JMmschmm
2>e cwvdèie aan een (begaafd
Generaties gaan, mr. Chips blijft.
legissewi
Vrijheidsheld of
struikroover?
Lachen
en griezelen.
Engelsche Muziek uit de
16e en 17e eeuw.
INGEZONDEN
/TUKKEN
H A 'A R E E M'S D A G B E A D"
William Dieterle schiep
„ZOLA",
„PASTEUR"
en „JUAREZ".
Xii uieed eecst opgeleid
uooc glazenmaker.
William Dieterle tijdens de
opnemingen van zijn jongste
film „De gebochelde van
Notre Dame" met Charles
Laughton in de hoofdrol.
Wilhem 'Dieterle is op 15 Juli 1893 in Rhein-
pfalz (Duitschland) geborenHij is het negende
en laatste kind van arme ouders. Hij ging korten
tijd op school, om nadien als timmerman en
glazenmaker opgeleid te worden.
Als jongen van 10 jaar voerde hij tooneel-
stukjes op in een schuur, bijgestaan door zijn
broertjes en zusjes. Hij was van plan acteur te
worden, maar zijn moeder vond, dat hij eerst zijn
vak goed moest leeren, alvorens aan het tooneel
te gaan. Dus hield hij zich bij zijn schaven en
stopverf, tot hij examen als gezel had gedaan.
Toen was voor hem de tijd gekomen om aan het
tooneel eimplooi te zoeken.
Hij vond dit bij een schmiere-troep, doch
werkte zich op. Weldra speelde hij in München,
Zurich en Heidelberg op groobere tooneelen. In
1918 engageerde Max Reinhardt hem onder
wiens leiding hij in klassieke en moderne stukken
optrad. In 1921 maakte hij zijn filmdebuut en
in dat jaar, op zijn verjaardag, trouwde hij met
de Duitsche actrice, Charlotte Hagenbruch. Hij
werd in 1926 filmregisseur en speelde ook hoofd
rollen in films, die hij produceerde.
Vele jonge acteurs en actrices werden door
hem onbdekt. Mariene Dietrich speelde haar
eerste filmrol onder zijn leiding. Toen zijn con
tract met Universal in Duitschland geëindigd
was, ging hij met een contract van Warner Bros
naar Hollywood, om er Duitsche filmversies te
maken. Zoo regisseerde en speelde hij de hoofd
rol in de Duitsche verfilming van „Sea Beast".
Zijn succes had als resultaat,, dat Warner Bros
hem ook als regisseur voor Engelsche films con
tracteerde. „The Last Flight" met Richard Bar-
thelmess, „Her Majesty Love" met Marilyn Mil-
Deze in kleuren opgenomen flim is wel in staat
om avontuurlijke, en ook minder avontuurlijke,
geesten sterk in spanning te houden. „De Wreker"
speelt in de Vereenigde Staten en geeft in een paar
wrange beelden de werkmethodes van een paar
agenten van een maatschappij van een aan te leggen
spoorweg weer tegenover de boeren, die daar hun
land en bezittingen hebben. Ze worden gedwongen
hun grond af te staan
1 tegen een belachelijk
Cinema I la§en Priis- Ze z-™hten
J voor de dreigementen
der agenten, behalve de
gebroeders Frank en Jesse James, twee stoere kna
pen die de trucs van den hoofdagent kennen en
hem met gelijke munt betalen. En daarmee is het
conflict geboren. Herhaaldelijk komt het tot botsin
gen tusschen de gebroeders James en hun volge
lingen aan de eene zijde en de spoorwegmaatschap
pij aan de andere zijde. Van 'eerlijke, flink werken
de boerenjongens worden ze treïnroovers eerst,
hetgeen van hun standpunt gezien nog eenigszins
te verdedigen is, daar de spoorwegmaatschappij hun
groot onrecht heeft aangedaan. Maar daar blijft het
helaas niet bij. Later gaan ze over tot bankroof en
wordt Jesse leider van een bende, die de geheele
streek onveilig maakt. Het duurt niet lang of hij
wordt vogelvrij verklaard en een groote premie
wordt op zijn gevangenneming uitgeloofd. En het
blijkt wel. hoe zijn menschen hem hoog hebben en
vereeren. Geen enkele denkt er zelfs maar aan, om
hem uit te leveren, hoewel de premie heel verlei
delijk is. En wij, toeschouwers, kunnen het ons best
begrijpen, het is een boef, zeker, maar een sympa
thieke boef, het zou ons aan het hart gaan, als hij
gegrepen werd.
