HET VERKEER AAN
BANDEN GELEGD.
Strijd om Atlantis
Willy Reese
'A
door
15
Op deze enorme vlakte zal een reusachtige stad
verrijzen. In de caissons zullen de installaties
worden gebouwd, die de stad van verwarming,
verlichting, water en energie zullen hebben te
voorzien. Een net van onderaardsche wegen zal
het geheele fundament doorsnijden. Een groote
haven zal worden aangelegd, evenals een vlieg-
haven voor luchtschepen, vliegbooten en land-
vliegtuigen. Hooge torens zullen voor de radio
verbinding met het vasteland worden gebouwd.
Geweldig zoeklichten zullen de vliegmachines en
luchtschepen den weg wijzen. Slechts wolkenkrab
bers zullen worden opgericht. Breede avenues zul
len de stad doorkruisen. Stalen muren zullen de
stad tegen de zee beschermen. En daar de warme
golfstroom langs deze drijvende metropolis trekt,
zal er voortdurend een mild klinftiat een eeuwige
lente heerschen. Een weelderige plantengroei, een
zee van groen zal de avenues en pleinen omzoo
men. Atlantis zal de grootste luxe-hotels, de beste
schouwburgen en bioscopen, de modernste amuse
mentsgelegenheden hebben. De elite van de ge
heele internationale kunstenaarswereld zal in
Atlantis haar kunst vertoonen. Atlantis zal het
trefpunt van de elegante wereld worden.
Zoo had Underwood gesproken Underwood
en zijn pers. De massa luisterde verwonderd. De
kranten maakten gebruik van de conjunctuur.
Met enorme snelheid roteerden de kilometers
lange papierrollen door de persen. De krantenbe
zorgers op de straathoeken deden goede zaken.
De bladen werden hun nog vochtig uit de handen
gerukt. Overal sprak men over de drijvende stad
Atlantis. Te New York, te Londen, te Berlijn, te
Parijs, te Weenen, te Amsterdam; aan het ontbijt,
op weg naar het werk, in den winkel, in de bus, in
de tram, in de ondergrondsche. De onderwijzer
wees op de kaart aan de leerlingen, waar men
den eersten caisson van de drijvende stad had ver
ankerd. Werkloozen hoopten op arbeid. Vrouwen
debatteerden over de vraag of voortaan Atlantis
of Parijs de mode zou dicteeren. De groote Euro-
peesche werven, speciaal de Duitsche, deden hun
best, opdracht voor het bouwen van een of meer
caisson 9 te krijgen.
De dagbladpers der geheele wereld werkte
onder hoogen druk. Eindelijk had men weer stof
na de komkommertijden. Men kon zelfs ver
hoogde oplagen en extra-edities door de rotatie
persen jagen.
Underwood had op zich genomen de miljarden
voor Atlantis bijeen te brengen. En dus moest hij
op de massa inhameren met steeds nieuwe berich
ten. Zijn stem mocht niet tot zwijgen komen. De
belangstelling van de massa voor Atlantis mocht
hier niet verflauwen. Het ijzer moest gesmeed
worden, zoolang het heet was. Dagen, weken lang
stond Underwood bij het aambeeld en smeedde
slagwoorden, slagzinnen voor de rotatiepersen
der geheele wereld. En toen kwam uit Europa
een nieuw sensationeel bericht:
On rays across the Atlantic! (Op stralen over de
Oceaan).
Tusschen John Vanderlip en het Frundsberg-
;oi7cern in Duitschland i3 een overeenkomst ge-
oloteu, die voor de drijvende stad Atlantis van
enorme be teekenis zal zijn. Het Frundsberg-con-
cern beeft de verplichting op zich genomen, den
ontworpen stralenweg over den Oceaan, welks uit
voerbaarheid niet meer bestreden kan worden,
over Atlantis te voer en. Atlantis zal het
wereldcentrum van dezen nieuwen verkeersweg
worden. Dit feit zal de drijvende metropolis nog
meer tot het trefpunt van de internationale we
reld maken. Door deze concessie van Vanderlip
heeft Duitschland zich verzekerd van zeer
belangrijke orders aan stalen caissons en machi
nerieën.
