ONS KNIPPATROON
Hef menu van den dag.
AB'S AVONTUREN
Een man verdween..
ZATERDAG 28 SEPTEMBER 1940
HA'AREEM'S DAGBEAO
Twee In Eén Patroon.
Met kleine variaties kan men aan deze japon een
geheel ander aspect verleenen, doch steeds zal het
geheel apart werken, vooral ten opzichte van het
figuur.
Deze japon kan ook met korte mouwen, een hooge
hals en een ritssleuting tot nagenoeg aan den zoom
gemaakt worden.
De taille heeft eenige ingehaalde ruimte aan den
zynaad.
Zeer gedistingeerd is ook het model met den V-
vofmigen hals, die de aangewezen lijn is voor meer
gezette dames. Als eenige versiering is hier een
bloemmotief gedacht, dat in goudborduursel uitge
voerd kan worden; de mouwen zijn lang.
Het materiaal is zwart crêpe satin, dat op den
doffen kant wordt verwerkt.
De gameering aan den hals, tevens de sluiting, is
van strass-knoopjes.
Ben. stof 3 M. van 1.30 M. of 5 M. van 90 c.M.
Patroon in maat 46.
Prijs van het patroon 26 ets.; het is van Maandag
af gedurende een week verkrijgbaar bij de bureaux
van dit blad, Gr. Houtstraat 93 en Soendaplein 37.
ZUINIGHEID MET VLIJT.
Een paar tips voor de
verstandige hulsvrouw.
Grof breiwerk (sokken, sportkousen enz.) moet
u eens verstellen met den kettingsteek. De span
draden worden horizontaal gelegd en bij groepjes
van twee met de naald omvat in horizontale rich
ting, terug stopsteek alvorens de tweede begonnen
wordt. Resultaat: niet te onderscheiden van het
veel tijdroovender maaswerk. Bij aanwending van
de goede kleur is de reparatie onzichtbaar.
Uw naaidraad moet u even bevochtigen. Dan
zal deze niet knoopen noch kronkelen.
Brei uw jumpermouwen zóó, dat u aan den kop
begint en eindigt met de manchet. Op deze wijze
kunt u bij slijtage geheel of gedeeltelijk uithalen
en met nieuwe wol aanbreien.
Paraplu's en tompouces worden zoo gemakkelijk
vergeten. Verhoog de kans op terugontvangst door
boven in de baleinen en sleutelplaatje met naam
en adres beschreven op te hangen. Voorziet even
eens uw taschje, map en beurs met naamkaartjes.
De onversleten gedeelten van oude badhandoeken
kunnen heel goed worden gebruikt voor het naaien
van waschhandjes, liefst wat grooter dan de ge
kochte. Dit kost geen punten en ze gaan nog lang
mee.
Onze toiletzeep. Een goede gewoonte, die den
levensduur van de stukjes toiletzeep aanmerke
lijk verlengt is het afdrogen der zeep telkens als u
uw handen hebt gewasschen. Het ligt dan niet in
het afgedropen water nutteloos te smelten.
Kapotte werksponzen worden in een los gehaakt
netje van dun touw verzameld tot één groote prac-
tische spons. Pluk ze goed uit elkaar!
Zomeuerwtensoep.
Stamppot van rauwe andijvie met
aardappelen.
Ketelkoek met stroop.
ZOMEUERWTENSOEP.
3 ons groene erwten of spliterwten.
2 ]/2 L. water.
4 preien.
1 bosje selderie.
1 selderieknol.
Wasch de erwten, zet ze een nacht te weeken in
het water en kook ze den volgenden dag daarmee
gaar. Voeg er, als ze gaar zijn na een uur, de ge
snipperde prei, de gehakte selderie en de in blokjes
gesneden selderieknol bij, en laat de soep nog min
stens anderhalf uur doorsudderen tot ze goed ge
bonden is.
Maak ze op smaak af met wat zout, Maggi aroma
of dergelijke, en presenteer er sneedjes roggebrood
bij.
STAMPPOT VAN RAUWE ANDIJVIE
MET AARDAPPELEN.
Maak de andijvie schoon, dat wil zeggen snijd
alleen de slechte plekken uit de buitenste bladeren,
die al zijn zij wat groen, toch even smakelijk zijn
als de gele. Snijdt de andijvie in fijne reepjes en
hak ze daarna nog eens.
