Spoo&oevkeec Grootste brand van alle tijden in duister Duitschiand bewaakt de Neder- landsche grens zorgvuldig ,Juweelen" in de lucht I Londen VRIJDAG 15 SEPTEMBER 1939 HAARLEM'S DAGBLAD 6 Reeds 55 jaar woeden de vlammen onder de aarde In ieder opzicht is Amerika het land der superlatieven, ook op het gebied van branden, want reeds 55 jaar woedt onder den grond bij Straitsville een ont zaglijke mijnbrand, die men reeds herhaalde malen getracht heeft te blusschen, tot nu toe echter tevergeefs. TOEN in het jaar 1884 eenige houder' den mijnwerkers in New Straitsville ln de Vereenigde Staten in staking gingen, om hun looneischen te kun nen doorzetten, kon niemand voorzien, dat hieruit de grootste brand van alle tijden ont staan zou. De arbeiders hadden de mijnen voor een igen tijd verlaten; toen zij weer in de schacht naar beneden gingen, kwamen hen dikke rookwolken tegemoet, die een ver der afdalen onmogelijk maakten. Door on bekende oorzaak was een brand uitgebroken Aanvankelijk dacht de maatschappij, aan wie de mijn behoorde, dat de brand onmiddellijk gebiuscht kon worden. Zij ging met de ge bruikelijke bestrijdingsmiddelen te werk. maar zag weldra in, dat het vuur zich al te ver verspreid had om nog op de gewone wijze gebiuscht te kunnen worden. Daarom werd de ingang van de schacht gesloten en men was algemeen van meening, dat het vuur, door gebrek aan zuurstof, nu wel spoedig gedoofd zou zijn. Dat was in het jaar 1884. Maar tegenwoordig brandt het nóg bij Straitsville; meer dan een halve eeuw zijn alle pogingen, den brand tegen fee houden, tevergeefs geweest. Wel slo ten de menschen alle openingen af, om den toevoer van zuurstof te verhinderen, maar ze hadden er .geen rekening mee gehouden, dat de steeds toenemende hitte den aardbodem zelf zou kunnen doen barsten. Spoedig ver toonden zich over 'n gebied van vele vierkante kilometers groote scheuren en barsten in den grond; sommige waren smal, andere daaren tegen hel breed en hierdoor wend er steeds nieuwe zuurstof naar de vlammen toegevoerd Het vuur vrat steeds verder, een geweldige hitte ontwikkelde zich, veranderde ijskoude bergbeken in ziedende bronnen, zond stoom en rookwolken naar de oppervlakte en spoedig geleek deze heele streek, waaronder het vuur raasde en woedde, op een woest en eenzaam kraterlandschap. Aan de oppervlakte kon men waarnemen, hoezeer het vuur zich uitbreidde. Eerst ver dorden het gras en de bcomen; tenslotte be gon het land zelf et trillen en te wankelen alsof zich een vulkaan in de buurt bevond De bcomen braken af en vielen in de scheuren en spleten; de lucht was gevuld met zwavel en kolendamp. Dieren en menschen verlieten de streek om zich een paar kilometer verder te vestigen, maar ook daar was 't klimaat op merkwaardige wijze veranderd, 's Winters viel er geen sneeuw meer, de vruchtboomen kre gen tweemaal per jaar vruchten, terwijl de sub-tropische planten uitstekend groeiden Tenslotte werd het hen echter te warm en brandden de planten af: weer strekte het uit gestorven landschap zich eenige kilometers verder uit. Honderden ingenieur-s hebben in den loop der ti.iden getracht, dezen ontzaglijken brand te bedwingen. Ze rekenden uit. dat eenige honderden tonnen kolen in brand geraakt waren en dat het mogelijk zijn moest deze te blusschen. Tenslotte kwam men op het ver nuftige denkbeeld een rivier als brandblus- scher te gebruiken, door hem eenige kilo meters te verleggen. Men liet hem eenvoudig in de scheuren en barsten stroomen en zoo zou de brand wel gedoofd worden. Tenminste daf meende men. Nog