'liet JOient en Jan OCieèoi. Een leek in den A.N.W.B. het Modelkamp van Huwelijk met modern Comfort. VRIJDAG S JULI 1940 HAARLEM'S DAGBLAD 4 Kampeeren is: met een minimum aan inspanning een maximum aan ontspanning verkrijgen. Twee dagen van zon, rust en luieren: het modelkamp van den A. N. W. B., gehouden op den Paalberg te Ermelo, is voorbij. Het is thans de taak van den deelnemenden persvertegen woordiger om zijn belevenissen weer te ge ven. De laatste stelt zich voor dit in en kele artikelen te doen, waarbij hij, gekomen als leek en weggegaan als enthousiast aanhali ger van 't kampeeren, zal pogen 't bij hem. ge wekte enthousiasme op een deel van de circa S millioen niet-kampeerende Nederlanders over te planten. Om te beginnen een woord van dank: èn aan den A. N. W. B., die thans de eenige officieele instantie is, welke ten bate van de ongeveer tweehonderd duizend kam peerders in Nederland werkzaam wil zijn en tot den kampleider, Ton Koot, de man. die meer van kampeeren weet dan wellicht 3/4 van de overige kampeerders in Nederland samen. (Van een specialen verslaggever). Naar schatting zijn er 200.000 kampeerders in Nederland, dat wil zeggen dat ongeveer 2>/2 pet. van de bevolking in ons land er bij goed weer met een tent (of tentje) op uit trekt om in de vrije na tuur te slapen, te eten, te drinken en.te luieren. Dat heeft de leek-deelnemer aan 't model-kamp van den A. N. W. B., gehouden tijdens twee zonnige zomerdagen te Ermelo op de Veluwe, direct ont dekt: kampeeren beteekent in een erg vrije verta ling het verkrijgen van een maximum aan ontspan ning met een minimum aan inspanning. O ja, zeer geachte heer Nurks, ook U krijgt gelijk, Want kam peeren wil eveneens zeggen, dat de verwende ste deling, gesteld op z'n comfort, zich bij een vrij primitieven opzet van 't dagelijksche leven zal die nen neer te leggen. Zonder een spier van z'n gezicht te vertrekken zal hij een kop koffie met dikke vellen dienen leeg te drinken. Een vlieg, mug, sprinkhaan, krekel of ander insect, dat zich uiterst elegant op z'n etensblik, juist beladen met dampende hutspot en vleesch, heeft neergelaten, zal hij zoo discreet mogelijk aan 't verstand dienen te brengen, dat de landingsplaats verkeerd is gekozen. Tenzij hij de landing niet bemerkt en dooreet.„Sonder suggie of klag" zal hij, zich keerend en wendend op de harde stroo-matras en het dito-kussen een verde digingssysteem tegen een opdringend heir van spinnen, steek-muggen en -vliegen dienen te ont werpen: 't „slapie", reeds tot rust gekomen, mag onder geen voorwaarde uit den slaap gewekt worden. Zonder morren dienen de onwrikbare kampwetten nagevolgd te worden. Hij zal actief mee moeten hel pen aan 't opslaan en afbreken van tenten, aan 't halen van water, aan 't afwasschen en afdrogen van de vaat, aan 't opstaan op een tijd, die in 't normale leven met de woorden „in 't holst van den nacht" aangeduid pleegt te worden. Opgewektheid en ka meraadschap. Ziedaar de hoofddeugden, die een goed kampeerder sieren! De A. N. W. B., waarin de Nederlandsche Kam- peerkaarten Centrale als aparte afdeeling is opge nomen, is thans het leiding gevende lichaam op dit gebied geworden. Vandaar het modelkamp te Ermelo, op den Paalberg, waaraan behalve pers vertegenwoordigers, ook diverse vooraanstaande A. N. W. B.-ers deelnemen, 't Is een kamp gewor den, begunstigd door uitzonderlijk schoon zomer weer met zon, zon en nogmaals zon en 't is gehou-< Worteltjes schrapen is niet zoo gemakkelijk, vooral niet, wanneer iemand het nog nimmer heeft ge daan. Op de foto de A.N.W.B.