SANOSTOL
„2)e oitgeCuksv
L
GROENTJE
"AKKERTJES
DINSDAG 9 JANUARI 194Ö
HSAREEM'S DAGBEAB
MAXIMUM AANTAL
VERGUNNINGEN.
Gemeenteraden hunnen voorstellen
doen tot verlaging.
Ook van verloven A.
(Van een medewerker)
Volgens de Drankwet 1931 kan in 1940 op voor
stel van den gemeenteraad, Gedeputeerde Staten
gehoord, door de Kroon voor een gemeente een
verlaging van het maximum der vergunningen
en verloven A worden vastgesteld.
Ook kan thans op voorstel van den gemeente
raad worden bepaald, dat in een gemeente ver
gunningen niet meer mogen worden verleend en
tevens, dat, hetzij in een geheele gemeente, hetzij
in een deel van een gemeente alle na 1 Mei 1904
verleende vergunningen vervallen en nieuwe
vergunningen niet meer mogen worden verleend.
Eén der hoofdbeginselen waarop de Drankwet
steunt is, dat het wettelijk geoorloofd aantal ver
gunningen en verloven A in een gemeente ver
band houdt met het getal inwoners.
Daarnaast schept de wet de mogelijkheid het
maximum der vergunningen en verloven A van
tijd tot tijd n.l. om de vijf jaren te verlagen.
De gemeenteraden zullen daartoe het voorstel
moeten doen. Het spreekt vanzelf, dat aan den
Raad verzoeken kunnen worden gedaan om ver
laging voor te stellen. We denken hierbij in de
eerste plaats aan de drankbestrijdersvereeni-
gingen.
De Raad zal allereerst de vraag moeten beant
woorden of het aanbeveling verdient al dan niet
van de bevoegdheid hier toegekend gebruik te
maken. Dit is nog niet zoo heel eenvoudig.
Nauwlettend moet worden onderzocht of en
zoo ja hoe sterk het maximum kan worden terug
gebracht, zonder dat het te verwachten is, dat
sterke drank, die tot heden mèt vergunning ge
tapt werd en waarbij dan die verkoop aan ver
schillende beperkende bepalingen is onderworpen
voortaan clandestien wordt verkocht.
In gemeenten, waar weinig clandestiene ver
koop is of sommige vergunningsinrichtingen een
kwijnend bestaan lijden of de drankbestrijding
meer en meer veld wint, kan zonder bezwaar tot
verlaging van het maximum worden overgegaan.
Voor gemeenten met een vrij omvangrijken
clandestienen verkoop is verlaging van het maxi
mum niet vrij van bedenking.
Een Drankwetinspecteur heeft het idee geop
perd het vast te stellen maximum te doen aan
sluiten aan hetgeen hij betitelt als het „behoef-
te"-maximum. Niet uitsluitend het zielental eener
gemeente moet, volgens dezen deskundige, be
slissend zijn bij de beantwoording van de vraag:
„wat is het gewenschte aantal vergunningen
waar een bepaalde gemeente mede volstaan kan?"
Hij noemt b.v. als eenige der factoren: het al of
niet vooruitgaan van het bevolkingscijfer: het al
of niet zijn van marktplaats voor een wijden om
trek; de nabijheid van een grootere plaats met
vele vergunningen en gemakkelijke verbindingen
met die plaats enz. Per slot van rekening is aan
de prudentie van den gemeenteraad overgelaten
de beslissing of tot verlaging van het maximum
kan worden overgegaan, en welke maatstaf daar
bij moet gelden. De Regeering is geheel vrij een
raadsvoorstel al of niet te aanvaarden, maar zij
kan geen ander maximum-cijfer vaststellen.
Verbod tot het verleenen van nieuwe
vergunningen.
In enkele gemeenten heeft men getracht het
Jnaximum op nul te krijgen. Dergelijke voorstel
len heeft de Regeering niet geaccepteerd. Er
moet altijd een maximum zijn, al is dat ook nog
zoo laag.
Toch is algeheele uitsterving wel mogelijk. In
dien een gemeente zulks wenscht, kan zij voor
stellen te bepalen, dat in een gemeente vergun
ningen niet meer mogen worden verleend.