Kook intusschen de aardappelen in de schil gaar,
trek het velletje er af en maakt met wat melk,
zout, peper en een flink klontje boter een dikke
aardappelenpurée. Verwarm deze weer zoo heet
mogelijk, en voeg van het vuur af de andijvie toe,
waarna het gerecht meteen wordt opgedaan.
Presenteer er een restje jus bij, of wat boter
als er genoeg is, of een dunne peterseliesaus.
Nu wij het toch over andijvie hebben: ee.t u ze
als groente, stoof ze dan niet in een melksausje,
maar roer dit er pas door, wanneer de groente
wordt opgedaan.
Ook een kaassausje smaakt er voor sommigen
heerlijk bij: roer dan Yst ons geraspte kaas door de
melksaus.
Houd u erg van den pikanten andijviesmaak,
doe dan in de schaal op de andijvie alleen een
stukje boter; ook kunt u ze nog even nastoven met
een geschilde, in stukken gesneden tomaat met
een stukje boter.
KETELKOEK.
300 gr. tarwebloem of 150 gr.
tarwebloem en 150 gr. boekweitmeel.
20 gr. gist.
1 ei.
2i/2 d.L. melk.
1 ons krenten, rozijnen en sucade.
Klop het ei, roer er de melk door en strooi er
het meel in. Maak er een mooi glad deeg van en
voeg er dan de gewasschen of gesnipperde mélange
bij en tenslotte de in wat lauwe melk opgeloste
gist en een snippertje zout. Laat het deeg ander
half uur op een warm plaatsje (vooral niet heet!)
rijzen en maak intusschen den warmen pudding
vorm klaar door hem met boter te oesmeren en
wat paneermeel te bestrooien. Schep het gerezen
deeg er luchtig in, sluit den vorm en kook de
pudding 2 a 2'/2 uur in waterbad. Presenteer er
stroopsaus bij of stroop alleen.
EEN GEZELLIG SIERAAD!
Gemakkelijk te maken en niet duur.
Een heel aardig werkje, dat met wat
handigheid een smaakvol en zeer actueel sieraad
oplevert, vindt u op deze teekening.
We maken nl. een snoer kralen van
oud papier! Is er goedkooper materiaal denk
baar?
Het werkje is heel gemakkelijk: U neemt een
stuk oud behangselpapier, waarvan u puntige
strookjes knipt, zooals figuur A laat zien.
Deze rolt u om een breinaald (flink stevig)
(fig. B.) en maakt tenslotte het puntje I vast
met wat lijm, zoodat de kraal er gaat uitzien als
in fig. C.
Allerlei kralen kunt u hiervan maken; als we
de papierstrook breeder knippen wordt de kraal
langer en maken we de papierstrook langer, dan
wordt de kraal dikker. We kunnen dus als we
willen ook een afloopend snoer maken of een
snoer van afwisselend lange en korte kralen. Een
oneindig aantal variaties is denkbaar. Het jon-
gemeisje dat we met deze leuke ketting willen
verrassen, zal het bijzonder waardeeren, als we
tenslotte iedere kraal inplaats van met gewone,
met lichtgevende verf bestrijken. Zij heeft er
dan tijdens de verduistering nog bijzonder veel
plezier van.
MAAK EEN COED GEBRUIK VAN ONZE
VITAMINENRIJKE TOMAAT!
Er zijn nog streken in Nederland, waar men to
maten niet op hun juiste waarde weet te schatten.
Maar in het grootste deel van ons land, en zeker
in de groote steden, worden tomaten algemeen ge
waardeerd, niet alleen om den lekkeren, frisschen
smaak, maar ook om het hooge gehalte aan vitami
nen. Het zou wel eens kunnen zijn, dat een even-
tueele enquête betreffende voorkeur voor een of
andere soep in het voordeel van tomatensoep zou
uitvallen!
Nu zijn êr diverse mogelijkheden om lekkere to
matensoep te bereiden. In de meeste gevallen wor
den de vruchten gezeefd en het verkregen sap op
een of andere manier gebonden. Er zijn echter ook
andere mogelijkheden. Een proef met onderstaand
recept kunnen wij ten zeerste aanbevelen!
