociaal-democraten en anti-revolu-
tionnairen met betrekking tot het financieel-
economisch beleid, is daarvoor te diep ingrij
pend. Zij is in den laatsten tijd bovendien nog
toegenomen. En wij mogen er niet van uitgaan,
dat de sociaal-democraten, om mede te kunnen
werken aan de vorming van een kabinet, zoo-
Uitslagen jeukende huldzlekto behooren afdoende behandeld
te worden, anders komen ze telkens terug. Hoe langer de
huidkwaal verwaarloosd wordt, dos te moeilijker wordt het
haar te genezen Daarom dient U In zoo'n geval naar den
doktor tc gaan. Om In hot algemeen de jeuk te verlichten,
gebrulke men met vertrouwen Foster's Zalf. Ze Is antisep
tisch en geeft onmiddellijk verlichting. Foster's Zalf Is alom
verkrljgb. f 1.26 nor gr. doos. tube f 1.kleine doos 50o.
(Adv. Ingez. Med.)
danige concessies hebben gedaan, of alsnog wil
len doen, dat deze controverse daarmede is ge
liquideerd.
„Vervolgens schijnt er groote bereidheid bij
de Roomsch-Katholieken te zijn, om de poging
van den heer De Geer te steunen. Ook daarin
ligt een aanwijzing, welke de anti-revolution-
nairen tot voorzichtigheid maant".
Moeilijkheden.
Het „Handelsblad" (Lib.) schrijft:
Steeds duidelijker blijkt, dat de oplossing met
moeilijkheden gepaard gaat. Juist het feit, dat
in Nederland met zijn gemis aan een vaste,
duidelijk omlijnde Kamermeerderheid, iedere
kabinetsformatie een maximum van tact en
doorzicht eischt, had de belagers van het vijfde
kabinet-Colijn moeten manen tot bedachtzaam
heid. De gevolgen van dit roomsch-rood-rose
Kamervotum oefenen hun funesten invloed op
de nieuwe kabinetsformatie. Nu de beslissing
over het kabinet-Colijn eenmaal gevallen is,
verdient het echter aanbeveling, dat men in
's lands belang zoo spoedig mogelijk tot een
constructieve oplossing tracht te raken. Onder
dien hoek bezien, is het dan ook de vraag, of
de afwijzende houding van een paar vooraan
staande anti-revolutionnaire politici tegenover
jhr. De Geers formatiepogingen juist en doel
matig is.
„Het Volk" (S.D.A.P.) schrijft tenslotte:
Wat de sociaal-democratie betreft: haar stand
punt is voldoende bekend. Zij is bereid, het
aanvaarden van verantwoordelijkheid in over
weging te nemen, als er redelijke zekerheid is,
dat wij voor het herstel van de volkswelvaart
Het één en ander kunnen bereiken. De belang
stelling gaat dan in de eerste plaats uit naar
het program van een te vormen ministerie.
Doch van niet minder belang is het dagelijksch
bestuursbeleid van een regeering, dat langs al
lerlei wegen diep ingrijpt in het volksleven.
Wil het de sociaal-democratie mogelijk zijn,
aan dit of aan een ander kabinet haar mede
werking te verleenen, dan moet zij door aantal
en politiek gezag van haar mannen in het mi
nisterie voldoende invloed kunnen uitoefenen
op dit bestuursbeleid.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIOCENTRALE OP
DONDERDAG 10 AUGUSTUS.
Progr. 1: Hilversum H.
Progr. 2: Jaarsveld en Hilversum I.
8.00 Keulen, 10.20 Parijs Radio, 12.30 Ned.
Brussel. 2.20 Keulen, 3.20 Diversen, 4.20 Keu
len, 5.20 Parijs Radio, 6.05 Radio PTT Nord,
6.20 London Gegional, 6.50 Fr. Brussel, 7.20
Ned. Brussel. 7.50 Keulen. 10.20 Ned Brussel.
10.30 Praag of Diversen.
Progr. 4: 8.00 Ned. Brussel, 9.20 Radio PTT
Nord. 10.05 Diversen. 10.35 London Regional.
12.50 Droitwich. 1.35 Pauze. 1.40 Londen Re
gional. 2.20 Droitwich. 9.50 Fr. Brussel of di
versen. 10.50 Droitwich.
