ERNSTIGE RAMP TREFT NEDERLANDSCHE SCHEEPVAART.
Hatson brengt den steen
aan t rollen
H. Wandt
De „Simon Bolivar yan de K.N.S.M. welke nabij de Engelsche Oostkust op een
mijn liep en vergaan is, bij welke scheepsramp vele slachtoffers te betreuren zijn
Torpedo's voor de Engelsche marine in aanmaak.
In de Britsche marinewerkplaatsen wordt dit
verschrikkelijk wapen der oorlogsbodems in
grooten getale vervaardigd
Z Exc minister G. Bolkestein heeft Zaterdag de tentoonstelling .Onze Kunst
van Heden in het Rijksmuseum te Amsterdam officieel geopend. Overzicht
tijdens de rede van den minister
Het Engelsche
lichtschip .Sunk",
in welks nabijheid
de .Simon Bolivar"
op een mijn liep
en ten onder ging
De burgemeester van Tilburg, mr. dr F. L. G Z. M. Vonk de Both, nam
Zaterdag afscheid van zijn gemeente na een ambtsperiode van 24 jaar. De
scheidende burgervader (geheel rechts) naast het schilderij, dat hem namens het
gemeente-personeel als persoonlijk geschenk werd aangeboden
De oude watermolen aan de Haar
lemmertrekvaart te Noordwijkerhout,
die vernieuwd is volgens het systeem
Dekker, is Zaterdag door Ir. L. van
der Wal van Rijkswaterstaat weer in
gebruik gesteld
Neville Chamberlain, de Britsche minister president verschijnt na zijn ziekte
voor het eerst weer in het openbaar bij het verlaten van Downingstreet No 10,
waar hij een zitting van den Oppersten Oorlogsraad bijwoonde
Een atdeeling der te Rotterdam gelegerde troepen maakte Zaterdag een marsch door de stad,
waarna voor militaire en burgerlijke autoriteiten voor het stadhuis werd gedefileerd
Luitenant-kolonel S. O. Roosjen is be
noemd tot commandant van het regiment
grenadiers De nieuwe regiments
commandant
door
28
Uit den hoek waar de Asters zaten, klonk een
onderdrukte kreet.
misdadiger is, die in werkelijkheid Jack
Lodsy heet, een broer van een zekeren Mac
Lodsy, bijgenaamd „Iron Mac", die tien jaar ge
leden met Little Edy, dat is deze gentleman hier
hij wees op Cleenharp de India Bank ge
plunderd heeft!"
„Wat interessant!" lispelde Sissy den dikke toe.
„Bent U een bankroover? Ik heb mij bankroovers
altjjd groot, met een brutaal gezicht en schitte
rende oogen voorgesteld.
Neemt U me niet kwalijk, mr. Cleenharp, maar
toen ik U voor het eerst zag, dacht ik dat U een
kruidenier was, die zich met zooveel duizend pond
uit zjjn zaken nad teruggetrokken".
Little Edy maakte een buiging als had men hem
het mooiste compliment gemaakt.
„Ik wilde dan ook precies dien indruk wekken,
lieve juffrouw. Maar dan had U mijn vriend Iron
Mac moeten zien! U had vast en zeker gedacht,
dat hij een slecht betaalde klerk in een of ander
ministerie was. En toch was Mac de meest geniale
inbreker, dien ik ooit heb ontmoet. De tijd dat ik
het voorrecht genoot met hem te mogen samenwer
ken, zal als de mooiste van mijn leven* in mijn her
innering bestaan. Nadat wij die prachtzaak bij de
India Bank hadden uitgevoerd hoe boos U ook
kijkt, mr. Hardy, het feit is al verjaard gingen
we naar Amerika. Iron Mac nam zjjn route over
Genua, ik over Oslo en in Chicago ontmoetten we
elkaar weer. Daar wilde het ongeluk, dat hij zijn
broeder Jack trof.
Jack Lodsy had het al met alle mogelijke be
roepen geprobeerd. Een tijdlang was hg tooneel-
speler bij een kleine reizende troep geweest, maar
zijn bescheiden stemmiddelen waren onvoldoende om
in de kunst carrière te maken, hoewel hij een voor
treffelijke mimische gave bezat en zijn „typen"
geniaal genoemd moesten worden.