nooit had de streek van Straitsville zoo veel regen en nevel gezien, als in de dagen na het mislukte experiment. De rivier ver dampte eenvoudig. De'gassen verbreidden zich onder de oppervlakte, drongen wild en woest naar alle kanten, veroorzaakten nieuwe scheu ren, waar de zuurstof opnieuw en nog beter naar binnen kon dringen en nu waren de vlammen in het geheel niet meer te stuiten. Naar alle kanten zochten ze een uitweg en de oppervlakte van den brand werd nogmaals veel en veel grooter. Alom hoorde en zag men geweldige exploisies en er bleef niets anders over, dan de rivier zoo snel mogelijk weer in zijn oude bedding terug te geleiden. Half millioen ton kolen reeds verloren a CHTTIEN maatschappijen hielden zich er in den loop der jaren mee bezig, de mijn- brand van Straitsville te blusschen. Vier van hen hebben in verband met hun bemoeiingen bankroet moeten aangeven. De welstand van de stad verdween, het klimaat werd onver draaglijk, de boeren vluchtten voor de hitte en het gas. Tot nu toe is er meer dan een half millioen ton van de beste steenkool in de vlammen opgegaan. En nog steeds heeft men den strijd tegen het reuzevuur niet opgegeven Tegenwoordig staat men op het standpunt, dat het kolenbekken van Straitsville zelf nauwelijks meer te redden valt. Maar de Straitsville-mijnen staan in verbinding met de rijke kolen-voorraden van Hocking Valley, en wanneer het vuur zich tot daar zou uitbrei den. dan zou de ramp een nog veel grooteren omvang gaan aannemen en een geheel mijn- district, ruïneeren. Particuliere maatregelen zijn volkomen ontoereikend gebleken in ver band met den omvang van den brand. Dit was dan ook een van de redenen, die de regeering er toe bewoog de bestrijding zelf ter hand te nemen. Geologen hebben met zekerheid vastge steld dat de kolen, die zich van Straitsville naar Hocking Valley voortplanten, in drie lagen naast elkaar liggen. Al het andere ma teriaal dat tusschen deze drie lagen lnligt, is gesteente. Daar de mijnen niet meer te redden zijn, beperkt men zich er toe, onder- aardsche dammen aan te leggen, brandmuren ter dikte van honderden meters, even breed en hoog als de verbindinslagen zelf. In aller ijl worden er schachten in het nog niet aan getaste gebied geboord. Honderden mijn werkers arbeiden in een niet te verdragen hitte om de dam maar zoo snel mogelijk klaar te krijgen. Alle kolen worden weggegraven tot er de naakte steenrotsen overblijven. De holle ruimten worden dan onmiddellijk met aarde, steen en beton opgevuld. Men gaat zoover door als maar eenigszins mogelijk is; men volgt iederen kolenader en vervangt deze door beton, verhardt de wanden van de schacht en vult hem zelfs tenslotte met vol komen onbrandbaar materiaal op. Geen enkel stukje hout mag achterblijven, want ook zonder directe aanraking met de vlammen zou het toclv een nieuwe brandhaard vormen. Ieder van de drie dammen zal 230 Meter breed zijn. Het werk is moeilijk en duur, maar millioen ton steenkool kunnen er mee ge red worden, terwijl het de landbouw voor vol komen ruïneering bewaren kan. Toch kun nen de werkzaamheden niet verhinderen, dat het vuur van Straitsville zich nog steeds ver der uitbreidt. Zonder ophouden gaat men echter met de werkzaamheden voort. Over een jaar of twee. drie zal men hiermee gereed zijn. Intusschen moet men er rekening mee houden, dat de brand door verborgen lucht- bronnen toch nog gevoed zal worden; wan neer cl it het geval is, zal de brand zonder op- honden nog eenige eeuwen voort kunnen gaan totdat de mijnen geheel uitgebrand zijn. Slaagt