„2)e wqMksvaqet
Haarlem s bevolking bewerkstelligt
geslaagde verduisteringsoefening.
ARRID
Makelaarskantoor J. P. VAN VELSEN
H.D.*V ertellini
lil
L-
ljoido4i= VERIOREN:
GROENTJE
DONDERDAG 16 NOVEMBER 1939
HAARLEM'S DAGBLAD
ALLERWECE OEFENDEN DE
LUCHTBESCHERMINGSDIENSTEN.
Groote vooruitgang na het
eerste experiment.
Woensdagavond klokke half negen klonk
het geloei van de sirenes over de daken der
Haarlemsche huizen en het deel van de stad,
dat Dinsdagavond niet verduisterd werd, was
in een oogwenk donker.
In de Vestestraat, de Bakkerstraat, Einden-
houtstraat en op het Hofdijkplein werden bij
wijze van oefenobjecten brandbommen gesigna
leerd. De uitkijkposten waren ondergebracht in
een warenhuis, de Noorderkerk, de Slachthuis
straat, de Kathedraal en de huishoudschool.
De wijkhoofden stuurden de brandweerwagens
en het personeel van den geneeskundigen dienst
naar de verschillende onderstelde onheilsplekken.
De spuiten gaven water, op de brancards werden
menschen weggedragen, en de diverse instanties
rapporteerden elkaar over de uitgevoerde hande
lingen. Dat was in groote trekken het verloop van
de luchtbeschermingsoefeningen, die in verduis
terd Haarlem plaats" vonden.
Demonstratie in de Vestestraat.
Alles verliep naar wensch. In de Vestestraat
hebben we een demonstratie gadegeslagen. Er
waren nog kleine tegenslagen te overwinnen, doch
daar zijn de oefeningen tenslotte voor. Zoo was er
bijvoorbeeld één lantaarn, blijkbaar het zwarte
schaap van de lampenfamilie, die niet uit wilde
gaan. En aangezien het gisteravond den men
schen werd aangerekend wanneer ze w 1 uitgin
gen. en den lantaarns indien ze dat niet deden
klom een monteur van het electriciteitbedrijf in
den paal en maakte korte metten met het eenige
licht dat nog in de duisternis brandde.
Toen de vrijwilligers met den Brandweer
handwagen in de Vestestraat arriveerden konden
zij in den beginne de aansluiting voor de slang
niet vinden. IJverig werd de straat afgespeurd
naar de put met den witten kring eromheen doch
pas na eenigen tijd slaagde men erin de water-
dorst van den ongeduldig wachtenden slang te
bevredigen. Doch zooals gezegd, oefeningen zijn
er om zulke tegenslagen te overwinnen. Om de
demonstratie geheel uit te voeren werd de kerk
eenigen tijd met water bespoten.
Gewondentransport.
Intusschen werd aangenomen dat bij den
bomaanslag menschen gewond waren. Bij het
schijnsel van de afgeschermde blauwe lampen
werd een „slachtoffer" op een brancard gelegd
en naar het wijkziekenhuis vervoerd.
Mochten de oefeningen in het algemeen ge
slaagd heeten, ook de verduistering zelf schonk
voldoening.
Vooral in vergelijking met de vorige ver
duistering van Haarlem, toen een vliegtuig
boven de stad speurde en o.a. ook op de
Groote Kerk verslaggevers geposteerd waren,
vormt de verduistering van Woensdag
avond een groote verbetering.
Er waren geen ..vergeten" vensters of ope
ningen meer. En het publiek werkte wel zeer
mede tot het welslagen der oefening door
zich niet op straat te begeven. Welk een
verschil met de vorige oefening, toen im
mers de Groote Markt en tal van straten
nog danig bevolkt waren.
De humor ontbrak niet.
Er bewogen zich nog wel menschen op straat,
doch ze waren te tellen. De politieagenten hielden
hen aan en adviseerden hen binnenshuis te
gaan. Men gehoorzaamde. Velen bleken trouwens
bij informatie geldige redenen te hebben om
zich nog buitenshuis op te houden. Wij woonden
op de Groote Markt de volgende niet onvermake
lijke „controle" bij, die tevens leerde hoe een
goed bedoeld woord verkeerd opgevat, tot niet
bedoelde gevolgen zou kunnen leiden.
