JutmscfumuL
„ïDocpsceclkec"
Verstapping
Emil Jannings als
NASSAU BANK N.V.
VERRICHT
ALLE BANK EN
EFFECTENZAKEN
3Catts Jtaset
Een belangrijk filmartistenpaar:
Veit 3tacta.it eit
Jicist'uia Sxtedec&aum
£aatste (itmnieim&ï
Vertelling
ZATERDAG 11 JANUARI 1941
H'SAREEM'S DAGBEAB
Een film naar von Kleist's
„Der Zerbrochene Krug"
Het schijnt een hartewensch van Emil Jannings
persoonlijk te zijn geweest om „Der Zerbrochene
Krug" van Heir rich von Kleist te verfilmen. De
hoofdleiding van deze film. die in ons land en
thans in Haarlem vertoond wordt onder den
titel „De dorpsrechter" berustte dan ook bij dezen
grooten acteur. Intusschen is gebleken dat Jar
mings, wanneer er niemand is. die hem leidt, gaar
ne van een film een tooneelstuk maakt. En een
film is r.iu eenmaal een film. Juist in die werken,
waar Jannings zich moest onderwerpen aan een
krachtigen regisseur, die wist een film te maken
(we herinneren aan „Robert Koch") is hij ook als
filmacteur een figuur van ongemeene beteekenis
gebleken. Doch uit de film „De Dorpsrechter",
waarin Jannings de vrije hand had, blijkt wel dui
delijker dan ooit hoezeer deze acteur, wanneer hij
miiet aan fihhbanden gelegd wordt, zweert bij het
■tooneel.
De keus vani von Kleist's
gedicht is op zichzelf
reeds typeerend en waar
die keuze eenmaal was
gedaan is het te waar-
deeren dat men uit eerbied voor den dichter zijn
werk op den voet heeft willen volgen. De geschie
denis heeft niet veel om 't lijf. Dorpsrechter Adam,
die in een plaasje bij Utrecht recht spreekt, ver
zaakt zijn plichten; het komt zoover dat hij als het
ware voor zich zelf terecht moet staan. Hij heeft
Eve Ruil het hof gemaakt, die daar niiet van ge
diend was en op zijn vlucht heeft hij een kruik ge
broken. Deze kruik neemt de moeder van het meis
je als stuk van overtuiging mee naar den dorps
rechter, doch deze probeert waar niet met ze
kerheid bekend is wie of bij Eve is geweest en het
meisje zelf blijft zwijgen de schuld op anderen te
werpen. Geriehtsrat Walter, die op inspectie komt,
Frans Hals
Zijlstraat 61 Haarlem
(Adv. Ingez. Med.)
Hef valt niet licht 'n lichtzinnige
rol te spelen!
Camilla Horn vertelt.
„Zooals u ziet", vertelt Camilla Horn ons lachend,
als wij toestemming hebben gekregen, haar tusschen
opnemingen van de Gustav Althoff-film „De roman
van een dokter" te interviewen, „worden mijn gees
telijke waarden in deze film niet erg hoog aange
slagen. Ik ben en blijf op het hellende vlak; wuft
heid en oppervlakkigheid zijn mijn grootste deug
den geworden".
Albrccht Schönhals.
(Foto archief H. D.)
Wij vragen haar ons wat van haar rol te vertellen
„Dan moet ik me eerst aan de heeren voorstellen.
Ik heet Kaethe Ueding en ben de vrouw van den
bekenden arts. Dr. Thomas Ueding. Ik houd van
mijn man Albrecht Schoenhals speelt deze rol
zooals een vrouw als ik van een man kan hou
den, die over ruime inkomsten beschikt en zóó
van zijn beroep vervuld is, dat hij weinig tijd
heeft, mijn groote verlangen naar uitgaan en vroo-
lijkheid te bevredigen.