Het leven van een vogelvrij verklaarde is echter
het leven van een voortdurend opgejaagd dier, nooit
ergens rust, in iedereen een verrader zien, en ieder
een wantrouwen. Degeen, die daar nog meer onder
lijdt dan hij, is zijn meisje, later zijn vrouw. Ze be
zweert hem zijn straf uit te gaan zitten; daarna
kunnen ze een mooi en rustig leven lijden. Ook
waarschuwt ze hem, dat hij innerlijk aan het ver
anderen is en slecht gaat worden. Hij luistert naar
haar, maar bedrog maakt, dat hij wel uit moet bre
ken en het oude leven begint weer. Tenslotte maakt
een schot van een verrader een einde aan Jesse's
leven, juist toen hij zich met vrouw en kind op
maakt om naar Californië te gaan en daar een nieuw
goed leven te beginnen.
Een uitstekende film vol spanning met fotogra
fisch prachtige opnamen, Tyrone Power en Henry
(Fonda als Jesse en Frank James.
In het voorprogramma o.a. een Buster Keaton-
fiim, die het bijzonder goed deed, er is om ge
schaterd. Bijzondere aandacht voor het filmpje
-Cunis"!
Ier, „Man Wanted" met Kay Francis, „Jewell
Bottery" met William Powell en Kay Francis en
„The Crash" met Ruth Chatterton kwamen on
der zijn productieleiding tot stand.
Hij geeft ei- de voorkeur aan films te regissee-
ren. „Florence Nightingale", „The Making of
O'Malley", „Another Dawn", „Louis Paste ui"'',
„Emile Zola", The River Is Blue" en „Juarez"
behooren tot zijn bekende werken. Voor RKO
Radio Pictures heeft hij onlangs „De klokkenlui
der van Parijs" met Charles Laughton geënsce
neerd
Een zonnige geschiedenis.
Rembrandt
In „Pip met vacantia" (The Under-Pup, zooals de
oorspronkelijke titel luidt) is Gloria een eenvoudig
meisje, P.ip-Emma geheeten, dat door het winnen
van den eersten prijs voor een opstel in de gele
genheid wordt gesteld
haar vacantie door te
brengen in een luxe
kamp, waaraan verder
uitsluitend millionnairs-
dochters deelnemen. Aanvankelijk wordt zij in het
kamp slechts geduld, omdat het nu eenmaal niet
anders kan, maar allengs na tal van moeilijkheden
weet Pip door haar eerlijkheid, gevoelig' hartje en
spontaan handelen haar vijandinnen voor zich te
winnen en tenslotte wordt ze zelfs in de club der
„Pinguïnnen" opgenomen en mag ze ook hun uni
form dragen. Naast het voortreffelijke spel van
Gloria Jean zou ik in de eerste plaats ook Pip's
grootvader willen noemen, welke rol zeer knap en
gevoelig wordt vertolkt door C. Aubrey Smith:
verder ook Robert Cummins als de gymnastiek-
leeraar en Nan Grey als de assistent-leidster van
het kamp. Deze beide laatsten zorgen tevens voor
een liefdesgeschiedenisje in deze film. Al met al
een film van vroolijke, jeugdige charme en humor,
geregisseerd door Richard Wallace.
Variété in Rembrandt.
Op het tooneel de „Vier Misley's", Italiaansche
acrobaten, die verbluffende staaltjes van acroba
tiek laten zien en daarmede een welverdiend succes
oogsten, want hun nummers zijn in alle opzich
ten af.
Frans Hals
Het schijnt dat het jeugdige 11-jarige filmster-
retje Gloria Jean een tweede Deanna Durbin zal
v/orden. Deanna is nu de kinderschoenen ontwas
sen, maar zij heeft in Gloria Jean een zeer goede
plaatsvervangster gevonden zoowel wat haar stem
betreft, als ook haar kinderlijke charme en gevoelig
spel.
