KRUSCHEN
Cicerone.
FLITSEN
AGENDA.
H "A" A R EE M'S DAGBEAD
3
Interessante restauratiewerken te
Culemborg.
Eert toren dreigde in te storten
ƒ100.000 voor befaamd stadhuis.
IN het historisch zoo merkwaardige stadje
Culemborg aan de Lek zijn thans inte
ressante zaken aan de orde. Het gaat
om de restauratie van twee bijzondere
bouwwerken, die de romantiek van verre
I dagen symboliseerende Binnenpoort en het
stadhuis.
De Binnen- of ook wel Langmeerpoort ge-
I naamd, vormde sedert den dag, dat men de
I verzakking der fundamenten constateerde
een bron van verschillende verrassingen. De
geschiedenis van de afsluiting voor het ver
keer af en het moment, dat de officier van jus-
titie te Utrecht waarschuwde de heele buurt te
F zullen ontruimen, omdat er gevaar bestond
voor instorting tot het restauratiestadium van
I thans toe, is op zijn minst genomen opmerke
lijk-
En met het befaamde stadhuis, dat tot een
der fraaiste in den lande behoort en op de
lijst der 100 belangrijkste monumenten in
Nederland vermeld staat, is het niet veel an
ders. Een ingrijpend restauratieplan, dat
f 100.000 vraagt, zal hier binnenkort ten uit
voer gelegd worden.
Wij zullen echter beide objecten afzonderlijk
beschouwen en eerst beginnen met den roman
van de oude baksteenen poort, waartegen de
huizen aan weerszijden dicht aangebouwd zijn
en die als het ware een sluitsteen vormt van
Culemborgs binnenstad. De vierkante plompe
toren uit de vijftiende eeuw vormde voor het oog
feitelijk steeds het meest solide bouwwerk van
het heele stadje. En daarom hoeft het niet te
verwonderen, dat de oudheidkundige vereeniging
„,Voet van Oudheusden" het plan opvatte, in dif
merkwaardige gebouw met zijn twee verdiepingen
een vergaderzaal met museum in te richten. Men
vas reeds bezig met de inwendige veranderingen,
toen de gemeente-architect de ontdekking deed,
dat de toren verschillende scheuren vertoonde.
Dadelijk werd het advies van Rijksmonumenten
zorg ingewonnen en dat viel bijna ontstellend uit.
De heele poort moest zoo gauw mogelijk wat de
benedenzijde betreft vernieuwd worden: de steen
was door de dreuningen van het verkeer moe ge
worden en het heele bouwwerk was ernstig in ge
vaar. Vooral met de fundamenten het oudste
gedeelte van dit vroegere vestingwerk van Cu
lemborg was het zeer slecht gesteld, waardoor
de toren begon te hellen. Het bovenstuk, in de
zestiende eeuw door een der eerste graven van
Culemborg, Floris van Pallandt, erop gezet was
nagenoeg nog gaaf, doch werd natuurlijk ook be
dreigd. Met stutbalken werd dadelijk ingegrepen,
terwijl de doorgang voer het zware rijverkeer
werd gesloten alleen de luxe auto's mochten
nog passeer en. Toen kwam de genoemde waar
schuwing van den officier van justitie, die tot
veel ingrijpender maatregelen noopte. Het schrik
beeld, dat dit trotsche stadssymbool plotseling
met een doffen slag ineen zou storten, zorgde dat
er achter de restauratiemaatregelen kracht gezet
werd, welke maatregelen een som van f 45.000
zullen vragen, waarvan het rijk 40 en de pro
vincie 10% betaalt. Een en ander zal uitgevoerd
worden onder leiding van den architect B, v. Bil-
derdijk uit Dordrecht.
Korten tijd geleden begon van de Waal's
industrie te Amsterdam zware ijzeren buizen
den grond in te heienmaar toen volgde
een nieuwe verrassing. Ondanks deskundige
proefboringen wilden deze steunpijlers dicht
naast de muren van den toren ineens niet
verder naar beneden. Men zat met de handen
even in het haar: hoe moest men een ijzeren
fundeering waarop de heele toren zou komen
terusten, bewerkstelligen, wanneer de palen
ondanks alle moeite star boven den grond
bleven staan?
