Th&Ujetl: STAMPPOT ÜMPSTiLEi Tiet JOimt en Jxm QiieAot. UN/TIN UTTHCN De acteur Louis de Vries te Nice overleden. Kou in 't Hoofd CABARET PAUL OSTRA W„ Da MAANDAG 11 MAART 1940 HAARLEM'S DAGBLAD Toen ik Louis de Vries in September voor het laatst opzocht in de villa te Bloemen daal. waar hij voor herstel van gezondheid verblijf hield, was hij nog vol hoop, dat hij spoedig weer op de planken zou kunnen verschijnen. Deze illusie deed hem leven, den kunstenaar, die meer misschien dan één ander, het applaus van het publiek noodig had. Persoonlijk was ik er van overtuigd, dat na deze attaque zijn rol van tooneelspeler voor goed was uitgespeeld en toen ik heden het bericht kreeg, dat hij in den vreem de te Nice gestorven was, kon ik niet anders dan het lot zegenen, dat hem er voor gespaard heeft als een vergeten burger, buiten de kunst, die hem zoo lief was, jaren lang nog te moeten leven. Dat zou de Vries heel, heel zwaar zijn ge vallen. De bekende tooneelspeler Louis de Vries is op 68-jarïgen leeftijd te Nice overleden. De laatste jaren zijn tooh reeds zeer moeilijk voor hem geweest, want het is niet te ontken nen, dat hij in de tooneelwereld niet meer de plaats innam, welke hem krachtens zijn talent feitelijk toekwam. Voor de romantiek, waarin hij groot was geworden, bestond in ons land geen belangstelling meer en hij was reeds te oud in 1941 zou hij 70 jaar zijn geworden om een nieuwe richting in te slaan. En toch was hij in zijn kunst een der zeer grooten. Dat erkende het buitenland ook, wanneer hij daar nu en dan als „ster" met een Hollandsche troep optrad. Maar dat was dan in een enkele voorstelling en dus als uitzondering. Ook daar zou voor dat repertoire op den duur niet voldoende interesse hebben be staan. Zoo zagen wij de Vries nog maar spora disch in Holland de laatste jaren spelen, bijna steeds in een zwak milieu en te dikwijls helaas in stukken van geringe artistieke waarde Maar daarom hebben wij 2ijn glorietijd toch niet vergeten, ja het bedroefde ons soms om hem, dat hij in zijn eigen land niet meer het succes had, dat wij hem zoo gaarne hadden ge gund en dat hij als artist zoo noodig had. Want de Vries was een acteur van werkelijk groot for maat, die ons in zijn leven veel moois heeft ge schonken. Het begin van zijn carrière was op zichzelf reeds romantisch. Als zoon van doofstomme, streng geloovige Joodsche ouders scheen de Vries allerminst voorbestemd om acteur te worden. Zeer jong nog ging hij in het diamantvak en hij zou waarschijnlijk heel zijn verder leven dia mantslijper zijn gebleven, als het liefhebberij - tooneel niet beslag op hem had gelegd. In een der vele Amsterdamsche dilettanten vereeni- p -1" *"-> T jnrtr r<e>n OUdlI LOUis ontdekt. Bouwmeester zag dadelijk dat er talent i. o-i- .viaur zat en het is vooral op zijn voorspraak en op die van Rey- ding geweest dat kunstvrienden een fonds voor hem bij elkander brachten en de Vries in de gelegenheid stelden op 25-jarigen leeftijd nog de lessen op de tooneelschool te-volgen en zich ernstig voor het plankenleven voor te bereiden. Men moet niet gering denken over de werk kracht en de energie van een getrouwd man en vader van vier kinderen, zooals Louis de Vries was, om op de schoolbanken te gaan zitten met zoo veel jongeren en een geheel nieuwe rich ting in te slaan. De Vries heeft het aangedurfd en is wat meer zegt schitterend geslaagd. Gemakkelijk