h:
JCunst en £ettecen
Shakespeare's
Driekoningenavond.
H.O." Vertelling
i Waar}
DINSDAG 25 MAART 1941
HA"AELEM'5 -DAGBLAD
HET TOONEEL
HET NEDERLANDSCH TOONEEL
Was er ooit één dichter zóó veelzijdig als Sha
kespeare? Men kan het zich nauwelijks indenken,
dat Driekoningenavo n d het werk is van
den dichter, die ook Hamlet schreef en Richard
III, Koning Lear, Othello en het gruwzame
Macbeth. In dit blijspel, zoo geniaal van opzet,
bouw en ontwikkeling, is alles van een tintelende
scherts, een lichte vroolijkheid en een uitbundige
zotheid en toch tegelijk van een zoo teere liefelijk
heid, dat het is als een soms weemoedig
liefdespoëm.
„Indien muziek der liefde voedsel is, speel voort
en geef mij overdaad!" Deze woorden van Orsino.
waarmee het stuk aanVangt, vormen den inzet en
de basis van dit spel. Ja, welk een overdaad bij
dezen dichter, die tusschen het liefdesspel van de
twee paren OrsinoViola en SebastiaanOlivia en
de dolle dwaasheden der losbandige jonkers Tobias
Hikkenburg en Andries Bibberwang nog den rid
der van de droevige figuur Malvolio wist te plaat
sen, een komische schepping, die kortweg geniaal
genoemd mag worden.
Nooit wordt het bij Shakespeare louter zinlooze
zotheid. Zelfs den meest dwazen figuur, Jonker An
dries Bibberwang legt hij een woord in den mond,
dat plotseling schrijnt en stil maakt. Welk een
wereld van leec^ ligt er niet in dat enkele zinnetje
van dezen zieligen mislukkeling: „Ook ik werd een
maal aangebeden!" En is er in den waanwijzen,
ijdelen Malvolio met zij versmade liefde ten slotte
ook niet iets tragisch, dat medelijden wekt.
Het was een vreugde Driekoningenavond na
jaren terug te mogen zien. Prachtige herinneringen
bewaar ik van dit blijspel in de klassieke opvoe
ring van Willem Royaards. En ook Saalborn, die
In Royaards' tijd Malvolio speelde, heeft het werk
daarna nog eens ten tooneele gebracht.
Thans ging het weder onder regie van
Saalborn bij het Nederlandsch Tooneel in den
Stadsschouwburg op het Leidsche Plein, evenals
vroeger met de muziek van Humperdlnck door
het Amsterdamsche Bach-orkest onder leiding van
Theo van der Bijl en het is 'n joyeuse opvoe
ring geworden vol brio, kleur en fantasie.
Ik kan mij een voorstelling denken en bij
Royaards ging het ook meer in die richting
waarin het teere en nu en dan weemoedige van
het liefdespoëem sterker belicht wordt. Saalborn
zocht het voornamelijk in het uitbundig grappige,
het kleurrijke en feestelijke. De scènes tusschen
de jonkers, den nar, Malvolio en Maria kwamen
dan ook het meest tot hun recht. Het blijspel heeft
zoo veel facetten, dat Shakespeare zelf er den
•bijtitel van „Wat gij wilt" aan toevoegde. De
regisseur heeft zijn keuze gedaan en vooral de
zotheid in het volle licht geplaatst, daarbij het
fijn-tintise van het liefdespel wel eens onnoodig
verdoezelend. Een opmerkelijk voorbeeld daarvan
gaf hij in de scène, waarin de nar in II
voor den hertog het weemoedige liedje zingt:
„O, verschijn, o verschijn, dood.
Wees mij welkom, gij, trooster in 't leed.
Saalborn liet den nar Louis de Bree hierop
onmiddellijk een grappig liedje na zingen, dat
eerst veel later in een volgend bedrijf voorkomt,
waardoor hij de stemming «onnoodig en zelfs
tegen den tekst in verbrak.
Ook in het spel van Olivia en- in dat van Orsino
miste ik nu en dan den weemoed, dien Shakespeare
er toch heeft ingelegd.
Maar welk een vreugde heeft mij overigens deze
in vele opzichten brillante voorstelling ge
geven! Saalborn had de decors zelf ontworpen en
hij had het zoo gedaan, dat de pauzes tusschen de
verschillende tafereelen niet al 'te lang duurden.
Voornaam was de zaal van den 'hertog, bloeiend
en weelderig Olivia's lusbhof en zeer mooi vooral
en weidsch het decor met de breede trap en balu
strade van Olivia's woning.
