DONDERDAG 16 JANUARI 1941'
HSX5CÏ WS 15 A GBEXÖ
jl!«B
Spact m Spd J
^^innaiHBBBiBuaHrouinnBiamiiiii^
Weer een totalisator op de
renbanen.
Zuivering nog slechts kwestie van
korten tijd.
Sedert de totalisator en het wedden in het algemeen
Werd verboden, is de paarden-rensport In ons land achter
uit gegaan. Behalve de draverijen te Duindigt, Groningen
en enkele andere plaatsen, werden er geen races ir
gehouden en ten gevolge van de hooge kosten, aan het
exploiteeren van een renstal verbonden, die niet gedekt
konden worden, moesten de meeste daarvan door de be
zitters van de hand worden gedaan. Vele paarden gingen
naar België om daar door het deelnemen aan de geregel
de courses „in hun onderhoud te voorzien". De Neder-
landsche banen lagen verlaten en op het fraaie Woestduin
herinnert nog slechts een eenzame tribune en enkele
„boxes" aan de glorie van weleer.
Voor de betrokken kringen worden sinds eenigen tijd
pogingen ondernomen om de paarden-rensport en de to
talisator in eere hersteld te krijgen en mogen we het vak
blad „Het Paard" gelooven, dan is de kans groot, dat men
daarin binnenkort zal slagen. Dit blad schrijft onder meer:
„Naar wij uit zeer betrouwbare bron vernemen, is de
invoering van den *>"alisator nog slechts een kwestie van
korten tijd. Men kan in elk geval veilig aannemen, dat
in het komende seizoen de totalisator-gebouwen op onze
renbanen weder bezet zullen zijn en daarmede ook de
opbloei van onze rennen en draverijen en wat daar ver
der bij annex is, zal zijn ingeluid. Toch valt er nog wel
een en ander te regelen. Wij meenen o.a. te weten -
zijn wij hiervan niet voor honderd procent zeker
het de bedoeling is den totalisator te doen werken zonder
concurrentie. Dat zal dan beteekenen, dat op onze courses
geen plaats zal worden ingeruimd aan de bookmakers.
Eenerzijds is hiervoor veel te zeggen; zullen de staats
inkomsten van een deel der totalisator-opbrengst zoo
doende zeker grooter zijn, anderzijds is het te betreuren,
dat men hen, die onze noodlijdende courses hebben ge-
steuncL thans wellicht zal uitsluiten. Bovendien hoorden
wij, dat er coursgevende vereenigingen zijn, die in
dien de bookmakers op de banen niet worden toegelaten
vrees koesteren, dat haar inkomsten niet voldoende
zullen blijken. Zij toch verwachten niet zoo veel it
inkomsten uit de opbrengst van den totalisatlr in kleinere
plaatsen, waar de paardensport niet zóó populair is, dat
ttj de massa bereikt.
„Wij voor ons zijn hiervoor niet zoo bang. Wij meenen,
Chat die inkomsten met die der meerdere entreegelden
Mlt de publieke belangstelling zal toch wel sterk stijgen
en met de 'gelden der toch ook talrijker inschrijvingen
behoorlijk zullen meevalen. zoodat o i. wel niemand, uit
gezonderd dan de bookmakers, de invoering van den reeds
zoo lang gewenschten totalisator zal behoeven te be
treuren.
Tafellennin
De Haarlemsche Kampioen
schappen.
H. D.-Beker staat op het spel.
„De Haarlemsche kampioenuschappen, welke op Zondag
19 Januari a.s. gehouden zullen worden ln liet Sander-
Instituut, Badhuisstraat Kleine Houtweg beloven een groot
succes te worden. Vele sterke Haarlemsche spelers
speelsters nemen hieraan deel o.a. ook de winnaar
het vorig jaar en houder van den Haarlem's Dagblad-
wisselbeker, E. van Abbevé. Of het Abbevé gelukken zal
den beker weder te winnen is een open vraag, slaagt hij
daarin dan is de beker definitief in zijn bezit.
Er zal op minstens vijf tafels gespeeld worden, ten einde
het groote aantal partijen kalaar te kunnen krijgen. Het
bondsbestuur fungeert tevens als wedstrijdleiding."
Voetbalvacantie en de mogelijke
gevolgen.