Griezelen en lachen, dat kunt ge bij het aanschou
wen van de film „De Kat en de Kanarie". Uw gevoel
voor logica zult ge echter thuis moeten laten. De ge
schiedenis speelt zich af in een oud vervallen en
afgelegen huis. Hier komen 10 jaar na den dood
van den eigenaar eenige familieleden tezamen om
kennis te nemen van den inhoud van het testament,
dat een charmante nibht als eenige erfgenaam aan
wijst. Daar is evenwel een bepaling aan toege
voegd: wanneer deze erfgename binnen een maand
tijds sterft gaat de erfenis over naar dengene, wiens
naam in een enveloppe is geschreven. De notaris
en de-zonderlinge huis
houdster weten dat de
enveloppen geopend zijn
geweest. Maar door wie?
Blijkbaar door dengene,
die als tweede in aanmerking komt voor de erfenis,
en die derhalve belang heeft bij den dood van het
nichtje. In het huis wordt dan het spel van de Kat
(de moordenaar) en de Kanarie (de erfgename) ge
speeld, en dat spel zit vol griezelige momenten. Op
de meest onverwachte plaatsen openen zich deuren,
worden grijpende handen uitgestoken, verdwijnen
menschen. Het licht gaat aan en uit. de oogen van
een schilderij bewegen, er wordt een verborgen
schat gevonden, de vermiste notaris valt dood uit
een kast, er klinken gillen en gongslagen door het
huis, enfin er is van alles voorhanden dat u de stui
pen op het lijf jaagt, wanneer u althans niet te nuch
ter bent voor dergelijke „thrillers". Op de meest
spannende momenten worden verlossende komische
woorden gesproken. Paulette Godard, de vrouw van
Charley Chaplin, speelt de rol van de nicht zeer
goed en ook de andere bezetting is goed verzorgd.
Vooral de rol van de huishoudster is juist in de
thriller-sfeer gehouden.
In het voorprogramma zien we o.m. een film over
hondendressuur, een één acter, die tot meezingen
noodigt,' en nieuws, waaronder een voortreffelijke
Polygoonreportage van recente ijs-evenementen.
Vorige week werd de film „Goodbye Mr. Chips"
in de rubriek „Groote films werpetn haar schaduw
vooruit" besproken en gewaardeerd als een film
schepping. waarin de elementen, die tot kunst lei
den, en die, welke naar publiek succes voeren,
aanwezig zijn.
Mr. Chips geeft les aan een college, een kost
school in Engeland, en generatie na generatie wordt
mede via zijn handen voor de samenleving groot
gebracht. De belevenissen van Mr. Chips (een af
korting van zij neigenlijken naam Chipping) zijn.
door James Hilton beschreven, en deze boekjes
zijn beroemd geworden. We wezen er reeds op dat
de kracht van deze film gelegen is in de symbo
liek. De regisseur Sam Wood is er in geslaagd van
Mr. Chips boven het „locale geval" .uit een sym
bool te maken van den. vooruitgang der mensch-
heiid.
Mr. Chips is verheven, tot een personifieering
van hen, die de jeugd opvoeden, de onderwijzers
en leeraren.
Robert Donat, die ons
als dokter in „De Cita
del" reeds zooveel
schoons schonk, brengt
de figuur van Mr.
Chips tot een intens leven, dat gelijk elk symbool
in onze herinnering onvergetelijk zal zijn. Wan
neer ge deze film gezien hebt en er aan terug denkt
maakt ge in een oogwenk dien gang van dezen
mensch door de jaren weer mee. Ge ziet hem ver
grijzen, ge ziet generaties gaan, maar hem blijven.
Luxor
Hij deelt wat de eene generatie in den levensstrijd
gewonnen heeft aan de volgende mede.
De vrouw in het leven van dezen man, die juist
wanneer hij dreigt te verstarren in zichzelf, ver
bitterd door teleurstellingen, door liefde en mild
heid hem weer in goede banen, die naar de toe
komst leiden, weet te brengen, wordt door Greer
Garson met een ontroerende fijnheid uitgebeeld,
Deze film komt in dezen tijd als geroepen. Zij
brengt juist datgene, dat ondanks alle afspraak,
door de jaren heen blijft, op een gave wijze tot
uitdrukking. Het Amsterdamsche publiek heeft
een dozijn weken voor volle bioscoopzalen gezorgd.
