MAILT
EI1ICITIN
KORT EN BONDIG.
AB'S AVONTUREN
|f;'l
Een man verdween...
WOENSDAG 16 OCTOBER 1940
HAARLEM'S DAGBLAD
Honderdduizend kubieke meters zand worden niet handkvacht te Maarn afge
graven ten behoeve van den wegenaanleg in de provincie Utrecht.
Foto Pax-Holland
Gouden bruiloft.
(Foto J. van Roon,
Haarlem)
(Foto G. Mol,
Haarlem)
Dit zijn, de heer Jac. v. d. Pol en zijn vrouw G.
M. v. d. Pol-Nugteren, Besoekistraat 18 te Haarlem,
die Zondag 20 October den dag hopen te herdenken,
dat zij vijftig jaar geleden in den echt werden
verbonden. Reeds in deze bruidsdagen mogen zij
zich in veel belangstelling verheugen. Hun buren
hebben o.a. voor een smaakvolle versiering van
den ingang van hun woning gezorgd.
VERVOERSOPBRENGSTEN N.Z.H.T.M.
IN SEPTEMBER.
De vervoersopbrengsten van de N.Z.H.T.M. gedu
rende September 1940 (ongecontroleerd) waren in
totaal f 278.267 tegen f 284.792 in September 1939.
PURMEREND 15 October 1940.
Gemeentel. Kaasbeurs. Verhandeld 15 partijen,
wegende 51.000 K.G. Handel matig. Hoogste prijs
f32,25.
Kaasmarkt. Aanvoer 884 K.M. Handel matig.
5 stapels kleine boeren f 27f 32,50 per 50 kilo.
Boter 1202 K.G. f 160—f 1,64 per K.G.
Runderen, totaal 794 stuks. Vette koeien 639 voor
de levering. Gelde koeien 110 160230 per stuk,
matig. Melk koeien 25 240340 per stuk, matig.
Stieren 20 voor de levering. Paarden 7 175325 per
stuk, stug. Vette kalveren 59 voor de levering.
Nuchtere kalveren voor de slacht 73 voor de le
vering. Nuchtere kalveren voo de fokkerij 1424
per stuk, matig. Vette varkens voor de slacht 60
f 0,58f 0,64 per K.G., matig. Magere Varkens 21
1835 per stuk, matig. Biggen 188 714 per stuk,
matig. Schapen 257 3540 per stuk voor den handel,
f 45f 65 voor de slacht. Handel goed. Bokken 93
416 per stuk, matig. Kipeieren f 7f 7,50 per 100
st. Eendeneieren 500 f 0,75f 0,80 per K.G. Oude
kippen en hanen (wit en rood) f 0,50f 0,57'/2 per
K.G. Oude kippen en hanen (blauw) f 0,55f 0,60
per K.G. Konijnen f 0,50f 3 per stuk Eenden 3600
f 0,40—f 0,60 per stuk (oude); f 0,75—f 0,85 (jonge).
Duiven f 0,40 per paar. Ganzen 72 f 3,75 per stuk.
Jonge hanen (wit en rood) 400 f0,62'/2f 0,67V2
per K.G.
COÖPERATIEVE CENTRALE EIERVEILING
PURMEREND G.A.
Aanvoer 25.000 Eendeneieren f 4f 5. 40.000
Kippeneieren f 7,20f 7,50. Kleine kippeneieren
f 5,50—f 6,50.
INLICHTINGENDIENST DUITSCHE EN
NEDERLANDSCHE NORMALEN.
's-GRAVENHAGE, 15 October (A.NP.) In
verband met de omstandigheid, dat thans van
Duitsche zijde meermalen aan Nederlandsche
fabrikanten bestellingen worden gedaan vol
gens Duitsche normalen, blijkt het bezwaar te
bestaan, dat den fabrikant niet steeds voldoende
bekend is of en in hoeverre overeenstemming
bestaat met de desbetreffende Nederlandsche
normalen. In het bijzonder heeft dit betrekking
op materialen, halffabrikaten en werktuig onder
deden.