-directeur, de heer W. A. M. Wcsterouen van Meeteren, die zich in hoogc mate onderscheidt als wortelenschraper, zij het dan dat één der gastvrouwen van 't A.N.W.B.- modelkamp te Ermelo, met name mevr. B. C. van der WeydeMeyer een wakend oog in het zeil houdt. den op een rijk met natuurschoon begiftigde plaats in Nederland: de Paalberg, welke met een opper vlakte van 25 H.A. honderden kampeerders tegelijk kan herbergen. Voeg daaraan toe dat Ton Koot, die èn als padvinder èn als kampeerder èn als schrijver naam heeft gemaakt, als opperste leider fungeerde, dan zijn daarmede tevens de factoren opgesomd voor een paar genotvolle dagen. Ton Koot deelde kort en kernachtig mee, aan welke wetten een goed kampeerder zich diende te houden, daarna ontvouwde hij :t programma voor den eersten dag: veldkeuken bezichtigen, koffie maaltijd, tenten opslaan, fietstocht, zwemmen (in 't particuliere kampeerdersbad), eten klaarmaken en verorberen, kampvuur (in de recreatiezaal omdat ook op de Veluwe het maken van licht na zons ondergang verboden is) en dan naar bed. De kampleider houdt niet van talmen. Nauwelijks is de koffiekan leeg of de 5 minuten-wandeling naar „keuken" en eigenlijke kampeerplaats begint. De „keuken"Kampeerders, die immer een prima-eetlust bezitten, schenken daaraan begrij pelijkerwijs de noodige aandacht. En dat is in hooge mate 't geval nu 't hier een modelkamp met ruim 20 deelnemers geldt. Ruim twintig hongerige magen zullen gevuld dienen te worden. Geen wonder, dat ev 5 vuurhaarden aangelegd zijn: 3 van baksteenen en één dubbele stookplaats van hout. Geheel afge zet met touw, met putten voor 't afval en ge ïmproviseerde rekken voor de borden, met een boom voor de „mokken" (emaille kroezen), een aparte houtopslagplaats de primus moet wegens de pe- troleu&schaarschte thuis gelalen worden en een handig in elkaar gefabriekt stellagetje voor wasch- blik, handdoek en zeep, kan er over de keuken slechts met lof gewaagd worden. De resultaten be wijzen dat trouwens. Brood eten! De kampeerders scharen zich achter de in een cirkel opgestelde bordjes die midden op de heide zijn neergezet, rond volle schalen boterham men: twee aan twee, en goed gemeubileerd. De op goede manieren geslelden ademen verlicht op, als zij ontdekken dat mes en vork niet ontbreken. De stakkers! Probeer maar eens, zittend met gekruiste beenen, een dubbele boterham te snijden op een bordje, dat zeer wankel op de onderbeenen rust Na één moment alarmeert een pijnlijke spier. Na twee minuten wordt 't alarm verontrustend. Dan worden de beenen gestrekt en verhuist 't bordje naar de heide, naast de „mok" met koffie, die per manent in labiel evenwicht is. Och, ten einde raad, spiedt ge eens rond. En zie, slechts enkelen zijn de kunst machtig om mes en vork te hanteeren. Maar 't gros gebruikt één hand voor de boterhammen en houdt met de andere het oor van de „mok" om klemd. Met een zucht van verlichting volgt ge dit voorbeeld. De eerste kampeerles is geleerd: maak het U zoo gemakkelijk mogelijk. Eet cn drink zoo lang de voorraad strekt. Engooi vooral eerst de gevoelens van géne overboord. Een goed kampeer der, doet nimmer iets, waarvoor hij zich moet scha men. Maar wel breekt hij met wetten van conventie en goede manieren, wanneer deze hem te lastig zijn Als de nacht valt komen voor den stedeling