Gevoelige nederlaag voor Oranjemannen
in het Belgenland.
Roode Duivels winnen met 7—1.
Smit redt uit een vrijen s chop de eer.
Na den strijd.
KON. NED.
VOETBALBOND
[MAANDAG 18 MAART 1940
HAARD EM'S DAG BEAD
6
VOETBAL
(Van een specialen medewerker).
Een zwarte dag.
ANTWERPEN 17 Maart.
Het was vandaag een zwarte dag voor het Ne
derlandsch voetbal. In Antwerpen leed de Oranje-
ploeg een 71 nederlaag tegen het Belgisch elftal,
aat nog nooit zoo'n groote overwinning op Neder
land behaalde. En nog nimmer zagen wij het na
tionale team zoo'n slechten wedstrijd spelen. Het
was in alle opzichten een desillusie, welke des te
grooter was omdat velen na de stevige zege in den
jubileumwedstrijd te Rotterdam steevast op een
overwinning van Nederland hadden gerekend.
Deze wedstrijd werd onder bijzondere omstan
digheden gespeeld. De oorlog heeft op België naar
het schijnt een nog veel grooteren invloed dan
hier te lande, want het aantal militairen, is be
langrijk grooter. De soldaat geeft momenteel den
toon ran bij onze Zuiderburen en ook in het sta
dion was dat het geval. Duizenden militairen vul
den de tribunes. En zeer frappant was het feit. dat
niet minder dan 10 van de 11 spelers van Belgie
's konings wapenrok dragen. Alleen de midvoor
Van Craen is „civiel persoon".
En" door de bijzondere omstandigheden als ge
volg van den oorlog was slechts een zee." klein
contingent Nederlanders aanwezig. België had
eerst op het laatste moment de grens opengesteld
voor de niet-bezitters van paspoorten, maar alleen
op voorwaarde, dat ze op denzelfden dag moesten
terugreizen, hetgeen de animo zoodanig had be
koeld, dat er slechts weinigen waren die het Ne
derlandsch elftal naar de Sinjorenstad vergezelden.
Welk een verschil met een lange reeks van
voorgaande jaren toen de Nederlanders op den dag
van den interlandwedstrijd het stadsbeeld be-
heerschten en ook in het stadion den toon aanga-,
VWaren de Oranjemannen door het ontbreken
van den steun van 20.000 geestdriftige landgenoo-
ten zoo van de kook, dat ze hun "orm niet kon
den vinden?
Het is moeilijk aan te nemen, want hoevele
wedstrijden heeft Nederland niet gewonnen in het
buitenland, terwijl slechts een handje vol landge-
mooten aanwezig was.
Ongewoon was het ook in Nederland zelf, waar
de traditioneele radio-uitzendine achterwege bleef,
teneinde de belangen van de behoeftige kassen der
clubs niet te schaden. Alles was dus anders dan
gewoonlijk.
Nederland werd overspeeld.
Het Nederlandsch elftal werd finaal overspeeld.
De verhouding in het veld was van dien aard, dat
men gevoegelijk kan spreken van eenïge klassen
Het regende gedurende den wedstrijd onafge
broken. Het veld was dus zwaar bespeelbaar. Men
■was zoo onverstandig geweest om voor de groote
match een juniorenwedstrijd te laten spelen, waar
door het terrein er niet beter op was geworden.
De Belgen hadden merkwaardig genoeg heel wat
'minder moeite met het terrein, dan de spelers tut
ons waterlandje. Vermoedelijk moet dit worden
toegeschreven aan het feit, dat de Belgische spe
lers over het algemeen lichter waren»
Met eigen wapens geslagen.
In dezen wedstrijd werd het Nederlandsch elftal
geslagen met de wapens", welke het zelf zoo vaak
met groot succes heeft toegepast: snelheid en schot
vaardigheid. Naar onze meening zijn de Belgen m
technisch opzicht altijd beter geweest, maar ze
■wisten dat niet uit te buiten. Onze Zuiderburen
waren voor doel vaak weinig doortastend. Ze hiel
den het spel niet genoeg open; het spel werd veel
te kort gehouden en als gevolg daarvan bleef vaak
de belooning voor mooi opgezette aanvallen uit.
Daarentegen speelden de Nederlanders minder
fraai: hun spel was meer gericht op direct succes.
Met snel open spel ging. het op het doel af, er werd
doorgaans goed geschoten en 'zoo brachten we
België in den loop der jaren menige nederlaag toe.
