pintle's leetvan
Rubriek voor Vragen
H.D.
M'
DONDERDAG 7 SEPTEMBER 1939
HAAELE M'S DAGBLAD
4
De weg Haarlem—Schiphol—
Diemen.
Verkeersregeling bij Duivendrecht.
Gedeputeerde Staten der Provincie Noord-
Holland, overwegende, dat het, ten einde
op het punt van aansluiting van den provin
cialen weg HaarlemSchipholDiemen met
den Rijksweg AmsterdamUtrecht nabij Dui
vendrecht, alsmede op de verbindingswegen
aldaar, het verkeer in goede banen te leiden,
gewenscht is dit verkeer aan zekere regelen
te binden hebben het volgende bepaald:
le. den Zuidelijken verbindingsweg tusschen
den provincialen weg HaarlemSchiphol
Diemen, bij Duivendrecht, in de gemeente
Weesperkarspel en den Rijksweg Amsterdam-r
Utrecht gesloten te verklaren voor het ver
keer met motorrijtuigen, rijwielen en andere
rij- of voertuigen, rij- en trekdieren en vee,
welke komen van den Rijksweg en gaan naar
den provincialen weg in de richting Ouder
kerk.
2e. de voor het algemeen rijverkeer bestem
de gedeelten van genoemden provincialen weg
gelegen onmiddellijk ten Zuiden en ten Noor
den van den meest Noordelijken verkeers
heuvel, ter plaatse waar de verbindingsweg
aan voormelden provincialen weg aansluit,
gesloten te verklaren voor het verkeer met
alle motorrijtuigen, rijwielen en andere rij-
of voertuigen gaande in de richting Diemen.
Militaire Tehuizen.
In Haarlem en Heemstede.
Men schrijft ons:
Het bestuur van het Militair Tehuis te
Haarlem deelt ons mede dat Donderdagavond
het tijdelijk Tehuis. Ged. Oudegracht in ge
bruik wordt genomen.
Donderdagavond wordt ook in gebruik ge
nomen een tijdelijk Tehuis in Heemstede,
gelegen Binnenweg 160 Huize Land en Spaarn-
zicht.
Giften kunnen behalve op Giro No. 88861
Nassaubank Haarlem ook gestort worden op
rekening van den heer C. Fokke, Landzicht
laan 74 Heemstede Giro No. 137995 welke gif
ten in een plaatselijk blad zullen worden ver
antwoord.
In Haarlem-Noord wordt, zoolang geen
andere gelegenheid is gevonden, de eonsitorie-
kamer der Noord-Gchoterkerk, Spaarnrijk-
straat als Tehuis ingericht
Steunt allen het moeilijke en uitgebreide
werk van dit bestuur dat zich beijvert over de
geheele linie de belangen der militairen te
verzorgen
DUIDELIJK GESTELDE VRAGEN
van alle Abonnês van dit "blad worden door
een specialen Redacteur en zijn talrijke
medewerkers zoo mogelijk en ten spoedigste
beantwoord.
De vragen moeten ivorden geadresseerd aan
het bureau van dit blad, met duidelijke ver
melding van naam en woonplaats. Vragen
waaraan naam en adres ontbreken, worden
terzijde gelegd.
De namen der vragers blijven redactie
geheim.
De antwoorden worden GEHEEL KOSTE
LOOS thuis bezorgd.
Alleen die vragen, icelker beantiooording voor
vele anderen behalve den vrager, van nut
kan zijn, worden tevens in ons blad ge
plaatst.
RECHTSZAKEN.
VRAAG: Mijn patroon, bij wien ik In vasten
dienst was, heeft, toen ik ziek was, voor de eerste
drie dagen niet uitbetaald. Is dit juist?
ANTWOORD: Neen.
VRAAG: Wij hebben geen kinderen en wen-
schen onze nalatenschap aan een bepaald persoon
te vermaken. Wat is hiervoor de aangewezen en
goedkoopste weg?
ANTWOORD: Testament maken bij een no
taris.
RECEPTEN.
VRAAG: Hoe kan ik zwarte bessen uit den
tuin inmaken voor bessensap? (niet met alcohol)
Ik heb ze Ingemaakt, maar. de flesschen, die ik
gevuld en gelakt had. zijn open- en stukge-
sprongen.