het werk echter goed en wordt alle luchttoevoer afgesloten, dan zou het wel eens kunnen zijn, dat de brand over een paar jaar ophoudt. En eerst dan zal men er aan kunnen denken, het land. dat tegenwoordig op een kraterlandschap lijkt, weer voor landbouw en veeteelt geschikt te maken. Dames, die een kennismaking met de knoopen-collectie van de Groot aan- knoopen, staan perplex. Neem de proef op de som: Ga eens naar de Groot en vertel wélke soort knoopen U zoekt. Tien tegen één, dat ze U direct getoond kunnen worden. Zóó groot is de knoopen- sorteering van de Groot! GROOTE HOUTSTRAAT 98. (Adv. ingez. Med.) KAATSEN WEDSTRIJD VOOR MILITAIREN. Het bestuur van de Kaatsclub „Frlsia' heeft besloten Zondag 17 September een z.g. ..potjeswedstrijd" te organiseeren op hel gemeentelijk sportterrein aan de Klever laan. Het is de bedoeling zooveel mogelijk de militairen in de gelegenheid te stellen tot deelneming. Zondagmorgen tusschen 8.30 en 9 uur zal werden geloot; men kan zich nog opgeven op het terrein. Er zal gespeeld worden van 912 uur en 3 in partuur (Nadruk verboden.) M. V. Wie het slippen wil weren, Laat zijn banden aderiseeren. ABSOLUUT SLIP VRIJ. SHELL-SER VICE-STATION, Amsterdamsehe Vaart 322 Telef. 16773. DAG EN NACHT GEOPEND. (Adv. ingez. Med.) Jio&itisaiietooueeleft- Een kwartier nadat de Eerste Minister per radio aan de natie had doen weten dat ze in oorlog was met Duitschiand werd ik naar een winkel gestuurd om iets voor de huishouding te koopen. Na enkele minuten buiten klonk een gierend gehuil door de zonnige lucht. Het vibreerde in rijzende en dalende toonhoogten. Dat was het waarschuwingssignaal voor een naderenden aanval. Dat was wel heel vlug. dacht ik. Later bleek dat dit onheilspellend signaal niet zoozeer een teeken was van de snelheid waarmee de vijand handelde als van de buitengewone waakzaamheid van de wach ters aan de kust, die een enkel vliegtuig uit het Zuidoosten hadden zien naderen, het niet als een eigen toestel of een toestel van een bondgenoot hadden herkend en daarom voor alle zekerheid de machinerie voor de waar schuwing in werking hadden gesteld. Londen vernam dit laatste slechts een goed uur later. De menschen konden aan het vi- breerend gehuil slechts één uitlegging geven. De winkel die mijn doel was was slechts een halven mijl van mijn huis verwijderd. Hal verwege liep ik moederziel alleen langs den grooten hoofdweg, die Londen uit het Noor den nadert. Enkele auto's gingen in snelle vaart naar hun doel. De menschen hadden dekking gezocht in hun huizen en in hun speciale vluchtplaatsen, voorzien van hun gasmaskers. Enkele personen stonden in groepjes voor het fraaie nieuwe restaurant dat aan den weg ligt. Zij praatten over de snel heid waarmee de oorlogsgebeurtenissen zich schenen te voltrekken. En zij keken naar de lucht waarin als bij tooverslag honderden zilveren kabelballons waren opgegaan. Zij zochten ook de lucht af naar vliegtuigen. Het was tijd genoeg om dekking te zoeken als ze zouden verschijnen en als ze er vijandig uit zagen. De spreeuwen en de musschen en de duiven en de eksters, die alle dagen zooveel prettig leven brengen in deze lucht, wisten niets van den staat van oorlog en van de be- teekenis van het gehuil dat voortging. In den winkel kwam de juffrouw rustig uit haar achterkamer loopen en vroeg me of ik het onheilssignaal had gehoord. „Iedereen heeft dekking gezocht", zeide zij. Wij spraken af dat wij ook dekking zouden zoeken als onze transactie afgeloopen was. Buiten terug wa ren de zilveren juweelen in de lucht nog hoo- ger, nog