De verduistering
VRIJDAG 11 OCTOBER 1940
HSÏRÏEM'S DA'GBEAD
6
Het bombardement te Haarlem.
Begrafenis van het laatste slachtoffer.
Hedenmorgen e!f uur is op het R.-K. Kerkhof
St. Barbara aan den Schoterweg het stoffelijk
overschot van het 27ste slachtoffer van den En-
gelschen bomaanval op Haarlem ter aarde besteld,
namelijk van den 20-jarigen H. B. Bötzel uit de
Weverstraat.
Onder de belangstellenden was de heer J. C.
Luitingh, commies op het bureau van den Bur
gerlijken Stand, als vertegenwoordiger van het
gemeentebestuur van Haarlem, dat ook een krans
gestuurd had. evenals de Rijkscommissaris Rijks
minister Dr. Seyss Inquart. Verder was er nog een
bloemstuk van de buren. De patroon van den
overledene, de heer J. Broerse. gaf door zijn
tegenwoordigheid eveneens blijk van belangstel
ling. De kerkelijke plechtigheden en de absoute
aan het graf werden verricht door Kapelaan J. J.
Eeken.
Na afloop daarvan sprak de heer P. H. Martin
namens de buurtgenooten van den Zijlweg (vroe
ger woonde de familie Bötzel aan de Delftstraat)
een hartelijk afscheidswoord. Hij vestigde de aan
dacht op de groote liefde, die het jeugdige
slachtoffer aan zijn moeder toedroeg. Hij leefde
en werkte alleen voor haar. En nu moet die we
duwe dezen steun missen. Spreker hoopte, dat de
overige familieleden die taak zouden overnemen.
Carel Bötzel, een broer van den overledene,
dankte namens de familie voor de betoonde be
langstelling.
VOORDRACHTMIDDAG
HENK SCHUURMAN.
Naar wij vernemen zal de heer Henk Schuur
man Zondagmidddag 13 October in de Tuinzaal van
het Gem. Concertgebouw te Haarlem een voordracht
mïdddag houen. Het programma bevat fragmenten
uit Vondel's „Adam in Ballingschap".
De heer Schuurman is op tooneelgebied geen
onbekende, daar hij reeds verschillende malen voor
de radio optrad.
Acht dooden bij bombardement
op Luik.
Vier huizen stortten in.
Het D.N.B. verneemt uit Luik: In den nacht
van Dinsdag op Woensdag heeft de Royal Airforce
wederom twee vreedzame'woonwijken in de Bel
gische steden Luik en Herstal met bommen van
het zwaarste kaliber bestookt. In Luik werden,
ver verwijderd van ieder militair doel, vier hui
zen getroffen, die geheel instortten. Uit de puin-
hoopen werden acht dooden geborgen, n.l. twee
echtparen en een familie bestaande uit vier per
sonen. Talrijke prsonen werden gewond.
In Herstal werd eveneens een woonhuis totaal
vernield. Gelukkig vielen er geen slachtoffers.
De jongste aanvallen van de Engelsche vliegers
hebben onder de bevolking een groote opwinding
veroorzaakt.
Zeven Engelsclie jachtvliegtuigen
neergeschoten.
Het D. N. B. meldt: De Britsche verliezen van
Donderdag bedragen volgens de tot dusver ont
vangen berichten zeven jachtvliegtuigen. Een
Duitsch vliegtuig was gedwongen op het Kanaal
neer te strijken. De commandant werd door een
zeeambulance vliegtuig aan boord genomen. Het
toestel is geborgen.
VEILINGEN.
Het resultaat der veilingen, die Donderdag in
het verkooplokaal Het Notarishuis te Haarlem
werden gehouden, is als volgt:
Een heerenhuls met erf en tuin te Bloemen-
daal aan den Zuider-Stationsweg 1, f 9400 J. H.
Kneteman.
Het heerenhnis met woonhuis en tuin te Haarlem
aan den Zijlweg 136. f 10.500 W. C. Groenewegen.
Het woonhuis met bovenwoning en erf te Haar
lem aan de Barendsestraat 26 zwart en rood
,f 4325 W. J. Waaning.
Een huis en erf ie Haarlem aan de Timorstraat
127 f 3015 J. H. Metselaar.
Een huis en erf te Haarlem aan de Timorstraat
129, f 3275 J. H. Metselaar.