Verliezen elftallen hun goeden vorm
Evenals een te lang seizoen schadelijken invloed zal
uitoefenen op het uithoudingsvermogen en den vorm der
voetballers, zal een min of meer langdurige onderbreking
van de competitie er toe kunnen leiden, dat de vaardig
heid en de juiste balans van een elftal als geheel ver
minderen of verloren gaan, de leden van een ploeg staan
door het oponthoud ietwat onwennig tegenover elkaar; de
cobbinatle vlot niet zoo als gewoonlijk en de prestaties,
zoowel individueel als gezamenlijk, zijn niet zoo goed als
tevoren.
Dit valt te meer op bij een elftal, dat vóór de onder
breking tot de sterkste behoorde en zulk een ploeg zal
door vermindering van zelfvertrouwen ernstiger gehan
dicapt worden dan elftallen, die ook in de eerste helft van
het seizoen meerdere nederlagen moesten boeken. Voor
een kampioenscandidaat is het daarom van het grootste
belang om den eersten wedstrijd na de hervatting der
competitie tot een zegevierend einde te brengen, niet
slechts vanwege de op het spel staande punten, maar
eerder nog voor de stabilisatie van den vorm der ploeg.
Lukt dit niet en de kansen daarop zijn, gezien het
bovenstaande betrekkelijk groot dan mag men ver
wachten, dat de sterke club ook in volgende matches veel
moeite zal hebben om zich zelfs de zwakke zusjes van
het lijf te houden.
De resultaten van Blauw Wit in het vorige seizoen geven
daarvan een duidelijk voorbeeld. De Amsterdammers be
haalden uit hun tien wedstrijden vóór de vorstperiode op
overtuigende wijze het maximum aantal punten, maar
toen voetbal na de lange onderbreking weer mogelijk was,
volgden verscheiden nederlagen, zoodat tenslotte, dank
zij een gedeeltelijk herstel, slechts op het nippertje het
afdeelingskampioenschap werd veroverd.
V. S. V. bevindt zich thans in eenzelfde positie als
Blauw Wit een jaar geleden. Weliswaar is, indien althans
de dool doorzet, de onderbreking korter geweest dan in
den vorigen winter, maar daar staat tegenover, dat de
Velsenaren in de laatste paar wedstrijden iets minder
overtuigend voor den dag kwamen dan gedurende de
eerste maanden van het seizoen, met als gevolg eenige
benauwde overwinningen (op R. F. C. en Blauw Wit) en
een gelijk spel in het Stadion.
Een gewaarschuwdelftal telt voor twee en we hopen
dus maar, dat de roodhemden het er verder goed afbren
gen, al zal vooral de thuiswedstrijd tegen Haarlem de
noodige moeilijkheden opleveren. Moeilijkheden zijn er
echter om overwonnen te worden en trainer Kaufman
zal er wel voor zorgen, dat zijn mannen goed voorbereid in
het veld komen.
Boksen
Baeriund verliest opnieuw.
NEW YORK 15 Januari (A. N. P.) De Finsche zwaar
gewichtbokser Baerlund, die reeds eenigen tijd in Amerika
aan verschillende wedstrijden deelneemt, heeft opnieuw
een nederlaag geleden. Tegen een geheel onbekenden
bakser Harry Bobbo werd hij na een gevecht van 10 i
den op punten geslagen.
Voetbal
Nog drie wedstrijden van het
Duitsche elftal.
Het programma van het Duitsche voetbalelftal Is nog
met drie wedstrijden uitgebreid, meldt het A. N. P.
6 April Dultschland—Hongarije in een nader te bepalen
plaats.
18 Mei: Duitscliland—Italië in het Olympisch Stadion
te Berlijn.
1 Juni: Roemenië—Duitschland te Boekarest.
Waterpolo
D. W. R. speelt tegen 'l IJ.
H. P. C. kan van R. Z. winnen.
De komende Zondag is voor de waterpolocompetities van
den bond en van den kring zeer belangrijk. D. W. R. 1,
dat momenteel nog ongeslagen aan den kop in de honds
competitie staat, zal dan den strijd moeten aanbinden
tegen de ploeg van het Y, Reeds eenmaal is het D. W. R.
gelukt den landskampioenen een nederlaag toe te bren
gen, maar de Y-menschen zullen na de gevoelige neder
laag, die zij tegen H. Z. en P. C. te slikken kregen, wel
alles op alles zetten. H. P. C. zal het in haar ontmoeting
tegen R. z. C. uit Rotterdam waarschijnlijk wel wat mak
kelijker krijgen, al moeten de Rotterdammers, die slechts
met 43 van D. W. R. verloren, niet onderschat worden
Minder optimistisch denken wij over den wedstrijd, die
de D. W. R.-dames te spelen krijgen tegen H. Z. en P. C
De Haagsche ploeg, die over uitstekende schutters be
schikt, zal wel met de twee winstpunten naar de Resi
dentie terug keeren.