Moge Haarlem dit voorbeeld waardig volgen.
Charlie Chaplin als winkelchef.
Moviac geeft Charlie Chaplin deze week weer
eens een kans. Op de Chaplin eigen manier oefent
hij het beroep van winkeldief uit. Overbodig na
tuurlijk te zeggen, dat hij met de allerbeste be
doelingen en met het
goedwillendste gezicht
van de wereld weer de
noodige onhandigheden
uithaalt, waardoor hij
zijn omgeving tot aan de grens van de wanhoop
brengt.
Natuur-, teeken- en muziekfilms en gramofoon-,
platen voltooien het programma.
Moviac
Een hoogst interessanten avond heeft de Ver-
eeniging „Geloof en Wetenschap" haren leden en
genoodigden bezorgd met een concert, waarop uit
sluitend Engelsche muziek uit de 16e en 17e eeuw
ten gehoore gebracht werd.
Hoogst interessant: vooral uit een historisch oog
punt. Een opera van Henry Purcell (1658'95) te
kunnen hooren (zij het dan in concertvormzou
alleen reeds loonend zijn voor het trotseeren der
barre kou bij een gang naar'en van den Stads
schouwburg. Want. wat, behalve een paar orkest
stukken, kennen wij eigenlijk van dezen componist,
die reeds een grootheid was, toen Bach en Handel
nog in de wieg lagen? Maar er was Vrijdagavond
nog heel wat meer te hooren: stukken in dansvorm
uit Purcell's Opera „The fairy Queen", oud-Engel-
sche madrigalen, composities der virginalisten en
een humoristische, op uitroependen Londensche
marktschreeuwers gebouwde Fantasie voor koor en
strijkorkest van O. Gibbons (15831625).
Een aantal leden van het strijkersensemble onzer
H. O. V. opende onder leiding van den Utrechtschen
musicus Jan Smit den avond met 9 stukken uit
„The fairy Queen". Een eigenlijke Suite vormden
deze stukken niet: daarvoor ontbrak zoowel de
eenheid van toonsoort als de geijkte opvolging. Een
direct verband met de aan Shakespeare's „A Mid-
summernightsdream" ontleende stof was er veel
minder uit. te hooren dan uit Mendelssohn's beroem
de muziek. De stijl nadert dien van Handel. De
uitvoering leek wat vlak; rijkere schakeering zou
wellicht meer afwisseling en, in de Chaconne, wat
meer climax hebben kunnen brengen.
Meer kleur kwam met de door Het Utrechtsch
Madrigaalkoor gezongen werkjes van Bateson,
Weelkes, Willbye en Tomkins. De leider Jan Smit
heeft met dit, waarschijnlijk, althans grootendeels
uit dilettanten bestaand koor, zeer respectabele
resultaten weten te bereiken, die, wat dezen
a capella gezongen nummers betreft, culmineerden
in het bewegelijke en moeilijke, maar zeer goed uit
gevoerde „Cusca in thy starry eyes" van Tomkins
In de andere drie was de zuiverheid niet altijd vól
kernen bevredigend.
De cembalist Hans Philips, die ook het continuo
bij het strijkorkest verzorgde, speelde als clavecin-
solist eenige stukken uit de klassieke verzameling
„The Fitz William Virginal Book", en daarna een
Toccata van Purcell: de eerstgenoemde zonder ge
bruik te maken van de knie- en knopregisters-
pedalen had 't clevecin, dat hij bespeelde, niet
het andere met afwisselende registratie. Het in
strument was zeer zwak van toon, vooral in de bas
en de monotone klank was oorzaak dat de voor
drachten me niet zeer boeiden. Overigens konden
we in „His Humour", een muzikale karakteristiek
der verschillende menschelijke temperamenten be
merken, dat het daarmee in den goeden ouden tijd
nie.t zoo'n erge vaart liep, en dat zelfs de uitgelaten
heid nogal gedwee geweest moet zijn.