De 93 en de 80 overwinningen in Amster
dam liggen de Belgen nog steeds zwaar op de
maag, maar thans hebben ze geducht revanche ge
nomen.
Geen wonder, dat het „tien-tien"-geroep, dat
eens in Amsterdam werd aangeheven, thans in
Antwerpen met kracht werd herhaald.
Ditmaal sloeg de Belgische ploeg het Neder
landsch elftal met snelheid, open spel en schot
vaardigheid. Daarbij kwam technische superiori
teit. zoodat het duidelijk is, dat de onzen in het
Stadion van Deurne ditmaal weinig te vertellen
hadden. De Oranjemannen waren bijna steeds te
laat: het razend snelle tempo der tegenstanders
konden ze niet volgen en meestal zegevierden de
roodhemden in een persoonlijk duel.
Geen gelukkige wedstrijd.
Nu kan men zeggen, dat het geen gelukkige wed
strijd voor Nederland was. Die verzachtende om
standigheid willen we niet uit het oog verliezen.
Toen liet 20 voor België stond, bleef tweemaal
achtereen een Nederlandsche goal. welke iedereen
al telde, op haast onverklaarbare wijze uit. Het is
zelfs de vraag, of de bal de lijn niet was gepas
seerd. tenminste enkele van onze spelers appel
leerden. Wanneer het toen 21 was geworden, zoo
kan men redeneeren, zou Nederland misschien
nieuwen moed hebben gekregen. Maar het werd
kort daarop 3—0 en toen was het ondoenlijk, den
achterstand nog in te loopen.
Men bedenke echter, dat ook de Belgen wel eens
pech hadden. Vlak voor de rust werd een volko
men normaal doelpunt door den scheidsrechter ge
annuleerd wegens buitenspel. Indien die goal was
toegekend, zou de situatie bij rust voor Nederland
nog hopeloozer zijn geweest.
Wij zijn van oordeel, dat de 71 overwinning
van België niet eens geflatteerd is te noemen. Er
•was een verschil van klasse, dat tenslotte op vrij
juiste wijze in doelpunten werd uitgedrukt.
Een volkomen faillure.
Zoo kan «en dit Nederlandsche elftal beschouwen,
dat in een samenstelling, welke slechts op enkele
plaatsen anders was, in Rotterdam zoo stevig van
België won. Vandaar het vertrouwen, dat men ook
in België in de Nederlandsche ploeg stelde. Geen
wonder, dat de Belgische bladen algemeen een zege
van de Nederlanders voorspelden.
De lange winterrust, een andere speler op de spil
plaats, het gladde veld en verschillende kleinighe
den, ze verklaren wellicht het falen van het team
waarvan men algemeen de overwinning verwachtte.
Een belangrijke factor van het zoo hevig teleurstel
len van ons elftal was het uitermate zwakke spel van
onze middenlinie. Wanneer de halfs falen, is door
gaans het geheele team zwak. De ruggegraat ont
breekt dan, er is geen samenhang en vaak is daar
van een flinke nederlaag het gevolg.
Zoo gebeurde het ook thans.
Stam is voor de zoo belangrijke spilplaats on
voldoende. Merkwaardig is het, dat men nu eens
duidelijk beseft wat een niet eens opvallende speler
als Anderiesen voor het Nederlandsch elftal heeft
beteekend. Lang heeft men naar zijn opvolger ge
zocht, maar dien heeft men nog steeds niet kunnen
vinden. En onze kanthalfs deelden in de malaise.
Stijger maakte een zeer zwakken indruk. Zijn plaat
sen leek naar niets. In technisch opzicht schoot hij
erg tekort; werkelijk we hebben op deze plaats in
Nederland wel betere voetballers. Paauwe, anders
constant een speler van Masse, liep naar zijn vorm
te zoeken; geen moment heeft hij zijn normale peil
kunnen bereiken. Met zoo'n zwakken ruggegraat
kon het Nederlandsch elftal niet veel presteeren.
Voor een deel is daaraan het minder sterke spel
van onze defensie, waarbij de halfs toch ook betrok
ken zijn, te wijten. Het klopte niet, er werden lee-
lijke fouten gemaakt en verscheidene daarvan kwa
men ons op doelpunten te staan.
Het is jammer voor keeper Michel, dat hij den uit
stekenden indruk, dien hij in den jubileumwedstrijd
heeft gemaakt, gisteren weer volkomen teniet heeft
gedaan. Want enkele doelpunten zijn zonder twijfel
een gevolg van zijn zwak spel.