is dit vooral in- het begin niet gegaan. Hij heeft in het bijzonder tij dens zijn eerste engagement te Rotterdam na een heel gelukkig debuut als Alva in Sardou's Patrie de misères van het Hollandsch tooneelspe- lersbestaan grondig leeren kennen. Zijn eerste directie ging na 3 maanden reeds failliet, de zaak werd „en sociétaire" voortgezet, maar het bleef voor allen voor de Vries met zijn groot gezin wel het meest in die dagen ..armoe troef". Maai" reeds spoedig kwam voor hem de ver andering. Na een kort engagement bij Van Lier te Amsterdam werd hij in 1993 verWid^p Het Haarlemsch Tooneel, het gezelschap van Louis en Frits Bouwmeester. Daar. naast d.e twee grooten, d'ie twee romantici voelde De Vries zich in zijn element en van dien tijd af dag- teekent ook zijn bekendheid bij het publiek. Voor de Bouwmeesters heeft De Vries een grenzeloozen eerbied gekoesterd en ook Louis Bouwmeester had zeer met den toen nog jongen romantischen speler op. „Je had mijn zoon moe ten zijn!" voegde Louis hem eens op een repe titie toe, nadat hij hem een sterke scène had zien spelen. Toen hij eenmaal de voeten in den stijgbeugel had, heeft De Vries zeer spoedig carrière ge maakt. Weinige acteurs hebben zich zoo spoedig een groote groep van bewonderaars gevormd als deze vroegere diamantslijper. Het „kleine" werk heeft hij bijna niet gespeeld. Zijn indrukwek kende Uriël Acosta bracht hem al heel spoedig op 't eerste plan en toen hij in 1911 zijn 10-jarig jubileum vierde, kon hij reeds op een rollenreeks wijzen, waarop menig gereüsseerd acteur aan het eind van zijn leven jaloersch had kunnen zijn. Aan bijna alle groote Amsterdamsche gezel schappen vóór 1920 van Royaards, de oude Kon. Ver. Het Nederlandsch Tooneel na het vertrek van Hubert La Roche de Tooneelver- eeniging onder Heijermans en Verkade is hij verbonden geweest en zijn uitgesproken roman tische aanleg deed hem als vanzelf aangewezen zijn voor de hoofdrollen in het breede werk. Zijn PD Zuid-Afrika waarheen hij trok met een eigen gezelschap werd niet min der (la:, een triomftocht voor hem. In het bui tenland o.a. te Parijs en Kopenhagen trad hij herhaaldelijk met succes op en onze regee ring heeft zijn verdiensten erkend door zijn benoeming tot ridder in de Oranje-Nassau Orde, evenals zijn reis naar West-Indië, die hij drie jaar geleden nog heeft gemaakt. Ook buitenlandsche kunstenaars Gèmier, Sacha Guitry, Hauptmann, en Poulsen erken den zijn bijzonder talent en Moissi noemde hem eens tegenover mij een groot acteur. Wat al belangrijke rollen heeft de Vries in zijn roemrijke loopbaan gespeeld! Shylock, Narcis, Sender Lehman misschien wel zijn mooiste rol Pancras Duif, Androeles in Androcles en de Leeuw van Shaw Gabriel Schilling in Ga briel Schilling's Vlucht van Hauptmann Voer man Henschel. Hendrik IV van Pirandello in welke rol Monnickeizdam hem heeft geschilderd Roth in Geloof en Vaderland, Dr. Miller in Het Recht van Staken, Judas Ischkariot van Walch welke rol hij ook in openluchtvertoningen m Indië en Zuid-Afrika speelde Sachel in Ghetto Kain in 't drama van Wildgans, profes sor Schumacher in De Schepper, de Wandelende Jood in het werk van Thurston, Graaf de Grancé in Pro Domo, Sero in Heijermans' De Schoone Slaapster, Uriel Acosta, Berton in Jacqueline, de Bode in Gijsbreght van Aemstel, professor Stori- zijn ik noem hier alleen maar de voornaamste om zijn