Reizen en avonturen van Mijnheer Prikkeheen
Uit Wilde Gewesten
[Woensdag 26 februari 1941
HA ARE EM'S DAGBEAD'
{Twee Haagsche schoonen
stalen als raven.
Zij namen een lastig kindje mee,
dat het winkelpersoneel afleidde.
Twee Haagsche schoonen van resp. 20 en 21
jaar oud stapten gistermiddag een zaak van
gramofoonp'.aien binnen op de Laan van Meerder-
voort in Den Kaag. Een van haar had een meisje
van drie jaar aan de hand en vroeg een keus te
mogen maken uit een aantal platen. Hoewel de
verscheidenheid, die de dames getoond werd. groot
was, konden deze maar niet besluiten. Het kleine
meisje was bovendien erg lastig en zat overal
aan, zoodat het winkelpersoneel met het kind
haast evenveel te stellen had als met de beide
cliënten. Na geruimen tijd verbet het drietal de
winkel, zonder iets gekocht te hebben.
Vervolgens werd een chocolateriezaak aan den
Overkant met een bezoek vereerd met hetzelfde
negatieve resultaat: er werd niets gekocht. Na het
vertrek van de meisjes vermiste de winkelier
eenige reepjes chocolade en daarom ging hij naar
buiten en zag nog juist, dat zij in een bloemen-
zaak verdwenen. Even later kwamen ze weer naar
buiten en nu besloot de eigenaar van de choco
lateriezaak eens een praatje te maken met den
bloemenwinkelier. Deze vertelde hem dat hij het
trio de bloemenwinkel hadden zij ook onver-
richtrzake verlaten uit den gramofoonwinkel
had zien komen en eenige pakjes had zien ver-
deelen. Dit was een reden te meer voor den win
kelier uit de chocolateriezaak om de meisjes te
volgen en aldus achter haar adres te komen.Hij
waarschuwde de politie en spoedig daarna ver
scheen een rechercheur, die bij een van haar aan
belde. „Ik wilde gaarne de gramofoonplaten terug
hebben, welke u straks hebt weggenomen", aldus
meldde zich de rechercheur. De dievegge was
even onthutst, doch antwoordde dan: „ik zal ze
even voor u halen". De politieman was hier even
wel niet tevreden mee en zeide gaarne even mee
te gaan. Hij ging het kamertje van het meisje
binnen en vond hier een groote partij gestolen
goederen, zooals japonnen, bijouterieën, beeldjes,
boeken, zaklantaarns, enz. De veelbelovende
jongedame werd nu meteen maar meegenomen,
terwijl de goederen in beslag werden genomen. Bij
de andere vriendin werd een soortgelijke ontdek
king gedaan, met hetzelfde gevolg.
Het kindje, dat een dochtertje was van een
familie, waar het eene meisje in betrekking was,
werd gebruikt om het winkelpersoneel af te leiden
terwijl de meisjes steeds een mantel over den arm
hadden, waar de buitgemaakte goederen dan on
der werden verborgen.
Hoe helpt het Roode Kruis?
Er is een brochure versohenen waarin op over
zichtelijke wijze de taak omschreven ls, welke het
Roode Kruis thans verricht. Belanghebbenden
kunnen hierin alle gegevens vinden over het in
lichtingenbureau voor burgers, 't correspondentie
bureau, het informatiebureau voor militairen, en
de Instantie, die het geldverkeer met het buiten
land behandelt. Deze brochure is verkrijgbaar bij
den boekhandel.
Een stelende verpleegster.
Tot 1 jaar gevangenisstraf
veroordeeld.
UTRECHT. De rechtbank heeft uitspraak
gedaan in de zaak van de 37-jarige verpleegster
H. W. van der L., wie ten laste was gelegd dief
stal van een verpleegstersinsigne, een gouden ring
met diamanten en verschillende andere kostbare
voorwerpen ten nadeele van diverse personen.
Verdachte had onder valsche voorwendsels een
ziekenhuis weten binnen te komen en had daar
van het personeel en de patiënten allerlei kost
bare voorwerpen gestolen. Zelfs had zij van een
dame, die een operatie had ondergaan en uit de
narcose ontwaakte, een kostbaren ring weggeno
men. De officier van justitie had tegen haar een
jaar gevangenisstraf geëischt, waartoe de recht
bank haar veroordeelde.
