,,T)e anQetuksuoQel"
REUMATIEK
Rationeele exploitatie
van de boschrijkdommen
IN FINLAND.
Dat is Finland's bestaansmogelijkheid!
Segerstraale de
idealist.
CUEtP/
'TJUNCENÏ
DONDERDAG 15 FEBRUARI 1940
H A A R L E M'S DAGBEAD
Over den arbeid en
den eenvoudigen
levensstandaard.
(Van onzen bijzonderen medewerker).
HELSINKI, 6 Februari. Axel Solitander be
hoort tot het slag. dat zich ook door de onge
woonste omstandigheden niet van zijn stuk laat
brengen: zakelijk, zich liefst uitdrukkend in
feiten en cijfers, onverstoorbaar en evenwichtig.
Hij ontvangt mij in zijn kantoor waar hij 'n groote
werkkamer heeft, die ruimte voor vergaderingen
laat, een hoek met een „zitje" rijk is eneen
bed. „Ik slaap hier tegenwoordig", zegt mijn
gastheer, wiens naaste verwanten naar elders zijn
vertrokken, droogjes. Solitander is directeur van
de werkgeversvereeniging in de houtveredelings
industrie. Ik behoef er maar op te wijzen dat hout
en houtproducten meer dan tachtig procent van
de Finsche export uitmaken om u duidelijk te
doen worden dat de man, tegenover wien ik
nu zit. een uitkijkpost in het Finsche economi
sche leven bekleedt Wij raken meteen aan het
praten over de moeilijkheden, die de oorlog den
uitvoer in den weg legt. „Wel", zegt hij, „wij heb
ben tot nu toe meer last van den strengen win
ter dan van de Russen, wat onze transporten
betreft. Een paar schepen zijn helaas verloren
of meer dus. Natuurlijk zijn dergelijke inkomens
met een lampje te zoeken. Overigens is de be
lasting voor groote inkomens hier hoog; een
dertig procent alleen voor den staat.
Neemt u een vakarbeider: die komt hier toi
een 40.000 Mark zoo ongeveer 1300 gulden. Nu
moet u bedenken dat hij uiterst goedkoop woont.
De fabrieken hebben doorgaans eigen woning
complexen onder beheer van de arbeiders zelf.
Aan rijksbelasting betaalt men over veertigdui
zend Mark maar een 200 Mark en de gemeente
belasting wordt per gemeente geregeld en is
niet progressief. Bovendien hebben in alle in
dustriestreken de arbeiders de meerderheid in de
gemeenteraden zoodat zij het beloop van de ge
meentebelasting zelf vaststellen: de Staat be-
meoit zich daarmee niet. Verder kennen wij uit
gebreide sociale voorzieningen: de fabriekscom
plexen hebben eigen ziekenhuizen eigen scholen
voor vakonderwijs in Kymmene bijvoorbeeld
staat er een met zeshonderd leerlingen en
de arbeiders zitten doorgaans in coöperaties.
In de houtverwerkingsindustrie hebben wij wel
een aantal gezamenlijke regelingen op afzonder
lijke punten maar geen collectieve contracten,
die u wel vindt in de in steden gevestigde in
dustrietakken. Stakingen heeft onze industrie
sinds jaar en dag niet meer gekend".
De heer Solitander is ervan overtuigd, dat
Finland op het stuk van de sociale verhoudingen
de vergelijking met elk ander Europeesch land
glansrijk kan doorstaan". „De arbeiders hier",
zoo zegt hij. hebben wat te verliezen en weten,
wat zij te verliezen hebben. Toen de oorlog met
Rusland begon, was hier onder ons allen éénzelfde
gevoel: nu komt het erop aan, datgene wat wij
in twintig jaar hard werken opgebouwd hebben,
te behouden en tegen aanvallers te verdedigen."
Het gesprek eindigde met de verzekering, die
men hier van alle kanten te hooren krijgt: het
Finland van vandaag is anders dan het
Finland van ruim twee maanden geleden,
zooals het Finland van twee maanden geleden
anders was dan het Finland van 1938.