Een huis en erf te Haarlem aan de Timorstraat
131. f 3250 P. J. van Empelen.
Een huis en erf te Haarlem aan de Timorstraat
133, f 3200 P. J. van Empelen.
Een huis en erf te Haarlem aan de Timorstraat
135. f 3170 J. O. Velt.
Een huis en erf te Haarlem aan de Berckheyde-
straat 26 zwart en rood f 5050 W. Wakker.
Een huls en erf te Haarlem aan de Berckheyde-
straat 28 zwart en rood f 5050 J. Bongers q.q.
Een huis en erf te Haarlem aan de Berckheyde-
straat 30 zwart en rood f 5080 M. M. van Ake.
Een huis en erf te Haarlem aan de Berckheyde-
straat 32 zwart en rood f 4800 G. Keizer.
Een huis en erf te Haarlem aan de Holsteyn-
straat 1 zwart en rood, 3 zwart en rood en 5 zwart
en rood f 18005 P. H. Borghouts q.q.
Een huis en erf te Haarlem aan het Leidsche-
plein 9 zwart en rood f 5405 J. W. Kleinlein.
Een huis en erf te Haarlem aan de Voorzorg
straat 90 zwart en rood f 5800 H. G. IJzerman q.q.
Een huis en erf te Haarlem aan de Benkoelen-
straat 30 en 32. Niet geveild.
Een huis en erf te Haarlem aan de Benkoelen-
straat 34. f 4385 G. Postma q.q.
Een Huis en erf te Haarlem aan de Benkoe-
lenstraat 36, f 4205 W. J. Nagtegaal q.q.
Een huis met voor- en achtertuin te Haarlem
aan de Van Nesstraat 12, f 5720 J. Heilig.
Het woonhuis met voor- en achtertuin te Haar
lem aan de Dutrystraat 21, f 5075 G. P. Geukers.
Een café met woning, schuur, erf en grond te
De Zilk, aan den Zilkerweg 18, f 4300 opgehouden.
Een woon- en winkelhuis met erf en poort te
Overveen aan den Bloemendaalscheweg 337,
f 17o00 opgehouden.
Een woon-winkelhuis met bovenwoning en erf
te Haarlem aan de Jansstraat 87 zwart en rood,
f 8000 opgehouden.
ZONSONDERGANG 18.56
ZONSOPKOMST 7.59
Tusschen deze beide tijdstippen
moet verduisterd worden.
Maansopkomst 16.59. Ondergang 3J>0
Schijngestalten der maan
16 Oct. V.M. 24 Oct. L.K. 30 Oct. N.M.
6 Nov. E.K.
Het huis en erf te Haarlem aan de A. L. Dyse-
rincksa-aat 124. f 3905 D. J. van Rijn.
Het voortdurend recht van erfpacht van den
grond met het woonhuis met garage en verdere
aanhoorigheden te Haarlem aan de Julianastraat
no. 11. f 1280Q opgehouden.
Het huis met erf te Haarlem aan de Patientie-
straat 22 en Korte Hofstraat 8. f 1305 H. I. van
Goor q.q.
Het winkel- en woonhuis met erf en tuin te
Haarlem aan de Scheeperstraat 39, f 3300 G. Post
ma q.q.
OUD-DEKEN SONDAAL.
Metten in Alverna.
Donderdagmiddag werd het stoffelijk overschot
van oud-Deken H. C. J. Sondaal van de Maria-
Stichting overgebracht naar de Kloosterkapel in
Alverna Aerdenhout)waar het werd opgebaard,
De lijkauto werd gevolgd door het bestuur der
Congregatie van de zusters Franciscanessen „Al
verna", enkele familieleden en kapelaan Sym.
De plechtige Metten werden gezongen door den
hoogeerwaarden heer F. Filbry, plebaan der Kathe
drale Kerk. Assistentie verleenden pastoor W. M,
Bosch uit Aerdenhout en kapelaan Sym. Als Canto-
res fungeerden prof. A. Vollaerts van het Seminarie
Hageveld en kapelaan F. van Buuren uit Alkmaar.
De plechtigheid werd o.a. bijgewoond door Mgr.
M. P. J. Möllmann oud-vicaris-generaal van het
bisdom, Kanunnik J. C. Aalberse, Mgr. L. J. Wil-
lenborg uit Bloemendaal, deken A. J. C. Melchers
uit Haarlem en vele pastoors en kapelaans uit het
dekenaat.