KERKDIEVEGGE AANGEHOUDEN.
's GRAVENHAGE. Onlangs werd in een
R.K. kerk te Hillegersberg een damestasch ont
vreemd inhoudende 'n portefeuille met f 530 ten
nadeele van een bewoonster uit dien plaats. Deze
deed aangifte bij de politie waarna haar een serie
foto's werd getoond van bekende kerkdieven. In
een van deze foto's meende de dame iemand te
herkennen, die naast haar in de kerk had ge
zeten. Deze bleek in Den Haag te wonen en was
de 28-jarge mej. F. H. V.B. Zij werd door de
Haagsdie politie gearresteerd en bij haar aanhou
ding was zij nog in bezit van f 505.
De vrouw is ter beschikking gesteld van de
politie te Hillegersberg.
PARTIJ KOFFIE GESTOLEN.
Uit een pakhuis te Deventer is een party ge
brande koffie van 120 kg. gestolen. De dief heeft
zich toegang verschaft door het uitsnijden van
een ruit. De politie is er spoedig in geslaagd een
spoor te vinden en ten huize van een zekeren van
H. is de koffie gevonden.
De dief is evenwel nog voortvluchtig.
TUINLIEDEN IN DEN DOP. Het Amsterdamsch Centraal Comité voor
Sociale Jeugdzorg heeft een aanvang gemaakt met zijn cursus voor jeugdige
tuinlieden, welke plaats heeft op het proefbedrijf aan den Oudekerkerdijk. Ook
de theorie wordt niet vergeten en in het knusse gebouwtje van het proefbedrijf
vergaren de jeugdige candidaten de kennis, welke hun in hun toekomstig vak
van pas kan komen.
(Foto Pax Holland)
De mysterieuse brand tc Baarn.
Het gerechtshof te Amsterdam deed uit
spraak in de zaak tegen een meubelfabrikant
uit Baarn, die, verdacht van brandstichting, door
de rechtbank werd veroordeeld tot drie jaar ge
vangenisstraf met'aftrek van twee maanden pre
ventieve hechtenis.
In September 1939 woedde er in het perceel
Spoorlaan 6 te Baarn, tengevolge van een explosie"
een hevige brand, waarvan men direct vermoedde,
dat deze gesticht moest zijn. Het perceel was ge
huurd door een meubelfabrikant uit Rotterdam,
die het als woonkamer en winkel van meubelen
had willen inrichten.
Hij had er een hoeveelheid meubelen en den
inboedel van zijn vrouw heengebracht, welke in
totaal voor f 20.000 waren verzekerd. De meubel
fabrikant werd, verdacht van brandstichting, ge
arresteerd.
In eerste instantie diende de zaak voor de recht
bank te Utrecht, welke verdachte schuldig be
vond en hem veroordeelde tot drie jaar gevan
genisstraf.
Daarna diende de zaak voor het Amsterdamsche
gerechtshof. Heden werd verdachte veroordeeld
overeenkomstig den eisch van den procureur-
generaal en van de Utrechtsche rechtbank.
ONDERWIJS.
B. en W. van Haarlem stellen den Raad voor,
te benoemen tot tijdelijk leerares in de oude talen
aan het Gymnasium mej. E. Habbema te Amster
dam.
MARKT BODEGRAVEN.
(Dinsdag).
Aangevoerd 1 partij Goudsche kaas, totaal 45
stuks, wegende 450 K.G.
2e soort f 39. Handel vlug.
Haarlcmschr Hulpbank.
Verschenen is het verslag over 1940 van de
Haarlemsche Hulpbank, waaraan we het vol
gende ontleenen:
Het kapitaal bleef ongewijzigd f 46950, evenals
de rente, 4?ó voor alle leeners.
Het aantal leeners bedroeg 529 'tegen 659 in
1939), het uitgeleende bedrag bedroeg f 98610
(tegen f 129840— in 1939)
Dit bedrag werd verdeeld over de volgende
plaatsen van inwoning: Beverwijk. Wijk aan
Zee 8: Bloemendaal, Aerdenhout. Overveen 6;
Haarlem, Soaarndam 395; Haarlemmermeer,
Haarlemmerliede 5: Heemstede 11: Hiilegom.