Ons huwelijk, waarin wij innerlijk steeds verder
van elkaar komen te staan, is een mislukking, maar
door de geboorte van een jongen blijven wij bij el
kaar.... Tegelijkertijd heb ik een verhouding met
een ander, dien ik tijdens een opwindend meenings-
verschil doodschiet.
Thomas neemt nu terwille van den jongen den
moord op zich en wordt tot 7 jaren gevange
nisstraf veroordeeld. Gedurende dezen tijd wordt de
jonge ziek en sterft. Aan zijn dood heb ik door
mijn oppervlakkigheid en onmoederlijke houding
schuld.
Het offer, dat Thomas gebracht heeft, is dus
tevergeefsch geweest. Innerlijk geknakt en gebroken
komt tenslotte na 7 lange jaren Dr. Ueding weer in
een wereld terug, die elke zin voor hem verloren
heeft.
Dan maakt hij kennis met Ursula Kay. de vrouw
van een verongelukte verkeersvlieger (Maria An
dergast is in deze rol mijn tegenstandster) en haar
zoontje. Met deze vrouw, die hem schenkt, wat ik
hem nooit wist te geven, n.l. begrip en belang
stelling voor zijn beroep, denkt hij een nieuw
leven te kunnen beginnen en hij vraagt mij te wil
len scheiden.
Ik weiger pertinent, daar ik op mijn manier nog
steeds van hem houd, maar moet tenslotte toch
zwichten. Zijn vriend, de advocaat Steflen, weet
mij ervan te overtuigen, dat ik mijn schuld aan
den indertijd gepleegden moord tegenover het ge
recht moet bekennen, wil ik ooit mijn gemoeds
rust terugkrijgen, en Thomas wederom in de ge
legenheid stellen, zijn beroep uit te oefenen
Eerst nu is Thomas werkelijk vrij. Hij heeft een
vrouw gevonden, die hem tot een werkelijke kame
raad zal zijn en een zoon, waarin hij de beeltenis
van zijn verloren kind teruggevonden heeft".
„Het schijnt een rol te zijn, die hooge eischen
aan U stelt", veronderstellen wij.
„Juist", antwoordt zij. ..Met oppervlakkigheid en
lichtzinnigheid alléén is deze rol niet te spelen. En
lk wil u wel verraden, dat het juist de psycholo
gische momenten zijn, zooals ik ze innerlijk voel,
Jje ik gaarne naar voren wil brengen. En ik zal
teer blij zijn, als my dit gelukt".
heeft den rechter reeds spoedig door en een smade
lijk einde wacht Adam. Emil Jannings is onafge
broken op het witte doek en de camera verlaat het
gerechtszaaltje niet. De voordracht is voortreffelijk.
En men heeft gelegenheid te over om waar te
•nemen welk een groot acteur Emil Jannings is.
Friedrich Kayssler en Max Güllstorff spelen hun
rollen eveneens voortreffelijk.
in Rembrandt
Aambeien?
Huiduitslag?
Overtollig vet?
DAN
Pr. Schieffer's
Stof wisse li nqszout
Men voelt zich vrijer en gezonder.
Flacon f 1.06. Dubbele flacon f1.75
bij apothekers en vakdrogisten.
(Adv. Ingez. Med.)
Rembrandt
schijnt hij in de splinternieuwe Tobisfilm „De
trouwelooze Eckehart", als de directeur van
een chocoladefabriek, die door een kofferverwis-
seling in de allerzonderlingste situaties komt te
verkeeren. De directeur is een groot heer op
zijn kantoor, doch thuis is zijn vrouw de baas.
