STOFZUIGERS H.D, 1914 en nu. MAIKT IJII0 EIUIÜÏÏM ARRID AGENDA WOENSDAG 30 AUGUSTUS 1939 HAARLEM'S DAGBLAD 4 Een herinnering en een vergelijking. Gisteren heb ik nog eens de gebouwen be zocht, waar wij met de compagnieën van het 21ste 't Haarlemsche landweerbataljon in de eerste mobilisatiedagen van 1914 hebben gele gen. Wat al herinneringen zijn bij dat bezoek bij mij opgekomen! Het was, alsof ik een boozen droom herleefde! Hoe had ik kunnen denken, dat al deze ge bouwen 25 jaar later mij een zelfde beeld te zien zouden geven. Ook nu zaten er als toen soldaten op den grohd tegen de muren te rusten, werden er schoppen, kisten, munitie en wapens naar binnen gedragen. En precies op de zelfde plaats stond alsof hij er nooit was weg geweestzoowaar weer de keukenwagen. Zoo, net zoo, had ik het op die angstige dagen in Augustus '14 ook gezien. En alles kwam mij opnieuw nu heel klaar voor den geest. Ik zag weer voor het Remonstrante kerkje de lange, slanke figuur van den toenmaligen secretaris van Velzen, kapitein Wynoldy Daniels met zijn witte haren en ik hoor nog, hoe hij ontroerd vertelde van de preek, die Ds. Haentjens dien Zondagmorgen had gehouden, ik maakte kennis met luitenant Bomans, die 2 jaar lang het wel en wee van het bataljon zou meemaken, tot den dag, waarop hij ons als nieuw gekozen Kamer lid zou verlaten, met Dr. Vos, onzen officier van gezondheid, die ook later een zoo belang rijke rol in de politiek als Tweede-Kamerlid en wethouder van Amsterdam zou spelen. En ik zag weer, druk en bedrijvig, onzen commandant, den kleinen overste Van Wagtendonk. Daar, in dat zelfde gebouw waar nu, na 25 jaar voor het eerst weer soldaten liggen, was ik met mijn compagnie den eersten nacht van die lange mobilisatiejaren gelegerd en van daar waren wij op dien onvergetelijken en lugube- ren Zondagmiddag naar het station gemar cheerd. Hoevelen, die dit hebben meegemaakt, zullen zich die dagen, nu alles er zoo aan her innert, weer voor den geest halen! Het zware hevige onweer, dien Zondagmiddag dat tegen half 3 losbarstte over Haarlem, zóó hevig, alsof de wereld zou vergaan. En om 4 uur onze marsch naar het stationsplein, waar een groote menigte ons somber en zwijgend stond op te wachten. Hoe goed herinner ik mij, dat voor het station een goede kennis naar mij toe kwam en mij geheel ontdaan het laatste nieuws den moord op Jean Jaurès vertelde. Toen ons vertrek met den trein met „onbekende bestem ming" daar op het stationsplein en in de Jans straat honderden mannen, vrouwen en kinderen, die ons nawuifden zonder dat er ook maar één kreet werd gehoord. Een somberder, triester vertrek was bijna niet denkbaar. Het was, of allen, de soldaten, zoowel als de Haarlemmers, die hen uitgeleide deden, door het noodlot ge slagen waren. Aan dit alles heb ik gisteren teruggedacht en het trof mij sterk, hoe heel 'anders de stemming toen was dan nu. Hoe komt het, vroeg ik mij af, dat het publiek het alles zooveel kalmer thans opneemt dan' 25 jaar geleden, terwijl de toestand nu toch ook zeer ernstig is. Toen een algemeene verslagenheid, zoo erg, dat. men haar op de gezichten der menschen kon aflezen. Het was, alsof de lucht met electriciteit gela den was en ieder den invloed daarvan onder ging. Zij, die gisteravond op het terras van een café zaten, kregen meer een beeld van groote manoeuvres dan van algemeene mobilisatie. Je