Lisse 2; Velden. Santpoort, IJmuideti 44; Zand-
voort 57 en Heemskerk 1.
Aan personeel in dienst van de gemeente Haar
lem werden voorschotten verleend tot een bedrag
van f 2930.
Door tusschenkomst en op aanbeveling van het
Haarlemsche Borgstellingsfonds werd aan 81 per
sonen, op de gewone voorwaarden van terugbe
taling. een voorschot verleend. De geregelde te
rugbetaling van deze leeningen had op bevredi
gende wijze plaats.
Besloten werd uit de netto-winst ten bedrage
van f 2993.11, 5% dividend aan de leden uit te
keeren.
De bijzondere en voor velen zeer nijpende tijds
omstandigheden brachten vele gegadigden er toe,
de hulp van deze instelling ln te roepen, zonder
dat ze er in konden slagen een -borg te vinden ten
genoege van het Bestuur, of om voorschotten te
vragen voor niet-zakelijke doeleinden. Deze ver
zoeken moesten krachtens de Statuten worden
geweigerd. Dit leidde er toe, dat het bestuur er
toe overging eenige principieele wijzigingen van
de statuten aan de orde te stellen, waardoor meer
personen geholpen zouden kunnen worden. In de
leden-vergadering van 9 December j.l. werden de
voorstellen van het -bestuur goedgekeurd, waarna
het „fiat" op die voorstellen aan de departemen
ten van Financiën en Binnenland.sche Zaken
werd aangevraagd. Zoodra dit zal zijn verleend,
zullen ook gelden kunnen worden verstrekt voor
huishoudelijke aangelegenheden, te beoordeelen
door het Bestuur, terwijl ook zekerheid gesteld
kan worden door het bezit van een hypotheek of
pensioen, of het bezit van effecten. Ook leeners
ln het bezit van eenig onroerend goed kunnen
volstaan met een borg, die geen onroerend goed
bezit.
Het bestuur vertrouwt er op. dat de wijzigingen
er toe zullen bijdragen in ruimer kring tijdelijk
financieele hulp te versohaffen, waardoor de
Hulpbank nog meer. dan tot nog toe aan haar
doel kan beantwoorden.
De winst- en verliesrekening per 31 December
1940 heeft een eindcijfer van f 4747.22'.^ en de
balans een van f 60.715.64.
VOOR DE KINDEREN
Hij waarschuwt nu zijn vriendenschaar:
Die is voor 't schelmstuk daad'Iijk klaar.
Men staart onthutst naar al die snaken.
Die eensklaps kennis willen maken,
't ls al beleefdheid, wat men ziet:
Maar men vertrouwt 't nu eenmaal niet.
De visschers met hun goede hart
Ervaren weldra tot hun smart:
Niet altijd vindt de deugd belooning:
Op zee zijn de piraten koning.
De boekeniers zijn in een wip
van het mooie schip.
Ncd. Vereeniging van Huisvrouwen,
Jaarvergadering afdeeling Haarlem.
De afdeeling Haarlem en Omstreken van df
Ned. Vereeniging van Huisvrouwen hield Dins,
dagmiddag haar jaarvergadering in het geboun
„Zang en Vriendschap" aan de Jansstraat
Haarlem.
