QpAefifuigi
N.V. Rabc
PARFUiïl EAU DE COLOGNE -ZEEP POEDER CREmE LOTION BADZOUT
De Zwitsersche voetbaloverwinning op Italië.
J(IIN/T EN LETÏERENL
„ALLERZIELEN".
Vicks Va-tro-nol
Zonciagrijverboc
TENTOONSTELLING
van Schilderijen
VRIJDAG 17 NOVEMBER 1939
HÏÏRIE M'S DAGBC'AD
VOETBAL
NEDERLAND-BELGIË.
Dc Belgen gaan trainen.
De Keuzecommissie van den K.B.V.B. heeft ver
schillende maatregelen genomen in verband met
den wedstrijd tegen Nederland op 10 December
a.s. Zooals reeds gemeld zullen er twee oefenwed
strijden, en wel op 29 November en 6 December,
•worden gespeeld.
De volgende spelers zijn voor de eerste training
tiitgenoodigd:
Doel: Daenen (Tilleur), De Raedt (Gantoise) en
Mertens (Anderlecht).
Achter: Heyraan (Olympic). Homble (Olym
pic). Paveriek (Antwerp), Smellinckx (Union St.
Gilloise) en Van Calenbergh (Anderlecht).
Midden: Gommers (Beerschot), Henriet (S.
C. Charleroi), Henry (Daring). Billiet (C. S. Brug
ge), Stijnen (Olympic Charleroi), Van Alphen
(Beerschot) en Vandekerckhoven (White Star).
Vóór: Braine (Beerschot). Buyle (Daring), Ceu-
leers (Beerschot), Fiévez (White Star), Isemborghs
(Beerschot), Nelis (Berchem Sport), Lamoot
(Olympic), Van Craen (Liersche Sportkring), Van
den Eynde (Liersche S. K.), Van de Wouwer
(Beerschot) en Voorhoof (Liersche S. K.)
De heer Verdijde, algemeen secretaris van den
K.B.V.B.. zal de noodige stappen bij de militaire
overheid doen, opdat de gekozen spelers, die onder
dienst zijn, de training toch zullen kunnen mee
maken.
HAARL. VOETBALBOND.
PROGRAMMA VOOR
ZATERDAG 18 NOVEMBER.
'Afd. A WIJ—VGS 2.30 u. Chr. Klerk
Tw. JeugdKennemerl. 1 2.30 R. Honljk
Kennemerl. 2—VEW 2.30 A. G. Peperkoorn
Afd B SIZO 2—ZSV 2.30 u. A. Zomer Jr.
Kennemerl. 3Johez 2.30 u. J. Steffens
ADSPIRANTEN COMPETITIES.
Afd A H.lem aVI. Vog. a 2.30 A v. Breukelen
Zeemeeuw, aRCH a 2 30 u. H. Drupsteen.
Schoten a—EDO a 2.30 u. W. Traksel
Afd. B EHSRCH b 2.30 RipperdaHaarlem
b 2.30. Zandv. a—SIZO 2.30. Halfw.HFC a
2.30 uur.
Afd. C: Haarlem cVI. Vogels b 2.30 u., THB
aBl.daal b 2.30 u., ZSV—DCO a 2.30 u.
Afd. D DSKDOA 2.45, HillinenKennemerl.
b 2.30, HFC b—H.lem d 2.30. RCH d—Hillegom
2.30 uur.
Afd E Zeem. bRCH e 2.30, Schoten bE
DO d 2.30 u.
NOORDELIJKE ADSP. COMPETITIES.
Afd A Kinh. aStormv. a 2.30 u. G. Jansen
Kinh. bStormv. b 3.30 u. G. Jansen
VSV aBeverw. a 2.30 u. T. Post
VSV b—Waterloo 2.30 u. P. Kok
Afd. B Kennemers cVSV c 2 30. Kennemers
d—VSV d 2.30, WBBrederode 2.30 u.
LAWNTENNIS
OPENING DER BANEN IN HET R.A I.-GEBOUW.