De candidaat-vergunninghouders, wier namen
zijn geplaatst op de lijst voor candidaat-vergun
ninghouders (de lijst art. 17) hebben altijd nadeel
van een verlaging van het maximum. Zij komen
daardoor later aan de beurt voor een vergun
ning of verlof A. Sinds het bestaan van de Drank
wet 1931 vallen ook de societeits- en hotelvergun
ningen onder het verbod tot het verleenen van
nieuwe vergunningen.
Een Koninklijk Besluit tot verlaging van het
maximum kan niet raken aan bestaande rechten.
Vergunningen voor lokaliteiten, waarin op 1 Mei
1881 sterke drank verkocht werd, kunnen niet ge
weigerd worden op grond van verlaging van het
maximum. Op dien grond kan evenmin geweigerd
worden een overschrijving van den overleden
houder op naam van een weduwe of kind. Ook
niet een overschrijving op een inrichting voor
maatschappelijk verkeer. Overschrijving eener
vergunning is niet het verleenen van een nieuwe
vergunning, omdat er reeds een vergunning be
stond.
De wet bepaalt voorts nog uitdrukkelijk, dat
het verbod om in een gemeente nieuwe vergun
ningen te verleenen niet geldt voor de toepassing
van art. 8, 2e lid: één nieuwe vergunning tegen
intrekking van twee vergunningen, zoolang het
maximum is overschreden.
Vervallen van alle na 1 Mei 1901 verleen
de vergunningen, gecombineerd met een
verbod tot het verleenen van nieuwe ver
gunningen.
Onder dc oude wet gold deze bepaling alleen
voor door Burgemeester en Wethouders verleen
de vergunningen. Volgens de Drankwet 1931
geldt zij ook voor vergunningen verleend door
Ged. Staten, t.w.: societeits- en hotelvergun-
mingen.
De gemeenteraad kan voorstellen dezen maat
regel toe te passen voor de geheele gemeente of
voor een deel daarvan. In zulk een droog gelegd
deel mogen ook geen vergunningen meer worden
overgeplaatst door middel van overschrijving der
lokaliteit in een ander gebouw.
De vergunningen, verleend vóór 1 Mei 1904,
kunnen door het Kon. Besluit niet getroffen wor
den.
Maximum verlaging van verloven A.
In de Drankwet 1931 is voor de eerste maal ook
voor de verloven voor den verkoop van zwak-alco-
holischen drank (verloven A) het maximumstelsel
ingevoerd. Het wettelijk maximum voor de ver
loven A is gelijk aan het wettelijk maximum van
de vergunningen, zooals dat door de wet naar
verhouding van het aantal inwoners der gemeen
te is vastgesteld.
Op dezelfde wijze als voor de vergunningen is
bepaald kan een verlaging van het maximum der
verloven A worden vastgesteld. Dus ook hier: de
Raad stelt voor; Ged. Staten worden gehoord; de
Kroon beslist.
In afwijking van de regeling voor de vergun
ningen is voor de verloven A niet voorgeschreven
een verbod nieuwe verloven A te verleenen of ver
loven A vervallen te verklaren.
Gedurende de eerste 10 jaar na de inwerkingtre
ding der wet (1 April 1932) is de verlaging van
het maximum voor verloven A nog aan grenzen
gebonden. Was in een gemeente op 1 Mei 1931 het
aantal verloven A kleiner dan het maximum, dan
mag gedurende deze 10 jaar het maximum in
geen geval lager worden gesteld dan het aantal
verloven, dat er op 1 Mei 1931 was. Was het aan
tal verloven A op dien datum gelijk aan het maxi
mum of daarboven, dan mag de verlaging in deze
10 jaren niet meer bedragen dan 10 pCt. van het
maximum.
Het is zaak een voorstel tot verlaging van het
maximum der vergunningen en verloven A tijdig
bij den Raad in behandeling te brengen, daar
nóg verschillende hoogere instanties hierover hun
oordeel moeten uitspreken, alvorens de Kroon een
beslissing kan nemen.
De werkloosheid te Haarlem.
Een kleine stijging.