Nieuwe onderzoekingen, nieuwe beraadsla
gingen. En tot ieders verbazing bleek, dat de
fundamenten van het bouwwerk in trapvorm
naar weerszijden uitliepen; dus een soort
versnijding vertoonden. Hoe is het mogelijk,
dat wij dat bij het boren niet bemerkt heb
ben, riep men uit. Ja hoe het kon, begrijpt
thans nog niemand, maar het- feit is er.
Daar de huizen aan weerskanten dicht
tegen de historische poort aangebouwd zijn,
beleeft men thans het merkwaardige schouw
spel. dat men in het pakhuis van een kruide
nierswinkel palen staat te heien, terwijl op
handgrijpen nabij de pondjes suiker enz. af
gewogen worden
Aan de andere zijde heeft men ook een uit
bouw moeten sloopen om een stalen wand van
palen t.w. steeds drie holle buizen van 3 a 4
meter boven op elkaar den bodem in te krij
gen. Wanneer deze geheel weggeheid zijn, worden
zij op den beganen grond afgedekt door ijzeren
balken, die dwars door de dikke poortmuren heen
moeten. Eerst wanneer het heele gevaarte prac-
tusch op ijzer rust, kan men ertoe over gaan, den
grond terzijde open te woelen en de zieke fun
damenten te verwijderen om deze te vervangen
;door andere, die ook wel weer een paar eeuwen
mee kunnen
Nu echter nog een verrassing: toen men den
;grond. die in het binnste van de loodrecht weg
geslagen buizen omhoog gedreven werd. eens wat
nader bekeek, was een ieder verbaasd. Eerst zand,
idan zwaar geperst veen, vervolgens een mengsel
van veen en klei en tenslotte weer zand, steeds
grover wordend, totdat het tenslotte overging
in.... grint.
Steentjes van tienduizenden jaren geleden,
herinnerend aan die dagen, toen de Lek ook nog
daar stroomde, waar nu de toren zich in zijn
grijze oudheid verheft
Op enkele honderden meters afstand van de
poort, verheft zich een juweeltje van oude bouw
kunst: het stadhuis met zijn trapgevel, bekroond
door een stijlvol koepeltje. Het is de schepping
van den Belgischen meester Rombaut Kelder
mans in 1554; een zekere luchtige charme be-
|heerscht het geheel.
Toen voor 2 a 3 jaren aan de Oostzijde een uit
puiling ontdekt werd, sloeg de schrik iedereen
om het hart. De ijzeren ankers hielden alles nog
bij elkaar, doch de ,.wond" begon een gevaarlijk
aspect te vertoonen. Deze verzakking werd aan
leiding, dat men het stadhuis eens wat nader
ging bekijken en ontdekte, dat in den loop dei-
jaren veel bedorven was. Of om het met de woor
den te zeggen, die de burgemeester van Culem
borg. de heer Y. Koestra. die wat trotsch op zijn
®a°oie stadje is en uitstekend ten aanzien van his
torische zaken geörienteerd is, gebruikte: Men
heeft heel wat verprutst. In het interieur werden
allerlei schotten getimmerd, die er heelemaal niet.
thuis hoorden. Er ontstonden deuren en ramen,
naarmate het te pas kwam
pr. J. Kalf. de inspecteur voor kunstbescher-
niing, moet bedroefd het hoofd geschud hebben.
Bij stemde dadelijk in met een ingrijpend res
tauratieplan, waarvoor een hoogere subsidie dan
het normale percentage ter beschikking zal wor
den gesteld. Het heele interieur wordt bij wijze
van spreken ondersteboven gehaald en het parool
luidt: terug naar den ouden toestand!
De secretarie gaat naar beneden, zoodat de hal,
Waar vroeger de schepenen het vonnis velden
over Culemborgsche zondaars, ook weer vrij zal
komen te liggen. De raadszaal wordt B en W.-
kamer en het archief eens de oude burgerzaal
umt een magnifieke schouw wordt ingericht als
vergaderlokaal. Honderdduizend gulden moge
DENK ER OM
DAT JE NIET THUIS KOMT
RONDER EEN LOT DER
ZILVERVL00T-V ER LOTING
TEN BATE VAN
BREDERODE-DUIN
want ik wil kans maken op de
prachtige zilveren voorwerpen,
die worden verloot en het
doel steunen.
TREKKING 28 October a.s.
