Een eigenaardige aanbieding
S/of defect? Tel. 11493
Reizen en avonturen van Mijnheer Prihkebeen
M A 'A N D A G 31 MAART 1941'
HAARLEM'S DAGBLAD
4
Kunst wordt regeeringszaak.
's-GRAVENHAGE, 31 Maart. Teneinde mis
verstanden en ongerustheid zooveel mogelijk weg
te nemen, en tevens een beter inzicht te doen ont
staan bij het publiek over de wijze en het doel van
de ordening in de Nederlandsche kunstwereld, heeft
het A.N.P. zich gewend tot den heer J. A. M.
van Anrooy, leider van de organisatie der afdeeling
bouwkunst, beeldende kunst en kunstnijverheid van
het departement van volksvoorlichtingen en kun
sten.
Het ligt niet in de bedoeling, zoo verklaarde de
heer Van Anrooy, dat de schildersvereenigingen
zouden verdwijnen. Integendeel zij zullen als geheel
worden opgenomen in het gilde, nadat zij zijn ge
saneerd.
Met saneering wordt bedoeld, dat de amateurs
uit de vereenigingen worden verwijderd, zoodat al
leen de beroepsschilders overblijven. Ook in het
gilde worden, zooals bekend, slechts beroepsschil
ders opgenomen. Onder beroepsschilders worden
verstaan die kunstenaars, die hun bestaan in de schil
derkunst vinden, en door hun prestaties aanspraak
kunnen maken op dezen titel, die beschermd zal
worden. Een kunstenaar zal zich dus geheel aan zijn
kunst kunnen wijden en in de toekomst zal het niet
noodig zijn, dat een schilder, buiten zijn kunst zal
moeten arbeiden voor zijn onderhoud. Om dit
te bereiken zijn maatregelen in voorbereiding,
waardoor aan ieder werkelijk kunstenaar een be
hoorlijk minimum voor levensonderhoud wordt ge
garandeerd. Deze maatregelen zullen niet den vorm
hebben van een steunverleening, doch zullen gaan
In de richting van het garandeerèn van een afzet
gebied van werkstukken.
Er zullen verschillende groepen komen van kun
stenaars, n.l. bouwmeesters kunstschilders, beeld
houwers, kunstnijveren (onderverdeeld in beroepen,
zooals meubelkunstenaars, weefkunstenaars, .enz.,
kunsthandelaren en kunstminnaars. Deze laatste
groep zal een centrum vormen van het kunstleven
en hiervan zal een moreele steun uitgaan voor de
kunstenaars. De leden hiervan zullen een schakel
vormen tusschen het publiek en de kunstenaars.
Het is een misvatting, dat leeraren-kunstenaars
niet zouden worden toegelaten.
Een ander punt, dat thans in het midden der
belangstelling staat is het vraagstuk der z.g. ont
aarde kunst. Hierover zei de heer Van Anrooy o.m.:
Een kunstenaar levert ontaarde kunst, indien hij
bewust of onbewust den Nederlandschen aard ver
loochent. Het Nederlandsche volkskarakter is op
recht, ernstig, waarheidslievend, gul en breed. Het
behoeft geen betoog, dat kunst met dergelijke eigen
schappen goede kunst is. Maar on-Nederlandsch
zijn gemeene trucjes, misleidende voorstellingen,
bluf en oogverblindende schijn. Komen deze ele
menten in een werk voor, dan is dat hierdoor ont
aard geworden.
Waneer men spreekt over het scheppen van
„volksche" kunst wil dit niet zeggen kunst te
scheppen als het volk. Ik zou aan dit begrip de
beteekenis willen geven van het scheppen uit een
Nederlandsche geaardheid, zeide de heer Van An
rooy.
Er zyn ook kunstenaars, die geen rekening houden
met het volkskarakter. Tegen een dergelijke „kunst"
vullen wij in de toekomst waken, besloot de heer
Van Anrooy het onderhoud.
Samenvoeging van Losser met
De leden van verschillende onderdcelen der Haagsche Luchtbescherming, zooals
blokbrandweer, geneeskundige dienst en ordedienst, houden eiken dag onder des
kundige leiding gymnastiekoefeningen, om het lichaam fit te houden.