In de banken hadden verder plaats genomen dr.
J. G. Hoge geneesheer-directeur van de Maria-
stichting en de directeuren van de N.V. Drukkerij
„De Spaarnestad", de heeren J. W. Lucas en C.
Ooms.
De begrafenisplechtigheid.
Om 9.30 uur werden in de Kloosterkapel de
Lauden gezongen door Mons. L. J. Willenborg.
De Pontificale Uitvaart werd opgedragen
door Mons. J. P. Huibers, Bisschop van
Haarlem, met assistentie van Mons. H. J. M.
Taskin, rector L. Deune en kap. H. Roelvink.,
Bij deze plechtigheid waren o.a. aanwezig het
college van Kanunniken; dr. J. E. baron de
Vos van Steenwijk, burgemeester van Haarlem;
de R.K. Haarlemsche wethouders de heeren W.
J. B. van Liemt en mr. dr. F. A. Bijvoet; mr.
J. B. Bomans, lid van Ged. Staten van Noord-
Holland; dr. W. B. Smit, directeur van den Gem.
Geneeskundigen en Gezondheidsdienst te Haar
lem; dr. J. G. Hoge, geneesheer-directeur der Ma-
ria-Stichting met verschillende doktoren aan dat
Ziekenhuis verbonden; de directeur van de N.V.
De Spaarnestad" en van de V. K. P. (Vereenig-
de'Katholieke Pers); prof. Alph. Steger; de be
sturen van „Het Wit-Gele Kruis", de Graal, de
R.K. Oratoriumvereeniging. de St.-Eli*zabeths-
vereeniging en de tooneelvereeniging „Thalia";
de heeren H. v. d. Weyer en G. H. Weustink, on
derscheidenlijk inspecteur en oud-inspecteur
van het L. O. te Haarlem; het bestuur van de
R. K. school voor buitengewoon L. O. Voorts
zusters van verschillende congregaties.
Na de H. Mis werd de lijkrede uitgesproken
door rector L. Sondaal, uit Oegstgeest.
De absoute werd verricht door Deken A. J. C.
Melchers.
Het personeel van Alverna droeg de kist uit de
kapel naar de groeve.
De kunstijsbaan in de Apollohal te Amsterdam nadert haar voltooiing. De meer
dan 15 kilometer lange buizen zijn gelegd en het „bevriezen" kan beginnen.
(Foto Pax Holland.)
De fietsende Haarlemmers.
Aantal is niet zoo sterk toegenomen als
verwacht werd.
Door het benzine-gebrek, waardoor er veel min
der auto's rijden en ook de autobusdiensten inge
krompen moesten worden, is het aantal fietsrijders
natuurlijk gestegen. Velen waren gedwongen de al
afgedankte fiets van den zolder te halen, terwijl
anderen zich de uitgaaf van een nieuwe moesten
getroosten om niet van elk verkeersmiddel versto
ken te zijn. Er zijn dan ook heel wat meer fietsen
op den weg dan een jaar geleden.
De verwachting was dat_de Fiscus er wel bij zou
varen, want elke fietser moet immers per jaar een
rijksdaalder in de schatkist laten zakken als dank
voor het onderhoud der wegen, het aanleggen van
rijwielpaden, enz. Kapitalen heeft dit evenwel niet
opgeleverd. Tot 10 October zijn aan het Postkantoor
te Haarlem 72485 rijwielplaatjes verkocht, hetgeen
er ongeveer 5000 meer zijn dan verleden jaar om
dezen tijd.
Deze toeneming is van beteekenis, maar toch ge
ringer dan algemeen verwacht werd.
Toch zou het verkeerd zijn te meenen dat niet
meer dan 72485 Haarlemmers in het bezit van een
fiets zijn. Allereerst is vastgesteld, dat vele men-
schen nog zonder plaatje rond rijden. Eenige weken
geleden werden bij een rijwielcontrole te Haarlem
400 a 500 personen aangehouden die niet aan de wet
BQU VY'/óütagSacfanit.fiuun wt,gee* foïAt ioda.mxt fiato*7fct
(Adv. Ingez. Med.)
voldaan hadden. Een klein deel bezat wel een
plaatje, maar had dit in den zak of thuis laten lig
gen, doch het overgroote deel kreeg een bon omdat
nog geen plaatje gekocht was. Hoevelen zullen er
nu nog zonder plaatje rond rijden?