On rays across the Atlantic!
Underwood had den zin. die afkomstig was van
den Duitschen ingenieur Herbert Wallner overge
nomen en nu hamerde hij dien in de hersenen van
de massa. De eerste foto's van de stad in wor
ding verschenen: de eerste caisson, de eerste
steen, die reeds verankerd in den oceaan lag. En
foto's van de eerste proeven met den stralen-
baan. Foto'9 en films. In het journaal in de bios
copen verscheen de film. Ook was men reeds be
gonnen met de opnamen van een groote Atlantis-
filra. Die zou Atlantis laten zien. zooals het zou
greeien, hoe het over twee, vfc'f, zeven jaar er
uit zou zien.
„On rays across the Atlantic!"
Ook schouwburgdirecteuren met zakelijk in
zicht grepen het parool aan. bouwden in hun re
vues Atlantis op de planken op, lieten de drij
vende metropolis zien in een groot aantal beel
den, lieten stralenbanen uit de coulissen schie
ten, treinen op breede onderstellen over de licht
banen glijden (die voorloopig echter nog aan dra
den hingen). Schlager-fabrikanten produceerden
liedjes in massa, waal-mee ze alle werelddeelen
overstroomden.
En ten slotte begon de pers zich ook met de
mannen bezig te houden, die de wereld deze op
winding hadden bezorgd. Van Herbert Wallner en
James MacKingley, de belde ingenieurs, wier idee-
en elkaar op den oceaan hadden ontmoet, was
eigenlijk nog weinig te vertellen. De Duitscher
was eigenaar van een paar records in de lichte
athletiek, van den Amerikaan wist men niets an
ders te berichten, dan dat hij een weddenschap
had aangegaan. Eerst wanneer Atlantis gebouwd
was, zou hij mogen trouwen. Trouwde hg eer
der, dan had hy de weddenschap verloren. Veel
meer wist de pers van Vanderlip en Frundsberg
te vertellen. Maar het was eigenljjk niets nieuws.
Men wist dat allemaal al laag. Dat belden ge
trouwd waren en kinderen hadden. Een ding was
merkwaardig: van Frundsberg verhouding tot een
kleine verkoopster, die nu een van zijn secreta
ressen was, had geen woord in de pers gestaan.
Gok in verband met Herbert Wallner werd Alice
Bernauer niet genoemd. Wat interesseerde zich de
pers ook voor een verkoopster of secretaresse!
HOOFDSTUK XV.
„On rays across the Atlantic!"
Ook door de hallen van de beurs in Wallstreet
had de kreet weerklonken. En de echo was talloo-
ze malen herhaald op de beurzen te Berlijn, te
Parijs, te Londen, te Rome, werd steeds sterker,
werd tot een gebrul Atlantis-shares tegen
een koers van 126 hadden Vanderlips mannen een
paar pakketten aandeelen op de marlet gewor
pen, zooals men sappige stukken vleesch voor de
wilde dieren werpt, om hun vraatzucht aan te
moedigen. Als gieren was men er op aangeval
len. Maar het waren er lang niet genoeg geweest,
om de naar Atlantis-aandeelen hongerende me
nigte te voldoen.
Een dolle speculatiezucht ontstond. In Wall
street brak ze los, naar alle beurzen op de ge
heele menschheid sloeg ze over als een vreeselyke
epidemie. Atlantis-aandeelen vlogen de hoogte in,
enkele dagen later reeds werden z(j met 198 geno
teerd. Ieder wilde aandeelen Atlantis hebben.
De banken trokken hun credieten in, om geld
vrij te krijgen voor Atlantis-aandeelen. De spe
culant, de rentenier, ieder kocht Atlantis-aan
deelen. De kleine man speelde niet meer in de
Staatsloterij, zette niet meer op paarden, maar
speculeerde in Atlantis-aandeelen, de huisvrouw
spaarde op haar huishoudgeld om Atlantis-aan
deelen te kunnen koopen.
In de kroegen werd minder gedronken, men
spaarde zijn geld voor Atlantis aandeelen. Deze
stegen tot 217, de tendens bleef stijgend.