(Adv. 6320)
(Adv. Ingez. Med.)
veel geld zijn, maar dan wordt het stadhuis ook
nog meer een bezienswaardigheid dan weleer
Hoe zuinig men op dit gebouw is, moge blijken
uit het feit, dat het heele interieur gestut is met
zware balken voor luchtgevaar. terwijl de stee-
nen leeuwtjes, die den ingang sierden, keurig in
gepakt in de duistere kelder andere dagen af
wachten. Ook aan den buitenkant wordt het
stadhuis heelemaal opgeknapt en zal dan straks
met zijn oude „kaak" de schandpaal, waaraan
booswichten vroeger „aan de kaak" gesteld wer
den, een nog suggestiever getuigenis zijn van die
dagen, toen Culemborg een zelfstandig staatje
was.
Zeer binnenkort hoopt men met de werkzaam
heden onder leiding van den architect Albert van
Essen uit Voorburg te beginnen. De bewoners van
het stijlvolle gebouw trekken dan tijdelijk naar
een oud heerenhuis om straks met een verrast
„ahweer binnen te treden. Meer dan ooit
zullen zij dan dankbaar zijn voor de zorg, die de
gemeente aan haar oude monumenten besteedt,
zonder welke Culemborg niet meer Culemborg
zou zijn
De teelt van land- en tuinbouw-
gewassen.
In het persbericht „Teeltplan akkerbouw
1941" van 29 September 1940 wordt een onder
scheid gemaakt tusschen gewenschte en niet
gewenschte gewassen en wordt de teelt van deze
laatste zonder meer verboden. Een absoluut ver
bod Is dit niet, aangezien de provinciale pro
ductie-commissarissen onder bepaalde bedrijfs
omstandigheden van dit verbod vrijstelling kun
nen verleenen.
Nu slaat dit verbod, zooals ook uit de opsom
ming van enkele voorbeeledn blijkt, op sommige
onzer handelsgewassen, waarvan de zaden het
zij rechtsreeks, hetzij na een of andere bewer
king te hebben ondergaan voor consumptie be
stemd zijn.
Er is echter ook een belangrijke groep van
andere zaden, die men hier te lande gewoon
lijk samenvat onder de aanduiding tuin- en
landbouwzaden, om ze van de voorgaande te on
derscheiden. Men bedoelt daarmede nl. die za
den, welke niet als zoodanig al of niet na een be
werking, voor consumptie dienen, maar die uit
sluitend gebruikt worden als zaaizaad. Hiertoe
behooren bijv. groentenzaad, bloemenzaad,
suikerbietenzaal, voederbietenzaad, koolraapzaad,
knollenzaad, graszaad klaverzaad en derge
lijke.
Het spreekt vanzelf dat het geenszins de be
doeling is de teelt hiervan geheel te verbieden;
wel is het noodzakelijk haar binnen bepaalde
grenzen te houden.
Te zijner tijd zal een regeing worden bekend
gemaakt, waarbij de voorwaarden worden ge
steld, waaronder de teelt van deze tuin- en
landbouwzaden in 1941 kan worden toegestaan.
Ook Utrecht krijgt leidslieden in de
duisternis.
In navolging van de organisatie, welke onder den
naam „Uw Leidsman" te Amsterdam in het leven
is geroepen, zijn ook in Utrecht plannen voorbereid
om te komen tot de oprichting van een dergelijke
organisatie. Deze plannen bevinden zich in een
vergevorderd stadium en wollicht zal reeds met in
gang van de volgende week* een geleide-organisa
tie beginnen te werken. Een staf van beschaafde en
betrouwbare jongelui zal dan het uitgaande publiek
tegen 'n kleine vergoeding den weg wijzen door hel
in duister gehulde straten. De Utrechtsche organi
satie ondervindt de instemming van vele instanties
o.a. van de V.V.V., van „Horecaf" en van de zijde
an de politie.
Politieke re'Ietjes ontoelaatbaar.
Een mededeeling van den Haagschen
hoofdcommissaris van politie.
Het A.N.P. meldt:
De hoofdcommissaris van politie te 's-Gravenhage
vestigt er, wellicht ten overvloede, de aandacht op.
dat leden van afweer-organisaties van politieke
groepen, niet het recht hebben bewapend te zijn
Evenmin zal worden geduld, dat door het pu
bliek op ontoelaatbare wijze wordt gereageerd op
een toelaatbaar optreden door leden van afweer-or
ganisaties, zooals bijv. het op gepaste wijze colpor
teren of hel houden van een toegelaten optocht.
