Mhftscfiouui
Ontdekkingsgeschiedenis herleeft
ZXTERDXG 17 FEBEU5KI TOO
HA'AREEM'S DAGBEAD
6
Zóó was (le werkelijkheid
mmm
HENRY MORTON STANLEY.
Stanley, wiens eigenlijke naar John Rowlands'
was. is in 1841 in Wales geboren, als kind uit een
buitengewoon arm gezin. Hij groeide op in ontbe
ring en gebrek, vertoefde eenigen tijd in een kin-
derasyl en ging op zijn vijftiende jaar als scheeps
jongen naar Amerika. Hij landde te New Orleans
en werd daar door een fabrikant, Henry Stanley,
die veel van den eerlijken, schranderen jongen
hield, als zoon aangenomen, reden waarom hij diens
naam aannam. Onbezorgde jaren volgden, waarin
de jongeman zich kon ontwikkelen, maar daarop
stierf zijn pleegvader en bleek het geld vrijwel op te
zijn. Stanley nam deel aan den Amerikaanschen
burgeroorlog, doch werd na eenigen tijd wegens
lichamelijke ongeschiktheid afgekeurd. In 1868 ver-
gezelle hij als reporter de officieele commissie, die
werd uitgezonden om het Indianenprobleem te be-
studeeren. Hij wist zich op te werken tot chef
reporter, toen hij de laconieke opdracht kreeg,
Livingstone „ergens in Afrika" te gaan opsporen.
Geld was bijzaak
In Januari 1871 kwam Stanley te Zanzibar aan.
Hier was men algemeen van meening dat Dr
Livingstone niet meer in 'l land dér levenden ver
toefde, maar Stanley hield aan zijn opdracht vast
en trok het binnenland in, door koorts geplaagd,
zonder aanwijzing. In November bereikte hij de
omgeving van het Tanganyika-Meer, waar negers
hem verhalen deden over een „witte man, heel erg
ziek" en Stanley was diep overtuigd, dat dit Livings
toen moest zijn. Mij maakte onder de moeilijkste om
standigheden een lange reis om dezen „witte man"
te vinden, om eindelijk te moeten ontwaren, dat het
een neger betrof, die door een speling van het lot
een spierwitte huid en witte haren had.... Op
nieuw moest hij zoeken en korten tijd later trok hij
Oedschiedschie binnen, waar hij inderdaad Livings
tone zou vinden. De vormelijke ontmoeting tusschen
de beide mannon is vermaard geworden en ieder
een citeert nog Stanley's woorden: „Dr. Livingstone,
I presume?"
Livingstone leerde Stanley kennen en waardee-
ren en weldra hoopte hij, dat de journalist zijn
opvolger zou willen zijn. Maar Stanley was zijn
beroep met hart en ziel toegedaan en toen hij
Livingstone voorzien had van levensmiddelen, me
dicamenten, werktuigen en al, wat hij meer had
meegebracht, toog hij weer terug om verslag uit te
brengen.
Toen echter Stanley in Engeland eenigen tijd
vertoefd had, kreeg hij heimwee naar Afrika. Hij
heeft Dr. Livingstone niet meer teruggezien, maar
nog vele, vele en uitermate belangrijke ontdekkings
tochten gemaakt. Hij heeft Oeganda ontdekt, de
Lukuga-Rivier en de Lualaba, een rivier met een
breedte van 1500 M., die in de Congo uitmondt. In
1876, nog steeds door koorts geplaagd (want Stan
ley heeft nimmer het Afrikaansche klimaat goed
leeren verdragen!) heeft hij zijn verste en zwaarste
reis volbracht, die eindigde in Boma.
In Engeland bleven velen Stanley volmaakt ten
onrechte beschouwen als een avonturier en heeft
men hem Vaak tegengewerkt, wat hem veel ver
driet heeft gedaan. Maar Koning Leopold II van
België begreep, dat Stanley hem van groot nut kon
zijn. Hij steunde hem en als gevolg daarvan ver
kreeg België dc Congo als kolonie. Na nog tal van
reizen (o.a. met den Duilscher Emin Pascha), vestig
de Stanley zich in Engeland, waar hij in 1904
overleed. Een Afrikaansche stad, Stanleyville, is
naar hem genoemd.