Dan is gebleken dat er veel gezinnen, zijn waar
men meer fietsen dan plaatjes heeft. Als zes men-
schen fietsen hebben worden, om een voorbeeld
te geven, slechts vier plaatjes gekocht, omdat er
in den regel nooit meer dan vier fietsen tegelijk op
den weg zijn
De werkloozen behoeven geen plaatje te koopen,
zij krijgen er een, waarin een gat geponst is, koste
loos.
Tenslotte is het aan te nemen dat veel Haarlem
mers elders een plaatje gekocht hebben. De een
werkt in Amsterdam of elders en vindt het gemak
kelijk in de plaats waar hij zijn werkkring heeft
een plaatje te koopen. Misschien ook wel voor zijn
huisgenooten. Bovendien is het waarschijnlijk dat
ook verscheidene Haarlemmers in den vacantietijd
elders hun rijksdaalder aan het verkeer geofferd
hebben.
Als wij al die mogelijkheden in overweging ne
men, is het een vaststaand feit, dat er te Haarlem
veel meer fietsers zijn dan 72485, ook al ontbreekt
een middel om het juiste aantal vast te stellen.
Evenzoo is aan te nemen dat het getal Haarlem
mers dat fietst sinds verleden jaar met veel meer
dan 5000 gestegen is.
Er is dezer dagen een schatting gemaakt dat in
Nederland 4.000.000 fietsen in gebruik zijn. Onge
veer één op twee inwoners. Voor Haarlem zou dit
bij een evenredige verdeeling beteekenen 68.000
fietsen. Nu er hier veel meer zijn, blijkt daaruit dat
er te Haarlem in verhouding meer fietsers zijn dan
elders in Nederland.
Van Holland naar Afrika.
Wat een jong ooievaartje vertelde.
Ben jij dan niet van heel ver gekomen?
„Ik ben Schitteroog, de jonge ooievaar, par hier
aangekomen na m'n eerste grote reis", zei een
mooie, slanke, wit met zwarte vogel tegen een oude,
eerwaardige pelikaan, die naast hem in 't water
stond. „Ik had niet gedacht, dat ik nog ooit hier in
Afrika terecht zou komen. Wat een heerlijk warm
land is het hier. En wat is 't mooi. Woon jij hier
altijd?"
„Natuurlijk", zei de pelikaan en hij keek zo wijs
of hij een professor was, die over z'n bril gluurde,
„waar zou ik anders wonen?"
„Maar kom jij dan niet van héél ver gevlogen?
Heb je geen lange reis gemaakt?"
„Welnee, waarom zou ik dat? 't Is hier toch goed".
„Ja, natuurlijk, 't is hier heerlijk! Maar toch
in Holland waar wij vandaan komen, is 't ook zo
mooi en zo gezellig, dat ik toch niet graag altijd
hier zou blijven".
„Holland"? bromde de pelikaan, „nooit van ge
hoord!"
„O, heb-je daar nooit van gehoord? Dat is grap
pig zeg. Luister maar eens, dan zal ik je vertellen,
wat we daar allemeel beleefd hebben."
„Hm", zei de pelikaan, „ik twijfel er eigenlijk
wel aan of zo'n jonge knaap als jij mij nog iets
vertellen kan, dat ik niet weet. Maar als je dan met
alle geweld vertellen wilt, nu vooruit dan maar!"
„Nu dan: !t is in Holland heel, heel anders dan
hier. De grond is hier geel en warm en daar is hij
koel en groen. De lucht is hier donkerblauw en daar
schitterend lichtblauw met dikke, witte wolken
of soms wel helemaal grijs (en dan begint het gauw
te regenen, weet je!)
In dat groene land zijn heerlijk slootjes. Dat zijn
onze voorraadschuren, daar halen we onze kikkers
uit. En ook liggen er hier en daar gezellige huizen
met strodaken.
Daar wonen mensen in en die mensen zijn ge
woonweg dol op ons. Zodra ze een van ons zien,
roepen ze: „O, kijk, een ooievaar, vind je 't niet
prachtig?"