In al deze gevallen zal door de politie met kracht
en indien noodig met geweld worden opge
treden en zal niet worden geschroomd om de
scherpste maatregelen te treffen, teneinde de vóór
alles gewenschte openbare orde en rust te hand
haven of te herstellen.
De hoofdcommissaris, een beroep doende op de
ordelievendheid der Haagsche burgerij, vertrouwt,
dat ieder goedwillend burger het zijne er toe zal
bijdragen botsingen of ongeregeldheden van poli-
tieken aard te voorkomen of te vermijden.
Een ieder bedenke daarbij, dat in dezen tijd
het uitlokken of veroorzaken van politieke relletjes
van onberekenbare gevolgen kan zijn op een ge-
regelden gang van zaken, bij welker handhaving
c-n bevordering allen belang hebben en waaraan dus
allen, zonder uitzondering, naar hun beste ver
mogens dienen mede te werken.
Vandaar dat de Haagsche hoofdcommissaris mei
klem waarschuwt tegen dat soort ordeverstoringen,
tegen de bedrijvers waarvan hij de strengste maat
regelen in uitzicht stelt.
Ergens in de buurt van het oude dorp Wassenaar
ligt een klein landhuis. Ik weet niet wie er nu
woont en wie er vroeger woonden maar ik heb hen
gelukkig geprezen. Want het is zoo bekoorlijk. Het
is eenvoudig van stijl evenals zijn kleine bijgebouw,
dat blijkbaar als garage dienst doet en misschien zou
het in een andere omgeving gewoontjes ja onper
soonlijk zijn. Maar het wonder van dit kleine huis
is juist zijn volmaakte eenheid met zijn omgeving,
die dan toch bewijst dat de bouwer een kunstenaar
was.
Het ligt vóór hooge bosschages aan een vijver vol
waterlelies. Het is zelf wit en groen. Het ademt
rust, het spreekt in zachte kleuren, het schijnt
steeds bezig zich in het water te spiegelen en te
droomen. En den vorm van zijn ramen vindt men
in zijn herinnering weer. Zoo zijn zij immers alleen
op kleurige platen in sprookjesboeken.
Dit kleine landhuis moet een blij sprookje droo
men. Het moet zijn verinnigde eenheid met zijn
omgeving niet alleen aan zijn architect, maar ook
aan zijn sfeer danken. En ofschoon het aan een vrij
drukken, zij het smallen verkeersweg ligt bewaart
het die sfeer ongerept, is het onaangeraakt door het
harde, nuchtere leven van allen dag. Ik weet dat
vele menschen er voor stil gestaan hebben, zelfs in
hun auto's, om het te bewonderen en iets van zijn
droom, zijn lyriek met zich mee te nemen. Want
velen hebben mij dat gezegd als ik hen van het
kleine landhuis sprak. En ik ben er heel vaak zelf
bij blijven staan. Het liet zich sereen bewonderen.
Dit kleine huis heet Cicerone, misschien omdat
het bij een driesprong staat en dus drie wegen
markeert. Misschien daarom. Er kunnen ook andere
uitleggingen zijn maar ik ken de menschen niet
die het dien naam gegeven hebben.
En nu verlaat ik de landelijke idylle aan den
driesprong en reis naar de groote stad. Daar m
Amsterdam is de Cicerone uit vroeger eeuwen her
leefd. Daar is „Uw Leidsman'' gewrocht, als een
vereeniging van stoere jongelieden die bevreesde
oude menschen en teedere jonge feeën door de on
zekerheden en gevaren van een verduisterde hui
zenzee veilig naar hun bestemming brengen. Bn
ook dit roept herinneringen op: niet aan sprookjes
boeken maar aan de werken van oude Hollandsche
schrijvers en ook van lateren, wier geest zich in
onze historie vermeide en die vertelden hoe de
joffers na den schouwburg, na het bezoek, na het
bal met den vertrouwden leidsman door het don
kere Amsterdam huiswaarts togen. Het is een van
die herinneringen aan het verleden, een van die
accenten uit de groote Camera Obscura van het le
ven onzer voorouders, die voor mij altijd een stukje
levend schilderij waren. Den leidsman met zijn
lantaarn, de ietwat schrikachtige, soms bij een
rare schaduw gilletjes-slakende en dan weer gie-
gelende en fluisterende jofferen, in heur ouder-
wetsche maar kunstige kleederdrachtkunt ge
ze in gedachten niet nog langs Amsterdam's don
kere grachten zien gaan, voorzichtig stappend over
de keien-als-kinderhoofden? Ziet ge het maanlicht
niet over het stille water glijden en hoog daarbo
ven de fijne, gekartelde lijnen van de trapgevels
tegen een diepblauwen hemel afgeteekend?