1
yej.
SBk
v m 'k
j~'A« v
t M
DAVID LIVINGSTONE.
David Livingstone was een Schot van geboorte.
Hij studeerde als jongeling voor medicus. Later
ging hij als zendeling en ontdekkingsreiziger
naar Afrika. Op zijn eerste reis, die hij in 1849
aanving, ontdekte hij het Ngami-Meer, en twee
jaar later de Zambesi en de Victoria-Watervallen
waarna hij naar Engeland terugkeerde. Na an
derhalf jaar in Europa te hebben doorgebracht,
toog Dr. Livingstone wederom naar Afrika en
ontdekte oan. het Victoria-Nyasa-Meer en het
Shirwa-Meer. De groote verdienste van Li
vingstone ligt buitendien in zijn bestrijding van
den slavenhandel. Zijn tact, om met de primi
tieve negers om te gaan. zijn liefderijke ver
pleging van zieken en gewonden, zijn troost en
bemoediging-. Hij bezat kracht en overtuiging en
was een zeer beminnelijk mensen.
Tijdens deze tweede reis verloor hij zijn ge
liefde vrouw, die hem steeds vergezeld had. Hij
verliet Afrika en vertoefde eenigen tijd in
Britsch-Indië. Daarna keerde hij naar het
Donkere Werelddeel terug voor het maken van
zijn derde groote Afrikaansche reis.
Deze derde reis was een aaneenschakeling van
tegenspoeden. Livingstone's proviand voorraden
gingen verloren en hij werd ernstig ziek. In
Engeland had men sedert bijna een jaar geen
tijding meer van hem ontvangen en men ver
keerde in de grootste zorg over hem. De uit
gever van het groote Amerikaansche dagblad,
James Gordon Bennett Ja-., besloot een Afrika -
expeditie te organiseeren om Livingstone op
te sporen. Aan het hoofd daarvan kwam de
chef-reporter van het dagblad, Henry M. Stanley
te staan. Het gelukte Stanley (die deze'opdracht
aanvankelijk weigerde), om na ongelooflijke
moeilijkheden Livingstone te vinden. Hij ver
toefde eenigen tijd met hem aan het Tanganyika-
Meer en leerde daar veel van Livingstone, wiens
gezondheid toen reeds geknakt was en die in
Stanley een uitmuntend opvolger meende te
kunnen zien. Toch hoopte Livingstone nog eerst
de bronnen van de Niji te kunnen vinden, alvorens
hij zijn reizeen wegens lichamelijken toestand zou
moeten opgeven. Achttien maanden na him ont
moeting stierf anno 1873 David Livingstone aan
den oever van het Bangweolo-Meer, zijn geeste
lijke nalatenschap aan Stanley vermakend.
En zóó is de film
De algemeene indruk, welke men van de film
welke het leven van Stanley en Livingstone op
het witte doek doet herleven, krijgt is: „sober
en krachtig".
In de bijzonderheden zouden eenige opmer
kingen te maken zijn. Zoo is de cinematografie
er niet in geslaagd om het verlangen van Stan
ley (nadat hij Livingstone heeft leeren kennen)
om Afrika weer te zien te verklaren anders en
gfootsoher dan door het beleven van een „teleur
stelling in de liefde". Ik weet het wel, het groote
publiek begrijpt beter waarom Stanley terug
gaat naar Afrika wanneer hij het meisje, waar
zijn hart naar uitgaat, niet trouwen kan, maar
juist door dit grove effect, doordat dit ver
langen naar ontdekkingen in een onbekend
werelddeel met een negatieve „teleurstelling"
wordit gemotiveerd inplaats van door een posi
tieve roeping, waardoor ontdekkingsreizigers
geleid worden boven bun persoonlijke ervaringen
uit, snijdt men deze
film de pas af naar
het predicaat: „On
voorwaardelijk groot".