In de afgeloopen week steeg het aantal werk-
loozen te Haarlem met 27. Dezelfde week van 1939
gaf een vermindering van 21. Het ongunstige
verschil is dus 48. De reden van die verslechte
ring wordt gezocht in de vorst.
Er zijn nu 5163 werkloozen te Haarlem..
Dit zijn er minder dan in 1939: 1155, 1938:
1414, 1937: 1517, 1936: 1721, 1935: 762, 1933: 388.
Er zijn nu 68 werkloozen meer dan in 1934 en
1104 meer dan in 1932.
1932 gaf een zeer sterke stijging van het werk-
loozencijfer te Haarlem, omdat er in het voor
jaar geen seizoen-opleving kwam. Er is aan te
nemen, dat als de toestand op de arbeidsmarkt
niet verslechtert, het aantal in het as.s. voorjaar
ook beneden dat van 1932 zal komen.
NED. BOND TOT HET REDDEN VAN
DRENKELINGEN.
Hier volgt weer het jaaroverzicht 1939.
Als een gevolg van een sterk gevoerde actie
door velen is de verdrinkingsdood verminderd.
Over de jaren 1903 tot 1910 bedroeg dit aantal
gemiddeld 939 per jaar; over de jaren 1920
1937 gedaald tot 648 per jaar. Onze bevolking
neemt toe met ongeveer 100.060 zielen per jaar.
Er verdronken in het le kwartaal 20 jongens,
11 meisjes, 45 mannen, 8 vrouwen, 12 in auto's.
2e kwartaal 66 jongens, 23 meisjes, 49 mannen,
8 vrouwen; 3 in auto's.
3e kwartaal 64 jongens, 24 meisjes, 79 man
nen, 11 vrouwen, 4 in auto's.
4e kwartaal. 18 jongens, 9 meisjes, 65 mannen,
10 vrouwen, 15 in auto's.
Totaal 168 jongens, 67 meisjes, 238 mannen, 37
vrouwen, 34 in auto's.
In totaal: 544 dooden. (In 1938 461 verdron
ken)
Gered werden of wisten zich te redden:
le kwartaal 31 jongens, 9 meisjes, 40 mannen,
9 vrouwen, 64 uit auto's.
2e kwartaal 74 jongens, 19 meisjes, 52 mannen,
11 vrouwen, 58 in auto's.
3e kwartaal 96 jongens, 41 meisjes, 67 mannen,
27 vrouwen, 124 uit auto's.
4e kwartaal 40 jongens, 11 meisjes, 60 mannen,
10 vrouwen, 90 uit auto's.
Totaal 241 jongens, 80 meisjes, 219 mannen,
57 vrouwen, 336 uit auto's.
In totaal: 933 gered. (In 1938 749 geredden).
Het aantal auto's bussen en vrachtauto's die
te water reden, was:
le kwartaal 37, 2e kwartaal 32, 3e kwartaal 37
en 4e kwartaal 58.
In totaal: 164. (In 1938: 148 wagens).
KINDERVOEDING.
Door .Kindervoeding" te Haarlem werden in
de week van 27/12—30/12 1939 verstrekt 2925
porties warm eten, n.l. in school: Rijksstraatweg
679, Weltevredenstraat 727, Zoetestraat 706,
Buitenrustlaan 472, Haarl.liedestraat 341.
Neerlands zout
èn tafelgebruik!
JOZO: het gejodeerde keuken
zout, dat door 'n niet te proeven
spoortje jodium een goede
waarborg tegen struma is.
Per pondspak: 8 ct.
NEZO: het zuivere, fijne keuken
zout, buitengewoon zuinig in het
gebruik.
Per kilopak 1 3 ct.
BOEKELO's TAFELZOUT:
her fijnste zout dat U kent!
Groote bus van 340 gr.: 15ct.
Mooie glazen strooier gevuld 10 ct.
De nieuwe bus van 200gram: 1 O ct.
n.v. kon. ned. zout industrie boei
(Adv. Ingez. Med.)
Vraag mijn merk!"
Vraag 't lékkere levertraanproduct
Sanostol in de flesch met hèar foto
er op! Want dè.t is het levertraan
product, dat smakelijk gemaakt
werd door toevoeging van sinaas
appelsap. Maar ook het eenige
levertraanproduct met de zoo
waardevolle vitaminen A. B, C en
DSanostol, noodzakelijk voor Üw
kind, onontbeerlijk ook voor U!