Voor een agent doemde in het duister een
burger op.
Agent: Heeft u een reden om op straat te zijn,
meneer?
Burger: Ik ben van de luchtbescherming.
Agent: Waar kan ik dat aan zien?
Burger, uit zijn zak een band tevoorschijn
halend: aan den band om mijn arm.
Agent: Maar wanneer u dat ding in uw zak
draagt inplaats van om uw arm kan ik toch
niet zien wie u bent
Burger: De veiligheidsspelden waren op.
Agent (gelaten): Nou maar dan is uw hoofd
niet heelemaal in orde.
Burger (boos wordend): „Wat zegt u daar.
mijn hoofd niet in orde?'"
Agent: Ja. meneer, uw wijkhoofd.
Burger: Oh, bedoelt u het zoogoeden
avond
Agent (de discussie eveneens sluitend): Goe
denavond meneer
Er waren humoristische lichtpunten in de
duisternis Gelukkig.
Uit sommige vensters drong nog wel licht
naar buiten. Politieagenten belden bij de be
treffende huizen aan en maakten de menschen
erop attent dat 't veranderen moest.
Doch werkelijk lichte plekken, zooals die tij
dens de eerste verduisteringsoefening in dit
stadsdeel nog zoo veelvuldig voorkwamen, ont
braken dit keer geheel.
Haarlem was een uitgestorven stad. waaruit
alle leven weggezogen scheen; trams bewogen
zich als laatste zuchten van een verdwijnend
stadsbestaan gelijk vage schimmen voort.
Achter de muren ging het leven
voort.
En toch, achter de zwarte muren ging het
leven voort. Een treffend voorbeeld daarvan
vormde bijv. het restaurant Brinkmann op de
Groote Markt. Van buiten scheen het één zwarte
massa. Doch binnen was er licht, muziek en
vroolijkheid. Onder leiding van inspecteur Rijp-
ma door „donker Haarlem" zwervend, beklom
men wij ook nog het dak van restaurant Brink
mann. en van deze hoogte af konden we wel zeer
duidelijk waarnemen hoezeer deze verduistering
geslaagd mag heeten.
Na afloop der verduistering deelde de com
missaris van politie ons op het politiebureau nog
mede dat hij uiterst voldaan is over de ver
duisteringsproef.
Met opzet had men daar, waar de straten op
gebroken waren, roode lichten laten branden.
Dit werkte de verduistering weliswaar eenigs-
zins tegen, doch anderzijds betrof het tenslotte
een oefening, en de opgebroken straatdeelen,
met name die welke aan het water grenzen,
waren te gevaarlijk om ze te verduisteren.
Het was een wonderlijke gewaarwording on
middellijk nadat de klokken hadden geluid ten
teeken dat de verduistering ten einde was het
verkeer allerwegen weer ongestoord te zien func-
tionneeren. Als bij tooverslag herleefde Haarlem,
bevrijd uit den ban van het duister.
Nieuw... Reuk werende Crème
Stopt op veilige manier
TRANSPIREEREN
in de armholte.
1. Bederft de kleeding niet - prikkelt
de huid niet.
2. I< onmiddellijk droog, kan direct
na het ontharen worden gebruikt.
3. Stopt het traniplreeren gedu
rende 1-3 dagen i neemt den
reuk weg.
4. Witte, vetvrije crème met trlischen geur.
5. Beichermt Uw kleeding tegen tranjplratle-vlekken
maakt toui-brai overbodig.
f.1.- per pot.
(Adv. Ingez. Med.)
EEN OPWEKKING.
In „Radio-Express", tijdschrift voor Radiotech
niek, lezen wij onder het opschrift „Pak aan!"
het volgende:
Buitengewone tijdsomstandigheden nu. Moei
lijk voor jonge menschen. om aan den slag te
komen.
Daarom bij de pakken neerzitten? Dat dan
toch mindier dan ooit.