Behalve deze bondswedstrijden staan ook enkele kring
wedstrijden op het programma, die voor het verdere ver
loop van de competitie beslissend kunnen zijn. Zoo zal
H. P. C. 2 den returnwedstrijd spelen tegen H. V. G. B 1.
Weten de H. V, G. B.'ers, evenals vier weken geleden,
wederom de overwinning te behalen, dan is de kans van
H. P. C. 2 voor het kampioenschap vrijwel verkeken en
heeft V. Z. V. de beste papieren voor de bovenste plaats.
Ook in de tweede klasse gaat het nog ongeslagen H. P.
C. 3 een moeilijken wedstrijd tegemoet tegen het reserve
team van H. V. G. B. De Heemsteedsche dames, die ook
nog bovenaan staan, zullen tegen de Velsensche dames
wel geen veer laten, zoodat er in den stand geen veran
dering zal komen.
H. P. C. 4 3 1
Haarlem 6 4 2
D. W. R. 2 5 3 1
V. Z. V. 4 2 0
Haarlem 2 6 10
H. V, G. B. 5 0 0
Het volledig programma voor Zondag is:
D. W. R.—H. z. en P. C. (dames)
H. P. C.—R. Z. C.
D. W. R.—Het Y
H. P. C'.—V. z. V. (dames)
D. W R. 2—V. Z. V. 2
H. V. G. B. 2—H. P. C. 3
H. V. G. B. 1—H. P. C. 2
Watertr.Haarlem 3
Van de gespeelde wedstrijden bracht die tusscjien H. V.
G. B. 3 en Haarlem 3 een groote verrassing, doordat de
H. V. G. B.'ers met een volledig zevental een 5—0 over
winning boekten op het zonder middenvoor Gieling spe
lende Haarlem 3. Het veteranen-zevental van Haarlem
leed hiermede de eerste nederlaag.
In den dameswedstrijd Haarlem 1Haarlem 2 behaal
den de dames van het eerste zevental een 8—0 overwin
ning op haar clubgenooten.
14— 2
De winterspelen te Garmiscli-
Partenkirchen.
Aantal inschrijvingen zeer bevredigend.
Ondanks den oorlog is het aantal inschrijvingen vooi
de traditioneele winterspelen te Gai;misch-Parten-
kirchen bevredigend, zoowel voor de ski-wedstrijden als
voor het ijshockeytournool.
Bij het skiën zullen de Finnen ongetwijfeld den toon
aangeven, want al beschikken de Duitschers en de Zweden
over enkele vooraanstaande krachten op dit gebied,
hebben de mannen uit het hooge Noorden toch keer op
keer bewezen, dat ze, vooral op den langen afstand en bij
het schans-springen, bijna niet te verslaan zijn.
De vertegenwoordigers der Balkanlanden zullen zich
met bescheiden plaatsen moeten tevreden stellen en
geldt ook voor het ijshockeytournool, dat in twee groe
pen zal worden verspeeld. Hier zal de eindstrijd zoo goed
als zeker tusschen Duitschland en Zwitserland worden
uitgevochten, tegenstandex's, die weinig of niets t
elkaar onder doen.
Lawn tennis
Alice Marble tennist voor
125.000 toeschouwers.
Mary Hardwich na spannenden wedstrijd
verslagen.
NEW YORK 15 Januari (A. N. P.) In „Madison Square
Garden" heeft het eerste optreden van Alice Marble als
beroepsspeelster plaats gevonden. Niet minder dan 125.000
toeschouwers waren getuige van interessante partijen van
het viertal Budge, Tilden, Alice Marble en Mary Hard-
wick. De vroegere Wimbledonkampioene speelde in haar
partij tegen Mary Hardwick zeer zenuwachtig en kon
haar gewone spel daardoor niet ontplooien Eerst na twee
lange sets slaagde zij erin haar tegenstandster te over
winnen, die een zeer goede partij speelde.