(Foto Schimmelpenning!!)
„Identiteitskaarten" voor toe
wijzingen vaste brandstoffen
bewaren.
Het rijkskolenbureau vestigt de aandacht op
het volgende: De aan verbruikers van vaste
brandstoffen van de groepen b, c en d destijds
door de brandstoffen-commissies uitgereikte z.g.
„identiteitskaarten", op vertoon waarvan bij de
distributiediensten toewijzingen voor vaste brand
stoffen verkrijgbaar werden gesteld, zullen onder
geen omstandigheden mogen worden vernietigd.
Het ligt n.l. in de bedoeling deze kaarten zelfs
al zouden alle daarop voorkomende vakjes door
den distributiedienst reeds zijn afgekruist nog
te benutten voor de uitreiking van toewijzingen
van vaste brandstoffen na 31 Maart 1941. Deze
„identiteitskaarten" dienen derhalve zorgvuldig
te worden bewaard.
DeSleutelspecialist,L.Veerstr.lO
(Adv. Ingez. Med.)
AFDEELING PACHT- EN IIYPOTHEEK-
ZAKEN VAN HET NED. AGRARISCH FRONT.
De persdienst van het Ned. Agrarisch Front
meldt: Bij het N. A. F. is opgericht een af
deeling pacht- en hypotheekzaken, waarvan als
leider optreedt mr. H. Reydon, leider van de
afdeeling volk en bodem van het N. A. F. Con
tact is tot stand gekomen met den bond van
landpachters en hypotheekboeren, wiens alge
meen secretaris, de heer H. van Houten te Gro
ningen, als adviseur der nieuwe afdeeling zal
optreden.
Zaterdagmiddag heeft ïWnterhulp een stamppot
maaltijd te Amsterdam georganiseerd. In de bene
denzalen van Kras waren lange tafels geplaatst
waaraan de ruim 1200 gasten zich neerzetten.
De zalen waren versierd met vlaggen en Winter
hulp-emblemen. Overal zag men het klaverblad
van W.H.N. De wit gedekte tafels, de vlaggen, de
dames met witte schorten, die gereed stonden om
te bedienen, alles maakte een prettigen indruk.
Omstreeks twee uur waren alle plaatsen bezel
en werden de schalen zuurkool met worst binnen
gedragen. De leden van de N.S.V.O. hadden Vrijdag
gezorgd voor het schillen van de aardappelen,
1200 kilo.
Het was een echte kameraadschappelijke middag.
Zonder onderscheid van rang of stand zaten allen
aan denzelfden eenvoudigen maaltijd, vroolijk en
genoeglijk koutend en lachend. Hier bleek, dat de
zoo gesmade „schotjesgeest" heusch geen wezenlijk
bestanddeel is van onzen volksaard. Wanneer de
goede wil aanwezig is, kunnen ook wij Nederlan
ders kameraden zijn.
Deze stamppot-maaltijd van Winterhulp-Neder
land, was Nederland op zijn best.
Zondagmiddag is te 's-Gravenhage een stamp
potmaaltijd gegeven in de groote zaal van den
Dierentuin, georganiseerd door de Deutsche Ord-
nungspolizei, de Haagsche politie en het stedelijk
bureau van de Winterhulp. Er waren 2000 kinderen
uitgenoodigd, hieraan deel te nemen. (A.N.P.)
TECHNISCHE HOOGESCHOOL TE DELFT.
De afdeeling A van de Technische Hooge
school te Delft wijst er op, dat zij die in De
cember 1940 propaedeutisch examen (na exa
mens of tentamina als gedemobiliseerden etc.)
hadden moeten doen thans daarvoor spoedig een
oproeping kunnen verwachten en dus goed zul
len doen zich onmiddellijk voor hun examen
(tentamen) te gaan voorbereiden.
Verbindendverklaring C. A. O.
boekdrukkers- en rasterdiepdruk-
bedrijf.
Bij het college van rijksbemiddelaars hebben
de gezamenlijke bonden in het grafisch bedrijf
een verzoek ingediend tot algemeen verbindend
verklaring van bepalingen van een collectieve ar
beidsovereenkomst, afgesloten door vorenbedoel
de werkgeversorganisaties eenerzijds en vorenbe
doelde werknemers organisatie anderzijds.
