Een eigenaardige aanbieding
•if
en avonturen van
WINTERHULP#NEDERLAND
WOENSDAG '19 MAART 1941
¥T A A R" TT E M'S DA'GBEA©
Verduisterde spoorwegambtenaar
gelden van weduwe?
Zaak in hooger beroep voor het Amsterdamsche
Hof.
Voor het. Gerechtshof te Amsterdam-stond
Dinsdag een 51-jarige spoorwegbeambte uit Pur-
merend terecht. De man was beschuldigd van
verduistering van ongeveer f 1750 Hij had dit geld
van een spaarbankboekje gehaald, dat toebehoor
de aan een inmiddels overleden weduwe.
De beam te behartigde zoo nu en dan zaakjes
voor de oude vrouw en zoo was h\j in het bezit ge-
komen van een spaarbankboekje van de Boeren
leenbank te Monnikendam. Hij had het geheele
saldo opgevraagd en daarbij eèn machtiging ge
toond, welke door de weduwe onderteekend was.
Later was men echter tot de cbnclusie gekomen,
dat er aan de handteekening op deze machtiging
geknoeid was en toen de weduwe ontkende ooit
opdracht te hebben gegeven tot het opvragen van
het saldo, werd een vervolging tegen den spoor
wegbeambte ingesteld
De Haarlemsche rechtbank veroordeelde den
man tot een jaar gevangenisstraf.
Thans stond hij voor het hof. omdat hij in
hooger beroep was gegaan tegen het vonnis.
De beambte verklaarde volkomen onschuldig
te zijn. Hij had, zoo zeide hij, inderdaad het saldo
van het spaarbankboekje opgevraagd, maar in op
dracht van de vrouw. Dat geld had hij daarna in
Purmerend op een bank gezet op zijn eigen naam.
De reden daartoe was dat de vrouw gratis werd
verpleegd in het ziekenhuis. Zij was bang dat het
zou uitkomen dat zij geld had en daarom had
hij een boekje genomen op zijn eigen naam. De
handteekening op de volmacht was door haar ge
zet en zij had daarvoor zijn vulpenhouder ge
bruikt.
De getuige-deSkundige J. W. Ruinen had de
handteekening aan een nauwkeurig onderzoek
onderworpen en was tot de conclusie gekomen,
dat er met deze handteekening geknoeid was. Hij
kon echter niet met zekerhe.id verklaren of dit
door den verdachte was gedaan, hoewel er bepaal
de overeenkomsten waren in de veranderde let
ters.
De oude vrouw, die enkele dagen vóór de be
handeling van de zaak voor de Haarlemsche
rechtbank overleed, was nog driemaal gehoord.
Zij had bij die gelegenheden verklaard, dat de
spoorwegbeambte haar had verteld, dat haar huis
zou worden afgebroken. Hij had haar aangeraden
haar inboedel bij hem 'te brengen. Op deze wijze
was hij in het bezit van haar spaarbankboekje
gekomen. Hij had dat verteld en gezegd het te
zullen bewaren. Meermalen had zij het boekje
teruggevraagd, maar de man wilde het niet af
staan. Alleen had hij haar nu en dan wat geld
gegeven voor haar onderhoud, waarbij het hoog
ste bedrag f 40 was. Zij had ten stelligste ontkend
den man ooit een volmacht te hebben gegeven.
De verdediger, mr J. G. Bettink uit. Haarlem,
vroeg alsnog de deskundige van Ledden Hulse
bosch te willen hooren om critiek te kunnen uit
brengen op het rapport van den deskundige
Ruinen.
Na in raadkamer te zijn geweest, deelde de pre
sident mede. dat het Hof dit verzoek zal toestaan.
De zaak werd daarom voor onbepaalden tijd uit
gesteld.
Indische studenten brengen
Indische kunst.
Een aantal Indische studenten hier te lan
de hebben een gezelschap gevormd, hetwelk
zich ten doel stelt de Indische kunst in Neder
land meer bekend te maken door het geven
van voorstellingen. Zij zijn daartoe gekomen
door de overweging, dat de kennis van deze kunst
in Nederland onbevredigend Is. Daarnaast wil
len zij trachten door de opbrengst van hun werk
tegemoet te komen in de financieele zorgen van
verschillende hunner landgenooten.