Bijzondere tijdsomstandigheden openen ook
juist wel bijzondere gelegenheden voor hen, die
geschiktheid bezitten en bevoegdheid hebben
verworven voor bijzondere beroepen.
Men behoeft er niet aan te twijfelen, dat
de radio wel eenige perspectieven van dien
aard biedt.
Het is heusch de moeite waard, daarnaar
eens te gaan lnformeeren. Dat kan het best
geschieden bij een der opleidingsinrichtingen,
die in voortdurende, nauwe verbinding staan
met de verschillende takken van het radiobedrijf,
waar geschoold personeel plaatsing kan vinden.
Het gaat hier niet, zooals een Engelschman in
de Wireless World vertelt dat het in Engeland
ging in den vorigen oorlog. Er bestond toen nij
pende behoefte aan radio-telegrafisten; de jon
geman kreeg een opleiding van een paar weken
aan een radioschool en ontving op grond van
een vermoedelijk oppervlakkig examen zóó maar
het certificaat le klasse. Een werkelijke
radio-installatie had hij nog nooit gezien; oefe
ning in practisch verkeer bezat hij niet; hij had
zelfs nog nooit aan een echt toestel naar echte
seinen geluisterd, maar binnen vier dagen zat
hij als eenige radiotelegrafist op een schip, dat
naar de Middeliandsche Zee voer. Dat hij er toch
wat van terecht bracht was meer een bewijs van
bijzondere geschiktheid dan van bevoegdheid.
Wij zeiden reeds: Zoo gaat het hier niet; en
wij denken, dat het In Engeland nu zoo ook niet
meer gaat.
Maax bijzorittere kansen voor geschikte be
voegden zijn er en komen er. De geschiktheid is
een kwestie van aanleg en van persoonlijke eigen
schappen. De één zal meer geschiktheid be
zitten voor de bedieningsfuncties, de ander in
sterker mate voor de constructies, service, labo
ratoriumwerk, technische handelsbedrijven. Voor
ieders aanleg hebben de opleidingsinrichtingen
een mogelijkheid, om nuttige bevoegdheden te
verwerven. En er zijn mogelijkheden voor men
schen, die op zeer verschillende trappen van
algemeene ontwikkeling staan.
En zijn functies in de radio, waarvan men ook
geheel of grootendeels schriftelijk kan worden
opgeleid en waarbij toch individueele hulp bij
de studie kan worden verleend. Wie zooiets wil
raadplege over de te kiezen studie een opleidings
inrichting, die hem ten beste zal raden. En als
de keuze is geschied, welnu, pak aan!
EXAMENS.
Academische opleiding.
Bevorderd aan de Gem. Universiteit te Amster
dam tot arts: mej. J. H. Moes (Zwolle) en de hee-
ren H. Kollis (Berkhout), J. E. Bloemendaal (Win
schoten), S. A. Hertzberger (Amsterdam) en J.
H. F. Remme (Oud-Beijerland). Geslaagd voor het
artsexamen le ged. de heeren J. C. Müller (Zeist),
H. de Zwaan (Amsterdam), H. Musaph (Amster
dam), H. M. Martens (Amsterdam) en A. Pols
(Maarssen). Geslaagd voor het cand.-ex. wis- en
natuurkunde: mej. J. C. Andriesse en de heeren K.
L. de Vries en J. A. F. M. Brans.
DE FIRMA NMONESTIER.
Over de .Firma Monesier", het tooneelstuk, dat
Vrijdag 17 November door het Residentie Too-
neel in den Stadsschouwburg te Haarlem zal
worden opgevoerd, schreeft de Nieuwe Rotterd
Crt.: Voor het spel van Vera Bondam hebben wij
de grootste bewondering. Het is zuiver, het is
zonder eenig valsch accent, het is beurtelings ge
laden met innigheid en met hartstocht, zonder
ook maar een oogenblik melodramatisch te
worden, gevaar, waaraan een minder begaafde
actrice niet ontkomen zou zijn.
De Maasbode: Wat het spel betreft moeten we
met groote bewondering gewagen van de zuivere
afgewogen, diep doorvoelde vertolking, welke Ve
ra Bondam egeven heeft, van de veel eischende
rol. van Marthe, de verwaarloosde, bedrogen,
naar liefde hunkerende echtgenoote.