De presidente, mevrouw j. L. VisserBrute] de
la Rivière. sprak een welkomstwoord, speciaal tot
de oud-presidente mevrouw Chr. J. Cohen Ter-
vaertKoch, eerelid. Spreekster dankte de be
stuursleden voor hun medewerking in het afge-
loopen jaar. dat heel moeilijk was. De oorlog, dij
lang dreigde, brak uit. waardoor vele moeilijk
heden ontstonden; de presidente vreesde zelfs
dat die zich nog zullen toespitsen. Ook deze ver-
eeniging had met moeilijkheden te kampen; die
zijn nu echter grootendeels opgeheven. Spreek-
ster hoopte nu maar op een betere toekomst Het
ledental is uit den aard der -zaak wat achteruit
gegaan, maar toch bloeit de afd°eling nog. De
presidente achtte het dan ook gelukkig dat dit een
neutrale vereeniging is; politiek en godsdienstige
aaneelegenheden komen hier nimmer ter sprake,
zoodat iedereen er z'ch thuis kan gevoelen, zi'
dankte de verschillende commissies voor het ver
richte werk en mevrouw N. Dyserinck—Van Gli?e
van der Pais. die altijd bereid was. spreekster
te vervangen. Ook wrerd dank gebracht aan me
vrouw M. A. de BruinVan Schrrpenbere, de
ijverige secretaresse, voor wie nooit iets te vee]
was en die een zeer groote werkkracht, voor de
vereeniging is. Tenslotte werd dank gebracht aan
mevrouw C. M. VermeulenVan Ecmond, de
penn'ngmeesteresse. die niettegenstaande de
moeilijke omstandigheden haar werk met groote
opgewektheid bleef vervullen. De presidente
hoopte, dat er weer spoedig een excursie gehou
den kan worden.
De secretaresse, mevrouw M. A. de Bruin—Van
S-chernenberg, bracht het jaarverslag uit. Mede-
'edeeld werd. dat in het af-g-eloooen jaar door de
tijdsomstandigheden geen excursies gehouden
konden worden. Vele leden hadden voor het lid
maatschap bedankt, maar er zijn nogal wat
dames terug ge-komen, zoodat het nieuwe boek-
taar begonnen kan worden met een aantal leden
van 2501. Veel belangstelling bestond wior het
groote aantal lezingen, de kinder- en filmmid-
dacen en voor de uitvoeringen, van het zangkoor
onder leiding van meniffrouw Cor ïgesz. Tevens
was er veel belangstelling voor den tooneelmid-
da.g, Gehoopt wordt, dat men daarmee voort kan
gaan. En de handwerkmiddq,» versterkte ten zeer
ste den onderlineen vriendschapsband. Van het
inwinnen van rechtskundig advies van mevrouw
Mr. Van EekThiel werd door 38 leden eebruile
emaa-kt. Het jaarverslag eindigt met het uit
breken van de hoon. dat het saamhoorigheids-
evoel onder dg Haarlemsche huisvrouwen steeds
grooter zal worden.
Dit verslag werd onder dankzegging en applaus
goedgekeurd.
De nenningmeesteresse. mevrouw C. M. Vermeu
lenVan F.gmond. bracht, hierop het financieel
er slag uit. De toestand der vereeniging is heel
gunstig.
Op advies der kascommisrie werd aan de pen-
nnorivtrxKïteresse eveneens onder applaus décharge
erleend.
Mevrouw B. Smhs werd als bestuurslid herkozen.
Tot af gewaard lede naar de aleemoene verende-
•ine. die op 22 en 23 April te Utrecht gehouden
wordt, werd gekozen mevrouw M. A. de Bruin-
Van ScherDenberg en tot haar plaatsvervangster
m°vromv c. M. VermeulenVan Fgmond.
Vervolgens werden de voorstellen voor de alge-
meene vergadering besproken. Aan de afgevaar
digden wordt org^droo-en voor het bezetten van
°en zetel in het hoofdbestuur te stemmen op
mei. Mr H. Goedhart te 's-Gravenhaee.
Bij de rondvraag werd de wenschelijkheid be
pleit. meer propaganda voor het werven van ledes
te maken.
De presidente antwoordde hierop, dat daar ra
een goede aanleiding voor bestaat, want dit jaar
op 22 October hoopt men het 25-jarig be
staan der afdeeling te herdenken.
Hc
rege
Vt
Oi
wit'
take
La
Ju
Fi.
La
Ac
Li;
Le
K<
Ve
Oi
G<
Ai
In
PERSONEELE BELASTING.
B. en W. van Haarlem stellen den Raad voor,
over te gaan tot de reeds door ons vermelde wijzi
ging der verordening op de heffing en invordering
op de hoofdsom der Personeele Belasting, waarbij
het aantal opcenten wordt gebracht van 195 op
200.
FAILLISSEMENTEN.
