Tafe
messen
Crama
Jjameshaedeu^
Z&stdec punten
HOMMEN Co.
Onze mooie duinen
PRIJZEN 7.75 TOT 12.50
INKOOP OUD GOUD
PRIMA
KWALITEITEN
OUDE PRIJZEN
HAARDEN EN
HAARDKACHELS
J. H. KORSTJENS
n
oude prijzen
Fa. %3Sebrs. Vermeulen
H.&J.LAMP
OLYMPIA SIMPLEX
SCHRIJFMACHINES
0.%4kuOunia
ZATERDAG 12 OCTOBER 194Ö
H A" 'A R Tl E Ar'S D A G B' C A' D"
Duinen aan het Zandvoortsche strand, maar.van sneeuw.
Foto V. F. B.
(Vervolg van de vorige pag.)
Onhoorbaar voor u aangetreden
Om Ti een laatst verzoek te doen....
Hij zweeg even. In spanning keken wij toe.
„Wat ziet ge?"
„Ik zie iets nevelachtigs, iets vormloos in de
verteik weet niet
De zwarte gaat verder:
Mijn oog is dof. Mijn blonde haren
Vol wiermaar voor éen enklen keer
Kom 'k om den vriend der jonkheid waren
Als in de dagen van weleer
De student was bleek als een doode geworden.
Hij kwam half overeind, maar de ander duwde hem
in zijn stoel terug.
„Wat ziet ge?"
„Ik meenik geloof.die gestalte.hij
wenkt.
Reik mij de hand! Reik mij het leven....
Van de overzij van 't vochtig graf
Zijt gij nog steeds mijn vriend gebleven?
Zoo kus mij 't vaal der wangen af....
De zwarte stond op en lachte hoonend.
„Wat ziet ge, jonge spotter? Wat ziet ge?"
„Het komt op mij toe.het wil mij grijpen.
ik wilhelphelp...."
Wij vlogen overeind. De student was in zwijm
gevallen.
De paardenkoopman keek met eem smalend lach
je op hem neer. Ik had den vent kunnen aanvlie
gen. Hij bemerkte het.
„Help dien knaap liever" zei hij, schouderopha
lend, als om te kennen te geven, dat hij geen
schuld had aan het gebeurde. Toen sloeg hij zijn
jas over de schouders, drukte den hoed op het hoofd
en verdween in de duisternis.
Natuurlijk hielden wij ons met den student be
zig. Lang duurde het niet of hij kwam bij. Ver
wilderd keek hij ons aan, doch toen hij bemerkte,
dat de ander niet meer in het vertrék was. sprong
hij op en wilde eveneens weg. Goede raad baatte
niet. De jongen moest en zou den man, die zijn on
geloof zulk een harde les had gegeven, achterna,
't Was- ons niet duidelijk, of hij hem ter verant
woording wilde roepen of wellicht nieuwe open
baringen van hem verwachtte en zoo bleven wij
drieën achter. Het geheimzinnige tweetal was ver
dwenen en bleef weg.
Onze twee tientjes óók. Want toen ik den volgen
den dag hoorde, dat ze dezelfde vertooning daags te
voren in Boekendaal hadden opgevoerd, begrepen
we genoeg.
Jean Paul zwijgt. We hebben in spanning zitten
luisteren en zelfs de dwaze ontkmooping van zijn
luguber verhaaltje kan ons nog niet maar zonder
meer onze bezinning teruggeven. Buiten is het even
stil geworden, zoo stil, dat je de stilte binnen hoort
en dan schrikken we op, als er opeens aan de deur
getikt wordt.
Ik sta op. Dat moet Floor zijn.
„Wat had je, trouwe ziel?"
„Heb u alles?"
Re ben een bescheiden mensch en verlang waar
lijk niet alles. Toch kan ik haar naar waarheid
verzekeren, dat er in redelijkheid niets te wenschen
is. Intusschen blijkt ze om een praatje verlegen.
„Nou hoop ik maar, dat de appelemoes zoet ge
noeg is".