merkte weinig of niets van onrust, span ning of angst. Wie de eerste Augustus dagen in '14 heeft beleefd, moet dit verschil wel sterk hebben gevoeld. Ik heb gezocht naar een verklaring voor dit opmerkelijk verschil en meen haar ook gevonden te hebben. In 1914 kwam het onheil ons als het ware overvallen. In dien tijd dacht bijna niemand aan oorlog en toen de catastrophe plotseling en onverwacht voor ons stond, kwam er een soort paniekstemming over ons land. Thans leven wij al meer dan een jaar in de vrees en spanning voor oorlog. Wij zijn al min of meer aan den zenuwen-oorlog gewend. Wij hebben de catastrophe reeds eenige malen als het ware vlak bij gevoeld en eiken keer is het gevaar ons voorbij gegaan. Zouden wij daarom niet meer gehard zijn dan in 1914 of zijn wij meer fatalistisch geworden? Is er daardoor bij het publiek misschien het geloof en het ver trouwen, dat de orkaan ook nu weer over zal drijven? Hoe ook, laten wij die kalmte en rust zoo lang mogelijk behouden. Onze zenuwen zullen nog genoeg te verdragen hebben in de komende dagen. J. B. SCHUIL. HET OFFENSIEF VOOR DEN VREDE. De tekst der redevoeringen, uitgesproken op een studie-bijeenkomst van het Ned. Comité dei- Internationale Vredescampagne is in brochure vorm verschenen. Het zijn de redevoeringen.' „De ontwikkeling van den internationalen toestand" door mr. A. B. Cohen Stuart, en ,.Het offensief voor den vrede" door Drs. G. H. Nederhorst. 45 BEKENDE MERKEN Ook In huurkoop. DE STOFZUIGER CENTRALE HAGEMAN, GED. OUDE GRACHT 52 - TELEF. 12762 (Adv. Ingez. Med.j MARKTBERICHT. Purmerend, 29 Augustus. Gemeentel. Kaasbeurs. Verhandeld 19 par tijen, wegende 80.000 K.G. Handel matig. Hoog ste prijs f 17. 2 Kleine Boeren f 17.50, 2 volvette 22.50 han del goed, 2225 boter 1.251.33 per Kilo. Runderen, totaal 421 stuks. 200 vette koeien 648 per Kilo, 181 gelde- en melkkoeien 150 275 per stuk, 5 stieren 70140 per stuk, 85 vette en graskalveren, 235 nuchtere kalveren voor de slacht 812 per stuk, nuchtere kalveren voor de fok 1420 per stuk, 158 vette varkens voor de slacht 48600 per Kilo, 314 schapen 1530 per stuk, 16 bokken 39 per stuk, 173 lamme ren 68 per stuk, kipeieren 3,754.25 per 100 st., eendeieren 2.50 per 100 stuks. 1100 piepkui kens 5551y3 per Kilo, konijnen 201.40 per stuk, eenden 1025 per stuk, 1100 duiven, 40 per paar. Afdeeling Eieren. Aanvoer 70.000 eendeieren 2.502.85 Broedeieren 1.751.90 60.000 kippeneieren ïfl—80 K.G. f 3.80 PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE RADIO CENTRALE OP DONDERDAG 31 AUGUSTUS. Progr. I: Hilversum II. Progr. II: Jaarsveld en Hilversum I. Progr. ni: 8.00 Keulen, 10.20 Parijs Radio, 11.50 Radio PTT Nord; 12.20 Ned. Brussel, 2.20 Keulen, 3.05 London Regional, 3.35 Parijs Ra dio, 4.20 Keulen, 6.20 London Regional, 7.00 Fr. Brussel. 7.20 Ned. Brussel. 7.50 Keulen, 8.35 Fr. Brussel. 9.20 Droitwich. 9.50 Fr. Brus sel. 10.20 Ned. Brussel.-10.30 Praag of diversen. 11.20 Keulen. Progr. IV: Ned. Brussel, 9.20 Radio PTT Nord 10.20 Luxemburg. 10.35 London Regional. 11.35. Droitwicht. 6.50 Radio PTT Nord of Diversen. 7.10 Droitwich. 7.40 Fr. Brussel. 7.50 London Regional. 9.55 Ned. Brussel of diver sen. 10.10 Droitwich. Progr. V: 8.007.00 Diversen. 7.008.00 Eigen Gramof oonplatenconcert Feestprogramma. 1. Wilhelmus, Concertgebouworkest. 2. Hollands vlag je bent mijn glorie, Henik Viskil. 