Welle een geniaal tooneelschrijver Shakespeare
was, wij zien het telkens weer in de rollen, die hij
geschapen heeft. Niemand heeft den acteurs zoo
veel gelegenheid tot spel gegeven als de dichter van
Stratford. Hoeveel prachtige speelroll'en zijn er niet
in Driekoningenavond en met welk een liefde en
toewijding hebben de spelers er zich aan gegeven!
Daar zijn de twee „Jonkers", de drinkebroers
Tobias Hikkenburg en Andries Bibberwang. Saal
born gaf aan Tobias al zijn komisch talent. Hij
speelde hem breed uit, luidruchtig, overvloeiend
van zotheid en met tal van kostelijke details. Dat
men in hem moeilijk den oom van de aristocrati
sche Olivia zag, is waar, maar deze jonker is dan
ook wel erg afgedaald, in den kelder bij zijn drink
gelagen. Cor Hermus had het niet gemakkelijk, om
dat hij de rol moest spelen, waarin Oscar Tour-
n ia ire zijn grootsten triomf heeft behaald. Zoo
„bibberend" als Tourniaire was hij niet, en wy
voelden ook niet zoo den triesten achtergrond bij
dezen mislukkeling, maar Hermus speelde de rol
toch fijn-komisch, met een zeer eigen opvatting er
hi' vulde Saalborn volkomen aan.
Van Meerten heb ik vol op bewonderd als Mal
volio. Hij was hyper-dwaas in zijn ijdelheid en
wist todh ook ons medelijden op te wekken aan
het slot met zijn zielige figuur. Een der beste Mal-
volio's, dien ik gezien heb. Hij verdiende volkomen
het zeer warme en langdurige open doekje
na zijn groote solo-scène in II.
Voortreffelijk was ook Ank van der Moer als
Viola. Hoe knap wist zij in haar travesti het man
nelijke en vrouwelijke clement te mengen, zoodat
wij in den man toch altijd de vrouw herkenden.
En fijn geestig zeide zij steeds haar tekst. Frits van
Dijk, die Sebastiaan zeer goed speelde^ was een
tweelingbroeder, die ook uiterlijk frappant op
Viola geleek, zoodat de verwarring volkomen aan
nemelijk werd.
Jos. van Gasteren is een actrice, die haar
toiletten met gratie en voornaamheid weet te dra
gen. Zij zag er prachtig uit in haar eerste costuum,
mooier nog dan in het tweede, dat minder flatteus
was. Zij heeft bovendien een zeer welluidende
spreekstem en de gebaren, waarmee zij het
woord ondersteunt, zijn gracieus en natuurlijk. Zij
was dan ook een zeer aristocratische Olivia, maar
haar spel kan nog aan diepte winnen. Men merkte
om. te weinig van haar melancholie over den dood
van haar broer.
De ml van Orsino is voor Henri Eerens niet.
nieuw. Hij speelde haar reeds onder Royaards. Hij
geeft hem breed van gebaar en met sonore, mooie
stem en ook bij hem twijfelt men niet aan zijn
hertogelijken staat, maar het is alles wat rhetorisch
en blijft wat te wel uiterlijk.
Louis de Bree speelde den nar licht en bewege
lijk en in de wijze, waarop hij zijn liedjes zong, her
kenden wij den operette-zanger, die zich op dit
terrein niet vreemd voelt. May Vollenga was een
vroolijke Maria, wier heldere lach telkens weer
aanstekelijk werkte.
Zoo werd het een joyeuse, kleurrijke en fonke
lende opvoering, die bij het publiek zeer insloeg.
Een goede Shakespeare-opvoering blijft nog al-
tyd een feestelijke toonccl-gebeurtenis.
J. B. SCHUIL.
SCHILDERKUNST.
Prof. Willem van den Berg en
Ceorg Rueter exposeeren in
de Kunsfzaal Leffelaar
Het is alweer bijna tien jaar geleden dat de
tegenwoordige professor aan de Rijksakademie,
toen nog Haagsch schilder, bij Leffelaar expo
seerde. Van het vele goeds dat toen van hem hier
gezegd werd, behoeft niets geschrapt te worden.
„Er is bij al dit werk geen enkel, waaraan goede
smaak en beschaving ontbreken. Tusschen een
mat-blauw en een gelig-bruin vindt Van den Berg
fijne harmonieën; zijp figuratie op zich zelf is
meer geteekend dan geschilderd en men is ge
neigd hem eens een mooie opdracht voor een
vlakke wandschildering toe te wenschen. Hij zou
daar waarschijnlijk iets van maken, dat aange
naam zou zijn om naar te kijken en het vaak
buitenissige van veel moderniteit zoowel als het
te stav-dosmat.ische van veel sierkunstaanbidders
vermijden". In de figuratieve composities die wij
in latere jaren van den schilder op verschillende
exposities tegenkwamen en waarvan er hier een
aantal te bewonderen zijn, vonden wij onze waar
deering bevestigd.