Ah, nu vat ik het. Ze wil me toch even mee
hebben naar de keuken om me te laten zien, hoe
ver ze met haar preparatieven is. Die appelmoes
is maar larie. Als Floor die nog niet kan maken,
wie zal het dan wel kunnen Daar dribbelt ze me
al vóórnog évennu staan we met z'n bei
den in de keuken. En ik snuffelsnuif en herken
de geuren. Het zurige van de reinetten en de noot
muskaat over de puree en de milde koffie, die staat
te trekken voor 't kleintje met het Bénedictientje
maar dat alles is toch eigenlijk maar fragment, bij
komstigheid, tweede plans. Het is de wonder-lek-
kere wildgeur die de keuken vult en je doet trek
kebekken van ongeduld.
Floor, we hebben er eer van! Daar, diep in den
oven ligt de knaap in z'n sleetje en ik heb er als een
kleine jongen bij gestaan en toegekeken, hoe Floor
vanmiddag de dunne reepjes spek lardeerde, het
haas zijn laatste badje gaf, hem zoutte en in de
boter braadde, alsof 't niet op kon, voordat hij den
oven in ging, bedropen en wel. En nu suddert hij
al een paar uur en telkens krijgt hij een nieuwe
bedruiping en dat glanst met oolijke glimlichtjes
op 't prachtige braadbruin van de ruggetjes. Ah,
ga, ira, ga ira!...
„Wat blieft u?"
„Niks. 't Zal heerlijk zijn". Ik koekeloer in de
schaaltjes. Floor komt met een staartje „Domprost"
'aanzetten.
„Voor de jus". Ik mocht eens denken, dat ze
dorst had.
"ID INNEN worden eenige boomen geplant. Chry-
sostomus verdedigt de stelling, dat in deze
maatschappij de beteekenis van de rust nooit vol
doende wordt ingezien en zooals hij daar ongema
nierd in zijn stoel hangt gaat zijn betoog hem
uitnemend af.
„Geen thee meer", zegt hij, als ik binnenkom.
Dat dacht ik ook al. De zaak zal wel op tempe
ratuur zijn en terwijl Jean Paul de snedige op
merking maakt, dat bij schelvisch niets zoo lekker
is als versch Salvatorbier zet ik de glazen bij.
De wind steekt weer op. Regen klettert tegen de
ruiten. Hunkerend wroet het wrange najaar om
mijn woning en onwillekeurig luisteren we naar het
weeë geklaag door de boomen.
Chrysostomus heeft zijn stelling bewezen en be
studeert het etiket van de flesch.
„Daar denk ik nog dikwijls aan", merkt hij op,
terwijl hij kleine klopjes op het papier geeft.
„Waaraan?"
„Aan Langres. Kennen jullie Langres? 'n Naar
geestig nest van een provinciestadje in de Fransche
middelgebergten. Oud, maar niet mooi oud. klein,
maar niet aantrekkelijk klein. Goed, we verzeil
den er. M'n vrouw en ik. Op toer door Frankrijk.
Parijs, Orléans, Nevers en een heel stel dorpen en
dorpjes. Den heelen dag had ik achter het stuur
gezeten en ik was óp, bek-af. M'n vrouw kreeg
hoofdpijn. Stemming ver onder nul. De dag was
(Adv. Ingez. Med.)
warm geweest en de avond bracht geen koelte. Zoo
sukkelden we Langres binnen.
'n Hotel. Jawel, om er een op toe geven, 'n Be
hoorlijk ruime kamer maar inrichting anno dazu-
mal. Met stofdoeken en bezems schenen ze nogal
zuinig te zijn. Stroomend water uit de lampetkan.
Ik wilde niet blijven en m'n vrouw wou weg.
Maar de avond was gevallen en we wisten heg noch
steg. En 't zou maar voor één nacht zijn en als je
moe bent word je makkelijk. Blijven dus.
