Spxxtt en Spet
In memoriam Jac.de Haas
Verrassingen in de sport.
3m de hat dei
htaemen.
VRIJDAG 27 DECEMBER 1940
HAARDE M'S D A G BL'AB
^'liiiiiiBiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiniiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiuiiiiiiiiiiiiiiiiiainimn
illT
Boksen
Titelhouders der Internationale
Boks Unie.
Max Schmeling in het zwaargewicht.
Max Schmeling.
(Foto archief H. D.)
Het bestuur van de Internationale Boks Unie, dat
sedert het uitbreken van den oorlog zijn zetel had
te Rome, behandelde een dezer dagen in een spe
ciale bijeenkomst de organisatie van de Europee-
scbe bokskampioenschappen en den huidigen stand
van zaken in de bokssport.
In de vorige vergadering was bepaald, dat alle
titelhouders gedurende den oorlog ontslagen zouden
zijn van de verplichting hun titel te verdedigen.
Besloten werd deze bepaling wederom op te hef
fen. Met ingang van 15 Januari a.s. zijn de oude
bepalingen wederom van kracht. De Italiaan Mazzia
kreeg als opvolger van den Franschman Rousseau
alle volmachten als secretaris.
De volgende boksers werden door de internatio
nale boksunie als titelhouders erkend:
Vlieggewicht: Urbinati (Italië).
Bantamgewicht: Balho (Duitschland).
Vedergewicht: Popescu (Roemenië).
Lichtgewicht: Balho (Duitschland).
Weltergewicht: Cerdan (Frankrijk).
Zwaargewicht: Max Schmeling (Duitschland).
In het midden- en halfzwaargewicht werden geen
titelhouders aangewezen. (A.N.P.)
Luc. van Dam lieeft vrijwillig afstand
gedaan van zijn titel.
Robert Disch licht- en weltergewicht-
kampioen.
Naar wij vernemen heeft de bekende miidden-
gewlchitikampioen Luc van Dam vrijwillig afstand
gedaan van zijn titel, daar de N.B.U. de uitdaging
van Bob Rieger zonder classificatiestrijd heeft goed
keu rd.
Van Dam is nl. van ineening, dat Bob Rieger, die
(hij tweemaal sloeg op punten, eerst zijn meerder
heid had moeten bewijzen tegenover den oud
kampioen Leen Sanders..
Vervolgens is bekend gemaakt, dat, nu Tin Dek
kers zich uiit de bokssport heeft teruggetrokken,
waardoor zijn weltergewichttiitel vrij is gekomen,
deze titel door 'het bestuur van de N.B.U. is over
gedragen aan den uitdager Robert Disch.
In de toekomst zal dus Disch zoowel de liöht-
als welterge wichttiel dragen.
Voetbal
Amsferdamsch elftal speelt gelijk
tegen De Zwaluwen (11).
Aardige wedstrijd op een glad veld.
De wedstrijd tusschen het Amsterdamsoh elftal
en de Zwaluwen behoort tot de traditio-
neele Amsterdamsche ontmoetingen, waarvoor
steeds veel belangstelling van de zijde van het
publiek pleegt te bestaan. Donderdagmiddag was
deze belangstelling evenwel minder dan men had
mogen verwachten, daar toch oogenschijnlijk alles
medewerkte om dezen wedstrijd te doen slagen.
Ondanks dat, telde het Ajaxstadion nauwelijks
twee duizend bezoekers. Voor hen, die den wed
strijd bijwoonden was het ongetwijfeld een teleur
stelling te vernemen, dat op het laatste oogen-
blik toch nog verschillende veranderingen waren
aangebracht in de opstelling van het -Zwaluwen
team. Zoo ontbrak o.a. de middenvoor ten Velde
van N.E.C.. waarvoor men Blomvliet had opge
steld. In plaats van de Neptunus-man van Spaen-
donck stond op de rechtshalfplaats der Zwaluwen
dc Hollandia-man Van Woerkom opgesteld. De
D.F.C.-back Punt was vervangen door Zandstra
van E.D.O. Bij de Amsterdammers was Haze-
weyer van A.F.C. vervangen door Slot van D.
W. S.
Over het algemeen werd door beide ploegen goed
spel te zien gegeven, waarbij vooral de stuw
kracht van de middenlinie van het Amsterdam
sche elftal met beide kanthalfs Stijger en Fanger
als uitblinkers opviel.