De Haarlemsche Rechtbank sprak gisteren het
volgende faillissement uit:
De Naamlooze Vennootschap N.V. Bouw-
Ex-ploitatie Maatschappij „Luitgarde", statutair
gevestigd te de Bilt, doch kantoorhoudende te
Santpoort, gem. Velsen. Hoofdstraat 13. Curator
Mr. E. van Tuinen te Driehuis, gemeente Velsen.
Rechter-Commissaris Mr. C. G. Bijleveld te
Haarlem.
Op grond van verzet werd vernietigd het fail
lissement van F. J. van Rooyen, hoefsmid-kachel
smid. wonende te Lisse, Kanaalstraat 55. Curator
Mr J. O. Baron te Beverwijk.
(Uitgesproken d.d. 11 Februari 1941).
Door het verbindend worden der Uitdeelings-
lijst zijn geëindigd de faillissementen van:
1. A. J. Seijsener. wonende te Hiilegom. Curator
Mr. H. M. C, Dekhuyzen te Zaandam.
2. De N.V. Gonnerman en Co. Machinefabriek, wel
gevestigd te Haarlem. Curator Mr. L. V. Hoog te Deze
Haarlem.
/En
foeg
'an
leen
,-oor
ier,
luct
itata
Btaal
D(
ding
fte f
heef
sche
;r
D<
Fran
gebo
tein.
mini
een
pen
nom
Noel
Duit
lot c
niste
rood
Duit.
De
ie 1
hve:
De
pen.
fabr
bene
voor
Naar het Amerikaansch van
W. Mc. LEOD RALNE.
(Nadruk verboden.)
15)
Het was de vogelvrij-verklaarde Scotty Daily.
Het lichaam scheen geheel onderzocht en
alle kleeren nagezien, want eromheen lagen al
lerlei dingen verspreid; en verder waren van
jas en vest, de voering losgescheurd en de zak
ken omgekeerd. Zelfs schoenen en laarzen
van den man waren uitgetrokken.
Wat kunnen ze wel op hem gezocht hebben?
peinsde Collins. Ik zou wel eens willen weten wat
Wolf zoo vurig wenschte te bezitten. Ik vermoed
dat het beter is, Leroy nu niet te volgen, maar
te wachten tot mijn been beter is. En wellicht is
het ook verstandiger eerst de boel hier eens na
der te verkennen.
Het lichaam van den doode werd naar de
Gold Nugget gebracht en op tafel neergelegd.
Doch terwijl Collins erbij stond en eens om zich
heen zag, viel zijn aandacht opeens op een grijs
vilten hoed met zilverkleurig lint. De hoed werd
gedragen door een Mexicaan en de sheriff vroeg
hem naderbij te komen.
Hoe kom jij aan dien hoed, Manuel?
Ik heet José, José Archuletta, verbeterde de
olijfkleurige man.
Ja naam kan mij niet schelen, maar ik vraag
hoe je aan doen hoed komt.
Gevonden op het plein, meneer, en de oude
stoffige hoed ging van hand tot hand tot hij
den sheriff bereikte.
Collins scheurde het lint er af en maakte de
voering los. Het was één op de duizend kansen,
maar in elk geval de moeite van het probeeren
waard. En een oogenblik later wist hij. dat hij
luist die eene kans had gekregen, want aan den
fcinnenkant van de voering was een strookje
gijde genaaid. Met zijn mes maakte Jilj het
voorzichtig los en vond een stukje ineengevou
wen papier, dat dicht beschreven was.
Hij ging er mee onder het licht staan en merk
te dat het een soort aanwijzing was betreffende
een of andere richting en langzaam ontcijferde
hij de slecht geschreven woorden:
„Van Y. N. buit ontvangen. Ging 20 yards
„recht op groote rots aan. 8 voet naar het
„Westen. Vijftig yards in de richting Zui
delijke Antilopen Piek. Toen achttien
„naar dichtsb ij zijnde katoenstruiken. J. H.
„begint hier".
Collins las deze krabbels tweemaal voor hij er
iets van begreep. Toen ging hem plotseling een
licht op. Het was een aanwijzing van de plaats,
waar Daily's aandeel in de buit was begraven.
