Moord op kasteel Entzberg
Voedingswaarde van
peulvruchten is groot
Verdwenen markten
te Haarlem.
Reizen en avonturen van
WOENSDAG 29 JANUARI 1941'
H A" ARDE M'S DAGBCAC
Zij bevatten veel eiwit
De Peulvruchten Studie Combinatie (secreta
riaat Instituut voor Plantenveredeling, Waigenin-
gen) schrijft:
Nu een aanvang is gemaakt met de distributie
van bruine boon en en capuci.iners, is het nuttig
om eenige gegevens omtrent de voedingswaarde
dezer peulvruchten naar voren te brengen, zooals
deze ons verstrekt werden door mej. A. Veenbaas,
hoofd van de afdeeling kwaliteits-onderzoek van
landbouwproducten van het Centraal Instituut voor
Landbouwkundig Onderzoek te Wagenlngen.
•Bruine boonen en capucijners zijn typisch Neder-
landsche voedingsmiddelen, die wanneer zij 1 a 2
anaal per week genuttigd worden, een geschikte
afwisseling in het gebruikelijke menu vormen en
bovendien gezond en goedkoop zijn. Ook uit voe
dingsoogpunt is een dergelijke afwisseling alleszins
verantwoord, zooals uit het onderstaande blijkt,
waarin de prijs en de belangrijkste voedingsbe-
standdeelen in vergelijking met die van vleesch en
aardappelen zijn weergegeven.
peulvruchten vleesch aardappelen
(gemiddeld)
100 g. bevatten 22 g. eiwit 20 g. eiwit 2 g. eiwit
1.5 g. vet 10 g. vet 0.2 g. vet,
60 g. kooih. 0 g. koolh. 21 g. koolh.
100 >g. kosten: 4 a 5 cent 14 cent 0.8 cent
Duidelijk komt hierin tot uiting, dat peulvruch
ten practisoh evenveel eiwit bevatten als vleesch,
een feit, dat veel te weinig bekend is. Bovendien
is het in peulvruchten aanwezige eiwit belangrijk
goedikooper dan 'het eiwit, dat men in den vorm van
vleesch koopt Weliswaar is de samenstelling van
peulvruchten-eiwit anders dan die van vleesch-
eiwit, zoodat het eerste niet het laatste geheel kan
vervangen ,maar wanneer men 1 a 2 maal per
week peulvruchten nuttigt, telt dit bezwaar niet
en zijn de peulvruchten hun plaats in onze voe
ding alleszins waard. Bovendien bestaat een maal
tijd nooit uitsluitend uit peulvruchten. Door ge
bruik te maken van andere voedingsmiddelen kan
men zorgen voor een volwaardig geheel. Hierbij
denken wij b.v. aan de peulvruchtensoeoen, welke
bij verwerking van aardappelen, groenten (selde-
rii, prei, ui) melk en vet een zeer goede en smake
lijke voeding vormen; of aan peulvruchten in vas
ten vorm, gecombineerd met groenten (slaatje van
andijvie of bieten) en een toespijs van melk of
karnemelk.
Peulvruchten activeeren, evenals bruin'brood, de
spijsvertering. Zij vormen verder een geconcen
treerd voedsel geven daardoor spoedig een gevoel
van verzadiging en zijn uit dien hoofde bij uitstek
geschikt voor personen die zwaren liohamelijken
arbeid verrichten. Goed kauwen en een goede be
reiding bevorderen de verteerbaarheid. Voor zwak
ke magen vendient het aanbeveling bruine boonen
te zeven, zooals dit door artsen vaak voor jonge
•kinderen wordt voorgeschreven.
Overneming van hotel- en café
bedrijven.
Niet als nieuwe vestiging beschouwd.
De directeur van het Rijksbureau voor het hotel-,
café-, restaurant- en pensionbedrijf brengt, in aan
sluiting op hét persbericht van 14 November 1940 in
zake hieuw 'te vestigen bedrijven in genoemde be
drijfstakken ter kennis, dat overneming van éen
bedrijf niet als een nieuwe vestiging beschouwd
wordt.