uitzonderlijk talent te belichten. In het begin van zijn loopbaan heeft de Vries het nadeel ondervonden van min of meer als een afspiegeling van den grooten Louis Bouwmeester te worden beschouwd. Doordat hij dikwijls in de zelfde rollen optrad, waarin voor hem de beroem de tooneelspeler had geschitterd, ging men on willekeurig vergelijken en verweet men hem meer malen, dat hij den anderen Louis te veel copieerde. Dit was begrijpelijk maar billijk was het niet. De Vries had zooals ook Bouwmeester het intuitieve in zijn spel, het sterk accent en het Oostersch temperament, maar hij miste de schil derende plastiek in de omlijning van zijn figuren en het geniale, dat zijn grooten voorganger ken merkte. Toch gaf hij wel degelijk een eigen crea tie, die zich dikwijls vooral onderscheidde door een zekere weekheid. Door deze laatste eigenschap deed hij ook in zijn stem soms aan Moissi denken. Zijn komisch talent, dat werkelijk niet gering was, heeft de Vries helaas zelf niet vol doende erkend. Had hij dit wel gedaan, dan zou hij zeker meer komische rollen hebben gespeeld en er ongetwijfeld triomphen in hebben gevierd. Met Louis de Vries is de laatste vertegenwoor diger van de oude romantische school waar van hij eigenlijk een nabloeier was heengegaan. Ik heb aan zijn grooten tijd vele mooie herinne ringen, waarvoor ik hem steeds dankbaar zal blijven. En velen zeker met mij. Een groot acteur is met Louis de Vries heengegaan. J. B. SCHUIL. Haarlemsche Orkest Vereeniging. Zondagnamiddagconcert. Ruim een eeuw geleden schiep de wilde fanta sie van Hector Berlioz een Symphonie, die de toenmalige muziekwereld in verschrikking en tal van pennen pro en contra in beweging bracht. Het was zijn „Symphonie fantastique", de eerste Symphonie met een nauwkeurig door den auteur omschreven „dichterlijken" inhoud, dus niet als Beethoven's „Pastorale" „mehr Gedanke als Malerei". Berlioz werd daarmee de voorlooper van het eigenlijke „symphonische gedicht", dat Liszt tot geestelijken vader had, die uit het dich terlijke programma den muzikalen vorm ontwik kelde. Berlioz knoopte in de eerste drie hoofddee- len zijner Symph. fant. nog meer of min bij de overgeleverde klassieke vormen aan, evenwel zon der de hechte structuur zijner groote voorgangers op het gebied der symphonie te evenaren. Vooral in het 3de hoofddeel, de „Scène aux champs" lijkt de bouw brokkelig", hoewel juist dit hoofddeel hoogst suggestieve natuurschilderingen bevat. In het 4de en het 5de hoofddeel heeft de componist aan zijn verbeelding den vrijen teugel gelaten en juist deze muzikale schilderingen zijn hem rela tief het best gelukt en toonen geen worsteling met de stof of hinken op twee gedachten. Dc van bloed druipende gruwzaamheden, die daarin ver klankt zijn en die men meermalen met de pictu rale fantasieën van den Brusselschen schilder Wiertz vergeleken heeft, hebben steeds velen af- gestooten. Verschrikken doen ze ons thans niet meer; immers we hebben ons gemoed helaas te gen heel wat andere en veel ergere verschrik kingen, zoowel muzikale als daadwerkelijke, be stand moeten maken. En dus zijn we er gaande weg toegekomen om in Berlioz' klankorgieën voornamelijk de geniale orkesti'atie op te merken. Die verdient zeker nog bewondering. Zij heeft mogelijkheden geopenbaard, waarvan lateren een dankbaar gebruik hebben gemaakt. Een niet min der dankbaar object is het werk