Caldenhove heeft in de eerste helft nog gered wat
er te redden was, maar na de rust werd zijn spel
ook gaandeweg zwakker. Het was voor hem geen
gelukkige jubileumwedstrijd, maar hij heeft den
troost, dat hij tenminste nog een der besten was.
Wilders ruimde in den beginne flink op, maar
spoedig ging het minder goed. De stoere Blauw
witter werd veel gemakkelijker dan anders gepas
seerd.
Falende voorhoede.
Onze voorhoede, de eene goal bewijst het al, faal
de natuurlijk ook. Het was een heel zwak spelletje,
dat onze aanvalslinie demonstreerde. Waar waren de
snelle, flitsende aanvallen van vroeger gebleven.
Men kan als verontschuldiging aanvoeren, dat men
den bal zeer slecht kreeg aangegeven, maar daar
mede komt men er niet. Wanneer de spelers den bal
hadden, deden zij er weinig mee; de meeste aan
vallen waren al bij voorbaat tot mislukking gedoemd
Een uitermate zwakken indruk maakten Van der
Veen en Vente. De Almeloër was als schakelspeler
in dezen wedstrijd volkomen onbruikbaar; steeds
weer liet hij zich den bal ontfutselen. Hij was veel
te langzaam en zijn snelle tegenstanders namen hem
herhaaldelijk het leer af. En van Vente kan even
min iets goeds worden gezegd.
Smit bleef ook ver beneden zijn gewonen vorm,
maai- hij deed tenminste nu en dan nog eens goed
werk, hoewel wij zijn spel toch ook niet voldoende
vorfden.
Onze buitenspelers kan men moeilijk verwijten
maken. Ze kregen zelden den bal goed aangegeven
en soms deden ze nog wel eens aardige dingen, hoe
wel toch de verrassende attaques van vroeger ge
heel uitbleven.
Resumeerende: een Nederlandsch elftal, dat er
volkomen uit was, dat veel tekortkomingen toonde,
technisch onvoldoende was, te weinig snelheid bezat
en zeer slecht plaatste.
Arbiter en grensrechters.
Met Engelsche scheidsrechters doet men te onzent
steeds de beste ervaringen op. Want de Zwitser
Wuhtrich maakte vele fouten; vaak floot hij onnoo-
dig. Hij paste den buitenspelregel volkomen fout toe,
door geen rekening te houden met het moment,
waarop de bal werd gespeeld. Waarin hij den vier
den goal van België annuleerde, is een ieder eer
raadsel. Buitenspel was uitgesloten, want de betrok
ken speler werkte zich zelf door de verdediging
heen.
De scheidsrechter werd in zijn verkeerde opvat
tingen gesterkt door de beide Luxemburgsche grens
rechters, die door hun vaak geheel ongemotiveerd
gevlag slechte diensten aan de leiding bewezen.
Het spelverloop.
De Hollanders winnen den toss; Caldenhove ver
kiest in de eerste helft het voordeel van den wind.
In het begin gaat de strijd gelijk op; van het la
ter zoo groote Machtsverschil van de Belgen is nog
niets te merken. Opvallend is het, dat de bal zoo
hoog wordt gespeeld. Het spel van het eerste kwar
tier wettigt dan ook geen hooge verwachtingen. Het
eerste gevaarlijke moment voor ons doel ontstaat als
Henry uit een vrijen schop hard onder de lat schiet..
Michel stompt den bal weg, Neïis schiet opnieuw in,
2?a,ai?..^e kal §aat over. Gevaarlijker wordt het bij
Belgie s eerste corner, waarbij Michel nog juist kan
redden door zich op den bal te werpen.
Na 17 minuten scoort Nelis het eerste doelpunt
(1—0).
Uit niets blijkt nog, dat het voor Nederland een
debacle zal worden. Zoo verstrijkt een half uur.
Wanneer er 34 minuten zijn gespeeld, boeken de
Belgen wederom succes. Het is een heel fraai doel
punt. Van Craen geeft over aan Eeckerman,
die voorzet. Wilders kan het leer niet goed be
reiken. Voorhoof krijgt den bal en schiet onhoud
baar via den paal in.
Na dezen goal komt er plotselïn'g een felle Ne
derlandsche actie, welke succes schijnt op te le
veren. Bij een scrimmage wordt de bal onder te
gen de lat geschoten en geraakt daardoor nog
weer uit het doel.