Bezwaren tegen de verbindverklaring kunnen
voor of op 15 April 1941 schriftelijk worden inge
bracht bij het college van rijksbemiddelaars.
VOOR DE KINDEREN
Noor I I A Cauvamtur.
tn aivnlunn van Ml/nfiw PrlUi
Tëtitning i■an Aart van Ewljk.
door MABEL-GRUNDY.
Vertaald door
E. GRIESE-KETS DE VRIES.
12)
En het was deze moeder geweest, die Christopher
in zaken had gedrongen, toen hij hunkerde om
leeraar te worden, of journalist, of tooneelleider, of
kunstenaar, of iets, dat niets met zakendoen te
maken had, iets, dat belangwekkend en boeiend
was en geen geld opbracht. Christopher was niet
verzot op geld. Zeshonderd pond per jaar, rede
neerde hij, zou meer dan voldoende zijn voor zijn
behoeften, maar zijn moeder zei van niet, daar zijn
smaak, hoewel hij dit niet wist, vrij kostbaar was.
Hij hield niet van goedkoope wijnen, ofschoon hij
zelden alcohol in welken vorm dan ook, gebruikte,
noch van goedkoope sigaren, noch van goedkoope
kleeren, noch van goedkoopen boeken, noch van 'n
goedkoope lunch in de stad, noch van een goed
koope club, noch van 'n goedkoope vacantie; dus
moesten zijn privé-middelen worden aangevuld
door een vast inkomen, dat uit een andere bron
moest worden geput. Vandaar de lampen en Mac-
nab. Christopher had aan allebei een hekel, maar
nu hij eenmaal in zaken en zakengewoonten was
geraakt, scheen hem het initiatief te ontbreken om
er weer uit te raken, ofschoon de stuwende hoe
danigheden van zijn moeder verdwenen waren. Ook
hij voelde zich gedwongen te werken, sinds door
den oorlog een inkomen van zeshonderd pond per
jaar zooveel in waarde gedaald was.
Ja, zei hij in zichzelf, er was iets heel rustigs en
kalmeerends aan dit meisje en hij verviel in ver
gelijkingen met tante Sophia, niet alleen wat be
trof haar manieren, maar ook haar uiterlijk, het
geen wellicht een beetje onvriendelijk van hem was,
omdat de een zestig en de ander vierentwintig jaai
was.
Onder de schaduwgevende lampekap was Whiff:-
gezicht gedeeltelijk onzichtbaar, maar hij kon toch
de vaste lijn van haar kin zien, en de manier, waar-
cp haar haar groeide links was de scheiding
vol en dik en in een zachte, natuurlijke golf over
haar voorhoofd. Onwillekeurig zochten Quinton's
oogen de breede, slordige scheiding van tante So
phia, een scheiding, die in het midden liep en een
flink gedeelte van haar geelachtige schedel te zien
gaf en hij huiverde.
Hij schoof achteruit op zijn stoel en luisterde zwij
gend naar de conversatie van de vrouw en het
meisje.
Na zich- ruimschoots bediend te hebben van zalm,
een carbonade en een glas Bourgogne, begon me
vrouw Dimsdale te verslappen. Dit verslappings
stadium hield gewoonlijk verband met het slot van
de vleeschgerechten vleesch in welken vorm
of bereidingswijze dan ook, had een buitengewoon
effect op tante Sophia. Moderne voedselhervormers
zouden gezegd hebben, dat het de stimuleerende
eigenschappen van de eiwitten in vleesch waren,
waarop tant Sophia gezegd zou hebben: „Klets!"
Maar wat de oorzaak ook mocht zijn, vleesch ver
waarop tante Sophia gezegd zou hebben: „Klets!"
wantschap met minzaamheid, of om het juister
uit te drukken, minder grimmigheid.
Zij werd minder grimmig. Zij geloofde altijd in
„ronduit" pi'aten. Zij ging er prat op. Nu zat zij
ronduit te praten, maar het ging op minzame
wijze.