voor de uitvoe ring gebleven. Men Icon dit Zondagnamiddag weer constateeren. De vertolking onder Marinus Adam was trouwens hoogst vez'dienstelijk. Alleen het onweer was veel te hard voor een ..verwijderd gerommel". Zelfs een batterij van vier pauken met evenveel bedienende manschappen kan dat veel zachter en daardoor echter weergeven; dat heb ik in het Amsterdamsche Concertgebouw wel eens kunnen opmerken. De medewerking van het mannenkoor „Haar lem's Zanggenot" verschafte de auditie van een met OP ELK BLIKJE BEVINDEN ZICH VELERLEI KNAX-RECEPTEN VÉRKRIJCBAAR IN BLIKJES VAN 5 EN 10 STUKS (Adv. ingez. Med.) mij tot dusver onbekend werk van Debussy; „In vocation". Ik vermoed dat het een jeugdwerk va,n den genialèn Franschen renovator is, wellicht een compositie uit zijn conservatoriumjaren. Veel be kende wendingen, maar weinig of geen Debussy, zooals we hem thans kennen. Een grootere ver fijning van den koorzang had het werkje mis schien interessanter, althans aannemelijker kun nen maken. De tenorsolo van Giacomo Aletrino klonk echter zeer mooi. En de dirigent van H.'s Z., L. C. Keereweer, die het geheel leidde, toonde dat de door zijn vroegere functie in het Utrechtsch Sted. Orkest verkregen ervaring in de jaren niet vervlogen is en dat hij, in tegenstelling met ex clusieve koordirigenten, ook een orkest weet te dirigeeren, al leek me de symmetrische tweezij digheid zijner bewegingen meerendeels overbodig. Grieg's „Landerkennung" ging na de pauze. Het koor scheen hierin beter gedisponeerd. Het zong 't stoere werk kranig en zuiver. In de baritonsolo van H. Fikke konden we meer de werkelijk goede stemmiddelen dan het bijna steeds portamento aanzetten der tonen waardeeren. De vocale ont wikkeling van dit lid van H.'s Z. schijnt nog niet voleindigd, al levert ze ook nu reeds verdienste lijke resultaten. Een „eerste uitvoering" besloot dit laatste na middagconcert: die van Joh. Wagenaar's Ouver ture „Amphitryon", geschreven voor Von Kleist's gelijknamig blijspel. Ik ken den inhoud, van dit blijspel niet, en kan dus niet beoordeeleri in hoe verre W.'s muziek zich daarbij aansluit. Wel ver moed ik dat de warm gevoelde muziek van het langzame middendeel betrekking heeft op de ver boden liefde van Zeus jegens Amphitryon's aan gebedene Alkrrene. 't Was niet mooi van Zeus om zóó misbruik te maken van de afwezigheid van den huwelijkscandidaat. Maar Zeus had zoo veel van dergelijke „liefhebberijen" op zijn reke ning staan en als opperste der goden kon hij zich nogal wat permitteeren, zonder daarover lastig gevallen te worden. Dat was zoo gebruikelijk. Enfin, de Ouverture wekte herinneringen aan die van ..Cyrano" en dus ook aan Rich. Strauss, en verder even aan Tchaikowsky's Zesde Symphonie en Mahler's Vierde, maar ze is vlot en frisch en uitstekend georkestreerd en ze toont zooal geen nieuwe gezichtspunten of groote oorspronkelijk heid toch een benijdenswaardige vitaliteit van den reeds zeer bejaarden toondichter. Dit is op zichzelf al verheugend. En dat het orkest het werk con animo vertolkte was ook verheugend, Zoo heeft Marinus Adam voor een aangenaam stemmend en goede verwachtingen wekkend be sluit der namiddagconcerten gezorgd, en het drukke bezoek van dit concert mocht eveneens als een-goed voorteeken opgevat worden. KAREL DE JONG Smelt wat VapoRub in kokend water en adem de dampen in. Ook een weinig van deze zalf in