JONGENSKAMP IN SCHOTLAND.
Avontuur in Venezuela
FEUILLETON
Naai bet Anierikaansch
van
R- H. DAVIS.
(Nadruk verboden.)
23)
Kolonel Vega. begon de Generaal plech
tig heeft ons op de hoogte gebracht van het
ir.gelukkige meenings verschil. We moeten u
echter tot onzen spijt mededeelen dat er geen
duel kan plaats hebben. Het is monsterachtig
Het leven van Kolonel Vega behoort niet hèm
maar de zaak. We kunnen hem niet toestaan
het noodeloos in de waagschaal te stellen. Dat
moest u toch zeker Inzien. U moet uw excuses
aanbieden.
Deze stoutmoedige eisch en de kort-afgebe-
ten toon. waarop hij werd geuit, deden het
vechtersbloed van zijn Iersche voorvaderen in
Roddy's aderen opborrelen.
„Moeten" en „excuses maken" zijn woor
den die niet in mijn woordenboek voorkomen
meneeren.
Bedenkt u dan niet. riep Pulido met
pathos uit. welke groote belangen van Ko
lonel Vega's leven afhangen?
ik vind mijn eigen leven belangrijk ge
noeg. antwoordde Roddy nuchter. Maar ik
heb niets gedaan, waarover ik mijn excuse?
zou moeten maken.
Ifti mengde Kolonel Ramon zich een beetje
beschroomd in het gesprek. U hebt uw lever,
voor Pino gewaagd Waarom wilt u hem dan
nu zijn leven benemen? Denk toch aan zijn
beteekenis voor ons vaderland, aan het geluk
dat hij zijn broeders zal brengen en vooral
aan wat zijn verlies voor uw eigen vader zou
be teekenen.
Mijn vader? Wat heeft mijn vader hier
mee te maken?
De twee Venezolanen keken elkaar ver
bouwereerd aan en staarden daarop achter
dochtig naar Roddy.
U maakt gekheid, niet waar? informeerde
de Generaal.
Integendeel; ik ben mijn heele leven
nog nooit zoo ernstig geweest,
Het is zooals Pino zegt, concludeerde
Pulido ten slotte. Hij spreekt de waarheid, de
jongeman!
Wat dacht u dan van mij? viel Roddy nij
dig uit. Zoekt u voor u privé misschien ook een
aanleiding voor een duel?
Vertel het hem. commandeerde de Gene
raal.
Maar de orders van mr. Forrester? pro
testeerde Kolonel Ramon schuchter.
Generaal Pulido hakte den knoop door:
Hij is gevaarlijker als hij niets weet.
Hij wierp Peter een blik toe, die aan duide
lijkheid weinig te wenschen overliet.
Ik ben op knock-out-afstand als je me
noodig hebt. Roddy, zei deze jonge man en
slenterde naar de reeling aan den anderen
kant.
Toen hij weg was, boog de Generaal zich
naar Roddy over en vroeg fluisterend:
Weet u werkelijk niet wat uw vader be
zig is in ons land te doen?
Neen; ik schijn inderdaad de eenige te
zijn die dat niet weet!
Pulido sprak met een grafstem en met. thea
trale gebaren alsof hij bezig was Roddy in de
mysterieën van een geheime orde in te wij
den.
u moet dan weten dat uw vader Pino
Vega steunt met twee millioen Bolivar en dat
hij wil dat Vega president van Venezuela
wordt En dien man wilt u dooden Begrijpt u
de zaak nu?
Roddy zweeg een oogenblik en zei toen bit
ter:
Ik begrijp dat als mijn vader mij zijn
geheim telefoonnummer had gegeven, hij me
een heele hoop last had bespaard. Geen won
der dat iedereen me verdenkt.
En nu. verklaarde Generaal Pulido met
een angstig gezicht, bent u een van de on
zen.
Ik denk er niet aan om iets dergelijks te
zijn. snauwde Roddy. Als mijn vader mij niet
in zijn plannen wil inwijden zal hij zeker niet
verwachten dat ik me gebonden voel door wat
ik van vreemden toevallig hoor. Ik zal voort
gaan, zei hij met bijna-onnoozele gedwee
heid, met het werk dat mijn vader mij heeft
opgedragen. Wie ben ik dat ik mij zou men
gen in de staatszaken van uw groot land?
En het duel? vroeg Pulido.
Ik ben er zeker van. bracht Kolonel Ra
mon haastig in het middel, dat wanneer Ko
lonel Vega zijn beleedigende opmerking over
President Alvarez terug wil nemen, mr. For
rester hetzelfde met zijn slag zou willen
doen.
Het was Roddy niet bepaald duidelijk hoe
een klap. die een gehavende plek op de kin
van den heer Vega had achtergelaten, door een
wederzijdsche overeenkomst van het tooneel
kon verdwijnen. Maar als zoo'n wonder in deze
streken mogelijk was. zou het onaardig zijn om
er niet mee accoord te gaan.
Als ik u goed begrijp, vroeg Roddy, dan
trekt kolonel Vega zijn kwetsende opmer
king in?
De beide secondanten knikten heftig van ja.
Dus. vervolgde Roddy, aangezien er geen
beleedigende opmerking was, kan er ook geen
klap zijn gegeven en dus is er ook geen aan
leiding voor een duel.
Roddy's constructie van het geval verrukte
de heeren en ze verdwenen haastig na ver
klaard te hebben dat op deze wijze aan ieders
eer voldaan was.