En wanneer deze
vrouw de koffer van
haar echtgenoot bij
een vreemde dame
aantreft, hooren we
het rommelen van een naderend en onaf
wendbaar onweer. Manlief zit echter zeer
onschlldig is de tram en vraagt zich af van
wie of toch wel de koffer mag zijn, die hij
in zijn bezit heeft gekregen. Hij komt de grens
over zonder pas en gaat dan pogen de vreemde
koffer naar de wettige eigenaresse terug te
brengen. Dan komen de poppen pas echt aan
het dansen, want vrouwlief is intusschen ook
aan het speuren gegaan. En tot overmaat van
ramp spint het raadselachtige noodlot ook de
schoonzonen van den chocoladefabrikant in het
net van intriges. Theo Lingen weet de lachers
spoedig op zijn hand te krijgen en Lucie English
als zijn vrouw is kostelijk. Hans Moser zelf is
als van ouds. De regisseur is in zijn werk niet
van stroefheid vrij te pleiten. Juist een komi
sche film moet vlot en zonder een schijn van
opzettelijkheid zijn.
Het gegeven is zeer origineel en de ontwikke
ling van de intrige is op zichzelf zeer verma
kelijk.
Reprise van „Tango Nofturno"
In Palace wordt Pola Negri's film „Tango Not-
turno" in reprise vertoond.
Hans Moser.
(Foto archief H. D.).
Hans Moser is den laatsten tijd eenvoudig
niet van het witte doek af te slaan. Thans ver-
Toover licht en vreugd in een donkeren tijd in
het kinderhart!
„HET BONTE BOEKENHUIS".
Een fleurig' geschenk, dat blijdschap brengt. Een
juweel voor onze kinderen van 510 jaar!
(Adv. Ingez. Med.)
Regisseur en actrice
werken samen.
Kristina Soederbaum verliet reeds op jeug
digen leeftijd huis en haard met 't groote doel,
tooneelspeelster te worden. Haar ouders, die
hier zeer op tegen waren, ofschoon zij toch
eigenlijk zelf den kiem voor deze plannen leg
den, doordat er in den huiselijken kring veel
aan dilettanten-tooneel gedaan werd, waarin
Kristina dan medespeelde, probeerden haar dit
idee met alle macht uit het hoofd te praten,
maar niets mocht baten!
Men verwacht nu misschien te hooren, dat Kris
tina toen reeds bewees, een wonderkind te zijn,
doch niets is minder waar. Nooit heeft zij meer
tranen in haar leven vergoten dan in deze jeugd
periode. Gedurende de repetities van haar eerste
optreden bracht ze haar medespelers tot wanhoop.
Maar het eigenaardige deed zich voor, dat zij ge
durende deze mislukte repetities, innerlijk haat
te spelen rol zich zóó eigen wist te maken, dat zij
bij haar optreden aller verwachtingen overtrof.
Door dit resultaat kreeg zij dan ook de over
tuiging, dat zij talent moest bezitten en haar
roeping het tooneel zou zijn. Met een ijzeren wil
bezield begaf zij zich naar Berlijn om iets groots
te bereiken.
Zeker, in Berlijn had zij eenige vluchtige be
kenden. maar het was toch een waagstuk, wat zij
ging ondernemen.
Nu begonnen eigenlijk pas de groote moeilijk
heden. Spreek- en tooneellessen wisselden elkaar
at en met de langzame vervolmaking van haar
talent, kwam het groote brandende verlangen naar
een eerste belangrijke rol. Er breekt een tijd voor
haar aan, die wij uit zooveel biographieën van be
roemde tooneelspelers en filmacteurs kennen, n.l.
de tijd van het wachten. Haar droomen om bij
een groote filmmaatschappij geëngageerd te worden,
bleken ijdel te zijn; de telefoon zweeg in alle talen,
niemand zag wat in haar.
Echter liet zij dezen tijd niet onverbruikt voor
bijgaan verwisselde van tooneelschool en werkte
hard in het volle bewustzijn, dat zij nog heel veel
te leeren had.
Plotseling werd de geheele jonge tooneel wereld
verrast door de mededeeling, dat de regisseur Veit
Harlan de film Jeugd geschreven door Max
Halbe in voorbereiding had en voor de rol
van Annchen een jonge vrouwelijke kracht zocht.