In Willem van den Berg heeft de Rijksakademie
een docent gevonden, bii wien de finesses der
schildertechniek dagelijksch brood zijn en die dus
in onzen tijd, waarin juist het goede vakman
schap weer een voorname plaats gaat innemen,
een belangrijke positie inneemt. Dat hij daarbij
niet verstart bewijzen hier een aantal kleine
kleurteekeningen, blijkbaar in vac.anties in de
buurt van Lochem en in Eemland gemaakt. Dat
zijn meerendeels geestig in het vlak gezette no
tities. heel smakelijk met een paar tikjes water
verf tot kleine kunstwerkjes gemaakt die charme
hebben en wat de résumé-aöhtige manier van
t,eekenen aangaat aan Jo Spier's landschapjes
herinneren. Maar ook in deze kleine dingskes ont
waart men de knappe teekenhand van den schil
der die hier de groote composities van Fransche
boeren met hun vee, van markten en bergland
schappen exposeert en het karakteristieke por
tret van ziin collega Jurres laat zien. En die, als
in den „Boer met witte os" kleurvlakken weet te
vullen, die een uiterst harmonische muziek pro
duceer en.
Georg Rueter laat hier veel zien dat aan hen
die ook wel eens t.entoonstellineen buiten Haarlem
bezoeken, bekend 'kan zijn. Wat nog zoo ere niet
is want Rueter's werk wordt er door den tïid nooit
minder, eer beter on. Achtergronden, die bij en
kele der laatste portretten eer geverfd dan ee-
schilderd li'ken kriieen met. de jaren wel de sfe-
rische neutraliteit die bedoeld is en verliezen de
verf-idée. Hoe mooi sommige van Rue'er's portret
jes worden bewijzen wel het portret van zijn
vrouw (Nr. 3) en de beide kinderportretjes (nrs.
2 en 41 die nu zoo langzamerhand wel dertig a
veertig jaar oud zullen zijn.
Naar den geest heeft zich in het werk in zoo
vele jaren weinig revolutionairs voorgedaan. In de
portretten treft, steeds weer de kalme, alles rus
tig verantwoordende artist, die zoo dit beeld
hier geoorloofd is van den gerinesten bokke-
sprone kippevel zou krijgen. Zeer 'kundig, zeer be
schaafd, zedig (Aléxandria sprinet hier al bijna
uit den bandi Is Rueter het ruimst zewaardeerde
type van den Hollandschen portrettist. En hij
verdient die waardeering tenvolle.
Veel bekende intellectueelen behoorden tot ziin
modellen: zij „liggen" hem en hij ligt hun. Maar
dan trekken via dat artistenportret. dat hij van
Arthur Briët schilderde (nr.. 181 een paar num
mers de aandacht, die hii maar eenvoudig
„Vrouwtje" en „Vrouwenportret" betitelde (nrs
8 en 19) en dan gaat men, als onbevooroordeeld
kijker, wenschen dat ook de 'bekende Intellectuee
len van die aualiteit waren. Ik meen natuurlijk
die der pelnture.
Dat zijn hors d'oeuvre in de portrefctenealeri.1.
waardoor ge Rueter als puur menschenheelder
voor oogen houdt Hii schijnt den laatsten tijd
veel bloemen geschilderd te hebben, niet minder
lofwaardig dan de portretten;, die met de rozen
in een witte vaas (nr. 25) en de Rhododendrons
(nr. 13) zijn nog wel iets meer dan dat: ze zijn
werkelijk mooi. Evenals dat kleine, misschien
weinig opvallende stilleventje met „Oude Boeken",
waar een plezierige vrijmoedigheid van schilde
ren in zit, die het bekoorlijk maakt, boven veel
wat er ernstiger en deftiger uitziet. E§n heel klein
bokkesprongetje, waarnaar te kijken inmiddels
weldadig aandoet: daar het alle allure heeft van
alleen voor des schilders eigen plezier ontstaan
te zijn.
J. H. DE BOIS.
Karin Carlsson als Magdalena in de opvoering
van „Die Mcistersinger von Nürnberg" door het
Deutsche Opernhaus.
'Foto Pax Holland)
Henk Noort als Walter von Stolzing in de op
voering van „Die Mcistersinger von Nürnberg"
door het Deutsche Opernhaus.
