A
Hm tasseften!
i; i i
Dames koopt
v/
Menu van de week
2)e Jlausiewte
DONDERDAG 24 AUGUSTUS 1939
HAARLEM'S DAGBLAD
De Sportieve Zomermode
In het watersportdorp is het een en al fleu
righeid en levendigheid. Het loopt tegen den
avond en er worden mkoopen gedaan voor het
avondeten; daar loopt een meisje met een paar
brooden onder den arm, de haringboer doet
goede zaken en het dorpsbelletje van het krui
denierswinkeltje tingelt zonder ophouden.
Tusschen de huisjes en boerderijtjes door zie
je het groote water en ieder oogenblik scheert
een boot met vroolijke menschen aan boord
voorbij.
Het is er vroeüjk het is er frisch en natuur
lijk, men is er ongedwongen, ook in de kleeding
jawel, maar waarom zie je er toch zooveel
niet-jonge vrouwen, die de jonge meisjes wil
len nadoen en er. daardoor rondweg afschuwe
lijk uitzien! Te nauwe wollen truitjes, te korte
rokjes of shorts, waaronder vormlooze, lang niet
onberispelijke bloote beenen te voorschijn ko
men, verwaaide haren, omgeknoopte doekjes
om scherpe gezichten met rimpels, die niet ver
van de herinnering aan tooverheksen uit onze
sprookjesboeken verwijderd zijn waarom dit
allemaal terwijl er genoeg kleedingstukken, ook
gemakkelijke te vinden zijn, die de niet
jonge vrouw flatteeren en haar een sportief
aanzien geven.
Staat de lange donkerblauwe of grijze broek
soms niet sportief en is hij niet practisch? En
werkelijk, zelfs het lichtgrijze wollen klokrokje
doet hiervoor niet onder en het staat de niet
meer slanke vrouw van middelbaren leeftijd of
daaromtrent nog veel beter dan welke pantalon
ook.
Bij warm weer is een effen linnen jurk heer
lijk koel, maar misschien kreukelt die teveel;
dan nemen wij liever een licht rokje van on
kreukbaar linnen, zooals er zulke aardige te
krijgen zijn, met een zijden of katoenen jum-
pertje, dat éen maat grooter is dan wij gewend
zijn te dragen, dus als we maat 44 hebben, ne
men wij het jumpertje in maat 46, dan past het
keurig en men voelt zich er veel behagelijker
in dan in een nauw plastron van dikke wol, dat,
behalve natuurlijk de rug, nog veel en veel
warmer is bovendien.
Vrouwen van boven de vijf en dertig bekijk
uw beenen met een critisch oog en als er ook
maar het geringste aan mankeert, loop dan niet
met enkel sokjes of heelemaal geen bedekking:
kniekousen zijn dun en luchtig, zij beschermen
de beenen nog tegen teveel verbranden en
zij flatteeren.
Neem uw jasje van stof, niet van tricot, het
is ten eerste warmer en daar is het toch om
begonnen, en het kleedt u uitstekend, terwijl
het bij de jonge meisjes die u zoudt willen na
volgen juist andersom is.
Dbekjes die om de kin geknoopt worden, zijn
goed voor jonge meisjes, maar andere zien er
veel aardiger uit met een om het haar ge
strikte band, of rfiet een doek die niet om de
kin sluit, maar het hoofd omvat en op de nieu
we manier bovenop wordt vastgeknoopt.
Nu wordt er niet alleen bij het beoefenen van
de watersport tegen de schoonheid in de mode
gezondigd, ook niet eens alleen bij andere spor
ten-hoewel het daar soms niet minder erg is,
maar een gezellige dikke moeke, die een dunne
zomerjapon draagt van enkel breede, horizon
tale banden, heeft er toch ook weipig idee van
hoe haar type op het voordeeligst uitkomt.