Progr. 5: 8.007.00 Diversen.
7.008.00 Eigen gramofoonplatenconcert:
Zangprogramma.
1. Standchen Wiener Sanger Knaben.
2. Wer hat dich du schoner Wald, Berl.
Lehrer Gezang Verein.
3. Torna a Surriento, Alfred Piccaver.
4. An Schwager Kronos, Heinrich Schluss-
nuss.
5. Estrellita. Erna Sack.
6. Gebundene Hande, Zarah Leander.
7. Vergiss mein nicht, Benj amino Gigli.
8. Largo van Handel, Jo Vincent.
9. Wine women and sang, BBC-koor.
10. Come le Rose, Hélèfie Cals.
11. Solveigs Lied, Wiener Sanger Knaben.
12. Der Lindenbaum, Berl. Lehrer Gesang
Verein.
13.- Di-Te, Alfred Piccaver.
14. Der Soldat, Heinrich Schlussnuss.
15. Villanella, Erna Sack.
16. Eine Frau von heut', Zarah Leander.
17. Wiegenlied, Benjamino Gigli.
18. Ave Maria van Gounod, Jo Vincent.
7. Voorzichtig liepen ze eerst naar een reusachtig dikken
boom, waarachter ze gingen staan, voor het geval er iets
mocht komen. Nauwelijks zaten ze daar of er kwam een
krokodil aan met nog een beest, dat veel op een beer
leek. De twee dieren begonnen met elkaar te vechten. De
krokodil beet zijn vijand met zijn scherpe tanden eenige
malen in zijn kop, terwijl deze den krokodil telkens met
zijn poot een duw gaf. Eindelijk hinkte de krokodil weg,
terwijl het andere dier met stukgebeten ooren woedend
het bosch in liep.
8. Er bleken op het eiland vele heuvels te zijn en op
hun knieën kropen de jongens naar het topje van een
der heuvels, om te zien of het eiland ook vruchtbaar was.
Gelukkig zagen ze in de verte vruchten aan boomen
hangen. Het leken wel cocosnooten en Rob die een ver-
schrikkelijken honger had, wilde er direct naar toe.
Doch dat ging zoo maar niet. Eerst moesten ze door een
woest gedeelte. Henkie. die niet oplette, verdween plotse
ling en Rob hoorde alleen van de diepte uit zijn hulp
geroep.
9. „Ik hang aan een boom, en onder me zie ik niets
meer!" gilde Henkie. Rob. die hem te hulp snelde,
wilde hem een touw toewerpen. De tak echter, waar
Henkie aanhing, brak door midden en Henk verdween
in de diepte. Rob, die maar toe moest kijken zonder iets
voor zijn vriendje te kunnen doen. liep vlug langs den
heuvel naar beneden om Henk te kunnen opvangen, en
intusschen zweefde deze tusschen hemel en aarde en
deed niets anders dan schreeuwen en huilen.
10. Toen kwam er iets tusschenbeide dat hem redde.
Toen Henkie in den storm n.l. op zee dobberde, verloor
hij bijna zijn alpenpetje. Daar het zoo koud was, had
hij het weer opgezet en het met een paar elastiekjes
vastgemaakt. De wind rukte nu zijn petje de hoogte in.
doch het bleef aan de elastiekjes vastzitten en Henkie
zweefde net als met een echte parachute naar beneden.
11. Binnen enkele oogenbllkken was Henk onder aan
den afgrond gekomen, waar Rob hem met een lachend
gezicht reeds stond op te wachten. „Kereltje, wat was dat
een prachtig gezicht met die parachute", zei hij tegen
Henk, „waar haalde je die zoo gauw vandaan?" En
Henkie die nu ook zijn buikje vast moest houden van
het lachen, vertelde hoe zijn petje hem had gered Hij
adviseerde zijn vriendje om ook maar gauw een paar
elastiekjes aan zijn petje vast te maken.
12. „Nu maar moed houden en een boom opgezocht,"
stelde Rob voor. Met een vroolijk gezicht gingen ze beiden
op zoek. Maar daar was iets dat hun belangstelling trok.
Ze hadden sporen ontdekt van een dier, en zonder be
denken volgden ze deze sporen en Kwamen bij het hol
van een haas terecht, die wel driemaal zoo groot was als
een gewone haas.
