HET VLEESCH
Vicks beproefde
Nederland en Duitschland.
Dienstbetoon de kracht
van den middenstander.
FLITSEN uitkijkpost
VRIJDAG 6 DECEMBER 194Ö
H A A R E E M'S D "X 'GBL'A
Ned. Bond tot het redden van
omdat het het ruimst is en omdat het een logische
vortzetting van een eeuwenlange ontwikkeling is.
Wij hebben voor de eerste maal overigens
in onze gescheidenis nu eens met onzen Duit-
schen broer gevochten. De strijd is voorbij en
wij staan nog tegenover elkaar. Maar wij kunnen
het daarbij niet laten en wij weten ook, dat wij
tenslotte broers zijn en met elkaar verder moeten.
Het komt er nu op aan, dat het Nederlandsche ën
het Duitsche broedervolk weer den weg tot elkaar
vinden. Daar ligt de keus, waarvoor wij thans
staan. En wie ons Nederlandsche volk met opzet
of door onverstand er toe brengt, te volharden in
een bevroren starheid en stijfkoppigheid, draagt
tegenover zijn eigen volk een zeer groote verant
woordelijkheid. Want laat hij wel bedenken, dat
wij nu staan tegenover de „vredesvoorwaarden".
Ook deze zijn weer ongehoord in hun evenoud,
want in den grond van de zaak kan ik ze samen
vatten in enkele woorden: „zullen wij als goede
kameraden samenwerken, ja of neen?"
Dat is de vraag, die de rijkscommissaris ons
telkens weer stelt, en het is zaak, dat wij dit ver
staan.
Een vraag, die de keuze behelst. En wanneer ik
u verzekerd heb, dat wij van den Nederlandschen
Kuituur Kring en vele anderen met ons in het
land hier „geen haast" meer hebben, omdat wij
al gekozen hebben dan wil ik daar alleen nog aan
toevoegen, dat zij, die nog steeds niet hebben wil
len of kunnen kiezen, wel haast hebben!
Wie dan thans kiest, dient daarbij niet te ver
geten, dat het niet om zijn persoonlijke neiginkjes
of voorkeurjes gaat, maar dat hij verantwoordelijk
is tegenover ons Nederlandsche volk, niet alleen
nu, maar ook en vooral in de toekomst. (A.N.P.)
Stoomvaartmaatschappij „Zeeland"
Nadeelig saldo over 1939 41.286.
Aan het jaarverslag van de Stoomvaart Maat
schappij „Zeeland" over 1939 ontleenen wij,
dat de exploitatie-ontvangsten f 1.575.376 belie
pen tegen f 2.080.085 in 1938. De exploitatie
kosten bedroegen f 1.307.753 in 1939, tegen
over f 1.514.223 in 1938. Het overschot van de
exploitatie der schepen bedroeg dus in li
f 267.622 tegenover f 565.802 in 1938.
Blijkens de winst- en verliesrekening moeten
van dit overschot der exploitatie-rekening de
volgende lasten in mindering komen:
Intei-est (waaronder begrepen de interest
gedurende het afgeloopen boekjaar verschul
digd op de 4 pet. eerste hyp. obligatieleening ad
f 80.000) met eeen bedrag van f 72.974 (54.898)
Afschrijvingen, waarvoor is aangewend f 245.000
(f 254.786 plus buiteng. lyasten f 41.560).
Het nadeelig saldo is f 41.286 (v.j. winst
f 193.141).
3 minuten-massage
irnGmMlM
Voor bedtijd:
1. Flink Vicks VapoRub op keel
en borst wrijven.
2. Ook de rug inwrijven "en
3. dikke laag op de borst wrijven
en met warm flanel bedekken.
Deze beproefde massage werkt direct,
als pappleister en door inademen der
geneeskrachtige Vicks-dampen. Uren
lange werking en als gevolg ver
kwikkende slaap en spoedig herstel.
cent
(Adv. Ingez. Med.)
Radiorede van prof. dr. G. A. S. Snijder
Prof. dr. G. A. S. Snijder, voorzitter van den Ne
derlandschen Kuituur Kring, heeft Dinsdagavond
een rede voor de Nederlandsche radiozenders uit
gesproken, naar wij gisteren reeds in het kort in
een deel onzer oplaag hebben gemeld. Daarin heeft
hij gewezen op het werken van dezen Kring.