En de mensen uit de boerderijen want zo heten
die gezellige strodakhuizen richten zelf ons huis
voor öns in. Prachtige stevige huizen zijn dat, hoog
op palen gebouwd, mooi rond en met zachte hooi-
bekleding.
Mijn vader en moeder, die heel wijze vogels zijn,
hebben me verteld, dat ze lang hebben moeten zoe
ken, vóór ze een huis naar hun zin gevonden had
den. Dat huis lag in een park. Weet je wat dat is?"
„Park.park? Nee, helemaal niet!" bromde
de pelikaan.
„Een park is een stuk grond, dat helemaal vol
gras en bloemen is. Je ziet daar wel duizend kleu
ren: rood, roze, geel, wit, blauw, paars.Kortom,
't is een verrukkelijk gezicht! Een heerlijk frisse
geur stijgt de hele dag op uit al die bloemkelken.
Op de paden tusschen de bloemen lopen de mensen
te wandelen met kinderen aan de hand of heel
kleine-kindjes in wagentjes. En midden in zo'n park
stond ons huis: groot en ruim, een eerste klas villa.
Vader en moeder hadden geen beter kunnen uit
zoeken.
De allereerste dag van mijn leven, toen ik pas
met veel moeite uit het ei was gekropen en m'n
vleugels, die nog vochtig waren, in de heerlijke
lentezon liet drogen, heb ik direct begrepen, wat
een prachtig huis we hadden! Ik keek heel voor
zichtig over de rand van het huis en moeder, die
naast me zat, pakte me dadelijk bij een poot, zó
bang was ze, dat ik naar beneden zou vallen. Nu,
ik was ook zeker van pure bewondering over de
rand getuimeld, want zoiets schitterends had ik nog
nooit gezien!
„O, moeder, wat mooi, wat mooi!" klepperde ik
en ik keek haar met schitterende ogen aan.
„Kind, wat heb jü een stralende kijkers!" zei
moeder toen, terwijl ze me een liefkozend tikje op
m'n kop gaf. „Weet je wat: we zullen je Schitter
oog noemen". En zo kwam het, dat ik al op de
eerste dag van m'n leven een naam kreeg.
En meteen hoorden we beneden ons een groot
geroes van stemmen. „Pas op, kind, niet kijken",
zei moeder, „de mensen hebben ontdekt, dat je er
bent. Geef niet toe aan je ijdelheid en leun niet
voorover!"
De waarschuwing van mijn wijze moeder was
zeker niet overbodig, want de mensen beneden be
gonnen me te bewonderen en over me op te
scheppenNee maar!
„O, kijk eens, er is een jonkie in 't nest! O, wat
een schat je! Kijk, kijk, nu kleppert-ie, nu steekt-ie
z'n snaveltje omhoog!" en nog veel meer onzin.
„Luister er niet naar, Schitteroog", zei mijn moe
der, ,,'t is maar mensenpraat, wij ooievaars staan
daar, zoals je ziet, vér boven! Help liever mee.
want ik heb zo'n gevoel of je zusje ook vandaag uit
het ei wil breken! Hoor maar: ze tikt tegen de
schaal".
Ja, 't was waar: m'n zusje Scherpsnavel pro
beerde met haar snaveltje een gaatje in het ei te
boren en moeder en ik begonen haar uit alle macht
ie helpen. Maar toch lukte het ons niet direct. Mijn
vader, een prachtige grote ooievaar, die zowat het
halve nest in beslag nam toen hij kwam neerge
streken, moest er eerst aan te pas komen, vóór m'n
zusje het levenslicht aanschouwde!
Toen volgde er een gezellige tijd! Dag aan dag
lagen we heerlijk te soezen in de zon en te kijken
naar de prachtige bloemen in het park of we lieten
de Meiregen over onze ruggen kletteren en ver
beeldden ons, dat we er hard van groeiden! Want
we hadden een meisje beneden ons horen zingen,
dat je van Meiregen groter wordt!
En intussen zwoegden vader en moeder de hele
dag maar door om ons van voedsel te voorzien.
Heerlijke wormen kregen we en vette kikkers! Ik
watertand nog als ik er aan terugdenk!
Maar.... eens op een dag kwam er aan ons lui,
gezellig leventje een onverwacht einde. Vader ging
op een morgen rechtop in het nest, staan, klapte
met zijn machtige vleugels, zodat we heus dachten,
dat de zon verduisterd werd, en zei: „Ziezoo, het
weer is prachtig en er staat flink wat wind. Wat
denk je van de eerste vliegles, moeder?'