Ik aanvaard die verzekering als juist. Wie
hier is. bemerkt niets van een „oppositie", die
trouwens, zou zij bestaan, natuurlijk niet aan
bod zou komen. Daarnaast rijst voor mij de vraag
in hoeverre het veranderde van blijvenden aard
zal zijn, de vraag ook, of hier sprake is van
iets, dat dieper steekt dan alleen maar in een
gemeenschappelijk gevaar. Het waren die vragen
die ik in Borgaa met den schilder Segerstraale
en een aantal van zijn vrienden besprak.
Axel Solitander, consul-generaal en directeur van
de Finsche Werkgeversvereenlging in de
Houtveredelingsindustrie
gegaan, maar veel meer hinder ondervonden wij
van het dichtvriezen van de havens. Doorgaans
kunnen wij onze havens aan de Zuidkust open
houden, maar nu was er geen kijk meer op. Toch
zijn de cijfers van den export van hout en afge
leide producten in de maanden November en
December 1938 zeker niet onbevredigend en de
prijzen vertoonen de laatste maanden een aan
zienlijke stijging".
De ontwikkeling van den uitvoer van gezaagd
hout blijft bij dien van de groote houtproduc
ten papier, cellulose, triplex ver ten achter.
Dat Is niet alleen in Finland zoo, maar ook in
Noorwegen en Zweden. De drie landen kenden
alle een periode van bijzonderen bloei in dezen
tak van bedrijfperioden, die overigens niet
samenvielen maar de export van hout staat nu
niet of nauweijks boven dien van 1920. Hier zijn
cijfers: 825.500 standaards gemiddeld in de jaren
van 1920 tot 1924 tegen 855.300 standaards in
1938.
„Vergeet niet", zegt de heer Solitander, „dat
men boomen honderd jaar moet laten groeien
om ze als zaaghout te kunnen verwerken, maar
dat ze al na een veertig, vijftig jaar geschikt
zijn als piateriaal voor de papierfabricage. En
vergeet ook niet, dat er economisch voor een
land veel meer zit in de industrie van hout
producten: die vordert immers veel meer arbeid
en geeft veel meer handen werk. Wij hebben
hier in twintig jaar een papier- en cellulose-in-
dustrie opgebouwd, die de modernste ter wereld
is, voorzien van de nieuwste machines en met
een technische, hygiënische en sociale inrich
ting, die werkelijk vertoond mag worden. Vijf
jaar geleden noodigde ik een aantal Engelsche
arbeidersvertegenwoordigers uit, hier eens te
komen kijken. Er liepen van die verhalen, als zou
Finland vooral op sociaal terrein achter andere
landen aankomen. Mijn gasten hebben hier alles
tot op den draad bekeken. Zij vertrokken met
het voornemen, eiken aanval op onze inrichtin
gen en regelingen zelf af te slaan en konden het
peil van onze industrie alleen maar bewonde
ren".
Die industrie heeft inderdaad wonderen ver
richt Als ik den heer Solitander om enkele
cijfers vraag komen die prompt. De uitvoer van
cellulose is in twintig jaar zoowat vertienvou
digd, die van papier verdrievoudigd, die van
triplex een van de jongere takken van hout
verwerkingsindustrie vervijftienvoudigd.
Als mijn zegsman het over de sociale verhou
dingen heeft informeer ik naar de loonen. Ik
krijg ten antwoord dat die laag zijn, maar dat
de bestaanskosten in hooge mate dezelfde
eigenschap vertoonen. Dat laatste kan ik be
vestigen uit ae ei-varing van weinige dagen. Het
leven hier moge dan sinds twee maanden duur
der voor de Finnen zeer merkbaar duurder
zijn geworden, naar Nederlandsche opvattin
gen is het nog altijd heel goedkoop. Ik tram hier
voor vier cent, kan uitstekend eten voor twee
kwartjes, betaal drie cent voor een los nummer
van een krant, reis voor een gulden in de tweede
klas van Borgaa naar Helsinki (reisduur onder
de huidige omstandigheden bijna twee uur) en
leg denzelfden afstand per bus voor drie kwart
jes af. Het interesseert mij daarom te weten,
wat men hier nu een „groot" inkomen noemt.