Naar het Alg. Hbld. verneemt, zullen de over
dekte banen in het R.A.I.-gebouw te Amsterdam
met ingang van Zondag a.s. worden opengesteld.
Het ligt in de bedoeling Dinsdagavond a.s. een
paar partijen tusschen amateurs te laten spelen,
waaraan deelnemen Hughan, Van Swol, Leem
bruggen en Rinkel.
ZWEMMEN.
ZWEMONDERRICHT MILITAIREN.
Overeenkomstig den wensch van de sectie V
van het algemeen 'hoofdkwartier te 's-Graven-
hage (Ontwikkeling en Ontspanning) heeft een
bespreking te Amsterdam plaats gehad tus
schen vertegenwoordigers van den Kon. Ned.
Zwembond. den Ned. Bond tot het Redden van
Drenkelingen en den Arbeiders Sportbond. Ge
tracht zal worden het advies: ..Ieder militair
zwemmer" te verwezenlijken, door contact te
zoeken en te versterken met autoriteiten en
reeds bestaande particuliere O. en O.-commis-
sies; het scheppen van zwemgelegenheid: het
organiseeren van zwem- en reddingscursussen
ook van voordrachten; voor hen, die reeds de
zwemkunst machtig zijn het opleiden voor zwem
mend redder en E.H.B.O. en door het organisee
ren van zwem- en reddingsfeesten.
De commissie bestaat uit de heeren: J W.
van Gemen. voorzitter (Ned. Bond tot het Red
den van Drenkelingen); P. H. J. Dogger,
secretaris (K.N.Z.B); H Helnrich, penning
meester (Ned. Arb. Sportbond).
De heer A. J. Meijerink te Haarlem heeft voor-
loopig toestemming ontvangen om lezingen en
voordrachten voor de militairen te houden.
SCHAKEN.
WINTERCOMPETITIE „HET OOSTEN".
De uitslagen van de wedstrijden der winter
competitie (7de ronde) van do schaakvereni
ging „Het. Oosten" luiden als volgt:
Groep T; C. HovinghR. J. Bijl afgebr.. L. J.
WeimarP. A. Hoogendoorn 01 en A. Veer
man— E. F. v. Beem, afgebr.
Groep II: L. de Graaf—H. Lind 0—1. A. G. v.
Eis—J. J. Groeneveld Vz—*lt en J. J. Piers—H.
Koning 01.
Groep III: D. P Buur—R. v. Weert 0—1; C. L
OverbeekeD. Bu ur 10; A. v. d. BogaardtW.
Marinissen afgebr.. en Th. Bergman—W. H. v.
Wel 1—0.
Groep TV: W. K. Kloeke—A. Geilswijk 0—1,
J. Kroonsberg—W. Wolf 0—1, J. D. v. Huizen—A.
pPn io, B. Ego—G. Zwaanswük 01 en A. J.
J. Blokland—F. Koning 1—0.
Groep V; W. Volk—W. G. Beeke 0—1, A. Bo-
gaert—C. J. Seheffer 1—0; A. P. Dijkshoorn—
P. A. Bax afgebr., A. Venema—C. Smal 0—1.
KORFBAL
HAARL KORFBALBOND.
Adspirantwedstrijden.
Met voldoening kan het bestuur van den
Haarl. Korfbalbond constatcercn, dat zoowel de
senioren-competitie als die van de adspiranten
vlot is te noemen.
De verenigingen werken mee en dat stemt in
moeilijke tijden tot tevredenheid. Ook voor de
verdere competitie zij paraatheid zonder eenige
verslapping de leus!
Het programma voor de pongern wordt op
één uitzondering na 's Zondags gespeeld. Ooster
kwartier 'oOnder Ons heeft Zaterdagmiddag
plaats.
De andere wedstrijden in de tweede klasse
zijn: AuroraHaarlem b en T.H.B.N. Flora
De onderlinge verschillen zijn betrekkelijk klein.