Dinsdagmiddag zijn zij te 's-Gravenhage voor
het eerst in het openbaar voor het voetlicht ge
komen, in een voorstelling voor genoodigden,
waarin zij een deel van hun repertoire vertoon
den.
De verschillende deelen van de demonstratie
vielen zeer in den smaak en werden beloond met
een warm applaus..
BENDE RIJWIELDIEVEN GEARRESTEERD.
Na langdurig speurderswerk is de Arnhem-
sche recherche er in geslaagd een aantal rij
wieldiefstallen op te helderen, waarvan de da
ders zich tevens hebben schuldig gemaakt aan
diefstallen uit goederenwagons, staande op het
goederen-emplacement van de Nederlandsche
Spoorwegen te Arnhem.
De beide hoofddaders hebben een bekentenis
afgelegd. Zij zijn ter beschikking van de Jus
titie gesteld.
Emmen's burgemeester tot de
N. S. B. toegetreden.
De N.S.B.-persdienst meldt:
Naar wij van den Beauftragte van den Rijks
commissaris voor de provincie Drente te Assen
vernemen, is de burgemeester van Emmen (een
gemeente van bijna 50.000 inwoners), mr. J. L.
Bouma, tot de NBB. toegetreden.
Resten van het Hof van Weena
gevonden
Nadat een graafploeg onder leiding van den
archeoloog Renaud in Rotterdam nabij de Bo-
kelstraat eenigen tijd zonder resultaat heeft ge
zicht naar eventueele resten van het hof van
Weena, heeft men thans eindelijk eenig succes
kunnen boeken. Er zijn nl. op een diepte van
circa 3 meter een tiental z.g. „kloostermoppen"
opgegraven, waarvan men met aan zekerheid
grenzende waarschijnlijkheid aanneemt, dat zij
afkomstig zijn van het eeuwenoude bouwwerk.
De vondst is aanleiding op deze plaats de op
gravingen voort te zetten, omdat men thans weet
op de juiste plek te zijn.
Nauwkeurige situatietekeningen had men nl.
niet ter beschikking, zoodat de opgravingen op
goed geluk moesten geschieden.
FIETSENDIEF IN HOOGER BEROEP
VEROORDEELD.
Het Gerechtshof te Amsterdam deed Dins
dag uitspraak in de zaak tegen een 44-jarigen
cemeritwerker uit Amsterdam, die bij de St.-
Bavo-Kathedraal te Haarlem een fiets had ge
stolen. De Haarlemsche rechtbank had hem ver
oordeeld tot een jaar gevangenisstraf, tegen
welk vonnis de man ip hooger beroep was ge
gaan. Voor het Hof verklaarde de man onschul
dig te zijn en de fiets te hebben vervoerd voor
„Marius Huisman", wiens adres hij niet verraden
wilde. Hij werd thans veroordeeld tot een ge
vangenisstraf voor den tijd van twee jaren, door
te brengen in de bijzondere strafgevangenis te
Scheveningen.
GEEN GESLOTEN TIJD VOOR ZEELT.
De secretaris-generaal van het departement van
Landbouw en Visscherij heeft bepaald, dat, met af
wijking im zoover van de betreffende visscherij re-
glementen in ihet belang van de uitoefening der
visscherij, in 1941 voor de zeelt geen gesloten tijd
wordt vastgesteld.
WOEKERPRIJS VOOR HUISHOUDZEEP.
De Alkmaarsche politie heeft 1200 K.G.
huishoudzeep opgespoord en in beslag genomen,
welke via den smokkelhandel te koop werd aan
geboden tegen den prijs van f 3.25 per K.G.
Deze zeep was afkomstig van een fabriek in de
gemeente Wormer. Zij kostte den fabrikant aan
grondstoffen en fabricage 30 cent per K.G. Te
gen den tusschenpersoon, een beurtschipper, die
de zeep, welke hem 80 cent kostte, voor f 3.25
van 'de hand trachtte te doen en tegen den fa
brikant, die zelfs geen vergunning had om zeep
te fabriceeren, is proces-verbaal opgemaakt.