ANTWOORD: Wasch de bessen, zet ze op met
het aanhangende water en laat ze even door
koken. Leg dan. wanneer geen vruchtensapappa
raat gebruikt wordt (verkrijgbaar in een winkel
van huishoudelijke artikeien), een dikken doek
in een paardeharen zeef. giet er de bessenmassa
op en laat deze staan, tot al het vocht er door
gelekt is. Pers de vruchten niet uit (Houd het
tweede nat. dat door uitpersen met een houten
lepel verkregen wordt en dat niet duurzaam is.
voor dadelijk gebruik). Doe het uitgelekte sap
in de schoongemaakte en gezwavelde flesschen.
plaats deze in eon hooge pan of ketel met lauw
water op een doek en steriliseer ze 1/4 uur met
de schoongehorstelde kurk er los opgeplaatst.
Druk de kurk er daarna stevig in. Snijd de kur
ken met den hals van de flesch gelijk af en
dompel den hals, al ronddraaiende, in gesmolten
flesschenlak.
Van het goed schoonmaken der flesschen
hangt voor een groot deel het slagen dezer in
maak af. Schuur de flesschen flink schoon met
zand. wasch ze dan in zeep- en sodawater, spoel
ze herhaaldelijk uit met stroomend water; zwavel
ze tenslotte.
VRAAG: 1. Hoe kan ik de halsboordjes van
overhemden stijf maken?
2. Het zitvlak van mijn donkerblauwe panta
lon is glimmend. Hoo kan Ik dat weer goed krij
gen?
ANTWOORD: 1. Rauwe stijfsel en een weinig
borax door elkaar in koud water oplossen en
daarmede de boordjes bestrijken, even laten aan-
drogen en dan strijken.
2, Onder een natten doek met heete bout strij
ken, zonder druk en niet droog strijken. Daarna
de plek met puimsteentje luchtigjes afschuren.
VRAAG: Hoe kan ik zeer harde stoofperen in
flesschen inmaken?
ANTWOORD: Gebruik flesschen met wijde
halzen. Schil do peren, snijd ze in vieren, in de
helft of laat zo heel. Vul ze in de uitgekookte
flesschen, die eenlgszlns bekoeld zijn tot een
paar vingerbreed onder den rand. telkens even
schuddend of voorzichtig aanstampende. Giet er
koud water op, waarin per L. pi.min. 160 gram
suiker is opgelost, tot de vruchten goed onder
staan. Sluit de flesch goed af. Pasteuriseer 15-
30 minuten of langer op een temperatuur van
80-90 graden Celcius.
VRAAG: 1. Op een mahoniehouten penant
kastje is een kring, veroorzaak door water, wit
geworden. Hoe kan ik dien verwijderen?
2. Hoe krijg ik roode vlekken weg uit een wit
wollen truitje, veroorzaakt door het afgeven
van een rood koordje?
ANTWOORD: 1. Met was stevig en ruim in
wrijven: den volgenden dag goed uitwrijven.
2. In kokend water een poos behandelee. Voor
al geen zeep gebruiken. In warme zeep krimpt
wol en wordt geel.
HOLLAND—AMERIKA LIJN.
Maasdam 6 v. Rott. via Antw. n. N.-Orleans.
Volendam 6 van New York te Antwerpen.
Rotterdam 5 v. W. Indië te New York.
Veendam 5 v. Rott. te New York.
Spaarndam Rott n. N.-Orleans 5 te Vera Cruz.
Nw. Amsterdam 5 v. N. York n. Rott.
Westernland Antw. n. N. York p. 5 Scilly.
HOLLAND—AUSTRALIë LIJN.
Almkerk (uitreis) 5 te Port Said.
Algenib (thuisreis) 5 te Kaapstad.
HOLLAND—OOST-AZIë LIJN.
Gaasterkerk (thuisr.) 5 van Kobe.
Gaasterkerk (thuisr.) 4 v. Moji (verb.)
JAVA—NEW YORK LIJN.
Salabangka Java n. N. York 5 v. Sabang.