De lucht was opgeklaard. Zij was zich nu volko
men bewust van het verheugende feit, dat het
meisje, dat aan haar linkerkant zat, slechts een
gast was en geen gezelschapsdame en zij was be
sloten er het beste van te maken. Gasten gingen
weer weg. Sommige gasten heel gauw. De snelheid
waarmee zij gingen, hing van mevrouw Dimsdale
zelf af. Sommigen „plakten" langer dan anderen
De duur van het verblijf van een bezoeker hield
verband-met zijn of haar vermogen, om te blijven
„plakken". In het gezicht van Christopher was
mevrouw Dimsdale beleefd tegen gasten, maar
zoo achter zijn rug deed zij zoo nu en dan iets. Zii
was niet grof, daarvoor was zij te slim, maar zi»
deed iets of zorgde, dat er iets niet werd gedaan
heel toevallig. De laatste gast. een man op leef
tijd uit Indië met miltzucht, een oud vriend var
Christophers vader, droop op den derden dag var
zijn bezoek af, omdat mevrouw Dimsdale hem ge
braden varkenssvleesch, saucijs, vleesch van een
wild zwijn, roomtaart, kreeft en konijn had gegeven,
terwijl hij op dokters voorschrift, hetgeen hij ook
gezegd had, moest leven op rijstpudding, kip en
producten van Allen en Hanbury.
Op een na de laatste gast, een bejaarde dame.
een oude vriendin van Christophers moeder, een
kouwelijk menschje, dat last had van rheumatiek
en zwakke oogen, vluchtte op den vierden dag, om
dat er geen warme kruik in haar bed lag, de ven
sters van haar kamer eiken nacht wijd open ston
den mevrouw Dimsdale sloop zelf naar boven
om ze te openen, als Panton naar bed was het
electrisch lampje, maar twintig kaars sterk, hoog
tegen het plafond geplakt zat en dus zeer onvol
doende verlichtte. (Juffrouw Malthy was dol op
lezen in bed en was gewend aan een goede lees-
lamp boven haar ledikant). Er zat een electrische
schakelaar boven haar bed, maar het knopje was
eraf. Toen juffrouw Malthy zoo terloops had op
gemerkt, dat zij graag een half uurtje met een
boek in bed lag voor zij ging slapen, daar dit haar
kalmeerde, sympathiseerde mevrouw Dimsdale met
haar en zei: „Ik ook. Maar electrisch licht van acht
pence per K.W.U. plus oorlogbelastingEn
juffrouw Malthy zei niets meer, maar ging weg en
had spijt, dat zij gekomen was.
Mevrouw D;msdale besloot bij het beschouwen
van Whiffs gezicht, dat ze een „pinkster" was. Die
vaste lijnen om de kin en de sprekende mond wa
ren daar niet voor niets en die grijze oogen, die ei
op het eerste gezicht zoo zacht en innig uitzagen,
bevatten beslist de eigenschap van standvastigheid
en kracht, als men er dieper in doordronu.
Hadden Whiffs neusgaten zich verwijd bij hei
bespeurep van naderenden strijd, de neusgaten var
mevrouw Dimsdale verwijdden zich nu en zij wier»
haar hoofd achterover met de bewegine van ee>
'egerpaard. Zij was een vechtersbaas, een vechters
baas tot in haar vierkante vingertoppen met hur
breede nagels, en haar tactiek dit moest men haai
nageven, was meestal bewonderenswaardig.
Oppervlakkig bezien had zij Quinton den in
druk gegeven, alsof de zalm en de schaapsc^teletter
haar volledig in beslag- namen en tol op zeker»
hoogte deden ze dat ook, maar daarnaast zal zr
over Whiff te peinzen vier haar «tviidk- ryMe»-
het geweer, ontwierp haar krijgsplan
te jagen en te verdrij en Haa- 'teda'-h k -
snel. Dit meisje was blijkbaar, on i nks haar tenge
uiterlijk, niet rheumatisch, noch had /.ij miltzucht,
tenminste mevrouw Dimsdale was van meenmg,
dat haar milt goed in orde was, het wit van haar
oogen was niet geel, maar mooi helder.