de neus doen en opsnuiven. Dat verwijdert het slijm, verzacht de prikkeling en vergemakke- lijkt de ademhaling. (Adv. Ingez. Med.) VOOR DE KINDEREN Het oude manneke grinnikte griezelig. Ik heb wel water kraste hij maar jullie zal ik er niet aan helpen. Ik kan jullie net goed gebruiken voor mijn laatste gewel dige uitvinding. Krent en de Dikke keken elkaar verbaasd aan en wilden haastig de beenen nemen. Doch wat zij ondervonden benam hen den adem. Door een onzichtbare kracht getrokken, gingen zij. zonder het zelf te willen, het huisje binnen, waarna de deur met een smak dicht sloeg. Zij bevonden zich in een donkere ruimte, waar zij elkaar ternauwernood konden onderscheiden Voor de Ver. tof Bevordering der Cezondheid in de Grafische Vakken. Toen ik na de opvoering van „It Sloof" op den Frieschen soldatenavond uit het gebouw St. Bavo in de groote zaal van ons Concertgebouw kwam, waar een feestavond werd gegeven ter viering van het 30-jarig bestaan van de Vereeniging tot Bevor dring der Gezondheid in de Grafische Vakken, stond juist Paul Ostra op het tooneel en het bleek mij weer, hoe zeer deze conferencier en chansonnier slag heeft om zijil publiek in gang te brengen. Er was een uitbundig vroolijke stemming in de zaal en hij had volkomen contact met zijn publiek. Hij hoeft maai' aan de touwtjes te trekken en ze doen wat hij wil. En dat wil wat zeggen in zoo'n groote zaal, te meer, omdat Paul Ostra niet met extra opgelegde komieke middelen werkt. Ook na de pauze had hij succes met zijn „levens album", dat ik overigens niet één van zijn beste nummers vind. Jopie Koopman is een goede partner en het „Vrijheidsbeeld", dat zij met zuivere voor dracht gaf, was zeer actueel en had bij de volle zaal veel succes. Dit hadden ook de „The Two Hodlars" accordeonisten, en The 4 Jungle Serenaders, die jazz-songs ten beste gaven, Ik sta altijd weer ver baasd over die prachtige Engelsche namen, welke deze Hollandsche jongens altijd weten te bedenken. Het schijnt er nu eenmaal bij te behooren, maar het meeste succes was toch voor de Hollandsche num mers, de liedjes en de praatjes van Paul Ostra en Jopie Koopman. Deze feestavond was zooals mij werd meege deeld - geopend door den heer M. H. Gregoire. Na de pauze heeft de heer de Jong, de penningmeester van het Centraal Bestuur het een en ander meege deeld omtrent het werk en de resultaten van de feestvierende vereeniging, die met zoo'n kracht den strijd voert tegen de t. b. c. De heer de Jong ver telde, dat in het eerste jaar na de oprichting slechts 9 personen konden worden uitgezonden naar sana toria en dat dit. getal in 1938 was gestegen tot 298. Behalve het eigen sanatorium te Eerbeek, had men er nu ook een te Zeist, dat twee ton had gekost. Meer dan 550.000 gulden was in totaal reeds uitge geven voor verpleging in de sanatoria en 125.000 gld. voor hulp in de gezinnen. Reeds 7200 typografen hadden zich aangesloten bij de vereeniging, die niet naar richting of geloof ziet, maar alleen het doei heeft om te helpen. Met een krachtig woord wekte de heer De Jong allen, die nog geen lid waren van de vereeniging op, om dit alsnog te worden, omdat het hier een groot maatschmaappelijk en cultureel belang gold. Het deed goed in dezen benarden tijd een optimis- tischte klanken te hooren. En Paul Ostra en de zij nen zorgden er voor, dat er ook een vroolijke stem ming in de zaal