HOLLAND—WEST AFRIKA LIJN.
Nigerstroom (uitreis) 7 te Dakar verw.
ROTTERDAMSCHE LLOYD.
Kertosono 4 te Macassar voor Rotterdam.
ROTTERDAM—Z. AMERIKA LIJN
Algorab (uitreis) p. 5 Madeira.
STOOMVAART MIJ. NEDERLAND.
Tabinta (thuisreis) 4 van Batavia.
Tjikandi (thuisreis) 6 te Port Sudan.
Tabian (thuisreis) 5 te Gibraltar.
KONINKLIJKE/SHE^L.
Mirza 6 van Rotterdam naar Curagao.
KON. NED. STOOMBOOT MIJ.
Boskoop, Chili n. Amst. 7 te Rotterdam.
Achilles 6 van Triëst te Amsterdam.
„WELDADIGHEID NAAR VERMOGEN"
Sophiastraat 2d.
Kom! Uw hart en beurs ontsloten,
Toont ons dat U mede leeft!
't Is voor d'armen en de zwakken.
Voor Uw medemensch, dus geeft!
Telefoon 12255. Postgiro 212793
VOOR DE SOLDATEN IN HET
KLEVERPARK KWARTIER.
De commissie deelt ons mede:
Zeer vele burgers van dit kwartier hebben
aan de oproeping 'om Woensdagavond j.l.
eenige militairen in hun huiselijken kring te
noodigen, gevolg gegeven. Hiervan werd door
de mannen een dankbaar gebruik gemaakt.
De vele aanbiedingen waren oorzaak, dat een
twintigtal adressen nog niet van gasten kon
den worden voorzien. De commissie betuigt
hierover haar spijt, doch hoopt de volgende
week Woensdag alles naar wensch te doen
verloopen.
In ieder geval is gebleken, dat het onderling
contact, van beide zijden aanleiding geeft
op den ingeslagen weg voort te gaan. Nieuwe
aanmeldingen worden nog gaarne ingewacht.
Het adres der commissie is G. A. de Book,
Brederodestraat 44.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE
VRIJDAG 8 SEPTEMBER
Progr. III. 8.Keulen 10.20 Parijs Radio 10.40
Radio PTT Nord 12.20 Ned. Brussel 2.20 Keulen
3.20 Parijs Radio 5.20 Ned. Brussel 6.20 London
Regional 6.50 Fr. Brussel 7.20 Ned. Brussel 7.35
Keulen 8.20 Ned. Brussel 9.05 London Regional
9.20 Ned. Brussel pl.m. 11.Keulen.
Progr. IV: 8.— Ned. Brussel 9.20 Radio PTT
pl.m. 10.15 Luxemburg 10.35 London Regional
12.35 Droitwich 1.20 London Regional 3.35 Droit-
wich 6.50 Ned. Brussel pl.m. 7.05 Droitwich 7.35
Diversen of Gram.muziek 8.20 Droitwich.
Progr. V: 8.007.00 Diversen. 7.008.00 Eigen
gramofoonplatenconcert. „Bont Allerlei".
1. Bieb'le Bonze Eiland, A. de Laat
2. Pais, Gipsy Acc. Band
3. The gipsy princess, Vienna Salonorkest
4. La lettre de Manon, Frederic Hippmann
5. Herbstweisen, Staatsoperaork. Berlijn.
6. Tyrolerdalen, Duo Ja.
7. Sel. uit Rose Marie, H. Davidson, orgel.
8. Ouv. Orpheus in der Unterwelt, Berliner
Philharmoniker.
9. The Blue Danube Waltz, Reginald Foort.
10. A waltz was born in Vienna, L. P. Acc. B.
11. In je oogen staat geschreven, A. de Laat.
12. Someday my prince will come, Orch. of
Merry Men
13. The Count of Luxembourg, Vienna Salon
orkest.
14. Rusticanella, Frederic Hippmann
15. Die Schönbrunner, Staatsopera-ork. Berlijn
16. Tyrolervisa, Duo Ja.
17. The lost chord, Reginald Foort.
18. Au revoir, L. P. Acc. Band.
Haarlemsche Bachvereeniging.
Verslag over het vereenigingsjaar 1938/1939.