Marktgeschreeuw is in den loop der tijden door
verscheidene componisten humoristisch getoonzet.
Iti „London Street Cries" heeft Gibbons dit geestig
gedaan; doch het kwam me voor, dat de uitvoering
veel drastischer had kunnen zijn, en de uitspraak
scherper. We moesten nu vaak zoeken waar we
eigenlijk aan toe waren.
Het hoogtepunt hunner prestaties bereikten zoo
wel het Utrechtsch Madrigaalkoor als het strijk
orkest in de vertolking der opera. „Dido and
Aeneas". Het koor gevoelde zich met den steun van
't orkest blijkbaar veel vaster dan bij den a capella-
zang en gaf onder Jan Smit's inspireerende leiding
het karakter der verschillende koornummers goed
weer. Maar het allerbeste gaven de solisten te ge
meten. Iza Maas Geesteranus als dramatische so
praan in de partij van „Dido", Dod HüskenReu-
derink met zuivere coloratuur en mooie stemvor-
ming in de mezzosopraanpartij van „Belinda"; Roos
Boelsma, een der meest vooraanstaande onder de
jongere altzangeressen in haar temperamentvolle
uitbeelding der partijen van „A Sorceress" en van
„A Spirit" en Laurens Bogtman, prachtig van stem
en expressie in de partij van „Aeneas". Daarbij slo
ten zich de sopraan Gretha van Ooyen en de mezzo
Marie Lansdorp beiden leden van het Utr.
Madr. Koor waardig aan.
De dramatische kracht dezer muziek is voor onze
moderne, aan heftiger accenten en uitingen gewen
de ooren, niet groot. Toch treffen sommige
deelten ondanks den eenvoud door de oprechtheid
van Purcell's muzikale taal; de slotzangen zijn zelfs
aangrijpend. Deze, benevens de Orkest-Ouverture
vormden voor mij de mooiste stukken van het
werk.
In den tekst troffen mij enkele regels door hun
diepen zin. Wie zou bij de woorden: „Als vorsten
zich vereenigen, welk heil voor hun staat. Zij ver
winnen den vijand en tevens het lot" ik geef de
Nederlandsche vertaling niet denken aan de
edele poging van onze Koningin en den Koning der
Belgen om den vrede te winnen? En is: „Hoe groote
geesten toch zichzelf misleiden en juist het heil
ontvlieden, dat zij 't vurigst wenschen" ook niet
een uitspraak, die telkens weer bewaarheid wordt'
Weer andere regels schenen me raadselachtig. Ik
heb nooit geleerd, dat Troye aan Latium's strand
lag, of Carthago in Italië. Maar dat zijn kleinighe
den, onbeteekenend in vergelijking met het vele,
dat we dezen avond hebben mogen genieten.
K. DE JONG.
Haarl. Weer- en Sterrekundige
Kring.
Vrijdagavond sprak Dr. S. W. Visser uit De Bilt
voor de leden van den Kring in Hotel „Lion d' Or'
te Haarlem over den Golfstroom.
Mededeelingen over het bestaan van den Golf
stroom dateeren al van de 16de eeuw; die kwamen
van de Spanjaarden, die dezen stroom in 1513 ont
dekten. Reeds in 1519 maakte Alaminos er doelbe
wust gebruik van om de terugreis naar Europa te
bespoedigen. De eerste temperatuurmetingen wer
den omstreeks 1770 verricht door Benjamin
Franklin; meer systematische onderzoekingen da
teeren echter pas uit de tweede helft der 19de
eeuw. Het zijn de atlassen van het Instituut in De
Bilt, die, dank zij de uitnemende waarnemingen
van Nederlandsche scheepsofficieren, op dit gebied
de eerste plaats innemen.
De groote stroomen op den Atlantischen Oceaan
zyn niet zoo scherp begrensd, als men ze meestal
de studieboeken ziet afgebeeld. Alleen de equa-
toriaalstroom, de stroomen in de Caribische Zee en
de Golf van Mexico en de eigenlijke Golfstroom tot
voorbij New Foundland zijn krachtig en bestendig,
maar oostelijk van de groote Banken wordt de
stroom grillig en zwak. Dit feit heeft den Franschen
oeeanograaf La Danois gebracht tot de opvatting dat
de golfstroom daar in het geheel niet meer bestaat,
maar zijn beschouwingen over de wijze, waarop
dan toch de onmiskenbare invloed op het klimaat
was West-Europa tot stand komt, houden geen
steek.