heerschte. J. B. SCHUIL. LYTS FRYSK TOONEEL speelt voor de militairen. De Friesche militairen komen hier te Haarlem aan ontspanning waarlijk niet te kort. Zaterdag hebben zij weer op initiatief van het „Selskip Gysbert Japicx" en met financieelen steun van het Haarlem sche Comité" van O. en O. - een „Fryske soldate- joun" gehad, en geen enkele maal is het gebouw St. Bavo in dezen winter nog zoo vol geweest als dezen avond. Nu kregen wij ook wel het neusje van den zalm, want het „Lyts Frysk Toaniel" was uit Hui- zum bij Leeuwarden naar Haarlem overgekomen en elke Fries weet, dat dit gezelschap op tooneelgebied Friesland iets heel bijzonders is. Het is één familie de heer Barend van der Veen, zijn vrouw en twee dochters die dit kleine ensemble vormt en het zijn ook feitelijk de eenige beroepsspelers die Friesland bezit. Eenige jaren geleden hebben wij al eens het ge noegen gehad dit kleine gezelschap op een „joun' •an Gysbert Japicx te zien spelen en de uitstekende indruk, welken zij toen hebben gemaakt, werd Za terdag nog versterkt. Zij vertoonen de beste eigen schappen van de Friesche tooneelspelers, namelijk zuiver, gaaf realisme in hun spel en een opmerke lijk natuurlijke uitbeelding. En daarenboven heb ben zij door hun herhaald optreden een grootere rou tine verkregen, spelen zij in veel vlotter tempo zon der souffleur en zijn op het tooneel volkomen thuis. De door den heer Van der Veen zelf geschreven stukken, welke zij geven, zijn van eenvoudig gehalte en geheel berekend op hun troepje. De heer Van der Veen is een mei'kwaardig knap typeur en hij ziet er niet tegenop verschillende rollen in één stuk voor zijn rekening te nemen. Wat hij in het laatste bedrijf het eerste stuk „It Sloof" te zien gaf, was wer kelijk verrassend en herinnerde aan het jongejan- nen van Henri de Vries. Hij verscheen in vier ver schillende gestalten en telkens even knap, Prachtig bepaald was de Friesche goudsmid, in wien niets te bekennen viel van den speler. Het was maar kelin rolletje, maar 't was van grime, typeering, spel en stem volmaakt. Voortreffelijk ook de dorpsveld wachter en de chef uit de modezaak. En wat speelde hij zijn eigenlijke hoofdrol, den „nuveren" Galt ook zuiver en overtuigend. Mevrouw Van der Veen is eveneens een uitste kende la-acht in dit ensemble. Hoe lééfde die Frou van Tunen! Het leek geen „spel" meer. De twee dochters hébben zich nog niet tot de hoogte van haar ouders opgewerkt, maar him spel is toch zeer respectabel. En daarbij zijn het alleraardigste too- neelverschijningen, wat ook veel waard is. Want niet waar! het oog wil ook wat hebben. Durkje, de dienstbode, en mevrouw Mulder, de pension houdster uit Groningen werden door een der doch ters in doublure gespeeld. De andere was het „sloof', dat tenslotte een geraffineerde oplichtster bleek te zijn. Gysbert Japicx verdient hulde voor alles, wat het Selskip voor de Friesche jongens doet. Het ver vult hiermee een taak, die zeker ook Ln Friesland groote waardeering zal vinden, En hoe zoo'n avond bij de militairen in den smaak valt, dat bleek wel duidelijk uit het oorverdoovend applaus en ge juich aan het slot van „It sloof". De Friezen waren Italianen geworden in hun geestdrift. J. B. SCHUIL. H. O. V. Beethovenavonden 12, 15 en 21 Maart. Evenals de vorige jaren en aangemoedigd door het succes, zullen wederom Beethoven-avonden gegeven worden. De leiding berust bij de dirigen ten Marinus Adam en Toon Verhey. Solistische medewerking is verkregen van Paul Frenkel en den pianist van internationale bekendheid Stefan Askenase, die zal voordragen het 4e concert en Paul Frenkel het 5e. Dirigent Verhey zal de vijfde en zesde Sympho nie ten gehoore brengen, alsmede de „Coriolan" Ouverture en dirigent Adam de negende met slot koor. waaraan medewerken de solisten Hélène - ofrwnk_ Theo Baylé, het H.O.V.