Door de vereeniging werden zeven concerten
gegeven. Het eerste, vierde en zesde concert
werden gegeven door het Residentie-Orkest en
de vier overige door het Concertgebouw
orkest.
In het afgeloopen seizoen waren de opzeg
gingen van het lidmaatschap voor de tegen
woordige tijdsomstandigheden zeer gering.
Toch acht het bestuur het gewenscht weder
om een dringend beroep te doen op de leden,
om hun medewerking te verleenen. teneinde
de oude Haarlemsche Concertvereenlglng haar
plaats in het Haarlemsche muziekleven te
doen behouden.
Het bestuur was samengesteld uit de heeren
Jhr. F. Teding van Berkhout, Voorzitter, W.
Smidt van Gelder, onder-voorzitter, Jhr. F.
W. van Styrum, secretaris, J. J. Thöne, pen
ningmeester en mr. Julius Hoog, bibliothecaris
Het nieuwe seizoen
De Haarlemsche Bachvereeniging stelt zich
voor het seizoen 1939-1940 de volgende con
certen te geven: Woensdag 11 October 1939
door het Residentie-Orkest onder leiding van
Frits Schuurman. Solist Wladimir Horowitz,
piano. Dinsdag 28 November 1939 door het
Concertgebouw Orkest onder leiding van Prof.
Dr. Willem Mengelberg. Dinsdag 12 December
1839 door het Residentie-Orkest onder leiding
van Frits Schuurman. Solist: Nathan Mil-
stein, viool. Dinsdag 16 Januari 1940 door het
Concertgebouw-Orkest onder leiding van Prof.
Bruno Walter. Dinsdag 6 Februari 1940: door
het Concertgebouw-Örkest onder leiding van
Eduard van Beinum. Solist: nog niet beker.d.
Dinsdag 20 Februari 1940 door het Residentie-
Orkest onder leiding van Georg Szell. Solist:
Mack Harrell, zang. Dinsdag 5 Maart 1940:
door het Residentie-Orkest onder leiding van
Georg Szell. Solist: Jaap Stotijn, hobo.
HERIJK VAN MATEN EN GEWICHTEN.
Wij herinneren belanghebbenden er aan,
dat vóór 1 October a.s. alle maten en gewich
ten, die gebruikt worden of voorhanden zijn,
op plaatsen van verkoop e.d., moeten voor
zien zijn van de letter M.
Voor degenen, die tot nu toe verzuimd heb
ben om hunne maten en gewichten in de laat
ste twee jaren te laten herijken, bestaat daar
toe alsnog gelegenheid o.a. aan het IJkkan-
toor te Amsterdam, Brouwersgracht 276 A.
Dit kantoor is voor het publiek gedurende
het geheele jaar eiken Maandag en Vrijdag
van 9.3015.30 uur geopend.
Bovendien zal genoemd kantoor ditmaal
nog worden opengesteld op Dinsdag 19,
Woensdag 20, Donderdag 21, Dinsdag 26,
Woensdag 27 en Donderdag 28 September,
eveneens van 9.3015.30 uur.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de
Redactie zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst oj niet
geplaatstwordt de kopij den inzender niet
teruggegeven.
Ontspanning voor de militairen.
Nu het aantal militairen ten velde zoo zeer
is toegenomen, is de behoefte aan geschikte
lectuur zeer uitgebreid,
Het Nationaal Jongeren Verbond, afd. Haar
lem, doet daarom nogmaals een beroep op
de burgerij in Kennemerland om boeken, tijd
schriften etc. beschikbaar te stellen.
Gaat uw boekenkast eens na, allicht dat u
iets vindt dat u af wilt staan.
Berichten hieromtrent worden gaarne inge
wacht bij het secretariaat van het N. J. V.
afd. Haarlem, Zonnelaan 47, waarna het ma
teriaal wordt afgehaald.
Giften kunnen worden gestort of overge-
bestuur van den Nationalen Bond „Het Mobi-
schreven op gironummer 25424 van het hoofd-
lisatie Kruis" J. P. Coenstraat 49. Den Haag.
HET BESTUUR VAN HET NAT.
JONGEREN VERBOND.