Sleutel weg? Tel. 11493
DeSleutelspecialist.L.Veerstr.lO
(Adv. Ingez. Med.)
JUBILEUM BIJ HET GASBEDRIJF.
Zondag 23 Maart zal het een kwart eeuw geleden
zijn, dat de heer P. J. Redeker, Papentorenvest 60
te Haarlem, als schilder bij de openbare verlichting
van het gasbedrijf werd aangesteld. De aanstaande
jubilaris, die een uitstekend vakman is en die bij
superieuren en collega's goed staat aangeschreven,
zal Maandag 24 Maart door de directie en het hul
digingscomité gehuldigd worden.
JtacktbeiichteH^
VEEMARKT ROTTERDAM.
Dinsdag werden ter Rotterdamsohe veemarkt
aangevoerd: 2968 dieren, waaronder 925 gebruiks-
vee. 475 vette runderen, 34 schapen en lammeren,
1377 nuchtere kalveren, 47 graskalveren, 18 veu
lens, 6 zuiglammeren, 23 bokken, 63 paarden.
Prijzen per stuk: kalfkoeien 550—435—335;
melkkoeien 535—430—330; varekoeien 345—275—
225; vaarzen 330—275—190; pinken 280—200—160.
Marktoverzicht.
De aanvoer van kalf- en melkkoeien was groo-
ter, handel tamelijk. Prijzen iets hooger.
De aanvoer van varekoelen was ruimer, handel
kalm, prijzen staibiel.
De aanvoer van vaarzen en pinken was als vo
rige week, handel traag, prijzen onveranderd.
PURMEREND Dinsdag.
Gemeentel. Kaasbeurs. Verhandeld 5 partijen, wegende
3000 K.G. Handel vlug. Hoogste prijs f35.25.
Kaasmarkt, gewicht 155. Handel vlug. Kleine Boeren
f 33,50.
Runderen, totaal 496 stuks. Vette koeien 253 voor de
levering. Gelde koeien 85 f 300—f 400 per stuk, matig. Melk
koej^n 150 f 325—f 480 per stuk, matig. Stieren 8 voor de
levering Vette kalveren 43 voor de levering. Gras kalveren
f 110—f 240 per stuk, goed. Nuchtere kalveren voor de slacht
1205 voor de levering. Nuchtere kalveren voor de fokkerij
f 40—f 65 per stuk. goed. Vette varkens voor de zoutertj
10 f25—f42 per K.G goed. Magere varkens 174 f 18—f 28
per stuk. matig. Biggen 816 f40—f52 per stuk. goed.
Schapen 42 f 12—f 22 per stuk. goed. Kipeieren fl,07 per
K.G. Oude kippen en hanen (wit en rood) 1400 f 1—f 3
per K G. Oude kippen en hanen (blauw) f 1—f 3 per K.G.
Konijnen f2—f8 per stuk. Eenden 200 f 1—f 1,70 per stuk.
Dinsdag.
FC
ai
et
Z
Vruchtbaarheid voor den akker. Ook in Drente zijn de boeren naarstig aan den ar
beid getogen, om hun aandeel bij te dragen in het werk voor de voedselvoorziening.
Per wagen wordt de stalmest op het land gebracht en op zgn. bulten uitgezet.
(Foto Pax-Holland)
Organisatie van de leder- en
lederverwerkende industrie.
Bij besdhikking van de organisatie-commissie
van het departement van Handel, Nijverheid en
scheepvaart is als uitsluitende vertegenwoordig
ster uit vakoogpunt van haren tak van bedrijf de
tot de centrale organisatie industrie behoorende
hoofdgroep leder- en lederverwekende industrie
ngesteld, zij is onderverdeeld in de volgende vak
groepen:
1. vakgroep lederindustrie, 2 vakgroep schoen-
ndustrie, 3 vakgroep drijfriemenindustrie, 4 vak
groep ledenvarenindustrie.
Alle in Ne'derland gevestigde ondernemingen,
welke tot een der groepen behooren zijn verplicht
zich bij die vakgroep aan te melden.
"personalia.