3. Defileermarsch, Kon. Ned. Marine Kapel. 4. Feestpolka, Albert Brau, saxophoon. 5. Watspotpourri, Draaiorgel. 6. Leve het regiment grenadiers, Groot Ork. 7. Hollandsche potpourri. Kovacs Lajos. 8. Lippe Detmold, Carl Woitschach. 9. Zilvervloot, Apollo. 10. Heil Europa, Harmonie-orkest. 11. Wilt heden nu treden, Concertgebouw orkest. 12. O schitterende kleuren. Henk Viskil. 13. Geuzenvendel, Apollo. 14. Onze Nederlandsche Volksliederen, Hélè- na Ludolph. 15. Wien Neieirlandsch Bloed, Harmonieorkest. 8.0012.00 Diversen. Nieuw REUKWERENDE CRÈME, die op veilige manier TRANSPIREEREN in de armholu STOPT, 1. Bederft de kleeding niet - prikkelt de huid niet. 2. Is onmiddellijk droog. Kan direct na het ontharen worden gebruikt. 3. Stopt het transpireeren gedurende 1-3 dagen; neemt den reuk weg. 4. Witte, vetvrije crème met frisschen geur. 5. Beschermt Uw kleeding tegen trans- piratie-vlekkenmaakt sous-bras overbodig. 15 MILLIOEN potten Arrid werden reeds verkochtKoopt nog heden een pot - in elke zaak, die toiletartikelen verkoopt. f.1.- per pot. (Adv. Ingez. Med.j FAILLISSEMENTEN. Door de Arrondissements-rechtbank te Haar lem zijn de volgende faillissementen uitgespro ken op Dinsdag 29 Augustus 1939. J. Slotemaker, koopman in groenten, wonende te Beverwijk, Strick van Linschotenstraat 22, curator Mr. K. A. F. J. Pliester te Haarlem. P. Zeeman, manufacturier, wonende te IJmui- den-Oost, Kalverstraat 56, curatrice mej. Mr. C. H. Deknatel te Haarlem. J. Hoogerheyde, kleermaker, wonende te Haarlem, Jan Gijzenkade 227, curator Mr. B. W. Stomps te Haarlem. Rechter-Commissaris in al deze faillissementen Mr. E. H. F. W. van Schaeck Mathon te Haarlem. Wegens gebrek aan actief werd opgeheven het faillissement van: J. H. Hoendernis, banketbakker, wonende te Zaandam, curator Mr. W. de Rijke te Haarlem. Door het verbindend worden der Uitdeelings- lijst zijn geëindigd de faillissementen van: De Vennootschap onder de firma De Boer en Dekker, aannemersbedrijf, gevestigd te Wormer- veer, en hare leden: Homme de Boer, aannemer, wonende te Sneek, vroeger te Heemstede. M. G. Dekker, aannemer, wonende te Wormer- veer. Curator in deze faillissementen Mr. M. van Toulon van der Koog te Haarlem. HOLLAND—AMERIKA LIJN. Binnendijk Rott. n..N. York pass. 28 Lands End. Lochmonar, Rott. n. Vanc. 27 v. Cristobal. Dinteldijk, Vancr. n. Rott. 27 v. Los Angeles. Edam 28 van New-Orleans te Tampico. Pennland 29 van Antwerpen te New York. Westerland 28 v. New York te Antw. Lochmonar Rott. n. Vancr. 27 te Cristobal. Rotterdam 28 v. B. Aires te New York. HOLLAND—AFRIKA LIJN. Heemskerk (uitreis) p. 28 Gibraltar. Bloemfontein (uitr.) 28 te Durban. Jagersfontein (thuisreis) 28 te Marseille. Heemskerk (uitreis) pass. 28 Gibraltar. HALCYON LIJN. Stad Vlaardingen, 28 te Wabana. Stad Schiedam 31 te Vlaard. verw. Vredenburg Vlaardingen naar Wabana 27, 400 mijl West van Valentia. Rozenburg Setubal n. Rott. p. 27 Ouessant. HOLLAND—AUSTRALIë LIJN. Abbekerk (uitr.) 28 te Mormugoa. Arendskerk 28 van Brisbane n. Rott. HOLLAND—OOST AZIë LIJN. Zuiderkerk (thuisr.) 28 van Genua. Gaasterkerk (thuisr.) 