Vooral in één ding vergist onze generatie van
vrouwen, die haar jeugd gepasseerd zijn, zich
soms schromelijk: dat er een groot verschil be
staat tusschen de mode voor de jonge meisjes
en voor haar zelf beseft zij niet voldoende,
en in haar ijver om jong te schijnen ziet zij
over het hoofd, dat de kleeding die bij haar
leeftijd, haar figuur en haar type past jonger
maakt dan de jonge meisjes-mode die zij zoo
graag draagt.
Dit is niets nieuws, in alle toonaarden hoort
men dergelijke meeningen verkondigen, maar
in de zomermaanden is het zoo frappant, omdat
voor velen het woord sportief alleen maar ver-
eenigbaar is met jong en dus, zeggen zij, kun je
bij sport alles dragen wat voor jonge menschen
gedacht is.
Gelooft u het maar niet, ook de sportmode
kent leeftijdsverschillen en als u niet piepjong
meer bent, kunt u er toch nog frisch en spor
tief uitzien in een kleeding die uw type op zijn
voordeeligst doet uitkomen. Denk daarbij niet
steeds aan het mevrouwtje van hierover dat
vijf en dertig is en er uitziet als vijf en twintig,
dat met charme en gratie kleeren draagt waar
haar oudste dochter niet ver meer af is: zij
is de uitzondering, de regel is dat iedere leef
tijd zijn eigen eischen aan de mode stelt en dan
pas in staat is, om u volledig tot uw recht te
doen komen. En dat is in een tijd als deze, nu
iedereen jeugdig wil blijven, een moeilijke, maar
ook een erg dankbare opgave.
E. E. J.-P.
IAAT ZE MAAR RAVOTTEN
HUM COED 15 GEBREID
VAM WOL VAN
Jiaan
Keus uit 1001 tinten
GEN. CRONJESTRAAT 129
(Adv. Ingez. Med.)
bij den vakman
DAT IS UW VOORDEEL!
Thans alléén
DL.EDERWARENFABRIEK
H A A 0"t» I Er*" B, ANluANU 4 O
JAC. GILEIN (Geenfilialen)
(Adv. Ingez. Med.)
U zult weinig last hebben van te erg ver
branden of ongewenschte irritatie van de
huid, indien u alle handdoeken en wasch-
handjes voor uw gezicht radicaal afschaft.
Wasch uw gelaat voortaan met de palm van
de hand spoel degelijk af en droog met wat
ten in een stukje gaas. Een fluwelzachte huid
zal hier 't gevolg van zijn!
Jumper met vlechtwerk
we van
nieuw
r
I i l V
i i 9
W/
L.__.
Leuk kamerjasje voor de groote dochter.
Meisjes van. 10 a 12 jaar vinden het meestal
wat leuk, een echt peignoii'tje te bezitten. Deze
is tevens bijna onmisbaar ingeval van ziekte en
heel gemakkelijk voor 's Zaterdags na het bad
als 't de moeite niet meer waard is, zich heele
maal aan te kleeden.
Uit een oude peignoir of badjas van moeder
kan heel gemakkelijk zooiets aardigs worden
gemaakt
De revers worden aan het voorpand aange
knipt en gevoerd met een contrasteerende kleur
of met dezelfde stof, die we naast den rug nog
wel overhouden.
Op manchethoogte ^an de mouwen, langs
kraag en revers en langs zakken en overslag
rijgen we een koord.
De peignoir wordt met een strik of koord ge
sloten.
Goedkoop en toch smakelijk
De waarde van peulvruchten
voor onze voeding.
Van sommige peulvruchten eten we in nog
zeer onrijpen toestand de peul zelf, b.v. peu
len, spercieboonen, snijboonen. Van andere
soorten eten we het onrijpe zaad, zooals de
doperwten en tuinboonen. Er is echter een
groote groep peulvruchten, waarvan men het
zaad geheel rijp laat worden. Deze zaden wor
den gedroogd en ails witte en bruine bóonen,
capucijners en groene erwten verkocht.
In het najaar krijgt men de boonen en erw
ten van den nieuwen oogst. Deze zijn licht
van kleur en koken vlug gaar. Men kan peul
vruchten lang bewaren als de bewaarplaats
maar luchtig en droog is, anders gaan ze
schimmelen of worden muf.