Zij moet tegen haar praten, haar uithooren, haar
voorkeur en tegenzin trachten te ontdekken. Je
kunt een gast niet kwijt raken, zonder niet eerst
iets te weten te komen van zijn smaak en gewoon
ten. Dus bestudeerde mevrouw Dimsdale Whiff, ter
wijl zij op den pudding zaten te wachten en Whift
vertrok geen spier onder haar vorschende blikken
Zij beantwoordde den scherpen blik van mevrouv.
Dimsdale, zij knikte bijna, alsof zij wilde zeggen
„Ik weet, waar u achterheen zit en ik zal probee-
en u zoo goed ik kan te helpen".
Mevrouw Dimsdale, niet gewend in dezen geest
tegemoet gekomen te worden, voelde den grond
zachtjes onder zich wegglijden, en zij was een wei
nig uit het veld geslagen. „D\yaas", zei ze in zich
zelf, „ik vraag me af, waarnaar ze zit te glim
lachen. Ik ben van plan haar mijn tanden te laten
zien". Zij deed een poging tot convèrsatie. Zij
voelde, dat conversatie te verkiezen was boven te
worden toegegrijnsd en toegeknikt.
„Kent u de omgeving hier?" vroeg zij.
„Neen", antwoordde Whiff, „maar ik vond, da'
het er prachtig uitzag, toen ik er langs reed, zon
open en ik weet nu al. dat ik ervan ga houden".
„O", zei mevrouw Dimsdale, terwij] zij dacht
Je zult hier niet lang genoeg blijven".
„Putnev Heath is geloof ik verrukkelijk".
„Ik ga er niet dikwijls heen. Ik houd niet van
wandelen".
„Ik denk. dat dat komt. omdat u nooit gezelseha
-iebt gehad TT bent zoo eenzaam gewenst" Whiff'
'■"onding was er een van uiterste sympathie en bo
Tin. toen zij zich over do tafel naar mevrou"
Dimsdale toeboog. Me4 moeite onderdrukte tant
Sophia een verbitterd gesnuif toen dit noodlottig'
woord opnieuw in haar n.iron klonk Eerst Chris
topher. nu deze vreemde Was de heele wereld
ingestaan, om tc- hameren op haar eenzaamheid
Maar zii behind haar goede humei" np no^ep v?
"fcristonher are" or» ham ge-i'-h» «n ^iin n'
'->ar-'in-r hl do zitkamer, achtte zii he' >-er-tand''
sens aan mijn n~ef ver naai ik ben er nif
in geslaagd, hem dil aar zijn verstand te brengen 1
Ik verkies veel eerder alleen te zijn en alleen le
wandelen. Ik vind wandelen met een ander uiterst
vervelend, vooral met een vrouw".
„Waarom?"
„Of ze wandelt te vlug, of ze hangt achter je
aan, of sleept je mee en duwt je tegen leuningen of
heggen of op den weg en laat je overrijden. Ge
woonlijk praat ze zoo aan een stuk door. dat ze zelf
niet weet, wat ze zegt. En op regendagen haakt
ze met haar paraplu in je voile en zegt, dat het
haar spijt en doet het opnieuw en blijft het doen,
tot de voile aan flarden gescheurd is; ze steekt een
van je oogen uit en zorgt, dat je hoofd er uit ziet
als een bos wortelen".
Whiff glimlachte.
Maar mevrouw Dimsdale lachte niet. Zij was
niet in een stemming om te glimlachen en aller
minst wenschte zij deze gast, die zij op haar dak
gekregen had. te vermaken en te onderhouden. Da
laatste twee gasten hadden nooit geglimlacht, za
hadden er meer uitgezien, alsof ze in tranen zou
den uitbarsten.
„Dus niemand hoeft ooit te denken, dat ik een
zaam ben", vervolgde zij, toen zij een pannekc*:*
verorberd had en aan een tweede begon. „Waarom
sommige merischen altijd en eeuwig hun neus in
andermans zaken wenschen te steken, snap ük
niet".
„pat komt. omdat u zoo onzelfzuchtig bent".
Whiff's oogen en stem waren vol bewondering.
„Onzelfzuchtig! Ik?"