De Duitscher Wüst heeft erop gewezen, dat uit
scheepswaarnemingen alleen de oppervlaktestroo-
men kunnen worden afgeleid, die natuurlijk afhan
kelijk zijn van de heerschende winden en dus ver
anderlijk. De eigenlijke stroom ligt volgens hem op
200 M. diepte, wat hij vond uit bepalingen van het
zoutgehalte. Hier blijkt inderdaad een stroom te
loopen, die warm water van tropischen oorsprong
tot op de kusten van Spitsbergen en het Noorden
van Noorwegen brengt; en deze dieptestroom is het,
die van zoo groote beteekenis is voor het klimaat
van West-Europa.
Spreker ging nog wat dieper in op een paar
eigenschappen van den golfstroom; na de pauze
behandelde hij de weersvoorspelling op langen ter
mijn en de beteekenis van dezen stroom daarbij.
We noemen hier slechts het verband dat bestaat
tusschen de kracht van den Noordoostpassant in
den zomer en den daarop volgenden winter in West-
Europa, wat in 1917. door Gallé werd aangetoond.
Zondagochtendvoorstellingen.
Zondagochtend worden in Haarlem de
volgende filmvoorstellingen gegeven:
PALACE: „Sneeuwwitje".
REMBRANDT: „Met Jan P. Strijbos op
avontuur".
LUXOR: „Muiterij op de Bounty".
Militairen van Urk in Lemmer
aangekomen.
De vijftig militairen, die Vrijdagochtend van U
zijn vertrokken, zijn 's middags omstreeks half
in Lemmer aangekomen.
Eén der militairen was onderweg onwel gewor&
Met een ijsvlet, die zich toevallig ter plaatse bevo:
is hij naar Urk teruggebracht.
CONTACT-COMMISSIE VOOR FINANCIEEL!
BELANGEN IN HET BUITENLAND,
De minister van Financiën heeft ingesteld e
commissie van advies en coördinatie voor de b
handeling van vraagstukken van financieelen aa:
waarbij Nederlandsche belangen in het buite
land zijn betrokken.
Tot voorzitter tevens lid der commissie is b
noemd: mr. L. J. A. Trip, president van de N
derlandsche Bank.
SCHRIFTELIJKE VRAGEN.
De heer Woudenberg heeft de volgende vrag(
gesteld aan de ministers van Defensie en van S
ciale Zaken:
1. Is het den ministers bekend,
dat tengevolge van defensie-maatregelen in
gemeente Kruiningen talrijke arbeiders werklo
zijn geworden;
dat daarvan meer dan honderd landarbeiders, d
jarenlang vast werk hadden en ook des winte
niet in aanmerking behoefden te komen voor ui;
keering door het orgaan der steunvei-leening
genoemde gemeente, thans reeds vanaf 1 Dccemb
1939 geen enkel inkomen hebben en verstoki
bleven van schadeloosstelling of steunuitkeering.
dat de gezinnen dier genoemde arbeiders die
tengevolge in grooten nood verlceeren?
2. Is de regeering bereid genoemde arbeide:
hetzij op grond van de bepalingen, geldend in gj
val van inundatie, schadeloos te stellen, hetzij dot
middel van het orgaan voor steunverleening
ondersteunen, daarbij rekening houdende met
omstandigheid, dat genoemde arbeiders sedert
December 1.1. zonder eenig inkomen zijin?
Voor den inhoud dezer rubriek stelt de Redact
zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst of niet gt
plaatst, wordt de kopij den inzender niet teru$
gec-'-re.
Spoorwegovergang bij de
Westergracht.
Geachte redactie.
Ondergeteekende meent, dat het aambevelin
verdient, door middel van uw blad, aandacht
schenken aan den spoorweg-overgang gelegen bi
de Westergracht. Dagelijks passeert hij dezen we
en het gebeurt maar zelden, dat er niet behoeft
worden gewacht. Het mag bekend zijn, dat rangee
ren veel tijd neemt en vele minuten gaan daar voo
anderen verloren.