Beide elftallen hadden de beschikking over een
goede aanvalslinie en een hechte verdediging,
waarbij dan de Amsterdammers iets sterker waren
tengevolge van een beter werkende en zooals
reeds opgemerkt, stuwende halflinie. Dit had tot
gevolg, dat de Amsterdammers vrijwel geduren
de den geheelen wedstrijd een klein overwicht
wisten te bewerken op de Zwaluwen, hetgeen even
wel niet in doelpunten tot uitdrukking kwam,
voornamelijk omdat het binnentrio Fischer, De
Ruiter en Slot geen kans zag de vele prachtige
kansen, welke herhaaldelijk door de vleugelspelers
Drager en Bergman werden geschapen, te benut
ten.
Vooral de jeugdige Volewijker kwam niet vol
doende ingespeeld op het moeilijk te bespelen
veld, dat tengevolge van het wisselvallige weer
der laatste uren wel niet hard, doch op verschil
lende plekken bijzonder glad was, hetgeen aan alle
spelers zonder uitzondering de hoogste eischen
stelde. Hierdoor konden spelers als Smit, Berg-
man, Lengkeek en Borrani zich niet volledig geven
en bleven hun prestaties over het algemeen ge
durende de eerste helft slechts middelmatig. Pas
in de tweede helft waren verschillende spelers
beter ingespeeld op het gladde veld hetgeen ter
stond tot uitdrukking kwam in hun prestaties.
Hoewel de Amsterdammers in de eerste helft
vrijwel voortdurend den toon aangaven, namen
toch de Zwaluwen na ongeveer twintig minuten
Spelen de leiding. Goed doorzetten van v. d. Engel
bracht den bal in de nabijheid van het Amster
damsche doel, waar Blomvliet het leder, van v. d.
Engel overnam, die vervolgens de aanstormende
Borrani in de gelegenheid stelde het eerste doel
punt te scoren. (01).
Het duurde evenwél niet lang of aan de andere
zijde hadden de vele uitvallen van den Amster-
damschen linkervleugel succes. Bergman plaat
ste den bal over het geheele veld heen naar
Drager, die niet voldoende werd bewaakt door
den Xerxesback Louwe, zoodat hij uit vrije positie
gemakkelijk den gelijkmaker kon scoren (11).
Na de rust was het spelpeil iets beter. Aan beide
zijden werd hardnekkig gestreden om de winnende
goal, doch zonder het gewenschte resultaat. De
verdedigingen bleken in staat de vaak niet
onverdienstelijke aanvallen af te slaan, zoo
dat het einde van dezen wedstrijd kwam met een
gelijk spel, waarmede beide partijen ongetwijfeld
volkomen tevreden kunnen zijn.'
NEDERL. VOETBALBOND.
(Onderafdeellng Haarlem).
WEDSTRIJDPROGRAMMA VOOR ZATERDAG
28 DECEMBER 1940.
ZATERDAG-COMPETITIE.
ACd. A: RCH—ZSV, 3 uur, H. Drupsteen; Telefonia—
Johcz, 3 uur, S. de Boer; Tw. Jeugd—VGS, 3 uur, Chr.
Klerk.
Afd. B: Kennemerland 3—Telefonia 2, 3 uur, J. Stel
lens; VVB—Kennemerland 5, 3 uur, N. Molenaar; ETO—
SIZO 2, 3 uur, H. J. Boeree.
ADSPIRANTEN COMPETITIE.
Afd. A: Geen wedstrijden.
Afd. B: VI. Vogels—Schoten b, 3 uur; Haarlem b—
RCH b. 3 uur; HFC b—EDO b, 3 uur.
Afd. C: HBC a—BSM, 4 uur; O. Gezellen a—TYBB a,
3 uur.
Afd. D: EDO c-THB a, 3 uur; RCH c—DIO, 3 uur.
Afd. E: Halfweg b—EDO d, 3 uur; RCH e—RCH d, 3 uur;
Hlllinen—Zeemeeuwen, 3 uur; WIT—Hillegom, 3 uur.
Afd. G: HBC b—O. Gezellen b, 3 uur; HBC c—O. Gezel
len c, 3 uur; DSS b—TYBB b, 3 uur; DSS a—DeK, 3 uur.
NOORDELIJKE ADSPIRANTEN COMPETITIE.
Afd. A: Kennemers a—Beverwijk a, 3 uur, G. Jansen;
Terrasvogels a—Kinheim a, 3 uur, T. Post.