Bij de overneming van bedrijven is de oude eige
naar verplicht mede te werken, dat de inschrijving
bij het Centraal Distributiekantoor overgeschreven
wordt ten name van den nieuwen eigenaar.
Toestemming voor deze overschrijving door het
Centraal Distributiekantoor moet worden aange
vraagd door bemiddeling van het rijksbureau.
Ter vermijding van misverstand vestigt de direc
teur van bovengenoemd rijksbureau er de aandacht
op dat. wanneer een ondernemer zijn bedrijf heeft
verkocht en derhalve diens codenummer ten name
van den nieuwen eigenaar is overgeschreven, op
nieuw een zaak wil openen, deze als een nieuwe
vestiging zal worden beschouwd, waarvoor dus toe
stemming moet worden gevraagd. Uiteraard zal deze
toestemming onder de huidige omstandigheden
slechts in zeer bijzondere gevallen kunnen worden
verleend. (A.N.P.)
(Adv. Ingez. Med
Voor het opbergen van de prachtige doeken van het paleis op den Dam is een
reusachtige rol noodig welke deze week te bestemder plaatse gebracht werd.
(Foto Pax Holland)
Oorlogsschade publiekrechtelijke
lichamen.
Het Verordeningenblad bevat een besluit van dei.
secretaris-generaal van het departement van
Financiën betreffende de bijdragèn van het rijk
van door oorlogsgeweld beschadigde goederen, toe-
behoorende aan publiekrechtelijke en daarmede ge
lijkgestelde lichamen.
BART ELFRINK EN PAUL HARDEN IN EEN
KLUCHT.
De oud-Haarlemmer Bart Elfrink zal met den
'bekenden komiek Paul Harden, vroeger verbonden
aan de Fritz Hirsch operette, en Beppie Kila,
van Vrijdag a.s. af in een korte klucht „Lach dan
Paljazzo" in het Rembrandttheater te Haarlem
optreden, in het voorprogramma van de film
voorstelling.
PURMERENDER MARKTBERICHT.
(Dinsdag)
Gemeentel. Kaasbeurs. Verhandeld 8 partijen,
wegende 9500 K.G. Hoogste prijs f 35.25.
Aanvoer kaasmarkt: gewicht 159. Handel vlug.
Hoogste prijs f 34 per 50 kilo.
Runderen, totaal 477 stuks. 353 Vette koeien
voor de levering. 73 Gelde koeien f 300f 410 per
stuk, matig. 45 Melkkoeien f 325f 480 per stuk,
matig. Stieren voor de levering. Nuchtere kalve^
ren voor de slacht voor de levering. Nuchtere
kalveren voor de fokkerij f 20f 45 per stuk,
matig. 94 Magere varkens f 28—45 per stuk, stug.
173 Biggen f 20—f 34 per stuk, stug. 366 Schapen
f 30f 50 per stuk, matig. 14 Bokken f 18f 30
per stuk, matig. Kipeieren 1.07. Oude kippen en
hanen (wit en rood) f 12.50 per kilo. Oude kip
pen en hanen (blauw) f 12.50 per kilo, Konijnen
f 1.504 per stuk. 600 Eenden f 11.50 per stuk.
Herin n erin gen.
Het aantal markten te Haarlem is in de laatste
30 a 40 jaar sterk verminderd. Stadgenooten die
de 5 kruisjes achter den rug hebben, kunnen dit
bevestigen.
Er is immers niets meer overgebleven van de
paardenmarkten, evenmin van de markten in
vee, gevogelte en visch.
De paardenmarkt werd gehouden op het Plein
en de Dreef. Aan de steenen palen die nog hier en
daar langs het rijwielpad aan de Westzijde van
de Dreef staan, ziet men de gaten waardoor de
touwen getrokken werden voor het vastbinden
van de paarden. Elk voor- en najaar werd.zoo'n
mankt gehouden, soms beliep de aanvoer wel 400
a 500 rossinanten, als het er slechts 300 waren
heette in het marktbericht de aanvoer „gering".