.Een minister", antwoordt mij de heer Solitander.
„verdient hier 120.000 Mark, dat is dus bij de
huidige koersen in Nederland zoowat 3900 gulden
Zeer welgesteld, bepaald rijk, is hier iemand die
het tot 400.000 Mark of meer brengt; 1300 gulden
Stel u voor: een klein keldertje met ruimte voor.
een man of acht, mits ze bereid zijn, het de ha
ringen hi een ton na te doen. Het keldertje ligt
in Borgaa, buiten het huis van den schilder Se
gerstraale. Boven dat keldertje is niets dan een
schuurtje van planken. Erin zitten de schilder,
zijn vrouw, een architect, een student, een vrien
din des huizes en ondergeteekende. Het is Zon
dagmiddag. Wij hadden al op een alarmloozen
dag gehoopt, maar de heer Molotof, of wie het
wezen mag, heeft anders beschikt: de sirenes
zijn voor den zooveelsten keer aan het gillen ge
gaan, en daar zitten wij dan weer: in een ijskou-
den kelder, gehuld in alles waarin een mensch
zich hullen kan. „De dominee boft er vandaag
nog bij", zegt de architect, we hebben nu al twee
weken alarm gehad precies toen de kerkklokken
luidden voor het begin van den dienst".
Segerstraale, die van huis' uit goedlachsch is, kijkt
mij aan: „daar heb je nu een reëel voorbeeld van
den wedloop tusschen God en Satan", zegt hij
Maar dit is hem ernst. Hij, de schilder, die na een
opleiding in Parijs. Rome en Londen hier in zijn
Finland is neergestreken, heeft de laatste jaren
een vooraanstaande plaats ingenomen in den
strijd om de geestelijke vrijheid, die overal ter
wereld gestreden wordt en ook slechts gestre-
déii worden kan door enkelingen. Hij heeft zich
vrijgevochten van allerlei schablones en ideolo
gieën, en is recht op de realiteit afgestapt. Hier,
in den kouden kelder, zetten wij het gesprek
voort, waarmee wij boven waren begonnen, wij
zaten goed en warm om een oude houten tafel
op zonderlinge houten stoelen zooiets raars
vind je alleen bij mij, zegt Segerstraale verge
noegd en hadden het over den oorlog.
(Adv. Ingez. Med.)
Segerstraale is optimist. „Er is," zegt hij, „een cul
tuurfront in de Scandinavische landen, met name
in Finland. Noorwegen en Zweden aan t groeien,
dat de basis kan worden voor een geheel nieuwe
ontwikkeling in het geestelijk leven van Europa
na den oorlog. Het wordt straks een van de
grootste vraagstukken, hoe wij de ontwrichte
samenleving weer in goed spoor zullen krijgen.
Er zullen samenwerkingen moeten ontstaan die
tot nu toe ontbraken en onder de versleten for
mules en ideologieën zal opruiming gehouden
moeten worden".
Boemmm, dreunt het in de verte
.Molotof bevestigt mijn inzicht", zegt Seger
straale onverstoorbaar.
Boemmm, gaat het weer
„Nee", zeg ik, „de discussie is heropend!" Wij
lachen. Het is ook wel gek om in een steenkou-
den kelder op een Zondagmiddag in een oorlog
voerend land onder het gedonder van bommen en
luchtafweergeschut te zitten praten over wat er
na den vrede komen moet. Segerstraale is veel po
sitiever dan ik kan zijn. Later op den dag, als wij
„ergens in Borgaa" staan te kijken naar een
enorm fresco, dat hij op een muur heeft aange
bracht, begrijp ik meer van zijn houding. In hem
leeft, als in eiken kunstenaar, de drang naar de
vrijheid, die de grondslag is zoo meen ik al
thans van alle geestelijk leven.
,Ik kan hier zelf niet stil zitten," zegt
hij, nog in den kelder. „Je zult wel moe
ten" antwoordt iemand! uit het gezelschap.