Afd. B: Kennemers bBeverwijk b, 3 uur; Kinheim b—
Stormvogels c, 3 uur; Stormvogels b—VSV c, 3 uur;
VVB—Kennemers c, 3 uur.
Dammen
WEEK-ABONNEMENTEN
dienen uiterlijk Woensdags avonds
betaald te zijn, daar de bezorgers op
Donderdag moeten afrekenen.
DE ADMINISTRATIE.
Ter herinnering aan den leermeester.
Door de kennismaking met Meyer, ontwikkelde
zich de damkennis van De Haas spoedig en het
duurde niet lang, of hij vervulde door zijn pheno-
menalen aanleg voor het damspel een iedereen met
bewondering.
Ik kan niet alle successen memoreeren,
welke De Haas gedurende zijn bijna 50-jarige
dammersloopbaan heeft geboekt; daarmede zou
men een dik boek kunnen vullen, doch volsta
slechts met in chronologische volgorde eenige zijner
meest eclatante prestaties aan de vergetelheid te
ontrukken.
1898 match De HaasA. Zomerdijk 82; De
HaasContent 102; 1902 kampioen van Neder
land; 1904 match De HaasBenima 60; De
HaasIsidore Weiss 1010 (eerste match); 1907
match De HaasIsidore Weiss 1921 (tweede
match); 1908 kampioen van Nederland; 1910 match
De HaasDr. Alfred Molimard 97; match De
HaasWouldouby 51match De HaasMarius
Fabre 102; No. 3 in den Intern, wedstrijd te Pa
rijs; 1911 kampioen van Nederland; 1912 No. 2 in
den wedstrijd om het wereldkampioenschap te
Rotterdam; 1916 kampioen van Nederland; 1919
kampioen van Nederland.
Indien deze persoonlijke successen zijn grootste
verdiensten voor het damspel waren geweest, dan
zou hij hiermede reeds den dank van alle Neder-
landsche damspelers ruimschoots hebben verdiend.
Hij verrichtte echter méér en belangrijker werk!
Met zijn vriend, meester Ph. L. Battefeld, gaf hij
in het begin van deze eeuw overal in den lande
simultaanséances, waardoor de damclubs als pad
denstoelen uit den grond verrezen en later door zijn
energiek streven de Nederlandsche Dambond kon
worden opgericht (9 April 1911).
Als schrijver van vele belangrijke studieboeken
op damgebied verwierf hij zich een grooten naam
en nu nog zijn deze leerboeken voor een ieder,
die zich in het damspel wil bekwamen, en onmis
bare vraagbaak.
Mijn intiemer kennismaking met De Haas da
teert uit het begin van mijn dammersloopbaan
ongeveer een kwart eeuw geleden in welke
periode De Haas mij geheel belangloos inwijdde
in de geheimen van ons mooie spel en toen in zijn
woning te Amsterdam geregeld trainde voor groote
tournooien, waaraan ik toen deelnam.
Hieruit is in den loop der jaren een hechte
vriendschap gegroeid èn toen ik later (1920) de
functie van administrateur van het bondsorgaan
van den Nederlandschen Dambond op mij nam,
stonden wij geregeld met elkander in relatie om
de belangen van de Nederlandsche dambeweging
te behartigen.
Bij De Haas vond ik immer steun, wanneer in
den Nederlandschen Dambond de zaken niet zóó
gingen, als wij in het belang van de organisatie
wenschelijk vonden. Zijn adviezen getuigden im
mer van een helder inzicht en van een warme liefde
voor het spel.
Met hoeveel enthousiasme kon hij dan op de
ledenvergaderingen van den Nederi. Dambond op
de bres staan, wanneer het er om ging misstanden
weg te nemen of de organisatie te leiden in banen,
die hem voor een gezonde ontwikkeling wenschelijk
leken!
Onwillekeurig zou men denken, dat alléén het
damspel hem interesseerde en hij' geen belangstel
ling had voor belangrijker dingen in het leven.
Niets is minder waar!
In alle denksporten was hij door zijn scherp
verstand een uitblinker en behalve meester in
het dammen, óók een zeer sterk schaker en bridge
spel er.
Als man van zeer groote ontwikkeling en bij
zondere geestesgaven, had hij de geheele wereld
bereisd, wist als aangenaam causeur overal over
mede te praten en een ieder te boeien. Hij had
belangstelling voor alle takken van kunst en we
tenschappen.
Ook op philantropisch gebied bewoog hij zich en
vele instellingen èn verecnigingen, die de belangen
der lijdende menschhcid na aan het hart liggen,
kunnen van zijn steun en medewerking getuigen.