Het weeken van peulvruchten is noodig, om
dat het water dat ze bij het drogen verloren
hebben, weer opgenomen moet worden. De
kooktijd wordt bekort en de vruchten zetten
gelijkmatiger uit en zijn na het koken mooier.
Overjarige boonen. die soms tegen lagen prijs
uitverkocht worden, zijn goed. maar moeten
lang geweekt worden. Peulvruchten bevatten
veel koolhydraten, pl.m. 54 pCt., veel eiwit,
pl.m. 23 pCt. en weinig vet, pl.m. 2 pCt. Het
eiwit uit peulvruchten heeft niet dezelfde
waarde voor het lichaam als het dierlijke,
maar wordt toch dikwijls hiervoor in de plaats
gebruikt. Een voordeel is echter dat dit eiwit
veel goedkooper is dan het dierlijke, dus in
grootere hoeveelheid gebruikt kan worden.
Een nadeel, dat het veel minder gemakkelijk
verteert, doordat de celwanden van de peul
vruchten de voedingsstoffen insluiten. Door
zeven kan men de verteerbaarheid verbeteren
en bovendien door de peulvruchten goed gaar
te koken.
Het eiwit van peulvruchten behoort zeker
tot de goedkoope eiwitten. 100 gram boonen
bevatten 23 gr. eiwit en kosten pl.m. 3 cent.
100 gram vleesch bevat pl.m. 20 gr. eiwit en
kost minstens 12 cent. Daarom zijn boonen
zoo'n uitstekende aanvulling voor maaltijden
waarbij geen vleesch gegeven wordt, omdat
ze dan te duur zouden worden.
Witte boonen door stamppot van snijboonen
hutspot en zuurkool maken deze gerechten
voedzaam en niet veel duurder. Voor een vol-
ledigen maaltijd rekent men dan 1 ons boo
nen per persoon. Die boonen moeten echter
niet- meegestampt worden, maar op het laatst
er door geroerd.
ZONDAG.
Garnalen met mayon
naise.
Tomatensoep.
Varkensschijf
Spercieboonen
Aardappelen.
Griesmeelpudding met
gestoofde pruimen.
MAANDAG
Kerryschotel van het
restant varkensschijf.
Hangop.
DINSDAG
Spinazie met spiegel
eieren.
Aardappelen.
Wentelteefjes.
WOENSDAG.
Biefstuk.
Gebakken aardappelen.
Komkommer-sla
Griesmeelpap.
DONDERDAG.
Gehakt.
Snijboonen
Aardappelen.
Flensjes.
VRIJDAG.
Gebakken schol.
Worteltjes
Aardappelen.
Rijst met gestoofde
bessen.
ZATERDAG.
Runderlappen
Bloemkoolschotel
met tomaten.
Aardappelen.
Meloen.
Boekendag!
Al onze lievelingsbandjes krijgen een beurt.
Wanneer *alt nu de „Boekendag"? We keanen
Moeder- en Vaderdagenwel boekenweken,
maar een boekendag! Boekendag valt op een
druiligen dag in de groote vacantie, wanneer er
al meer van dergelijke dagen zijn geweest en alle
spelletjes en werkjes voor de kinderen niet meer
bij machte zijn de gemoederen bezig te houden.
Dan pakt Moeder haar stofzuiger of leent die
aan één van haar hulpjes, de boekenkasten
worden leeggehaald en stuk voor stuk wordt
ieder boek aan alle zijden „bezogen". Het is een
langdurig werkje, dat tijdens de groote schoon
maak in het voorjaar vaak niet aan de beurt
kan komen en dat nu eens zijn kans van het
leven krijgt.