26 van Yokohama. Grootekerk (thuisreis) 27 van Penang. JAVA—NEW YORK LIJN. Salabangka Batavia n. N. York 27 te Singapore. KON. NED. STOOMBOOT MIJ. Alkmaar 26 van Arica naar Mollendo. Aurora 28 van Napels naar Palermo. Nereus 29 van Hamburg naar Amsterdam. Socrates 29 van Barbados te Amsterdam. Vesta 28 van Oran naar Malta. Oberon 28 van Stamboul naar Yerakini. Helder 26 van Paita naar Salinas. Crijnssen Amst. n. Barbados 28 v. Madeira. Telamon 29 van New York naar Maracaibo. Crijnssen Amst. n. Barbados 28 te Madeira. Hercules, Bourgas n. Amst. p. 29 Gibraltar. Achilles, Triëst n. Amst. p. 29 Gibraltar. Fauna 29 van Amsterdam te Aarhuus. Aurora 29 van Palermo naar Marsana. Doros 28 van Amsterdam te Gothenburg. Ganymedes Amst. n. Alexandrië p. 27 Wight. KONINKLIJKE/SHELL. Olivia 26 v. Singapore te Colombo. Adinda 26 v. Suez te Alexandrië. KON. HOLLANDSCHE LLOYD. Salland (uitreis) 29 te Rio de Janeiro. MEYER CO.'S SCHEEPVAART MIJ. Prometheus 26 van Glasgow naar Java. Polydorus Amst. n. Batavia p. 27 Beachy Head. Laertes Batavia n. Amst. 29 v. Colombo. Alcinous 29 v. Batavia n. Amst. Helenus Batavia n. Amst. 26 v. Triest. Breconshire Japan n. Rott. 26 v. Otaru. Ajax, Japan naar Rotterdam 27 te Kobe. Perseus, Rott n. Japan 27 van Shanghai. ROTTERDAMSCHE LLOYD. Japara (thuisreis) 29 v. Liverpool via Londen. Dempo 30. (4 nam.) v. Batavia te Rott. verw. Buitenzorg (thuisr.) p. 28 Finisterre. Garoet (uitreis) 29 te Belawan. Kota Baroe (thuisr.) 28 van Djedda. Kota Gede (uitreis) 29 te Antwerpen. Kota Agoeng (thuisr.) p. 28 Pt. de Galle. Sibajak (uitr.) 28 van Lissabon. Baloeran (uitreis) 29 te Singapore. ROTTERDAM—ZUID AMERIKA LIJN. Alwaki (thuisr.) 27 van Montevideo. Alhena (uitreis) 28 te Montevideo. STOOMVAART MIJ. NEDERLAND. Chr. Huygens (uitreis) 29 van Port Said. Singkep (thuisr.) 27 te Belawan. WIJK LIJN. Beverwijk Dordrecht n. Afrau p. 28 Gibraltar. Katwijk 29 van Bilbao te Rotterdam. Jonge Johanna 27 van San Antioco. Het Collier door ELSA KAISER. IJNHEER DROSSERT slaakte een uit roep van bewondering toen hij het boudoir van zijn vrouw binnenkwam waar zij reeds In avondtoilet gekleed, op hem wachtte. „Nog nooit was je zoo mooi als nu", zei hij trotsch. Helène Drossert draaide langzaam in het rond, zoodat haar man haar van alle kanten kon bekijken, want hij bewonderde haar graag als zij gekleed was om uit te gaan, De witte, zacht glanzend velours chiffon gleed in sierlijke plooien langs Helène's slanke fi guur en de diepe ruguitsnijding deed haar mooien rug volkomen tot zijn recht komen. Zij was een volmaakte verschijning. „Nu nog je briljanten", zei Bernard Drossert vroolijk en nam het étui uit de lade van haar toilettafel. .Briljanten? Bij deze japon? Maar lieve Bernard, je moet toch zelf begrijpen, dat dat niet gaat! Bij deze stof behooren uitsluitend doffe steenen, paarlen bijvoorbeeld". De laat ste woorden had Helène een beetje verlegen gezegd. Zij keek haar man vluchtig aan en zei haastig: „Nora zal ze mij vanavond lee- nen". Bernard maakte een afwerende handbe weging. „Leenen? Je weet, daar houd ik niet van. Mijn vrouw draagt geen geleende ju- weelen. Wat heb je eigenlijk tegen de bril janten, je weet, dat zij kostbaar waren?" „Het staat zoo opzichtig", zeide Helène zacht. Een oogenblik sloeg Bernard de oogen neer. Dat zijn vrouw een dergelijk oordeel had, hinderde hem werkelijk. Zij, die door haar huwelijk met hem in de eerste kringen werd ontvangen en wier afkomst nie mand eigenlijk precies wist, ook hij zelf niet, hoe kwam zij eigenlijk aan zulk een oordeel? Toen hij haar enkele jaren geleden in een ondergrondsche van New-York had ontmoet, was hij haar