Aan de kassa's der banken, waar men kon in-
teekenen op de Atlantis-aandeelen verdrongen
zich de menschcn om hun geld kwijt te raken. In
de stalen vertrekken van Atlantis-City hoopte
zich het geld, dat er 111 een machtigen stroom bin-
nenvloeide, op. Dollars, ponden, marken, franks,
lires, yens, peseta's, goud, zilver, papier, een ge
weldige vloedgolf, millioenen, miljarden stapelden
zich op tot bergen. De loketbeambten rukten den
menschen het geld letterlijk uit de handen, smeten
het achter zich op groote tafels. Het stonk er
reeds naar geld. Aan menig bankbiljet, aan menig
hard rond geldstuk kleefden wellicht zweet en
tranen, misschien zelfs bloed. Wie vroeg er naar,
het schiep geluk, het schiep de stad in zee.
HOOFDSTUK XVI.
De tijd had vraatzuchtig uren, dagen, weken op
geslokt. Met hen ook den zomer, die ten einde liep.
Men merkte dat eigenlijk pas goed, toen de eerst®
nachtvorst was gekomen en de dunne yslaagjea
op de regenplassen in de straten kraakten, als
men er op stapte. Er hing een vochtige nevel over
de stad. de mannen liepen snel met hoogopgesla-
gen kragen door de straten, de vrouwen hadden
zich reeds in pelzen gehuld. In de treinen, trams
en bussen rook het naar kamfer, die de motten uit
de winterkleeren had moeten houden, in de tuinen
en parken stierven de laatste bloemen en ver»
welkte blaren bedekten de wegen en grasperken.
De vrouwen op de markt en de vrouwen met
kranten werden weer dikker door de grootere
hoeveelheid rokken en jakken, de ijswinkels gin
gen weer warme worstjes verkoopen.
Ook Alice Bernauer voelde de koude, toen zij
dezen morgen, na de eerste nachtvorst, de straat
betrad. Ze sloeg den kraag van haar bontmantel
op en liep vlug naar de halte van de bus aan den
Kurfürstendamm.
Het Frundsberg-concern had zijn centrum naar
Berlijn verplaatst, in het nieuwe hooge gebouw
aan den Nollendorfplatz, het Europa-huis had het
voorloopig honderd twintig vertrekken in beslag
genomen.
(Wordt vervolgd)'.
Sneeuwploegen probeeren op de groote wegen ruim baan te maken, om het verkeer gaande te
houderr, doch menige automobilist heeft reeds met sneeuw-barricades of ijzel- .vallen kennis
moeten maken
Een warm bakje is welkom na afloop van een
ijskouden Iramrit door de barre voorjaarstem-
peratuur, die heimwee naar den zomer wakker
roept
Gonnie Donker, de bekende amateur-hardrijdster, heeft Donderdag
te Heerenveen haar krachten gemeten met eenige Friesche be
roepsrijdsters. De strijd op de 140 meter. Links: Sietske Pasveer;
rechts: mej. Donker, die winnares werd
Zelfs de melk kan bevriezen. Vraagt het den melkboer,
die al dagenlang de waarheid hiervan heeft ondervonden
Zwaar werk, als de straten en wegen onbegaanbaar geworden
zijn tengevolge van sneeuwval en ijsvorming
Een ijskoud bad Duitsche geniesoldaten, die niet tegen een verkleumend
bad opzagen bij het aanleggen van een overgang over een der bergstroomen
nabij het Westelijk front
f||||ka 'W'." '■■Of-
ten succesvolle proetnemmg Vanwege Rijkswaterstaat is Donderdag op den
verk-ersweg tusschen Zaltbommel en Vianen een zandschuiver in dienst
gesteld voor het opruimen der sneeuwmassa's. De nieuwe sneeuwploeg bij
den arbeid, die uitstekende resultaten opleverde.
Aan een wissen dood ontsnapt Op den onbewaakten overweg op de lijn
den Bosch Eindhoven slipte Donderdag een auto, die even daarna door
een electrischen trein gegrepen en vermorzeld werd De bestuurder kon zijn
voertuig tijdig verlaten
Op de locomotief De bivakmuts geeft
goede bescherming tegen den feilen
Oostenwind, die door de machine
jaagt