Als ge ook dit ziet ben ik tevreden. Alleen maar
heb ik hier gepoogd om twee kleine idyllen voor u
op te roepen, ver van elkaar verwijderd in plaats
en in tijd, verbonden slechts door één woord. Maar
ik geloof dat het juist die kleine idyllen zijn, zoo
talrijk en zoo verscheiden, die door een enkel
woord maar ook door een hervonden geur, een
kleine melodie, een portret, een dichtregel in uw
en mijn gedachten wakker geroepen kunnen wor
den, die het leven steeds weer nieuwe schoonheid
geven. Ook nu.
R. P.
NIEUWE SERIE No. 130
Regenweer
1. Wou, dat de regen op
hield en hij naar buiten
kon gaan.
2. Amuseert zich met uit
en aanknippen van de
lamp.
3. Gehoorzaamt aan het
bevel om uit te scheiden
en zwaait een stapel tijd
schriften van de tafel.
4. Hangt aan den rand
van de tafel en glijdt er
onder om de tijdschriften
op te rapen.
5. Amuseert zich met de
vraag of hij van onderen
af, de tijdschriften op de
tafel kan gooien.
6. Klimt op de tafel om de
lampekap recht te zetten,
waarop moeder haastig
opmerkt, dat het droog
genoeg is, om buiten te
spelen.
ONTSPANNING VOOR DE „JANTJES".
De Jantjes van den Opbouwdienst hebben zich
gisteravond weer kostelijk geamuseerd in het Kre-
lagehuïs te Haarlem. Het ontspanningscomité onder
leiding van den heer Kooy had weer voor een
aardig programma gezorgd; het werd een feest
avond, die klonk als een klok. De zaal was dit keer
wel bijzonder vol; er kon op de banken werkelijk
niemand meer bij.
De humorist Van Tongeren en zijn collega waren
zeer op dreef. Jan Stavast viel bij de matrozen
enorm in den smaak.
James Bell speelde voor een aandachtig gehoor
op de xylofoon, en wist ook aan de riemen met bel
len fraaie klanken te ontlokken. Het orkest zorgde
voor de stemming, want weldra werden de liedjes
van harte meegezongen. Ook de bekende professor
Antonini met August stond op het programma, dat
uitmuntte door afwisseling.
PROGRAMMA VAN DE HAARLEMSCHE RADIO
CENTRALE OP ZATERDAG 19 OCTOBER 1940.
Progr. I. Jaarsveld. Van 9.00n.m.11.00 n.m.
Gramofoonplatenconcert voor de Radio Centrales.
Progr. II. Kootwijk. Van 9.0011.00. Zie Jaarsveld.
Progr. III. Duitsch station.
Progr. V. Idem. 7.008.00 Eigen gramofoonplaten
concert. Gevarieerd programma.
1. Waltz me around again, Primo Scala; 2. Loui
siana Hayride, Boswell Sisters: 3. Sweethearts,
Victor Silvester; 4. De bridgeclub Kijk voor je,
Louis Davids; 5. Blue Danube Waltz, Reginald
Foort; 6. Potp. uit Boccaccio, R. Glawitsch en E.
Schwarzkopf; 7. Hongaarsche Marsch v. Berlioz,
Concertgeb.orkest; 8. One night of love, Grace
Moore; 9. Die Schlittschuhlaufer, Odeon Orkest; 10.
Ciribiribin, Andrew Sisters en Bing Crosby; 11.
Het blondje v. h. Snelbuffet, A. de Laat; 12. You
must have been a beautiful baby, Tommy Dorsey;
13. Dan the yodelling man, Harry Torrani; 14. Deep
in a dream, Dorothy Alt; 15. Cheerio,, Primo Scala.