Residentie-Bode: In deze „zedencomedie" nu
heeft Vera Bondam als Marthe haar oude groot-
heir van tragedienne hervonden. Zonder zich te
branden aan het gevaar van lamenteeren en van
sen timenteel harstochtelijk uitbarsten heeft zij
met groote meesterschap het slingeren tusschen
hoop en vrees, het vechten van het vrouwelijk
individu om haar levensrechten, haar recht op
geluk en liefde uitgebeeld met een waarlijk zeld
zame echtheid.
CONCERT.
Schoten's Chr. Gemengd Koor met zijn on-
derafdeeling Chr. Kinderkoor „Zanglust", diri
gent Jac. Zwaan, 't Haarl. Geref. Mannenkoor en
het Haarl. Geref. Vrouwenkoor geven op Dins-
21 November een concert in de Gem. Concert
zaal te Haarlem.
Medewerking verleenen mej. Tine Woudt
(sopraan) te Leiden, mej. Annie Ehrbecker
(viool), mej. Hendrica Hessels (cello). Mej. Bets
Nederkoorn en de heer Gosse Kroese (piano)
Sche/e hoofdpijn
"BAKKERTJE.
(Adv Ingez. M
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO CENTRALE OP VRIJDAG 17 NOV.
Progr. 1: Jaarsveld en Hilversum l
Progr. 2: Hilversum II.
Progr. 3: 8.Keulen pl.m. 10.Deutschlandsen-
der 10.20 Pauze of Diversen. 11.20 Ned. Brussel 1.20
Keulen 1.50 Danmarks Radio 2.35 Pauze of Diversen
3.05 Danmarks Radio 3.50 Keulen 4.20 Ned. Brus
sel 5.30 Motala of diversen 6.20 Ned. Brussel 10.20
Breslau.
Progr. 4: 8.Ned. Brussel 8.20 Engeland 11.20
Fr. Brussel 11.50 Engeland 12.50 Pariis Radio pl.m.
1.40 Pauze. 1.45 Deutschiandsender 2.20 Engeland
4.20 Fr. Brussel 5.20 Engeland 5.35 Fr. Brussel 6.20
Diversen of gramofoonmuziek 7.20 Keulen 7.35
Weenen of diversen pl.m. 8.10 Engeland pl.m. 8.30
Beromunster 9.20 Keulen pl.m. 9.30 Diversen of
Gramofoonmuziek. pl.m. 9.40 Danmarks Radio 10.20
Pauze of diversen pl.m. 10.40 Boedapest 11.20 En
geland.
Progr. 5: 8.005.00 Diversen 5.005.09 Sche-
veningen (Berichten Dep. v. Justitie) 5.097.00 Di
versen. 7.008.00 Eigen gramofoonplatenconcert
Orkestenparade.
1. Ti-pi-tin, Gipsy Ass. Band. 2. I do like to see.
Sydney Kyte. 3. A. Hill Billy Round up, Roy Fox
4. Tippelbriider, Jean Steurs. 5. Potp. v. Peter Kreu-
der melodiën, Erhard Bauschke. 6. Tango Bolero,
B. von Géczy. 7. Alles hört zu, Walter Raatzke.
8. Dornröschens Brautfahrt, Joe Bund. 9. Rustica-
nella, Frederic Hippmann. 10. Die Schönbrunner,
Ork. v. d. Berl. Opera. 11. Taras Boulba, Seccos
Ginnos. 12. Casino Dances, Blue Hungarian Band.
13. Molly O'Donahue, Jimmy Grier. 14. Hero's to
you and love, Henry Hall. 15. De Neurenberger
Speeldoos, Ens. Pierre Palla. 16. Hup Holland, Har
monieorkest.
8.0012.00 Diversen
Kleverlaan 174 - Haarlem - Telefoon 12840
tAdv ingez. Med..)
De Postdiefstal.
door BERT LOVEN.