Door de overigens so-
beren en krachtigen opzet van de film voelt men
de bedoeling, niet in de eerste plaats om het
leven van Stanley en Livingstone tot ons te
brengen, doch voor alles om publiek te trekken.
Dat is het eenige, wat we tegen dit filmwerk
zouden willen in brengen.
Voor 't overige: veel lof. Lof voor de ingetogen
wijze, waarop Spencer Tracy den verslaggever
Stanley uitbeeldt. Lof ook voor de riguur van
Livingstone (Sir Cedric Hardwick)Lof vooral
voor de prachtige natum cafereelen, welke aan
eengeschakeld dcv»r net reisverslag, een imposant
beeld van de schoonheid der Afrikaansche fauna
en flora geven. Kostelijk wordt geschetst hoe deze
reporter van sensatienieuws. Stanley. Afrika
aanvankelijk ziet als een groot circus, als „The
biggest show in the world". Maar ook al juist
omdat deze humbug-mentaliteit der Amerikanen
„STANLEY EN LIVINGSTONE"
zoo fijntjes wordt geïroniseerd, is het te betreu
ren dat deze zelfkastijding niet gegroeid is tot
een zelfoverwinning. Want het verschijnsel
„humbug" word't in die film aangevallen, doch.
de film zelf is er niet geheel van vrij te pleiten.
Juist die verandering van den sensatie journa-
list Stanley, onder den invloed van Afrika en
de nobele figuur van Livingstone, tot den ont
dekkingsreiziger Stanley was een machtig mooi
thema geweest voor een cineast, die de film ge
bruikt als middel om Innerlijke processen tot
uiting te brengen. De Amerikaansche regisseur
heeft deze persoonsverandering m.i. tezeer van
den buitenkant benaderd. Wanneer men dit in
aanmerking neemt ka.n men van deze film nog
veel, zéér veel genieten.
v. H.
FILMS OP ZONDAGOCHTEND.
Zondagochtend worden in Haarlem de
volgende films vertoond: In 't Rembrandttheater:
„Op reis door Zuid-Afrika" en „Een bezoek aan
het Nationale Wildpark".
In 't Luxortheater: „Golgotha" met Jean
Gabin en Harry Baur, en in Cinema Palace:
„Sneeuwwitje".
PEN STAN LALREL-FIL.il.
In het Moviac Theater wordt een klucht
vertoond „Post-mlsère", waarin de bekende
komiek Stan Laurel u aan 't lachen maakt. Het
programma bevat overigens voor liefhebbers van
natuur-, teeken-, en muziekfilms voor elck wat
wils
.LA BèTE HL MA INE" GEPROLONGEERD.
De Fransche film .La béte humaine", vrij be
merkt naar het werk van Emile Zola, met in de
hoofdrollen Jean Gabin en Simone Simon is ln,
het Frans Hals Theater geprolongeerd.
Merkwaardige Fransche film;
„Ouoeciivie"
In „Niets is Heilig" wordt op de geestigste wijze
den draak gestoken met Amerika's ongebreidelde
sensatie-zucht en reclame-belustheid. De Ameri
kaansche pers weet daar zonder de minste scrupu
les haar voordeel mee te doen en geeft haar lezers
-de volle maat en meer, wat ze verlangen.
Volgens krantenberichten is Tracy Raf (Carole
Lombard) het zooveelste slachtoffer van haar
doodelijk beroep, ze zal binnen enkele maanden
moeten sterven door radiumvergiftiging. Een New-
Yorksch journalist (Fred March) slaagt er in het
jonge meïfje voor zijn krant naar New-York te
krijgen. Heel New-York is bewogen door het fra-
gieke, teere uiterlijk van het arme slachtoffer. Bo
vendien is heel New-York onder den indruk van
den prachtigen moed van het meisje, dat in weer
wil van de vreeselijke zekerheid van den nade
renden dood een vrien-
~""1 delijk ladhend gezicht
Cinema aan ieder toont en
vooral aan haar jour
nalist, die met haar
voor zijn krant theaters
dancings, restaurants, bokswedstrijden enz. be
zoekt. Soms wordt het haar wel eens wat benauwd
om het harte, als de mensohen met droefgeestige
gezichten naar haar ziften te kijken, of als b.v.