- koor alsmede het Postaal Mannenkoor. s - i oijs Beths zal het Vioolconcert vertolken. Dit vormt het eind van een moeilijk seizoen voor de H.O.V. en het is wel zéér gewenscht. dat de publieke belangstelling zich voor het Beet hoven-feest sterk manifesteert en van medeleven in Beethoven's Oeuvreen in dat van de H.O.V. getuigt. Deserteurs uit de positie IJmuiden. Drie militairen vermoedelijk naar het buitenland gevlucht. Zaterdagmiddag werd via de radio de aanhouding verzocht van drie militairen die na een korte afwezigheid niet in hun kan- tonnement waren teruggekeerd en dus als deserteurs beschouwd moesten worden. Het zijn twee sergeants en een soldaat, respectie velijk 21, 21 en 22 jaar oud. Bij nader informatie vernamen wij, dat ge. bleken Ls, dat het drietal zich in het bezit heel; weten te stellen van eenige revolvers en een aan tal daarbij behoorende patronen. Bij een gara gehouder hier ter plaatse hebben zij een aut( gehuurd. Het radiobericht had tot gevolg, dat di militaire politie, die de zaak in handen heef; uit Nispen bericht ontving, dat de vermiste aufc nabij de Belgische grens onbeheerd was aange troffen. Vermoedelijk zijn de drie jonge man- nen naar België uitgeweken, om zich aan di gevolgen van hun daad te onttrekken. Wat de jonge avonturiers tot deze daad bewo gen heeft is niet bekend. Wel hadden zij ziet in dienst aan eenige kleine vergrijpen tegen df krijgstucht schuldig gemaakt, doch deze waret van weinig beteekenis, zoodat hun daarvooi hoogstens een geringe disciplinaire straf t< wachten stond. Veeleer gelooft men dat zij ge vlucht zijn om zich in*het een of ander avon tuur te begeven. Uit een brief van een hunner i gebleken dat zij zich volkomen van de gevolgei hunner daad bewust zijn, die daarop neerkomei dat zij de eerste 12 jaar niet meer in het lam kunnen terugkeeren, zonder zich aan een straf vervolging wegens desertie bloot te stellen. Eet der gedeserteerde sergeints zou een goede be trekking in Haarlem bekleed hebben. EEN NIEUW SOCIAAL PROGRAM DER C.H.Ï Op Vrijdagavond 8 Maart besprak de Chr.- Hist. Jongerengroep voor Haarlem en Omstre ken het Ontwerp-Sociaal Program der C. H. I) in een drukbezochte vergadering. De heer S. C v. d. Wall hield daartoe een inleiding. In het nieuwe program wordt o.a. gelijkma king van de kringen der verzekerden bepleit. Al weg wordt hierbij gewezen op bijzondere verze- keringsorganen, die een publiekrechtelijk karak ter dragen en vakbedrijfsgewijze zijn opge bouwd, Aangedrongen wordt op uitbreiding dei verplichte verzekering ook tot personen buiten loondienstverhouding. Het verkrijgen immen van een bescheiden bestaanszekerheid bij ziek te, ouderdom, invaliditeit, enz., voor de groot! middenmoot van kleine zelfstandigen is dringend noodzakelijk. Daarvoor is deze groep te gevoe lig voor conjunctuurschommeling. Het program geeft ruimschoots plaats aan: a de kleine zelfstandigen; b. de boeren en tuinders Gewenscht is een wettelijke