Heldere Tomatensoep.
(4 borden).
1 liter water
34 bouillonblokjes
250 gram (J£ pond) tomaten
50 gram geraspte, oude kaas
4 dunne sneedjes brood
Ongeveer 40 gram boter
(2 afgestreken eetlepels).
Los de bouillonblokjes op in het water. Dompel
de tomaten even in kokend en daarna in koud wa
ter; verwijder de schilletjes. Snijd de tomaten in
vieren en verwijder de pitten. Laat de stukjes to
maat 5 minuten zachtjes koken in de bouillon, waar
aan het gezeefde uitholsel van de tomaten is toe
gevoegd. Bak de sneedjes brood in de koekenpan
met boter aan weerskanten goudbruin en bestrooi
ze daarna met de geraspte kaas. Presenteer de soep
in de soepterrine en de sneedjes brood op een
schaaltje.
In elk bord legt men dan eerst een sneed je
brood met kaas en schept hierop de soep.
EEN WELKOME BROODAANVULLING BIJ HET
TWAALF-UURTJE.
Een aardappelgerechtje aan den broodmaaltijd
heeft verschillende voordeelen. Iedereen waardeert
een dergelijk warm hapje en bovendien zal men in
een groot gezin beter toekomen met de broodbon
nen. Ook worden resten van den vorigen dag op
deze wijze goed gebruikt, zoodat er geen aanleiding
is om den hoofdmaaltijd uit kliekjes te laten be
staan. Dit laatste is namelijk niet goed, daar opge
warmd eten in voedingswaarde achter staat bij het
versch bereide. De hoofdmaaltijd moet dan ook al
leen uit pas gekookte aardappelen en groenten
bestaan, terwijl we overgebleven resten gebruiken
om er een „hapje" van te maken, dat we bij den
broodmaaltijd geven. Hieronder volgt een prettig
recept voor zoo'n hapje.
AARDAPPELKOEK.
Ongeveer 1 K.G. gekookte aardappelen; 1 of 2
eieren; 200 gram geraspte, belegen kaas; ongeveer
1/4 liter melk; zout, nootmuskaat, boter, peterselie.
Maak de aordappelen fijn (dit gaat het beste als
ze nog warm zijn) en vermeng ze met de andere
ingrediënten tot niet te droge puree. Laat een lepel
boter in de koekepan bruin worden. Bak hierin de
helft van de puree tot een groote koek, die met be
hulp van een deksel wordt omgekeerd. Bak de rest
van de puree op dezelfde wijze.
VOOR DE KINDEREN
Gelukkig lag Ab niet ver van den
kant af en bovendien kon hij als een
echte jongen zwemmen als een rat.
Een hand werd hem toegestoken en
spoedig stond hij op het droge. De
man sprak vreeselijk snel tegen hem.
Maar hoe hij zich ook Inspande, hij
verstond er geen woord van. Maar
dat maakte dien man nog driftiger.
Verwonderd zag Ab nu ook, dat hij
aan zijn hoofd een langen, zwarten
staart had hangen.
Ten einde raad pakte de vreemde
man Ab bij zijn arm en trok hem
mee. Zij kwamen in een klein huisje.
Het leek op een stal. Dit scheen dan
ook zoo te zijn, want spoedig werd Ab
opgetild en op een wagen gezet met
één wiel. De man zelf ging aan den
anderen kant zitten. Toen klapte hij
in zijn handen. Spoedig kwam een
tweede man aangeloopen en weidra
reden ze in snellen draf over heuvel
achtige wegen. Nu gingen zij een
steilen heuvel af en steeds sneller
ging het.
Maar de voerman hacTden grooten
steen niet gezien, waar hij viak langs
reed. Door den schok vlogen Ab en
zijn metgezel In de lucht. Op het
zelfde oogenblik zat hij bovenop de
twee leuningen van den vreemden
wagen. Snel ging het den heuvel af,
maar nu met Ab alleen. Toen hij om
keek zag hij zijn metgezel juist op
den grond neerploffen en de voerman
hing op zijn stokken een eindje in de
lucht bij den ongelukssteen.
GOED KOKEN MET WAT ER I!