Onze stadgenoote mej. J. Capelle is benoemd tot leer
kracht aan het Instituut Schreuder, Chr. opleidings
school te Amsterdam. -
VOOR DE KINDEREN
De dapp're spruiten van den Bey
Zijn voor het eerst in dagen blij:
Zij kunnen nu „cipiertje" spelen:
Zij binden, zonder veel krakeelen
Hun armen leeraar aan een blok
En stoppen hem pardoes'in "t hok.
Afd. Haarlem.
De jeugd en Winterhulp.
De Directeur van Winterhulp, afd. Haarlem,
heeft besloten tot een zgn. „pondjes-actie", die
hierin bestaat, dat ieder die in natura nog iets te
missen heeft, daarvan zooveel mogelijk afstand
doet ten behoeve van zijn noodlijdende stadge-
nooten.
Zaterdag 15 dezer heeft er een vergadering
plaats gehad met de Hoofden der Openbare er
Besturen der Bijzondere Lagere Scholen (waar
van enkele helaas niet waren opgekomen) om de
wijze van uitvoering van dit besluit te overleg
gen. Dit zal nu zoo geschieden, dat op het eind
van deze week aan alle leerlingen van de Lagere
en ULO-scholen een pamfletje zal worden mee
gegeven, waarin aan de ouders wordt verzocht
om door tusschenkomst van hun kinderen iets
mee te geven naar de school, waar de goederen
zullen worden ingezameld en naar het Bureau
van Winterhulp overgebracht, om van daaruit
aan daarvoor in aanmerking komende behoefti-
gen te worden uitgereikt.
Dit is wel een heel gemakkelijke manier van
hulpverleening, die ook voor de kinderen van
opvoedkundige waarde kan zijn.
Met groote erkentelijkheid deelt de Directeur
van Winterhulp mede, dat de Bioscooptheaters
in de gemeente zich bereid hebben verklaard
om voor de leerlingen van de 4e klasse en
hooger van de Lagere Scholen een gratis bios
coopvoorstelling te geven. De eerste voor
stelling zal plaats hebben op Zaterdag 22
dezer, des voormiddags om 10 uur. De kinde
ren hebben gelegenheid om zich hiervoor door
tusschenkomst van hun onderwijzer op te geven,
waarna zij een gratis toegangsbewijs ontvangen.
m 1
Ier
d
ret
arl
ng-
FAILLISSEMENTEN.
Op Dinsdag 18 Maart 1941 zijn door de Haarlemsche
Rechtbank geen faillissementen uitgesproken.
Op 12 Maart 1941 ts. na verzet, geëindigd het faillisse
ment van Jacob Jongkind Jzn., wonende te Aalsmeer.
Curator Mr. F. M. Hagemeljef te Haarlem.
Op 18 Maart 1941 :s geëindigd het faillissement van P.
Zeeman, manufacturier, wonende- en zaak drijvende te W
IJmuiden-Oost, gem. Velsen. Curatrice mej. Mr. c.
Deknatel te Haarlem.
KINDERVOEDING TE HAARLEM.
Door „Kindervoeding" werden in de week van 10 Maart tot
en met 15 Maart 1941 4411 porties warm eten verstrekt, n.l.
In lokaal Rijksstraatweg 1102; Soendastraat 845; Zoeteslraat
1102; Kamperstraat 562, Teylerplein 644; voorm. Spaarn-
dam 156.
Daar staat de arme. kleine man
Die niet normaal meer denken kan,
Hem kwellen droevige gedachten:
Hij denkt aan eindelooze nachten
Irf d' eenzaamheid der duistérnis.
Die vol benauwend onheil is.
VERBOUWING SCHOOL.
De verbouwing van de R.K. School tfoor buiten
gewoon lager onderwijs aan de Nieolaas v. d.
Laanstraat te Haarlem is gegund aan N.V. Bouw
bedrijf gebr. Schiphorst te Haarlem.
STABSCHEF LUTZE TE 's-GRAVENHAGE.
Naar het A.N.P. verneemt vertoeft Stabschef
Lutze op het oogenblik te 's-Gravenhage, voor een
bezoek van enkele dagen aan den Rijkscommis
saris, rijksminister Seyss-Inquart.