Er is reeds veel gedaan, hoewel de resultaten
daarvan nog niet zichtbaar zijn. Binnenkort .;ullen
plannen voor een nauwer persoonlijk contact tus-
schen de leden, wier aantal zeer is uitgebreid, wor
den voorgelegd. Als belangrijk resultaat van den
arbeid van den Kring kan thans reeds genoemd
worden de splitsing van het vroegere departement
van Onderwijs, aan welke splitsing de Cultuurkring
alles be'".ilve vreemd is.
Er is eel zeer veel te doen en alles kan nu een
maal niet tegelijkertijd gebeuren. Wie ongeduldig
wordt, zou ik willen vragen dit te bedenken, en ook,
dat naast het vraagstuk dat zijn bijzondere belang
stelling heeft, tientallen andere staan, die in on
derling verband beschouwd moeten worden. Daar
om moeten wij ons voorbehouden de volgorde, ik
zou haast zeggen: de organische volgorde van den
opbouw zelf te bepalen, niet uit voorkeur of zelfs
uit willekeur, maar om de simpele reden, dat wij
nooit het geheel uit het oog willen en mogen ver
liezen.
Samenwerking.
Wij, leden van den Nederlandschen Kuituur
Kring, behoeven ons niet meer te haasten, want om
de woorden van den Rijkscommissaris te gebruiken
„wij hebben de richting van den weg bij het begin
van onzen marsch reeds gekozen". Dat is in Septem
ber geschied. Toen hebben wij tot uiting gebracht,
dat wij voor ons Nederlandsche volk streven naar
een eervolle plaats aan de zijde van het Duitsche
volk, dat wij bereid waren in eerlijke kameraad
schap samen te werken aan een groote toekomst, een
toekomst, die daar zal nu wel niemand meer aan
twijfelen voor het Duitsche volk groot zal zijn,
een toekomst die voor ons eigen volk groot k a n zijn
Of dit inderdaad óok het geval zal zijn ligt aan
ons, aan het Nederlandsche volk zelf. De Rijkscom
missaris heeft het onlangs in Maastricht nog eens
weer gezegd: de beslissing is onze taak.
Maar daarmede is geenszins gezegd, dat het Duit
sche volk deze beslissing, hoe die ook uitvalt, zon
der meer zal aanvaarden, of zelfs accepteeren. Want,
zoo voegde de Rijkscommissaris daaraan onmiddel
lijk toe: „Toestanden, die opnieuw tot een lOen Mei
zouden kunnen leiden, kan en zal het Duitsche volk
hier niet dulden."
Wat wil dit zeggen? Het lijkt u misschien vreemd,
dat ik hier de woorden van den Rijkscommissaris
ga verklaren en toch schijnt dat noodig te zijn ge
tuige de'zonderlinge conclusies, die een deel van de
pers uit zijn vroeger gesproken woorden getrok
ken heeft.
Welnu, dit beteekent, Nederlanders, voor zoover
gij u er niet toe beperkt slechts te luisteren naar wat
u aangenaam is en uit uw eigen kringetje wilt tre
den en even wilt nadenken dat wij de keus heb
ben, om of als kameraden van Duitschland het einde
van den strijd te beleven, of wel afwachtend, maar
dan uit eigen wil als vijanden van het Duitsche
volk nog bij het eind van den strijd terzijde te
staan.
Het Duitsche volle heeft ons die kameraadschap
aangeboden. Ik weet. het is hard als overwonnene
dit aanbod te aanvaarden, ik weet ook, dat het voor
den overwinnaar gemakkelijker valt. Maar dat
neemt niet weg. dat het zelfs voor een overwinnaar
een ongewoon aanbod is. Wie meent, dat dr. Seyss-
Inquart hier staat als gouverneur van 'n onderwor
pen gebied, weet nog niet, wat dat beteekent. Laat
hij den Rijnlanders, die de Fransche bezetting mee
maakten, of desnoods den Polen maar eens om in
lichtingen vragen. Dat ziet er anders uit.