Die markten waren destijds een gebeurtenis.
Op een kermisterrein kon geen grootore drukte
heerscihen. En levendigheid evenmin. Er kwamen
niet alleen belanghebbenden bij den paarden
handel, maar half Haarlem liep uit om te genie
ten van .het kleurige schouwspel. Er was dan ook
iets opwindends in paarden, die de aandacht van
koopers getrokken 'hadden, te zien draven. De
eigenaars klapten lustig met de zweep om de
dieren tot meer vurigheid aan te zetten'. Het
werd voor de dieren soms een recordrace met zich
zelf! Dan kwam het loven en bieden dat met
handgeklap 'gepaard ging. Soms begon men met
grootè verschillen, als er bijvoorbeeld f 400 voor
een paard gevraagd werd, terwijl de kooper er
niet meer dan f 300 voor over had. Maar in veel
gevallen 'kwam men toch naar elkaar toe en kon
de koop gesloten worden. Als er dan. een koop
eindelijk gesloten was, werd meestal in een der
cafés een bittertje gedronken, want kooper en
verkooper waren beiden tevreden. Geen wonder
dat de cafés in de nabijheid van het marktter
rein goede zaken maakten!
Trouwens ook vele andere neringdoenden pro
fiteerden van de mahkt. In de nabijheid stonden
tientallen kraampjes waar van alles te koop was,
broodjes met hartigheid voor de vele belangheb
benden bij de markt en ijs en snoepgoed voor de
straatjongens die nóg talrijker waren. Eenige
zadelmakers hadden in kraampjes hun halven
winkel uitgestald. De hoefsmeden op het Plein,
den Wagenweg en de Groote Houtstraat werkten
met extra personeel, want de meeste paarden
werden ter gelegenheid van de markt opnieuw
beslagen.
Elk jaar werd ter gelegenheid van de voorjaars-
markt (de grootste!) een g*oote Haarlemsche
paardenloterjj gehouden. De hoofdprijs was een
landauer met paard. Dat had in dien tijd even-
VOOR DE KINDEREN
Naar A Coun.rn.u,
■n „..onluren nan tfilnhaar P'likab.an
Teakening nan Aan van Ewl/lt,
De stuurman van het schip, ontdaan,
Is met hun beider lot begaan,
Hij ziet ze door het nat bedolven
Hoort het geklots der hooge golven:
Hij roept zijn maats, die, bleek van schrik
Verstaan den ernst van 't oogenblik.
De kreet: „Twee menschen overboord!"
Wordt door den kapitein gehoord:
Hij denkt: „Ik moet ter hulpe komen"
En springt in 't water zonder schromen,
Het zet zijn leven op het spel.
Beseffend: 't scheepsvolk volgt mij wel.
Sleutel weg? Tel. II
DeSleutelspecialist.L. Veersti
(Adv. Ingez.
veel aanlokkelijiks als nu een auto." Wie
kige was kon op Zondag gaan toeren, allt
het soms lastig het stal-probleem op te
De andere prijzen waren tuigen,'zadels,#^
en andere dingen die zijdelings met paaróf£
band houden.
De verkoopers van de loten kozen nat
het marktterrein als operatiebasis. Esnin
tallen liepen luidkeels hun loten aan te;
Een hunner had de gewoonte te roepe;
mij koop 'je een landauer met paard
gulden!"
che
De veemarkt werd eens in de week, als
ons gced herinneren op Woensdag op d;
Groenmarkt gehouden. De witte houtet c'j
met ringen daaraan hebben er tot voo: 9
jaren gestaan. Toen deed de Waag:
waag. weeggelegenheid, dienst. Er stös
groote schaal waarop de koeien, varke:
schapen gewogen werden.
Veel drukte was er op de veemarkt r.
er 10 of 12 koeien werden aangevoe
eenige dozijnen varkens en schapen, waj
een goede markt.