Tenslotte vertrok hg als secretaris van een En-
gelschen lord den echten lord Frederic Winning-
ham voor een paar jaar naar indië. Dat was in
den tijd dat Iron Mac in Londen woonde en hij
verloor zijn broer uit het oog. Na eenige jaren
overleed lord Winningham in Birma, tengevolge
van de vergiftige beet van een insect, werd daar
begraven en, aangezien hij in Engeland geen goe
deren bezat en ook verder geen vermogen had,
maakte men van zijn dood niet veel ophef, ja, in
Engeland vernam men zelfs niets van zijn over
lijden.
Jack Lodsy was nu weer broodeloos en bezat niet
meer dan een paar honderd pond dien hij den
lord had afgenomen. Daarmee besloot hij naar
Amerika te gaan om daar zijn geluk te beproeven.
Toen Mac hem in Chicago ontmoette, was dat
geld al lang verdwenen en hij was volkomen aan
lager wal.
Ik moet hier meteen bij vertellen dat'ik Jack
nooit persoonlijk heb leeren kennen dit alles
heeft mijn vriend Mac mij medegedeeld en h\j voeg
de daaraan toe, dat hij zijn broer verborgen moest
houden, omdat hij door de politie wegens een paar
kleine diefstallen werd gezocht. In deze afzonde
ring onderrichtte Iron Mac zijn broer In de gehei
men van de inbrekerskunst. En dé leerling maakte
dusdanige vorderingen dat de leeraar besloot een
groote zaak met hem op te zetten om nem daarmee
uit zijn slechte financieele omstandigheden te red
den. Na langdurige voorbereidingen brachten zij op
een nacht een bezoek in de safes van de Armour
Centrale en maakten driehonderdduizend dollar
uitbetalingen buit. Maar de politie van Chicago
Littly Edy wierp een honingzoeten blik op hoofd
inspecteur Hardy is niet de politie van Londen
en bovendien bezit zij in Captain Simpson, wiens
reputatie zelfs tot Europa is doorgedrongen, een
detectieve zooals er maar eens in de honderd jaar
een op de wereld komt.
Deze politie-captain Simpson wist na drie da
gen wie de daders waren en zette zijn achtervol
ging in. Toen beging Jack Lodsy de gemeenste daad
van z'n schurkachtig leven.
Misschien was 't om in het bezit van den heelen
buit die natuurlijk reeds gedeeld was te
komen, misschien ook omdat zijn broer, die bij de
inbraak een klein ongeval met zijn rechterbeen
had gehad, hem hinderde bij een snelle vlucht,
hoe dan ook, hij schoot hem als een hond neer!
Ik heb in Chicago op het kerkhof van Iron
Mac's graf gestaan en bij het geluk van. mijn toe
komst gezworen niet te zullen rusten voor ik den
dood van mijn vriend gewroken en den broeder
moordenaar gestraft had.
Ik, de gevaarlijke misdadiger Little Edy. stelde
mij zoo in verbinding met Captain Simpson, met
mijn doodsvijanden, de politie.
Wij ontdekten den schurk in een gemeene kroeg
in een achterbuurt van Chicago en het kwam tot
een vuurgevecht waarover de „jongens" in Chi
cago op het oogenblik nog met eerbied spreken.
Hij was zoo verstandig cm dadelijk toen hij zag
dat hij overrompeld was, de lamp kapot te schie
ten, zoodat onmiddellijk diepe duisternis heerschte
Ik geloof dat hij mijn gezicht niet heeft gezien,
en alleen mijn stem hoorde, omdat ik hem toe
schreeuwde dat nu het oogenblik van de afreke
ning gekomen was.
.Overigens, sinds die overval in Chicago, heb ik
ïederen dag een paar lepels gemalen krijt inge
slikt om mijn stem een geluid te doen krijgen, dat
al menigen chauffeur zijn wagen heeft doen stop
pen, omdat hjj dacht dat zijn assen warm waren
geloopen. Ik wilde daarmee voorkomen dat de
schurk als hij mij ooit ontmoette, mij aan mijn
stem herkende. Ik kreeg een licht schampschot,
dat me buiten gevecht stelde en mijn compagnon
Simpson moest het alleen zien te klaren. Daarbij
moet ik U vertellen dat Jack Lodsy een stalen
vest droeg, dat hij van zijn broer had gestolen.