Maar deze rol scheen de bescheiden Kristine veel te
groot toe; zij durfde niet naar Veit Harlan te gaan
om de kans te wagen. Maar eindelijk vermande zij
zich toch en besloot het waagstuk te ondernemen.
Een proefopneming met den vertolker der man
nelijke hoofdrol Hermann Braun wordt ge
maakt. En weer breekt een tijd vol spanning en
afwachten voor haar aan. Tenslotte geheel ont
moedigd. terwijl zij ervan overtuigd is, dat haar
droomen nooit in vervulling zullen gaan, begint zij
zich meer en meer met de gedachte vertrouwd te
maken, geslagen en mislukt naar haar geboorteland
Zweden terug te moeten keeren.
Als de nood het hoogst is, is de redding het
meest nabij! Haar koffers zijn reeds gepakt, zij
is reisklaar, wanneer er plotseling een telegram
van Harlan komt, dat zij voor de rol van Annchen
aangenomen is.
Van dit oogenblik begint haar zoo groote car
rière!
Na de eerste film „Jeugd" trouwde zij met den
regisseur Veit Harlan.
Veit Harlan is in filmkunstkringen bekend als
dè groote voorstander der tegenstellingen. Dit blijkt
uit al zijn films en wel in het bijzonder uit zijn
„Jeugd".
Hij weet in al zijn beelden op ongeëvenaarde
wijze de scheiding tusschen zwart en wit aan te
brengen en het is wel juist de wijze waaróp zij
aan elkaar tegengesteld zijn, die ons zoo weet te
boeien.
De onverbiddelijkheid van een noodlot is de dra
matische kern van deze film en Harlan heeft op de
meest krachtige wijze zijn contrasten uitgewerkt.
De schakeeringen tusschen zwart en wit zijn
hierin zeer zeker beslissend geweest.
Ook zijn medewerkers heeft hij er met een alles
afdwingende kracht toe gebracht het uiterste te
geven om deze nuances te scheppen.
Het is een wisseling van stemmingen en tegen
stellingen, zóó fijn en verrassend kunstig uitge
beeld, dat de groote kunstenaar Harlan zichzelf
hierin overtroffen heeft.
Veit Harlan is een mensch, wien nooit iets tè
goed kan zijn.
Hij is een hartstochtelijk fotograaf en brengt de
meeste van zijn vrije avonden in de donkex-e kamer
door.
Tevens kan hij zeer goed beeldhouwen en hij
legt den beitel niet eerder weg, voor het gezicht,
dat hij wilde scheppen, leven gekregen heeft.
Zij die hem bij zijn filmwerk zagen, hebben
vastgesteld, dat hij niet ophoudt te voi-men en te
voelen, te dwingen en te boren, tot hij het door
hem gewenschte beeld naar voren gebracht heeft.
Hij is onverbiddelijk voor zichzelf en voor anderen,
maar tevens bezit hij een oneindig geduld, wanneer
het er om gaat de stemmingen van anderen aan te
te voelen en te begrijpen. Tevens komen in zijn
wei'k twee voorname factoi-en tot uiting, die als het
ware zijn geheele levenshouding typeeren, n.l. in
de voorbereidingen legt hij een nauwkeurigheid
aan den dag, die men als ambtelijk zou kunnen
kwalificeex-en, terwijl bij de eigenlijke opnemingen
hij van een zoo hartstochtelijk en vurig tempera
ment is, dat iedereen onwillekeurig door hem
medegesleept wordt.
Paul Niepkow had door middel van de televisie
een interview met Wolfgang Liebeneiner, den re
gisseur van de nieuwste succesfilm der Tobis,
„Bismarck"; dit naar aanleiding van de feestelijke
premièi-e te Berlijn.
Hans Steinhoff, de regisseur van de Emit
Jannings-film „Paul Krüger" („Gier-Wally", „Tief-
land"), is door de Duitsch-Deensche Vereeniging
uitgenoodigd, een reeks voodrachten over filmkunst
te houden.