Van deze veemarkt was er kort voord;
log nog een klein restantje, dat best:
een kalverenmarkt op een terrein bij hè
baar Slachthuis. De meeste kalveren
aangevoerd werden gingen meteen hetl
huis in.
In dien tijd was er ook nog gevogelte
markt, manden met kippen en eenden
Van meer beteekenis was evenwel de
markt. 30 jaar geleden waren alle bankt
vischhal bezet. Er was altijd een flinke
van visch. niet alleen uit zee, maar ook ui
vieren.
Tientallen „gezeten" burgers trokken,-.,
bijzonder op Vrijdagmorgen, naar de I
om inkoopen te doen. Er stonden altijd;
en mannen klaar die de gekochte was:
voor een dubbeltje thuisbrachten,
toch niet dat mijnheer in de eene hand*,
delstok droeg en in de andere een mar.: ;;7
schol of bot! Er kwamen ook heel wat'
meisjes in hun blauwe katoentjes
mutsjes op om visch te koopen.
Veel belangstelling had de vischafsla»
kleine huisje op de Groote Markt e c'
Vleeschhal. Tientallen groepten zich
de tafel van den afslager, elkaar een
gunnend.
Dat alles behoort nu tot het verleden.
We hebben nu nog alleen de Maand
Zaterdagavondmarkten op de Botemtog
Ged. Oude Gracht overgehouden,
groentemarkt op den Koudenhorn.
Officieel is de vischmarkt niet opp
maar er is slechts één vïschhandelaar i!e
bank in huur heeft. Een m arkt kan:®r_
genoemd worden, het is alleen een i
dieover veel ruimte de beschikking
Li een volgend stuk zullen wij nagaat
door verschillende markten te Haarlem:
uitgegaan en zelfs geheel verdwenen
roi
He
de di!
15 IK
de he»
NEDERL. NATUURHISTORISCH!
VEREENIGING.
De afdeeling Haarlem van de NederL
Natuurhistorische Vereeniging hield
jaarvergadering in het Lutherhuis aat
hehninastraat' te Haarlem'onder vooral
van den heer G. A. van Schalk.
Het door de secretaresse (die door
hinderd was aanwezig te zijn)
jaarverslag werd goedgekeurd onder
ging voor de groote zorg, waarmede
was opgesteld.
Het ledental nam in 1940 met
dacht werden de overleden leden de
Burdet, prof. dr. Eugène Dubois, mevr.
Oil and en de heer en mevr. Sybrandi
Ondanks moeilijkheden en een klein*
breking kon het werk van de vereenin ft,
durende 1940 worden voortgezet, hetgre
uit de 9 lezingen en de 21 excursies.
Ook het verslag van de penningmees j
mevr. ReigersmanVollgraf werd onder
zegging goedgekeurd; het nieuwe jaar!
een klein batig saldo worden begonnen.
De kascommissie had alles in zeer
bevonden.
Mevrouw ReigersmanVollgraf f, die,pi
aftrad, werd bij acclamatie herkozeji,
De voorzitter vertoonde met medö
van den heer Mol (Generaal Cronjéstn
met behulp van het Filmbsto-appaiï
filmpje „Voorjaar in den polder"; war
heer Mol met hetzelfde apparaat klem
vertooonde, die door hem in den Sta$
tuin te Haarlem waren opgenomen. Dei
zigen toonden veel bewondering voor
tengewóón fraaie opnamen, o.a. van
chia, Bougainvillea, Passiflora's Mi
enz. en nog enkele mooie stadsbeelden.
Tenslotte kwamen nog een aantal c
voorzitter de laatste fcfren gemaakte pto 2i
het doek, o.a. van Haarlem's omgeviia
vens enkele indrukken van het Naarden
de Hooge Veluwe.
23)
PETER PAUL BERTRAM.
En zoo verder. Ze schijnt overstuur geweest te
zijn, toen ze Von Ghetaldi weer zag. Ze zag dat
hij meteen weer op haar stiefmoeder verliefd was.