Zijn hart klopte immer warm voor menschen
die hulp behoefden. Een nobel en eerlijk mensch
en in het damspel een amateur van het zuiverste
water is heengegaan, een der grootste figuren, die
de internationale damwereld ooit gekend heeft, is
niet meer.
Met groote ontroering nemen wij afscheid van
dezen grooten meester, wiens naam in de herinne
ring van alle Nederlandsche en buitenlandsche dam
spelers zal blijven voortleven als van iemand, aan
wien de damsport véél, zeer veel verschuldigd is
en die een plaats openlaat, die moeilijk door een
ander zal zijn in te nemen
Rust zacht, beste vriend De Haas!
J. W. v. D.
Zwemmen
RECORDPOGING HAAGSCHK ZWEM- EN POLOCLUB.
Zondag 29 December, des namiddags om half vijf, za
de Haagsche Zwem- en Poloclub in de overdekte zwem
en badinrichting aan de Mauritskade te Den Haag. een
poging doen het reeds te haren name staande record
de estafette 10 xlOO M. borstcrawl heeren met een tijd van
10.53.4, te verbeteren.
Sell a a tsen rijden
De veehouders laten geen plekje grond ongebruikt. Zelfs op de laag aarde, die het veevoeder in dc silo
tegen bederf van de lucht afsluit, verbouwt men nog tuinbouw- of veevoedergewassen, in dit geval
mergkool, welke thans geoogst wordt. (foto Pax-Holland)
Roos in vorm te Warmenhuizen.
Op de banen van de ijsclub te Warmenhuizen
hebben wedstrijden voor amateurs plaats gevon
den. De Amsterdammer J.'Roos bevestigde den
goeden indruk, welke hij het vorig jaar reeds ge
maakt had door op de 500 Meter den goeden tijd
van 49.8 sec. te maken. Een verrassing was het
goede rijden van Strijbis, die de 1500 en de 3000
Meter voor zijn rekening na.m.
500 Meter: 1 J. Roos Amsterdam 49.8 sec. 2 M.
Jonker (Warmenhuizen) 51.5 sec., 3 J. van Zijl
(Broek op Waterland) 53.1 sec.
1500 Meter: 1 Strijbis (Harenkarspel) 2 min. 50.1
sec., 2 J. Roos (Amsterdam) 2 min. 51.6 sec. 3 M.
Jonker (Warmerhuizen) 2 min. 54.1 sec.
3000 Meter: 1 M. Strijbis (Harenkarspel 5 min.
57.1 sec., 2 M. Jonker (Warmenhuizen) 6 min. 0.5
sec., 3 J. van Zijl (Broek op Waterland) 6 min.
0.8 sec.
Sietske Pasvoor Friosche kampioene.
Na feilen strijd met Fokje v. d. Velde en
likje Nienhuis.
Te Huizum bij Leeuwarden zijn op Tweeden Kerstdag
wedstrijden voor vrouwen gehouden waarbij het kam
pioenschap van Friesland op de korte baan op het spel
stond. Sietske Pasveer, de Nederlandsche kampioene op
den korten afstand toonde z.ich ook ditmaal de sterkste.
Zij moest echter een verbitterden strijd leveren met Fokje
v. d. Velde en likje Menhuis, die beiden ook uitstekend
op dreef waren. De 1ste prijs f 80 en een gouden medaille,
konden zij Sietske die ditmaal op Noren reed, niet ont
futselen.
DE FINALE 400 M. HARD-
L00PEN OP DE OLYMPIADE
VAN 1928.
Hoe Rood en Wit eenige wed
strijden uit het vuur sleepte.
Eenigen tijd geleden schreven we over den grooten In-'
vloed, dien de verrassingsfactor op het verloop en het-
resultaat van voetbalwedstrijden kan uitoefenen. Treedt
die factor kort voor het einde van een match op. dan is
hij niet zelden beslissend voor den uitslag en de overwin
ning komt terecht bij de partij, die men reeds verloren
had gewaand.
De verrassingsfactor speelt natuurlijk ook bij andere
takken van sport een belangrijke rol, waarvan we hier
eenige sprekende voorbeelden laten volgen. Allereerst
dan bij
CRICKET.