Ja, zelfs in de meest letterlijke beteekenis,
want het blijft op boekendag niet bij zuigen
alleen! Arme zieke stakkerds met zwakke rug
gen en allerlei andere ongemakken worden nu
beter gemaakt en zullen zich weer even jong en
elastisch voelen als voorhoen. Ook nieuwe toi
letjes of deftige costuums worden er uitgedeeld
als dat noodig is. Zoo bijvoorbeeld die verzen
bundel daar; de vriendelijke omslag is er bijna
geweest en als het boek niet zoo solide gebon
den was, lag het reeds heelemaal los. Als we
er nu van cretonne of kleurige satinet een nieuw
kaftje om maken en de hoekjes versterken, dan
zijn we er weer. We beginnen mei het stof-
omslagje voorzichtig weg te trekken en op het
nu vrijkomende carton brengen we aparte losse
cartonnen hoekjes aan. Houtlijm is hierbij wel
het beste plakmiddel. En thans het nieuwe
huidje, dat we er om aanbrengen op de manier
van het gewone schoolboeken kaften. Wie van
de kinderen dat het mooiste kan, mag het doen!
Het Asschepoestertje wordt eersi op de lap stof
gelegd en nu maar zórgen dat bij het omvou
wen naar het model de vouwen flink scherp in
gelegd worden. Het beste gaat dit met behulp
van den rug van een mesje. Het spreekt wel
vanzelf, dat de stof volkomen strak om het boek
gespannen moet zitten. Bij de hoeken worden de
dubbele laagjes netjes weggeknipt, terwijl bij
den rug aan' weerszijden een halve centimeter
wordt aangeknipt, welk teveel met fijne steek
jes wordt tegengezoomd. Alle stukjes die aan
de binnenzijde van het boek vallen worden daar
na met een goede kleefstof vastgeplakt, waarbij
er op gepast wordt, dat er niets aan den bui
tenkant van het bock gesmeerd wordt. De om
slag zou dan leelijk gaan trekken en ribbelen.
Om nu de binnenzijden verder netjes af te
werken kan er gemarmerd of effen gekleurd
papier tegenaan geplakt worden, zoodat er niets
meer van de leeliike knipkantjes aan de stof
te zien zal zijn. En hoe heet het boek, dat is
niet meer te zien aan den buitenkant! Geen
nood: van zwart papier worden twee keurige
etiketjes geknipt, voor cfen vooromslag één en
één voor den rug. Een klein fleschje goudverf
er bij en in een sierlijk schrift worden titel en
schrijver vermeld.
Er is ncé een buitengewoon smaakvolle me
thode, nl. deze: met flinke letters teekenen we
dan eerst op zoo'n zwart etiketje de letters en
snijden deze voorzichtig met een zeer scherp
mesje uit. Wanneer zoo'n etiketje daarna op
de stof geplakt zit. schemert de cretonne vroo-
lijk door het zwarte papier heen en laat op deze
wijze duidelijk titel en schrijver uitkomen.
En dan zijn er nog de deftige gewaden, die
geheel of gedeeltelijk vervangen moeten worden
Hiervoor nemen we zeer donker gekleurd lin
nen of katoen en gaan in het eerste geval op
dezelfde wijze te werk, doch kiezen voor de
etiketjes een iets lichtere kleur. Met een ge
deeltelijke beschadiging als bijvoorbeeld open-
gestulpte hoekjes, zijn we heel wat vlugger
klaar. Tusschen de verschillende laagjes, waar
uit het carton van den omslag bestaat, laten we
'even wat houtlijm loopen en knijpen dan met
een tang het hoekje zoolang tezamen, tot alles
goed blijft plakken. Doorgaans zal het dan zeer
netjes staan in de kleur van den eventueel ook
op te kalefateren boekrug aparte hoekjes om te
plakken. Met gewone waschknijpers zetten we
die om de punt vast, net zoolang tot alles
goed gedroogd is. Een apart ruggetje is niet an
ders dan een lang strookje linnen, dat keurig
glad op de plaats van het oude wordt geplakt,
dat eerst verwijderd werd. We nemen het ech
ter 3 C.M. langer en kunnen dan het teveel in
den band vastplakken, zoodat het minder gauw
los zal raken.
En nu er toch zoo geplakt wordt, die inge
scheurde bladzijden en die losliggende stukjes
en platen, kunnen die meteen keurig hersteld
worden met transparant papier? Dit is in ver
schillende breedten per rolletje gegomd en wel
verkrijgbaar en dus ideaal voor ons doel.