„Ha! We gaan vliegen!" Nog vóór moeder kon
antwoorden, klepperden wij beidjes het vreugde
volle nieuws in alle toonaarden.
„Goed", zei vader, „we gaan vliegen, maar jullie
moeten niet denken, dat het alleen maar een pretje
is! Het is hard werken!"
Nu, dat hebben we dien dag wel gemerkt. Ons
vliegen leek eerst nog verdacht veel op springen,
waarbij we dan op het laatste moment onze vleu
gels uitsloegen om niet te vallen. Dat ging eerst
van het nest naar het dak van de volière en van
daar naar een hoge boom, en zo telkens een eindje
verder. En 's avonds waren we zó moe, dat we geen
„pap" meer konden zeggen!" We vielen al in slaap
vóór vader en moeder in huis waren.
„Maarwaar was dit nu allemaal voor nodig,
dat vliegen?" vroeg de pelikaan verbaasd.
„Waarvoor dat nodig was? Natuurlijk voor onze
grote reis. O, o, wat hebben we daarvoor in angst
gezeten! Telkens en telkens zei vader weer: „Nee,
je vliegt toch nog niet krachtig en vrij genoeg,
Scherpsnaveltje! En jij, Schitteroog, vliegt te haas
tig! Je moet je vleugels rustiger uitslaan! Let op mij
en doe als ik, want ik verzeker je. dat je anders
niet meekunt."
Nu en dan gingen we maar weer oefenen en nog
eens oefenen. Net zolang, tot de blijde morgen
kwam, dat vader zei: „Kinderen, vanavond mogen
jullie mee om gekeurd te worden. Zet je beste
beentje voor!"
Dat deden we, En gelukkig brachten we het er
zo netjes af, dat de voorvlieger verklaarde, dat we
allebei meemochten: En zo zijn we hier gekomen
met wel over de honderd ooievaars.
Een heerlijke tocht die we gemaakt hebben! Ja,
zie je, dat kun jij misschien niet begrijpen, maar
er is toch werkelijk niets heerlijker dan zo met
elkaar in V-vorm te vliegen en samen de vleugels
£«f"-
XA&-
uit te slaan: op, neer, op, neer. Je wordt dan letter
lijk nooit moe. En er gaat niets boven dat vrije ge
voel dat je krijgt als je zo hoog boven de velden
vliegt! En nu zijn we hier en we hebben een land
gevonden, dat zó prachtig en zó lekker warm is, dat
ik nooit gedacht had, dat er zoiets kon bestaan!
Begrijp je nu, dat ik blij ben dat ik m'n best heb
gedaan om vliegen te leren? Anders was ik nooit
hier gekomen!"
„Hm!" zei de pelikaan, „een heel klein snippert ie
begrijp ik er wèl van maar niet veel. Want kijk
mij nu eens! Ik kan helemaal niet vliegen of ten
minste haast niet en ik ben toch ook hier in dit
prachtige warme land! Nou, waar is dan al die
moeite voor nodig?"
De jonge ooievaar dacht een hele tijd na en zei
toen: „Dat is nodig, omdat iets moois nog veel
mooier wordt, als je eerst zo erg veel moeite voor
hebt moeten doen. Ik verheug me nu al op het weer
zien van ons Holands huis in het volgend voorjaar
als we eerst weer dat hele eind hebben moeten
vliegen!"
„Nou", zei de pelikaan, „dat is dan zeker hogere
ooievaarswijsheid waar een gewone vogel niet
bij kan!" en hij streek z'n borstveren glad en wag
gelde weg.
ALS JE WOEDEND BENT
Natuurlijk maken jullie allemaal je wel eens een
keer erg boos. Het is dom, maar.nou ja, 't is
eenmaal zo!
De hoofdzaak is: hoe kom je van je woede af en
word je vrolijk? Tot dertig tellen? Helpt niet! Pro
beren de hele kwestie te vergeten? Gaat niet. Want
juist als je je best doet, er niet aan te denken, denk
je er aan!
Een spreuk ophangen met de woorden: „Mens
erger je niet"! Dat is een ding, waar je juist nog
veel woedender om woi'dt!