talrijker. Men kan ze haast niet met oorlog vereenzelvigen. Maar het publiek in Londen, dat tot heden veel van het ballonscherm had gehoord maar er weinig indrukwekkends van had gezien en het daarom niet hoog had aangeslagen, is thans vol bewondering en lof voor dit be schermingsmiddel. De lucht boven en rond de stad wemelt van deze zilveren gevaarten wier neuzen door de zon glanzend worden gehouden. Men kan ze bij honderden tellen en het gezicht van al deze stille wachters in de lucht verschaft veel vertrouwen. Het groepje voor het restaurant was ver dwenen toen ik op den terugweg was naar huis. De straten waren stil. met uitzondering van enkele auto's. In de verte kwam een man in khaki, met een platten helm op, mij tege moet. „Hoe ver is u van uw huis af?" riep hij mij toe toen hij dicht genoeg genaderd was om zich verstaanbaar té kunnen maken. „Nog maar enkele minuten loopen", ant woordde ik. „Zoekt u onmiddellijk dekking". waarschuwde hij. „Het luchtalarm heeft ge klonken. U moet het gehoord hebben". Dit was mijn eerste oorlogservaring in Londen. Allen hebben zich voorbereid op meer en hachelijker ervaringen. En allen zijn rustig en kalm en vastberaden. Toen ik mijn huis be reikte klonk de fluit op een enkele toon hoogte, gelijkmatig, zonder de enerveerende vibreering. Luchtgevaar gewekenzoo lang het duurt. Zij, die winnen in het verduisterd verkeer op lichtlooze straten en wegen in den avond en den nacht zijn de trolley-bussen. Ze doe men uit het duister op als phosphoriseerende spookwagens, een illusie die wordt verhoogd door de gerüischloosheid waarmee ze zich voortbewegen. De verliezers zijn de kleine particuliere auto's. Men moet er nog aan wen nen. Men heeft soms vergeten de witte len zen bezijden het roode achterlicht af te dek ken. De lichte waaiers, die de zijlenzen uit zenden, trekken over den weg; en gezamen lijk moeten ze een lichtend spoor geven dat uit de lucht kan worden gezien. Men moet de diepste bewondering hebben voor de bestuur ders van de bergenhoog beladen vrachtauto's. Zij doen hun arbeid van hoog nationaal be lang onder de hachelijkste omstandigheden. Zij jagen hun kostbare vrachten door den donkeren nacht en moeten uilen-oogen heb ben om het er zonder ongelukken te kunnen afbrengen. De bliksem van een zwaar onweer belichtte aan den vooravond van den Engelsch- Duitschen oorlog grillig en schichtig de ver keerswegen. Dat moet meer hinder dan hu'.o hebben gegeven. Maar het verhoogde dé spookachtigheid van het tafreel. Het aspect van den Zaterdagnacht was onvergetelijk in zijn tragiek. De mensch en de natuur werkten samen in de enscèneering van het onheil. Pionderden bundels zoeklichten doorkruisten elkaar en beschenen het zwaar beladen zwerk. Doré heeft in zijn meest fantastische illustra ties voor Dante dit tooneel niet overtroffen. De straten en stations zijn vol mannen in khaki, soms vergezeld van hun vrouwen. Trei nen, auto's en fietsen brengen de weerbare manschappen naar de posten. De verkeers straten zijn er vol van. Engeland is gereed, heeft Chamberlain gezegd. Wij hebben het met eigen oogen gezien. Sabotage in het Protectoraat. Aantal arrestaties verricht. Volgens een mededeeling van het officieele Duitsdie Nieuwsbureau van Donderdag zijn in Slowakije saboteurs aan het werk geweest. Een andere mededeeling van hetzelfde bureau ver klaart, dat gedurende de laatste dagen „een niet onbelangrijk aantal arrestaties verricht is in Bohemen en Moravië om redenen van open bare veiligheid". MANNENKOOR „PROZA EN POEZIE". In verband met de