gevolgd, omdat haar buitenge wone schoonheid hem al dadelijk had geboeid. Zij was toen zeventien jaar en danseresje in een variété. Zij woonde alleen, haar ouders waren reeds lang overleden. Bernard had haar een tijdlang in het oog gehouden, hij had zelfs twee detectives aangesteld om haar over al te volgen, maar er was niets onbehoor lijks ontdekt. Zij leefde sober en ingetogen. Hij had daarna met haar kennis gemaakt en was verbluft geweest toen zij hem onom wonden zei, dat haar schoonheid haar kapi taal was. Zij had geen plan dit kapitaal te riskeeren, neen, zij had andere illusies. Een maal een groote danseres worden en haar naam in gloeiende letters boven Broadway te zien, dat was haar illusie. Terwille van hem had zij dit echter opgegeven. Zij hield van hem en was hem naar Europa gevolgd. Daar gekomen, liet hij haar een paar jaar lang een goed pensionnaat bezoeken en toen had hij haar getrouwd. Nu verkeerd zij in zijn kringen en was een groote dame en niemand vermoedde of wist, dat de schitterende, beeldschoone me vrouw Drossert eens een arm, onbekend dan seresje was geweest in een derde rangs variété van New-York. Dat barones Yan. Zuilen nu haar patrien aap Helène, wilde leenen, bewees hoe zeer men met haar 'was ingenomen. Het was dan ook daarom dat Bernard tenslotte toestemde. Op weg naar het feest, dat de familie Van Merle ter eere van de verloving van hun dochter gaf. liet Bernard den wagen even stoppen voor het huis van mevrouw Van Zuiden. Helène ging alleen naar binnen, doch verscheen weldra weer. Pas in de balzaal zag hij de paarlen. het was een snoer, dat in drie strengen viel, terwijl de sluiting, iets lager, juist in de ruguitsnijding paste Bernard moest toegeven, dat de doffe glans van dit sieraad de voornaamheid van Helène's ver schijning verhoogde. Het feest was voor Helène een bijna grooter triomf dan voor de jonge verloofde. Helène was de mooiste vrouw, hoewel vele er kende schoonheden waren uitgenoodigd kon toch geen enkele in haar schaduw staan. 55. Toen Jantje er den volgenden mor gen weer met de fiets op uittrok, was hij alle gebeurtenissen van den vorigen dag vergeten. Hij was weer in een eigenwijze stemming. Zoo naderde hij op de fiets den hoek van een straat. Nu zou je den ken, dat Jantje hier uit zou kijken, zoo als een flinke jongen dat doet. 56. Maar nee hoor, Jantje fietste door en kwam zoo in volle vaart tegen een meneer aan. die zijn vrouw in een kar retje voorttrok. „Stop" riep de meneer tegen Jantje, .je moet stoppen". „Stop zelf maar", antwoordde Jantje brutaal. Hij zette zijn fiets aan den kant en be gon met den meneer ruzie te maken. „Ik stop toch niet voor jou," herhaalde Jantje nog eens. 57. En ja hoor. alleen om de menschen te plagen, reed Jantje een straatje om, om dezelfde menschen nog eens te ont- om dezelfde menschen nog eens te ontmoeten. Uit koppigheid reed Jantje doodgewoon door Nou, de gevol gen kun je gemakkelijk raden, 'n Se conde later lag het heele gezelschap op straat te spartelen. 58. Dit gebeurde juist op het oogenblik, dat er drie verkeersagenten voorbijkwa men, die reclame maakten voor de ver keersregels. De eerste had een politie hond bij zich en een groot bord op den rug, waarop met groote letters stond: Het verkeer aan je rechterhand gaat voor! Dat was om te maken, dat de men schen dat niet meer zouden vergeten. 