De „familieverpakking" van f. 2.75
is 2'/j X zoo groot als de bekende
flacon van f. 1.40. Dus voordeeliger
Het lékkere levertraan-product
BROCADES-STHEEMAN 8. PHARMACIA
(Adv. Ingez. Medj
Een herinneringsdag voor
Haarlemmermeer.
Op 5 Mei 1840 werd met de droogmaking
begonnen.
Op 5 Mei a.s. zal het 100 jaren geleden zjjn, dat
voor de droogmaking van de Haarlemmermeer de
eerste spade in den grond werd gestoken.
In de gemeente Hillegom kwam er op 5 Mei 1840
een ongewone groote volksmenigte bijeen, die zich
begaf naar de zijde van het groote Meer.
Eén onder hen was de Staatsraad mr. F. v. d. Poll,
voorzitter van de door den Koning benoemde com
missie van Beheer en Toezicht. Hem werd een sier
lijk bewerkte spade nagedragen. Op eenigen afstand
van den oever, achter de onder Hillegom gelegen
hofstede „Treslong" hield men stand. Om hem heen
vormde zich een wijde kring van belangstellenden,
die in gespannen aandacht luisterden naar de door
hem gesproken woorden. Hierop volgde een korte
stilte, daarna een herhaald en jubelend hoezee en
de plechtigheid, waartoe men bijeenkwam, was
geëindigd. Mr. F. v. d. Poll had de eerste spade in
den grond gestoken en daarmede de eerste der mil-
lioenen steken gronds ter droogmaking van de
Haarlemmermeer verwerkt.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE
RADIO-CENTRALE OP
WOENSDAG 10 JANUARI 1940.
Progr. i: Hilversum II.
Progr. II: Jaarsveld en Hilversum I.
Programma III: 8.09 Keulen. 8.20 Engeland.
9.20 Keulen. 9.50 Deutschlandsender. 10.10 Pau
ze of diversen. 1.20 Keulen. 12.20 Ned. Brussel.
2.20 Deutschlandsender. 2.50 Engeland. 3.20 Keu
len. 5.20 Boedapest. 6.05 Fransch Brussel. 7.20
Parijs Radio. 7.50 FranschBrussel-. 11.20 Parijs
Radio.
Programma IV: 8.00 Ned. Brussel. 9.20 En
geland. 11.20 Danmarks Radio. 12.20 Engeland.
1.50 Parijs Radio. 2.20 Danmarks Radio. 3.50
Engeland. 5.20 Motala of diversen. 6.20 Enge
land. 6.35 Parijs. 7.05 Engeland. 7.20 Keulen,
7.30 Danmarks Radio. 8.05 Engeland of diversen.
8,15 Motala. 9.00 Danmarks Radio. 9.20 Enge
land. 9.30 Beromunster, 9,50 Danmarks Radio,
1020 Ned. Brussel. 10.30 Deutschlandsender.
Progr. V.: 8.005.00 Diversen.
500.5.09 ScheveningenBer. Dep. van
Justitie. 5.09—7.00 Diversen.
7.008.00 Eigen gramofoonplatenconcer.t
Dansmuziek.
1.. Georgia's got a moon, The Six Swingers; 2.
Honey Chile, Nat Gonella; 3. Daydreaming, Bert
Ambrose. 4. Blue skies are round the comer. Jay
Wilbur; 5. My Own, Billy Cotton; 6. Chest-nut-
tree; Jack Hylton; 7. Sweetest song in the
world, Victor Silvester; 8. Two Sleepy people,
Bert Ambrose. 9. Higland Swing, Henry Hall.
10. Swinging in the corn, Nat Gonella; 11.
Rhythm in the alphabet, The Six Swingers; 12.
I got love, Bert Ambrose: 13. I-Ieartt and soul,
Jay Wilbur; 14. Swinging the fiddles, The
Ramblers; 15. You're as pretty as a picture, Bil
ly Cotton; 16. Love makes the world go round,
Jack Hylton; 17. It's D'Lovely, Victor Silvester.