Maar Segerstraale blijft ernstig. „Wij zijn
hier bezig met de organisatie van het front ach
ter het front. Ik heb telkens gemerkt, dat bij
de soldaten de gedachte zit: wij klaren het hier
wel, maar hoe hebben ze 't thuis? Vergeet niet,
dat de menschen hier vaak doodeenzaam wonen,
en dat de Russen maar raak gooien. Brieven
schrijven jawel, maar als ik aan het front
zat, en ik hoorde niets van thuis dan „alles is
best hier" en zoo. dan zou ik het gewoonweg niet
gelooven, maar bang zijn, dat de familie mij
maar wat wijs maakt om er bij mij den moed in
te houden. Ik heb daarover zitten piekeren, en
toen ben ik op een idee gekomen. Ik bezoek nu
al die gezinnen, die iemand aan een van de fron
ten hebben. En dan schrijf i k den soldaat! Dat
gelooft hij! Maar dan moet ik natuurlijk niet
met een algemeen kletsbriefje aankomen: nee,
ik moet die menschen door en door kennen, dé
tails weten, kunnen laten blijken, dat ik op de
hoogte ben. Dat kost enorm veel tijd, maar enfin,
we zitten soms halve dagen hier in den kelder,
en dan schrijf ik series brieven. Het werk neemt
kolossaal op.
Tuuuuuuuuutzegt het in de verte. Alles
veilig!"
Even later warmen wij ons bij groote glazen
thee in de eetkamer, die, naar ik graag gelooven
wil, een prachtig uitzicht op het Finsche land
geeft. Nu is er niets te zien dan zwart papier:
de mensch in oorlog heeft geen aanspraak meer
op het licht van de natuur: hij brandt lampen,
dat is ongezelliger, ongezonder en bovendien
duurder. Segerstraale haalt brieven, die hij in
antwoord op de zijne van soldaten heeft ge
kregen. Het blijkt inderdaad, dat zij blij waren
met wat nieuws waarop zij durven aangaan. „Ik
hoop dat het op deze manier over het heele land
aangepakt zal worden, want het heeft zin",
meent Segerstraale. Hij vertelt dan verder, hoe
hij tallooze bijeenkomsten in elkaar zet, met de
menschen achter de linies. „Vanavond moet ik er
weer op uit, eerst een eind per auto en dan per
slee met een paard. Ik deel dan materiaal uit
voor het maken van die sneeuwjassen. die
iedereen hier noodig heeft, want elk oogenblik
kun je door zoo'n bombardement op je buik ge
dwongen worden, wij praten samen en verster
ken zoo het gevoel van gemeenschap, dat wij
juist nu zoo noodig hebben. Er is hier 'n enorme
sociale ontspanning, een sterke toenadering van
groep tot groep. De kunst zal zijn, om dat na
den oorlog te behouden, en daartoe moet je het
nu al aanpakken, opkweeken, verstevigen. Ik
zie dat niet alleen als een zaak van Finland,
maar, zooals ik al zei als een zaak van Scandi
navië, of wijder als een van al de kleine demo
cratische landen. Zij moeten de geestelijke krach
ten opleveren, die ons straks voor een nieuw
Versailles. met nieuwen haat en nieuwe stommi
teiten, kunnen behoeden
Ik kan niet een tiende van ons gesprek weer
geven: het verloor zich tenslotte in verre verten,
zooals rook in den wind. Maar het bracht even
verademing in een sfeer van gespannen gecon
centreerd zijn op vechten en nog eens vechten,
gelijk wij dat hier allemaal wezen moeten.
(Nadruk verboden.
Auteursrecht voorbehouden)
EXAMENS.
Academische opleiding.
Bevorderd aan de Gem. Universiteit te Amster
dam tot arts: de heer H. A. Truyens (Spanbroek)
Geslaagd voor het artsex. eerste gedeelte: de hee-
ren J. Panbakker (Leeuwarden), D. W. L. Hoek
stra (Bovenkai'spel), R. C. F. Venekamp (Amster
dam) en J. de Koning (Ameide). Geslaagd voor het
doct.-ex. geneeskunde: de heer G. W. F. Edgar en
voor het doct.-ex. rechten: de heer B. Tiideman.