In het. gemengd dubbelspel speelde Alice Marble met
Tilden tegen Mary Hardwick en Budge. In de eerste set
speelde de oudwereldkampiocne beter dan in haar enkel
spel, waardoor deze dan ook met 6—4 door haar en Tilden
gewonnen werd.
Na een spannenden strijd kwam de tweede set aan
Budge en Mary Hardwick, zoodat de derde set de beslis
sing moest brengen.
Dadelijk namen Alice Marble en Tilden het spel in han
den, en hoewel Budge zich heftig verweerde kon hij niet
verhinderen, dat de eerstgenoemden met 6—3 de partij
uitmaakten.
Vooraf had Budge zonder veel moeite van Tilden met
(1—3, 6—4 gewonnen.
De uitslagen luidden:
Budge sl. Tilden 6—3, 61.
Alice Marble sl. Mary Hardwick 8—6, 8—6.
Alice Marble en Tilden sl. Mary Hardwick en Budge
6—4, 5—7, 6—3.
Dammen
Eindstrijd om den meestertitel.
P. J. van Dartelen wint van De Krijger.
Dinsdagavond j.l. werd in het Amsterdamsche Schaak
huis te Amsterdam voor de finale om den meestertitel de
partij tusschen P. J. van -Dartelen (Zandvoort) en J. de
Krijger (Amsterdam) voor de vierde ronde van dit tour-
nooi gespeeld.
Na een fraaien strijd won Van Dartelen deze partij en
veroverde hierdoor de leiding in dit tournool.
Hij gaat thans met twee punten voorsprong aan den
kop, terwij] nog slechts twee ronden te spelen zijn.
Zaterdag a.s. wordt de vijfde ronde te Haarlem gespeeld
in het clublokaal der Haarlemsche' Damclub, bovenzalen
Restaurant Munniks.
In deze ronde ontmoeten elkander:
J. G. Verlouw ('s Hertogenbosch) tegen P, J. van I
telen (Zandvoort) en II. F. Kinnegin (Rotterdam) te
J. de Krijger (Amsterdam.
Wanneer Van Dartelen evenals in de tweede ronde
van Verlouw wint en Kinnegin en de Krijger remise
len. valt Zaterdag a s. reeds de beslissing en bezet Van
Dartelen definitief de eerste plaats in dit tournool.
Deze vijfde ronde vangt Zaterdagmiddag a.s. te 3
Woensdagavond j.l. werden de wedstrijden om den De
Graaf's wisselbeker, georganiseerd door de Damclub
..Oosterkwartier", in het clublokaal der Damclub „Haar
lem" voortgezet.
De uitslagen luiden:
Bord no. Damcl. „Haarlem"—Haarl. Damclub.
1. Chr. F. VisseP. H. Meure x—x
2. A. P. de Zwart—J. B. Sluiter Jr. o—2
3. Th. van Wamel—Th. Tolenaars o2
4. H. A. van Abs—A. Miedema x—x
c gemerkte partij
Voorl. uitslag: 04
n werden afgebroken en
worden op een nader te bepalen datum uitgespeeld,!
moedelijk eindresultaat 6—2 voor de Haarlemsche
club.
Bord no. Damcl. „Oosterkwartier"—Damver. „D. o.J,.
X. W. de Jong—T. B. Dinkla
2. Y. de Jong—G. A, Ottolini
3. H. G. TeunisseH. J. Oudhof Jr.
4. Aebe de Jong—J. Boerkoel
H. v. d. Linden—C. Harmsen
H. Hendrikse—A. van Leuffen
C. v. d. Boogaard—W. van Leuffen
J. Ie NobleH. Dienske
1/007 den inhoud dezer rubriek sielt de RediJ
zich niet verantwoordelijk.
Van ingezonden stukken, geplaatst oj
plaatst, uiordt de kopij den inzender niet tei|
gegeven.
Gebruikte schaatsen gevraagd.
Aan alle inwoners van Haarlem^
omstreken.
't IJs is sterk en glad de baan
Makkers bindt de schaatsen aan!
Al eenige weken dekt een ijskorst de
en genieten liefhebbers en liefhebsters
meest Hollandsche sport, het schaatsenrijden,j"
een zoekt de gezelligheid van het kleine
en rijdt een ontelbaar aantal rondjes; de
slaat de vleugels verder uit en maakt een t,_
Genieten doen zij echter allen, zelfs zij die te|
den zijn met het kijken van den kant af.