de problemen. Eindelijk rust! Of rust? Er is iets met de ligging verkeerd. Want 't lichaam glijdt steeds naar 't midden. De man-van-de-stad zucht. Er volgt prompt een zucht van den tweeden man-van-de-stad, die 't probleem overdenkt hoe hij hooger kan komen te liggen met z'n hoofd. Weer gaan er twee zuchten door de ruimte onder het tentdoek. „Neem je koffer en ga slapen", decreteert num mer één. „Dank je, maf ze", zegt nummer twee .En hij néémt z'n koffertje onder 't strookussen Och de slaap is tenslotte toch gekomen. Hoe? De twee weten het niet. Feit is, dat toen om 7 uur een vreemdeling kwam melden, dat over vijf minu ten de ochtendgymnastiek zou beginnen, beiden nog vast in slaap waren. Er is, zoo hebben zij ach teraf beredeneerd, iets van 't verhaal over de gymnastiekles tol hen doorgedrongen. Maar dat was zoo weinig dat zij geen van beiden het benul hadden om op te slaan. En zoo behoorden zij tot de weinige spijbelaars van de gymnastiek.... (Nadruk verboden). Uitzending Nederlandsche kinderen naar de Ostmark. De heer H. J. van Santen, voorzitter van de „Cosa", de aangewezen Nederlandsche instantie voor de uitzending der kinderen naar de Ostmark, deelt het A.N.P., in aansluiting aan vorige pers inlichtingen alsnog het volgende mede: Burgemeesters, die geen rondschrijven van den secretaris-generaal, wnd. hoofd van het departe ment van binnenlandsche zaken betreffende de uitzending ontvingen en voor hun gemeente de mogelijkheid geopend wenschen te zien tot deel neming, kunnen zich wenden tot het secretariaat van de „Cosa", (departement van binnenlandsche zaken). De uitzending is in de eerste plaats bedoeld voor die gemeenten, die door den oorlog geleden hebben. Dit neemt niet weg, dat ook kinderen uit andere plaatsen kunnen worden uitgezonden. De leeftijdsgrens voor de uitzending is gesteld op 814 jaren. Uitzondering is echter toegelaten, het gaat om de uitzending van gezonde kinderen die voor vacant! e in aanmerking komen en waarbij men er zeker van kan zijn, dat zij de vermoeienis van de reis kunnen doorstaan, dus geen zieke of te zwakke kinderen. Er zal voor worden zorg gedragen, dat de kinde ren hun godsdienstplichten geheel vrij en onge stoord zullen nakomen. De kinderen worden niet in de Hitlerjugend of in een dergelijke partij-orga nisatie opgenomen. De veiligheid van het transport der kinderen wordt volkomen door de Duitsche autoriteiten ver zekerd. Aanmelding van kinderen geschiedt uitsluitend door tusschenkomst van de burgemeesters. Alle vereenigingen of organisaties, die zich op het gebied van kinderverzorging en sociaal werk bewegen, kunnen hier een dankbaar arbeidsveld vinden ten behoeve van de uitzending en doen goed, zich tot den burgemeester hunner gemeente te wenden. De deelnemers aan 't modelkamp van den A.N.W.B., gehouden op den Paalberg te Ermelo, moesten zelf de handen uit de mouwen steken om hun nachtverblijven op te slaan. Zij deden het met animo. De fotograaf heeft een deel van het tenten kamp in beeld gebracht. Radio-uitzending voor Ned.-Indië. AMSTERDAM. 