tijdsomstandigheden wordt de feestelijke herdenking van het 50- jarig bestaan van dit koor in intiemen kring tot later uitgesteld. Contact det Bevolking, looxdt ïoooeel mogelijk oetmeden Belangrijke uitvoer van ijzer en steenkool van Duitschiand naar ons land. (Van onzen specialen verslaggever). Midden in DLxperlo pabrouilleeren Duitsche .soldaten. Schildwachten loopen lieen en weer militaire wielrijders met de karabijn over de schouder fietsen zorgvuldig langs het Duitsche gedeelte van die hoofdstraat. Geen enkele maatregel wordt van Duitsche zijde achter wege gelaten om te voorkomen, dat de be volkingen met elkaar in contact komen. Het Ncderlandische dorp Dinxperlo bezit een vermaardheid om den eigenaardigen, grllligen loop van de grens, welke midden door de voornaamste straat van de plaats is getrokken. Aan den eenen kant ziet men over al winkels met Nederlandsche opschriften, terwijl aan de overzijde alles Duitsch is wat de klok slaat. Daar heet het dorp niet meer Dinxperlo, maar Suderwick. Deze typische grens is hermetisch afge sloten. Niet door prikkel draadversperringen en barricades, maar door een zoo groot aan tal militairen, dat het onmogelijk is de voor schriften te overtreden. Wie in deze omgeving de grens wil overgaan moet naar het ver scheidene kilometers verre Aalten, waar nog een overgang geopend is. Die Dinxperlo'ers die gewoon waren in de Wirtschaft aan de overzijde een glaasje Dortmunder te drinken, moeten thans hotel Jansen of een der andere café's op Nederlandsch gebied opzoeken. De overbuurlui kunnen eikaar alleen een groet toeroepen, maar verder contact is niet moge lijk. Verscheidene malen is het voorgekomen, dat men toch een praatje met elkaar wilde maken, maar in den kortst mogelijiken tijd was een grensbewaker aanwezig om dit te verhinderen. Wanneer men dringende aan gelegenheden had te behandelen, werd wel een kort gesprek toegestaan, maar in tegen woordigheid van een Duitschen militair, die uitdrukkelijk waarschuwde, dat er vooral niet over de binnen- en buitenlandsche politiek mocht worden gesproken! En er werd zelfs eenmaal had toegevoegd, dat een Duitscher al leen mededeelingen mocht ontvangen dooi- zijn eigen radio en pers! Duidelijk blijkt hieruit, dat men ook in het grensgebied alles in het werk stelt om het verspreiden van andere berichten dan die, welke van officieele Duitsche instanties komen, tegen te gaan. Men slaagt hier in zeer goed, want gebleken is, dat men ook in het aan de grens gelegen Duitsche gebied vrijwel niets hoort van de berichten, die door de tegenpartij de wereld worden ingezonden. Zoo leeft in Dinxperlo-Suderwick een be volking bijeen en toch vei- van elkaar geschei den. Contact is er nagenoeg niet meer. Zoo dikwijls is het voorgekomen, dat men bij een gesprek tusschen Duitsche en Nederlandsche inwoners op een zoodanige wijze is gestoord, dat men een dergelijk risico in den vervolge niet meer wenscht te loopen. Prikkeldraad. Maar enkele grensovergangen zijn open. De andere zijn aan Duitschen en ook aan Neder- landschen kant versperd. De Duitschers gaan nog steeds door met het intensiever maken van de versperring, waarbij prikkel draad van een speciale constructie wordt ge bruikt. Het is vrijwel ondoenlijk, er door heen te komen. Uit alles blijkt, dat men alles wil doen om Duitschers, die clandestien hun land willen verlaten, tegen te houden, ter wijl omgekeerd geen vreemdelingen zich toe gang kunnen verschaffen. In Kotten bij Winterswijk wonen land bouwers, wier grondbezit zich over de grens uitstrekt. Zij hebben onlangs