Iel
i:r
ir..
•at.
g
im
door MABEL-GRUNDY.
Vertaald door
E. GRIESE-KETS DE VRIES.
2)
„Een slim meisje op jacht naar groot wild en met
een min of meer permanente verblijfplaats, kan
tot ongewone methoden haar toevlucht nemen om
haar doel te bereiken", pleitte Macnab. „De dagen,
■waarin wij leven, zijn niet normaal, wel, Willis?
Ik wed, dat deze W. W. niet veel bijzonders is".
„Hoe dan ook", kwam Willis kalmeerend er
tusschen, „het doet er heelemaal niet toe. De ad
vertentie komt niet in de Daily Record, dus afge-
loopen".
„Je wilt toch niet zeggen.De heer Quinton
hield op en keek naar Macnab. Hij voelde plotseling
den wensch opkomen te gaan. Zijn aanwezigheid
daar ergerde hem. Om de een of andere onver
klaarbare reden, overviel Quinton het vreemde ver
langen, dat de. advertentie toch geplaatst z,ou wor
den. Misschien kwam het door den wensch zich
tegen Macnab te verzetten, misschien omdat het
niet heelemaal eerlijk leek tegenover W. W. de ad
vertentie te weigeren, zonder het meisje een kans
voor een verklaring te geven.
„Je wilt toch niet zeggen, dat je die advertentie
werkelijk achterhoudt?" Nu keek hij den heer
Willis aan.
„Toch wel".
„Maar is dat eerlijk? En vind je het aardig te
genover dat meisje?"
De heer Willis onderdrukte een glimlach.
„Wij kunnen onze krant niet laten beïnvloeden
door altruïstische drijfveeren, beste mijnheer Quin
ton".
„Maar dit heeft niets te maken met altruïsme"
In zijn ernst vergat Quinton Macnab en terwij'
hij het blad papier opnam bekeek hij de woorden,
die er op stonden geschreven, met buitengewone
belangstelling. „Het klinkt zoo oprecht, dat W. W.
geen adres geeft voor een onderhoud met een
eventueelen reflectant, maar opgeeft te schrijven
onder no. 212, Daily Record".
„Dat is zoo", gaf de heer Willis toe, heel beleefd
maar op een manier en op een toon, die duidelijk
te kennen wilden geven, dat hij het druk had. Als
de héér Quinton en de heer Macnab hun zaken
met hem afgehandeld hadden en zoo vriendelijk
wilden zijn te vertrekken, zou hij heel blij zijn. Zijn
eigen belangstelling in W. W. was voorbij. Hij
vond, dat de jonge vrouw al voldoende van zijn
tijd in beslag had genomen.
„Dat is zoo, maar niettemin zal ik er geen plaats
voor kunnen vinden. Dank je. mijnheer Quinton"
Voorzichtig maar met vaste hand trok hij het azuren
vel papier uit Quinton's handen en legde het op
zij'n oorspronkelijke plaats links van den lessenaar
„Uw zaak zal mijn directe en persoonlijke aandacht
hebben, heeren, vóórpagina, ingezonden mededee-
lingen, 2 X 25 regels, linkerbovenhoek, aanstaande
Vrijdag".
Met tegenzin verliet Quiton het kantoor en hij
was zoo in gedachten verzonken, dat hij er zich
eenigen tijd niet van bewust was, dat Macnab naast
hem liep, tot hij voor het restaurant stilhield,
waar hij gewoonlijk lunchte. Toen kwam hij mei
een schok tot de werkelijkheid terug en begreep
dat zijn- compagnon tegen hem sprak.
„Wat zei je?" vroeg hij.
„Ik zei, als je je zoo druk maakt voor die W. W
waarom schrijf je haar dan niet?"
„Haar schrijven?" Quinton keek hem vol ver
wondering aan.
„Ja, waarom niet? Het zou een reuzenmop zijn"
,„Maar ik weet haar adres niet".
„Stuur je brief aan de Daily Record. Ofschoor
Willis de advertentie niet plaatst, zal hij jouw waar
schijnlijk wel toestaan het meisje aan haar par
ticulier adres een briefje te sturen. Zij moet dit
adres in een begeleidend schrijven aan Willis heb
ben opgegeven, hoewel hij er ons natuurlijk geen
inzage van verleende voorzichtige ouwe vo
gel".