Haarlem aO-K. a kan een spannende ont
moeting worden. De winnaar zal waarschijnlijk
de thuisclub zijn.
In de derde klasse worden gespeeld. A. Read)
bEH.S., Meerlebosch cO.K. c., Meerlebosch
Bn-S.V. b.
Een unieke creatie van "4711" is het
door de vrouw van verfijnde smaak
uitverkoren parfum Tosca. InToscaEau
dc Cologne vihdt Gij dit parfum gecom
bineerd met het heerlijk verfrisschen»
de van echte "4711" Eau dc Cologne.
(Adv. Ingez. Med.)
Het einde van een prachtig Italiaansch record van
onoverwinnelijkheidTwee verjongde elftallen bestreden
elkander te Zürich-
GENèVE, November 1939.
„Een Zwitsersch soldatenelftal overwint de Ita
liaan sche Wereldkampioenen!" Deze juichkreet
stond vanochtend in verschillende Zwitsersche
bladen te lezen, om de overwinning aan te kon
digen, die het Zwitsersche nationale voetbalelftal
in tegenwoordigheid van ruim 20.000 toeschouwers
op het „Grasshoppers-Stadion" te Zürich op het
Italiaansche nationale elftal behaald heeft.
Deze aankondiging van een overwinning, die
gisteren bij de duizenden toeschouwers en de
tienduizenden radioluisteraars geweldige vreugde
heeft verwekt, moet natuurlijk met eenig voorbe
houd gelezen worden. Het is waar, dat het Zwit
sersche voetbalelftal geheel uit soldaten bestond,
die in actieven dienst de grenzen van het land be
hoeden. Doch deze „soldaten" waren natuurlijk de
beste spelers van Zwitserland, die, zonder de stel
selmatige oefening van den vredestijd te ontvan
gen, toch iederen Zondag verlof hebben gekregen,
om voor hun club een wedstrijd te spelen. En wat
den Italiaanschen „Wereldkampioenen" betreft,
ongetwijfeld mag Italië in de volksmond op dezen
eeretilel aanspraak maken, ook al zijn zij officieel
slechts „houders van den Wereldbeker", en onge
twijfeld hebben de Italianen hun sterkste op het
oogenblik beschikbare elftal naar Zürich gezon
den. Doch wanneer men hoort, dat gisteren slechts
drie Italianen hebben medegespeeld, die ook het
vorige jaar deel uitmaakten van het elftal, dat
toen le Parijs officieus Wereldkampioen werd,
dan rijst toch wel eenige twijfel, of het Zwitser
sche „soldatenelftal" inderdaad van de Italiaan
sche „Wereldkampioenen", indien dezen allen ter
plaatse zouden zijn geweest, zou hebben gewonnen.
Intusschen, ook wanneer wij ons van dergelijke
tot de openbare meening sprekende uitdrukkingen
als „soldatenelftal" en „Wereldkampioenen" ont
houden, is de overwinning van het Zwitsersche
voetbalelftal op het Italiaansche belangrijk ge
noeg, om hierop de aandacht te vestigen. Want het
is voor het eerst sinds volle 15 jaren, dat de Zwit
sers van Italië hebben kunnen winnen! En het is
tevens voor het eerst sinds vier jaar, dat Italië een
Iandenwedstrijd verloren heeft! Hongaren, Oosten
rijkers, Duitschers, Tsjechen, Zwitsers, Franschen,
Belgen, Yoegoslaven, Brazilianen, Noren, Japan
ners, Roemenen-, Finnen en zelfs ook Engelschen
hebben in niet minder dan dertig wedstrijden,
sinds 24 November 1935 gespeeld, vergeefs ge
tracht het Italiaansche nationale voetbalelftal te
verslaan! Zij hebben het niet verder gebracht dan
tot 6 gelijke spelen; in 24 wedstrijden moesten zij
de overwinning aan Italië laten; in geen enkelen
wedstrijd leden de Italianen de nederlaag. Dit
schitterende record van Italiaansche onoverwin
lijkheid is thans gebroken, gebroken juist door
het land, dat reeds 15 jaren lang vergeefs er naar
streefde eindelijk weer eens van Italië te winnen
en dat dus zeker niet voorbestemd scheen de re
cordbreker te worden.