Helaas zijn er nog die niet aan dit Hollai#
vermaak kunnen deelnemen. Zij bezitten
schaatsen. Onder hen zijn veel schoolkinds
wij hebben ons al eenige jaren tot taak gesT.
hen van schaatsen te voorzien. Door middel va:?e
jaarlijksch verzoek zijn wij in het bezit geko|
van ruim 200 paar schaatsen, die op dit oogent
alle in gebruik zijn. Als het ijs afgeloopen is, kol
zij. weer bij ons terug en dan bergen wij ze c,
het volgende seizoen. Zoo geniet ieder jaar
een kind, dat anders aan den kant moet sl£
Wilt u ons helpen bij dit werk? Neemt dan evet
moeite, na te zien of er niet nog ergens inF
kist of op den zolder een ongebruikt paar I
Brengt het ons of schrijft een briefkaart. Dan tv
het met spoed gehaald. Dat er iets aan ontbil.
of iets aan scheelt is niet erg. Wij hebben e
vele gerepareerd en zullen dat ook met de I
doen.
En gij, meisjes en jongens, di'e dit jaar i
gelukkige bezit van een paar kunstschaatsen j]
komen zijt, stelt ons uw vorige paar te beschik)!
Ieder jaar weer, tot zij van ouderdom sneuver
kan er een kind gelukkig mee zijn.
Hoewel we al onze paren uitleenden, kont
we niet aan alle verzoeken voldoen. Er hunkeii
dus nog kinderen. Helpt u mee ook hen geluf
te maken? I
En als u geen schaatsen te geven hebt en uil
toch helpen, stort u dan een bijdrage in de kcL
van reparate op onze postrekening: 61607.
Gaarne dank voor uw medewerking.
J. H. KULING, HoutmankadJ
Haarlem.
DOOR 'T OOG VAN EEN NAALD.
Een angstig avontuur van drie rakkers.
En toen-klonk een ontzettende knal boven mijn hoofd.
Vlak na de oorlog was 't ons liefste werk. allerlei „her
inneringen" te verzamelen. Patroonhulzen, kogels, splin
ters van dit en stukjes van datwe bewaarden
allemaal in kistjes en doosjes en de meesters konden
nog zo hard waarschuwen van „gevaarlijk" en „inleveren"
en „niet aanraken", we stoorden er ons heel weinig aan.
Eens kwamen m'n'broer Jaap en Ik met z'n prachtverza
meling „rommeltjes" bij grootvader om 't hem ook eens
te laten bewonderen. De oude heer bekeek het alles voor-
hoofdfronsend, schudde 't hoofd, glimlachte eens. klopte
ons op de schouder en zei: ,,'n prachtig zoodje, maar i k
heb toch een herinnering, waar jullie niet aan lippen
kunnen. Wacht even." En hij zocht in een la en haalde
een oude, groenachtige pet uit met een klep, waarin een
rond gaatje zat.
„Kun je zien wat dat is?"
„Een kogelgat natuurlijk!" riepen we „maar hoe
„Ik zal jullie 't verhaal vertellen, dat erbij behoort" zei
grootvader. „Luister maar".
En wij schoven gezellig bij de kachel, toen grootvader
yerteldc:
„Toen Ik een jongen was van een jaar of twaalf, der
tien was ik een vreselijke rakker. Altijd liep ik met
scheuren in mijn broek en met halen in m'n mouwen
m'n handen zagen eruit.... nou. om maar meteen over
zwijgen. Dat kwam, omdat m'n liefste liefhebberijtjes
waren eekhoorntjes en jonge kraaien vangen fn het bos,
dat vlak bij ons dorp lag. Aan de andere kant van, dat
bos lag een groot oefenterrein voor de soldaten, ook dat
was een sterke trekpleister voor me, want altijd was
daar wel iets te vinden, dat van m'n gading was.
Natuurlijk was de toegang tot het terrein verboden en
zelfs mochten de bospaden niet worden betreden, tel
kens als aan een paal bij de ingang van het bos een rode
bal was gehesen. M'n kameraden en ik wisten dus. v
we ons aan te houden hadden en meestal gehoorzaamden
we ook-wel aan dit verbod.