Nog wat vlekken op de banden zoo hier
daar? Een beetje benzine doet wonderen
zoo'n geval!
NORA HANA.
Unieke combinatie van charme en
zakelijkheid
door Ro van Oven.
Iedere bezoeker van Parijs herinnert zich de
imposante brug over de Seine, de Pont Alexan
dre, welke eenmaal toegang gaf tot een we
reld tentoonstelling in een tijdsgewricht, toen
deze instellingen nog een gebeurtenis van we
reld beteekenis waren. Nu zijn ze even alle-
daagsch als welke andere tentoonstelling ook,
ze verrijzen als paddestoelen uit den grond en
dat is fnuikend voor hun aanzien. Tegen
overmatige concurrentie is zelfs geen wereld
tentoonstelling bestand. Maar in den tijd, dat
de Pont Alexandre werd gebouwd, was een
Exposition Universelle nog een unicum en
werd ze belangrijk genoeg geacht om de her
innering eraan te bewaren in twee machtige
paleizen, het Petit en het Grand Palais,
wachters bij den opgang van de Pont Alexan
dre. Ze werden gewijd aan de Beeldende
Kunsten: ieder jaar kunnen we er het werk
van Fransche beeldende kunstenaars aan
schouwen.
De maand Juli bracht in het Petit Palais
een kleine expositie van jongere schilders en
beeldhouwers: het ligt niet op mijn weg hier
over te spreken.
Ik breng u naar het Petit Palais om het
merkwaardige werk van Simone Hamotin, die
in klei wel zeer vrouwelijke onderwerpen
boetseert. Een daarvan geeft een indruk van
een modeshow, zooals deze speciaal in de
maand Augustus in grooten getale in Parijs
worden gehouden. Ze zijn voornamelijk be
stemd voor de inkoopers van voorname Euro-
peesche en Amerikaansche modehuizen, die
dan ook niet nalaten minstens tweemaal per
jaar hun opwachting bij Madame Mode te ko
men maken. In Augustus verschijnen ze om
de mode voor het komende najaars- en win
terseizoen te bewonderen en te critiseeren, een
keuze uit de collecties te 'maken, waarbij ze
voortdurend rekening moeten houden met den
smaglc der toekomstige koopsters en hun
eigen voorkeur voorzichtig behooren te be
handelen. Voor hooge prijzen worden de mo
dellen gekocht, die straks in eigen land de Pa-
rij sche mode zullen distribueeren.
Ziehier het groepje door Simone Harmotin
geboetseerd:
Op een bank. zooals we die met wit of zacht-
rose satijn overtrokken, in de showroom van
haast ieder Parijsch modehuis aantreffen,
zitten twee elegant-gekleede jonge vrouwen,
de mannequin passeert met afwezigen, in de
verte starenden blik van terzijde kijkt de
verkoopster in gespannen verwachting naar
de jonge vrouwen. De beeldhouwster is volko
men doorgedrongen in de nerveuze sfeer van
zulk een seizoeninwijding, die niets heeft
van het feestelijk karakter, dat onze mode
shows kenmerkt.
In Parijs verschuilt niemand zich achter
volledige thé complets om zich het zakelijk
karakter van deze shows te ontveinzen; de be
zoeksters en niet te vergeten de bezoe
kers, allen eigenaars of afgevaardigden van
aanzienlijke modehuizen buiten Frankrijk,
bezoeken ze niet voor hun genoegen. Ze
zoeken uit, critiseeren, wikken en wegen vlie
gensvlug welk model, welke stof. welk detail
past voor de toekomstige koopsters in eigen
land. Ze verschijnen bij Mainbocher, Lelong,
Paquin, Lawin, Heim, Agnes Drecoll, Jean
Patou, Maggy Rouff, Molyneupx, Schiaparelli,
Worth en hoe deze modescheppers meer mo
gen heetqn. In. de.ateliers van deze weelde-
paleizen op Place Vendöme, Raubourg St. Ho-
noré, Champs Elysées, Rue Royale, kortom
in de voornaamste straten en wijken van Pa
rijs, heerscht al sinds maanden de nerveuze
spanning, die aan de zomershow voorafgaat,
de zomershow waarop de tót dan verborgen
geheimen van de herfstmode worden ge
toond.