Het Is alweer vele jaren geleden het moet omstreeks
1912 zijn geweest dat Rood en Wit aan de Spanjaards
laan in den eindstrijd voor den Telegraafbeker tegen
Amstel's C. C. speelde. De Haarlemmers hadden eerst ge
bat en een behoorlijk totaal op het scoringbord gebracht,
zoodat de hoofdstedellngen, na al spoedig een paar
wickets, waaronder dat van J. C. Schroder, die prachtig
aan de boundary door Jhr. A. van de Poll met één hand
werd gevangen, hadden verloren, er zich op gingen toe
leggen den tijd uit te spelen. Dat viel lang niet mee, als
men weet, dat C. J. Posthuma in die jaren als bowler op
zijn hoogtepunt was en ofschoon de Amsterdamsche
batsmen zich taai verdedigden, viel het eene wicket na
het andere. Maar kwartier na kwartier verstreek en ten
slotte was de situatie zoo. dat de umpire Jhr. Mr. C. Feith
met het horloge in de hand moest constateeren, dat er
nog juist tijd was voor een laatste „over". Er waren negen
wickets neer en toen Posthuma den bal ter hand nam
om op Strassheim te gaan bowlen, kon men een speld
hooren vallen. Vijf ballen hield de batsman uit zijn
wicket, maar de zesde en laatste ging met een prachtigen
leg-break rond zijn beenen in de palen en Rood en Wit
had op het nippertje gewonnen.
In 1918 was het terrein aan de Spanjaardslaan wederom
het tooneel van zulk een verrassenden eindstrijd. Toen
speelde Rood en Wit tegen het sterke en nog ongeslagen
A-team van de Prisoners of War, die op een totaal van
305 voor 6 hadden gesloten, overtuigd, dat deze score hoog
genoeg zou zijn om wederom te kunnen zegevieren. Toen
Rood en Wit echter de tanden op elkaar zette en Platt
met een fraaie 84 het elftal een heel stuk in de goede rich
ting bracht, kwam er allengs twijfel omtrent den uitslag,
vooral toen Capt. Gaye zijn honderd haalde. Laatstge
noemde ging onverstoorbaar voort met de bowlers flink
onder handen te nemen en met elke „vier" steeg de
spanning, zonder dat men nochtans meende te kunnen
verwachten, dat Rood en Wit zou winnen. Op 300 viel
het zesde wicket en Posthuma kwam als partner vap
Gaye op de mat. In een laatste poging om het wicket
van den succesvollen batsman te nemen ging Majoor
Fawke onderhands bowlen, teneinde althans de tijd
was bijna verstreken een draw te bewerkstelligen.
Maar de eerste bal van den over werd door Qaye voor
een formidabele zes in Den Hout geslagen en luttele mo
menten voor het einde van den speeltijd was dus
totaal op 306 voor 6 gebracht, waarvan Gaye 147 not
noteerde
Een derde verrassend resultaat behaalde Rood en Wit
in 1932 in een wedstrijd van lage totalen tegen P. W. uit
Enschede. Iedereen dacht, dat de Haarlemmers die match
gemakkelijk zouden kunnen winnen, hoewel zij voor een
140 runs aan den kant zaten. De Oostelijken achtten zich
echter lang niet verloren en inderdaad naderden zij punt
voor punt het totaal der thuisclub, totdat er nog slechts
twee runs aan de overwinning ontbraken. Ter Kuile en
Homans stonden aan de wickets en eerstgenoemde stond
vol vertrouwen gereed op het bowlen van Schmeink de
winnende run te slaan. Maar de veteraan Schmeink had
wel voor heetere vuren gestaan en listig als steeds
wierp hij een slowball om den batsman te verleiden. Ter
Kuile, met de zege in zicht, kon zich niet beheerschen;
een wilde zwaai met het slaghout volgde, maar.... het
oogenschijnlijk gemakkelijke balletje half offbreak en een
ondeelbaar oogenblilc later verkondigde het geluid van
vallend houtwerk, dat Schmeink Rood en Wit een één
runs-overwinning had bezorgd. Waaruit de les te trekken
valt, dat een wedstrijd nooit verloren is, voordat hij door
de andere partij is gewonnen.
Schmeink bowlde steeds zeer accuraat en van dezen
speler wordt verteld, dat nimmer een „wide" voor hem
behoefde te worden opgeteekend. De uitzondering be
vestigt echter den regel en zoo is het ook in dit geval,
want eenmaal trof een door dezen bowler losgelaten bal
een zwaluw in de lucht. De gevolgen waren tweeërlei,
want door de botsing met den vogel was de bal van rich
ting veranderd en de umpire gaf „wide". Anderszijds was
de vraag: „zwaluw, waarheen is uw vlucht?" overbodig
geworden, want het beestje was morsdood.