Neen, de Rijkscommissaris is veeleer een gezant
Van den Führer van het. Duitsche volk, die met ons
volk als geheel over den vrede spreekt en onder
handelt.
Het klinkt u misschien zonderling in de ooren,
Wanneer ik zeg. dat de vredesonderhandelingen op
het oogenblik in vollen gang zijn.
Maar er zijn meer dingen in dezen tijd die,
gemeten aan den normalen gang van zaken, in
de laatste paar eeuwen „zonderling" zijn. Deze
heele oorlog is „zonderling", is een gebeuren.
Zooals het misschien iedere 500 of 1000 jaar plaats
grijpt en deze „vrede" die midden onder het
krijgsbedrijf, midden in den eindstrijd al voor
onze oogen (en zonder maandenlange genoeglijke
conferenties) wordt opgebouwd, is minstens even
„zonderling" evenzeer „op zich zelf staand".
De dingen die gebeuren, zijn zoo groot en zoo
eenvoudig, dat wij, gewend als wij nog zijn aan
ingewikkeldheid en gecompliceerdheid, gewend
als wij zijn om kortzichtig naar kleinigheden te
zoeken, nauwelijks in staat zijn, den afstand te
winnen om de dingen in hun grootheid en eenvoud
te herkennen.
Het is ook moeilijk.
Maar dat ontslaat ons niet van den plicht er
naar te streven de gebeurtenissen in hun ware ver
houding te zien.
Maar voor de overgroote meerderheid van ons
volk is dat in den grond van de zaak heelemaal
niet moeilijk, omdat zij in het diepst van hun
hart wel weten dat het bewustzijn, dat zij echte
Nederlanders zijn, hun bewustzijn, dat zij echte
waar zij thuis behooren. Ook dat is weer een zoo
simpele waarheid, dat velen haar juist om haar
groote eenvoudigheid en natuurlijkheid over
het hoofd zien. Als wij echter eenmaal dat bewust
zijn herwonnen hebben, dan is al het andere even
eenvoudig. Dan begrijpen wij (zooals de Scandi-
naviërs en. daarvan ben ik overtuigd, zooals ten
slotte, na oneindig veel meer ellende en lijden dan
wij, het Engelsche volk het zal inzien) alleen
daardoor reeds, dat onze plaats aan de zijde van
het Duitsche volk is. Dat inzicht zal het winnen,
(Foto Pax Holland.)
drenkelingen.
De droeve maandlijst.
Het aantal verdrinkingsgevallen is door diepe,
langdurige duisternis en helaas door drankgebruik
van velen, weer ontzettend hoog geweest.
Er verdronken niet minder dan 6 jongens be
neden 16 jaar, 1 meisje, 94 mannen en 18 vrouwen,
tezamen 119; bovendien verdronken in auto's 6 per
sonen; in totaal in één maand: 125 dooden. (No
vember 1939: 40).
Ten gevolge van duisternis verdronken niet
minder dan 70 mannen en 18 vrouwen, in totaal
88. Waarschijnlijk is dit getal nog hooger, omdat
van eenige opgehaalde lijken, het tijdstip van te
water raken niet kon worden vastgesteld. Onder de
omgekomenen behoorden 3 jongens en 1 meisje be
neden 6 jaar.
De Bond blijft aandringen bij autoriteiten om,
zoo noodig en mogelijk, nog betere voorzorgsmaat
regelen te treffen tegen het groote verdrinkingsge
vaar in deze duistere tijden.
We mogen gelukkig ook een ander geluid laten
hooren: „Velen zijn gered". Er werden in Novem
ber gered of wisten zich te redden: 6 jongens, be
neden 16 jaar, 7 meisjes, 120 mannen en 18
vrouwen, tezamen: 151; bovendien werden uit auto's
gered 12 personen, in totaal gered: 163 (November
1939: 75). Bij duisternis rakten te water: 2 meis
jes, beneden 16 jaar, 104 mannen en 15 vrouwen,
in totaal 121. November telde dus tezamen 125
dooden en 121 geredden; 246 waterslachtoffers. On
der de geredden behoorden 2 jongens en 3 meisjes,
beneden 6 jaar. Zwemmend werden gered: 6 jongens
3 meisjes, 8 mannen en 6 vrouwen, totaal: 23.