OEWEL Jack Burton met voorgewende
nauwkeurigheid de verscheidenheid van
documenten sorteerde, lag er op zijn
jongensachtig gelaat een duidelijke
trek. dat er in zijn binnenste iets broeide Wat
dat was zou hijzelf met geen mogelijkheid
kunnen zeggen, maar wat hij wel wist, dat was,
dat mijnheer Jackson hem zoo even op brute
manier had gezegd, dat hij over 14 dagen kon
ophoepelen.
Toch was hij vastbesloten tot het laatste
oogenblik zijn plicht als kassier te doen, maar
hij deed het met een eigenaardigen trek op zijn
gezicht, omdat hij wist, dat hij van dit oogen
blik af, zijn plicht deed, om zich te wreken.
Regelmatig werden de stapeltjes bankbiljetten
grooter en de lange lijst van bedragen werd
onrustbarend groot.
„Veertig duizend pond sterling", mompelde
hij. „Over vijf dagen moet het bedrag van tach
tigduizend compleet zijn, om met een specialen
post wagen naar het filiaal in Sheffield te wor
den vervoerd".
Het vervoersplan lag nauwkeurig omschreven
voor hem. Het pakket met tachtigduizend pond-
sterling zou in een postwagen geladen worden,
welke met den London-Edinburg Express mee
ging. Twee beambten van Scotland Yard zou
den in den wagen plaats nemen en dan
zou het rechtstreeks doorgaan tot een stop
plaats, enkele kilometers over de brug van de
Trent. Vandaar werd de zending verder per auto
naar het filiaal in Sheffield gebracht.
Burton had van dit plan een zorgvuldige
studie gemaakt, zonder eigenlijk te weten,
waarom, want hij zou van het transport geen deel
uitmaken. Als het geld in Sheffield was aange
komen, zou hij al een week langs de straat slen
teren. zonder werk. want Jackson was onver
murwbaar geweest. Met één slag waren zijn toe-
komstdroomen vernietigd en voor het oogen
blik wist Jack Burton niet beter te doen, dan
boeken en bankbiljetten in de safe te bergen en
naar huis te gaan.
Diep in gedachten liep hij verder, zonder te
bemerken, dat iemand hem volgde. Op den hoek
van een straat voelde hij een hand op zijn schou
deren zacht hoorde hij zijn naam noemen:
„Jack Burton?"...,
„Ted
„Ik kan niet zeggen, dat je een vroolij-k gezicht
zet, Jack", zei Ted Stanhope lachend. „Of ver
heug jij je niet op ons weerzien na tien jaar?"
De ontmoeting was voor Burton een ware 'rer-
rassing en het duurde enkele minuten voor hij
antwoord kon geven.
„Kom mee naar mijn kamer, Ted. Ik moet je
iets vertellen".
De afstand was groot, maar ze hadden elkaar
zooveel te vertellen uit den tijd, sedert ze elkaar
verlaten hadden, dat ze ongemerkt aan de wo
ning van Burton waren gekomen. Het was al na
middernacht voor Ted Stanhope het huis verliet.
Jack Burton was dingen van zijn ouden vriend
te weten gekomen, welke hij een paar uur gele
den ernstig zou hebben afgekeurd.
Ted Stanhope was een misdadiger geworden.
Hij had het zonder blikken en blozen bekend
dat de politie hem zocht wegens een groot aantal
inbraken. Er was een belooning van vijfhon
derd pond sterling op zijn aanhouding gesteld,
maar Ted wist. toen hij op straat liep. dat Jack
de belooning niet wilde verdienen.
Burton was bleek geworden, toen hij de revol
ver zag, waarmede Ted schijnbaar achteloos
speelde en toen hij verteld had, dat Jackson hem
zijn congé gegeven had, hadden ze een plan uit
gewerkt. Een vernuftig plan, zooals alleen door
een geroutineerd misdadiger als Ted Stanhope
kon worden beraamd. Maar het mocht niet te
lang duren voor alle kleinigheden nauwkeurig
overwogen waren, want over vijf dagen zou het
bedrag van tachtigduizend pond vervoerd wor
den en dan moesten ze gereed zijn voor den
overval op het postrijtuig. Twee dagen en twee
nachten werkten Ted en Jack aan het plan en
toen waren ze ervan overtuigd, dat er geen speld
tusschen te krijgen was.