Heden:
VRIJDAG 18 OCTOBER
Rembrandt Theater: Trenck de Pandoer, 2.30,
4.45 en 7 uur.
Luxor Theater: Cabaret Wolga, 2.30 en 69.30
uur doorl. voorstelling.
Frans Hals Theater: „Levensspiegel", 2.30 en
7 uur.
- Cinema Palace: Kamermeisje 3 x bellen, 2, 4.45
en 7 uur.
ZATERDAG 19 OCTOBER.
Bioscoopvoorstellingen des middags en des avonds
Prof. ir. J. A. G. van der Steur.
Den 30en October herdenkt Prof. Dr. J. A. G.
van der Steur zijn 75en geboortedag en al is het
meer dan 25 jaar geleden, dat zijn werk hem uit
zijn geboortestad wegriep, talrijke herinneringen
verbinden hem nog steeds met de stad, waar zijn
naam reeds zoo lang een goeden klank heeft, ten
bewijze waarvan er aan herinnerd moge worden
aan het feit, dat o.m. het Teyler-museum een
schepping is van den architect Adrianus van der
Steur, den vader van den man, aan wien de hier
volgende regels gewijd zijn; deze Adrianus v. d.
Steur nam o.m. ook deel in de restauratie van de
Groote Kerk en was ook vele jaren lid van den
Gemeenteraad.
Dat zijn zoon, Johar. Adrianus Gerard zich tot
de bouwkunde aangetrokken gevoelde was dus zoo'n
wonder niet en zoo werd hij, na te Haarlem de
H.B.S. te hebben doorloopen, ingeschreven aan de
Polytechnische Hoogeschool te Delft, die hij in 1888
als bouwkundig ingenieur verliet. Studiereizen in
Engeland, Frankrijk, Duitschland, Italië en Dene
marken stelden hem in staat, de West- en Zuid-
Europeesche architectuur te bestudeeren, waarna
hij zich in Haarlem als architect vestigde.
Het duurde niet lang, of zijn faam was gev
tigd en reeds in 1899 en 1902 stond hij resp. als
no. 2 en no. 1 op de voordracht voor hoogleeraar
te Delft; de volgende jaren brachten tal van schep
pingen van zijn rijken geest: de Ned. Herv. Kerk
te Schagen, het gebouw van de Ned. Bank te Lei
den, een groot aantal land-, woon. en winkelhui
zen. Haarlem dankt aan hem den Stadsschouwburg
en de Weeshuizen der Ned. Hervormde en der Lu>
thersche Gemeente.
Talloore lijders aan
Rheumatische Pijnen
rijn trouwe gebruikers van het beroemde
Kruschen Zout dat door r'n aansporende
werking op de bloedzuiverende organen alle
onzuiverheden, die de pijnen veroorzaken,
doet afvoeren langs natuurlijken weg.
BI] alle opoth. an drog. 1.62, 1.47, 0.76, 0.41, p. fl.
(Adv. Ingez. Med.)
Prof. v. d. Steur.
(Archief H. D.).
Wereldvermaardheid bezorgde hem intusschen de
bouw van het Vredespaleis in Den Haag. In 1906
was een internationale prijsvraag uitgeschreven
voor den bouw van deze schenking der Carnegie-
Stichtirg, bij welke prijsvraag de Fransche archi
tect L. M. Cordonnier was bekroond. Toen een jaar
later tot c'en bouw werd overgegaan werd de heer
Van der Sleur uilgenoodigd, de bouwplannen uit te
werken en de leiding van de uitvoering van het
geheele project op zich te nemen. Op voortreffe
lijke wijze heeft hij zich van deze eervolle opdracht
gekweten en waar hij ook de ontwerpen voor het
meubilair voor zijn rekening nam, mag hij met
volle recht de bouwmeester van het Vredespaleis
worden genoemd.
In 1914 volgde zijn benoeming tot buitengewoon
hoogleeraar aan de Technische Hoogeschool te
Delft, waarna hij van 1917 tot 1931 als gewoon
hoogleeraar in de architectuur aan deze Hooge
school verbonden was. Prof. v. d. Steur was langen
tijd secretaris en vervolgens voorzitter van de
Rijkscommissie voor de Monumentenzorg en voor
zitter van den Bouwraad van het departement van
Onderwijs, Kunsten en Wetenschappen.