Intusschen, wanneer men de resultaten van het
Zwitsersche nationale elftal in dit teneinde gaande
jaar 1939 eens bekijkt, dan is het heusch zoo ver
wonderlijk niet, dat Italië te Zürich overwonnen
werd. De Zwitsers hadden dit jaar toch reeds ge
wonnen van Portugal te Lissabon, van Hongarije
te Zürich van Nederland te Bern, van België te
Luik en gelijk gespeeld tegen Polen te Warschau!
Deze zegepraal tegen Italië past dus heel goed in
hel lijstje der Zwitsersche landenwedstrijden van
het jaar 1939, dat thans met vijf overwinningen,
één gelijk spel en geen enkele nederlaag voor
Zwitserland op een uiterst eervolle wijze afgeslo
ten is.
Het waren twee verjongde elftallen, die
den 25en officieelen Iandenwedstrijd tusschen
Zwitserland en Italië gespeeld hebben. Dat het
juist een jubileumwedstrijd was, dien de Zwitsers
gewonnen hebben, is voor hen natuurlijk een re
den te meer zich te verheugen.
De verjonging was het sterkst geweest bij de
Italianen. Te sterk, zooals het spel geleerd heeft!
Van het elftal, dat te Parijs in 1938 den Wereld
beker won, speelden slechts drie mede: de achter-
spelers Foni en Rava (beiden van „Juventus") en
de spil Andreolo van Bologna. Commendatore
Pozzo, de bekende samensteller der Italiaansche
elftallen, had enkelen der oudere spelers opzet
telijk door jongere, vuriger krachten vervangen.
Doch het ontbreken van den doelverdediger Oli-
vieri, van den middenspeler Locatelli, van de
voorhoedespelers Piola en Colaussi was niet met
zijn wil geschied. Verwondingen of militaire
dienst hadden, deze spelers belet naar Zürich te
komen.
De Zwitsers hadden hun allersterkste elftal. De
Zwitsersche militaire autoriteiten zien het belang
in van de sportbeoefening voor de gezondheid en
lichamelijke training der gemobiliseerden. Zij
zien ook het belang in, dat de voetbal
wedstrijden achter het front de belangstelling der
bevolking blijven behouden. Als regel kunnen de
gemobiliseerde voetbalspelers des Zondags dus
voor hun club blijven uitkomen. Dat zij ook in
de gelegenheid werden gesteld voor den sportroem
van hun vaderland te strijden is bij deze goede ge
zindheid der legerautoriteiten voor de sport, na
tuurlijk.
Dienstbezwaren hadden dus de keuze van het
sterkste elftal niet bemoeilijkt. De Zwitsersche
technische commissie heeft niettemin gemeend
eenige spelers uit het nationale elftal, dat dit jaar
met zoo groot succes had gespeeld, te moeten ver
vangen. Opmerkelijk was vooral de uitschakeling
■van de zoo bekende spelers Trello Abegglen en
Vernati, die thans ietwat te langzaam werden ge
acht. Hierdoor verviel bij de Zwitsers die zooge
naamde „vierde linie", tusschen de middenlinie en
de voorhoede in, die zoo langen tijd zoo schitte
rend door den spil Vernati en den linksbinnen
Trello Abegglen werd gevormd, twee spelers uit
muntend door spelinzicht, goed plaatsen en onver
moeid heen en weer rennen. De Zwitsers speelden
daardoor weer meer naar de normale tegenwoordige
spelmethodes: met een voorhoede in „W"-vorm en
een hoofdzakelijk verdedigenden spil, die echter
niet uitsluitend een „stopper-spil" was. Daarnaast
behielden zij echter hun „verdedgingsmuur", door-
da* de twee buitenspelers der middenlinie zich
vrijwel op gelijke hoogte hielden als de twee ach
terspelers Minelli en Lehmann. Hoe sterk die muur
is. moesten ook de Italianen in het laatste halfuur
var den wedstrijd weder ondervinden, toen Geor
ges Aebi door een wonderbaarlijk snel toeloopen
naar den door Bickei voor het doel gezetten bal
aan Zwitserland een 21-leidïng had bezorgd. Wij
kregen een herhaling van de laatste 30 minuten van
den wedstrijd ZwitserlandEngeland, anderhalf
jaar geleden op hetzelfde veld gespeeld. Minelli, in
schitterenden vorm, wist met de andere bestand-
deelen van den „muur" allen tegenaanvallen schit
terend het hoofd te bieden. In het laatste kwartier
verloren de jonge Italianen echter meer den moed
dan de Engelschen van toen. Hun aanvallen ver
zwakten gaandeweg, de Zwitsers konden eenige uit
vallen doen en drie minuten vóór het eindfluitje
van den uitstekenden Belgischen scheidsrechter L.