Het Centraal Normalisatiebureau. Willem
Witsenplein 6. 's-Gravenhage, deelt mede,
dat aan belanghebbendèn op aanvraag gaarne
de noodige inlichtingen zullen worden verstrekt
ten aanzien van eventueel bestaande Neder
landsche normalen voor hetzelfde onderwerp en
ten aanzien van de overeenstemming tusschen
de betreffende Duitsche en Nederlandsche nor
malen.
VEREENIGING „HAERLEM".
Het bestuur der Vereeniging „Haerlem"
heeft de leden uitgenoodigd voor een wande
ling op het landgoed „Elswout" te Overveen op
Zaterdagmiddag 19 October a.s.
Regeling van inleggen en terug
betalen op de Rijkspostspaarbank.
's-Gravenhage. 15 October. In verband met de
deviezen verordening 1940 en de verordering be
treffende de behandeling van ijandelijke vermo
gens wordt met betrekking tot inleggingen en te
rugbetalingen op de Rijkspostspaarbank met in
trekking van vroegere regelingen terzake het
volgende medegod eeld:
a. Op spaarbankboekjes ten name van niet-inge-
zetenen (personen die niet binnen het bezette Ne
derlandsche gebied hun woonplaats hebben, niet
gewoonlijk daar verblijven, noch aldaar kantoor
houden) kan alleen worden ingelegd, indien deze
boekjes, benevens hun stamkaarten, voorzien zijn
van een aanteekening in rood ..geblokkerd ten gun
ste van het clearinginstituut".
b. Terugbetaling op boekjes van niet ingezete
nen (al of niet geblokkeerd ten gunste van het Ned.
clearinginstituut) heeft alleen plaats ook voor be
dragen beneden f 100, nadat een aanvraag hiertoe
is icgediend bij den directeur van de Rijkspost
spaarbank te Amsterdam en daarop gunstig is be
slist. welke aanvraag eveneens noodig is ter. be
hoeve van overschrijving op een postrekening.
c. Geen terugbetaling geschiedt aan houders van
boekjes, wier tegoed als vijandelijk vermogen, moet
worden beschouwd t-w.: zij die onderdaan zijn van
of hun woonplaats of verblijf hebben in Groot-
Brittannië en Noohd-Ierland met de overzeesche
bezittingen, koloniën, protectoraten, en mandaats-
gebieden. evenals de dominions Canada, Australi
sche Bond, Nieuw-Zeeland en Zuid-Afrikaansche
Unie met hun mandaatsgebieden. Frankrijk, met
inbegrip van zijn bezittingen, koloniën, protecto
raten en mandaatsgebieden, Egypte, Soedan, Irak
en Monaco.
Indien de beschikking over het tegoed noodig is
binnen het kader van het bestuur van een bedrijf
of onroerend goed of ter voortzetting van een huis
houding, kan een aanvraag om terugbetaling tot
den directeur van de Rijkspostspaarbank worden
gericht.
Dit laatste moet eveneens geschieden als men
op dergelijke boekjes wenscht in te leggen.
d. Op boekjes ten name van gehuwde vrouwen
van Nederlandsche nationaliteit en verblijf hou
dend binnen het bezette Nederlandsche gebied mag
worden terugbetaald, ook al verblijft haar echtge
noot in een vijandelijk land.
(A.N.P.)
FAILLISSEMENTEN.
Door de Arrondissements-Rechtbank te Haar
lem zijn op Dinsdag 15 October geen Fail
lissementen uitgesproken.
Door het verbindend worden der eenige Uit-
deelingslijst is geëindigd het faillissement van
R. R. C. Pesch, rijwielhandelaar, wonende te
Haarlem.
Curator Mr. C. Blankevoort te Haarlem.
De rijwieldiefstallen in oorlogstijd
te Ede.
Arnhemsche rechtbank spreekt een aantal
veroordeelingen uit.
De rechtbank te Arnhem heeft Dinsdag uit
spraak gedaan in de zaak betreffende de reeks
rijwieldiefstallen, welke in de oorlogsdagen te
Wageningen door eenige inwoners van Ede waren
gepleegd.
De hoofddadei-, de 27-jarige glasblazer W. V. M.
werd wegens diefstal veroordeeld tot een jaar en
zes maanden gevangenisstraf.