4 Juli - Het A. N. P. meldt Wij vernemen van bevoegde zijde dat binnenkort verwacht kan worden morgen, Vrijdag de radio-uitzendingen naar Nederlandsch-Indaë her vat zullen worden. Tot verzorging van deze uit zendingen is, na gepleegd overleg met de be voegde Duitsche autoriteiten, door den secre taris-generaal, waarnemend hoofd van het departement van Binnenlandsche Zaken, een gemeenschappelijke machtiging verleend aan AVRO. den KRO. de NCRV, de VARA en den VPRO Bij toerbeurt zullen de vier algemeene omroep organisaties dagelijks van 15.0016.00 uur Am- sterdamsche Zomertijd een afgerond cultureel programma ten behoeve van Nederlandsoh-Indië verzorgen, terwijl de uitzendingen van de AVRO en de VARA telkens met een kwartier verlengd zullen worden ten behoeve van den VPRO. Door samenwerking tusschen de omroepvereenigingen onderling zal een harmonische programma-op bouw in Nederlandschen geest worden verkregen. Na dit programma zal telkens de nieuwsbericht geving vanwege het A.N.P volgen. De uitzen dingen vinden plaats via den P. C. J.-zender te Huizen (golflengte 19.71 meter) welke door be middeling van de Nozema ter beschikking van de uitzendende omroepvereenigingen zal worden gesteld. VOOR DE KINDEREN Na dagen varen werden zij door den vrien delijken kapitein van geld voorzien en in een havenplaats aan wal gezet. Ze slenterden de stad in en staarden vol verbazing naar al die eigenaardige huizen en in het wit gehulde Arabieren. Ze wandelden steeds verder en kwamen tenslotte in een Arabische wijk met eigen aardige kleine winkeltjes. Eén ervan stapten ze binnen. De kolenvoorziening van ons land. Naar Het Vad. verneemt, ligt het in het voor nemen bijzondere omstandigheden voor behouden nog ten minste twee maal één vijfde van de hoeveelheid kolen, die men in het afge- loopen stookseizoen heeft verbruikt, toe te wijzen. Drie vijfden van de hoeveelheid van het vorige oen zal men dus ten minste kunnen ontvan gen. oörts dient men er op voorbereid te zijn dat de verwarmingsinstallaties den aanstaanden winter niet van stookolie zullen worden voorzien. Bij de beschikbaarstelling van anthraciet en cokes is echter een regeling getroffen, die het mogelijk maakt dat ook zij, die tot nu toe met stookolie stookten een redelijke hoeveelheid vaste brandstof kunnen krijgen Men heeft in dit ver band een omrekeningscijfer aangenomen: tegen over 1660 L. stookolie in het afgeloopen seizoen gebruikt, komt nu te staan 1250 K.G. anthraciet of 1400 K.G. cokes. GRANAATSCHERVEN MAKEN SLACHTOFFERS. Nog steeds zijn er, ondanks de in den loop der tijden herhaalde malen met den meesten nadruk gedane waarschuwingen, mensehen die wanneer het luchtafweergeschut in werking komt het noodig oordeelen op straat te blijven. Het gevaar dat de wegspringende granaatscherven opleveren wordt niet geteld. Men bevredigt liever zijn nieuwsgierig heid. Dat men daardoor zichzelf en anderen in ernstig gevaar brengt bleek Donderdagmiddag toen Engelsche vliegtuigen boven Amsterdam verschenen en het Duitsche afweergeschut in werking trad. Een 17-jarige jongeman die het schouwspel op den Zuidelijken Wandelweg stond te bekijken werd aan been, oor en arm getroffen door granaatscher ven. Gelukkig waren de verwondingen niet van ernstigen aard. Een arts, die het eveneens niet noo dig geoordeeld had een schuilplaats op te zoeken, verleende de eerste hulp en werd eenige oogen- blikken later ook door kleine scherven van gra naten in het been gewond. Beiden zijn door den G. G. en G. D. respectieve lijk naar het Wilhelmina- en het Onze Lieve Vrouwen-Gasthuis vervoerd, waar zij in de röntgen- afdeeling nader zijn onderzocht. Gelukkig maakten de granaten geen verdere slachtoffers onder de nieuwsgierigen, die,zich overal in de stad op hooge punten hadden verzameld. De heer J. J. D. H. Verschoot, hoofd van de ge meentelijke