Eenige vervangingsmiddelen van vleesch bij he
middagmaal.
Kaascoteletjes (4 pers.). Benoodigdheden:
d.L. melk, 1 ons vermicelli, 1 ons oude kaas (40-f
1 ei, 3 lepels zelfrijzend bakmeel (of bloem), zou
boter of vet om te bakken, paneermeel.
Bereiding: De vermicelli in ruim water afkokei
afspoelen, en in de melk met wat zout gaar koke
p.l.m. 20 min. De geraspte kaas, het ei, het bakmei
en wat peper er door roeren tot alles goed g«
mengd is en men er langwerpige koekjes van pl.n
1 c.M. dikte, van maken kan. Deze door eiwit
paneermeel halen en in boter of margarine bru;
bakken. De jus afmaken met water en er om hee
schenken
Garnalen ragoüt (4 pers.) Bcnoodigdhedei
3 ons garnalen, 2 d.L. bouillon (van blokjes). 5
gr. r= 6 lepels bloem, 50 gr. 3 lepels boter, ge
hakte peterselie, peper, zout.
Bereiding. Van boter, bloem en bouillon ee
saus maken, de uitgezochte gewasschen en uitg<
lekte garnalen en doorroeren en goed warm late
worden. Gehakte peterselie, peper en zout nas
smaak toevoegen en opdienen in een vuurvast
schotel. Aardappelpuree en kropsla er bij geven.
Garnalen met rijst en uien (4 pers.). Benot
digdheden: 300 gr. garnalen, 1 groote ui, 300 g
rijst, 3 d.L. tomatensaus, 2 lepels boter.
Bereiding: De gesnipperde ui in de boter licl
geel bakken. De gewasschen rijst, 6 d.L. water e
wat zout toevoegen, en de rijst gaar koken pl.m. 1
uur. De garnalen er met een vork voorzichtig dooi
roeren, zoodat de rijst niet papperig wordt. Goe
warm opdienen en tomatensaus of een rest jus bij
geven. Als groente kan men kropsla geven.
Aardappeigrehakt (4 pers.). Benoodigdhedei
800 gr. koude aardappelen, 1 a 2 eieren, zout, pepe
1 groote ui, peterselie, soya of maggi-aroma, be
schuit of paneermeel, V2 ons boter of mayonnais
Bereiding:
De gehakte ui in een lepel boter geel fruitei
De fijngestampte aardappelen, het ei, peterselii
zout, peper en soya of maggi naar smaak, toevoegei
Van deze vrij stevige massa 4 ballen vormen. De:
door beschuit of paneermeel of beschuitrollen e
in de boter aan alle kanten bruin bqkken. De ji
met water afmaken.
Tot slot nog een paar rozebottelrecepten.
Gelei van rozebottels. Benoodigd: 1 KG roze
bottels, >/2 L. water. Op 1 L. vruchtenmoes en sa
300 gr. suiker en 1 KG glucose. De bottels wassche
en met het water en als men het heeft een stukj
citroenschil V2 uur zachtjes laten koken. De mass
door een haren zeef wrijven en meten. De goed
hoeveelheid suiker en glucose toevoegen en no
15 min. laten koken. Probeeren of een klein beetj
van de gelei op een koud bord, wanneer het afg«
koeld is, stijf is. Dan overdoen in schoone pottei
en deze afsluiten met cellophaan, of een schroef
deksel.
Rozebottelthee. Benoodigd: 100 gr. rozebottel
De gewasschen rozebottels met kokend water uu
laten trekken en daarna zeven. De thee in kopje
gieten en geven met suiker.
Zet men thee van gedroogde bottels, dan moe
men deze met koud water 24 u. laten trekken waam
men alles op het vuur verwarmt.
GROENTEN ALS ROUWKOST.
Wasch de groente zeer zorgvuldig.
Knijp het water er zooveel mogelijk uit.
Snijd of hak daarna de groente fijn.
Heel geschikt voor rauwkost zijn spinazie, andij
vie, sla, Brusselsch lof en zuurkool; maak dit laatst
met wat citroensap en olie aan.
Gebruik ook worteltjes als rauwkost, maar ras]
ze of draai ze door den rauwkostmolen, vermen
ze met een fijngesnipperd preitje en kwark.