regeling van hel ontslagrecht en van het recht op vacantie, voorti een bedrijfsgewijze regeling van den arbeid vai de gehuwde vrouw, welke arbeid ten hoogste ver boden mag worden in een bepaalde bedrijfstak o| beperkt wegens schadelijke gevolgen voor de ge huwde vrouw zelve. Bij de werkloosheidsbestrij ding moeten plaatsing en herplaatsing in hel normale bedrijf vooropstaan. Voorts wordt nof aandacht geschonken aan onderwijs, ver hef fins der volkskracht, grondpolitiek, enz. Deze onder werpen kwamen dan ook vervolgens ter sprake. BROKKENHUIS. De bazar van het Brokkenhuis duurde twe< middagen van 2 tot 5 uur en bracht 120 guidei netto op. Daarvoor gaan we weer boven en on derkleeding kopen en hopen eenige gezinnen t< kunnen helpen. Het- is' niet erg veel, maar w< Hnri-pn allen, die ons medehielpen en bevelei het Brokkenhuis verder warm aan.Laten we maai zeggen: volgende keer nog veel beter. Brokkenhuis, Donkere Spaarne 34, Haarlem. Telefoon 13242. Giro 147245. Ballet Tilly Sylon. Met medewerking van de H. O. V. Woensdag 13 Maart a.s. geeft Tilly Sylon me' haar ballet een uitvoering in den Stadsschouw burg. Voor dezen avond is een zeer bijzondei programma samengesteld. Vrijdag-j.l. heeft df generale repetitie plaats gevonden voor hei Centraal Comité voor Werkloozen. De stampvol le concertzaal heeft bewezen, dat de prestaties van het ballet op hoogen prijs gesteld werden De talrijke aanwezigen hebben de danseressen na elk nummer enthousiast toegejuicht. O.a. worden uitgevoerd: dansen in ouden stij! op muziek van Joh. Seb. Bach, waarvoor df costumes speciaal ontworpen zijn en het kap- werk wordt verzorgd door de fa. Michels. Voorts oud-Nederlandsche dansen van Julius Röntgen en de bijzonder komische dans „de Too- venaarsleerling" van Paul Dukas, beide succes nummers van het ballet. In geheel nieuwe ensc^ieering zal ook worden uitgevoerd het dramatisch dansspel „Halewijn" ontworpen naar een oud-Nederlandsche ballade met zeer suggestieve muziek van Marinus Adam. Op de generale repetitie Vrijdag j.l. heeft dit werk diepen indruk gemaakt cfj de tianwezi- gen. De H. O. V. onder leiding van Marinus Adam zal de begeleiding verzorgen en bovendien uitvoe ren de ouverture „Amphitrion" van dr. Joh.Wage- naar. WIE ZAG AANRIJDING IN DE GROOTE HOUTSTRAAT. Zaterdagavond te vijf minuten voor half tien heeft een gesloten blauwe a»to in de Groote Houtstraat tegenover v. Haren's schoenenmaga zijn twee wielrijdsters aangereden. Beide meisjes vielen. Een van hen, de 18-jarige S. kreeg een lichte hersenschudding en eenige builen en schaafwonden. Na door O. D. te zijn verbonden is ze per ziekenauto naar haar woning vervoerd, Daar dc bestuurder van de auto niet bekend is, verzoekt de politie getuigen zich te willen melden aan het bureau Smedestraat. ij' besteden gaarne zoo groot mogelijke zorg aan de annonces. Hel spreekt echter vanzelf dat dit in hel gedrang moet komen, als plaatsingsopdrachten ons op het laatste oogenblik bereiken. 'aarom, in het belang van de adverteerders zelf, verzoeken wij vriendelijk doch dringend plaat singsorders tijdig in te zenden. Dat wii zeggen voor Zaterdag uiterlijk 9 uur in den ochtend, op andere dagen uiterlijk 10 uur In ons bezit. Dan kan het nog net met zorg ge beuren, maar beter is natuurlijk ze nog aanmerkelijk vroeger te zenden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1940 | | pagina 6