luchtbescherming, die wij naar aanlei ding van het gebeurde spraken, zeide: „Het publiek kan niet voorzichtig genoeg zijn. Mits men zich maar binnenshuis, niet in de onmiddellijke nabijheid van de ramen bevindt is het gevaar zeer gering en zij die zich op straat bevinden dienen een schuilkelder op te zoeken. Het op straat blijven staan is, zooals reeds vaak gebleken is, levensgevaarlijk". Men houde zich aan dezen raad. (A. N. P.) MAIKT EEKltUTIN BARNEVELD (Donderdag). Pluimveemarkt: Oude kippen per K.G. f 0,40 f 0.48. Oude hanen f 0,35f 0,80. Jonge hanen' f0,25f 0,75. Jonge hanen per K.G. f 0,42f 0,50. Jonge hennen f 0,50f 0,90. Duiven, per paar f 0,20f 0,25. Tamme eenden f 0,15f 0,20 Ganzen f 1,40—£2,—. Kalkoenen per K.G. f 0,60—f0,75 Tamme konijnen f 0,70f 1. Wilde konijnen f0.30 f 0,35. Aanvoer 40.500. Handel redelijk. Eiermarkt: Witte eieren f 3,80f 4. Gemengde eieren f 3,85f 4. Bruine eieren f 3,95f 4,15. Een den eieren f2.90—f3,10. Aanvoer 2.116.000. Handel redelijk. Veemarkt: Zeugen f 270f 80. Dr. Zeugen f 90 f 100. Schrammen f20£24. Biggen f 14f 16. Zware varkens 27 —29 cent per pond. Zouters 26 23 cent per pond. Vette kalveren 2026 cent per pond. Nuchtere kalveren f 4f 6. Handel redelijk. Mr. CORRY STOLZ-VAN DEN KIEBOOM. S3) Wat overkomt je? Ze was verbaasd geweest Zooiets kwam tegenwoordig niet meer voor. De stem van Jaap: Zeg, ik moet even naar Utrechf, ga je mee? Jaik weet niethoe laat ga je? Zoo gauw mogelijk. Nu direct als je wilt. Ja, dan graag. Ik moet vanmiddag weer bij tijds terug zijn. Om elf uur sta ik voor de deur. Zorg maar, dat je klaar bent. Ik moet beslist vóór half vijf thuis zijn, zegt Lies. la, dat weet ik nou langzamerhand, zegt Jaap ongeduldig en geeft meer gas. Dat heb je me vandaag al twintig keer verteld. Wat heb je toch voor bijzonders om half vijf? Niets bijzonders. Alleen Frank komt vroeg thuis vandaag. Zóó. Ja, dat is geweldig belangrijk, zegt Jaap nijdig. Lies kan vandaag den goeden toon niet tc pak ken krijgen. Er is iets in Jaaps houding, dat haar irriteert. Krankzinnige tijd om naar huis te gaan, mop pert Jaap verder. Nu kunnen we niet eens gaan theedrinken. IR zal je wel thee geven, thuis, belooft ze. Frank vindt het misschien gezellig, als Jaap mee komt. Met drieën hebben ze tenminste d/iscours. Jaap aan het stuur kijkt strak voor zich uit. Het gaat hem niet naar den zin. „Gelukkig, samen dan sen. Jaapenik ben dol op autorijden. JaapTennissen, zeilen, uitgaan, hoe meer hoe lieveren verder niets. Jaap weet nu bijna een half jaar nog altijd niet, wat hij aan Lies heeft. En hij wenscht er nu zeer binnenkort achter te komen. De lange roode wagen stopt voor een bloemen winkel. Jaap stapt uit en komt terug met een paar groote takken orchideeën. Voor mij? Je lijkt wel mal. O, wat prachtig, zegt Lies beduusd. Ze zijn gelukkig nog vóór Frank thuis, consta teert Lies opgelucht, als ze de deur van het flatje opendoet. Ga maar vast zitten. Ik kom dadelijk. Even je bloemen in het water zetten. Alleen in het keukentje, treuzelt ze met de bloe men en het theewater. Is dat de straatdeur? Ja nee, dat is de meneer van tweehoog. Lam, dat Frank nog niet komt. Jaap doet zoo zoo opge wonden. Als ze binnenkomt, zit Jaap in Franks stoel. Dat hindert haar. Precies, alsof hij hier de baas is, als of hij het recht heeft, daar te zitten. Kijk ze eens prachtig staan, je bloemen. De thee moet nog even trekken. Wil je vast een bon bon of een zoutje? Ze kijkt