Willi Forst voltooide een nieuwe film „Operette",
die een onderscheiding ontving.
(Foto archief H. D.).
Alfred Bernau speelt in de Emil Jannings-
film „Paul Ki'üger" de rol van den toenmaligen
Prins van Wales.
Wat wel in het bijzonder opvalt, is, dat Alfred
Bernau voor deze rol nauwelijks gegrimeeid be
hoefde te worden, daar hij sprekend op den Prins
van Wales leek.
Aan Willi Foi -t's l'ilm „Operette" werd het
praedicaat „Cultureel en kunstzinnig waardevol"
verleend.
De nieuwe Tobis-film „Tiefland", waarvan
Leni Riefenstahl het draaiboek schreef, is afge
leid van het tooneelstuk van Guimeras en tevens
van d'Alberts opera, waarvan de muziek dom Dr.
Giuseppe Becce voor de film omgewerkt werd.
Otto Henning speelt in de Veit Harlan-film
„Fredericus" de rol van Genei-aal Fick, aan wien
Frederik II na de nederlaag bij Kürsdoi-f het op-
pei'bevel overgaf, daar hij zighzelf er niet toe in
staat achtte, dit te blijven voeren, om het echter
toch weer na eenige dagen over te nemen.
WINTERHUtPapNEDERLAND
CABARETVOORSTELLING TE HAARLEM.
Vanwege de afdeeling Haarlem van Winter
hulp-Nederland zal Woensdag 15 Januari a.s.
in het Concertgebouw aan de Lange Begijne
straat een cabaretvoorstelling worden gegeven,
door het bekende gezelschap Tholen en Van
Lier met medewerking van Guus Brox en de
Harlem Kings. Aanvang V/z uur; einde pl.m.
lO'/'e uur.
Rekening is gehouden met de lichte maan, zoo
dat de duisternis voor niemand een bezwaar
behoeft te zijn deze speciale voorstelling bij te
wonen.
Toegangsprijzen zijn: le rang f 1; 2e rang
f 0.75; 3e rang f 0.50, rechten inbegrepen.
De collectanten van Winterhulp en verdere
medewerkers zullen een uitnoodiging ontvan
gen om deze voorstelling kosteloos bij te wonen.
Plaatsbespreking a f 0.10 per persoon kan ge
schieden op Dinsdag 14 en Woensdag 15
Januari a.s. van 10 tot 3 uur aan de Concert-
De toegangsprijs is laag gesteld in het ver
trouwen, dat deze nu voor niemand een bezwaar
behoeft te zijn om van dezen kleinkunst-avond
te genieten,
Voorverkoop van plaatsbewijzen is mogelijk
aan onderstaande adressen, die zich hiervoor
welwillend hebben beschikbaar gesteld:
1. Boekhandel Pallieter, Kruisweg 38.
2. Magazijn „De Duif", Leidschevaart, hoek
Leidschestraat.
3. Firma Gebr. Misset, Ijzerhandel, Mar-
nixstraat 119.
4. Sigarenmagazijn K. Dernison, Gen. Cronjé-
straat 56.
5. Sigarenmagazijn A. van Dijkhuizen, Kam
perstraat 19, hoek Linschotenstraat.
6. Sigarenmagazijn D. H. J. van Eskert, Hout
plein 17.
7. Sigarenmagazijn „Insulinde" van Maarten
Rooij, Rijksstraatweg 70.
8. Sigarenmagazijln Chr. Nagel, Ostade-
straat 14.
9. Sigarenmagazijn B. van Odijk, Amster
damstraat 12.
10. Sigarenmagazijn „Sumatra" van S. C.
BekenkampSmink, Zijlweg 44.