Geslaagd voor het candidaatsexamen wis- en na
tuurkunde (L.) de heer P. van Ouwerkerk. Ge
slaagd voor het doctoraal examen scheikunde de
heer P. G. Meerman (cum laude).
SYNAGOGEDIENSTEN NED. ISRAëL. GEMEENTE
Sabbath:
Vrijdagavonddienst te 5 uur.
Ochtenddienst te 8.15 uur
Middagdienst te 1 uur.
Avonddienst te 6 uur
Werkdagen:
Ochtenddienst te 7 uur. Zondag te 7.30 uur.
Avonddienst te 7.45 uur.
Talmoed Torah:
Sabbath te 12 uur.
Werkdagen 's avonds te 7.15 uur
Zondag 's avonds te 7 uur.
De diensten op de Werkdagen, alsmede Talmoed
Torah, worden verricht in het Gemeentegebouw.
Lange Wijngaardstraat 14.
De overige diensten vinden plaats ter Synagoge,
Lange Begij nestraat 11.
PROGRAMMA VAN DE HAARLFMSCHE
RADIO CENTRALE OP VRIJDAG 16 FEBR.
Progr. 1: Hilversum II.
Progr. 2: Jaarsveld en Hilversum I.
Progr. 3: 8.Keulen 8.20 Parijs Radio, 8.35 En
geland 9.05 Fransch Brussel, 9.20 Pauze 9.30 Keulen
9.50 Deutschlandsender 10.10 Pauze of Diversen
11.29 Keulen. 11.50 Pauze pl.m. 12.Keulen, 12.20
Ned. Brussel 2.20 Motala of diversen, pl.m. 2.45 Keu
len, 4.20 Pauze 4.30 Keulen 5.20 Boedapest of diver
sen, 6.05 Ned. Brussel, 8.20 Fr. Brussel, 9.05 Parijs
Radio, 10.05 Motala of diversen, 10.20 Fr. Brussel.
10.40 Boedapest, pl.m. 119.30 Deutschlandsender.
Progr. 4: 8.Ned. Brussel 9.20 Engeland 10.20
Pauze of Diversen 10.35 Engeland 11.20 Danmarks
Radio 12.20 Engeland 1.05 Fr. Brussel, 2.20 Dan
marks Radio 2.35 Pauze of Diversen 3.05 Danmarks
Radio, 3.50 Pauze of diversen, 4.20 Engeland 5.20 Fr.
Brussel, 6.50 Beromunster, 7.05 Engeland 7.20 Lon
don Regional 7.30 Danmarks Radio 8.20 Deutschland
sender of diversen 9.20 Beromunster pl.m. 9.40 Dan
marks Radio 10.20 Ned. Brussel 11.20 Engeland.
Progr. 5: 8.005.00 Diversen. 5.005 09 Scheve-
ningen-Ber. Dep. v. Justitie. 5.097.90 Diversen
7.098.00 Eigen gramofoonplatenconcert. Accor-
deonmuziek. Intermezzo: Sam Browne en Bing
Crosby.
Accordeon: 1. Sensation, MifS. ork. Will Glahe; 2.
Alone, Gipsy Acc. Band: 3. Un type en casquette,
Emile Vaeher; 4. Standchen auf dem Regenbogen,
Will Glahe; 5. Saddle your blues to a wild mustang.
Gipsy Acc. Band: 6. Je m'en fous pourvue qu'j'ri-
golle, Emile Vacher.
Sam Browne: 7. Tears on my pillow; 8.1 get along
without you very well; 9. Lonely; 10. There's some
thing wrong with the weather
Bing Crosby: 11. Sailor Beware; 12. S'posing; 13.
My heart and I; 14. On treasure Island.
Vervolg Accordeon: 15. Rosa Mia, L. P. Acc.