Zwemmend wisten zich in veiligheid te stellen: 2
jongens, 16 mannen en 4 vrouwen, totaal: 24. Door
middel van handreiking kwamen weer op den be
houden grond: 68, met boothulp 11, met reddings
haken 17 (deze hebben weer hun bestaansrecht
bewezen), met reddingsgordel 2, met een dregboom
1, met ladders 3, met een touw 1 en nog 1 met een
ketting. Voor hen die nog niet kunnen zwemmen
in ons waterrijke land, dit advies: „Leert zwemmen",
zwemmers en zwemsters: „leert zwemmend red
den voor u zelf en voor uw medemensch". Er
reden in November 9 auto's te water, waarbij 6
dooden te betreuren waren en 12 menschen wer
den gered. In de meeste gevallen was weer diepe
duisternis oorzaak van te water rijden.
(Adv. Ingez. Med.)
BELANGEN VAN DEN
CLIENT GAAN VOOR.
Men beginne niet met nemen,
maar met geven.
„VOOR HET KIND". De verkoop van de nieuwe weldadigheidszegels voor het
kind is weer begonnen. De speciale stand in het hoofdpostkantoor te Amsterdam.
tijds noodig oorrieelen en het moge soms noodza
kelijk zijn, dat hij dezen gedachtengang eenige
leiding geeft, steeds moet het belang van den
cliënt het doel zijn. waarop het stuur gewend
moet blijven. Zoo dient hij eveneens zijn eigen
belang.
Het op deze manier diensten bewijzen werpt
rijke vruchten af, omdat aldus langzamerhand
een band van vertrouwen wordt gekweekt. Dit
vertrouwen is de basis voor den bloei van een
zaak. Het kweekt klanten, die naar geen anderen
zakenman voor het doen van inkoopen zullen
gaan. Deze zorgen voor het vaste inkomen. Op hen
kan gerekend worden en zij zijn de voortdurende
gratis reclame voor de zaak.
Het dienstbetoon kan in elk deel van de zaak
bewezen worden: in de goede verzorging der ar
tikelen, in de verlichting, in de reclame, in de
etalages enz., maar vooral bij het persoonlijk con
tact tusschen verkooper en kooper.
Op dit laatste terrein kan de middenstander
wonderen verrichten en elk denkbaar succes be
halen. Mits hij zijn heele persoonlijkheid wil in
zetten. Want alleen het inzetten van den geheelen
persoon kan hier voldoende genoemd worden. De
klant mag eischen, dat gedurende den tijd dat hij
zijn wenschen kenbaar maakt en aan de vervul
ling daarvan wordt gearbeid aan de andere zijde
van de toonbank volledige overgave bestaat. Ha
pert aan die overgave iets. dan ontstaat er een.
belemmering voor het vlotte tot stand komen van
een transactie.En steeds zal in wezen bij één der
beide partijen, in dit geval bij den kooper. geen
volle bevrediging bestaan.
Welke gevaren dit laatste in zich bergt, weet
iedere zakenman. Alleen een volledige bevrediging
van den kooper waarborgt hem. dat hij dezen
cliënt nog eens in zijn winkel zal terugzien. En
op dit laatste moet toch voortdurend het streven
van den zakenman gericht zijn. Voor de uitbrei
ding van een zaak zijn nieuwe klanten noodig.
Maar vooruitgang is onmogelijk als er geen schare
trouwe cliënten is.
De aan een nieuwen klant te besteden zorg
mag derhalve nimmer ten gevolge hebben, dat
een ouden cliënt minder diensten worden b.toond
dan gewoonlijk. Want anders loopt de zakenman
groot risico, dat tegenover de winst van een klant
ook het verlies van een klant zal staan.
De mogelijkheden van het dienstbetoon zijn
zoovele en zoo afhankelijk van de omstandig
heden, dat ze bij lange na niet opgesomd kunnen
worden. Deze mogelijkheden moeten gezien en ge
zocht worden. Ze vinden is een groote persoonlijke
voldoening voor hem. die ze ontdekt. En zijn be
looning is de versterking, welke zijn levenswerk,
zijn zaak. van zijn vondst ondervindt.