(Foto Pax Holland)
De schoone assistente
door Gé Pé.
ET leven van Jan van Summercn gleed
ontstellend regelmatig voort. Alle verwach
te gebeurtenissen kwamen nog wel pre
cies op tijd en alle onverwachte gebeur
tenissen kwamen niet. Wat valt er eigenlijk ook
voor onverwachts te gebeuren in het leven van een
kruideniersbediende? Het was steeds maar weer
hetzelfde. Het leven was goed beschouwd eentonig,
smakeloos eentonig. En als je dan 's avonds boe
ken leest, waarin beeldschoone vrouwen gered
worden uit de handen van een gemeenen troep
schurken, door een man, zoo van het genre om on
wijs jaloersch od te worden, een knaap, die natuur
lijk met de geredde juffrouw een lang en geluk
kig leven gaat leiden, en jij staat dan 's morgens
weer rozijntjes af te wegen en pakken beschuit te
verkoopen, dan voel je toch wel iets wreveligs in
je opkomen.
Daar kwam nog bij, dat Jan van Summeren hee-
lemaal geen dames kénde, die te vergelijken wa
ren met de prachtige figuren uit zijn boeken en al
zou hij zooiets ontmoeten, dan was toch nog altijd
de noodzakelijke troep schurken afwezig, terwijl hij,
ondanks zijn verslinden van romantische lectuur,
ook niet goed wist hoe hij zoo'n redding klaar moest
spelen.
Toch woelde er in hem een drang tot avontuur en
het vervelendste was dat juist iemand met zoo'n
drang kruideniersbediende was geworden, kruide
niersbediende in een doodkalme zaak, waarin nooit
iets voorviel, wat ook maar in de verste verte op
een avontuur geleek. Toch was er avontuur in de
wereld, lees die boeken maar eens. Dat was toch
niet allemaal verzonnen.
Zoo stond Jan van Summeren achter de toon
bank te filosofeeren, terwijl de dagen voortgleden
in een zelfde sleur, iedere dag geleek weer op den
vorigen en de volgende zou weer op dezen gelijken.
Hij zuchtte dikwijls diep.
„Wat blieft u mevrouw? Twee ons oude kaas?
Alstublieft mevrouwJa werkelijk zeer lekke
re kaas mevrouwGoed mevrouw."
Terwijl hij de kaas in zijn handen nam, zag hij
zich in een omhelzing met een onbeschrijfelijk
schoone fee en alle schurken waren bang, die durf
den gewoon niets te doen.
„Wat zegt u mevrouw?"
Mevrouw maakte weer een kruideniersbediende
van hem, door te vragen wat de witte muisjes kost
ten. Witte muisjes, terwijl hij de boeven stond weg
te kijken. Wat een leven!
Toch kwam er een onverwachte gebeurtenis in
zijn leven, een gebeurtenis, die met kiespijn begon.
Nu zijn kiespijn en avontuur twee behoorlijk van
elkaar verwijderde begrippen, maar de kiespijn van
Jan was desondanks de aanleiding tot een totale
wijziging in zijn filosofieën.
De kiespijn werd eerst bestreden met koud water,
toen met cognac, doch alles bleef zooals het was;
daarna kwam de bestrijding met aspirine en toen
dat ook geen blijvende uitkomst bracht nam hij
zijn töevlüchr Tot jodium. Dat ging een paar dagen
goed. Hij stond iederen avond een half uur met
een in jodium gedrenkt 'watje "voor den spiegel te
exerceeren, de pijn verdween, doch zijn linkerwang
kreeg een afmeting, welke hem uit zijn stabiele
evenwicht bracht. Na drie dagen baatte ook de jo-
diumkuur niet meer. Als laatste toevluchtsoord
bleef over de tandarts. Jan ging naar den tandarts
en misschien heel wat dapperder dan de redders uit
zijn boeken naar zoo'n persoon gegaan zouden zijn.
,Wie volgt?" vroeg èen lieve stem achter een
open deur.
Jan trad de tandartskamer binnen enweg
Was zijn kiespijn. Daar stond, in een smetteloos witte
jas, een meisje, dat al zijn geestesbeelden met stuk
ken sloeg. Zij was niet weggeloopen van een plaatje,
zij was nog veel mooier.
„Komt u maar verder meneer", zong ze.
Als een slaapwandelaar schreed hij naar den
stoel. Ze lachte hem geruststellend toe, ook de
tandarts glimlachte vriendelijk om hem op zijn ge
mak te stellen.
Hier stond zijn droom, zonder bijbehoorende
schurken, alleen de tandarts was in haar nabijheid.