Bsert maakte Georges Aebi door een derde Zwit-
schersch doelpunt aan allen twijfel een einde. 31
voor Zwitserland! Voor het eerst sinds vier jaren
was Italië overwonnen! Voor het eerst sinds 15
jaren had Zwitserland de Italianen verslagen!
De Zwitsersche voorhoede heeft zonder twijfel
menigmaal aangenaam ven-ast door fijn doordacht
aanvalsspel vol variatie en door een goed schot.
Doch de Zwitsers hebben toch bovenal hun over
winning opnieuw te danken aan hun geweldigen
geestdrift, waardoor het „soldatenelftal" wist goed
te maken, wat door gemis van stelselmatige oefe
ning nu en dan aan techniek begon te ontbreken.
Het was de overwinning van den Wil, zooals ander
half jaar geleden ook tegen Engeland en op de
wedstrijden om het Wereldkampioenschap te Parijs
tegen Duitschland.
Generaal .Guisan, opperbevelhebber van het
Zwitsersche leger, die zelf tot slechts enkele jaren
geleden voorzitter van een voetbalvereeniging te
Lausanne is geweest en dus op het voetbalterrein
geen onbekende is, kon gisteren weer merken met
hoe groot vertrouwen het Zwitsersche volk tot hem
opziet. Een geestdriftige ontvangst bereidden de
ruim 20.000 toeschouwers den generaal bij zijn ver
schijning op het speelveld.
B. DE JONG VAN BEEK EN DONK. I
ATHLETÏEK
DE „D.H.C.-KERSTVELDLOOPEN" GAAN
DOOR.
Het bestuur van D.H.C. te Delft heeft beslo
ten om, ondanks de slechte tijdsomstandigheden,
ook nu weer op 26 December (2de Kerstdag) a.s.
haar traditioneele veldloopen te organiseeren.
Zonder twijfel wordt ook deze „mobilisatie-
K.V.D." een sportief succes.
DAMMEN.
CLUBKAMPIOENSCHAP D. O. S.
De uitslagen van de wedstrijden om het club
kampioenschap van de Haarlemsche damclub
D.O.S. luiden:
Eerste klasse: H. J. Oudhof Sr.—H. Kol 20.
A. M. JansenB. Groeneveld 02. C. Oudhof
G. A. Ottolini 0—2, K. Rotteveel-^T. Boerkoel
02 en H. J. Oudhof Jr—J. Spijker 20.
EXAMENS.
Academische opleiding.
Geslaagd aan de Gem. Universiteit te Amster
dam voor het cand.-ex. economie de heeren H.
de Jong en M. van Ikelen.
CONCERT VAN „HARMONIA".
Door het Dubbelmannenkwartet „Harmonia",
directeur de heer P. M. Germes, zal Zondag
avond in het St. Elisabeth's Gasthuis te Haarlem
eer. concert worden gegeven
Solist is de heer Groenendaal lid van het
kwartet.