AARDAPPELEN IN DE SCHIL.
Borstel de aardappelen met een speciaal daarvoa
bestemd borsteltje en pit ze.
Kook ze gaar in water zonder zout.
Schil ze aan tafel en strooi er dan wat fijn zoul
over, of dompel ze in de keuken even in koud watei
en schil ze vóór het opdoen.
GROENTEN ALS RAUWKOST.
Wist u wel, dat zelfs de trouwring in den loop
der eeuwen verschillende „modes" heeft doorge
maakt?
De oudste trouwringen waren waarschijnlijk van
ijzer. Later werden ze vaak van zilver gemaakt en
gedragen aan den ringvingervan de rechterhand,
evenals wij het nu nog doen; in de 15e eeuw droeg
men echter soms den trouwring aan den duim.
Gladde ringen zijn altijd als trouwring het meest
in trek geweest, hoewel ze meermalen van buiten
werden gegraveerd met een embleem van twee in
eengeslagen handen twee harten of een bijbeltekst.
De Romeinen bewezen hunnen bruiden groote eer:
zij zonden aan hun uitverkorene behalve den gewo
nen trouwring nog een ijzeren ring, waarin het
sleuteltje van hun juweelendoos was ingezet
MET PLEZIER
kookt U dagelijks de maaltijden omdat U het
zuinige, zuivere Nezo- of Jozo-zout gebruikt
hygiënisch bereid en verpakt.
(Adv. Ingez. Med
door LESLIE FORD.
15)
Plotseling deed hij met opeengeklemde kaken
twee vlugge stappen vooruit. Hij hief een ge
balde hand op om aan te kloppen, maar op een
centimeter afstand van het paneel hield hij zijn
hand in. Ik zag hem omhoog kijken naar het ge
opende bovenlicht, waardoorheen het vredige
rhythmische geluid van George's snurken flauw
tjes hoorbaar was.
Steve liet zijn handen langs het lichaam vallen;
toen wendde hij zich om en liep met lange pas
sen de gang af. Een diepe spookachtige stilte
bleef hangen toen het geluid van zijn pas was
weggestorven.
Ik sloot mijn deur en ging mij uitkleeden. Mijn
handen beefden een beetje toen ik mijn schoenen
uittrok ik wist niet of het was om hetgeen
George ontgaan was, of om wat hem nog te wach
ten stond.
IX.
Den volgenden morgen werd ik omstreeks acht
uur gewekt door eht kabaal van zooveel draven
de voeten in de :ang, dat ik plotseling ktear
wakker overeind zat en naar myn kimono greep.
Er kon toch geen brand zijn ik hoorde ten
minste geen brandbellen maar het klonk pre
cies of een heele wereldstad leegliep. Ik rende
naar het raam en haalde verlicht adem: het was
niet anders dan de evacuatie van de toeristen.
Een dozijn groote gele bussen stond langs de op
rijlaan en een verzameling bagage, waar een heel
leger genoeg aan zou hebben, stond in een einde-
looze rij langs het trottoir.
Ik bedacht plotseling dat ik Lisa niet vaarwel
gezegd had; de Ridley's zouden in den algemee-
nen exodus mee vertrekken. Ik keek op mijn hor
loge. Ik heb er een ingekankerden afkeer van,
mij vóór het ontbijt den volke te vertoonen. Niet
temin had ik een warm hoekje in mijn hart voor
Lisa. Ik liep naar de badkamer om het water aan
te zetten.De deur daarvan lag aan het smalle
gangetje dat mijn kamer met die van de Ridley's
verbond. Zij waren blijkbaar nog niet beneden,
want ik hoorde mevrouw Ridley's stem. Ik bleef
plotseling staan: haar stem klonk schel en ze was
duidelijk over haar zenuwen heen.
„Je klaagt altijd dat de jongens haar niet aan
trekkelijk vinden", hoorde ik haar zeggen. „Je
wilt niet dat ze zich kleedt als andere meisjes,
zoodat ze er aardiger uitziet, en nu er een jongen
is die haar aardig vindt, ben je woedend. Waar
om heb je haar dan vanmorgen niet laten ver
trekken, zooals je van plan was? Je kunt haar
niet hier laten komen en haar dan verbieden het
hotel uit te gaan".