Ted Stanhope zou het moeilijke werk doen als
tegenprestatie voor de mededeelingen van Bur
ton.
De LondonEdinburg Express zou regelrecht
doorrijden tot de halte over de Trentbrug, maar
Ted wist, dat even voor de brug een signaal
stond en dat vergemakkelijkte hun plan. Met een
snelle auto zouden ze rijden tot vlak voor de
brug daar zou Ted uitstappen, het signaal op on
veilig stellen, door den draad door te knippen
De sneltrein zou stoppen en zijn revolver zou de
rest doen. Als er geschoten moest worden, dan
zou hij met die paar mannen wel afrekenen. Zijn
schoten misten nooit hun doel en hij had het
voordeel van de verrassing aan zijn zijde. Bur
ton zou met zijn voet op het gaspedaal wach
ten en na den overval snel wegrijden in de rich
ting van Grimsby. Ze konden daar zijn, voor de
politie verwittigd was.
Stanhope had zijn revolver aan Jack gegeven,
voor het geval, dat er iets' bijzonders gebeuren
mocht, waarop ze niet gerekend hadden.
Zoo stonden de zaken, toen even, voor midder
nacht de London—Edinburg Express vertrok. Al
leen de mannen in den postwagen wisten, dat er
Nummer 18 posteerde zich midden in de
straat, waaruit het lawaai kwam. Lang
stond hij echter niet zoo, want als hij
niet heel vlug opzij gesprongen was, dan
had de ezel hem getorpedeerd, En daar
voor voelde de agent niets.
Het dienstmeisje, dat naast den groente
winkel de stoep schoonmaakte, vond het
bij haar buurman zoo vreemd stil. Zij ging
daarom eens kijken en zag allemaal be-
wustelooze menschen liggen. Zij greep
de waterslang en spoot iedereen nat.
Gillend en schreeuwend sprongen alle
klanten weer op de been. Mevrouw
Dinges maakte maar gauw, dat ze weg
kwam. Toen zij door en door nat thuis
kwam, keek haar man wel erg verbaasd,
maar mevrouw zei niets.
plAATS Iïêm
een kapitaal vervoerd werd, maar de twee ma
nen, die op hetzelfde uur langs den donker
weg reden in de snelste auto, welke ze had:
kunnen bemachtigen, glimlachten bij de
dachte, dat ze weldra met hun buit in Amen
een heerlijk leventje zouden leiden. Dat zou
wraak zijn voor het ongeoorloofde optre:
van mijnheer Jackson.
In de verte zegen ze het roode licht van bn
signalen en even later stopte de auto op nog gt
honderd meter van de brug.
In de verte klonk het snerpende geluid
een stoomfluit. De sneltrein was in aantoc
maar het signaal bleef rood. Ted had zijn w.
gedaan.
Langzamer en langzamer schenen de lich;
uit de coupés zich voort te bewegen en vlak vt
het signaal stond de trein stil.
Burton hield zijn adem in. Dit was het kritis
oogenblik. Alles zou nu afhangen van het vh
ge en overrompelende optreden van Stanhq
Vijf minuten stond de express nu Al stil en v
gens hun berekening zou Ted nu elk oogenb
kunnen verschijnen. Dat er geen schoten wai
gevallen was in het geheel niet verwonderlj
want Ted beschikte over een gaspistool en i
hij geluk had, waren de beambten in den tri
al bewusteloos voor zij konden schieten.
Plotseling hoorde hij een verward geschreet
Coupédeuren vlogen open en menschen strooi
den langs de spoorlijn. Er vielen nu ook revi
verschoten, maar Ted Stanhope verscheen ni
Eensklaps bevreesd, dat zijn vriend iets i
overkomen en uit een gevoel van solidarit
rukte hij het portier open en vloog met dé ren
ver in zijn hand in de richting vanwaar de scï
ten kwamen. Misschien kon hij zijn vriend h
pen.
Nog vijf en twintig meters scheidden hem
de spoorbaan, toen hij zijn vriend zag aankora
Hij zwaaide met een pakje, maar juist toen I
over een sloot wilde springen gleed hij uit en v!