Deze ontzaglijk vele mogelijkheden vormen ook
de groote kracht van den middenstander.
In de eerste plaats heeft hij elk uur van den
dag de stimulans, dat hij arbeidt aan een zaak,
waaraan hij ziin heele leven wijdt. Elke uitbrei
ding van dienstbetoon, door hem zelf bedacht of
toegenast. moet dus voor den zakenman levens
verrijking zijn. Hij heeft zijn leven gewijd aan
het dienen, en het beter beoefenen van die taak
is een beter besteden van zijn leven.
In de tweede plaats is hij van 's morgens vroeg
tot 's avonds laat in zijn zaak. maand in. maand
uil., jaar in jaar uit. Hij wordt een bekende per
soonlijkheid in zijn omgeving. Zorgt hij ook een
vertrouwde persoonlijkheid te worden, dan is hij
in zijn dienstbetoon geslaagd. Dan is hij van
dienaar geworden tot raadgever, tot een man,
wiens raad op prijs wordt gesteld en wiens advies
wordt opgevolgd omdat men weet, dat het onbaat
zuchtig gegeven wordt.
Zaken doen is dienstbetoon. Deze reeds hier
boven aangehaalde regel houdt in, dat alleen
winst gemaakt kan worden door beter dienaar te
zijn. Deze winst zal bijna altijd van materieelen
aard zijn, zij kan ook van niet-stoffelijken aard
zijn. doordat men zich beter zakenman gaat
weten. Daardoor kan men extra-winst behalen en
dient men niet alleen zijn clien4en maar ook
zichzelf. Bovendien dient men zijn volk dat
slechts gebaat kan zijn door het bezit van een
groot aantal goede zakenmenschen, die weten,
dat men behoort te beginnen met te geven, al
vorens te nemen.
Dienstbetoon zal meehelpen moeilijke tijden
te boven tc komen en zal sterk doen staan in
betere dagen.
G. I*
NIEUWE SERIE No. 172
Toen hun eigen bal kapot was, hebben de kleine
broertjes dien van de „grooten" „geleend" en zij
moeten telkens haastig vluchten als de uitkijk
post signaleert dat de grooten nog steeds op zoek
zijn naar hun eigendom.
Voor Zaterdag vermoedelijk
20 pCt. van het normaal
verbruik beschikbaar
Slagertje hoe staan we er mee Ik krijg er
grijze haren van, mevrouw! We hebben een paar
dagen de zaak al gesloten. Dan kunnen de men
schen van buiten al zien, dat er binnen niets te
krijgen is. 'n Gekke boel. En van morgen heeft u
zeker wel gehoord, dat het met de paardjes ook al
afgeloopen is.
Werd er dan zooveel paardenvleesch gegeten?
Daar moet ik mijn schouders bij ophalen. Veel
aardigheid was er voor de slagers niet aan. De
paarden liepen geweldig naai- boven. Nu ja, u be
grijpt me wel. Den laatsten tijd moesten wij voor
een slachtpaard zestig cents per pond betalen en
als u nu weet, wat wij voor de minste soort ook al
niet meer dan twaalf stuivers mochten vragen
kijk maar op 't lijstje dan begrijpt u wel, dat
wij hier in HaaiTem nu niet zoo heel happig waren
op handel, die ons hoogstens evenveel inbracht als
wij moesten uitleggen. Het slachten van paarden
liep hier in Haarlem dus nogal los, maar het schijnt
dat er in andere plaatsen nogal wat consumptie in
paardenvleesch is geweest.
En de schapen?
Uitgesloten. Dat blijft bij een schaap, dat een
poot gebroken heeft of in de sloot heeft gezeten of
op andere wijze zijn eindje verhaast heeft, maar
normaal slachtrijp goedho maar.
Tot zoover de slager, lid van de veel-geplaagde
kaste die op het eindeloos gevraag het antwoord
al maar moet schuldig blijven en er \verkelijk toch
ook niets aan doen kan. dat er niet is.