op de klok. Frank is laat. hij had al lang hier kunnen zijn. Wat mij betreft, kan hij heelemaal wegblij ven. Jaap staat achter haar bij de theetafel en pro beert zijn aito om haar heen te slaan, maar ze ontglipt hem. Ik hou niet van zulke grapjes, dat weet je. Nee, hè, daar houdt mevrouw niet van. Daar is mevrouw te braaf voor, hè? Als er twintig an dere menschen bij zijn, dan kun je wel dol doen, hè? En flirten? Nee, je hoeft niet telkens op de klok te kijken, die man van je komt toch zoo gauw niet. Die laat je wel eens meer wachten. Dat gaat jou niets aan. En jij moest je scha men Ik?? Voor wie? Voor die echtgenoot van jou soms? Die mooie, charmante echtscheidingsadvo caat, waar alle vrouwen omheen draaien? Ja, te genover diè voel ik me bepaald bezwaard, ontzet tend zelfs. Kom Lies, stel je nu niet aan, of je niet heel goed weet, dat hij het ook zoo nauw niet neemt. Nee, jij moet noodig scrupules hebben.... Laat je scheiden en trouw met mij. In de hall rinkelt de telefoon. Lies holt naar het toestel. Franks stem: Zeg, ik heb zoo'n pech gehad, ik heb al dien tijd vastgezeten. O ja?Wat een lawaai in het toestel muziek ook. Zet die verduivelde radio af, ik .ver sta geen woord, hoort ze Frank roepen. Wacht maar niet op me met eten. Nee. Goed. Daag. Dag hoor. Tot straks. Langzaam hangt Lies de telefoon op den haak, mechanisch loopt ze terug naar de kamer. Nu komt het er niet meer op aannu komt het er niet meer op aan Wel? Jaap kijkt haar zegevierend aan. Hij is zeker weer plotseling verhinderd, niet? Des te beter Frank komt over tien minuten thuis, hoort Lies zichzelf zeggen. En ik heb liever, dat jij nu maar weggaat, Jaap. Ikhet spijt me erg. wat je me straks verweten hebtmaar ik kan heusch niet anders Omdat je nog altijd verliefd op hem bent, valt Jaap heftig uit. En hij geeft geen spaan meer om jeniets.. Dacht je, dat ik dat niet in de gaten had gekregen, in al die maanden? En ik.,., ik.... ja wacht maar, mijn tijd komt nog wel. Vandaag of morgen loopt het toch spaak tus schen jullie. En dan ben ik er ook nog. O ja. Ik kan nog wel wat geduld hebben. Dag Lies. Ondragelijk, dat air van Jaap, denkt Lies dof. Naïef ook eigenlijk. Alsof ze dat ooit zou kunnen... Maar ze heeft hem zelf reden gegeven om het te denken. Dat is het erge. Alles, wat hij haar voor de voeten heeft gegooidmocht gooienom dat ze het er zelf naar gemaakt heeft. Uit is het. Alles. Er is maar één mogelijkheid meer. Weggaan. Als er zulke dingen gebeuren in je huwelijk, dan ga je weg. Doodeenvoudig weg. Nou doet-ie het, meneer. Hoor-u wel? Voor mekaar is-ie. Frank staat gebogen over de opgeslagen motor kap. Ja. stationnair loopt hij nu goed, beaamt hij. Ja, gooi 'm es in één! De monteur zit al ach ter het stuur. Ze wijken alle drie terug: Frank, de baas van de garage en het jongmaatje, drie aan dachtig luisterende smerige gezichten boven nóg smerigere overalls. Ja, hij doet het. Oké, zegt Frank tevreden. Nou maken, dat ik thuis kom. Aan het fonteintje in het kantoortje wascht hij het ergste roet er af. De rest kan straks wel. Met een spijtig gezicht trekt hij de overall uit dat is nog eens écht werken geweest. Hij heeft in geen tijden zoo'n genoeglijken middag gehad. Ze grinniken allemaal de baas om het goeie zaakje: vierhonderd piek zoo maar op tafel, geen misère van afbetalingen, nou, dat heb je niet iederen dag. De monteurs en het jongmaat je om de fiksche fooien. En dan gooien ze de garagedeuren