Maar eens op een prachtige zonnige Woensdagmiddag
was de lust tot avontuur tè sterk in ons. Dadelijk uit
school trokken we er met ons drieën, gewapend met
zware rugzakken, op uit om jonge kraaien te gaan van
gen in het bos en toen we opeens de rode bal zagen, was
dit zo'n lelijke streep door onze rekening, dat we hem
zonrcr eeun woord erover te wisselen, eenvoudig voorbij
liepen.
yfc waren n.l. dol op die jonge kraaien, die we bij den
boswachter lieten kortwieken en dan als „huisdieren"
in de tuin lieten rondlopen.
Gelukkig kwamen we het bos in zonder door een schild
wacht te worden aangehouden en direct begonnen we met
de jacht.
'n vriend Herman klom het eerst in een boom en
im met twee kraaien terug, toen volgde ik. Gesteund
door mijn vrienden, beklom ik een zware, oude elk,
wipte van tak tot tak tot ik bij het nest was.
En toenik had juist twee jonge kraaien in m'n rug
zak gestoptklonk een ontzettende knal boven m'n
hoofd. Vuur en ijzer vlogen voorbij, splinters hout en
takken, een regen van bladeren, een sissen en steunen
'S MORGENS VROEG.
's Morgens als ik wakker word
Blinkt opeens het lichtje blij.
'k Lig dan stil te kijken
Naar dat kamertje van mij.
Naar mijn schilderijtjes.
Naar mijn snuisterijtjes,
Naar dat hele wereldje
Van mijl
's Morgens als 'k ben aangekleed
Rol 'k mijn zwart gordijntje op.
'k Kijk dan eens naar buiten
Samen met mijn Liesjepop
Op de schemerwegen
Valt de zachte regen
Flitsend vliegt een autolicht
Voorbij
Zonnetje, waar blijf je zeg?
Laat je ons nu in de steek?
Vader zegt, je komt nu toch
'n Beetje vroeger elke week?
Winter moet verdwijnen
Zonnetje, wil schijnen!
Straks schijn je weer in mijn bed
Zo blij!
MARIE MICHON.
daarna een gerommel als van donderslagen door de
lucht!
Ik drukte me stijf tegen de boomstam en liet de ene
vogel, die ik nog in de hand hield, wegvliegen.
Daarna klom ik met trillende knieën naar beneden cn
rende het bos in. Ik begreep, dat de soldaten aan het
schieten waren en dat een verdwaalde kogel vlak boven
lijn hoofd was Ingeslagen.
Mijn vrienden waren ook het bos ingerend en zaten nu
een grote kuil met krijtwitte gezichten.
Ik had bloedige schrammen in 't gezicht en ook mijn
handen en knieën waren geschaafd. Ik wierp me naast
hen in 't gras.... en een tweede schot knalde boven onze
hoofden.
Toen werd het stil, maar nog wel een kwartier bleven
•e angstig ineengedoken zitten, vóór we durfden opstaan
om naar huis te gaan.
Op de terugweg nam ik mijn pet van 't hoofd. Ik zag,
dat de klep door een kogel doorboord was. En toen ik
daarna m'n rugzak greep, zag ik, dat deze aan beide kan
ten was opengescheurd. De twee kraaien, mijn jachtbuit,
waren onherkenbaar verminkt.
Toen werd ik toch wèl even stil en bang. En nooit heb
ik thuis durven vertellen, dat ik zó door 't oog van een
naald was gegaan. Voor m'n opgespaard geld kocht ik
stilletjes een nieuwe pet en de rugzak heeft m'n zusje ge
naaid, zo goed en zo kwaad als 't ging, Maar wel zijn we
later voorzichtiger geworden" zo besloot grootvader zijn
verhaal „de rode bal werd een gevreesd symbool, we
durfden er voortaan niet meer voorbij."
HET ZILVEREN KROONTJE.
Een oud sprookje, waarin je lezen kunt, hoe
hebzucht en dieverU worden gestraft.
Er was eens een boer en die reed op zijn oude ezel
door het bos. De boer was straatarm en erg ontevreden
met zijn lot. Iedere keer, als hij door het bos reed, dacht
hij: „hè, als ik nu toch de adder met het zilveren kroon
tje eens tegen kwam! Dan zou m'n leven met één slag
veranderd zijn; ik zou rijk en gelukkig worden cn alle
mensen zouden me benijden!"