Een lofwaardig initiatief. Op instigatie der afdeeling Amsterdam van de vereeniging „Oost en West"
wordt in de aula van het Koloniaal Instituut voor kantoorpersoneel, dat momenteel tengevolge van de
tijdsomstandigheden weinig om handen heeft, een serie lezingen gehouden over Indische onderwerpen.
Een overzicht tijdens de openingsrede van den heer P. J. Gerke, voorzitter van „Oost en West".
foto Pax-Holland
HET IJS EN ELLY.
door M. SYBR. KOOPS.
E stonden op het plein, waar de
Noordoostenwind hen bijna omver
Hij had, voorzoover de ellendige kou
ook voorzoover zijn uiterlijk van twit
ste eeuwschen jongeman dat toeliet, een si
kende houding aangenomen, zij trachtte
een onverschillig air te geven. Wat haar
gemakkelijk viel, daar immers ook een Jam
temperatuur iema.nd een traan uit de oogen
persen.
„Jekunt me voortaan met rust laten! i
ze en terwijl ze hem gevoelloos den rug
draaide voegde ze er aan toe: „En ik hoop,
je zoo verstandig zult zijn, me niet achterr
loopen!"
De laatste woorden negeerde hij totaal. Hij
in haar voetsporen tot hij haar bij een arm
pakken.
„Waarom zoo onverbiddelijk?.... We
het een week kunnen aanzien en het dan
eens probeeren. We.... we hooren toch bij
kaar!"
„Nee", zei Elly ,,'t blijkt van niet. Doe
je wilt, maar ga in ieder geval weg".
Hij was verslagen. Doelloos bleef hij
oogenblik staan, terwijl haar voetstappen
der en verder weg klonken, nog even zag hij
ze in haar kittige bontmanteltje om den
verdween en toen vloekte hij tusschen z'n
den. Even had hij de neiging, haar na te
nen, maar bijtijds zag hij het dwaze en h
looze daarvan in. Vlug stapte hij naar huis.
Het eten smaakte of zout en sappen er
ontbraken, de kachel kon de koude korst om
hart niet doen smelten en om zich te vera
haalde hij tegen het einde van den middag,
danks den feilen wind, zijn schaatsen van
der.
Er waren weinig menschen op het karf
De onverbiddelijke Noordooster had allen
niet tot de kaste der grimmigste sportbeoefjg<
ren behooren, van het ijs gedreven en de ejsc
len die er nog op waren, hadden nauwelijk%
voor elkander en reden met een soort woed<g<
korte baan onafgebroken op en neer.
Dick bleef op het westelijke eind van de b|}„
waar het kanaal een kleine verbreeding hat^
waar de eenige gelegenheid was om met gebk
ijzers een goed figuur te slaan. Hij had het a^,
ver gebracht in de kunst van schoonrijdef
zooals hij het „achten maken" noemde l(j,
daar hij de ruimte had, kon hij zich zóó tenij^
ste warm houden.
De schaarsche schaatsenrijders keken v
beetje spottend toe, hoe die jonge man
in zijn eentje eentonige figuren in het ijs
kende. Maar snel keerden ze zich om, redei
baan nogmaals.... om aan het andere r
einde, bij de Oosterbrug, hetzelfde tafertr
te vinden. P
Daar draaide een meisje cirkels op het glP
vlak. Een tikje onhandig eerst, later str
brutaler, strekte ze één been achterwaarts,^'
armen zijwaarts, terwijl één hooge schaats i
sneeuw uit het ijs opkraste.
Dick zag haar uit de verte, maar zij boezeP
hem geen belang in. Tezeer was hij vervuldF
zijn eigen gevoelens, ofschoon hij ze in sIF
heftiger bewegingen poogde te smoren. Toe®:
schemer begon in te vallen, gleed hij nog{®<
zijn enkele vierkante meters en toen de la#
sportsman ten slotte het ijs verliet, stond r
hijgend en stijf een oogenblik stil.