Hij keek eens naar hem. Een aardige, vriendelijke
kerel, die hem stond toe te knikken, alsof Jan hem
een paar tientjes gegeven had.
„Wilt u even een raam open doen juffrouw?"
vroeg de tandarts.
Daar zweefde zij door de ruimte, als een vlinder,
als een elf, die eenJan kon in zijn gedachten
geen woorden meer vinden en toen de uitvoerder
van het op handen zijnde vonnis voor de derde
maal vroeg waar hij pün had, drong het pas tot
hem door, dat hij hier niet zat om poëtisch een
schooe assistente te bewonderen, doch om prozaïsch
een kies te laten trekken.
Hij liet het verdoofd doen, hoewel een oogenblik
de gedachte bij hem opkwam, dat zij het wel ontzet
tend dapper zou kunnen vinden, als hij die kies ge
woon liet trekken. Misschien viel ze wel in zwijm.
Doch hij zag nog juist bijtijds de tang, zoodat de
executie verdoofd plaats had.
Haar „Dag meneer" deed hem zijn hart in de
keel kloppen. In een droom wandelde hy terug naar
zout, zeep en soda.
Zijn gepeins nam nu abnormale vormen aan. Hij
gaf klanten die om zout kwamen met een geweldig
ernstig gezicht chocoladehagelslag en als zij hem
op zoo'n fout attent maakten, was ook het volgende
product, dat hij afleverde, niet altijd direct het
juiste. De baas merkte dit natuurlijk ook en vroeg
wat hem scheelde.
„Hoofdpijn meneer, hoofdpijn en napijn sinds ik
die kies heb laten trekken"
„Ga dan nog eens naar dien tandarts toe".
Jan ging nog eens naar den tandarts toe, zonder
napijn en zonder kiespij. Hij wees maar een wille
keurige kies aan, welke volkomen onschuldig het
slachtoffer werd van zijn gemoedstoestand.
„Hij is van binnen zoo ziek als iets, geloof ik",
lichtte Jan toe, bang, dat de. tandarts het geval een
beetje gek zou vinden.
En evenals de vorige maal maakte het meisje een
fascineerenden indruk op hem.
Hij ging nog eens naar den tandarts, hij werd een
heel goede klant, hij had allemaal kiezen, die ziek
waren van binnen en die hij er persé uit wilde heb
ben. Noch de tandarts, noch de schoone assistente
vermoedde waarom hij eigenlijk kwam. H'j zei nooit
iets meer dan een ander bij een tandarts zegt Eer
der nog minder.
Anderhalf jaar later stond er in de courant een
verlovingsadvertentie van de schoone assistente en
haar „patroon"
Verloofd:
Louise Jonkers?
en
Harry Robbinga, Tandarts.
En op den dag. die voor deze twee een roes van
geluk was, stond Jan van Summeren achter de
toonbank grutjes en capucijners af te wegen. Met
een kunstgebit.
(Nadruk verboden. Autërsrecht voorbehouden)
Werk pauzeconcert in de
Leko-fabrieken te Utrecht.
Maandagmiddag is in de Leko fabriek aan
den Abstederdijk te Utrecht een werkpauze-
concert gegeven, dat zeer geslaagd genoemd
kan worden. De montagehal van deze fabriek
van stofzuigers en andere electrische artike
len was feestelijk versierd. Er was aan het ein
de van de zaal een podium gemaakt, waarop een
orkest bij den aanvang van het feestconcert
vroolijke marschen blies en groote transparan
ten gaven aan. dat dit wcrkpauze-concert onder
auspiciën stond van het N.V.V. en zyn onder-
afdeeling „Vreugde en Arbeid". Ongeveer drie-
-honderd arbeiders namen plaats aan lange, keu
rig gedekte tafels, weike door frisch groen aan
het geheel een feestelijken aanblik gaven.
VALERIUS' NEDERLANDSCHE GEDENCK-
CLANCK.
Bij de Wereldbibliotheek te Amsterdam ls in
voorbereiding een herdruk van Valerius* Gedenck-
Clanck naar de eerste, sindsdien nimmer her
drukte uitgaaf van 1626. Deze herdruk, die ver
schijnt onder de auspiciën van de stichting „Onze
oude letteren", zal wat formaat, tekst, muziek en
illustraties betreft, op dezelfde wijze worden ver
zorgd als de oorspronkelijke uitgaaf. Het werk
zal worden ingeleid en voorzien van biografische,
taalkundige, historische en musicologische aan-
teekeningen door drs. P Meertens. prof. dr. N. B.
Tenhaeff en mevr. A. KomterKuipers.
LÏEDERENAVOND JO VINCENT.