En dus zat hij voorovergebogen op zijn ezel en. speurde
maar steeds om zich heen, of hij niets bizonders zag.
„Een adder met een zilveren kroontje?" zul je vragen
„bestaat zo'n dier heus?"
Ja, die bestaat. En ',j mooiste is: als Je op Zondag ge
boren bent, heb je een kansje, dat je hem zo" opeens
tegenkomt. Lukt het je, het zilveren kroontje in je bezit
te krijgen, dan zal alles, wat je onderneemt, je gelukken
en je wordt in een ommezien rijk. Denk er dan echter
aan, het kroontje niet al te lang houden, want dan krijg
je vast en zeker nog eens een ongeluk!
De boer wist dit alles enh ij was nu juist op Zondag
geboren. Dat had zijn moeder hem al heel vaak verteld
Hij sloop stil als een muis naderbij
Je begrijpt dus, waarom hij altijd zo ijverig uitkeek naar
de adder met het zilveren kroontje.
Nu, eens op een dag reed hij weer op zijn ezel door het
bos, toen hij opeens een beekje hoorde ruisen. Hij keek,
eneen schitterend, verblindend licht straalde hem
tegen. Dat kon de zon niet zijn, want die dringt niet door
in zo'n groot, diep bos!
De boer stapte van zijn ezel, liep erheen en wat zag hij?
een grote adder was bezig, zich in de beek te baden en
naast de beek, op een steen, lag een zilveren kroontje.
De boer schrok. Hij werd bleek en rood van angst en
van vreugde. Dan sloop hij stil als een muis naderbij,
greep het kroontje en holde ermee weg. In een oogwenk
was hij weer op de ezel gesprongen, greep zijn stok en
begon erop los te slaan om het koppige dier tot spoed aan
te manen. Maarnou, je weet, hoe een ezel soms is: hij
stond stil, hoog zijn kop en wilde geen poot verzetten.
En ondertussen klonk vlakbij het woedende gesis van de
kroontjesadder, die de diefstal bemerkt had en zich op
den boer wou wreken!
Goede raad was duur! Wat moest hij doen? Wacht, hij
sprong van zijn ezel en klom in de eerste de beste boom!
Maar zoodra zat hij daar niet, of hij gaf een kreet van
schrik: o, wat een vreselijk gezicht, daar kringelden en
kronkelden wel honderd adders onder om de boom heen.
Ze sisten en riepen hem toe: „geef hier het kroontje, het
zilveren kroontje, dat je gestolen hebt!"
De boer schreeuwde van angst, maar,... daar kwam
een oud vrouwtje aan.
„Waarom schreeuw je zo?" zei ze tegen den boer.
„Zie je dat dan niet? Adders, adders, allemaal adders
om me heen! Ze willen het zilveren kroontje terug
hebben!"
„Zilverenkroontje? Heb Jij dan....?"
„Ja, ja" jammerde de boer, ,,ik heb het gevonden, maar
nu is het waardeloos. Als één van de adders me bijt.
o, o, wat moet ik beginnen?"
„Nu, als het kroontje geheel waardeloos voor je is, geef
het mij dan," zei de oude vrouw. „Geef het mij, en ik zal
de adders voor je wegjagen."
„Goed!" riep de boer „dat doe ik!"
„Top" zei de vrouw en ze riep een toverspreuk en op
't zelfde ogenblik waren de adders verdwenen. Maar
denk je dat de boer haar nu het kroontje gaf? O nee:
Hij deed een ontzettend grote sprong van de boom
plof! op zijn ezel en die vloog er van pure schrik
yan door!
„Dief, dief, lelijke dief!" riep het vrouwtje. Maar ze
had het nakijken.
De boer liep de hele dag met het kroontje in zijn zak.
Nu eens legde hij het in 't roggeveld en dan werden de
aren eens zo dik als bij alle andere boeren. Dan weer
legde hij 't bij de varkens in het hok en die werden dan
zo vet, zó vet, griezelig gewoon!
En eens op een dag was het kroontje verdwenen.