Ook wil inzender nog even memoreeren, di
deze overweg de eenige weg kruist, die de ver
binding van centrum naar West vormt. Weliswaai
is dit gedeelte ook te bereiken door middel V8
den Zijlweg doch deze is gedeeltelijk eigendom de
gemeente Bloemendaal. Daardoor is dus een ta
melijk groot gedeelte der gemeente Haarlem doe;
dezen overweg geregeld afgesloten. De ophoogini
van den spoordijk zal wel weer eenige jaren uit
gesteld worden wellicht ook door den toestand. Al
twintig jaar geleden werd er gesproken over op
hooging van deze baan, dus enkele jaren meer o
minder hindert dan ook niet. Dat deze toestand
den duur echter zeer lastig is, ondervinden s
bewoners van Haarlem-West.
Bij de spoorwegovergangen aan de Zandvoori-
sche laan en in Bloemendaal is dit bezwaar inder
tijd ondervangen door een tunnel.
Indien dit plan naar voren wordt gebracht, stuit
het wellicht op de belofte voor een latere ophoo-
ging. Een luchtbrug is nu ook niet zoozeer op prijs
te stellen omdat dit voor voetgangers en fietsers
hinderlijk kan zijn maar ik vermoed, dat indien
aan beide zijden wachtlokalen gebouwd zoude?
worden, al is dit maar voor tijdelijk vele bewoners
hier dankbaar voor zouden zijn. Laat men het dan
zoo maken, dat ook bij het wachten, de rijwielen
behoorlijk droog kunnen staan. Vooral bij dl
weersomstandigheden van de laatste weken, laat dj
toestand heel veel te wenschen over.
Ruimte om dergelijke gebouwen te plaatsen is
daar werkelijk wel te vinden. Men kam het aanwe
zige hek of de afscheiding van de spoorbaan even
tueel verplaatsen.
Met dank voor de plaatsing.
Hoogachtend,
M. ANT. LEMMERS.
DE NOOD DER VOGELS.
De winter regeert op strenge wijze, ook in onze
omgeving. Zoo nu en dan dooit het een enkelen
dag, -doch daarna zet de vorst weer streng
De bovengrond is reeds weken lang stijf be
vroren en die laatste dagen dekt in boseh en
een dikke sneeuwlaag alles af.
De mensch weet de nadeelen van den wintel
grootendeels te overwinnen, doch de dieren in
het veld en vooral de zwakke vogels hebben in
strenge winters een zeer moeilijken tijd. Door de
koude hebben zij meer voedsel n-oodig oan vol
doende lichaamswarmte te ontwikkelen. De
meeste vogels kunnen thans echter hun natuur
lijke voedsel niet vin-den, daar de grond vol'
sneeuw ligt en bovendien hard bevroren "is. Zon
der hulp van den mensch vermageren de vogels
ziend er oogen en velen sterven na korten tijd'
van honger en koude.
Komt daarom in deze wintersche dagen onze
kleine gevleugelde vrienden te hulp. Geef den
vogels bijvoorbeeld wat brood, kaasresten, ge
kookte aardappelen of gekookte rijst, zaden en,
aan de insecteneters wat lijstervoer. Strooi dit
voeder zichtbaar steeds op dezelfde plaatsen,
geef op verschillende plaateen en verspreid het
voedsel. Zorg dat de groote troepen meeuwen en
kraaien niet in korten tijd alles kunnen opeten
wat in.hoofdzaak bestemd was voor de kleinere
zwakkere vogels. Geef daarom bijvoorbeeld
vroeg in den ochtend.
Strooi in de tuinen, doch ook in parken, daar
honderden vogels daar verblijven en er vaak niet
toe komen de woonsteden der menschen op te
zoeken. Strooi niet uitsluitend in voederhuisjes,
vele vogels zijn daaraan niet gewend.
Help thans de vogels en zij zullen u spoedig
door hun zang en het wegvangen van allerlei
insecten beloonen.
G. H. E. E.