AMSTERDAM, 24 Maart, Jo Vincent zal in de
tweede helft van April en in het begin van Mei
in verschillende steden van ons land liederen-
avonden geven. Voorloopig zijn reeds vastgesteld
17 April Nijmegen, 19 April Amsterdam (kleine
zaal Concertgebouw), 24 April Alkmaar, 27 April
Haarlem (matinee Stadsschouwburg), 2 Mei
Utrecht (K. en W.)
Wijziging in dc Crisistuinbouw^
beschikking.
Bij besluit van den secretaris-generaal van
landbouw en visscherij is een wijziging van de
crisis-tuinbouwbeschikking 1940 I gegeven, welke
verband houdt met de wijziging van het crisis-
tuinbouwbesluit 1940 I.
Voortaan zal als wijze van afzet van asperges,
koolrapen en zaaiuien voor den teler gelden het
veilen over de veiling, waarop de teler verklaard
heeft of zal verklaren zijn producten te willen
veilen.
De telers van asperges, zaaiuien, koolrapen,
breekpeen en sjalotten zullen deze ter veiling moe
ten aanbieden en voor den verderen afzet zal een
handelsvergunning vereischt zijn.
SCHADELOOSSTELLING IN GEVAL VAN
VORDERING VAN GOEDEREN.
Verschenen is een beschikking inzake uit
voering van artikel 9 van het algemeen vorderings-
besluit 1940. Deze beschikking houdt regelen in
inzake de vaststelling van schadeloosstelling in
geval van vordering van goederen krachtens ge
noemd algemeen vorderingsbesluit welk besluit
is gekomen in de plaats van de algemeene vorde-
ringswet en dat daarmee in groote trekken over-
èènstemt.
Verdeelin** van industrieele
opdrachten.
's GRAVENHAGE, 24 Maart Woensdag 26
Maart heeft te 's Gravenhage in het gebouw
Kneuterdijk 20 een conferentie plaats inzake de
verdeeling van opdrachten aan de Nederlandsche
industrie. De commissaris<-generaal voor financiën
en economie staatssecretaris dr. H. FischbÖck houdt
een principieele inleiding.
Voorts spreken de plaatsvervangende leider der
industrieele vakgroep de directeur-generaal R.
Stahl van Berlijn, de leider van het Centraalbureau
voor verdeeling van industrieele opdrachten te
's Gravenhage (Zentralauftragsstelle, Carel van
Bylandlaan 16) ir E. Nimtz en als vertegenwoor
diger van de Nederlandsche industrie mr. B. J.
M. van Spaendonck te Tilburg, lid van de orga
nisatie-commissie.
In aansluiting aan de vergadering vinden par
ticuliere besprekingen plaats tusschen de vertegen
woordigers van de Duitsche en van de Nederland
sche industrie. (A.N.P.)
Onregelmatigheden met oude tegels.
Lid van Rotterdamsche tegclploeg aangehouden.
De vele oude tegels welke na Mei van het
vorig jaar in Rotterdams oude binnenstad bij het
ontgraven van de fundeeringen werden gevonden,
kregen al spoedig ook buiten de stad een zekere
vermaardheid. Een speciale ploêg arbeiders werd
aangesteld om de belangrijkste tegels te verzame
len en museum Boymans telt reeds vele waarde
volle producten van 16e, 17e en 18e eeuwsche Rot
terdamsche tegelbakkers onder zijn aardwerkver
zameling.
Reeds eenigen tijd geleden is gebleken, dat vele
tegels in verkeerde handen zijn terechtgekomen,
o.a. werden zij in den handel gebracht, evenals ver
schillende andere voorwerpen, die uit historisch
oogpunt belangwekkend zijn. Een onderzoek, inge
steld door de Rotterdamsche politie, bracht een vrij
aanzienlijke partij van dergelijke tegels aan het
licht bij een opkooper, terwijl zelfs gebleken is.
dat reeds imitatie tegels in den handel zijn gebracht
Toen bleek, dat wellicht de tegelploeg aan deze
handelingen debet zou kunnen zijn, is in die rich
ting eveneens een onderzoek ingesteld met het
resultaat, dat thans een lid van deze ploeg is aan
gehouden.
Telen van tnhak en hop niet vrij.
Bij besluit van den secretaris-generaal van
het departement van landbouw en visscherij is de
bodemproductiebeschikking 1939 aangevuld met
een bepaling, volgens welke het den gebruiksge-
rechtigde verboden is tabak en hop anders dan
krachtens vergunning te zaaien te poten of gezaaid
of gepoot op zijn grond te hebben.