Tegen de koopers der gestolen rijwielen werden
de volgende vonnissen uitgesproken: H. J. twee
maanden en vier weken met aftrek der preven
tieve hechtenis en met bevel tot onmiddellijke in
vrijheidstelling; E. V. G. acht maanden gevangenis
straf met aftrek; P. H. een jaar gevangenisstraf;
M. L. drie maanden voorwaardelijk met een proef
tijd van drie jaar; P. H. vrijgesproken; J. G. v. d.
M. een jaar en zes maanden met aftrek.
PERSONALIA.
Bij besluit van den secretaris-generaal
van het departement van Financiën is met in
gang van 1 Februari 1941 op zijn verzoek eer-
val onslag verleend aan den heer F. Bulthuis,
verificateur der invoerrechten en accijnzen te
Haarlem.
EXAMENS.
Academische opleiding.
Geslaagd aan de Leidsche Universiteit voor het
econ. doet. examen indologie: de heer B. J. Zoete-
meyer te Haarlem.
Voor het cand.ex. wis- en natuurkunde- letter
K: de heer J. J. A. van Iersel, Heemstede.
Sinds Zondagavond werd te Aarle Rixtel het
achtjarige zoontje van den heer Fr. V. vermist.
Men is gaan dreggen in de Zuid Willemsvaart nabij
sluis 7, waar het kind het laatst was gezien. Dins
dagmiddag om drie uur heeft men het lijkje opge
haald.
Dinsdagmiddag is het driejarige zoontje van den
heer G. A. van Middelkoop in een onbewaakt
oogenblik in het kanaal van den Prins Alexander-
polder te Capelle a. d. IJssel geraakt en verdronken.
Maandagavond is de 56-jarige L. J. M. Evers
door de duisternis misleid in het water aan de
Aelbrechtskolk te Rotterdam geloopen. Enkele
agenten van politie schoten te hulp en slaagden
er in den drenkeling naar den wal te brengen. De
levensgeesten bleken echter reeds te zijn geweken.
Dinsdagmiddag onl ongeveer vier uur is de
36-jarige wielrijder J. C. Ruit uit Den Haag te Was
senaar het slachtoffer geworden van een verkeers
ongeval. R. kwam per fiets van de Raaphorstlaan
en wilde den Rijksstraatweg oprijden, waarbij hij
werd aangereden door een personenauto. De wiel
rijder werd op slag gedood.
VOOR DE KINDEREN.
Heel veel nauwe gangetjes moest
hij doorloopen en toen nog een trap
af. Dan stonden zij eindelijk stil voor
een gesloten deur De magere agent
klopte met zijn knokkels heel beschei
den op deze deur. Onmiddellijk daar
op hoorde Ab roepen: „Binnen!" De
magere agent deed de deur open en
duwde Ab naar binnen. Daarna salu
eerden beiden en bleven wachten. Ab
keek verbaasd in het gezicht van zijn
autobusbuurman, het oude heertje.
„Het is in orde, hoor," zei mijn
heer Speurneus. De agenten groetten
en verdwenen en Ab bleef alleen
staan.
Het was vier uur in den ochtend.
Ab sprong uit zijn bed en waschte en
kleedde zich vlug aan. Ondertusschen
herinnerde hij zich het gebeurde van
den vorigen dag weer. Hij had op alle
vragen van dien mijnheer moeten
antwoorden, die zich Speurneus
noemde. En het ergste van alles was.
dat hij hem niet geloofd had toen hij
vertelde van zijn luchtreis. Mijnheer
Speurneus had tenslotte gezegd
„Het beste is maar, dat wij je weer
naar huis terugbrengen wij moeten
toevallig ook daarheen met onze
boot."
Zijn staart had hij terug gekregen.
Er was nu eenmaal niets aan te
doen! Het was nog vroeg in den mor
gen en daar hij niets beters wist te
doen, besloot hij eens een kijkje te
gaan nemen aan boord. Hij sloop stil
de trap op en liep naar het achter
zijde van het schip. Hij had een
verrekijker meegenomen, dien hij in
zijn hut had zien hangen. Hiermee
tuurde hij over de groote, stille water
vlakte, waarop geen enkel stoom- of
zeilschip te zien was. Maar toch, wat
was dat daar aan den horizon?