HET TOONEEL
De heer Primo heeft blijkbaar een groote
voorliefde voor Heyermans' Allerzielen. Reeds
vroeger voerde hij dit zinnebeeldig spel met
dilettanten te Haarlem op en ook thans koos hij
het voor de herdenking van den stervensdag van
onzen grooten tooneelschrijver, die op 22 No
vember 1924 overleed. De medewerkenden waren
ditmaal voor het grootste deel leden van de
Zandvoortsche tooneelvereeniging „De Schakel",
aangevuld met enkele leerlingen van de tooneel-
klasse van Haarlem's Muziek Instituut.
De voorstelling duurde gisteren tot precies
middernacht, dat is ruim drie kwartier langer
dan wij bij de opvoering van dit stuk door het
beroepstooneel gewoon zijn. De schuld van dezen
al te langen duur lag voornamelijk of eigen
lijk uitsluitend bij den heer Primo, die in de rol
van pastoor Nansen het tempo telkens- weer op
hield en rekte.
Dit te langzame tempo bracht ook een verschil
van opvatting van dit stuk van den heer Primo
en den schrijver aan het licht. Ik heb Allerzielen
in den loop der jaren zoo ongeveer in alle be
zettingen onder regie van Heijermans zelf ge
zien, tot met de eerste toe, waarin Alex Post
pastoor Nansen, Adriaan van der Horst pastoor
Bronk, Mien van der Horst Rita en Jan Musch
den koster Langebier speelden en ik meen dus
met zekerheid te kunnen zeggen, hoe Heyermans
zijn stuk gespeeld wenschte te zien. Pastoor
Nansen was altijd de eenvoud zelf en alle
theatraliteit en pathos waren hem vreemd.
Dit nu kunnen wij van den pastoor Nansen
van den heer Primo onmogelijk zeggen. De
heer Primo heeft een mooie stem, die hij ook
uitstekend weet te gebruiken, maar hij laat zich
dikwijls verleiden tot declameeren, zelfs in een
stuk als Allerzielen. Het bekende fragment bij
voorbeeld van de „fatale grap" werd door hem zoo
uitgeplozen en gerekt, dat de indruk ervan ge
heel verloren ging. Door de al te groote theatra
liteit van pastoor Nansen miste deze geestelijke
allen eenvoud en werd hij meer een tooneelfiguur
dan een levend mensch.
Misschien moeten wij het verschil van opvat
ting van deze rol van den heer Primo en de Hol-
landsche spelers zoeken in het verschil van
landaard. Een Vlaming is minder huiverig voor
pathos en het theatrale dan een Hollander. Op
merkelijk was het dan ook, dat de heer Primo in
zijn opvatting in deze opvoering vrijwel alleen
stond. Zoo was mevrouw Tonie van der Storm als
Rita meer een levend mensch dan de pastoor, ter
wijl toch die rol alle aanleiding geeft tot exal
tatie en declamatie. Mevrouw Van der Storm
speelde de rol met volkomen overgave en zij is
van de vele dilettanten verreweg de beste Rita,
die ik tot nu toe zag. Zij zei haar lange clausen
met overtuiging en knappe dictie en verraste
vooral in de scenes, waarin sterk en hartstochte
lijk spel zooals tegen het slot van II, wanneer
Rita hoort, dat haar kind zwaar ziek is ver
langd werd. Mevrouw van der Storm is in deze rol,
die zij vroeger ook gespeeld heeft, zeer gegroeid.
Een heel goeden pastoor Bronk zagen wij van
den heer Hildering. Ook hem durf ik den besten
pastoor Bronk van de dilettanten, die deze rol te
Haarlem hebben gespeeld, noemen. Hij gaf
kracht, hardheid en vooral autoriteit aan dezen
geestelijke. Aan den heer Hildering heeft zeer ze
ker het langzame tempo der opvoering niet ge
legen. Hij trachtte telkens weer dat tempo te ver
snellen, maar steeds tevergeefs.