Dit verbod geldt niet ten aanzien van personen,
die aannemelijk maken, dat- zij de in het vorige
artikel bedoelde gewassen zaaien, poten, of ge
zaaid of gepoot op hun grond hebben, met een
andere bestemming dan om deze gewassen geheel
of gedeeltelijk, al of niet bewerkt of verwerkt, te
verhandelen.
Een vergunning als bovenbedoeld geeft aan de
grootte van de oppervlakte, waarop de houder der
vergunning tabak of hop mag zaaient poten, of
gezaaid of gepoot hebben.
Deze beschikking treedt in werking 30 dagen na
afkondiging.
reeds
(Adv. Ingez. Med.)
Bridge-drive Radiobode".
Toen Zaterdagmiddag om twee uur de heer de
Clerq zijn welkomstgroet tot de aanwezigen in het
Gemeentelijk Concertgebouw te Haarlem richtte,
bleek dat vanwege de tijdsomstandigheden de
animo voor het bridgen gedaald is. Evenals bij
andere sporten was de belangstelling veel minder
dan in de voorgaande jaren.
De ruim 200 spelers konden zich slechts meten
met degenen die toevallig ln hun rij waren ge
plaatst. De kwart-, halve- en heele finale's vin
den dit jaar niet plaats wegens de algeheele
duisternis en slechte vervoersmogelijkheden.
De strijd tusschen de aanwezigen was echter
niet minder fel. Toch zagen wij nog enkele groote
fouten maken.
Wij zagen iemand op aas-vrouw sec van schop
pen in de tweede biedronde 2 schoppen zeggen.
De partner bood met 5 kleine schoppenkaarten
onmiddellijk en zeer terecht vier schoppen. De
tegenpartij vergat te doubleeren want het spel
ging drie down. Drie sans atout was altijd ge
maakt. Deze fout wordt nog dikwijls door de
zwakkere spelers gemaakt. Laten zij hun verdere
bridgelóopbaan steeds bedenken, dat zoolang geen
„forcing" is gegeven en de troefkleur nog niet
vaststaat, ieder bod een biedbare kleur moet zijn
d.w.z. minstens een vlerkaart.. Tevens mag ln dit
verband worden opgemerkt dat een vlerkaart
nooit tweemaal geboden mag worden. Een troef
kleur staat eerst vast wanneer één kleur door
denzelfden speler twee maal ls geboden of door
den partner tweemaal ls bijgeboden. Wanneer de
partner een forcing ln een reeds geboden kleur
geeft staat de kleur eveneens vast, want dit mag
men eerst doen met de vrouw viermaal of vijf
kleine troeven.
Na afloop van de wedstrijden werd iedereen
weer met een spel kaarten verblijd. De heer Gil-
kens kon na afloop de prijzen aan de volgende
winnaressen en winnaars uitreiken.
Groep A: Noord-Zuidlijn: 1 De heer en me
vrouw G. Beetle. Haarlem. 16 matchpunten. 2. De
heer en mevrouw W. S. Noordhof, Aerdenhout, 24
matchpunten.
Oost-West lijn: I. Mevrouw J. F. Stoutenbeek
Piso en mevrouw J. F. DingierStoutenbeek. Be-
verwiik 24"-> matchpunten. 2 Dc heeren J. Hulst
en mr. A. J Holthuizen. resp. Aerdenhout en
Heemstede. 26 matchpunten.
Groep B- Noord-Zuid lijn: 1 Mevrouw D. Rezei-
man en den heer T H: M. Terwee. Hoofddorp,
21'A matchpunten. 2. Mevrouw Rozendaal en me
vrouw Kniohorst resp. Haarlem en Bloemendaal,
23 matchpunten.
Oost-West lijn: 1 De heer en mevrouw J. D.
Geerlins. Overvecn. 22 matchpunten. 2. De heeren
E. v Eerden en G. v. Eerden, Bloemendaal 221A
matchpunten.
Groep C: Noord-Zuid lijn: 1 Mevrouw I. Hissink
en de heer H v. Bremen, resp. Haarlem en Over-
veen. 19 matchpunten. 2 Mevrouw Straakeribroek
en mevr. v. d. Horst. Bloemendaal 26 match
punten.
Oost-West lijn: 1. Mevrouw A. HandgraafKol
en de heer J. A. de Vries Santpoort. 19 match
punten. 2. De heeren A Heimig en.J. J. Ph. van
Vliet. Haarlem 26 matchpunten.
Groep D: Noord-Zuid liin: 1. Mevrouw Hendriks
en mevrouw Bakker, Haarlem, 11 matchpunten.