Nog steeds had het meisje, enkele hond#
meters verder, haar pogingen niet gestJg'
Nog altijd trachtte zij zich sierlijk op te 1»
wen. glijdend op één griezelig hoog ijzer, i
In Dick ontwaakte plotseling weer het jjti
gevoel, dat op het ijs even onsterfelijk srJ.e
als in de balzaal. Kan men een aardig rafé
bloempje zien zonder den lust, er heen te
Met enkele forsche slagen legde hij de baa» e
remde tollend en bleef stilstaan. Het
voltooide juist een nieuwen danspas. Terwi1
haar armen in de hoogte strekte, hurkte
probeerde zoo, al draaiend, één schaats var.
ijs te tillen.
De oefening eindigde als alle te zware opga
toen ze zich wilde oprichten, gleed ze uit en
'slierend over den gladden, harden bodem,
verward haar en verschrikte oogen ginf
overeind zitten.
„Elly!" riep de jongen uit. En nogmaals,
hij bang was dat ze hem niet gehoord i
„Elly!"
Ze stond op, voor hij gelegenheid had,
de behulpzame hand te bieden en keek hem
„Zoo! ben je daar eindelijk? Of je
kwam!" r
„Nooit kwamWist je dan dat ik..!"
„Dacht je dat ik je daarginds niet zag it
dobberen? Den heelen middag. Maar hierl*
mennee hoor. Geen sprake van. Altijdr
zelfde stijfkop!"
Hij fronste de wenkbrauwen. K'
„Dus je bent hier opzettelijk komen se#
sen?" 'a
Ze antwoordde niet. Maar even later, to#
stevig gearmd naar huis liepen, niets meei#
lend van den snijdenden wind, fluistercP
met een knipoog: „We hooren toch bij el#
Malle jongen!" k
Hij knipoogde terug.
d
AGENDA
Heden:
ZATERDAG 11 JANUARI.
Luxor Theater: „Lajla", 2.30, 6.30 en 8.45
Rembrandt Theater: „De trouwelooze Eckel
2,30, 6,30 en 8.45 uur.
Frans Hals Theater: „De Dorpsrechter".
6.30 en 8.45 uur.
Palace: „Tango Notturno", 2. 6.30 en 8.45
ZONDAG 12 JANUARI y
Gem. Concertzaal, H.O.V.: Ledenconcert, L
uur.
Frans Halsstraat 4: Bijbelstudie door P.
3 uur. I,
Hotel „De Leeuwerik": The Rhythm Seldeij
en 7 uur.
Rembrandt Theater: Het cultuurfilmwerk
terbewoners", half twaalf.
Luxor Theater: „Lajla", 1.30, 3.45, 6.30 en
uur. i.
Rembrandt Theater: „De trouwelooze Eckelfj'
1.30, 3.45, 6.30 en 8.45 uur. r
Frans Hals Theater: „De Dorpsrechter". 2,1*
6.30 en 8.45 uur.
Palace: „Tango Nottumo", 11.30, 1.30, 3,45,
en 8.45 uur.
Zandvoort: Bridge-drive in Paviljoen I
stra, voorm. 11 uur.
MAANDAG 13 JANUARI.
Stadsschouwburg, Wilsonsplein: Vereen
„Voor de Kunst": „Familiefeest", door de Too?0
groep „Het Masker", 7 uur.
Bioscooptheaters. Voorstellingen des middajl
des avonds.
ROOSTER VAN APOTHEKEN.
Van 12 Januari tot en met 18 Januari!
op Zondag en op werkdagen gedurende de a^'
uren (na 8 uur) en nachtui-en (tot 8 uur 's
gens) geopend:
Bosch en Vaart-Apotheek, Bosch en Vaart»®
'.6, Tel. 13290
H Remmers en Zoon Kruisstraat 6, Tel I' j!
Noorder Apotheek, Jan Gijzenkade 181. Tel.*0
Te Heemstede is geopend:
Apotheek Schotsman, Binnenweg 206. Tel. 21*