een kellner haar snikkend bedient. Afgescheiden
van die moeilijkheden geniet ze toch heel erg van
het fijne leventje, dat ze nu leidt, als er niet een
geheime gewetensknaging haar zoo nu en dan kwam
plagen. Zij en haar dokter, die meegegaan is naar
New-York, weten sedert kort, dat de dokter zich
in zijn diagnose vergist heeft en dat ze heelemaal
nog niet hoeft te sterven, tenminste niet aan wat
doktertje eerst geconstateerd had. De tijd van haar
verwachten dood nadert al meer en meer, zelfs
worden de ceremoniën voor haar begrafenis al ge
regeld. Voor haar is er nu nog maar één oplossing
ze moet verdwijnen, maar ze wil haar trouwe New
Yorkers niet teleurstellen, daarom schrijft ze een
afscheidsbrief aan hen, waarin ze hen meedeelt
dat ze in „eenzaamheid" wil sterven, „eenzaam als
een olifant".
Ze heeft haar geheim
opgebiecht aan den jour
nalist, die ten slotte dol
gelukkig is, dat hij nu niet
trouwt met een ten doode
gedoemde vrouw. Het „on
gelukkige slachtoffer"
Tracy wordt voor de New
Yorkers begraven met alle
eer waarop ze recht heeft
uit hoofde van de heerlij
ke sensatie, die ze hen ge
geven heeft, de gelukkige
Tracy gaat op de huwe
lijksreis.
Deze in kleuren op
genomen film hoort tot de beste amusementsfilms.
Er is geschaterd om de prachtige dwaasheden
„Ouverture" brengt u in contact met de leerlingen
van een tooneelschool, waar, zooals overal waar
jonge mannen en vrouwen tezamen komen, lief
desdrama's geboren worden.
Het begint met het toelatingsexamen voor de
school, de candidaten moeten een proeve van hun
kunnen afleggen. Levendig is het tooneel als de
lijsten van de toegelatenen worden aangeplakt.
Dat elkaar verdringen, die verheugde blikken van
de geslaagden, het is alles zoo echt! We zijn ook
toeschouwer bij een paar .repetities, waarbij de
wijze leeraar Louis Jouvet zijn lessen uitdeelt. Het
is een boeiende film, die de aandacht aan één stuk
gebonden houdt, om het milieu, dat vrijwel ieders
belangstelling heeft en.jom het natuurlijke, be
schaafde spel.
Alles bij alles een programma, dat iedereen ten
volle kan bevredigen.
JLwxor
Er zijn van die dingen op deze wereld, waarvan
en zegt: „Het is geen vleesch en 't is geen visch".
Welnu, één van die dingen is de film „Marco Polo"
met Gary Cooper in de hoofdrol.
Men weet niet of men in spanning moet zitten
wanneer de intriges zich spinnen, wanneer er ge
vochten wordt, wanneer complotten worden ge
smeed en angstwekkende situaties zich vormen, of
wel dient te lachen.
Men weet niet of men lachen moet om de pot
sierlijk uitgedoste Chineezen, om de Chineesche
hofmeisjes, die letterlijk niets van Chineezen weg
hebben, om de hofmakerijen van meneer Marco
Polo (van de „Polo Brothers" uit Venetië zooals hij
zegt) om zijn heldhaftige manier om het meisje
zijns harten te veroveren, dan wel of het de bedoe
ling is dat men van dit alles zeer onder den indruk
komt. Eenigerlei bedoeling om iets van de historie
van den grooten ontdekkingsreiziger Marco Polo
weer te geven kan m.i.
zelfs de meest argelooze
bioscoopbezoeker in deze
film niet zien, en rond
uit een persiflage
deze film nou ook weer niet, en een spannende
geschiedenis is hel eigenlijk evenmin, want daar
voor wordt er teveel in gespot, of wordt er te weinig
spanning opgewekt. Oef! Het is niet zoo eenvoudig
om u een beeld te geven van een rolprent, welke
geen filmvisch en geen filmvleesch is. Dan maar
iets van 't verhaal. Marco Polo gaat naar Peking,
wordt daar verliefd op een prinses, brengt haar de
beginselen der Westersche liefde bij, doch bemerkt
dat de raadgever van den keizer (den vader der
prinses) zelf zijn zinnen op de schoone heeft gezet.