Merkwaardig is het, hoe weinig feitelijk
van al het nieuwe en kostbare tot de Pari-
sienne zelve doordringt. Natuurlijk wel de snit
van mantels, costuums, hoeden, doch over het
algemeen is eenvoud het kenmerk van het
toilet der Parisienne, die altijd haar voor
keur voor zwart- en wit behoudt. Fel gekleur
de imprimé's schijnen alleen voor export te
worden bewaard: de imprimé's handhaven
zich in Parijs alléén in zachte en teere tin
ten. En dan nog sporadisch.
Doch nergens ter wereld wordt zooveel
vieux rose en pastelblauw gedragen als te
Parijs. Zien we felle kleuren, tien tegen een,
dat de draagster vreemdelinge is.
Onzichtbaar haast lijken de Parisiennes
zelve en als we voor de eerste maal Parijs be
zoeken dan kan het ons vergaan als de Hol-
landsche, die, na vier dagen de monumenten,
de warenhuizen en de boulevards bezichtigd
te hebben, decreteerde: .Als je mij de waar
heid vraagt dan vind ik Parijs niks an! En de
winkelsBij ons zijn ze mooier. En de
vrouwen!"
Hier zweeg de spreekster, maar haar ge
baar was duidelijk genoeg. De vrouwen vond
ze stellig ook „niks an!"
En dat lijkt ook zoo op het eerste gezicht. Ze
zijn onopvallend, voldoen in het geheel niet
aan de voorstelling, die we ons van haar ple
gen te vormen naar aanleiding van de afbeel
dingen in modebladen en geillusteerde tijd
schriften. Verblijven we langer in Parijs, ko
men we er liefst ieder jaar terug, dan zien we
wel anders.
Parijs is egaal van kleur en toch oneindig
bewogen altijd hetzelfde en telkens verschil
lend. Het is o? deze wonderbare grijsheid alles
doordringt, heel het leven der Ville Lumière
beheerscht.
De Parisienne ontdekt er de verscheiden
heid in, als ze trouw blijft aan haar zwart-wit.
haar pastel blauw, haar perle gris en vieux
rose, haar lindebloesemgroen. Ze kent ook de
kracht der lijn, die oorzaak is, dat ze nooit
slechtgesneden kleeren zal dragen, noch ver
fomfaaide of onzindelijke.
O, zeker, er zijn veel arme, oude en lee-
lijke vrouwen, ook te Parijs. Maar ook zij wa
ren eenmaal bekoorlijk, jong en mooi. Ze wis
ten steeds tijd te vinden om een uiterste
zorgvuldigheid te betrachten in haar kle.eding
zonder dat deze al haar aandacht opeischt.
Als ze om 12 uur thuiskomt als ze thuis
komt en niet door haar werk gedwongen is in
een of ander restaurant haar déjeuner te ge
bruiken dan trekt ze gauw haar zijden
blousje uit, wascht 't In een handomdraai,
droogt 't tusschen een ruwe doek, strijkt 't en
in minder dan geen tijd ziet zeg er weer uit,
alsof ze kapitalen te besteden heeft bij de
haute couture. Dat kunnen slechts zeer enke
len; verreweg de meeste Parijsche vrouwen en
zeker de jonge meisjes werken hard om aan
den kost te komen. lederen dag zitten tusschen
12 en 2 de groote en kleine goedkoope restau
rants vol met fleurige jonge vrouwen, die er
hun déjeuner van een hapje van dit en een
hapje van dat al kwetterend en lachend ver
orberen. 't Valt den Hollander op. met hoe
weinig ze zich tevreden stellen, maar ze ver
staan de kunst een precieus maal samen te
stellen van een paar olijven, een paar plakjes
vleesch, een artisjok met mayonaise, die
met puntige vingers uiteen plukken.