aanzegging ge kregen onmiddellijk de gewassen, welke zij daar verbouwden, in het bijzonder aardap pelen, binnen te halen. In allerijl hebben de betrokkenen aan dit bevel gevolg gegeven, waarna de Duitsche militairen een ver sperring van prikkeldraad aanlegden. De be trokken boeren kunnen daardoor niet meer op hun eigen land komen. Niet overal is men zoo streng als in Dinx perlo. Er zijn gedeelten aan onze Oostgrens, die minder dicht bevolkt zijn en waar weinig contact tusschen de bevolking aan weerszijden bestaat. De Duitsche militairen, die daar op post staan, zijn in hoofdzaak landbouwers uit de buurt. Vaak zijn het mannen, die reeds in den wereldoorlog voor Duitschiand ten velde zijn getrokken. Ze trachten vaak een praatje te maken met hun Nederlandsche collega's aan den overkant. Het is wel een typisch ver schijnsel, dat terwijl de militaire' discipline aan den overkant veel strenger heet te zijn dan hier te lande, de Duitsche grensbewa kers een minder militairen indruk maakten dan onze jongens. Het trekt steeds weer de aandacht van de Nederlandsche grensbewa kers, dat de Duitsche soldaten met de kwar tiermuts op post staan, terwijl de onzen in vol tenue, met de helm op, hun verantwoor delijke taak vervullen. Opvallend is het, dat de Duitsche grensbewakers, vooral de oude ren, steeds weer aan de Hollandsche soldaten vragen of er ook nieuws is over den oorlog. Zij vreezen dat zij elk oogenblik door veteranen kunnen worden afgelost om dan zelf naar een der fronten te worden gezonden. Een typische bijzonderheid is, dat de Duit sche grenswachten in de eerste dagen van den oorlog op verschillende plaatsen, oa. aan dc grens bij het Twentsche gebied op post stonden, zonder dat zij in het bezit waren van patronen. Wel een bewijs voor hun vreedzame bedoelingen. Momenteel hebben de Duitsche grensbewakers alleen patronen in hun gewe ren. i Geen smokkelhandel. Er heerscht langs de geheele grens een haast benauwende, drukkende stilte. Er is een groot verschil met 1914—1918 te constateeren. Toen was er al spoedig een levendige smokkelhan del, maar thans is daarvan geen sprake.De de- viezenmoeilijkheden maken eiken clandestiene handel onmogelijk. De Nederlandsche douane ambtenaren staan dan ook voor een heel wat gemakkelijker taak dan in den vorigen oorlog. Toch achten insiders op den duur dè kans op smokkelarij niet onmogelijk. Het zou namelijk kunne» gebeuren, dat er zich een ruilhandel zou ontwikkelen van artikelen, welke in Duitschiand in groote hoeveelheden aanwezig zijn en Nederlandsche waren. Men zo;i bijv. eau de cologne kunnen smokkelen tegen bo ter en kaas, om slechts een enkel voorbeeld te noemen. Men blijft aan Nederlandsche zijde dan ook voortdurend waakzaam. Groote uitvoer van Duitschiand naar Nederland. Een zeer de aandacht trekkende omstandig heid is het, dat de uitvoer van Duitschiand naar Nederland eer grooter dan kleiner is dan voor het uitbreken van het conflict. Voortdurend worden groote partijen aange voerd, waarbij tal van goederen, waarvoor Ne derland den uitvoer heeft verboden. Zoo zijn deze week in Enschedé belangrijke hoeveel heden ijzer uit Duitschiand gearriveerd. De kolenaanvoer is zelfs zeer intensief. In dezen tijd van het jaar is er steeds veel aan voer van brandstoffen. Zelfs extra kolen- tremen arriveeren aan de Nederlandsche grens. Men kan hieruit afleiden, dat Duitschiand alles doet om het normale handelsverkeer doorgang te doen vinden en te trachten zoo veel mogelijk deviezen te verkrijgen Afgeschermde locomotieven. Het locale treinverkeer tusschen