De eigenaar kwam een praatje maken. Hij liep
er niet in z'n trouwpak bij. Een wijde broek, zooals
ze daar nogal veel dragen en een vuil buis. Daar
over een blauw boezelaar. Op zijn hoofd een krui
sing van slaapmuts en pet.
,Wat een smeerpoets!" zegt mijn vrouw. Maar
hij kwam niet, om uitgescholden te worden, maar
om te vragen wat we eten wilden.
Wat hij ons kon aanbevelen?
Njokki. 'k Zal 't woord altijd onthouden.
„Qu'est ce que e'est done?"
„Ce sont des pattes".
De njokki kwam en we kieskauwden de stukjes
vermicelli, die in de bouillon dreven. Als je je
oogen dicht dééd ging het nogal.
We vervolgden met een kippetje, dat een groe
zelige kellner, die in zijn vrijen tijd, te oordeel en
naar zijn handen, stalknecht was, ons bracht. Het
voorsnijden liet hij aan mij over. Het kippetje moet
aan verval van krachten overleden zijn.
„Maar gauw gaan slapen", troostte ik mijn
vrouw
Toen verscheen de baas zelf weer. Ik zeg: ver
scheen. Hij liep niet. Hij schreed. Hij zei niets
meer. Hij zweeg, zooals de bedienaar van de een of
andere ceremonie zijn handeling niet ontwijdt door
profaan gesnap. En de doek in zijn handen was
hagelwit en in den plooi, zóó wit, dat de zwaar be
stofte flesch er tegen afstak als een najaarsblad
op versch gevallen sneeuw.
Hij schonk ons in en daar, op ons armetierig ta
feltje in deze verslofte omgeving fonkelde de
weelde van den wijngaard, de gevangen zonne
schijn de koele troost na alle misère van den dag....
nooit heb ik edeler gebaar van schenken gezien,
nooit zwieriger grandezza, als waarmede hij de
flesch de eereplaats op tafel gaf. En we dronken
het edele vocht waarin de zomer van de Zuiderhel
lingen bewaard was gebleven en laafden ons aan
het bouquet en wisten, morgen geen vlaktemen-
schen meer te zijn maar het leven te mogen ge
nieten aan de zonzijde van de Cöte d'or.
Ik heb hem niet weergezien. Den volgenden mor
gen, toen we vertrokken was hij van huis. Maar
dien sjofelen hotelier uit Langres, die ons de weel
de van zijn land reikte als een vorst zijn weldaden
vergeet ik nooit.
Chrysostomus heeft er na zijn verhaal dorst van
gekregen en vervolgt met interessante bijzonder
heden over de kelders in Champagne en de wijn
musea in Duitschland. Jean Paul verbetert be
leefd een paar onnauwkeurigheden.
Floor komt binnen met het tafellaken.
Even later schikken we bij. Als ik een „Trois
Moulins" in 't mandje leg, ben ik mij bewust in
waardigheid grootelijks te kort te schieten bij
den hospes uit Langres.
De appelmoes is in zuivere harmonie met de
puree.
Floor brengt het haas. Geurig dampt het boven
de tafel.
Jean Paul mag het het eerst zeggen: een rugge
tje of een bout....
D.
In alle jaargetijden heeft het duinlandschap
zeker zijn bekoring, doch het mooist is het wel in
het najaar als de herfsttinten over het heuvel
landschap vallen en de verschillende heesters prij
ken met een rijkdom van vruchten in de meest
uiteenloopende kleuren.
Het meest valt thans op de gewone duin
doorn met de dikke trossen oranje-gele bessen, die
tusschen het blauwgroene blad een zeldzaam mooi
effect maken. Ook de kornoelje of kardinaals
mutsje, zoo genoemd naar den vorm van de paars-
roode vruchten, is een sieraad voor het land
schap.