De teleui-stelling wordt nog erger, wanneer in de
43ste minuut v. d. Wouwer doorbreekt. Michel
laat den harden schuiver los en de Belgen kunnen
zonder moeite doelpunten. Eenige seconden voor
de rust werkt Voorhoof zich door de Nedei-landsche
verdediging heen en scoort volkomen regelmatig,
maar de scheidsrechter geeft buitenspel.
De tweede helft.
Wie dacht, dat Nederland zich in de tweede helft
zal herstellen, heeft het mis. Het overwicht der
Belgen is nu nog grooter en de Hollandsche ach
terhoede doet erg onzeker. Al direct volgt een cor
ner, waarbij Stijger op het nippertje redt. Weer
volgt een hoekschop en dan duurt het niet lang of
No. 4 ligt in de touwen. Na 7 minuten geeft Nelis
door aan Van Craen, tevergeefs loopt Michel uit,
want de Belgische midvoor schiet onberispelijk in
het doel. Deze goal had echter wegens buitenspel
geannuleerd moeten worden.
De Belgen.
Alle sombere voorspellingen ten spijt, voldeed het
Belgisch elftal bijzonder-goed. Zwakke plekken wa
ren er niet aan te wijzen. De oude speelwijze, het
korte tik-tak spel, had men geheel laten varen.
Een groote kracht voor het Belgisch elftal vorm
de de sterke, hechte en zeer snelle middenlinie. Hen
riet, die als spil debuteerde, deed dit uitermate ver
dienstelijk, terwijl ook de beide kanthalfs zeer sterk
speelden. En de achterhoede, die in Rotterdam zoo
uit vorm was, deed het thans uitstekend. Niet alleen
was Paverick op dreef, maar ook van Caelenberg
stond zijn mannetje, terwijl De Raedt een uiterst be
trouwbaar doelman bleek te zijn.
Vente probeert het een paar maal, maar zonder
succes. De onzen worden geheel overspeeld.
Na 20 minuten spelen in de tweede helft is het
al 50. Snel geeft Voorhoof door aan rechtsbui
ten v. d. Wouwer, deze plaatst naar Nelis en langs
den uitloopenden Michel schiet de Belgische links
binnen in.
Kort daarop ontgaat Nederland een doelpunt,
wanneer Smit uit een vrijen schop onhoudbaar te
gen de lat schiet. Verscheidene wanhopige pogin
gen van Nederland om den achterstand in te loo
pen, falen en dan wordt het in de 76ste minuut van
den wedstrijd 60 als Wilders en Michel elkaar
verkeerd begrijpen. Wilders schiet tegen den kee
per aan en de bal verdwijnt in het doel.
Acht minuten later wordt het 70 door een
fraai doelpunt van v. d. Wouwer, die een pass van
Voorhoof benut.
En nog geen minuut later scoort Nederland het
eenige doelpunt, als Smit uit een vrijen schop van
De Harder prachtig inkopt.
Dit is de laatste goal van den wedstrijd en als
de scheidsrechter het einde aankondigt, heeft Ne
derland- met 71 verloren.
Smit scoorde met een kopbal het eenige doelpunt
voor Nederland.
Raymond Braine.
Een redacteur van de N. R. Ct. heeft Zaterdag te
Antwerpen een kort onderhoud gehad met Raymond
Braine, den Belgischen international, dien het se-
lectiecomiteit, gelijk men dat hier noemt, gepas
seerd heeft. Braine is een goede sportman als scher-
met en voetballer met een prachtige internationale
loopbaan, die tegen alle naties ter wereld gevoetbald
heeft en bijna steeds heeft uitgeblonken.
Over zijn passeeren bewaarde hij een correct stil
zwijgen, hetgeen wij niet anders verwacht hadden
van hem. Hij hoopte, dat zijn land zal winnen en gaf
de Belgische ploeg ook wel een goede kans, al on
derschatte hij geenszins de Macht van het Neder
landsche elftal.
Over zijn plannen als filmspeler kon hij nog wei
nig zeggen. Hij zal het probeeren en gelijk bij
alles wat hij onderneemt zullen ook in deze ma
terie zijn energie en zijn wil om te bereiken, wat hij
zich voor oogen stelt, hem stimuleeren tot iets goeds.
Onderscheiding voor Ned.
Voetbalofficials.