De heer Dinnerwet- maakte van Langebier
voornamelijk een komische figuur. Den sinisteren
koster, die de doodkisten voor brandhout ge
bruikt, zagen wij niet. Ook boer Van Dalen van
den heer van der Borg was een wel wat al te ge
moedelijk man, al werd hij over het algemeen
met natuurlijk accent gespeeld. Het deed 'n wei
nig komisch aan Van Dalen in I tot pastoor Nan
sen te hooren zeggen: „U hoeft mij niet zoo aan
te blaffen", terwijl de pastoor op dat oogenblik de
zachtheid zelve was. Maar dit was niet de schuld
van den heer Van der Borg.
De pleegzuster en juffrouw Co werden ge
speeld door de dames Rademaker en Smit, bei
den leerlingen van de tooneelklasse. Vooral mevr.
Rademaker bracht het er goed af. Zij was een
zeer sympathieke en zachte non. Jannetje, de
boerin mevrouw Van Kampen—van den Brink
had haar beste momenten in het tweede be
drijf waarin zij in het tooneel van haar woede
tegen Rita temperament ontwikkelde. In het eer
ste bedrijf vond ik haar spel wat te geforceerd en
zette zij haar stem ook te veel uit, zoodat hot
bijna en geheel onnoodig schreeuwen
we i*d.
Een goede dokter was de heer Rouffeur en de
„man" aan het slot werd met eenvoud gespeeld
door den heer Bruynzeel.
De volle zaal heeft met groote aandacht het
spel gevolgd en het na elk bedrijf niet aan tee
kenen van bewondering laten ontbreken. Na
het tweede bedrijf verscheen de heer Nico Hoo-
gerwerf ten tooneele, die den heer Primo hul
digde als de stuwkracht van de tooneelklasse en
van de opvoering van Allerzielen.
In zijn antwoord roemde de heer Primo de
toewijding van de Zandvoortsche dames en
heeren, die zooals hij zeide met deze toe
wijding „een beschamend voorbeeld aan de
Haarlemsche dilettanten" hadden gegeven. Was
de heer Primo hiermee wel billijk tegenover zijn
stadgenooten? Ik meen om enkele voorbeel-
Doktoren zeggen, dat bijna iedere ver
koudheid begint in den neus en de keel.
Thans is er een opmerkelijk, nieuw middel, Vicks
Va-tro-nol genaamd, speciaal bereid voor deze
"gevaarzóne". Daarmee kunt U menige nare ver
koudheid geheel voorkomen.
Doe bij het eerste waarschuwende niezen of
snuiven vlug een paar druppels Va-tro-nol in de
neusgaten. Direct verdwijnt het verstopte gevoel,
en de tintelende geneeskracht verspreidt zich snel
door de dieper gelegen neuskanalen. U kunt als
het ware voelen, hoe het de natuur helpt de
dreigende verkoudheid te stoppen, vóórdat zij kan
doorzetten.
Verlicht het hoofd
In elk stadium der verkoudheid, zelfs als Uw hoofd
reeds verstopt is en zwaar aanvoelt, verwijdert
Va-tro-nol snel het hinderlijke slijm, vermindert
de zwelling der slijmvliezen en maakt de neusholte
schoon. U kunt weer vrij ademen.
DE BONDGENOOT VAN VICKS VAPORUB
(Adv. Ingez MedJ
den te noemen dat de uitstekend verzorg^
voorstellingen van Cremer en de H.T.C. en d<
voortreffelijke opvoeringen van De Jantjes en
Zeemansvrouwen door D.I.U. zeker bewijzen
van niet minder toewijding hebben gegeven. Ej
wie zich de opvoeringen van Haarlem's Toone
onder leiding van Job Kaart herinnert, zal ooi
niet kunnen ontkennen, dat deze dilettante
zich tot het uiterste hebben ingespannen om he
allerbeste te presteeren.
De enj0e acte-muziek werd gisteren uitgevoen
door het schoolorkest van Haarlem's Muziek In]
stituut, dat vooral met de zeer goede uitvoerig
van Ase's Tod veel succes had.