Pentastemon,
Slangenkop.
'V-
Een mooie en zeer dankbai-e borderplant is Pen
tastemon Barbatus. Deze groeit liefst in een zan-
digen vrudhtbaren grond, verder is een warme zon
nige standplaats aan te bevelen.
De hoogte van de planten varieert tusschen een
halven meter en tachtig centimeter. Het zijn aar-
dige heesters, die bloeien van Mei of Juni tot Oc
tober. Die lange bloeitijd is wel hun grootste voor-
deel. Wat is het niet prettig om een hoekje in den
tuiin te hebben, waarvan we zeker kunnen verwach.
ten, dat het maanden achtereen met vroolijke bloe
men is getooid-
In de kleur' der bloemen is verscheidenheid ge-
noeg om het niet saai te maken, zelfs wanneer we
een hoek voor Pentastemon alleen reserveeren.
Pentastemon barbatus zelf heeft fraaie roode
bloemen. De bloemen van Pentastemon barbatus
coccineus zijn meer scharlakenrood terwijl die
van Pentastemon barbatus hybr. praecox oranje
rood zijn gekleurd.
In de zomermaanden kunnen we aan deze roode
tinten nog vele andere tinten toevoegen. Zoo draagt
Pentastemon confertus in Juni-Juli zwavelgele
bloemen, Pentastemon procerus heeft purperblauwe
bloemen. De bloemen van Pentastemon Davikteoni!
zijn lila-purper, van Pentastemon Mensiesii lila-
rose en van Pentastemon Hallei violetrood.
Al deze plantjes blijven echter veel lager, z<
worden van tien tot dertig centimeter hoog, dus we
kunnen ze in den border alleen vooraan plaatsen,
Ze hebben edhter dezelfde wenschen voor hun mi
lieu als Pentastemon barbatus, nl. een vruchtbaren
zandgrond en een matig vochtige, zonnige stand-
Al deze plantjes zijn ook alleraardigst voor den
rotstuin, voor een muurtje of voor een tegelpad.
Veel hooger wordt Pentastemon hirsutus. Het is
een prachige borderplant, die tot tachtig centime
ter hoog kan worden en van Juni tot September een
schat van bloemen draagt, die violetpurper met wit
van kleur zijn.
Zeer mooi voor den border is ook Pentastemon
tubifloris, waarvan de groote bloemen crème met
iets paars zijn gekleurd. Deze plant wordt zestig
centimeter hoog en bloeit van Juni tot Juli.
Pentastemon barbatus wint het dus van de
dere in iden duur van den bloei, het is de eenige,
die met zijn variëteiten tot in October doorbloeit
en de heldere roode bloempjes zullen, na hun zo-
mersche taak ook ki October nog bijdragen tot een
diepen vroolijken herfstgloed. A. J. D.
Eerste opvoering Weensclie
Staatsopera.
's GRAVENHAGE, 15 October. In het gebouw
voor K. en W. heeft de Weensche staatsopera
hedenavond de eerste opvoering gegeven in de
Weensche kunstweek. Opgevoerd werd „Figaro's
Hochzeit", onder muzikale leiding van prof. Hans
Knappertsbusch.
In de goed gevulde zaal waren zeer vele hooge
Duitsche autoriteiten en leden van de weermacht
aanwezig. O.a. de Rijkscommissaris, rijksminister
Seyss-Inquart, de commissarissen-generaal Fisch-
böck en Rauter en de politie-generaal Schümann
De aanwezigen toonden door applaus hun waar
deering voor het gebodene. Veel bloemen werden
aangeboden en de hoofdrollen kregen verschil
lende malen applaus bij open doek. (A.N.P.)
door LESLIE FORD.
S0)
Ik drukte mij in het donker tegen den muur,
doodsbang dat de ijzeren kleerenhangers boven
mijn hoofd zouden rammelen. Ik hoorde zijn stap
pen in de richting van Cecily's kamer gaan.