Macnab brak af. want Quinton liet hem abrupt
staan en verdween.
HOOFDSTUK II.
Whiff Woffran zat in een kleine slaapkamer op
de bovenste verdieping van een pension in Bays-
water, met spanning op de avondpost te wachten
Het was een slaapkamer, die er op berekend scheen
aan zijn bewoner diepe neerslachtigheid te be
zorgen, als die bewoner tenminste een gevoelige
natuur had en het een vochtige avond was. De
avond van den dertienden Augustus was niet voch
tig. Hij was mooi en buitengewoon warm en de
kleine kamer van Whiff leek op een oven, waar
zoo een taart gebakken kon worden. Meermalen
maakte de kamer Whiff neerslachtig, maar niet
vanavond, daar haar stemming een en al hoop en
verwachting was. Haar onverwoestbaar optimisme
zegevierde meestal over de moeilijkheden van het
leven. Vanavond werkte de kleine goedkoope.
prullige waaiers, die mevrouw Paddie, de eigenares
van het pension, eens bemachtigd had uit een paar
vuurwerkhouders aan een kerstdiner een kerst
diner gegeven door den heer Paddie zaliger in Tro-
cadero, (mevrouw zei altijd: „Tröc"), toen hij op
dat oogenblik in welgestelde omstandigheden ver
keerde bij Whiff den lachlust en bijna haar
teederheid op. Ze waren zoo leelijk, zoo goedkoop,
en ze vielen zoo dikwijls uit de gele lintlussen van
de grove, witte gordijnen, waarin ze waren gestir-
ken, en lagen achteloos en aandoenlijk op den vloer.
Whiff had ze ontelbare malen opgeraapt en op hun
plaats gebracht, soms geërgerd, maar vaker mei
een zweem van sympathie jegens de arme mevrouw
Paddie, die zulke beminnelijke pogingen deed om
wat fleurigheid in de kamers van haar huurders te
brengen; en nu was deze sympathie vermengd met
vermaak en teederheid, daar ze bij het minste wind
zuchtje door het open raam op den vloer fladderden
en Whiff ze voor de zooveelste maal opraapte Er
scheen iets van electriciteit in de lucht te zitten
Mevrouw Robinson, een doove, oude dame in de
kamer beneden, zou op haar practische manier ge
zegd hebben, dat er onweer op komst was. Het kon
zijn. en waarschijnlijk was het ook zoo, maar Whiff
voelde geen onweersbuien aankomen. Zij ging op
haar smal bed zitten, dat kraakte en vreemde, on
verantwoordelijke geluiden maakte en voor den hon
derdsten keer viel haar blik op een opzichtige eleo-
-•-afic pan den muur
Whiff had een goeden smaak en die eleografie
maakte haar ziek. Gedurende de warme, trieste
weken, die zij in het pension van mevrouw Paddie
had doorgebracht, had zij dikwijls op het krakende
bed gezeten en haar gedachten veroorloofd af te
dwalen. Wat zou ze gaarne weer groote reizen ma
ken, b.v. naar Italië, naar Venetië Venetië, de on
vergankelijke, de exquise stad harer droomen. Zij
kon doodstil zitten, zoo stil, dat een muis, die met
zijn voorouders gedurende een eindelooze reeks van
dagen bekend was met de ligging van de kamer,
te voorschijn kon kruipen uit het gat in de stop-
verfkleurige plint en tegen de armzalig geverfde
waschtafel op kon krabbelen, tot de onbeweeglijke
gestalte op het bed weer leven kreeg. Whiff hield
wel van de muis en de muis hield beslist van Whiff.
.want had zij niet -meer dan eens voorzichtig wat
kruimels van een Mariakaakje voor het gat ge
strooid, terwijl andere vrouwelijke wezens, die de
kamer bewoond hadden de bewoners waren al
tijd vrouwen wild geschreeuwd hadden bij 't zien
van de muis en met opgenomen rokken den vloer
hadden afgezocht met een paraplu en met de pook
van de miniem kleine stookplaats, op zoek naar
het diertje?