Daaraan dankte Iron Mac zijn bijnaam. Een
revolverkogel kan alleen, wanneer hij van vlakbij
wordt afgevuurd, dat stalen vest doorboren en
dat zal wel de oorzaak geweest zijn, waarom de
schieterjj geen resultaat had. Later bleek dat de
politie-captain hem toch getroffen moest hebben,
aangezien een bloedspoor ons den weg wees, waar
langs hij ontkomen was. Door het smalle raam
van de eetkamer, had hij een donkere, verlaten
binnenplaats bereikt en vandaar had hij kans ge
zien op straat te komen.
Ik gaf mijn achtervolging echter niet op. Een
echte Londenaar wordt altijd weer door zijn
vaderstad aangetrokken. Jack Lodsy had geld in
overvloed en kon een gemakkelijk leventje leiden.
Ik wachtte tot de zaak van de India Bank ver
jaard was en ging toen terug naar Engeland.
Eerst liet ik door een meester in zijn vak nog deze
mooie paraplu construeeren en verzamelde in het
afschroefbare handvat alle bewijzen tegen Jack
Lodsy, die ik op schrift had vastgesteld voor het
geval my iets mocht overkomen. Bovendien kocht
ik een paar dozijn staalmantel-kogels van groot
kaliber. Mijn paraplu heeft namelijk 'ook de prij
zenswaardige eigenschap, dat men er mee kan
schieten.
Nu ben ik tot de vreugde van mijn vele vrienden
en medeburgers hier en ik vlei mij met de hoop
er een bescheiden deel toe te hebben bijgedragen,
wanneer Jack Lodsy ter verantwoording zal worden
geroepen. Al het andere, in 't bijzonder de gebeurte
nissen, die later in Engeland plaats vonden, zal
Captain Simpson U vertellen, die in de eerste
plaats er meer van weet, en, ten tweede, een aan
merkelijk beter verteller is dan ik!"
Little Edy had Zijn rose-rood paraplu op de tafel
gelegd en keek inspecteur Hardy minzaam glim
lachend aan.
De politie-geweldige stoof op: „Wat? Captain
Simpson zou in Locden zijn, zonder dat ik daar
lets van wist?"
„U weet zeer veel zaken niet, mijn beste Mr.
Hardy! Captain Simpson is niet alleen reeds gedu
rende eenige jaren in Londen, maar hij bevindt zich
al dien tijd in. uw onmiddellijke omgeving, terwijl
hij op het oogenblik ons de eer aandoet hier aan
wezig te zijn!" En glimlachend wees Cleenharp op
den onnoozel er uitzienden mar., dien heel Lon
den tot nog toe voor rechercheur Green had ver
sleten.
MacHardy sperde zijn mond wagenwijd open en
de man met het rimpelige gezicht benutte die ge-
legenhèid zich nader te verklaren.
„Ik verzoek U, geachte hoofdinspecteur, niet
boos op me te zijn. Cleenharp heeft de waarheid
gesproken. Ik ben Patrick Simpson en behalve
Little Edy, die pas den allerlaatsten tijd tot die
ontdekking is gekomen en dien ik tot het laatste
in onzekerheid liet, was alleen zijn lordschap, de
adjunct-staatssecretaris, aan wiens vriendelijkheid
ik destijds ook mijn aanstelling bij de Londensche
politie te danken had, met dat feit op de hoogte.
U kunt mij gelooven, wanneer ik U zeg, dat 13c
dringende gronden had om deze anonymiteit te
bewaren. Jack Lodsy kende mij niet alleen van
verschillende foto's, hij kende mij ook persoonlijk
door den overval die wij in Chicago uitvoerden.
Voor hij de lamp stuk schoot, heeft hij mg een
oogenblik in het gezicht gezien en dat was voor een
man als Jack Lodsy voldoende om me jaren later
nog te herkennen. Ik had zijn gezicht echter maar
heel onnauwkeurig kunnen opnemen, omdat hij,
toen wij binnenkwamen, in de schaduw zat en da
delijk daarop het licht stukschoot. Wilde ik mijne
reputatie niet op het spel zetten, dan moest die«
smet tot eiken prijs worden uitgewist. Bovendiem
was mijn tegenstander een individu, dat ocscha-
délijk gemaakt moest worden, terwille van de open
bare veiligheid Ik nam dus voor onbepaalden t^d
verlof en begon de achtervolging.
(Wordt vervolgd).