ANTWERPEN, 18 Maart (A.N.P.) Aan het
banket, dat Zondagavond in „Excelsior" werd ge
houden, deelde baron Holvoet, gouverneur van de
provincie Antwerpen, mede, dat de heeren Dr.
D. van Prooye, voorzitter van den K.N.V.B,, S. Col-
dewey, vice-voorzitter en K. J. J. Lotsy, bestuurs
lid van den boncf en jarenlang consul van den
Kon. Belgischen Voetbalbond in Nederland, door
Koning Leopold van België waren benoemd tot
Officier in de Kroonorde van België.
De elftallen waren als volgt opgesteld:
BELGIË:
De Raedt,
Paverick, Van Caelenberg,
Van de Kerckbove, Henriet, Henry,
v. d. Wouwer, Voorhoof, Van Craen, Nelis,
NEDERLAND:
De Harder,
Smit,
Stijger,
Vente,
Stam,
Caldenhove,
Michel.
v. d. Veen,
Paauwe,
Wilders,
Eeckeman.
Drager,
De beide elftallen opgesteld voor den aanvang van den voetbal-landenwedstrijd in Antwerpen.
Links: het Belgische team; rechts: de Oranje-ploeg
Er is een groote strijd gestreden,
Waar Holland in te velde trok,
Het heeft een nederlaag geleden,
Waarvan het niet zoo weinig schrok.
Vol moed zijn onze landgenooten
In dezen harden strijd gegaan,
Zij konden d'aanvallên en schoten
Der tegenstanders niet weerstaan.
Zij mochten dikwijls zegepralen,
Misschien, misschien wat al te vaak,
Nu moesten zij 't gelag betalen
En tegelijk was 't danig raak.
Dit resultaat bergt wijze lessen,
Het maakt bescheiden op z'n minst,
Na al 't vertrouwen in successen
En dat is geen verlies, maar winst.
Terwijl w'er ons bij nederleggen
Reiken wij onzen Zuidervriend
Sportief de broederhand en zeggen:
Proficiat, dat was verdiend
De onzen konden nu niet slagen
Al hebben zij hun best gedaan,
Wij hopen u in later dagen
Op onze beurt weer eens te slaan.
Stormvogels en 9t Gooi deelen
met 3—3 de punten. V. S. V. wint
zonder keeper Michel den uitwed
strijd tegen D. O. S. met 5—2.
H. F. C. in opwaartsche beweging:
D. W. V. met 5—1 geklopt.
E. D. O. wint met slechts 1—0 van
Beverwijk. R. C. H. behaalt in
Zaandam haar eerste overwinning.
Zware nederlaag voor Kinheim
DE UITSLAGEN,
1—2
3—3
2—5
4—2
5—2
3—1
6—3
Af deeling I.
Groep A:
KFC—ADO
Stormv.'t Gooi
DOS—VSV
Groep B:
HRC—OSV
WFCPurmerstr.
ZaandijkSucces
Alkrn. B.Helder
Groep C:
ZW-RCH 1—2
AFC—Kinheim 9—0
QSCZeeburgia (uitg.
BeverwijkEDO 01
HFC—DWV 5—1
Groep G:
CSV—Alcm. V. 2 (uitg.)
Bergen—Allan. B. 2 3—1
Groep H:
EDO 2—Haarlem 2 2—0
Zandv.Schoten 32
RCH 2—Hillinen 4—1
Groep I:
DIO—EHS 2—5
K.mers 2-V1. Vogels 61
HFC 2—VSV 2 4—3
Groep L:
Oosterp.SDS 51
Schinkelh.-Swift 25
SAVMBPC 2—0
Af deeling II.
Groep A:
RFC—HBS
Xerxes—CW
Groep C:
QuickMartinit
REC—Vios
Holl.diaan—VDL
BMT-HW
Groep B:
ODSEmma
Nept.Gouda
FluksSliedr.
OvermaasDCL
0—2
5—2
4—3
2—2
2—2
0—4
4—4
0—1
0—2
2—1
Af deeling III.
Groep A:
NECEnschedé 10
Tub.—AGOW 2—1
Go aheadWagen. 25
Ensch. B.-Hengelo 32
Af deeling IV.
Groep A:
Willem II—NAC
JulianaRoerm.
BW—Noad
Helmond—MW
PSVLonga
LimburgiaEindh.
2—2
4—2
0—5
STORMVOGELS-'T GOOI (3-3)
De Stormvogels kregen meer dan
hun toekwam.