Band; 16. Le Roi de Musette, V. Marceau; 17. When
mother played the organ, Arthur Raymond; 18. The
Song that broke my heart. L. P. Acc. Band; 19. Au
Luxembourg, V. Marceau; 20. I wonder how the old
folks are tonight-Arthur Raymond.
8.0012.00 Diversen.
riF£LZOUTuire!$eH SodmEfM.
(Aai,, Med.)
Een straat verder moest bet echtpaar
van de fonkelnieuwe tandem afstappen
en werd den heer Dinges een prachtigen
lauwerkrans omgehangen, vergezeld van
nood ige toespraken. Overgelukkig
need t echtpaar needec
Toegejuicht door hun buren reden z$
tot vóór hun woning. O, het werd een
knal-feest, ter eere van den held van
den Vierdaagsehen Afstandsmarsch. En
mesrous zoende bet feeetvadgan hpriahah
m dna lus
Maar aan alles komt een eind: dus ook
aan de avonturen van de familie Dinges.
Daarom nemen wy hiei afscheid van alle
vriendinnen en vriendjes, die hun k>tge-
■alkq bofebax gevoed. K
Nu de weersomstandigheden van de laats:
maanden weer zoo talloozen slachtoffer gemaal
hebben van Rheumatische pijn, mag het gee
verwondering wekken, dat men overal juist t
herhaaldelijk den raad hoort geven: begin e<
Kruschen-kuur! Dat is dan niet zoozeer omd
de raadgevers allemaal weten, waaróm Kruschi
Salts baat geeft in gevallen van zelfs de hevigs
Rheumatische pijn, maar omdat zich ln haa
iedere familie gevallen hebben voorgedaan, vs
wonderlijk goede resultaten, met Kruschi
Salts bereikt. Geen wonder trouwens.
jaren en jaren is Kruschen Salts ook in Nede
land verkrijgbaar, waar het bij tallooze Rhei
matieklijders, wier pijnen men vergeefs had i>
streden, een waar wonder teweeg bracht, óók 1
patiënten die zonder eenig succes al alles g
probeerd hadden. Heusch. zelfs als lijder as
hardnekkige Rheumatische pijn kunt ge Kr
schen nemen. De aansporende werking v;
Kruschen's zes minerale zouten op lever, nier<
en ingewanden, zal Uwe organen nieuwe krac!
bijzetten; ze zullen Uw bloed grondig reinigeni
zuiveren van schadelijke zuren. Reeds bij ft
kort maar regelmatig gebruik van Kruschi
Salts, zullen alle zuren, die zich in de weefsels i
spiergewrichten hebben vastgezet, worden opg
lost en afgevoerd langs natuurlijken weg.
Daarbij krijgt ge dan vanzelf verlichting r<
de scheuten en pijnen, die U het leven vergalie
die het U onmogelijk maken Uw bezigheden
verrichten en met een prettig humeur te verke
ren in familie- en vriendenkring. Kruschen Sal
is verkrijgb. bij apoth. en drog. a f 0.40. f 0.75
f 1.60 (extra groot pak). Fabr.: E. Griffiti
Hughes Ltd, Manchester (Engeland). Opgi
1756.
(Adv. Ingez. MedJ
0. en O.-avond voor de militairen.
Wielerkampioenschappen op hometrainers ei
turnen door keurkorpsen.
We hebben Woensdagavond in het gebot
St.-Bavo aan de Smedestraat te Haarlem we
een bijeenkomst voor de militairen bijgewoon
die georganiseerd was door het Centraal Bt
gercomité „Ontwikkeling en Ontspanning" (sul
commissie Sport en Ontspanning) in het ka:
tonnement Haarlem. Het was jammer, voor
lettende op wat het programma bood, dat
zaal slechts voor de helft met militairen gevt
was. De heer H. C. Doevendans, sportleider
het 9e R. I., die namens het Burgercomité
woord van welkom sprak, drukte er ook zj
leedwezen over uit, maar hij hoopte, dat de aai
wezigen een gezelligen avond zouden hebbe
Hij deelde mede, dat de finale om het wielerkan
pioenschap op hometrainers voor militair!
plaats zou hebben. Bij de series was een pai
weken geleden al een groote snelheid ontwikkel
maar hij voorspelde, dat. het nu bij de finales ve
harder zou gaan. En dan zou men het beste
turngebied in Kennemerland te aanschouw
krijgen. Spreker dankte bij voorbaat wielrijde
en turners en ook de Beiersche Kapel, die oud
leiding van den heer G. Kwaks de bijeenkom
op verdienstelijke wijze met een vijftal numme
opende. De musici zorgden al dadelijk voor ei
vroolijke stemming en wisten het gedaan
krijgen, dat de militairen weldra uit volle bot
meezongen.