Doch dat niet alleen, hij wil ook de troon! Daarom
ontdoet hij zich van den lastigen vreemdeling
Marco Polo, tenminste hij meent daarin geslaagd te
zijn, doch in feite wordt Marco een welgeziene gast
van een rooverhoofdman. Deze hoofdman neemt
met behulp van Marco Polo's listen Peking
wanneer de raadgever des keizers erin geslaagd is
zijn meester in de macht te krijgen. Zoo ontstaat
een gelukkig slot van een eigenaardige geschiedenis.
In het voorprogramma zien we nieuws, een na
tuurfilm en een „musical".
VARIéTé IN REMBRANDT.
Op het tooneel kunt u deze week het ac
cordeon-ensemble „6 Brox" beluisteren. Deze
accordeon-virtuozen, drie heeren en drie dames,
verzorgen een show van muziek, zang en dans
Vooral de step-aans sloeg in.
De costuums (HoUandsche kleederdracht) zijn
alleraardigst en het décor met Hollandsche
molens verhoogt nog de aantrekkelijkheid van
het geheel.
„CREMER" VOOR DE MILITAIREN.
De Gon. Tooneelvereenlging „J. J. Cremer"
zal Dinsdagavond 20 Februari in het gebouw
van den H.K B. voor de militairen opvoeren het
kluchtige blijspel: „Vrijdag de Dertiende" door
f. W. v. 't Heiden en Henk Bakker.
Het Sportprogramma der K.N.A.C.
voor 1940.
De K.N.A.C. meldt goed nieuws voor de auto
sportliefhebbers. Een belangrijk sportprogramma
zal ongetwijfeld vreugde brengen in de kringen
van hen, die nu reeds vele jaren achtereen aan
het sportieve automobielleven deelnemen.
Toen kort na het uitbreken van den oorlog de
gebruikelijke Herfsttocht moest vervallen, is dat
voor velen een teleurstelling geweest.
De omstandigheden schenen verre van gunstig
voor de toekomst van de autosport. Er werd tot
uiterste zuinigheid in het benzinegebruik ge
maand en tot overmaat van ramp wierp het Zon
dagsverbod al een zeer somber licht op den toe
stand, waarin het Nederlandsche automobilisme
verkeerde. Maar nu van lieverlede eenige klaar
heid in de situatie is gekomen, en het met onze
benzine positie nogal losloopt en er vooralsnog
geen enkele reden is om de toekomst van ons
automobielleven zoo somber in te zien als eenige
maanden geleden was er voor de sportcommlssie
der KNAC en den sportcommissaris, den heer G
J. van Wickevoort Crommelin, alle aanleiding: om
na te gaan, of den sportllevenden leden iets
kon worden geboden.
De militaire autoriteiten hebben hun volledige
instemming betuigd met het voorloopig program
ma. dat vrijwel identiek is aan dat van het vorig
jaar!
Het ligt in de bedoeling in eenige provincies
z.g. paraatheidsritten voor militairen en bur
gers te houden, waarvan de naam, naar wij
meenen, reeds voldoende duidelijk het karakter
weergeeft.
Verder komen er in denzelfden geest rijvaar
digheidsproeven, welke in opzet uiteraard van
de eerstgenoemde verschillen, n.l. eenvoudiger
van opzet, maar die niet minder nuttig zijn.
Op het sportprogramma der K.N.A.C. komt
ook een dar ^srit voor, waarin de dames gelegen
heid zullen krijgen, haar kennis van het auto
mobielrijden en kaartlezen te demonstreeren.