„Juffrouw Cecily?" zei hij, niet luid, maar luid
genoeg om gehoord te worden als ze in haar kamer
geweest was. Toen hoorde ik hem de deur sluiten
en de grendel er op schuiven. De voetstappen
kwamen terug en na een oogenblik hoorde ik weer
een grendel schuiven; ik begreep dat hij mijn
gangdeur ontgrendeld had.
Nu kwamen de stappen weer in de richting van
de kast. Mijn hart kiopte zoo luid dat ik het ge
voel kreeg dat hij het zou hooren en dadelijk de
deur openen. Een oogenblik stond hij vlakbij stil.
tren ging hij door het gangetje terug en sloot de
deur achter zich. Ik trachtte mij niet te bewegen,
maar mijn knieën bibberden.
„En nu beste", hoorde ik hem zeggen met een
stem als gedistilleerd venijn, „wie heb je gezien,
toen je uit dien woonwagen kwam?"
Ik hoorde het bed tegen den muur bonzen. Me
vrouw Ridley moest achteruit geweken zijn, in
een poging om aan die stem en die oogen te ont
komen.
„Niemand!" hijgde ze. „Ik heb niemand gezien,
leg ik je. Niemand!"
„Je liegt, May", zei Ridley ijzig kalm. „Je liegt.
Daarom durfde je gisteravond mijn dochter van
me weghouden. Probeer nu niet opnieuw te liegen.
Het is te laat, beste. Het is te laat. Dacht je soms
dat je slimmer was dan ik?"
Hij lachte, zoo zachtjes dat ik het nauwelijks
hoorde. En nóg begreep mijn suffe brein niet,
waarover ze het hadden niet voordat ik me
vrouw Ridley met die hulpelooze gehypnotiseerde
stem hoorde zeggen:
„O, niet doen. Alexander! Ik hèb je niet gezien;
ik zweer dat ik je niet gezien heb. Daarom heb ik
Lisa niet daar gelaten. Dat was omdat ik wilde
wegloopen. Ik kan dit niet langer uithouden!"
„Schreeuw niet zoo", zei Ridley, bijna vriende
lijk. „Ik zou niet graag willen dat iemand je
hoorde. Enfin, je vriendin Latham is er op het
oogenblik niet om alles heet van de naald aan den
kolonel over te brieven. Ik moet zeggen dat ze
haar plicht goed vervuld heeft; ik heb er heel wat
gemak van gehad. Als je ergens de aandacht op
wilt vestigen, May, kun je het nooit beter laten
doen dan door een onbewusten handlanger bij de
instructie".
Aarzelend zei mevrouw Ridley, nog steeds op
dien hulpeloos angstigen toon: „Dus dan heb je
nooit gewild dat George met haar trouwde! Ik kon
al niet begrijpen waarom je zoo veranderd was.
Maar nu begrijp ik je! Je wilde dat Lisa haar
geld kreeg, om het haar te kunnen afnemen".
Ridley lachte opnieuw. „Natuurlijk wilde ik niet
dat je broer zou trouwen. Dacht je dat ik nog
ruim twintig jaar langer zou willen wachten, voor
ik mijn belooning kreeg voor al de jaren die ik
met jou heb moeten doorbrengen!"
„Je kunt Lisa haar geld niet afnemen. Dat is
niet van jou. Mijn vader heeft jou wel goed door
zien!"
„Lisa is erg aan je gehecht, beste. Ik denk zoo
dat ze er binnenkort zoowat haar heele bezif
voor over zal hebben om jouw vrijheid te koopen.
Als het niet ter wille van jou geweest was, dan
had ik dat wel eerder kunnen doen".
Ik zocht met een trillende ijskoude hand naar
de deurknop, maar ik bleef, letterlijk verlamd
van afgrijzen staan, toen ik hem hoorde vervol
gen:
„Misschien doen we het beter op een andere ma
nier, beste. Ga daar aan de schrijftafel zitten....
Ik zei „Ga zitten!" Neem je pen en schrijf op: ik
zal dicteerenAls je het niet doet, beste,
zal je dochter beslist een ongeluk krijgen, als ze
binnenkort over haar geld kan beschikken
ZooNeem niet zooveel Inkt aan je pen.