97. Na vele proefnemingen slaagde hij
er in een motor te fabriceeren, die sterk
genoeg was om een kleine auto voort te
trekken. Nu moest hij nog wat kisten
hebben om er de carrosserie van te ma
ken. Het was reeds acht uur 's avonds
geweest en de winkels waren dus al ge
sloten. Dan ga ik maar naar een apo
theek, dacht Jantje. Die zijn altijd open.
98. Jantje vergiste zich echter. De eer
ste apotheek waar hij kwam was geslo
ten maar er hing een bordje: „Voor
spoedgevallen om den hoek". Hij holde
den hoek om en zag een bordje met een
rood kruis er op. „Ha, daar hebben we
de apotheek al," zei Jantje.
99. De apotheker keek niets vriendelijk
toen hij hoorde wat Jantje moest heb
ben, maar toen hij zag wat een mooien
motor Jan gemaakt had, gaf hij hem
eenige kisten, en tevens een genees
middel om Jan van zijn ezelsooren af te
helpen.
100. Zoo kwam het dat Jantje den vol
genden morgen op straat stond met zijn
eigen automobiel. En hij had geen ezels
ooren meer; het geneesmiddel van den
apotheker had prachtig geholpen. Met
veel branie stapte hij in zijn auto en
riep uit: „Ik zal niet eerder rusten voor
ik lid ben van de vereeniging Veilig Ver
keer". En dat waren de eerste flinke
verstandige woorden die Jantje ooit ge
sproken had en onder luid gejuich der
toeschouwers reed Jantje heen.
EINDE.
Ondank
door W. CASCOGNE.
OEDER, bij Holtman staat een
prachtig, wit-gelakt slaapkamer
ameublement in de étalage. Het is
afgezet met een biesje van oud
goud. Prachtig gewoonweg! Als je er voor het
raam staat, kom je er bijna niet meer weg,
zoo mooi is het!
Met die woorden gooide Nora haar muziek-
tasch op een stoel, rukte de hoed van haar
lokken en ging voor den spiegel staan, om
zich met beide handen door de blonde lokken
te graaien.
Nora was buitengewoon met zich zelf in
genomen en dat wa£ nog erger geworden
sinds een ipaar maanden. Want ze las sindsdien
bijna dagelijks in een paar oogen: Je bent
mooi! Ik houd van je!
Haar moeder bracht juist het eten op tafel.
Ze liet daarbij de deur naar den winkel open
staan. Zoc zou ze kunnen zien, of er ook een
klant haar groentenwinkeltje binnenkwam.
In het middaguur had ze het altijd druk.
„Ik geloof het best kind", antwoordde ze op
Nora's gezegde. „Maar je moet niet vergeten
dat het ook de fijnste zaak van de plaats is.
En de duurste! Wij zullen ons maar bij
Kleinsma houden!"
Nc.ra's gezichtje verloor oogenblikkelijk de
lieftallige uitdrukking.
„Je bent ook altijd even gierig", kwam het
scherp over haar lippen.
„Ik gierig! Ach God!"
„Ja. Elk stukje voor mijn uitzet moet ik
afbedelen. En dan moet het steeds nog het
goedkoopste zijn. Maar je denkt e<r niet aan,
dat ik die dingen mijn geheele leven voor de
oogen moet hebben! Natuurlijk! Ik weet wel,
je zult zeggen, dat ik veeleischend ben, dat ik
liefdeloos ben. Natuurlijk, ik ken dat liedje!
Maar ik geef de verzekering, dat ik altijd aan
je zou denken, telkens als ik in mijn slaap
kamer kwam met dat ameublement.
Nora's stem beefde van opwinding.
De moeder keek haar even onderzoekend
aan. Eerst w6s ze van plan nog even met
haar kind te praten, maar dan bedacht ze,
dat het toch vergeefsch zou zijn.
„Wat geeft het, zei ze in zich zelf. Ik kan
haar dat dure ameublement toch niet koopen
eZ voelde zich o zoo moe, het leven was
hard voor haar en met allerlei moeilijkheden
had ze te kampen.