't Gebaar van midinettes en typistes heeft
iets broos, ze lijken op kostbare porceleinen
beeldjes, zooals ze veertig, vijftig jaar gele
den op étagères, In bonheurs-de-jour te pronk
stonden. En zonder het te willen verbinden we
die doorzichtige teere sfeer met het wezen der
Parijsche vrouw, met de wijze waarop zc zich
beweegt, zich kleedt, haar maaltijden ge
bruikt. Ze is onweerstaanbaar bekoorlijk en
toch belet dit niet, dat ze zakelijker en vrij
wat minder romantisch Is dan menig Hol-
landsch meisje.
Van zakelijkheid gesproken, eenigen tijd
geleden heeft Jean Maria een enquête ge
houden onder de Fransche filmsterren. Hij
vroeg haar op den man op de vrouw!
af, hoeveel ze hadden moeten besteden om
den roem te veroveren. En geen van haar aar
zelde hierop ronduit een antwoord te geven:
Corinne Luchaire de achterkleindochter van
den bekenden portretschilder Albert Besnard
verklaarde zelf nooit iets voor reclame tc
hebben uitgegeven. Daarvoor zorgt de Société
in wier dienst ze filmt.
Sylvia Bataille, die o.a. in Serge Pan ine
een rol heeft vervuld, erkent ruiterlijk 7000
francs te hebben uitgegeven aan fooien, pho
to's en rondjes, om er te komen! Maar de
meeste Fransche filmsterretjes trachter. op
minder Amerikaansche wijze haar doel re
bereiken. Zoo gaf Elina Labourdette 4470
francs uit voor dans- en gymnastiek, zang- en
spraaklessen Zonder foto's kon ze 't natuurlijk
óók niet stellen
Charme en zakelijkheid behóéven niet
noodzakelijk eikaars tegenpolen te zijn. De
Parisienne bewijst 't.
Deze najaarsjumper, gebreid van terra
glanswol is voor maat 44 en gebreid met pen
nen no. 3Vz. We gebruiken 300 gr. wol.
Voor het voorpand zetten we 71 st. op en
breien eerst 6 pennen recht. Dan gaan we door
in tricotsteek, d.i. een pen recht, een pen
averecht. Om de jumper in de taille nauwer te
maken minderen we om de 6 pennen voor cn
achter een steek af tot 65 steken. Na 10 pen
nen zonder afminderen en dan om de 6 pen
nen voor en achter een steek bijmeerderen tot
8 st. Als we 35 toeren boven den rand gebreid
hebben, breien we den middelsten steek ave
recht; er wordt n.l. midden voor een averecht-
sche punt gebreid. Om de 3 pennen ver
springen we nu telkens van 1 op 3 a., van 3 op
5a. van 5 op 7a enz. De punt wordt dan bree
der en breeder.
Als we 80 toeren boven den rand gebreid
hebben, beginnen we aan het armsgat, door
aan beide zijden 10 st. weg te minderen. (4-3-
2-1:). We breien nu nog 6 pennen verder,
breien de middelste twee steken tezamen en
splitsen het werk in tweeën. Nu breien we tot
den hals (patroon doorbreien) en kanten dan
aan den halskant eerst 4. dan 3, dan 2, dan 1
steek af. Voor den schouder blijven aan nog
20 st. staan, die we 5 x opbreien en dan af
schuinen: van den hals af eerst 15 st., dan 10
st., dan 5 st.
Voor den rug zetten we 64 st. op, breien
eerst weer den rand ribbels, dan nog 28 pen
nen een pen recht, een pen averecht, cn ver
volgens meerderen we weer om de 0 pennen
voor en achter een steek tot 76 st.
In den rug wordt geen punt gebreid. Als we
bij het armsgat zijn kanten we aan weers
zijden 8 st. af (3-2-2-1:). We breien nu ver
der tot het heele armsgat klaar ls, kanten dan
de middelste 20 st. af en breien den schouder
schuin op als boven.