Maar vanavond was er in haar gedachten geen
olaats voor Venetië en haar oogen, die op de hel
gekleurde plaat rustten, waren zonder visioen of
bewustheid van wat zij zagen. Zij zat te wachten en
Whiff bezat een grooter vermogen om geduldig te
•vachten dan de meeste menscben. Z"jj zat te wachten
op de luide klop van den postbode op de voordeur
bij welk treluid ze dadelijk de trap af zou vliegen
teneinde den brief, dien zij zoo dringend verwacht)
n ontvangst te nemen
Het was 13 Augustus. Gistermorgen had zij "bii
het openen van de Daily Record een schok'van
teleurstelling gevoeld, toen zij ondekte dat haar
advertentie niet geplaatst was. Dit was gevolgd don-
oen brief van den chef der advertentie-afdeeling. die
beleefd uitlegde, dat haar annonce niet geschik'
geacht was voor publicatie, maar hij had het ge
waagd en hij hoopte ernstig, dat zij het niet als eer
inbreuk op haar vertrouwen van zijn kant zou
beschouwen, haar adres aan een vriend te geven,
die voor een zakenkwestie op zijn kantoor was
terwijl hij juist haar advertentie vóór zich had
en die bii het zien er van toestemming had gevraac'
haar te schrijven De brief zou binnen enkele dage
volgen
En zoodoende zat Whiff naar den postbode te
luisteren, innerlijk een en al trilling van opwinding,
uiterlijk net zoo kalm en onbewogen als een wassen,
veelgekapt hoofd in de étalage van een kapper.
Zij had een zonderling bestaan geleid, een leven
van onstuimigheid en onrust met toevallige perio
des van verrukking er tusschen in verrukkingen
als Venetië, een maand aan het Comomeer, een
winter in Parijs: als de kas wat ruimer voorzien
was dan gewoonlijk. Bohémienachtige nachten in
Londen met een Bohémien-vader-artist, schilde
rijen. boeken, beeldhouwwerken, landelijke dorp-
les (als de Bohémien-vader lichtelijk vermoeid
was), bloemen, velden, zonsondergangen.... Toen
kwam de krach, zooals Whiff's achternicht Maria
Whitstable het altijd noemde, hetgeen beteeken-
de, dat de Bohémien-vader plotseling gestorven
was na een trein te hebben nagehold. Had hij
'm gemist dan zou het geen steek gehinderd heb
ben, daar de volgende over tien minuten vertrok.
Nu liet hij Whiff achter met ongeveer dertig pond
per jaar, een aantal schulden, een sprekende pa
pegaai en een paar dozijn of meer vrij mooie wa-
terverfschetsen, voornamelijk-interieurs van Vene-
tiaansche kerken, die hijzelf vervaardigd had.
Nicht Maria had na veel overleg en gebeden
Whiff een thuis aangeboden toen de „krach" kwam,
hetgeen prompt van de hand was gewezen. Onein
dig liever verkoos het meisje zichzelf te onder
houden (ofschoon zij er niet het flauwste idee van
had hoe dit onderhoud bereikt moest worden), dan
bij nicht Maria te moeten wonen: want nicht Ma
ria resideerde in een oude stad, was de weduwe
van een rechter, hield er een speelgoedhondje op
na, dat piepte, en beschouwde een met haar be-
vrienden geleerde, een achterneef, als het grootste
licht. Niet dat Whiff in principe iets had tegen
weduwen van rechters! En ofschoon zij geen wer
kelijk vooroordeel had tegen den geleerden ach-;
lerneef. wist zij. dat een dergelijk vooroordeel zou
uitstaan door het feit. dat nicht Maria hem voort
durend op haar tong zou hebben. Dus gaf zij opge
wekt de voorkeur aan een leven van werken, zij het
nog onzeker en met een onvermijdelijke dosis even
tueelen kommer en tegenspoed, boven een leventje
van louter gemak-met als voornaamste afwisseling
"en daeeliiksche vertmding van een levenden ach-
'ernee' r.,-, en berustend -eklaag ai een
dooden man.
(Wordt vervolgd.)
r,r
xsi
De
'Ac