ATHLETIEK.
De athletiek en speciaal het hardloopen heeft uiteraard
vele verrassingen opgeleverd, ook ter gelegenheid van
Olympische Spelen te Amsterdam in 1928. De finale over
400 Meter moest na een stortbui worden gehouden en
loopers waadden op sommige plaatsen van de sïnlelbaan
lot aan hun enkels door het water. De Amerikaan Bar-
buttl lootte de binnenbaan, wat onder dergelijke om
standigheden deze had in de lange afstandsraces im
mers het meest te lijden gehad geen pretje was. De
Canadees Ball startte op dc vijfde baan en ook deze
athleet was daardoor gehandicapt, omdat hij zijn tempo
nu niet naar dat van zijn tegenstanders, die achter hem
startten, kon regelen. Desondanks had hij bij het uitko
men van de laatste bocht een beduidenden voorsprong
op zijn concurrenten, maar op het rechte eind schoof
Barbutti centimeter na centimeter naar voren. Toch
waande men Ball reeds winnaar, toen de Canadees enkele
meters voor de streep de fout beging om naar links te
kijken. De Yankee daarentegen liet zich met een uiterste
krachtsinspanning voorover door 't finish-koord vallen en
won daardoor met miniem verschil de gouden medaille.
Zoowel de 200 Meter als de 110 Meter hindernis-finale
bracht een verrassing. In den halven eindstrijd van eerst
genoemd nummer had de Duitscher Körnig in prachtigen
stijl het Olympisch record geëvenaard en hij was dus be
grijpelijkerwijze favoriet voor de eind-overwinning. In
dc beslissing liep het echter anders, want. de kleine Cana
dees Williams, die ook de 100 Meter had gewonnen, droeg
met verrassend gemak de zege weg, terwijl Körnig niet
eens bij de eerste drie eindigde.
Op de 110 Meter horden ging het ook geheel anders dan
men verwachtte, In den halven eindstrijd deed de Zuid
Afrikaan Weightman—Smith de geheele athletiek-wereld
verbaasd staan door het wereldrecord te verbeteren
dus zag men in hem den adspirant-Olympisch kampioen.
Het lot is echter grillig en in de finale trok hij de bin
nenbaan, zoodat zijn kansen er was toch tevoren een
3000 Meter-loop gehouden reeds minder gunstig leken.
Volkomen gelijk gingen de zes finalisten op de eindstreep
af; nog 25 Meter en twee Amerikanen hadden geringen
voorsprong, maar toen schoot plotseling Weigthman—
Smith's landgenoot, Anderson, pijlsnel naar voren en hij
behaalde een volkomen onverwachte overwinning. Zijn
tijd bleef echter boven het wereldrecord, wat een troost
voor den houder daarvan was.
Een onaangename verrassing beleefde de Nederland
sche estafette-ploeg op de Olympische Spelen te Berlijn.
Deze verrassing was dubbel onaangenaam, omdat zich
binnen den tijd van 42 seconden twee onverwachte tegen
slagen voordeden. De eerste was het slechte overnemer
van Chris Berger, die bovendien plotseling uit vorm
bleek te zijn en de tweede kwam kort voor het einde
deze race over 4 x 100 Meter, toen Osendarp het stokje
liet vallen, waardoor de ploeg moest worden gediskwalifi
ceerd en Nederland een derde prijs ontging.
BOKSEN.
Bij bokswedstrijden zijn de verrassingen meestal pijn
lijk, althans voor den deelnemer die door^ knock-out
verliest. Soms is het zijn eigen schuld door overmoe
digheid, soms de schuld van zijn helpers, die gedurende
een ronde zijn aandacht afleiden. Een voorbeeld van het
laatste leverde het gevecht om den Europeeschen titel
tusschen den kampioen Van 't Hof en den Belg Delarge.
De strijd ging over 15 ronden en toen de laatste ronde aan
ving, stond de Rotterdammer zoover op punten voor, dat
slechts een knoek-out hem van den titel kon berooven.
Er was nog slechts één minuut te boksen, toen het veel
te groote aantal secondanten aanwijzingen begon
roepen. Van 't Hof verloor zijn tegenstander één seconde
uit het oog en daar mede tegelijkertijd zijn kampioen
schap, want de Belg veerde uit de touwen en plaatste
een formidabelen linkschen hoek op de kaak, waardoor
de Hollander tegen den planken ging. Wel was hij voor
den tienden tel overeind, maar niet in staat om zich te
verdedigen; de scheidsrechter stopte het gevecht
Delarge veroverde op wel zeer onverwachte wijze den
Europeeschen titel door een technïschen knock-out.