2. De heer en mevrouw A. Hoepermans, Haarlem,
15 matchpunten.
Oost-West lijn: 1 De heer en mevrouw J. A.
Burk. Haarlem. 17 matchpunten. 2. De heeren W.
J. P Schalken en E Ziemer, resp. Heemstede en
Zandvoort, 18 matchpunten.
Groep E: Noord-Zuid lijn: 1. De heeren A. de
Vries en T Stuyt. Haarlem. 16 matchpunten. 2. De
heeren H J Lazet en H Houtman resp. Aerden
hout. en Haarlem, 17 matchpunten.
Oost-West, liin: 1 Mevrouw Unl en de heer Ch.
Boeree, resn Haarlem en Overveen. 16 match
punten. 2. Mevrouw Fahrenfort en de heer A. J.
'Santen. Haariem. 16 matchpunten.
Groeo F: Noord-Zuid liin- 1 De heeren H. v. d.
Vluct en C T.uttlk. Velsen. 16 matchpunten. 2. De
heeren de Leeuw en Stoetzer, Zandvooit, 18
matchpunten.
Oost-West liin: 1. De heeren A. L. Aronds en
S. Walewiln. Haarlem. 17 matchounten. 2. De heer
"ii mevrouw H G. OerssenFontegne. Velsen-
Nonrd. 18 matchpunten.
Groen G- Noord-Zuid liin: 1. De heer en me
vrouw Klerks. Haarlem. 14*matchpunen. 2. De
heer er» mevrouw G. Prins. IJnruiden, 18ir2 match
punten.
Oost-West liin1De heer en mevrouw C. Kluit,
Bloern«r.iaan. 171''-. matchnunten. 2 De heeren
D M wiernan en P. C Bais. resp Beverwijk en
Vel^en-VonrH. Hr< matchpunten.
Groep H- Noord-Zuid liin: l De heeren J. J van
Leunen en E Koiter. Heemstede. 8 matchpunten.
2 De heeren C. C Fa<uv>nrt en D. C. Deutekom,
T.TTmddpn po matchpunten.
Oost-Weit liin- 1. De heer en mevrouw H. Ox-
*°ner. Haarlem. 16 matchpunten. 2 Mevrouw
Kroon e-Fra pek en en den heer G v. d Boogaard,
resp. Hanripm en Santnonrt. 18 matchpunten.
Groen j- Noord-Zuid lUn- 1 De heeren Jhr. D.
T. van Lennep en A. van ïcben Seis. Haarlem, 13
matchpunten 2 De heer P J v Kessel en mej.
OuMke Haarlem. 21 matchpunten.
Oost-West lün: 1 De heer en mevrouw Lonsain,
Wormorveer. 16 matchpunten. 2. Mevrouw Nielsen
en de heer v. d Laan. resp. Amserdam en Bloe
mendaal, 18 matchpunten.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Inlichtingen aan het Bureau van Politie. Smedestraat
te Haarlem, uitsluitend tusschen 11 en 13 uur.
Terug te bekomen bij- Evers, v Zeggelenpleln 58. ge
schiedenisboek: Vrlezekoop. Vlsscherselnde 22. geld;
Questro, 2e Thoemsstraal 28. portemonnale m. I.: Kiekens.
Lange Margarethastrant 18. portemonnale m Blankert.
Voorzorgstraat 45 B. rljwlelplaatjc; Schepers, Schermer-
straat 1, damesschoen; Hartman, Stuyvesantstraat 28, da
messchoen.
„KINDERVOEDING" TE HAARLEM.
Door „Kindervoeding" werden In de week van 17 Maart
tot en met 22 Maart 1941 4373 porties warm eten verstrekt,
n.l. In lokaal Rijksstraatweg 1124; Soendastraat 826; Zoete-
straat 1085; Kamperstraat 532; Tcylcrploln 626; voorm.
Spaarndam 180.
VOLLEDIG KIEVITSBROEDSEL GEVONDEN.
DIEREN. 25 Maart. Vorige week Dinsdag
vond de heer Wleringa te Dieren één kievitsei.
Thans was hij zoo gelukkig om gisterenmiddag
een volledig broedsel (4 eieren) ln een nest aan
te treffen. Gewoonlijk komt dit eerst tegen half
April of later voor.
DR. CONTI BEZOEKT ONS LAND.
's-GRAVENHAGE, Maart. Naar men hei
A.N.P. mededeelt is de leider van den Duitschea
dienst voor de volksgezondheid, Staatssekretar dr.
Conti heden in Den Haag aangekomen, waar hij
voor genoodigden een lezing zal houden. Dr. Conti
zal hier verscheidene dagen blijven.