Voor den mouw zetten we aan den kop te
beginnen 30 st. op en meerderen om de 3 pen
nen voor en achter een steek bij. tot 50 st, Nu
in één keer voor en achter 10 st. bij opzetten
tot 70 st. We breien nu 8 pennen, dan voor
en achter twee steken tezamen. Dit aoen we
na 4 pennen nog eens, waarna we om een
aardig kopmodel in den mouw te krijgen in
het midden 6 x twee tezamen breien. Na 4
pennen breien we weer de eerste en de laatste
twee steken tezamen, dit nog een keer en
dan na 4 pennen in het midden weer 6 x twee
tezamen. Er zijn nu 50 st. over. Nu breien we
nog 3 x om de 3 pennen voor en achter twee
tezamen en met de overgebleven 44 st. breien
we 4 ribbels. Afkantcn.
De kraag begint aan den buitenkant waar
we 80 st. opzetten. We breien eerst weer 4
ribbels, breien vervolgens een pen recht, een
pen averecht, maar minderen om de 4 pen
nen voor en achter een steek. Na 20 toeren
kanten we af.
Opmaak.
Bij het in elkaar maken en strijken zorgen
we er voor dat de mouwen en de kraag den
averechtschen kant boven krijgen, dit Jn com
binatie met de ingebreide punt. Do mouw
krijgt een ruimen kop van boven en het split
sluit met een smalle koperen patentsluiting.
Nu herinneren we ons uit onzen kindertijd
het vlechten met vier en maken met 12 dra
den een vlecht van vier. Deze wordt langs de
kraag en het split genaaid met een kleine va
riatie aan den onderkant.
De vlecht kan ook in een contrasteerende
kleur gemaakt worden.
Sp.-Th.
't Oog wil ook wat!
Een bloemenomelette.
De Fransche keuken is een voorbeeld van
goeden smaak, ook wat het uiterlijk voorko
men der spijzen betreft.
Hier volgt een interessant Fransch gerecht,
dat we weieens kunnen klaarmaken, nu de
eieren niet zoo duur zijn.
Maak voor zes personen zes kleine omeletjes
van één of twee eieren, waaraan u een eetlepel
melk hebt toegevoegd. Maak cén omelette
met champignons, éen met spinazie, éen met
kaas. éen met spek, éen met aardappels, éen
met tomaat. Neem een groot, rond bord en
leg daar de omeletjes op in den vorm van een
bloem met zes blaadjes. Leg een smal randie
peterselie als afscheiding tusschen de
blaadjes. U laat de gasten kiezen, welken
smaak ze prefereeren.
Vruchten en haar bladeren
Als we een dinertje hebben, moeten we er
o.a. aan denkon dat de vruchten worden op
gediend op schalen die met frissche bladeren
of sierkool. soms ook met bloemen versierd
zijn.
Sinaasappelen legt men op klimopbladeren,
waartusschen wat klimopranken geslingerd
worden of op aucubabladeren; Pruimen staan
mooi op bladeren, ranken en bloemen van de
Oost-Indische kers.
Appelen, peren en bananen staan mooi met
ranken aspergegroen en varenbladeren, waar
tusschen een enkel wit anjertje.
Kies liefst bladeren, die niet al te gauw ver
welken en denk er aan, dat vruchten, die niet
geschild worden, gemakkelijk geur overnemen.
Kies daarom voor aardbeien, frambozen, ker
sen enz. geen sterk luikende bladeren; meest
al zijn die van de plant zelf aan te bevelen.
Bovendien moeten deze vruchten, voor het
uitlekken, op een 2.g. „vruchtentestje" gelegd
worden.
lïoe zc tc reinigen?
Wasch de vruchten, die ongeschild gegeten
worden, onder stroomend water of spoel ze
eenige malen met schoon water.
Overgiet pruimen en druiven met warm wa
ter: ze worden dan schoon en behouden hun
waas.
Ris bessen af; knip van kersen de steeltjes
gelijk: pluk frambozen en aardbeien van de
steeltjes af.
Wrijf appelen met een doek op en borstel
sinaasappelen en mandarijnen met water
schoon.