Nora zette zich aan tafel met een gezicht
waarop voor haar moeder te lezen stond: Met
jou is toch niet te praten. Na een poosje kon
ze toch niet nalaten te zeggen: „Als men zijn
kinderen voor een beschaafden stand wil op
voeden, moet men hen ook de dingen, die
men in dien stand gebruikt, verschaffen.
Ze zag in de oogen van haar moeder een
flikkering en ze haastte zich er aan toe te
voegen:
„Natuurlijk, ik wil niet zeggen, dat je niet
beschaafd bent, maar ik bedoelde meer den
deftigen, ontwikkelden stand.
In moeder Gunther's binnenste riep het
woord: „deftigen stand" een menigte gevoe
lens op, herinneringen aan harden arbeid
aan zorgen en ontbering en slechts een heel,
heel klein beetje voldoening. Een smartelijke
trek kwam er over haar mond. Woorden kon
ze zoo gauw niet vinden; haar lippen tril
den verdacht.
Zag dan haar dochter niets? Merkte ze het
leed van haar moeder niet? Nee, maar wel
dat ze de geheele boterham in de hand hield
inplaats van ze in stukjes te snijden op het
bord. De moeder wist, dat Nora zich soms
voelde als een beklagenswaardig fijn schep
seltje, dat moest dulden, dat ze leefde bij een
haar onwaardig wezen! Dat deed 't moeder
hart pijn.
„Wat dien ontwikkelden stand betreft", bracht
de moeder er tenslotte uit, „dat ken ik! Eerst
heette het, dat je beroemd zou worden en
concerten zou kunnen geven die je veel geld
op zouden brengen. En nu wil je ineens
trouwen".
„Daar heb je het weer". Nora schreeuwde
het uit. „Andere moeders zijn blij, wanneer
haar kinderen een goed huwelijk kunnen doen
en jij doet waarachtig of ik er een 'misdaad
mee bega! Maar ik verzeker je, dat ik zoo'n
fijne partij niet had kunnen doen, als ik
typiste of winkel juffertje was geweest! Rudolf
heeft een prachtige toekomst. Nu wordt hij
om zijn schitterend spel al telkens bij de
voornaamste families gevraagd. Gisteren heeft
hij nog gespeeld bij bankier Vonk. En daar
weet men wel wat muziek is. De dochter be
zoekt zelf ook het Conservatorium. Ineens
hield Nora zich stil, waarschijnlijk bij de ge
dachte. dat zij bij vorige gelegenheden Nelly
Vonk juist voor zeer onmuzikaal had uitge
maakt.
Nora had wel gezien hoe de bankiersdoch
ter met Rudolf trachtte te flirten. Maar wat
kon hem geld schelen. Zij wist, dat hij dolveel
van haar "hield en dus liet het haar volkomen
onverschillig.
De moeder zweeg. Ze wist wel, dat het niets
zou baten, nu met Nora te sipreken. Er lag een
breede, diepe klove tusschen haar en haar kind
dat Nelly probeerde Rudolf in te palmen.
Wanneer was die ontstaan? Toen Nora nog een
klein meisje was. Het was een begaafd kind en
iedereen sprak er zijn bewondering over uit.
Nora moest de H.B.S. bezoeken. Dat was een
offer voor de moeder geweest. Ach, in die
dagen was Nora nog wel een lief kind, dat de
moederlijke teederheid niet kon missen, Toen
was ze haar moeder nog wel dankbaar geweest
voor de gebrachte offers. Maar langzamerhand
eischte ze, waar ze voordien om gevraagd
had. En hoe meer en hoe grooter offers de
moeder bracht, des te meer werden ze als van
zelfsprekend aanvaard.
En zou Nora nu nog niet inzien, dat ze
eigenlijk al meer van haar moeder gevraagd
had dan deze bij machte was te geven, zonder
haar gezondheid schade te doen?
Nora joeg haar telkens op nieuwe kosten
Bijna nooit kon ze de leveranciers op tijd be
talen. Ze moest borgen en wie borgt krijgt
slechtere waren. Het gevolg was, dat haar
winkeltje, waarvoor ze zoo geploeterd had,
den laatsten tijd achteruitging. Maar als ze
zich daar op beriep, haalde Nora de schouders
op en bromde zooiets van: „je weet niet hoe
je een zaak omhoog moet, werken".