De minder voorkomende berbuis met de donker
roede bessentrossen, de oranje-roode rozebottels,
de blauwzwarte bessen van de vlierstruiken, de
roode bessen van de Geldersche roos en tallooze
andere vruchten geven met de herfsttinten van de
bladeren aan het landschap een bijzondere bekoring
Voor vogels is het duin thans een dorado. Zij
laten zich de verschillende besvruchten uitstekend
smaken. Vooral spreeuwen trekken in troepen van
duizenden rond om zich aan de duindoornbessen te
goed te doen. De fazanten, die in dezen tijd van
voedselschaarschte bijna geheel zijn aangewezen op
hetgeen de natuur hun verschaft, eten mer dan
vorige jaren van deze gele bessen. Op den smaak
van het vleesch van deze dieren heeft dit een
minder goeden invloed. Een fazant, die veel van
deze bessen gegeten heeft, smaaakt zuur èn zelfs
als hij goudbruin gebraden wordt binnen gebracht
is van den dampenden zure geur van de xijBzdenu
is de eigenaardige zure geur van de duindoornbes
sen, die van den dampenden schotel opstijgt, zeer
goed te onderscheiden.
H. JONKERS
Leeraar M.O. Boekhouden
Accountant.
7 Ripperdastraat, Telef. 12498
in velours het zoo zeer gewilde,
Boheemsche ruige vilt ontvingen wij
wederom in nieuwe modellen.
Baretten in fluweel, peau de pêche, etc.
alsook mutsen en hoeden in angora zijn
zeer geschikt voor minder gunstig weder.
Vlotte modellen in prijzen van 2.75 tot 4.50.
tegen de HOOGSTE WAARDE.
J. A. WIERING
JULIANAPARK 50, Telcf. 19914
Laat Uw huis door ons verwarmen
Wij hebben een groole sorteering
E. M. Jaarsma - Jan Jaarsma - Germaine -
Permanent Duplex - Olga - enz. - enz.
Gen. Cronjéstraat 82 Tel. 13053
Nog onze eerste klas
fabrikaten en tegen
Groote Houtstraat hoek Gr. Markt
kunnen afgeleverd
worden op een Speciale
Vergunning of tegen
afgifte van het lnleve-
ringsbewïjs van den
Distributiedienst en
Bon AA van de Textiel-
kaart.
ANECANC 38/40
Vooc (ttandslaf.-
bespaiing)
Barteljorisstraat 18
/'aft
UW WASCHCOED
IN ONZE MANGELS
Door een zeer dikke laag
van een veerkrachtig vilt
om onze mangelrollen
heen, voorkomen wij dat
Uw goede goed gevaar
loopt. Daar kan gten
enkele wringmachine van
de huisvrouw tegen op.
Daarom slijt Uw goed bij
ons minder dan bij ihuis
wassdïen,
WASSCHERIJ
TELEF. 28201 HEEMSTEDE
voor den ouden prijs 87.50
Nog voorhanden
OLYMPIA FILIA 67.50 - REM-ETTE 75.—
Verder REMINGTON, ROYAL, OLYMPIA-
PLANA, HERMES, ERIKA, GROMA Schrijf
machines.
Kantoormachinehandel
ZIJLSTRAAT 90—92 - TELEF. 11161
geen maagpijn
geen slijm of
verstopping, dus
geen hoofdpijn,
doch altijd fit...
bij 't gebruik van
MAAGVERSTERKENDE
EN SLIJMAFDRIJVENDE
PILLEN
van Apotheker
GROOTENDQRST
p. dooi 30 ct. Bi) bijzonder hardnek
kige verstopping gebruike men onze
URBANUSPILLEN 30 ct.
Verkrijgbaar bij Apoth. A Drogisten.
Uw kamer -
Uw wereld
Schep een eigen sfeer. Kies
Uw meubelen naar eigen
smaak en persoonlijkheid.
Onze charmante voorraad
kleine meubelen bevat ze
ker veel moois dat overeen
stemt met Uw eigen ideeën
van gezelligheid en sfeer.
fon 2}ui\bnhoden.
M.I,ll,IJI,l.lü,|jW
Ged. Oude Gracht 108-110
Telefoon 17165