In de laatste minuten van den wedstrijd slaagde
Prins er üi op fraaie wijze den bal langs Cohen te
koppen en daarmee de partijen op gelijken voet te
brengen.
Met dit gelijke spel kreeg Stormvogels o.i. meer
dan haar toekwam, want gedurende vrijwel den ge-
heelen wedstrijd kon ons het pittige Gooische spel
heel wat meer bekoren, dan dat der Stormvogels.
Aanvankelijk klopte het zelfs in de verdediging
van Stormvogels niet. Tol werd op de spilplaats
vaak gepasseerd en Schippers en Gerrits bewaak
ten beiden den binnenspeler met als gevolg, dat Wil-
lemse steeds vrij spel had. Zelfs Haak had in den
beginne moeite om vat.op het vlugge Gooische aan-
valsspel te krijgen, doch hij kwam er althans ge
leidelijk beter in en tenslotte is hij het voor een zeer
groot deel geweest, die er voor gezorgd heeft, dat
't Gooi niet meer dan drie goals heeft kunnen
maken.
Na de rust werd hij in deze taak door Schippers
beter bijgestaan dan daarvoor, maar toch viel het
ook toen nog wel op, dat Schippers als linksback te
weinig beheersching over het linkerbeen heeft.
Ook over de voorhoede kunnen we niet erg en
thousiast zijn. Het tempo werd niet hoog genoeg
opgevoerd, positie slecht of in het geheel niet ge
kozen; er werd meer opportuniteitsvoetbal dan wel
overlegd spel vertoond.
Als vex-zachtende omstandigheid mag misschien
gelden, dat de middenlinie slecht steunde.
Zooals reeds gezegd, speelde 't Gooi beter. In de
verdediging zorgde men er voor, dat er tusschen de
vei'schillende onderdeelen het noodige contact be
stond, waardoor de voorhoede der Vogels veel min
der vrij spel had dan die van 't Gooi.
De Hilversumsche voorhoede speelde vooral in de
eerste helft een aantrekkelijk, levendig spel; de
spelers hielden den bal niet langer bij zich, dan
noodig was.
Aanvankelijk ging de strijd gelijk op, maar zelfs
ïr deze periode viel het reeds op, dat de Gooi-
aanvallen gevaarlijker waren. Vooral J. Cohen en
Willemse stichtten verwarring in de IJmuider gele
deren. Het duurde dan ook niet lang, of eerstge
noemde zag kans, hoewel hij door Stormvogels om
ringd was, te doelpunten (01).
De druk van 't Gooi hield aan, doch terwijl nie
mand aan een IJmuider doelpunt dacht, trok Op
bergen er tusschen uit. Hij schoot in den tegenover-
gestelden hoek van het doel dan Cohen verwachtte
en deze stak dan ook geen hand naar den bal uit
(1—1).
't Bleef ook hierna sukkelen met de Stormvogels.
Er zat geen gang in de ploeg, er werd slordig ge
plaatst en er werd zonder overleg gespeeld. Dit
laatste had o.m. tot gevolg, dat Willemse herhaal
delijk vi-ij stond en gevaarlijk kon zijn. Met één
doelpunt van den voet van Beugelaar kwam Storm
vogels er niet slecht af.
In de tweede helft werd af en toe forsch ge
speeld; het spelpeil leed daaronder. Na tien minu
ten boekte Kreuning succes, na goed werk van
Willemse (3—1).
Mogelijk zou met dit doelpunt de wedstrijd be
slist geweest zijn, als niet direct er op Cohen een
houdbaar schot van Pierard had laten glippen
(3-2).
Nu Megen de Stormvogels weer moed.
Vijf minuten voor het einde kopte Prins heel
mooi een afgemeten voorzet van Van Pel in 't net
(3—3).
Er volgden toen nog enkele sensationeele minuten
Eerst schoot Kreuning tegen de lat. Eén minuut voor
het eind schoot Pierard tegen den onderkant van
de lat. De terugspringende bal kwam bij Van Pel,
die hem slechts in het leege doel behoefte te trap
pen, doch hij schoot tegen den paal.
De elftallen waren als volgt:
Stormvogels:
Kraak,
Haak, Schipper,
Wilderom, Tol, Gerrits,
Van Pel, Verdam, Pierard, Prins. Opbergen.
't Gooi:
Cohen, Cohen, Kreuning. Beugelaar, Willemse,
Van Es, Van Dolder, Cnegten,
Van Rheenen, Hulshof,
Cohen.