Terwijl de heer A. J. Fortgens op de plano h
Turnerslied speelde, marcheerden de dames
heeren van de keurkorpsen van den Kennem
Turnkring het tooneel op. Onder leiding vi
den heer Dijkstra voerden zij eerst persoonlij
vrije oefeningen uit, die veel succes hadde
Vooral de kampioene der dames, mej. Vi
Leeuwen van ..Olympia" uit IJmuiden en
kampioen der heeren. Van Duyn van „Turnlus
te Haarlem, lieten fraaie en moeilijke staaltj
van turnen zien. die dan ook zeer gewaardee
werden, evenals de brugoefeningen der dames.
Maar de groote belangstelling gold toch
finale op de hometrainers. Eerst kwam die vi
500 M. aan de beurt. Er werd gereden op
gele en op en roode rol, maar omdat bij
series gebleken was, dat zij niet precies evi
snel waren, deelde de heer Doevendans mee
dat de rijders op beide rollen zouden rijden, o
dat de kansen precies gelijk zouden zijn.
Er werd een bijzonder felle strijd geleverd,
favorieten werden behalve door hun helpers (d
het waarlijk niet gemakkelijk hadden), ex
door hun vrienden in de zaal om het hardst aai
gemoedigd, zoodat af en toe hooren en zien ve
gingen.
Zoo ging het ook met de finale op de 1000 mi
ter.
De heeren, die na de pauze aan het hoogri
werkten; hadden ook een daverend applaus
ontvangst te nemen
De uitslagen van de Hometrainerswedstrijden w
ren als volgt:
2x 500 M.:
1. Koning 24 en 23 4/5 sec. is 47 4/5 sec.
Alkema 25 1/5 en 25 2/5 sec. is 50 3/5 sec.; 3. Koe
je 25 3//5 en 25 1/5 sec. is 50 4/5 sec.: 4. Vei
25 1/5 en 25 4/5 sec. is 51 sec,: 5. Jongbloed 25 3
en 26 3/5 sec. is 52 1/5 sec.; 6. Gruiters 27 2/5
26 3/5 sec. is 54 1/5 sec.
2 x 1000 M.: 1. Veen 50 4/5 en 52 2/5 sec. is 1 mi
43 1/5 sec:; 2. Jongbloed 52 2/5 sec. en 52 sec. is
min. 44 2/5 sec.; 3. Riethoven 52 2/5 en 52 sec.
1 min. 44 2/5 sec.; 4. Stand 53 en 52 sec. is 1 mi
45 sec.; 5. Winster 54 4/5 en 52 2/5 sec. is 1 mi
47 1/5 sec.; 6. Kootje 53 4/5 en 54 3/5 sec. is 1 mi
48 2/5 sec.
ENGLISH ASSOCIATION.
Donderdag 22 Februari spreekt Mr. Woo<
ward in „De Kerkuil" voor de afdeeling Haarlei
van de English Association over het onderwerj
„Het leven van een buitenlandschen correi
pondent".
UIT DE STAATSCOURANT.
Bij Kon. Besluit van 12 Febr. is benoem
tot commissaris van Politie te Rotterdam:
van den Berg. thans hoofdinspecteur van pc
litie te Rotterdam.
JAVA—NEW YORK LIJN.
Brastagi. Batavia n. Nou York p. 13 Mauritius.
Kota Radja Batavia n. New York te Boston,
STOOMVAART MIJ. NEDERLAND.
Marnix van St. Aldegonde (uitreis) 14 te Sabanj