Ja, natuurlijk, hij wilde haar aan den graaf
afnemen. Dat is ook het eventueele motief van
den graaf. Wat denkt u zeli'? U bent vaak met
hem op jacht geweest. Ja, dat denk ik ook.
Ja, een beroerde situatie. Alles loopt verkeerd.
Ze hebben hier niet eens een alibi: en ieder van
4e vier kan het gedaan hebben. En het zou me
niets verbazen, als het nog een heel ander was.
aDt weet ik niet. Ik zeg het maar zoo om u aan
te toonen, hoe ingewikkeld het geval is. Me
vrouw Fechner? U denkt dat zij jaloersch was op
de gravin? Daar heb ik ook al aan gedacht, maar
ik geloof het niet. U kent haar niet. Een mooie
vrouw, maar niet iemand die een man vermoordt.
Maar waarom zou iemand anders het gedaan moe
ten hebben. Er zijn menschen genoeg, maar geen
motieven. Neen, als ik niet iets belangrijks over
het hoofd gezien heb, dan is het een van deze
vier. Laat u mij maar gaan, ik kom er wel ach
ter. Er zijn toch nog maar pas zes en twintig
uur verloopen sedert ik hier ben. De heeren in
Weenen moeten niet zoo'n drukte maken, anders
zal ik ze eens die geschiedenis vertellen van dien
vermoorden onderwijzer in het vijfde district: Dien
moordenaar hebben ze nog niet. Omdat het
waar is, mijnheer. Die gelooven daar, dat alleen
zij de wijsheid in pacht hebben. Nou ja, mijn
heer, ik weet wel dat u mij dekt. Ja. Na
tuurlijk, dan bel ik u. En nog iets, hoe is het met
den weg? Die Hollander zanikt den. heelen dag,
dat hij weg moet. Hen heeft over vier of vijf dagen
een zakelijke bespreking in Weenen. O neen.
geen spoor, die heeft er zeker niets mee te maken.
Overmorgen? En terug naar Li.enz moeten ze?
Goed, ik zal het hein zeggen. J.a, ik hoop het.
Goeden middag, mijnheer", - -
Vermoeid belde Buschroitner af. Toen viel zijn
oog op de stukken, die voor hem op tafel lagen en
met een zucht begon hij de bestudeering voort te
zetten.
Toen de deur achter. Buschroitner gesloten
was, ging dr. Muir op zijn teenen terug naar zijn
stoel naast het bed. Angela lag met open oogen
en keek omhoog naar het plafond. Uit haar oogen
stroomden tranen.
„U had me moeten laten doodgaan, dat was
beter geweest", zei ze.
Dr. Muir nam van het nachtkastje een zakdoek
en droogde zacht en voorzichtig haar tranen
af.
„Ik heb Felix gedood", zei ze met toonlooze
stem.
„Niet waar", zei dr. Muir.
„Ik heb Felix gedood", herhaalde Angela.
Roept u den commissaris, ik wil bekennen".
„Dat is allemaal onzin en u heeft niets te be
kennen", zei dr. Muir. rustig en zeker. „U heeft nu
al onheil genoeg aangericht".
„Laat u me toch met rust, ik wil u niet zien!",
zei Angela..
Dr. Muir schudde het hoofd. „Ik blijf bij u en
pas op, dat u niet weer zulke domme dingen
doet". En toen zij niet antwoordde ging hij
voort: „En ik laat den commissaris niet eerder
hier binnen, voor u verstandig geworden is".
„Ik heb Felix von Ghetaldi gedood", herhaalde
Angela.
„O neen, evenmin als uw vader het gedaan
heeft".
„Gelooft'u dat?" Voor de eerste maal keek zij
den dokter aan.
„Ja".
„Waarom gelooft u niet aan mijn schuld?" vroeg
Angela moe.