18. While a cigarette was burning, Bert Am
brose; 19. Silver on the sage. Henry Hall; 20.
Who stole the jam, Nat Gonella.
8.0012.00 Diversen.
De Filmster en het hart,
door COR BANDT Szn.
E had flink wat rouge aangebracht. En er
bungelde een cigaret in haar mondhoek.
En haar hoed zoo een met veel veeren
en breede randen stond precies recht
op haar bewonderd hoofd. Want ze speelde vamp
hoofdrollen. En Straks Zouden Er Journalisten
Komen! Niet om haar zoomaar te interviewen
natuurlijkdat was iets voor gewone filmster
ren. Niet echter'voor een Madge Cuscuscus! Zij
liet zich niet zoomaar interviewen. Daar was ze
vamp voor. De heeren zouden straks worden ver
gast op eenglimp. U weet wel, zoo'n speciale,
héél snelle filmsterren-glimp. In Amerika vullen
ze er een front-pagina mee. Maar dat moest alle
maal zoo. Vanwege de reclame.
Madge Cuscuscus was zoo'n filmster, die alles
heeft verzekerd. Ze kon, zoo zei men, zich gemak
kelijk kleeden in haar polissen. Ze had een zoo
veel duizend dollars oogopslag en een dertigdui
zend dollars wiegel-tred! In elk gevalze zal
wel veel premies hebben moeten betalen.
Maar om kort te blijven. Het gerucht was ver
spreid, dat Zij er was en dat Zij in het Grand
Hotel logeerde. Madge Cuscuscus? In Holland?
Het was voor de actieve redacties genoeg. De zes
telefoonlijnen van het Grand Hotel waren van
dat moment af voortdurend in gesprek. Men in
formeerde. En de directie wist van niets. Want
Madge Cuscuscus was in-cog-ni-to! Althans voor
de reporters. „Maar" had de directie gezegd, „als
de heeren misschien een dame met platina-kleu-
rige haren en een heupwiegeltred en heel veel en
heel dure toiletten bedoelen
Toen waren de zes telefoonlijnen weer voor
normaal gebruik vrij gekomen. De journalisten
waren op komst. Men zou samendrommen in de
hall en zij zou zeer snel, maar vooral heupwiege
lend en elegant, van een vergeten èrgens in de
lift „zweven". Dat was voorloopig genoeg voor een
vette kop over twee kolommen.
[PTET was zoo gegaan. Ze had geflitst. Ze had
1L-1L geheupwiegeld en er was een verrast ge
mompel door de journalisten-rijen gegaan, daar
in de hall. En nu glimlachte Madge Cuscuscus
haar honderd-duizend-dollars-glimlach. Van
haar reclame-manager had ze gehoord, dat de
reporters zeer gedeprimeerd en onder protest uit
de hall waren verdreven. „Want ze hadden haar
toch zélf gezien!" En de filmster staarde voor zich
uit met dien blik, die zoo- en zooveel waard was.
Ze staarde zelfs, zonder er bij te denken, dat die
blik zooveel waard was. Want ze dacht aan Jan.
Niet dat die jongen haar iets kon schelenZe
vroeg zich alleen maar af, of hij nu zou komen
en of hij zijn excuses zou komen aanbieden. Men
wist hier in Holland, dat zij een Hollandsche was.
Dat ze zes jaar geleden heelemaal alleen, als een
arm maar reeds schoon meisje naar Amerika was
vertrokken. Dat ze daar aan die Gouden Poorten
van Hollywood had aangeklopt, dat een beroemd
maar snauwerig regisseur haar had bijgebracht
uit een flauwte, die gespééld was. Dat ze toen had
mogen „proefdraaien" en dat ze daarna een rolle
tje had gekregen. En daarna een grootere en nóg
een grootere en zelfs een hoofdrol en toen dat ze
beroemd was. Holland wist ook, dat ze aanzoe
ken van prinsen en zoo had ontvangen en afge
wezen. Dat alle huwelijks-geruchten op niets wa
ren uitgeloopen. En dat ze zeer bevriend was met
Garbo en dat ze die heel familiair Greetje noem
de. En haar secretaris had haar verzekerd, dat
het allemaal indruk had gemaakt. Ieder in Hol
land, vertelden ze haar, dwéépte met Madge Cus
cuscus. Ze dacht, dat ze dat wel prettig vond.