Ridley's stem klonk scherper dan ik hem nog
gehoord had. „Ik blijf hier, omdat mevrouw Chap
man vastbesloten is, het huwelijk van je broer met
Cecily te verhinderen, en ik zal zorgen dat het
haar niet zal lukken! Dat is de reden waarom we
blijven. Je moest me dankbaar zijn, in plaats van
je tegen me te keeren".
„Ik ben je heelemaal niet dankbaar!" huilde
mevrouw Ridley. „Ik wil niet dat hij met haar
trouwt, dat weet je wel! Ik zal doen wat ik kan
om het te verhinderen".
Ridley's stem was onheilspellend kalm. „Beste
meid, jij zult niets doen, niets. Jij zult enkel zorgen
dat je dochter dien jongen vlerk niet te zien of
te spreken krijgt. Goed begrepen, beste?"
Ik hoorde hoe de deur naar de gang kalm ge
sloten werd: in de kamer bleef Het volkomen stil.
Ik liep naar de slaapkamer terug en belde om
mijn ontbijt. Toen de kellner het binnenbracht,
lag er een gekrabbeld briefje, lichtelijk met jam-
vlekken besmeurd, op het blad. Het luidde:
Mams: Lisa en ik zijn met Monty naar
het Witt meer, waar verleden jaar bosch-
brand geweest is. Zeg het niet aan haar
vader. Het is zijn vrije dag. Hij is een bosch
wachter en een eenige vent. Pas op voor den
Man met het IJzeren Masker. De blonde w.
heeft hem meegenomen naar de Forellen-
kweekerij. Dag..
BILL.
Ik las het briefje nog eens over. De heer Ridley
had kennelijk niet zijn vrijen dag, en hij was geen
boschwachter, en alleminst een eenige vent.
Bill bedoelde dus Monty. Dat beteekende in elk
geval groote opruiming. De kolonel bleef zonder
zijn trouwen knecht Vrijdag, en ik zou Lisa mis
sen, maar over het algemeen scheen het me toch
een goed ding. De zaak was al gecompliceerd ge
noeg, zonder dat de jongelui voortdurend in en
uit stevenden en dreigden George in zijn geheel
of in stukjes van den aardbodem te verdelgen.
Bovendien gunde ik hen, dat zij tenminste eenig
plezier van dezen tocht zouden hebben.
Ik was juist klaar met aankleeden toen er dis
creet op mijn deur geklopt werd. De Filippino
kwam het blad weghalen en vertelde: „De me
neer, kolonel Primrose, zij is in Mis' Chapman's
kamer. Zij zegt, u komen alsjeblieft tamelijk
gauw".
Hij ging glimlachend en buigend achterwaarts
de kamer uit. „Zij zegt, heel erg tamelijk gauw,
alsjeblieft".
De dag begon goed! Ik had al eens eerder van
den kolonel dergelijke „verzoeken" gekregen, en
er was nooit iets goeds uit voortgekomen. Ik had
geen idee, wat er aan de hand kon zijn, maar
ik bereidde me op het ergste voor. Ik sloot mijn
deur af en liep de gang door, die, zoover bet oog
reikte, versierd was met het afgehaalde bedde-
goed van de vertrokken dagjesmenschen.
Ik opende de deur van de zitkamer en trad
binnen. Kolonel Primrose zat met zijn bekende
gewichtige dienstgezicht bij de tafel onder het
raam. Mijn hart dat al niet hoog zat, nam een
duik naar mijn teenen: hij had twee telegram
formulieren in de hand. Mevrouw Chapman zat
in een leunstoel naast hem, George en Ridley za
ten op een rieten sofa tegen den muur. George's
gezicht vertoonde een vreemde gesloten uitdruk
king, een mengsel van voldoening en omzichtig
heid, slechts verborgen onder een dun masker van
onverschillige verveeldheid.