Dr. Muir zweeg een oogenblik. „Daarvoor zou
ik u een dozijn motieven kunnen noemen", zei
hij toen glimlachend. „Bijvoorbeeld, dat er kracht
van een man, voor noodig is om iemand op
deze wijze te dooden". Hij keek haar triomfante
lijk aan.
„Ik ben heel sterk", wierp Angela tegen.
Dr. Muir schudde het hoofd. „Luister nu eens",
zei hij. „Ik had gehoopt dat het mtf zou gelukken,
u tot inzicht te brengen. Maar u is hoe heet dat?
o ja, ik weet het al koppig als een muil
ezel. Maar dat geeft niets. Ik weet dat ik u toch
niet kan beletten den commissaris te vertellen, dat
u mr. Von Ghetaldi gedood heeft. Misschien zal
hij het gelooven, misschien niet. Maar zelfs als hij
het gelooft en dat wilde ik u zeggen, zal ik daar
niet tevreden mee zijn. Ik weet dat u onschuldig
is en ik zal dat bewijzen. Neen, lacht u niet. Ik
ben geen detective en weet, dat ik zelf er nooit
achter zal kómen. Maar ik heb geld. En voor dat
geld kan ik den besten detective nemen die de
wereld bezit. Die zal het beslist wel klaar spelen
om den schuldige te vinden".
Angela had zwijgend geluisterd. Ze voelde dat
er achter die rustige woorden een koppige vastbe
slotenheid verborgen was.
„En waarom zou u dat doen, dr. Muir?"
Hij aarzelde met zijn antwoord. „Dat zult u te
rechter tijd vernemen. Op het oogenblik is het niet
belangrijk waarom ik het doe, maar dat ik het
doe eventueel'.
Angela zweeg. Langen tijd lag zij met gesloten
oogen en dacht na. „Ik dank u", zei ze tenslotte
zacht. „Ik weet dat u het goed bedoelt". Maar ieder
mensch moet den weg gaan, die hem de juiste
lijkt". Ze gaf hem een hand. „Wilt u nu den com
missaris roepen? Ik wil met hem praten".
Dr. Muir hield haar hand va3t. „Ik zal den com
missaris roepen, maar denkt u er aan wat ik ge
zegd heb". Hij keek haar een oogenblik onderzoe
kend aan. „U is een merkwaardig meisje", zei hij
met een weemoedig lachje. „Ik wilde dat u wat
meer vertrouwen in mij had".
„Ik vertrouw u volkomen", antwoordde ze.
Toen: „Gaat u nu en haal den commissaris".
Ze keek hem na toen hij de kamer verliet, toen
begroef ze haar hoofd in de kussens en begon te
huilen..
Zij huilde nog, toen de commissaris binnenkwam.
Hij ging op den stoel naast haar bed zitten.
„Nou, nou", zei hij, „zoo erg zal het wel niet
zijn". Zijn stem klonk goedmoedig en troostend.
Angela droogde haar tranen af. „Neemt, u me mei
kwalijk, commissaris...." begon ze.
„Het is al goed", onderdrukte Buschroitner haar,
„Ik weet het weL Het is een beetje te veel voor
uw zenuwen. Maar geloof mij, als u gesproken
hebt, zal het lichter vallen".
Angela knikte.
„Ik heb Felix von Ghetaldi gedood", zei ze na
een kleine pauze.
Buschroitner boog zich over haar heen. „Waar
om heeft u hem gedood?"
„Omdat.... o, moet ik dat zeggen?"
„Natuurlijk moet u dat zeggen. Eeh bekentenis
alleen is voor het gerecht waardeloos".
Angela keek zwijgend voor zich. „Ik heb van
Felix von Ghetaldi gehouden", begon ze tenslotte
haar verklaring, „maar hij heeft het niet geweten.
Of als hij het. wist, heeft hij het niet laten merken.
Niemand heeft het geweten, ook Beate niet. Hoe zou
ik het haar hebben kunnen zeggen? Ik was ver
liefd op den verloofde van m'n beste vrien
din!"
Buschroitner knikte deelnemend.