Toen de nieuwe dag aanbrak doemde aan
den horizon het fort San Carlos op en tegen
tien uur was Roddy weer aan het werk en uitte
een schat van bedreigingen aan 't adres van
een ploeg Jamica-koelies. Zijn geest was ver
vuld met gedachten aan den tunnel, die een
halve eeuw lang voor de menschen verborgen
was geweest of hij zag het lieflijk beeld van
Inez Rojas voor zich opdoemen, lenig en rank
te paard op een zonnigen weg of als een onbe
weeglijk blank beeld op de rots, waartegen de
golven van de Caribische zee in waaierend
schuim uiteenspatten.
Na den terugkeer van de ballingen in Porto
Cabello werd dat schilderachtige havenstadje
een oord waar vroolijke bijeenkomsten en
feestmaaltijden aan de orde van den dag wa
ren. De cafés ontwaakten weer tot nieuw,
gezellig-roezemoezig leven. De Alameda was
weer vol met fleurig-gekleede wandelaars,
weelderige auto's en kleurige equipages. De
activiteit van de geheime politie vermeerderde
naar evenredigheid van de meerdere levendig
heid! Roddy kwam tot de ontdekking dat hij
een voorwerp van de algemeene belangstel
ling was geworden. Als de zoon van zijn va
der en als de man die den moord op Pino Vega
verhinderd had. beschouwden de aanhangers
van de regeeringspartij hem als verdacht, ter
wijl het feit. dat hij ruzie met Vega had ge
maakt om Alvarez te verdedigen hen voor een
onoplosbaar raadsel stelde.
Als ik ze er niet van kan overtuigen dat
ik vóór de regeering ben, kan ik ze in ieder
geval een poosje laten raden wat ik eigenlijk
wél ben. dacht Roddy.
Een week ging voorbij voordat Roddy en Pe
ter. zonder achterdocht op te wekken en zon
der gevolgd te worden een bezoek konden
brengen aan El Morro. Zij kwamen er schijn
baar bij toeval langs op een wandeling dooi
de buitenwijken en ze hadden het juist zoo
ingekleed dat ze juist bij zonsondergang den
voet van den heuvel, waarop het fort stond,
bereikten. Ze ontdekten dat die heuvel aan
den eenen kant zacht naar de stad toe glooide
en aan de andere zijde naar de zee. De helling
aan den kant van de stad was kaal en verla
ten; alleen een paar waaghalzige geiten knab
belden aan het schaarsche gras. De helling aan
de zeezijde was dicht begroeid met muskus
struiken en wilde laurieren, die een uitste-
kelde dekking aanboden. Wat vroeger het fort
was geweest, was nu nog slechts een verbrok
kelde muur van een paar voet hoogte. Hij was
bedekt met mos en verborgen achter blader-
looze struiken met lange dorens. Binnen den
muur was een plaveisel van platte gebroken
steenen. Daartusschen hadden zich slinger
planten een weg gebaand en hun wortèls kro
pen over de steenen en tusschen de reten als
slangen, terwijl reusachtige onkruidplanten
de vroegere binnenplaats in een wildernis
hadden veranderd. De planten waren hoog ge
noeg om iemand te verbergen die er rechtop
doorheen liep en terwijl Peter buiten den
muur op wacht bleef staan, baande Roddy
zich op handen en voeten een weg over de
steenen.
Na een kwartier zoo te hebben voortgekro-
pen, bereikte hij wat vroeger het uiteinde van
de tunnel moest zijn geweest. Het was een
opening in het plaveisel, die leek'op een val
luik in een dak of in het dek van een schip.
De drempel was van steen en nog volkomen
gaaf en ook de bovenste treden van een trap,
die naar beneden voerde, waren nog intact.
Maar iets verder naar beneden beletten twee
groote platte steenen den doorgang. Ze waren
aan den onderkant vastgezet in een diepe laag
cement en met ijzeren banden aan elkaar en
aan den muur bevestigd. Roddy floot Peter
om bij hem te komen en samen staarden ze
ontmoedigd naar die ondoordringbare massa
ijzer, cement en steen.
(Wordt vervolgd.)
De Engelsche Koninklijke Familie bracht
een bezoek aan het jongenskamp op
het landgoed Abergeldie in Schotland.
Spontaan werd ingestemd met het lied
.Under the Spreading Chestnut Tree"
en de daarmee gepaard gaande gebaren
Het beroemde muziekcorps van de Engel
sche Coldstream Guards trok bij zijn
bezoek aan Fontainebleau enorme be
langstelling van de zijde van het publiek
De heer J C. A M. van de Mortel
te Tilburg, die jhr. mr. A. F. O. Sasse
van Ysselt zal opvolgen als lid van de
Eerste Kamer
De Byzantijnsche reliekhouders uit de St. Pieterskerk te Rome,
die aan de Willibrord-tentoonsleLling te Utrecht in bruikleen
waren afgestaan, zijn overgedragen aan mr. dr. G. A. W.
ter Pelkwijk, voorzitter van het Nationaal Comité voor de
Willibrord-herdenking
Een reuzenboschzwijn uit aequatoriaal Oost-Afrika vormt de
nieuwste aanwinst van Artis te Amsterdam. Nog nimmer
bezat de hoofdstedelijke dierentuin een dergelijk exemplaar
Z. K. H. Prins Bernhard maakte Dinsdag, voor het eerst sedert de geboorte van H. K. H. Prinses Irene,
een autotochtje in de omgeving van paleis Soestdijk. De Prins verlaat den paleistuin
Een moeilijk karwei was het transport van een electrischen driewagen-trein, bestemd
voor de spoorwegtentoonstelling te Amsterdam, dat Dinsdagavond plaats vond
van het Haarlemmermeerstation naar het Frederiksplein. Op een enkele plaats
bezweek het plaveisel onder den zwaren druk
Een nieuwe begonia, te Aalsmeer gekweekt, ver
wierf Dinsdag bij de plantenkeuring in .Artis te
Amsterdam de kleine gouden medaille en ontving
den naam .Prinses Irene"