Daarom, zei ze altijd, lees ik zélf mijn Hollandsche
„fan-mail". Maar nooit was er een brief van Hem
bij geweest. Ze had er ook niet naar uitgekeken.
Want dat was al lang voorbij. Misschien was hij
wel getrouwd en had hij een paar kinderen.
Of was hij den verkeerden weg opgegaan. Of
was hij nog steeds chauffeur op zoo'n leelijke
vrachtauto. Het hinderde ook allemaal niks. Hij
had haar toen gezegd, dat hij haar geen dure flat
kon geven en dat hij ook niet tooveren kon en
dat hij heusch wel zijn best deed en dat de tij
den nu eenmaal slecht waren. Zij had toen ge
antwoord dat hij een nietsnut was en dat hij zich
moest ontwikkelen en nog meer leelijke dingen.
Zoomaar op straat. „Z ij zou dan wel toonen, clat
er voor vooruitstrevende menschen geen slechte
tijden bestonden. Maar als ze dan eenmaal rijk
zou zijn, behoefde hij ook niet meer bij haar aan
te kloppen". Toen was ze weggewandeld, koel en
zelfbewust, en zonder om te kijken. Vooral dat
laatste, dacht ze, herinnerde zij zich nog goed.
Hij had haar achterna geschreeuwd „Tot van
avond, Truus!" Want in werkelijkheid heette ze
gewoon Truus Jansen, 's Avonds was ze al ver
trokken en h o e. Dat kon ze vanavond weer in de
kranten lezen.
Zes jaren van roem lagen nu achter haar, dacht
Madge, zes lange jaren ook van eenzaamheid,
vond ze. Maar dat hinderde niks. Zij, Madge Cus
cuscus, zou hèm en velen van haar vroegere ken
nissen uitnoodigen een voorstelling in het mooiste
en meest luxueuse theater van Nederland bij te
wonen. Ze zou hem toonen dat hij toen ongelijk
had. In dat theater, daar op het tooneel, zou zij
hem eerst bekoren door haar spel, meende ze, en
dan hem bedanken voor de gelegenheid, die hij
haar had geboden beroemd en rijk te worden,
MsT tilnnn/l/T tó^T(20j)
nnnnn/iriiwinnflnl?
Mijnheer Dinges was opgetogen toen zijn
vrouw zich, gekleed voor den tocht, kwam
aanmelden. Ze zag er echt sportief uit,
uitstekend gekleed voor een reis per
tandem door Nederland. Nu ging hij zijn
spulletjes ook gauw in orde maken, dan
konden ze den volgenden dag vertrekken.
Den volgenden ochtend, in alle vroegte,
stond het echtpaar, gepakt en gezakt,
voor de woning. De buren, die al 't noodige
gehoord hadden, stonden allemaal te kij
ken. Bit) keken mevrouw en mijnheer
Dinges naar de fonkelende tandem, waar-
ea vele goede weaschen wegreden,.
Met een flink gangetje reden ze hun
woonplaats uit en den grooten straatweg
op. Het begin was kostelijk, want het
zonnetje scheen al 'ekker, ook al was het
nog erg vroeg. In een uitstekende stem
ming fietste 't tweetal dan ook doofi»
Hot
oCitï VE
EC?(.ORE.r>
plf\ATS liEM
Hij zou dan zijn tegenwoordige armoede vcj
en hij zou weten wat vernedering was. Tenzi
hij hier naar het hotel kwam en haar zijn
ses aanbood. Maar ze had reeds geïnformeerd
theater het mooiste, het beste en het duurste j
Ze wist het al „Light Palace" heette het. Di
zou ze dien aap van een jongen vernederea
zou wraak op hem nemen, omdat hij haar
zoomaar had laten gaan, hoewel hij ook niet
weten had dat zij het toen werkelijk meende
De telefoon stoorde haar in de wreede ged
ten gang. Het was haar reclame-manager.