In een klein staatje in Zutid-Amerika heeft men
een prachtig middel bedacht om woedende men
sen weer kalm en vrolijk te maken. Op sommige
straathoeken staan poppen van gummi, die precies
op mensen lijken. En daar mag jb tegen betaling
van een gering bedrag zo hard op slaan als je wilt.
Als je dan je woede gekoeld hebt, kun je rustig en
blij en opgelucht naar huis gaan. We hebben hier
edhter nog niet van die gummipoppen. Maar toch
weet ik een goed middel om van je woede af te
komen als je er soms eens last van hebt. Stel je
voor, dat de persoon op wie je zo boos bent aan
de oever van een diepe rivier staat en dat jezelf er
middenin ligt en niet kunt zwemmen. Je begint
dan vanzelf om hulp te roepen en kunt onmoge
lijk langer boos blijven. Probeer maar eens of het
helpt!
VERSTROOIDHEID VAN GROTE MANNEN.
De bekende kapelmeester Georg Benda was
buitengewoon verstrooid.
Eens, toen hij te Weimar woonde, wilde hij
met de diligence naar Gotha reizen om een paar
vrienden ie bezoeken. Hij nam zijn vrouw mee en
stapte onderweg te Erfurt uit. En elk gingen ze
toen een velschillende kant uit om inkopen te
doen.
Benda was 't eerst klaar, stapte in de volgende
diligence en reisde door naar Gotha.
„Waarom heb je je vrouw niet meegebracht?",
vroegen hem zijn vrienden.
„Wat? M'n vrouw?, riep Benda verbaasd uit,
„Drommel nog aan toe, die heb ik in Erfurt ver
geten.!"
En hij reed onmiddellijk terug om haair te
halen.
Als de grote Engelse wis- en natuurkundige Isaac
Newton in zijn laboratorium aan 't werk was, werd
hem opdat hij zijn arbeid niet behoefde af te
breken zijn maaltijd gebracht en in een zijkamer
naast het werkvertrek óp de kachel gezet.
Eens kwam een vriend hem bezoeken. Men liet
hem, daar Newton druk aan 't werk was, in de zij
kamer. Maar 't wachten duiu-de den vriend te lang;
hij kreeg honger, at het eten op en vertrok weer.
Toen Newton later in de zijkamer kwam en de
lege schotels zag staan, verwonderde hij er zich
over, dat hij reeds had gegeten!
POSTZEGELRUBRIEK
1935 LITTORIAL
20
iö
50
1.25
L.
10
15
30
75
1935 VLIEGTUIG TENT.
20
30
cent
50
1.25
cent
cent
L.
ITALIë. Aanvulling 1.
Wij beginnen nu met de aanvulling van Italië.
Van dit land waren wij gebleven bij de Littorial se
rie 1935. Dit zijn zegels uitgegeven voor de jaarlijk-
sche sportspelen van de Studenten uit Rome. Op de
zegels staat „LITTORIALI Anno XIII. Het zijn de
20 cent. (karmijn afbeelding een pijlenbundel
drager voor een poort) 20 cent (d. bruin adelaar
met boek en studenten) 50 ct. (violet studenten
in den strijd). Grootte 45 x 28 mm.
In nieuwe tekening verscheen een uitgave van de
Italiaanse fascistenserie in 1935. Het zijn 20 en 10
ct. (karmijn militie bij vuur) 25 en 15 ct. (groen
Rom. adelaar) 50 en 30 ct. (violet schildwacht
bij kruis) 1.25 L. en 75 ct. (blauw militie mar
cherend door een poort) Grootte 28 x 45 m.m.
Hiervoor verscheen ook een vliegzegel van 50 en
50 ct. (bruin vleugel boven gedeelte van globe)
Grootte 28 x 45 mm.
Bij de intern, vliegtuigtentoonstelling in Milaan in
1935 verscheen een herdenkingsuitgave met afbeel
ding van pijlenbundel met vlaggen en ook met
Leonardi da Vinci met vliegtuigen in vlucht. Op alle
zegels staat le Salone Aeronavtico Internazionale.
Het zijn 20 ct. (karmijnrose) 30 ct. (bruin) 40 ct.
(violet) 1.25 L. (blauw) Grootte 28 x 45 mm. Zie
voor de plaatsing het schetsje.
N.B. Volgende week wordt de uitslag van de
prijsvraag bekend gemaakt.
Rustenburgerlaan 23