Zijn bondgenooten moesten geweten hebben, dat
hij dit bij zich droeg en waagden er een arres
tatie aan, om hem nauwkeurig te onderzoeken,
in de hoop het papiertje te vinden. Dat het
niet in hun bezit kwam vond alleen zijn oor
zaak in het feit, dat de vermoorde man zijn
hoed verloor, terwijl hij voor hen uitrende door
de straten.
Toen de dokter kwam en Collins' wond onder
zocht had, stelde hij voor een verdoovend mid
del te gebruiken, maar de sheriff lachte.
Dat is niet noodig dokter; probeer dien loo-
den pil maar zoo op te zoeken en ik beloof u, dat
ik geen lawaai zal maken of tegenspartelen.
Terwijl de dokter naar den kogel in zijn been
zocht; bestudeerde de sheriff kalm het epistel, dat
hij in Daily's hoed had gevonden. Het leek onbe
gonnen werk er wijs uit te worden, omdat er
geen duidelijk uitgangspunt was.
Van Y. N. ontvangen. Zooals het daar stond,
was dat duidelijk- genoeg. Het kon alleen betee-
kenen, dat de schrijver van York Neil den buit
had ontvangen om dezen te verbergen. Maar
waar en op welk punt?
Er moest een begin gevonden worden, an
ders had het briefje niet de minste waarde. Ver
moedelijk kon alleen Neil de noodige inlichtingen
geven, nu Daily dood was.
„Ging 20 yards recht op groote rots aan, 8
voet naar het Westen. Vijftig yards in de rich
ting Zuidelijke Antilopen Piek. Toen achttien
naar dichtsbijzijnde katoenstruiken."
Dit alles was nog duidelijk genoeg, maar de
laatste zin was weer raadselachtig. „J. H. begint
hier."
Was J. H. een persoon? En zoo ja, wat begon
hij dan? Als Daily zijn buit had begraven, wat
bleef er dan nog voor J. H. te doen?
Maar had hij hem werkelijk begraven? Col
lins glimlachte. Het was niet waarschijnlijk, dat
hij hem aan iemand anders zou hebben gegeven
om het voor hem te begraven. En toch.
De sheriff sloeg met zijn hand op de knie.
Wel. ik heb het, zei hij in zichzelf. Ze hebben
de heele buit van de Limited tegelijk begra
ven, trokken er met hun allen op uit, maar
blinddoekten elkaar, zoodat elk maar een deel
van den afgelegden weg wist en dus niemand
den buit kon weghalen, zonder hulp van de an
deren. Als ze hem wilden opgraven, moest ieder
met zijn briefje present zijn. Geen wonder dus,
dat \^olf Leroy zoo wanhopig naar dit papiertje
heeft gezocht. En ik durf er alles onder te ver
wedden, dat Wolf zich op het moment wel de
ongelukkigste trein roover voelt, die ooit portier
raampjes forceerde.
Collins lachte zacht en glimlachte nog, toen
Hawkes binnenkwam om verslag uit te brengen.
Hij had een ronde door de stad gemaakt en was
tot de ontdekking gekomen, dat de paarden
der bandieten gestald waren bij Jay Hardman,
die er een klein, armoedig kroegje op nahield,
in een uithoek der stad.
Jay wou eerst niet veel van me weten,
verklaarde Hawkes maar nadat ik wat over
koetjes en kalfjes had gepraat, verdween zijn
achterdocht en kreeg ik wat meer te hooren over
Wolf Lerov en zijn aanhangers. De brave kerel
gaf een heele serie onparlementaire krachtter
men ten beste, toen ik heb vertelde, dat Wolf
Leroy en York misdadigers en treinroo-
vers waren. Hij geloofde er niets van. zei hij.
Het was juist iets voor de politie, om achter on
schuldige menschen aan te springen. Ik zei te
gen Jay. dat hij zijn mond dicht moest houden
en dat hij altijd nor we) mee kor praten, als ze
gevangen genomen waren en hem eenparig als
medeschuldige aanwezen. Ik dacht dat de kerel
me aan zou vliegen, toen ik dat zei! Zeg hij
moet de kerel zijn, die aandeelen heeft in die
mijn van Leroy en York Neil.