We herinneren ons voorts een minder belangrijken
wedstrijd, waarin één der deelnemers voortdurend in het
nadeel was en zooveel kreeg te incasseeren. dat hij op
zijn beenen wankelde. Reeds riep het publiek tot den
referee, dat hij den ongelijken strijd zou doen staken,
maar het gevecht ging door. De andere bokser, die de
zege in zijn greep voelde, verwaarloosde zijn dekking
des te beter den besllssenden stoot te kunnen plaatsen.
Hij trok reeds den arm terug, toen plotseling de half ver
slagen tegenstander een wanhoopspoging deed. Hij veerde
uit de touwen terug, zijn rechterarm zwaaide op goed ge
luk in de richting van den avanceerenden tegenstander
en trof dezen pugilist toevallig precies op de punt van
de kaak, met een knoc-out als gevolg.
Een wel zeer merkwaardige ontknooping had een boks
match tusschen twee volkomen aan elkaar gewaagde
lichtgewichten, die ronde na ronde alles op alles zetten
om een puntenvoorsprong te behalen. Op een gegeven
moment troffen zij elkaar gelijktijdig op de kaak en bei
den vielen neer als waren zij door ae bliksem getroffen.
De scheidsrechter telde de seconden, doch de twee tegen
standers sluimerden rustig voort en droomden van een
prachtigen sterrenhemel.
Dit geval Is echter niet uniek: het is zelfs eenige ma
len voorgekomen met dit verschil, dat bij den zevenden
tel een der gladiatoren langzaam overeind kwam, zich
moeizaam aan de touwen optrok en zonder precies te
weten, waar hij was of wat er met hem was gebeurd,
als overwinnaar (I I werd toegejuicht.
Inderdaad, de wedstrijdsport biedt vele verrassingen,
.....Quod erat demonstrandum,
Dezer dagen beu ik naar de Apollohal in
Amsterdam geweest. Voor het eerst nadat
daar de Amstelflora, de groote bloementen
toonstelling werd gehouden. Dat was in den
i>origen winter van dit jaar, een paar weken
voor Paschen, toen iedere straat haar eigen
voorraad bevroren sneeuwhoopen had. En
dat is wel het opmerkelijke verschil tusschen
de- Apollohal van den zooveelstcn Maart en
den zooveelsten December. Toen bezocht men
haar om van de lente te genieten, thans ging
men er naar toe om een wintersch feest te
beleven.
En laat ik er direct aan toevoegen bij dit
opmerkelijk verschil blijft het. De hal als
kunstijsbaan verschilt voor 't overige niet zoo
erg veel van de hal als bloemententoonstcl-
lingsgebouw. Want ivat voorheen een kunst
matig grastapijt was met rechthoekjes voor
crocusjes en azalea's in turfmolm en vette
aarde, is nu een verzameling ijzeren buizen
met ammoniak erin en ijs erop. Inderdaad
schijnt dit een zeer ingrijpende verandering.
En toch is dit slechts schijn, want het. ijs van
December had dezelfde functie als het turf
molm van Maart. Er vegeteerden bloemen op.
Toen bloemen uit den tuin des kweekers,
thans bloemen uit den tuin des levens. Het
ijs kraakte ervan. Meisjes in trainingspakjes
die sonts wel kunnen flatteeren wat doet
dat niet bij een bekoorlijk meisje, zelfs een
leelijke man! en meisjes in Sonja Henie
fluiveeltjes en Maxi Herberrokjes, die altijd
goed staan. Hetgeen voor de minder „bekoor
lijke bekoorlijken" een niet le .onderschatten
voordeel is!
Mannen waren er ook. Maar die heb ik op
de Amstelflora ook gezien en dat beteekent
dus geen depreciatie van de kunstijsbaan.