J. B. SCHUIL.
Huurt een
auto bij de
Gasthuisvesf 11, Tel. 1726i
(Adv. Ingez. Med.)
door J. A. SCHRIJNDER
(Kunstzalen Leffelaar.)
Een schilderend burgemeester
Gisterenavond is deze expositie met een inlei
dend woord van den heer G. D. Gratama geopenc
Daartoe was ditmaal wel eenige aanleiding daa
de schildef-exposant in onze dreven geen bekend
heid genoot tot nu toe, en bovendien door zij:
maatschappelijke positie buiten de kunstbeoefe
ning waarschijnlijk een eenling onder de confra
ters is. Immers, al herinnerde de inleider in zij:
speechje aan het feit, dat reeds in de zeventiend
eeuw een burgemeester van Franeker, Jan Man
cadam tevens een thans weer zeer gewaardeer
schilder was, in onze dagen behooren schilderen
de burgemeesters alsnog tot de zeldzaamheder
De heer Schrijnder is er één van, en de gemeent
Grootegast in Noord-Holland bezit in hem ee:
als artist voelend burgervader. Dat vaderscha;
neme men hier met een korreltje zout: het schil
derwerk, door hem hier geëxposeerd heeft niet
vadérlijks: integendeel, het heeft de frischheii
van een actieven jongeling, het heeft zelfs a
zou men in burgemeesterskamer dat woord nie
over de lippen willen laten komen het heef
zelfs de lef van de enthousiaste jeugd, en het i
die openhartige uitingswijze die misschien he
meest voor het werk inneemt.
De schilder Schrijnder is in hoofdzaak autodi
dact al heeft hij van den Laarder schilder W G. E
Jansen wel eenige technische voorlichting opge
stoken. Maar zijn enthousiasme dat hem als ge
boren Brabander niet vreemd staat, heeft hen
ook op het gebied van bouw- en toegepaste kuns
al vaker de hand aan den ploeg doen slaan.
Het zou niet geheel juist zijn bij deze resul
taten van amateurswerk te spreken. Daarvoor i
de drift tot schilderen te groot en de qualiteit vai
het bereikte reeds te hoog opgevoerd. Wat mei
in het werk als gebreken zou kunnen zien, zijn di
gebreken die aan sommige zijner qualiteiten ver
bonden zijn: een te vurige voortvarendheid dii
neiging vertoont in grofheid te ontaarden. Daar
tegenover staat dan een levendig kleurgevoel, goe
de smaak voor een aangenaam arrangement ei
een handig benut begrip van de werking die eer
met kleuren gevuld doek op eenigen afstand kar
teweeg brengen. Daarbij sluit zich gemeenlijk, ei
dat is ook hier het geval, een royaal gebruik vai
verf en een zeer geliefd gebruik van het tempeer
mes aan.
Ontegenzeggelijk bereikt hij daarmee hier er
daar echt-schilderlijk effect doch men blijft ei
bij wenschen dat het doel: een maximum var
effect met een minimum van middelen te berei
ken. meer zijn aandacht mocht trekken. Dat is
geloof ik, een zachte critiek in burgemeester-stijl
Men zal deze paar opmerkingen zelf bij een be
zoek gemakkelijk kunnen controleeren doch ma?
daarbij niet verzuimen de gelukkige momenten ir
zulk werk op te merken. Die momenten vindt mer
in het zelfbedwang waarmee Gaasterland fazanl
(nr. 22), korhaan en nonnetje (26) Peel met Ul-
lingsche bergen (21) en Texelsche bergeenden
(38) of apporteerende honcf (24) geschilderd zijn;
het portret der Tweelingen (4) is een bewijs dat
de schilder zelf in bepaalde gevallen zijn uitbun
digheid aan banden weet te leggen, uitbundig
heid die in een enkel stilleven (Rhododendron
b.v.) beter op haar plaats is.
J. H. DE BOIS.J