En dan komt de Prijs van Zandvoort. Het za.
uiteraard in verband met de tijdsomstandigheden
een snelheidswedstrijd in eenvoudiger opzet
worden, dan het vorig jaar. Verder het Concours
van Koetswerken te Scheveningen. Het is duide
lijk dat dit concours een zeer bijzondere betee-
kenis zal krijgen, omdat het de eenige gelegen
heid zal worden, waarop men de modellen van
1940 te zamen zal kunnen aanschouwen.
Tenzij de omstandigheden dit zouden beletten
zullen ook dit jaar weer de gebruikelijke toer
tochten in Nederland, waarvoor elk jaar een
speciale plaquette wordt uitgeloofd worden in
gesteld.
Ook aan eenige tochten in clubverband welke
voornamelijk het karakter van excursies zullen
dragen o.m. staan bezoeken aan de werken
aan de Maastunnel te Rotterdam en de Zuider
zeewerken op het programma is aandacht ge
schonken.
Tenslotte ligt het in het voornemen, zoo mo
gelijk een clubtocht naar België te organiseeren
Ziedaar de volledige plannen van de K.N.A.C.-
sportcommissie, waaraan zoo spoedig mogelijk
de data, waarop de verschillende evenementen
zullen worden gehouden, kunnen worden bekend
gemaakt.
SCHAATSENRIJDEN.
INT. EXAMENS KUNSTRIJDEN TE
AMSTERDAM.
Op Zondag 18 Februari zullen voor het eerst
in Nederland, internationale examens in het
kunstrijden, naar de nieuwe bepalingen der
I.E.V., op de kunstijsbaan te Amsterdam worden
gehouden.
De Internationale Eislauf Vereinigung heeft
dit jaar op het congres te Amsterdam onder
leiding van den voorzitter, den heer G. W. A.
van Laer. den chaos, die den laatsten tijd door
het instellen van plaatselijke examens in
Europa was ontstaan, hersteld en in nieuwe
paragrafen de geldende bepalingen voor in
ternationale examens in het kunstrijden vastge-
legd.
De vorderingen, welke de Nederlandsche
kunstrijders gemaakt hebben, stellen hen in
staat om van de vier klassen van het internatio
nale reglement er twee te rijden, namelijk de
vierde en de derde. Het is een heugelijk feit, dat
wij zelfs over eenige rijders en rijdsters beschik
ken, die reeds zoo ver zijn, dat zij, zonder een
slecht figuur te slaan, ook een poging zouden
kunnen wagen om de zeer moeilijke figuren van
de tweede klasse te rijden. Daar de bepalin
gen der I. E. V, echter voorschrijven, dat de
examens door nieuwelingen in volgorde moeten
worden verreden, zouden de rijders op een dag
drie van de vier klassen, te zamen 33 figuren
moeten afwerken. Dit is lichamelijk een zoo zware
proef, dat het waarschijnlijk bij twee klassen
zal blijven.
De examens beginnen Zondagochtend half ne
gen met de figuren voor de vierde klasse, waar
voor ongeveer twintig deelnemers hebben inge
schreven
ZWEMMEN.
A.S. ZONDAG DE VIJFDE ONTMOETING
DER ZWEMCOMPETITIE.
Op Zondag 18 Februari a.s. zal in het Sportfond-
senbad te Haarlem de vijfde ontmoeting der zwem-
competitie plaats hebben. De organisatie berust in
handen van D.W.R.
Op het programma staan ditmaal de 66 M. borst-
crawl heeren junioren, de 66 M. schoolslag dames
en de 100 M. rugcrawl heeren junioren.
Aan het nummer 66 M. borstcrawl heeren junio
ren zullen niet minder dan 65 deelnemers aan den
start verschijnen. Voor het damesnummer is een
bijna gelijke belangstelling. Voor de rugcrawl der
heeren hebben de meeste vereenigingen zich be
perkt tot het minimum aantal zwemmers van drie
per vereeniging.