Schrijf op: „Kolonel Primrose, ik heb mijn broer
gedood
„Ik wil niet!"
„Jawel, May, je wilt wel. En zelfs vlug. De tijd
dringt".
„Alexander, je doet me pijn!" gilde ze plotse
ling. „Ik zal wel schrijven! Ik zal ales schrijven
wat je wilt! Beloof me alleen
„Ik zal Lisa laten gaan, waarheen ze wil. Als je
dat wenscht, wil ik zelfs wel beloven dat iK haar
nooit meer zal opzoeken. Maar ga nu verder:
„Ik doodde hem omdat hij door zijn huwelijk
zou beletten dat mijn dochter de beschikking ove*
haar erfdeel kreeg. Ik nam den revolver uit zijn
kamer weg. Hij vertelde aan mijn man dat hij om
half elf mevrouw Chapman bij het restaurant
zou ontmoeten. Ik wachtte achter den woonwagen
en schoot hem dood. Ik had geen tijd daarheen
terug te gaan, omdat vlak daarna die gids van
mevrouw Chapman hard kwam aanloopen, en
daarna zijzelf en Grant. Ik verborg me achter den
woonwagen tot ze weg waren. Toen ging ik weer
naar binnen en wachtte tot de anderen kwamen".
Zoo: onderteeken nu, beste.
„En nu aan je dochter. Liefste Lisa. Vergeef
het me, schat. Het was de eenige manier, waarop
ik je kon redden. Blijf altijd aan me denken.
Moeder".
De korte stilte in de andere kamer werd gebro
ken door een verstikten kreet van plotse!ingen
doodelijken angst van mevrouw Ridley. „Alexan
der, je wilt me toch niet
„Doe niet zoo dwaas, beste", zei Ridley. „Ik ga
niets doen. Het is tijd voor ons diner. Leg die twee
briefjes in een boek op je kaptafel. Kam je haar
en ga met me mee naar de eetzaal".
Ik weet niet hoe lang ik nog in die kast bleef.
Mijn hoofd klopte en ik moest me inspannen om
mijn op hol geslagen hersenen weer in bedwang te
krijgen. Hij zou haar ook dooden Of ze te versuft
en te overdonderd was om het te beseffen, of dat
ze aan zijn belofte Lisa vrij te laten geloofde, en
bereid was er iedèren prijs voor te betalen, wist
ik niet. Ik wist alleen dat iedere minuut haar
dichter bij haar dood bracht, en dat er iets gedaan
moest worden. Maar ik durfde me niet bewegen
Ik kon mijzelf er niet toe brengen, mijn aanwe
zigheid aan hen bekend te maken ik die zijn
kostbare onbewuste medeplichtige geweest was.
Ik dacht aan den eersten dag: toen ik mijn schoen
had laten vallen en hij doorgegaan was met spre
ken. En aan al die andere keeren. dat hij blijkbaar
had zitten wachten en luisteren ik nog niet
binnenkwam om mij in den waan te brengen, dat
hij wilde dat George en Cecily zouden trouwen. Dat
voorwendsel dat zijn beste en listigste verdediging
vormde. Ik herinnartie me, wat Cecily had gezegd
ever het meisje dat ze in mijn kamer had meenen
te hooren. Hoe dikwijls, dacht ik dof, zou hij, als
hij iets wilde zeggen dat ik niet mocht hooren, niet
mocht overbrengen, aan die deur geklopt hebben,
waarvan ik als vanzelfsprekend had aangenomen dat
zij gesloten was? En ik bedacht hoe hij haar
een moordenares genoemd had. Dat was ook al
geweest om aan den kolonel te vertellen, en ik
zegende de ingeving die me et van weerhouden
had. Ik begreep, van hoeveel meer' belang dat ge
sprek van hem met den kolonel dien ochtend ge
weest zou' zijn, als deze reeds geweten had
zooals Ridley natuurlijk veronderstelde dat hij
van de schuld van zijn vrouw overtuigd was, en
dat hij, in edele verdediging van haar. stond te
liegen.