59. Toen deze agenten het eigenwijze Jantje en de beide andere menschen op den grond zagen liggen, bedachten ze zich geen oogenblik. Ze namen Jan mee naar het bureau. Daar werd hij opgeslo ten in een hok, waar het nog eens dui delijk op den muur stond geschreven Het verkeer aan je rechterhand gaat voor Ook bij een zijweg geldt dat, hoorl 60. Drie dagen werd Jantje vastgenou- den. Hij vond, dat hij het daar heel goed had, want hij werd zorgvuldig bediend, omdat ze hem als een vaste klant be schouwden. Toen moest Jantje bij een heel wijzen rechter komen. Jantje ver dedigde zich door te zeggen, dat hij rechts reed. Dan was hij toch immers in het recht. Maar de rechter maakte hem heel gauw duidelijk, dat hij bij een zijweg de voorrang moest verleenen aan het verkeer dat van den rechterkant komt. Wie het slippen wil weren, Laat zijn banden aderiseeren. ABSOLUUT SLIP VRIJ. SHELL-SER VICE-STATION, Amsterdamsche Vaart 322 - Telef. 16773» DAG EN NACHT GEOPEND. (Adv. ingez. Med.) Bernard volgde zijn vrouw overal met de oogen. Hij was buitengewoon gelukkig. De mooiste vrouw van het feest was zijn vrouw en zij hield van hem. alleen van hem! Tegen elf uur namen beiden afscheid van hun gastheer en gastvrouw. „Ik zou graag een eindje loopen, vindt je het goed?" vroeg Helène. „Het was zoo warm in de zaal en het dansen heeft mij moe gemaakt. Het is zoon mooie avond De wagen werd vooruitgestuurd en langzaam wandelden beiden, arm in arm, langs de stille, deftige gracht. Op een brug gekomen bleef Helène staan. Zij keek omhoog naar den hemel vol sterren, daarna keek zij neer in het donkere water. Zij sloeg de witte vosbontkraag van haar kostbaren avondmantel neer en hield met een hand haar sleep hoog. In het witte maanlicht leek haar hals nog blanker dan gewoonlijk. Zij leunde iets voorover en keek nog steeds neer in het stille donkere water. Een lantaarnlichtje weespiegelde zich in de donkere oppervlakte, daaronder scheen de zwarte diepte oneindig. Plotseling, een ondeelbaar oogenblik, gleed iets wits schemerends naar beneden in het water. Op hetzelfde oogenblik uitte Helène een kreet en greep naar haar hals. „De paar len. Bernard, de paarlen!" riep zij wanhopig uit. „Weg.in het water!" Enkele minuten was haar man verstomd van schrik. Hij zag duidelijk het gezicht van me vrouw van Zuiden voor zich. „Bernard!" klonk de wanhopige stem van zijn vrouw naast hem. „O, Bernard, had ik ze maar nooit geleend. Ik vergat ze jou te geven, toen wij weggingen, dan had je ze in je zak kunnen steken!" Zij boog zich ver over de brugleuning heen en keek naar beneden. „Kind!" riep Bernard verschrikt. „Wat is er, wat ga je doen?" Zijn arm lag vast om haar heen alsof hij haar van iets moest tegen houden. „Laat mij, laat mij!" riep zij wanhopig en probeerde hem weg te duwen. Wilde zij uit angst en wanhoop het verloren collier na- springen? Haar man wist het niet. Hij trok haar "met geweld mede en zijn arm die nog steeds om haar heen lag. duwde haar letter lijk voort. Pas toen zij aan den overkant van de straat stonden, werd zijn greep losser. Nu begon hij ook te praten, zijn stem was vol liefde. „Helène, lieveling, denk er niet aan. Mis schien sloot het slot niet goed, dat kon jij niet helpen Wij zullen precies zoo'n collier koopen en dat aan mevrouw van Zuiden geven. Ik had er mij ook werkelijk ernstig tegen moeten verzetten, dat je de paarlen leende Dat was niet