Ongetwijfeld zal er een geweldige strijd ontstaan;
toch kan niet vooruit gezegd worden welke zwem
mer zal triomfeeren. Zal Van Hemsbergen van
Haarlem, v. d. Boogaarde van D.W.R.J. Ketelaar
vafl H.V.G.B. of De Geest van H.P.C. als eerste
eindigen?
Cobi Koster van VZV zal vermoedelijk wel bij
de dames zegevieren. Op de 100 M. rugcrawl hee
ren heeft Mauritz van HPC een goede winstkans,
daar hij ook de 50 M. van dit nummer wist te win
nen Ketelaar van HVGB en Bais van Haarlem zijn
echter ook in staat de eerste plaats te bezetten.
De stand der junioren is thans: Haarlem 472.1
punt., DWR 477.5 pnt„ HVGB 478.8 pnt., HPC 501.9
ont.. VZV 503.3 pnt. en Nereus 509.2 punten.
Van de dames: DWR 1297.1 pnt. VZV 1297.3 pnt.
Nereus 1299.6 pnt., Haarlem 1308.2 pnt., HPC 1373.1
pnt, HVGB 1418.7 punten.
WATERPOLO
WINTERCOMPETITIE K.N.Z.B.
De ontmoeting tusschen R.Z.C. en H.P.C.welke
Donderdagavond te Rotterdam voor de eerste klas
se b-competitie is gespeeld, werd door de Rot
terdammers met 3—0 gewonnen,
SCHAATSENRIJDEN
WEDSTRIJDEN SCHOONRIJDEN TE
HOOFDDORP UITGESTELD.
De nationale wedstrijden in het schoonrijden,
welke Zondag a.s. te Hoofddorp door de IJsclub
Haarlemmermeer zouden worden gehouden, zijn in
verband met de weersomstandigheden tot nader te
bepalen datum uitgesteld.
WIELRENNERS OP DE SCHAATS.
De Haarlemsche wielrijdersclub „Excelsior"
houdt a.s. Zondag wedstrijden op dc schaats voor
haar leden en donateurs.
BOKSEN
DE RING.
Hessels van „De Ring" te Haarlem wist op een O.
en O.-avond te Maarssen tc winnen van Zilverberg
(kampioen van Amsterdam Aklasse 1939). Gedu-
rend drie ronden was hij in de meerderheid: hij
won verdiend op punten.
VOETBAL
FRANKRIJK—ENGELAND (MILITAIREN) 0—1
Uit Reims: Voor de tweede maal is een voet
balwedstrijd gespeeld tusschen Fransche en En-
gelsche militairen, welke ontmoeting door da
Engelschen met 10 werd gewonnen.
TAFELTENNIS.
STEDENWEDSTRIJD HAARLEM—DEN HAAG.
Deze wedstrijd, die oorspronkelijk in Den Haag
zou worden gespeeld, heeft nu in Haarlem plaats
en wel a.s. Zondagmiddag in het voormalig Zan
der-Instituut aan den Kleine Houtweg. Beide
partijen komen met drie heeren- en 1 dames
team uit, die om een wisselbeker zullen spelen.
Verder heeft er nog een vriendschappelijke
wedstrijd tusschen een Haarlemsch- en een
Haagsch jeugd-team plaats.
DAMMEN.
OM HET KAMPIOENSCHAP VAN NEDERLAND.
Donderdagavond zijn te Amsterdam twee partijen
gespeeld in het toumooi om het kampioenschap van
Nederland. P. J. ^an Dartelen verloor van Rusten
burg; Jurg speelde remise tegen Keiler.
SCHAKEN
SCHAAKCLUB HOOFDDORP WINT VAN
TEMPO.
De schaakvereeniging Hoofddorp speelde tegen
„Tempo" een vriendschappelijken wedstrijd.
De uitslagen luiden:
Tempo Hoofddorp:
M. J. v. d. Velde—W. v. d. Geer 0—1
J. T. HoogerdijkJ. T. v. d. Geer SA
J. VreekenJ. Jansonius 01
K. WegmanA. Fielmich 10
G. v. RaamR. P. Offringa A
A. MaarseC. Offringa 10
J. RiekeA. Véllekoop 01
W. v. d. Ruit—J. Koers 0—1
Totaal uitslag 3—5
TEMPO EN Z. D. EN S. C. DEELEN DE EER.