Maar Nora wist niet wat het beteekende
eiken morgen naar de markthal te moeten
gaan. weer of geen weer. in den vroegen och
tend. en dan zware zakken met waren op
den rug naar huis te sleepen. Zi.i had nooit
die zware fruitmanden hoeven te dragen, had
zich nooit honderden malen per dag hoeven
te bukken naar aardappelen, die óver den
grond waren gerold. Nora wist niet. hoe erg
de pijnen in den rug konden zijn. O. neen ze
moest het ook niet weten, bedacht de moeder
De jeugd moest zc-rgelooze lagen hebben. Er
kwam toch altijd te spoedig een einde aan.
Dat Nora zoo was geworden, was immers ook
haar, haar moeders schuld. Ze had haar kind
ook steeds in alles den zin gegeven
Maar met dat al durfde zij er toch niet aan
te denken, dat misschien "al spoedig de tijd
zou komen, dat ze niet meer kon en dan ge
heel op Nora zou zijn aangewezen. Wat zou
er dan van haar worden?
Een traan rolde moeder Gunther over de
wangen.
De arbeid riep haar weer; er was volk in
den winkel. Moe stond ze van haar stoel op,
de eene hand als steun in den rug duwend.
Ne.ra voelde zich niet geheel op haar ge
mak. Ze wist zelf niet waarom.
.iaat ik me verder niet druk maken over
dat slaapkamerameublement", sprak ze tot. zich
zelf, overtuigd dat ze een offer bracht. „Ik wil
het niet eens meer hebben. Bovendien zoti het
toch niet bij die andere rommel passen. Want
en dan kwam haar hoogmoed ineens weer
boven, „dat andere is immers toch maar bij
Kleinsma besteld".
„Kind, kwam haar mosder binnen, ik kan
het heusch niet betalen".
„Ja, ja stil maar. Praat er maar niet meer
over".
Nora stond op, nam haar hoed en ging
eerst, nadat zs in den spiegel ontdekt had,
dat er op haar uiterlijk geen sporen van den
strijd te zien waren, met een „tot ziens" de
deur uit.
Het viel moeder mee, dat Nora nog tot ziens
gezegd had, want meestal liep ze, na zoc.'n
huiselijke onweersbui, zonder iets te zeggen
de deur uit.
Om drie uur zou Rudolf haar dien middag
bij de Zwanebrug opwachten. Dat had hij
haar 's morgens inderhaast toegefluisterd.
Dat hij den vorigen avond zoo'n succes had
gehad, had ze van een vriendin vernomen.
Ze was er erg blij om geweest. Ja, Rudolf
had een groot talent. Zijzelf, och, dat had
men haar allang duidelijk gemaakt, zijzelf
ha,d maar een middelmatig talent. En de eer
gierige droomen van vroegere dagen waren,
alle vervlogen in de tegenwoordige liefdes-
droomen.
Ze verlangde een zorgvolle huisvrouw te
worden, meer niet. En Rudolf had haar dik
wijls gezegd, dat hij veel mooier dan anders
spelen kon. wanneer hij onder zijn spel aan
haar dacht. En dat in aanmerking genomen,
vond ze het de moeite niet waard, dat ze hem
zoo af en toe ook eens financieel steunde.
Want een klein bedragje nam hij nu en dan
wel van haar aan, al moest ze het hem zoo
genaamd opdringen. Ze was niet als moeder,
zoo krenterig. Ze was een echte vriendin voor
een idealistischen kunstenaar. Geld kwam bij
haar pas op de tweede plaats.
Nog voor den afgesproken tijd was Nora
op de brug aangekomen, maar ze wachtte
graag. Ze genoot bij voorbaat van de geest
driftige beschrijving welke Rudolf straks zou
geven van de soiree van den vorigen avond.
En zou hij gemerkt hebben, dat Nelly verliefd
op hem was? Wat zou dat kind allemaal tegen
hem gezegd hebben. Rudolf wist natuurlijk
wel, dat hij Nelly's eerste vlam niet was. Zeker
hij zou wel gedwongen zijn geweest van haar,
als dochter des huizes, eenig werk te maken.