„Ja. ik weet het zeker. U zegt dit allemaal om
mijnheer Quinton op te vroolijken. U gelooft na-
'uurliik. dat hij cepiekerd heeft, omdat u zooveel
>lleen bent Ik ken uw type, U zoudt nog liever
derven dan toe te geven. Uw genegenheid voor hem
is zoo groot, dat u hem in ieder opzicht wenscht
'e ontzien".
Goeie genade!" kreet mevrouw Dimsdale.
Maar Whiff haar uitroep negeerend, ging on-
erstoord verder: „Mijn moeder was ook zoo, altijd
ar het komedie rooien altijd trachtend mijn va-
'or oor nsri"heden 4e vrijwaren, t.iet hem nooit
n u v. ^emoeveslagen was uit vrees hem
.r r,.. m,. l)Mr zno eoec^
haj; '■nderlfjke onzelf-
n: hoop ik »orh, dat 1 :nziet,
lat u niet langer komedie hoeft te spelen".
(Wordt vervolgdj.
Verhooging van de winstbelasting
te wachten.
De commissaris-generaal voor financiën en
economische zaken, ar. H. Fischböck deelde op
de Zaterdag gehouden persconferentie mede,
dat het niet doelmatig is gebleken in de devie-
zenverordening. die thans is verschenen, reeds
een verdere regeling op te nemen van het beta
lingsverkeer tusschen Duitschland en Neder
land.
Deze regeling zal echter per 1 April volgen. Na
31 Maart zal een nieuwe verordening worden in
gevoerd ten opzichte van het Spernnarkenver-
keer, die, naast eenige technische veranderin
gen, een belastingplicht bij de overdracht van
Sperrmarken tusschen Nederlandsche onderda
nen onderling zal inhouden. In het verkeer tus
schen Nederlanders en Spermarkstaten be
hoeft niets te worden betaald.
Tenslotte deelde minister Fischböck n^g
mede. dat wanneer zooals tot nu toe hier m
Nederland maximaal slechts 25 procent
winstbelasting wordt geheven, dit slechts
de helft beteekent van hetgeen in het
Duitsche rijk wordt betaald. Het zal daar
om onvermijdelijk zijn, dat ook hier op den
duur een verdere verhooging plaats vindt.
Deze verhooging zal thans uiterlijk aan
het einde van het loopende boekjaar worden
ingevoerd.
Maatregelen tegen het beperken
van werk.
Bij besluit van den secretaris-generaal van
het departement van Soviale Zaken (Verorde
ningenblad no. 13) zijn wijzigingen gebracht
in het eerste uitvoeringsbesluit ingevolge de ver
ordening betreffende het beperken van werk.
Artikel 1 van laatstgenoemd besluit komt nu
te luiden als volgt:
Het is den leiders van landbouw-, industrie-
en handelsbedrijven, alsmede dengenen, die een
vrij beroep uitoefenen, verboden:
1. Het werk in het bedrijf of in het vrije be
roep tijdelijk of voorgoed stop te zetten. 2. Den
werktijd van werknemers tot minder dan 36 uren
in de week in te korten. 3. Werknemers te ont
slaan, tenzij artikel 1639 p van het burgerlijk
wetboek toepasselijk is.
Aankoop van huisraad door
Rotterdam's burgerij.
Het bestuur van de commissie „de Meubel
branche" van de textielstichting Rotterdam
deelt mede dat onder auspiciën van de centrale
commissie voorziening Rotterdam een regeling
tot stand is gekomen, welke voor de getroffen
Rotterdamsche burgerij de mogelijkheid opent
reeds vóór de ontvangst van de schadeloosstelling
van rijkswege een gedeelte-daarvan te besteden
voor den aankoop van huisraad.
CREMATIE J. L. VAN LAER.
Vrijdagmiddag heeft in het Crematorium t«
Westerveld onder zeer veel belangstelling de cre
matie plaats gehad van het stoffelijk overschot
van den heer J. L. van Laer, oud-assuradeur in
China en daarna te Soerabaja, te Bentveld op 73-
jarigen leeftijd overleden.
Aanwezig waren vele vrienden uit de omgeving
en uit Amsterdam, Den Haag, Wassenaar, Hilver
sum enz.