Onder deze troostelooze omstandigheden hebben
we nog maar eens geïnformeerd bij menschen, die
het weten kunnen. Naar men ons aan het Openbaar
Slachthuis kon mededeelen, laat het zich aanzien,
dat er Zaterdag een 20 pet. van de normale behoef
te beschikbaar zal zijn, grootendeels bevroren
rundvleesch en misschien een beetje varkensvleesch
En nu zal het dus aan het wijs beleid van de sla
gers zijn, ieder het zijne te verschaffen. Dat zal
het spreekt vanzelf mondjesmaat gaan. De meer
en meer gebruikelijke methode schijnt te zijn, dat
een slager zijn geheelen voox-raad tot gehakt ver
maalt tot billijker distributie. Gehakt zal Zondag
nogal veel op 't menu staan. Elders maken de sla
gers er worst van.
Twintig procent. Ja, veel is het niet, maar beter
wat dan niets. Dan maar gehakt inplaats van erw
tensoep met worst en kluif.
Ach, waarom is een varken geen duizend
poot.
Levensverrijking.
De zorgen van den middenstand zijn vele, maar
stellig toch niet zooveel, dat een goede zakenman
ze niet te boven weet te komen. In feite heeft de
middenstander steeds een bestaan gehad, dat
vele moeilijkheden kende. Doch de winkelier, die
zijn vak kende en er plezier in had, heeft ten
allen tijde de kans gehad het hoofd boven water
te houden en vooruit te komen. Nu mogen de
eischen, welke aan ieder gesteld worden, zwaar
der zijn, de lust en de kracht tot strijden is bij
vrijwel elkeen in gelijke mate toegenomen, zoodat
de strijd zwaar is, maar voor zeer velen niet te
zwaar. En stellig is dat zoo voor allen, die zich
met ziel en lichaam aan de behartiging van de
belangen van hun zaak geven, die zichzelf geen
minuut rust schenken. Deze slaagden, als zij al
thans over de capaciteiten van den zakenman
beschikten, in de tijden die voorbij zijn, en zij
zullen ook nu slagen. Want zij zullen de wegen
weten te vinden, welke zij zullen moeten bewan
delen. Moeilijke wegen zullen het zijn, maar zij
zullen ook beschikken over die harde Holland-
sche koppen, die in vorige eeuwen in jaren van
veranderingen zich door niets uit het veld lieten
slaan, die èn door vakmanschap èn door volhar
ding een aanvankelijk welhaast hopeloos lijkende
zaak tot een succesvol einde wisten te brengen.
Volharding en vakmanschap.
Feitelijk moet nog een derde toegevoegd wor
den: hoop op de toekomst.
Deze drie moeten leidende factoren zijn voor
allen, die een zaak drijven.
Eén van de voornaamste onderdeelen van het
vakmanschap van den middenstander is dienst
betoon. In wezen is alle zaken doen: het betoo-
nen van diensten. Bij eiken verkoop, bij eiken
ruil wordt een dienst bewezen.
Welk een ruim terrein kan hier veroverd wor
den door hem, die zich de moeite wil getroosten
zich op dit dienstbetoon in te stellen!
Dienstbetoon vooronderstelt eerlijkheid en ac
curatesse. Zonder deze beide laatste is het eerste
niet bestaanbaar. En er volgt uit, dat de kooper
vertrouwen stelt in datgene, dat de zakenman
hem verkoopt.
De kooper mag nimmer den indruk krijgen, dat
hij iets moet geven. De zakenman moet door zijn
dienstbetoon beginnen met wat te geven. Hij be
hoort de belangen van den cliënt te dienen. Rond
uit, volkomen eerlijk. De gedachtengang van den
kooper moet de zijne worden. Hij moge het som-
yINTERSLAAP. Gemeerd tegen het oude bastion brengen de be- De groote silo's en opslagplaatsen van „Landbouwbelang" te Maas-
kende Maastrichtsche plcizicrbooten de-komende maanden door. tricht vorderen snel. Een overzicht van den enormen bouw in de
TT betonbekisting.
(Foto Het Zuiden.). (Foto Het Zuiden.)