Maar ik stond verwonderd over de personen die
verder nog in de kamer waren. Cecily stond
bleek, met opgeheven kin en de handen stijf op
haar rug, tegen het kozijn van de gesloten ver
bindingsdeur naar haar kamer. Haar oogen wa
ren strak en stuurs op het raam gericht. In een
stoel naast de deur zat een man van donker type
in de uniform van den Parkdienst, dien ik nog
nooit eerder gezien had. Naast hem stond kaars
recht, met opeengeklemde kaken en oogen die
van koele hartstochtelijke woede brandden, Steve
Grant. Hij keek niet naar Cecily of naar George,
maar rechtuit en vierkant naar den kolonel.
„U kent al deze menschen behalve de opper
houtvester, de heer Rayburn, mevrouw Latham",
zei kolonel Primrose. De man in den stoel naast
Steve stond half op, zei „Aangenaam" en ging
weer zitten. Hij leek me niet ongeschikt, met een
pienter, vriendelijk en open gezicht; zonder voor
ingenomenheid, dacht ik zoo. De kolonel wees me
met het hoofd knikkend een stoel aan naast
Cecily.
„U geelt natuurlijk toe, mijnheer Grant, dat u
de overheid deed gelooven dat u door een auto
ongeluk gedood werd, en dat u een anderen naam
hebt aangenomen".
Steve knikt, en ik had het gevoel dat deze in
leiding slechts een herhaling was te mijnen be
hoeve.
„Maar u weigert een reden op te geven voor
uw, ik mag wel zeggen, buitengewoon vreemde
gedrag?"
„Dat weiger ik'1, zei Steve bits.
Ik zag Cecily verstrakken. Zij kwam met
vlammende oogen naar voren, haar vuisten stijf
tegen haar zijden gedrukt.
„Ik zal u zeggen waarom!" riep zij hartstoch
telijk. „Omdat hij geen zin had met me te trou
wen, en omdat ik weigerde hem vrij te laten.
Daarom!"
Steve's magere gezicht werd nog bleeker onder
zijn gebruinde huid, toen hij een pas voorwaarts
deed Maar hij beheerschte zich en zei kalm
„Dat is niet waar. Cecily. Je weet dat het niet
waar is".
„Het is wel waar", antwoordde ze fel.
Kononel Primrose kwam tusschenbeide. „Ik
geloof niet dat we hiermee verder komen", zei
hij effen. „Ik handel hier, samen met den opper
houtvester, op last van het Departement in Was
hington. Zij werden per telegram verwittigd dat
een tijdelijke aangestelde wachter op Doorlaat on
der een aangenomen naam optrad. Ik heb hier het
origineel van het verzonden telegram". Hij nam
het formulier op. „Herkent u dit. mijnheer Pel-
ham?"
Ik voelde Cecily opnieuw verstrakken, en hoor
de haar naar adem happen, terwijl ze met ver
schrikte oogen naar George keek.
George nam het formulier aan, keek er naar
en fronste het voorhoofd. Ik sloeg hem met in
gehouden adem gade Hij trok zijn wenkbrauwen
op en gaf het aan den kolonel terug.
„Nee. dit herken ik niet", zei hij kalm. „En dit
is niet mijn handteekening. Dat kan iedereen u
bevestigen die deze wel eens gezien heeft".
Ik zat perplex en staarde hem volkomen ver
bluft aan. Steve's gezicht ontspande tot niet-be-
grijpende verbazing. Hij keek naar mevrouw
Chapman. Zij keek naar mij en daarna naar
George: in verwarring gebracht maar op haar
hoede.
„Het schijnt mij toe", zei Ridley uiterst glad
jes, dat iemand op een kinderlijke manier tracht,
mijn zwager in een zeer onaangename, ik mag
wel zeggen gevaarlijke, positie te brengen, om
zijn eigen belangen te dienen". Zijn oogen dwaal
den even naar mevrouw Chapman, en hij strekte
zijn hand uit. „Zou ik dat eens mogen zien, ko
lonel?"
Hij zette zijn bril op en bekeek het formulier.
„De drukletters van het bericht wijzen er op,
evenals de onderteekening", zei hij op oordeel-
kundigen toon, terwijl hij zijn bril weer wegborg.
Ik boog me voorover in mijn stoel. Het was dui
delijk dat het nu mijn beurt van spreken was.
„Ik heb
De kolonel legde mij met een vluggen blik het
vijgen op. „Wie is John Brice, mijnheer Pel-
XWordt vervolgd),