Een broeder van den overledene, mr. J. H. van
Laer, rechter bij de rechtbank te 's-Gravenhage,
merkte op, dat de ontslapene vele vrienden had.
Door zijn eenvoudige beminnelijkheid trok hij velen
tot zich. Ondanks zijn lange verblijf buiten het va
derland bleef hij zeer gehecht aan zijn geboorte
grond.
De organist speelde bij het dalen van de kist het
Largo van Handel. Mevrouw Van Laer dankte voor
de belangstelling.
AANGIFTE NIEUWE LEERLINGEN
SCHOLEN L.O.
Donderdag 3, Vrijdag 4, Maandag 7 en Dinsdag
8 April, des namiddags van 45 uur, kan weer aan
gifte geschieden voor toelating van nieuwe leer
lingen bij de hoofden van de gemeentelijke scholen
voor gewoon lager onderwijs të Haarlem. De aan
gifte kan ook geschieden ter Gemeentesecretarie,
afdeeling Onderwijs, op alle werkdagen van 92 en
Zaterdags van 91 uur.
Waarschuwing voor fle jeugd.
^Tegenwoordig zijn vele autobussen en vracht
auto's voorzien van een gasgenerator, ten ge
volge waarvan achter het voertuig een tweewie
lig aanhangwagentje (zg. gasdolly) is beves
tigd. Naar de Nederlandsche Bond van Autubus-
dienstondernemers mededeelt, komt het her
haaldelijk voor, dat kinderen, het gevaar niet
beseffende, op deze aanhangwagens klimmen,
waardoor ongelukken niet kunnen uitblijven.
Reeds zijn ongevallen met doodelijken afloop te
betreuren. Aan de ouders wordt ernstig aange
raden, hun kinderen op het groote gevaXr daar
van te wijzen.
Jioct llieuuis
142.
De Bey staat, dood op zijn gemak.
Te kijken op het platte dak
Van zijn paleis: hij ziet wat rooken
I En denkt: „De kok is aan het koken.
Maar wat een wolk: er ls iets mis,
'k Vrees, dat de stad aan "t branden is."
De ordening in de kunst.
Oldenzaal?
In verband met de voorgenomen samenvoe
ging der gemeenten Oldenzaal en Losser tot een
groote gemeente Oldenzaal richtten B. en W. van
Oldenzaal een prae-advies aan den raad dier ge
meente, die daarover a.s. Woensdag 2 April zal
beslissen.
Als de hoogere autoriteiten inderdaad tot de
conclusie zijn gekomen, dat het algemeen belang
de samenvoeging van Losser met. de gemeente
Oldenzaal esicht, bestaat er naar de meening van
B. en w. voor den raad geen reden zich daartegen
te verzetten.
Te Bussum is wederom een fietsendief ge
arresteerd, een jongmensch van 20 jaar, waardoor
nu reeds zes jongens uit beter gesitueerde kringen
in verband met fietsendiefstallen zijn aangehou
den.
In het stedelijk museum te Amsterdam is
Zaterdagmiddag de tentoonstelling, gewijd aan „de
verluchte bladzij" geopend.
De 71 -jarige O. T. uit Nuth is bfj Heerlen door
«en trein gegrepen en gedood.
Stamppofmaaltijd van W. H. N.
Inbrekers zijn een pakhuis aan de Egelantier
straat te Amsterdam binnengedrongen. Vijftig half
ponds pakjes boter, honderd zestig half ponds pak
jes margarine dertig twee ons pakjes smeerkaas,
vijftig pakjes smeerkaas van een ons en acht groote
goudsche kazen zijn medegenomen.
B. en W. van Groningen hebben bij den raad
een voordracht ingediend betreffende het maken
van 56 nieuwe schuilplaatsen. (nadat een vorige
voordracht reeds was goedgekeurd.
Het brandend hoytblok aan zijn been
Rent onze ong'luksvogel heen:
Hij wil de stad nu weer bereiken,
I Misschien zal men daar hulp hem reiken:
De vlammen loeien aan zijn voet:
Hij weet maar nauw'lijks wat hij doet.