Voorts is hij eerelid van den B.N.A. en eere
voorzitter van de Vereeniging van Bouwkundige
Ingenieurs. Zijn geboortestad verplichtte hij door
het schrijven van een boekwerk: Oude gebouwen
te Haarlem.. Verschillende onderscheidingen gaven
officieel blijk van de groote waardeering voor zijn
prestaties.
Prof. v. d. Steur is thans te Oosterbeek woon
achtig. i
'Uw O^cit (XCUl Sstiens
NIEUWSTE MODELLEN
GIERSTRAAT 27 TEL. 16764
(Adv. Ingez. Med.)
HAARLEMSCHE RECHTBANK
Een auto stortte
6 Meter omlaag
OFFICIER EISCHTE TEGEN BE
STUURSTER 500.— BOETE.
Op 31 Maart des avonds vond onder de gemeent*
Haarlemmermeer op het viaduct Kruisweg van den
Rijksweg een ernstig auto-ongeluk plaats.
Een personenauto, bestuurd door de echtgenoote
van een Amsterdamschen assurantiemakelaar, raak
te van den rechten weg af, reed door het hekwerk
van het viaduct en stortte toen van een hoogte
van 6 Meter omlaag. Een inzittende dame kreeg
een schedelbasisfractuur en verkeerde tengevolge
hiervan eenigen tijd in levensgevaar.
De bestuurster stond gistermiddag voor de Arr.
rechtbank te Haarlem terecht verdacht van ondes
kundig en onvoorzichtig rijden, zwaar lichamelijk
letsel tengevolge hebbend. Uit de verklaring van
den hoofdagent, die na het ongeluk ter p'.aatse
kwam en de remsporen opnam, bleek dat de auto
met de linkerwielen op het middenpad had gereden
en toen over den vluchtheuvel was gegaan.
De verd. zeide dat voor haar een autobus had
gereden, welke geen achterlicht had. Zij had den
wagen wel opgemerkt, maar volgens haar was de
bus, terwijl ze passeeren wilde, plotseling naar links
gezwenkt, waardoor ook zij naar links moest uit
halen.
Verd.: „Ik gaf signaal om te kennen te geven
dat ik voorbij wilde".
De busschauffeur, die als getuige verscheen, zei
dit signaal niet te hebben gehoord.
„Ik ben ook niet naar lings gezwekt, want er
reesd niets voor mij".
In de bus zaten passagiers, die naar den voetbal
wedstrijd Nederland-Luxemburg waren geweest;
zij zongen liedjes en waren vroolijk.
Het bleek dat de bestuurster dadelijk na het
ongeluk aan een automobilist had gezegd dat de
bus eensklaps naar links was gezwenkt. Haar echt
genoot, die ook in de auto gezeten was, bevestigde
dat de bus geen achterlicht had.
De officier achtte het een fout dat verd. de bus
op een viaduct had willen passeeren, en hij verweet
haar het te ver naar links uithalen. Op grond hier
van eischte hij 500 boete subs 3 maanden en in
trekking van het rijbewijs voor den tijd van 1 jaar.
De verdediger mr. Prinsen Geeligs wees op on
regelmatigheden. die z.i. bij het vooronderzoek
hadden plaats gevonden. Er waren twee tegen
strijdige verklaringen van politieagenten. De eene
beweert dat de stuurinrichting geheel ontzet was
en de andere achtte deze geheel in orde. PI. was
nooit in de gelegenheid gesteld een en ander te
constateeren. Bovendien is de bumper naderhand
losgemaakt zonder dat pl. hierin werd gekend. Men
had voor het onderzoek den staat, waarin de auto
verkeerde, zoo moeten laten als die vlak na het
ongeluk was.
Naar het oordeel van pl. heeft zich namelijk in
de stuurinrichting een onopgehelderd defect voor
gedaan. En de staat van het front van den wagen
is belangrijk voor het vaststellen van de eigenlijke
oorzaak van het ongeluk.
Pl. achtte het niet juist dat de officier het pas
seeren op een brug als een fout had aangemerkt.
Dit is beslist geoorloofd. Pl. concludeerde derhalve
tot heropening van het vooronderzoek, subs, vrij
spraak, subs, een lagere boete en geen intrekking
van het rijbewijs.