„Als je klaar bent, beste hoorde ik hem
vriendelijk zeggen. „Je ziet er miserabel uit. Ik
wil niet dat je in het openbaar gaat flauwvallen.
Hier. neem dit. Ik zal je een glas water geven"
Mij hart stond stil. Ik legde mijn hand op de
deurknop om naar buiten te rennen. Toen noorde
ik baar zwakjes zeggen
„Nee, nu niet; ik heb juist een aspirine gehad.
Ik zal me wel goedhouden, Alexander. Ik zal geen
scène maken".
De deur ging open en sloot zich weer, en ik
hoorde hun stappen langs mijn kamer gaan en in
de verte wegsterven.
XVIII.
'Ik maakte dat ik uit de kast kwam. Ik keek
in den spiegel: ik zag er uit als een geest. Ik ren
de naar de verbindingsdeur en deed den grendei
er op. Daarna ging ik weer naar de kaptafel
zette mijn hoed af, en wilde beginnen me te ver-
kleeden. Plotseling bedacht ik me. Als ik dat
deed, zou hij zien dat ik op mijn kamer geweest
was, en dat was wel het allerlaatste wat hij mocht
weten. Dus zette ik snel mijn hoed weer op er
rende naar buiten.
De hal was zoo goed als leeg. In den salon
zocht ik wanhopig rond naar kolonel Primrose
maar hij noch Buck was te zien. Wel was Pearl
er. Pearl in een rose kanten japon met rose gar
denias op den schouder, een oogje gericht op bei
de deuren. Ze keek me aan met een blik die
hooghartig bedoelde te zijn, maar die zoo vastbe
raden was, dat ik dadelijk begreep dat mijn kin
derlijke pogingen om Buck te redden, gefaald
hadden. Plotseling stond ze op en produceerde een
allerliefste serie meisjesachtige glimlachjes. Ik
gluurde achterom en zag den sergeant binnenko
men, die op het gezicht van zijn rose schoonheid
opglansde als de befaamde obsidiaanklip van Yel
lowstone in de zon.
Toen zag hij mij en trok er een donderwolk voor
de zon. Ik had een stap in zijn richting gedaan,
maar nu stopte ik en vluchtte snel naar de eet
zaal. Het was gelukkig een van de rustige avon
den, zonder muggezwermen van dagjestoeristen. D!
zaal was betrekkelijk leeg, en de gasten die
er waren, behoefden hun eten niet naar binnen te
schrokken om een bus te halen of naar lezingen te
gaan luisteren.
Ridley zat met zijn vrouw aan een intiem twee
persoons tafeltje. Hij zag er joviaal en met hel
leven tevreden uit. Mijn hart verkilde opnieuw
toen ik haar zag, ondanks al mijn goede voor
nemens om koel en beheerscht te blijven. Ze zag
er uit als een natte spreeuw die door een sluwen,
speelschen geduldigen ratelslang gehynotiseerd
wordt.
Een zestal tafels verder, bij een der breede ra
men die over het meer uitkijken, zaten mevrouw
Chapman en mijn zoon, Steve en Cecily. Cecil!
straalde als een morgenzon en Steve wel, ik had
zoo het gevoel dat Steve van de heele eetzaal
niets zag dan haar gezicht. Bill wuifde en wee»
naar een stoel, maar ik schudde het hoofd, want
vlak voor me, geen drie meter van de tafel der
Ridley's zaten de kolonel en de opperhoutvester.
Het was vroeger wei eens meer voorgekomen dat
ik wel had kunnen huilen van opluchting dat Ui
hem zag het tegenovergestelde was ook wel
eens het geval geweest maar nog nooit was ik
zoo dankbaar opgelucht als toen ik hem daar zoo
vlakbij de Ridley's zag zitten. Al was het waar
schijnlijk volkomen toevallig.
De kolonel trok een stoel voor mij achteruit
Komt u bij ons zitten?" vroeg hij.
Ik zag Ridley gluren. Hij nam mijn hoed en
sportjasje waar, en mijn eenigszins verwaaids
uiterlijk en glimlachte vriendelijk.
(Wordt vervolgd).