De schaakclub „Tempo" was Donderdagavond
de gast van Z. D. en S. C. uit Zwammerdam.
De Haarlemmermeerdere .verschenen met drie
invallers, zoodat de uitslag zeer zeker nog een
mooi resultaat was. De uitslag werd 3y23lA.
De herwaardeering van den
goudvoorraad.
Bezwaren tegen een uitkeering van
ƒ22 millioen aan d e Nederlandsche Bank.
In het voorloopig verslag der Tweede Kamer
nopens het wetsontwerp betreffende voorloopige
voorziening ten aanzien van de waardebepaling
van den voorraad gouden munt en gouden
muntmateriaal van de Nederlandsche Bank en
regeling van de gevolgen dier voorziening, lezen
wij. dat zeer vele leden erkenden, dat de tijd ge
komen is om tot voorloopige herwaardeering van
den goudvoorraad van de Nederlandsche Bank
over te gaan.
Sommige leden waren evenwel van oordeel,
dat met dit ontwerp een gevaarlijke weg zal
worden ingeslagen. Zij vroegen zich af. of deze
aanvankelijke herwaardeering niet tot voortgaan
in dezelfde richting zal leiden .Huns inziens ware
het wenschelijk de mogelijkheid van een stijging
van den gulden open te houden.
Eenige andere leden zagen in de thans voor
gestelde herwaardeering de bezegeling van den
toestand van voortgezette inwlatie welke huns
inziens sinds 1933. d.w.z. sedert het optreden van
het kabinet Colijn, thans reeds 7 jaar heeft be
staan.
Sommige leden vestigden er de aandacht op,
dat de basis van 18 procent depreciatiën waarop
de herwaardeering zal plaats vinden, fictief is.
In werkelijkheid bedraagt de depreciatie op dit
oogenblik meer. Daarin schuilt huns inziens nog
een- niet onbelangrijke reserve. Zij verbonden
hieraan de vraag, of het nu de bedoeling is. dat
het egalisatiefonds, goud aankoopend. dit voor
taan zal doen op dezelfde fictieve basis. Zoo ja,
dan zal er in dit fonds opnieuw een fictief ver
lies ontstaan. Acht de regeering dit niet beden
kelijk?
Verschil van Inzicht bestond zoowel ten aan
zien van de bestemming van het bedrag van
rond f 116 millioen, dat voor een nader bij de
wet aan te wijzen doel zal worden besteed en
dat de regeering blijkens de memorie van toe
lichting wil gebruiken om er den kapitaal-dienst
va nhet leeningsfonds mee te versterken, als ten
aanzien van het bedrag van ruim 22 millioen, dat
ten goede zal komen aan de Nederlandsche
Bank.
Wat het eerste bedrag betreft, meenden ver
scheidene leden dat het juister ware dit te
bestemmen om de financieele positie van de
sociale verzékerinzsfondsen te verbeteren.
Vele andere leden konden zich met de be
stemming van dit bedrag voor het leeningsfonds
dus ten behoeve van de mobilisatieuitgaven, ge
heel vereenigen.
Wat het voorstel betreft om het pondenver-
ies der Nederlandsche Bank thans integraal te
vereffenen en dus niet alleen een bedrag van
rond t 7.360.000 doch bovendien nog verdere
■>edragen tot een totaal van ruim f 22 millioen aan
deze bank ten goede te doen komen: hiertegen
bleken zeer vele leden bezwaar te hebben.
„DE PAREL VAN DE VELUWE".
De afdeeling Haarlem en omstreken van de
Kon. Nederlandsche Maatschappen voor tuin
bouw en plantkunde houdt op Donsdag 20 Fe-
brlari een vergadering in hotel. Lion d'Or.
De heer Stuyvenberg houdt een lezing met
lichtbeelden over „De parel van de Veluwe",