Nederland en Duitschiand blijft doorgaan, maar uiter aard is de bezetting der treinen heel gering. Op een Nederlandsch startion is het in de eerste dagen tot eenige moeilijkheden geko men met de machinisten, die er een zwaar hoofd in hadden om een trein naar Duitsch iand te rijden .Hun locomotief moest even als de Duitsche, zoodanig zijn ingericht, dat de lampen niet uit de lucht zichtbaar zouden zijn. De directie der Nederlandsche Spoor wegen heeft hiervoor z.g. verduilsteringsplaatjes beschikbaar gesteld. De machinisten wezen ei' op, dat zij een reis moesben aanvaarden naar een station, naar een spoorwegknoop- punt, dat bij een luchtaanval het grootste ge vaar zou loopen. Met eten bezwaard hart k'.ommen ze op hun machine, in de vaste veronderstelling dat zij met hun donkeren trein een grcot gevaar tegemoet reden. Maar na de eerste dagen aanvaarden ze den tocht naar de overzijde met grootere gerustheid, aangezien bombardementen tot nu toe niet zijn voorgekomen. Licht. In het Nederlandsche grensgebied zijn na het vallen van de duisternis alle lichten ont stoken. Een felle lichtschijn geeft aan waar Nederland begint. Op de toren waait de Ne derlandsche driekleur, welke door het licht van schijnwerpers duidelijk zichtbaar is. De Wa terleidingmaatschappij in den Gelderschen Achterhoek heeft haar watertoren van een extra verlichting voorzien, beneinde de Ne derlandsche vlag des nachts zichtbaar te doen zijn. Op de daken van vele fabrieken is de driekleur geschilderd. Vreemde vliegers kunnen haast geen vergissing maken. Het is wel frappant, dat onlangs Engelsche vliegtuigen, die pamfletten boven Duitschiand uitwierpen precies bij de Nederlandsche grens zijn omgekeerd. De lichten waarschuwden de piloten en zij vlogen zonder ons grondgebied te schenden in Noordelijke richting. Borah op de bres voor de Neutraliteitswet. Aanval op Roosevelt's nieuw program, Senator Borah. WASHINGTON, 15 September. Senator Borah opende den strijd voor de Isolationisten tegen de voorgestelde veranderingen van de neutraliteitswet met een radiorede. Hij waar schuwde, dat de president de Vereenigde Staten zou sturen in de richting van een oor log. Hij bestreed drie voorstellen: le. De volkomen afschaffing van de wet; 2e. De afschaffing van het verplichte embargo; 3e. Het wederom invoeren van de „Cash and carry" formule. Hij zeide dat het in strijd zou zijn met de neutraliteit het statuut te herroepen. Zij, aldus Borah, die achter deze acties zitteno m de strij dende partijen van wapens te voorzien zijn degenen, die zeggen, dat wij ons op den oorlog moeten voorbereiden. Als wij binnen enkele maanden een wet teniet kunnen doen, die vrijwel de algeheele instemming had, hoe lang denkt ge dan. dat het zal duren, nadat wij eenmaal zullen heb ben geïntervenieerd, dat onze jongens naar de loopgraven zullen worden gezonden? Borah critiseerde bepaalde ideologieën, die in Europa thans overheerschend zijn en die in strijd zijn met de stellingen der Amerikaan- sche beschaving. Hij voegde er aan toe, dat het geen haat was tegenover een ander land, welke hem dreef, maar alleen liefde voor de Ver. Staten, die streven naar rede en recht vaardigheid in de nationale politiek. Borah's aanval wordt beschouwd als het be gin van een verbitterden strijd, welke zal ont branden in verband met Roosevelt's neutrali- teits-program, dat behandeld zal worden in de a.s. buitengewone zitting van het Congres, welke zitting op 21 Sept. a.s. begint. (United Press),

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1939 | | pagina 10