Cuscuscus, ik heb een klein plannetje voo
opgezet. Overal in bet land hangen we gr.
borden en plakkaten op. En daarop zetten
„Zij komtMéér niet. Dat doen we veei
dagen lang. Bovendien reserveeren we e
avond in alle Nederlandsche kranten een n
pagina met „Zij Komten in de bioscd
draaien we reclame-films en lantaarn-plas
met niets anders dan „Zij IkomtWe zo)
ze stapel nieuwsgierig maken. Infcusschen zi
Light Palace goedkoop zien te krijgen. Misse
betaalt men mij een half millioen voor
avondenO.K.?"
„Swell!" zei de vamp en het leek net of
oogen een beetje mat waren.
Ze vertelden haar, dat men geen flauw
had wie „Zij" was. Men giste, men vermoe
maar altijd verkeerdhet was een doorsla
succes geworden. Alleen zei men, wilde
Light Palace zelfs niet voor één avond geven
ook niet als men er geld bij legde. Onder
voorwaarde. Ook het op één na het beste the
kon men niet krijgen. Zelfs niet toen Light Pa
hoorde, dat „Zij" Miss Madge Cuscuscus
„Dan nooit" had men ten antwoord gekre
„Dan ga ik er zélf heen!" zei Madge Cuscu
woedend.
En ze ging er heen. Met heel haar schoonl
met al haar verzekerde ledematen en oogoi
gen en zoo. Ze bleef lang weg. Héél lang. En
haar reclame-manager eindelijk maar eens
belde, kreeg hij meteen zijn congé. Het geld
den terugtocht lag klaar. Want dat Jan nog
theater-directeur en eigenaar zou worden
daarop had Zij nooit gerekend en dat hij
was geworden door haar filmstja, dat
nu eenmaal zoo'n samenloop. En dat haar
niet aan den buitenikant zat, maar op de g*
plaats en dus ook niet verzekerd was....
was nóg zoo'n gelukkige omstandigheid.
En dat Madge Cuscuscus' aanstaande man
nog eigenaar van een tandpastafabriek was
en daax-om kon profiteeren van de gemai
reclame van „Zij Komthet is het las
feit, dat deze geschiedenis zoo gelukkig ma
Want hij ging voort met reclame maken.
Komtde nieuwe Tandpasta Climsnel!"
COR BANDT Sz
(Nadruk verboden.
Auteursrechten voorbehouden
Rheumotische pijnen
"AKKERTJES" werken niet al
leen pijnstillend maar ze ver
wijderen ook de stoffen, die Uw
rheumatische pijn veroorzaken.
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Reda\
zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet J
plaatst, wordt de kopij den inzender niet teri
qegn~'°n.
Slotwoord inzake Don Quichote
Het is niet mijn bedoeling cip te komen tea
het naschrift van Dr. Schroder bij mijn opij
over de vraag: „Wie wordt door Don Quichote
beeld gebracht?"
Tot recht verstand moge dienen, dat
Schröder nu gewaagt van: „een (ik spatie
Don Quichote en niet meer van: „De groote I
Quichote, die de wereld genezen zou".
Had hij dit dadelijk gedaan, dan zou ik
schouders hebben opgehaald en 't mijne hebl
gedacht.
Maar: „de groote D. Q." is geheel iets and<
Wie hiermede en nog wel in een artikel vj
na Kerstmis bedoeld werd, behoef ik niet
zeggen. Hiertegen ging mdjn protest, want
noemde ik en noem ik nog een profanatie.
A. VAN DER FLIEEji
In mijn artikel sprak ik over „den een»
(en niet: den groot-en) Don Quichote; in m
naschrift over „een Don Quichote". Is dit v
schil groot genoeg een discussie te wettigen!
Met het slot van mijn beschouwing heb
niets anders bedoeld dan: het idealisme bli
bestaan, ondanks alles. Laten we toch gen(
idealist zijn om te vertrouwen dat eens
idealisme over de wereld zal zegevieren.
Met den mensch die naar het ideaal streii
behoeft geenszins Jezus bedoeld te zijn en
is ook in het gehel niet mijn bedoeling geweeji
SOHjRoDER.
.(Discussie gesloten, Red. HD.£