Onmiddellijk snelde een geüniformeerde li
ambte toe. Stanhope was weer overeind gel
men, maar hij zag zich den weg versperd en
ontstond,een verwoed gevecht tusschen de 1
ambte en Ted. Burton hoorde de schoten kni
len en in een ototselinge opwelling van woede i
angst, schoot filj in het wilde weg.
Een kreet van woede ontsnapte hem, toen 1
een stekende pijn aan zijn schouder voelde en
wilde woede schoot hij op den spoorwegbeamt
zijn revolver leeg.
Zijn kogels troffen doel, maarniet het dt
dat hij beoogd had.
Hij werd doodsbleek toen hij na zijn laafa
schot zag, dat Ted Stanhope zijn armen
de lucht sloeg, wankelde en viel. Zijn laatste k
gel had zijn vriend getroffen en zelf uitgep
D DJ). It een heldere rloet-
•tof, die diep ln de porlia
doordringt en de ziekte
kiemen doodt. Flacont
75 ct.. I. ISO en I. 2.5a
GEneESIVIIDDEiD'D Dl
TEGEN HUIDAANDOENINGEN
(Adv. Ingez, MedJ
door vermoeienis en bloedverlies ging hij in h
gras zitten. Millioenen sterren kwamen voor zi
oogen. Hij voelde zijn krachten verminderen. 1
zaak was mislukt en hij was er van overtuigd, d
hij zijn eersten misstap in de gevangenis zi
moeten boeten. Het werd hem groen en geel vo
zijn oogen. Toen wist hij niets meer.
Burton haalde diep adem. toen hij zijn oogi
opende en verwonderd om zich heen keek. Zi
schouder zat geheel in het verband en hij lag
een bed met helder witte lakens.
Naast zijn bed stonden twee mannen, dokt
Whiteman en mijnheer -Jackson.
Mijnheer Jackson knikte hem vriendelijk b
toen de geneesheer het verband los maakte.
Burton begreep het niet.
„Het was de eerste keer", mompelde hij ve
ward.
,Maak je niet ongerust, jongen. De wond z
spoedig genezen zijn en dan kan je de vreugi
van je optreden genieten".
„Vreugde?"
„Natuurlijk Burton", verzekerde Jacks(
lachend" Je begrijpt het nog niet goed. dat k£
ik me voorstellen. Je bent nog niet volkomf
helder door de ondervonden emotie, maar dat z
wel slijten. De hoofdzaak ls, dat door jouw d
soluut optreden een berucht bankroover mindi
op de wereld is. Als jij niet toevallig op het juis
moment met je auto gekomen was cn den bai
diet neergeschoten had. dan zouden heel w;
kleine spaarders hun geld kwijt zijn geweest."
„Maarikikbegrijp nietsti
melde Burton.
„Dat behoeft ook nog niet m'n jongen. Lati
zal je het wel begrijpen, als je geheel geneze
bent. Voor het oogenblik moet het je voldoent
zijn te weten dat de belooning van vijfhondei
pond sterling voor de aanhouding van Ted Stai
hope aan jou uitbetaald zal worden en dat ik i
spijt van heb, dat ik je ontslagen heb. Als ik gi
weten had, dat je zoo moedig en kordaat de b<
langen van onze zaak zou verdedigen, dan zc
ik je al veel eerder een betere plaats op het kar
toor gegeven hebben. Maar van dit oogenblik a
ben je hoofdkassier geworden Burton, en i
hoop. dat je ook in het vervolg met even vei
ijver voor de zaak zult blijven werken".
Burton's oogen glinsterden koortsachtig b
deze tweede emotie, die hij niet doorstaan koi
Hij gleed onderuit en verloor opnieuw het be
wustzijn.
Jackson en de dokter verlieten zacht het vei
trek, terwijl de eerste fluisterde:
„Een beste jongen, die Burton, maar erg ge
voelig voor emoties. Het verheugt mij, dat i
bijtijds tot het inzicht ben bekomen, dat ik her
verkeerd beoordeeld heb
(Nadruk verboden. Auteursrecht voorbehou
den).