Collin's oogen waren half gesloten, zooals altijd
als hij diep nadacht. Zou het blijken, dat hun
verdenkingen tegen den messenwerper juist wa
ren?
Drie marnen hadden Daily achtervolgd, maar
uit de sporen was hem gebleken, dat slechts twee
paarden van de plaats van den moord af de duis
ternis waren in gegaloppeerd.
De voor ae hand liggende conclusie was, dat
een medeplichtige, hier uit de buurt, hem bij de
jacht op Scotty had geholpen en daarna weer
naar huis was gegaan.
Wat leek aannemelijker, dan dat Hardman die
medeplichtige was, Hawkes vertelde, dat hij een
groote langharige kerel was. En dat was dus ook
de man die den machinist van de Limited in
bedwang had gehouden.
„J. H. begint hier."
Als een bliksemschicht kwam Collins het
slechtgeschreven briefje weer voor den geest.
J. H. was Jay Hardman!
De dokter was klaar met zijn werk en voor
zichtig probeerde Collins wat te loopen.
Del, ik ga erop uit om met dien braven kerel
wat te praten. Ga je mee?
Nou en of! riep Del Hawkes.
U moogt anders de eerste twee weken niet op
dat been loopen. Mr. Collins, zei de dokter hoofd
schuddend.
Is het heusch, dokter? En het is niets dan
een klein vleeschwondje. Kom, ik dacht dat u wij
zer was. Klaar, Del?
Op uw risico, Collins.
In orde. lachte de sheriff. Ik leef heele-
maal op mijn eigen risico, dokter. Maar ik be
loof u dat ik alles zooveel mogelijk te paard zal
afdoen.
Toen ze het erf opreden, troffen ze Hardman
juist aan met een poney, waarmee hij uit den
stal kwam en op een wenk van Collins sloot
Hawkes veiligheidshalve de poort.
De kerel stelde zich verdekt op achter het
Mard en uitte een serie scheldwoorden.
Langzaam reed Collins vooruit, zijn hand
aan den revolver, die nog in den holster zat. Be
dreigd door een revolver naderde hij den „heer
des huizes", doch hij haastte zich niet en aar
zelde geen moment, want hij wist dat zijn leven
afhing van een enkele verkeerde beweging. Als
zijn staalblauwe harde oogen een moment den
valsch loerenden schurk hadden losgelaten,
zou hij door het hoofd zijn geschoten.
Maar het oog van een dapper, moedig man is
zijn beste wapen. En hoewel Hardman zijn vin
ger aan den trekker hield, miste hij den moed
om te schieten. Tegen zulke stalen zenuwen
was hij niet opgewassen
„Ga terug, schreeuwde de schurk. Nog
één stap en ik vuur.
Maar hij vuurde niet, hoewel Collins op hem
inreed, afstapte en den loop van de dreigende
revolver bedaard van zich afkeerde.
Wees niet zoo onbezonnen. Hardman. Ik
ben hier gekomen om je gevangen te nemen,
naar aanleiding van de fcerooving van de T. P.
Limited en ik zal het doen ook.
De onverschillig smalende toon, deed de over
winning volkomen zijn.
Met een vloek liet de kerel het wapen zak
ken. U blaft tegen een verkeerden boom,
meneer Collins.
Ik geloof het niet, antwoordde de sheriff
vriendelijk, Del, wil jij Hardman even van die
zware dingen ontlasten? Hij is werkelijk niet met
een wapen te vertrouwen, zoo'n opvliegend
man!
Ze doorzochten den bandiet nauwkeurig, zon
der echter iets te ontdekken, dat in verband
stond met „J. H. begint hier".
Hij moet het toch ergens hebben, verzeker
de Collins nadrukkelijk. Er is geen kwestie van,
dat bij er van door zou gaan zonder dat papier
tje We moeten neg grondiger zoeken, Del.
Onder toezicht van zijn vriend, sneed Hawkes
zakken en voeringen open; zelfs zadel en za
deldekens werden in stukken gesneden, maar
tevergeefs.
Hawkes keek neer op de ruïne en krabde zich
het hoofd. Het spijt me dat ik het moet er
kennen. Val. maar die ouwe vos heeft ons
oakken hij heeft het niet bij zich.
.(Wordt vervolgcU