De Sonja Henie fluweeltjes werkten even
ambitieus als de groote „ster", wier rok zij
droegen. Doch hoe bedroevend waren in de
meeste gevallen de resultaten. Wat volmaak
te „achten" hadden moeten worden, iverdcn
hoekige „zessen" met een geknakte bloem
aan het eind van den ophaal, met een lief en
verdrietig gezichtje, dat bloosde van de op
winding. Het is bij die gelegenheid dat ik me
geëergerd heb. Niet om de adspirant Sonja
Heme's maar om de overdreven snelheid
waarmee sommige jongemannen naar de
plaats reden waar de nog lang niet volmaak
te sterren van het ijs volmaakte sterren in
het ijs hadden gemaakt. Ik hou niet van dat
gejacht op een kunstijsbaan. Ik hou heele-
maal niet van jachten op de schaats, daar is
het ijs te glad en daar zijn de ijzers te glad
voor. Als men zich nieten kan met kam
pioenen is er geen kunst aan met een gezicht
van „hoe-doe-ik-het" meisjes op de been te
helpen en 'n dankbaren blik plus vier baantjes
hand-in-hand in ontvangst te nemen. Daar is
geen aardigheid aan. Ik ben amateur en geen
professional. Bovendien waren zij dal ook
niet al deden ze alsof. De echte professionals
waren de trainers, een dame en een heer, en
die hadden wel wat anders te doen dan mij
mijn eerlijke kansen le ontnemen.
Al deden ze dat dan niet ze gaven me ook
geen kans om hen zelf te spreken en dat is
voor een krantenman haast net zoo erg als
dat een meisje voor zijn neus wordt wegge
kaapt. Nee, ze hadden het zeer druk met
jeugdige meisjes in te wijden in de geheimen
van het ijsdansen. Daar is geduld en volhar
ding bij noodig. Voordoen hoe men gracieuze
sprongetjes maakt en dan maar weer zien
wat voor een plompen buffel de leerlinge
van de eens zoo bekoorlijke figuur maakt
Een prachtige pirouette draaien en dan maar
uwer dc leerlinge opvangen, die 't. toch nooit
leert. Dat zijn de echte professionals cn daar
om benijd ik hen niets.
Maar tochop hen stonden ze in rijtjes
te ivachten, zij werden omringd door bloe
men en bewonderd, zóó zelfs, dat ze geen
oogenblik met rust werden gelaten. En ik.
enfin, ik heb me tevreden gesteld met den
aanblik van den tuin.
Langendijk wint den Kennemer
wisselbeker.
J. Langendijk.
(Foto archief II. D.)
Bij de hardrijwedstrljdcn om den Kcnncmerwissclbcker
welke Donderdagmiddag werden gehouden, toonde Lan
gendijk zich de sterkste. Hij won zoowel op de 500, 1500
en 5000 meter, slechts op dc 500 meter ernstig bedreigd
door den Amsterdammer Buijen. Langedijk kwam hier
door definitief in het bezit van de Kennemerwisselbeker.
De voornaamste uitslagen luiden:
500 Meter: 1. Langendijk (Oud Kerspel) 48,6 sec.; 2.
Buijen (Amsterdam) 48.9 sec. en 3. Van Hoorn, Zaandijk
in 50 sec.
1500 Meter: 1. Langendijk 2 min. 32.8 sec.; 2. Buijen 2
min. 35 sec.; Van Hoorn 2 min. 40 sec.
5000 Meter: l. Langendijk 9 min. 29.2 sec.; 2. Buijen
9 min. 32.2 sec.; 3. Strijbis, Alkmaar 9 min. 49 sec.
Totaal klassement: l. Langendijk; 2. Buijen en 3. Van
Hoorn.
Successen voor Roos te Hoofddorp.
Ook te Hoofddorp werden Donderdagmiddag nationale
wedstrijden gehouden in het hardrijden. De voornaamste
uitslagen luiden:
500 Meter: 1. J. A. Roos (Amsterdam) 48.6 sec.; 2. Th.-
Eekelschot (Amsterdam) 50.6 sec.; 3, P. Zwanenburg (Rot
terdam) 51.6 sec.
1500 Meter: 1. Zwaneburg 2 min. 49.2 sec.; 2. Roos 2 min.
51.4 sec.; 3. Eekelschot 2 min. 53.8 sec.
3000 Meter: 1. Zwanenburg 6 min. 11.2 sec.; 2. Bosson
(Rotterdam) 6 min. 16.4 sec.; 3. Eekelschot 6 min. 18.4 sec.
Totaal klassement: I. Zwanenburg; 2. Roos; 3. Eekel
schot en 4. Bosson.
De Snelle Zes verliest van Amster
damsche combinatie.
Op de banen van de ij'sclub Halfweg is op Twee
den Kerstdag een ijshockeywedstrijd gespeeld tus
schen een combinatie van Ijsvogels uit Amsterdam
en de Snelle Zes uit Zwanenburg. De Snelle Zen
verloog met 43. v