open. Nou meneer, 't beste er mee en dat u er maar veel ple zier aan mag beleven, zegt de baas hoffelijk. En als 't er wat aan mankeert, dan komp u maar ge rust. maar dat zal wel niet. want 't is een effectief best wagentje. En Frank rijdt het effectief beste wagentje dwars de stad door en de niewe wijken van Zuid in. Wat zal ze zeggen? Als ze ziet, hoe hij dit bedacht heeft, om haar plezier te doen dan is er toch vast een begin gemaakt Met twee treden tegelijk holt hij de trappen op. Wat zal ze kijken! Zijn idee zijn verrassing. De oude illusie, die, werkelijkheid geworden, voor de deur staat. Alle kamers donkerZou Lies uit zijn? Juist nu....? Ze kan toch nog niet naar bed zijn, 't is amper negen uur. In de eetkamer op tafel ligt een brief: Frank, ik ben weg, voorgoed. Ik heb geprobeerd het vol te houden, maar sinds die dag, dat ik met de Jonker in Carlton lunchte en ik jou daar ook zag binnenkomen, heb ik begrepen, dat het toch niet meer gaan zou. En toen je zoo juist- opbelde uit dat café of die barkof ik weet niet waar van daan. terwijl ik al dien tijd jouw hulp harder noo dig had. dan ooit in mijn leven, maar dat was mijn eigen stomme schuld Frank. Maar je hebt me ook altijd alleen gelaten. Ik zal Jimmy mijn adres op geven. En als je wilt scheiden moet je het hem maar laten weten. Het kan mij allemaal niets meer schelen. Lies, Met den brieï in zijn hand blijft Frank suf voor zich uit zitten staren. Maar dat kan toch niet. dat is toch riet waar. Een brief, volgespat met tra nen. Lies, Lies, die dat schrijft: als je wilt scheiden het kan me niets meer schelen Dan opeens ziet hij de orchideeën. Ze hebben al dien tijd voor hem gestaan, midden op tafel. „het was mijn eigen stomme schuld, maar je hebt me ook altijd 'alleen gelaten. Rinkelend vliegt de vaas tegen der muur in scherven. Het water spat hem in zijn gezicht. Zoo, dat is dat, zegt Frank. Hij zou eigenlijk 't liefst maar doorgaan met kapot gooien. Nee. in hemelsnaam niet, kalm blijven nu. Overleggen. Lies is weg. Zijn vrouw weg. Voorgoed. Er van door. Met dien mandie o. wat zou hij hem graag maar wat schiet hij daar mee op de quaestie is, wat moet hij doen? Wat doet een man, als zijn vrouw er vandoor is? Stel, dat een cliënt hem die vraag nu eens voorlegde, wat zou hij dan adviseeren" In zijn heele practijk van echtschei dingsadvocaat heeft hij deze vraag nog nooit hoever te beantwoorden Dergelijke dingen gaan tegenwoordig zoo geruischloos. Worden vriend schappelijk opgelost Vriendschappelijk. Allicht. Wie is er nog sentimenteel tegenwoordig? Huwe lijk. Liefde. Trouw. Allemaal verheven termen hopeloos oudbakken. Maar als je zoo"blijft zit ten, alleen in je huis. met een brief van je vrouw in je handen, dat. ze weg is, voorgoed dan kijk je er toch wel anders tegen aan. Dan wil je iets doen iets doen.,.. Frank loopt nog eens alle kamers door, kijkt in de kleerkast - bijna al haar goed hangt er nog.. hij moet hier weg naar buiten ergens op af iets doen zoeken.... Eerst alle lichten uitdraaien, de deur op het nachtslot zooveel overleg heeft hij nog. Hij is toch werkelijk kalm, vervloekt kalm zelfs. Het contactsleuteltje. Beneden staat het wagentje. Nu op een geschikten weg, waar geen verkeer is, even tegen de honderd draaien en dan de eerste de beste boom dat zou ook een oplossing zijn. Nee, dat niet, zoo'n lafbek is hij nog niet. (Wordt vervolgd),

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1940 | | pagina 6