goed, dat was werkelijk niet goed." Helène keerde hem haar gezicht toe, aan haar lange wimpers hingen tranen. „Bernard, ben je erg boos op mij, kun je mij vergeven?" Hij smeekte haar toch niet zoo bedroefd te zijn. Alles zou in orde komen, hij zou niets te veel vinden, het moest in orde gemaakt worden Toen zij thuis gekomen waren, vroeg hij. „Wat zou zulk een collier kosten, denk je?" Helène, die allang naar zulk een paarlsnoer had verlangd en er dus bij den juwelier naar had geïnformeerd, noemden den hoogen prijs. Bernard schreef, zonder een woord, een chèque voor dit bedrag uit. Het ging immers om de eer van zijn vrouw. „Je moet morgen het collier kunnen terugbrengen", zeide hij zakelijk, „daar valt nu éénmaal niets aan te doen." Toen Bernard den anderen dag tegen lunch tijd thuiskwam, verwelkomde Helène hem met een stralenden glimlach. Bernard merkte on middellijk dat er iets was, hoewel hij niet zou hebben kunnen zeggen wat het was. Eindelijk vroeg Helène „Zie je niets?" Hij legde zijn handen op haar schouders en hield haar een eindje van zich af. „Aha!" riep hij zacht en een uitdrukking van verwondering, vermengd met verbazing, gleed over zijn gezicht. Op de doffe zwarte zijde van Helène's mid dagtoilet, glansde het kostbare parelsnoer. „Maar, Helène", stamelde Bernard, „wat be- teekent dit? Heb je het nog niet terugge bracht?" Haar lange, slanke vingers speelden met het snoer. „Zie je Bernard, het is precies eender dezelfde matte schemer, dezelfde kleur en grootte. Hoe is het mogelijk, dat men zooiets kan namaken." „Namaken?" vroeg haar echtgenoot niet be grijpend. „Zijn dit dan valsche paarlen? Helène knikte nadrukkelijk. „Ja. namaken, het collier dat Nora mij gisterenavond leende was valsch Zij bewaart haar echte juweelen altijd in de safe van de bank en kon daar gisterenavond natuurlijk niet meer terecht. Daarom moest zij mij wel de valsche leenen. Toen ik dit echte collier vanmorgen bij haar kwam brengen, vertelde ik haar wat er was gebeurd. Natuurlijk wilde zij toen dit collier niet aannemen. En ik kon het den juwelier ook niet teruggeven. Hij zou het trouwens niet aangenomen hebben, niet waar?" Plotseling sloeg zij haar armen om den hals van haar man. ..O, Bernard, ik ben er zoo blij mee!" Zij legde haar hoofd tegen zijn borst, zoo dat hij het triomfeerende lachje, dat over haar gezicht gleed, niet kon zien. Hij streelde het donkere glanzende haar en dacht verbluft, dat het toch wel vreemd was om aan me vrouw Drossert valsche paarlen te leenen. (Nadruk verboden. Auteursrecht voorbehouden). Heden- WOENSDAG 30 AUGUSTUS Statenzaal Prinsenhof: Gemeenteraad, 2 uur. Frans Hals Theater: „Het Balboekje" 2.30, 7 en 9.15 uur. Luxor Theater: ,»De familie van mijn vrouw" 2.30, 7 en 9.15 uur. Rembrand' Theater: A. B. C.-Cabaret, met Corry Vonk, 2.30, 7 en 9.15 uur. Palace Familie Cinema: „Drie Vrouwen en Verdi" en „De Tante van Charley", 2 en 8.15 uur. Moviac Theater: „Dik Trom", 2.30 en 4.15 uur °n van 7.1511.30 uur doorloopend. Palestina Diorama's, Schotersingel 117a. Ge opend eiken werkdag (behalve Vrijdags) van 35 en 79 uur. DONDERDAG 31 AUGUSTUS Groote Kerk: Orgelbespeling 34 uur. Frans Hals Theater: 20.000 mijlen over zee, '.30, 7 en 9.15 uur. Luxor Theater: De Nationale Film, 2.30, 7 en 9.15 uur. Andere bioscopen als Woensdag.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1939 | | pagina 6