„In het voorjaar kwam onverwacht mijn vader
uit China terug. Hij vertelde me, dat hij na den
dood van zijn broer, wiens erfgenaam hij was. zijn
diplomatieke loopbaan wilde opgeven en zich zelf
belasten wilde met het bestuur der bezittingen!
Toen leerde mijn vader Beate kennen en werd
verliefd op haar". Angela hield even op. Het scheen
haar moeite te kosten verder te spreken. „Ik heb
toen een gemeenheid begaan", ging ze tenslotte
voort. „Toen ik merkte, dat mijn vader zich voor
Beate interesseerde, begon ik te intrigeeren. Als
Beate haar verloving met Felix verbrak en mijn
vader trouwde, dacht ik, dat ik een kans zou
krijgen. En zoo spoorde ik Beate aan, het huwe
lijksaanzoek van mijn vader aan te nemen. Ik
wist, dat Beate niet van mijn vader hield, maar...
mijn vader was rijk en Felix arm. Als gravin
Vestic-Falkenberg kon zij jille kixe genieten, die
zij zich altijd gewenscht had en Felix kon haar
niets aanbieden. En zoo is het gegaan, als ik het
wenschte. Felix echter, die gevoeld had dat ik er
mede schuldig aan geweest was, ging mij van dien
tijd af opzetttelijk uit den weg. In plaats van hem
te winnen, had ik hem voor altijd verloren".. Weer
zweeg zij.
Buschroitner, die opmerkzaam toegeluisterd had.
knikte, ten teeken dat hij de verhouding tot dén
doode begreep.
„Het was mijn verdiende straf voor het ver
raad", zei Angela. „Ik ben toen een half j» 'n
Engeland gegaan, om te vergeten. Toenü
kwam, wachtte mij een verrassing. Beate*
vader waren niet gelukkig. Ik weet niet,
geweten of vermoed heeft, waarom ik 1
steund had in haar plan, mijn vader te
maar er stond iets tusschen ons. Ofschooni
de beste vriendinnen waren geweest,
verhouding niet alleen bekoeld, maar
slecht geworden Hel was een vreeselijke 1$
weer voelde ik, dat mijn egoisme, mijn zei!
liefde voor Felix het leven van ons vieren»
had. En ik moest zwijgen. Dat was misse:
het ergste. Ik deed wat ik kon om té
Beate en mijn vader te helpen en Iangzz
gelukte het mij, de verhouding tusschen
te verbeteren. Het scheen dat Beate Von
vergeten was. En mijn vader, die geen po!
gedaan had gelaten, om Beate gelukkig te
zag zich tenslotte toch dichter bij zij°
Angela zweeg uitgeput.
Buschroitner wachtte. Hij toonde geen
van ongeduld.
„Toen geloofde ik dat het mij gelukt
schuld tenminste gedeeltelijk goed te
plotseling kwam, geheel onverwacht, Ff-
Van het eerste oogenblik af wist ik, !n
volgen zouden zijn. Tk zag het toen ik zef
eerst bij de thee, later aan het diner. Ik'
schrikkelijk opgewonden. Ik ging direct:
naar mijn kamer en schreef,, zooals mijn?
was, in mijn dagboek. Toen probeerde^
slapen, maar ik was te opgewonden. Toü
ik op en ging naar de badkamer van mijt
waar de huisapotheek is, om een slaap®
halen. En daar hoorde ik, hoe Beate te?
vader zeide, dat zij hem verlaten wilde*
Felix te trouwen. Ik hoorde de wanlio?
stem van mijn vader. Hij zeide, dat hij s
toegeven en dat hij met Felix zou afreken*
verloor ik mijn hoofd. Alles wat ik tot n«
■liefde voor Felix gevoeld had verkeerde
Hij had niet alleen mijn leven verwoe»
wilde nu ook het leven van mijn vader*
vernielen. Ik was buiten mezelf. Ik rende
kamer uit en toen, toen heb ik Felix
Angela legde schreiend haar hoofd in
sens. (Wordt ven