Nora gunde haar dat wel. Maar toch begon
de gedachte aan Nelly, de rijke erfdochter
haar een weinig te hinderen. Ze keek de straat
eens af, of Rudolf nog niet kwam. D^an zou
den wel andere gedachten komen.
„Juffrouw Gunther?", vroeg plotseling een
vreemde stem. Een man stond 'bij haar met
een brief in zijn hand.
„Dezen brief moest'ik aan een zekere juf
frouw Gunther geven, een juffrouw met een
groenen hoed op".
Nora ritste hem den brief af
„Hij is al betaald", zei de man met een glim
lach. en ging heen.
Wat zou dat beteekenen? Zou Rudolf ver
hinderd zijn? Toch aardig van hem, om het
haar even te laten weten. Wanneer zou ze
hem nu zien?
Nora lasen lasde wereld om haar
heen draaldeze zag de straat als een
eindeloos langen weg....
Plotseling voelde ze. dat ze zich aan de brug
leuning had vastgegrepen om niet te vallen.
Het duurde eenigen tijd. voor ze weer ge
woon kon denken, voor ze zich normaal
voelde.
Hij maakte het af! Hij kon geen huwelijk
zonder vooruitzichten sluiten! Zijn toekomst
was nog zoo onzeker! En van een anderen
kant werd hem alle mogelijke hulp geboden.
Maar het was noodig, dat hij vrij was.
Wat hij verder schreef over het verdriet van
te moeten scheiden, van het nooit vergeten en
meer van die frazen, dat las ze niet eens. Ze
dacht slechts aan dat eene: afgedankt, om
dat er een rijkere wenkte.
Nou, Nora verachtte het geld! En ze ver
achtte ook hem, die haar terwille van het geld
had verraden
Urenlang zwierf het meisje dan door de
stad. Toen was ze rustig geworden, toen voelde
ze zich zoo kalm, dat ze gerust naar huis
durfde te gaan, overtuigd, dat moeder niet
aan haar kon zien, dat er iets gebeurd was.
Haar moeder zou stellig denken, dat ze zoo
lang bij haar verloofde was geweest.
Nora kwam thuis en moeder keek op, naar
haar dochter. En ze bleef zien naar Nora's
lijkbleeke gezichtje.
„Wat scheelt je kind? Hebben jullie ruzie
gehad?", vroeg moeder Gunther.
„Hm!" zei Nora, en tevergeefs trachtte ze
haar trillende stem eenige vastheid te geven.
„Wij zullen elkaar geen woord meer toespre
ken".
„Is het uit?"
Het meisje knikte. Een poos was het stil In
het vertrek. Nora drukte haar tanden in haar
lippen om zich te beheerschen. Na een tijdje
klonk haar moeder's stem iets verlegen en
schuchter.
„Alsals hij soms kwaad was om dat
slaapkamerameublementNoramis
schien zou ik nog wel
Met een ruk keerde Nora zich naar haar
moeder en keek haar met groote, wijdopen-
gesperde oogen aan. Dan viel ze haar moe
dertje om den hals.
„Moeder, moeder, jij slooft je uit om zelfs
nog het laatste offer te brengen! Maar wij
zijn het niet waard, wij geen van beide. Hij,
wil bovendien een rijker meisje".
En plotseling kon ze zich niet. meer in
houden en snikte ze haar leed uit, heftig en
lang
„Mijn lief, mijn eenig meisje", fluisterde
ze maar steeds opnieuw. ,,De menschen zijn
zoo slecht. Blijf maar bij mij. blijf maar bij
moedertje".
,.Ja". antwoordde Nora ten laatste, „ja
moeder ik wil bij je blijven. Ik ga niet meer
naar de muziekschool, nooit meer. Ik wil
typen leeren en geld verdienen, jou helpen
moeder, overal mee".
„Daar zullen we op het oogenblik nog maar
niet over praten, kind", was moeders ant
woord. ..Huil maar eens goed uit. Je moeder
wppt wp! waf zoo iets beteekent".
Nora hield woord pn de moeder had haar
Kind terug gekregen.
(Nadruk verboden.
Auteursrecht voorbehouden).