Gestolen natuurlijk door iemand anders, die ook wel
graag zegen en voorspoed wilde hebben. De boer vond
het niet zo heel erg, want de mensen zeiden toch immers,
dat Je zo'n kroonjte niet te lang mocht houden, wilde je
geen ongeluk krijgen,
Het zilveren kroontje .kwam terecht bij een oude boerin,
een weduwe, die alleen met een half blinden knecht op
een hoeve woonde. De oude vrouw was heel erg bijge
lovig: nu eens ging ze midden ln de nacht het bos in om
bij volle maan wortels te graven, dan weer zocht ze ge
heimzinnige kruiden om zichzelf en anderen van wratten
af te helpen.
Je begrijpt, hoe blij die boerin met het zilveren kroon
tje was! Ze legde het in alle laden, kasten en kisten en
tenslotte verborg ze het in een hoop koren.
Maarniemand mag het zilveren adderkroontje al te
lang houden.
Eens op een dag, toen de boerin was uitgegaan, droeg de
halfblinde knecht een paar zakken koren naar de molen.
En toen de molenaar de zakken leegde, blonk hem iets
zilverachtigs in de ogen. Hij herkende het zilveren
kroontje direct. „Wat een geluk!" riep hij „wat een ge
luk! En dat wordt me zomaar in huis gebracht!"
Natuurlijk stond de volgende morgen al heel vroeg de
oude boerin bij hem voor de deur en vroeg zo bij haar
m
T Adi
hei
neus langs: „Heb je misschien ook iets In een van
ken gevonden?"
„Hoe kom je erbij? Niets!"
„Zo? Nou, 't is ook eigenlijk de moeite niet-
'n Onnozel klein dingetje van zilver, maar ik was
aan gehecht!"
„Niks gevonden!" hield de molenaar vol.
En toen begon de boerin te huilen, te huilen, necij
tranen met tulten! Maar ze had het nakijken.
En nu was de luie molenaar de gelukkige bezittefpai
het zilveren kroontje!
Gelukkig? Dat dacht je maar! Hij had van dat oge
af rust noch duur. Hij legde het kroontje eerst op dei
van de molen, want hij dacht: dan wordt die
schoon en dan hoef ik hem niet te schrobben. En!
legde hij 't ln alle vuile potten en pannen, hopen;
dit hem het afwaswerk zou bespraren. En tenslotte
de hij het met het koren in de maalgleuf, want hij
dan hoef ik niet telkens die zware zakken naar bc
slepen.
Dat was eerst een kolfje naar de hand van den lui
Maar in zijn vreugde, had hij niet gezien, dat 't
pikdonker geworden was. Hij staarde maar naar he
meel en merkte niet eens, dat het schitterende k:
meegleed en tusschen de molenstenen vermalen w<
zilveren gruis.
Maar op 't zelfde ogenblik sloeg de bliksem in de
Alles vloog in brand en*de molenaar verbrandde i
Dit is het oude sprookje van het zilveren adder)
tje, waaruit je lezen kunt, hoe hebzucht eij-jdieverjl
slotte worden gestraft.
POSTZEGELRUBRIEK
1934
60 j.
Sokol.
0 75
0.25 D.
1.50
0. 0D.
1.75
0.25
Vliegpost
50 P.
50 P.
1 Din.
2 Din.
3 Did
H
1934 Rouw Alexander I
JOEGO SLAVIë. Aanvulling II.
In Juni 1934 verscheen een herdenkingserie vo«|
60-jarlg bestaan van de Sokolvereniging
De afbeelding is van een athleet met achter
adelaarsvleugels. Het zijn de waarden 0,75
(groen) 1.50 0.50 Din. (karmijnrood) 1.75
(d. bruin). Grootte van de zegels 32 x 42 m.m.
Vllegpostzegels zagen ook deze maand nog hel
Op alle zegels komen landschappen voor met
een vliegtuig. De waarden zijn 50 P. (d lilabruin)
(lichtltla-bruin) beide vliegtuigen boven Dubrovnlk 'I
(groen, boven Veldesermeer) 2 Din. (karmijnrood,
Pliva-waterval bij Jojce) 3 Din. (blauw, kerk van
nac) en 10 D. (roodoranje, Stari Most, Romeinse
over de Narenta fn Monastlr). Grootte der eerste 5
den is 35 x 42 m.m., overige 42 x 35 m.m.
De 3 Din. (blauw) van de vllegpostzegels verscheeïj
een zwarte rouwrand bij de dood door moordaant'
Marseille (Frankrijk! op Koning Alexander I
Grootte 35 x 42 m.m. Zie het schetsje.
RustenburgerlaUl
