Een eigenaardige aanbieding
en
JlacktfeiicfUett-
[WOENSDAG 9 'A P R I E 1941
H A A R E E M'S DAGE E A D
De kunstzijde wint aan
beteekenis.
In .het Aprilnummer van het Duitsche tijd
schrift „Vierjahresplan" wijdt General-Direktor
dr. Ernst Hellmut Vits, president van den Vor
stand der Vereinfëte Glanzstoff-Fabriken A G.
een beschouwing aan de resultaten die de kunst
zijde tijdens het eerste vierjarenplan opleverde en
de mogelijkheden die zich ten aanzien van het
tweede vierjarenplan voor dit product openen.
Dr. Vits constateert dat voer de jaren 1936 tot
1939 voor de kunstzijde een gemiddelde productie
toeneming van ruim 60 procent is vast te stellen.
Daarbij was de jaarlijksche toeneming grooter
dan ooit tevoren. De volledige beteekenis van het
genoemde percentage 'komt het beste tot uiting bij
een vergelijking met vroegere jaren. Hierbij blijkt
n.l. dat de uitbreiding der productie gedurende
het eerste vierjarenplan bijna zoo groot was als
de uitbreiding tijdens het lange tijdsverloop tus-
schen de stabiliseering van de Duitsche valuta in
1924 en het begin van het vierjarenplan-1936.
Deze vergelijking geeft een goed beeld van de
kracht die de kunstzijde-industrie ontwikkelde om
op haar gebied aan het Duitsche streven naar
autarkie uitdrukking te geven.
De schrijver noemt als een der belangrijkste re
denen voor deze productiestijging de rationali-
seering dezer industrie. Kenmerken van deze
rationaliseering zijn een bijna tot de uiterste
grens opgevoerde benutting van de beschikbare
ruimten en maohinecapacitelt. O.a. deden dubbele
spinstellen en talooze andere technische verbete
ringen hun intrede. De rationaliseering vond haar
bekroning in de samenvoeging van verschillende
machinale bewerkingen tot een procédé, zoowel
wat betreft de bewerking van de stof als de fabri
cage van de vezels. Parallel met de rationalisee
ring ging de opvoering van de kwaliteit en de
typen, waartoe uiterste nauwgezetheid en schef-
■oe controle het hare bijdroegen.
Dr. Vits constateert voorts dat de kunstzijde in
technisch opzicht een ware revolutie teweeg
bracht, vooral toen het gelukte in kwalitatief op
zicht de katoen te verdringen, welke op grond van
haar eigenschappen totnutoe domineerde. Alle
denkbare pogingen zijn aangewend om de kunst
zijde superieure eigenschappen te verleenen. Na
korten tijd konden o.a. drijfriemen, kabels, trans
portbanden met kunstzijde als basis gefabriceerd
worden. En op zekeren dag verliet de eerste auto
band. waarin het kunstzijde verwerkt was, het
proefnemingslokaal.
Dr. Vits zegt aan het slot van zijn artikel dat
ten aanzien van de kunstzijde nog veel mogelijk
is, omdat er ongetwijfeld nog een menigte andere
technisohe prodtfbten is. waarvoor de kunstzij-
draad in hooge mate geschikt is. Die mogelijk
heden uit te buiten en aan de voortdurend
groeiende behoefte aan de reeds bestaande pro
ducten te voldoen, is de arbeid die binnen het
kader van het tweede vierjarenplan aangepakt
moet worden.
Sleutel weg? Tel. 11493
DeSleutelspecialist.L.Veerstr.lO
(Adv. Ingez. Med.)
Beethoven-cyclus H. O. V.
Ook te Haarlem is het de laatste jaren traditie
gewprden, een cyclus te geven van de belangrijkste
werken uit de orkestliteratuur van Beethoven, den
grooten meester der toonkunst.
Toch moet men dit niet alleen als een traditie
beschouwen, want dan zou het een sleur worden
in het muziekleven.
Het geven van een Beethoven-cyclus, na het win
terseizoen is meer dan een traditie; het is een be
hoefte van den uitvoerenden kunstenaar en ook van
het publiek, om ieder jaar den grooten classicus
Beethoven te eeren. Ieder jaar weer komen we
onder den indruk van de grootheid van zijn com
posities.
Voor dezen cyclus is door de dirigenten Marinus
Adam en Toon Verhey weer een belangrijk pro
gramma samengesteld.
Voor het eerste concert, dat onder leiding van
den heer Verhey staat, zal als solist medewerking
verleenen de bekende pianist Theo van der Pas
met het Eerste Pianoconcert. Het orkest opent dien
avond met de ouverture „Egmont" en speelt na de
pauze de Zevende Symphonie in A gr. terts.
Het tweede concert op Dinsdag 22 April wordt
gedirigeerd door Marinus Adam die het concert
opent met de ouverture Leonore 2.
De bekende oud-concertmeester van het Concert
gebouw-orkest te Amsterdam Louis Zimmermann
zal het Vioolconcert spelen. In het tweede pro
gramma-deel wordt dan nog uitgevoerd de Derde
Symphonie is Es gr. terst (Eroïca).
Het derde concert, met als solist Willem Andries-
sen, dirigeert Toon Verhey weer. Het programma
is samengesteld uit het Vijfde Piano-concert in Es
gr. terts en na de pauze de Zesde Symphonie in F
gr. t&rts.
Op het laatste concert worden twee werken uit
gevoerd voor orkest, koor en solisten, n.l. het Ora
torium „Christus am Olberge" en de Symphonie
no. 9.
In het eerste werk worden de soli gezongen door
Jo Vincent, Louis van Tulder en Otto Couperus;
voor de 9de Symphonie verleent ook Ans Stroink
haar medewerking.
Dit laatste concert staat onder leiding van Ma
rinus Adam; het H.O.V.-koor werkt daaraan mede.
VOOR DE KINDEREN
Onderzoek naar dubbele geslachts
namen.
Akten van Burgerlijken Stand moeten met
werkelijken toestand in overeenstemming
worden gebracht.
Met het oog op de invoering van (persoonsbe
wijzen hier te lande, heeft de secretaris-generaal
van het departement van binnenlandsche zaken,
na gepleegd overleg met zijn ambtgenoot van jus
titie besloten, een centrale controle te doen plaats
hebben op alle dubbele (samengestelde» geslachts
namen van Nederlanders, welke in de bevolkings
registers voorkomen. Van deze controle mag geen
enkele dubbele geslachtsnaam worden uitgezon
derd. In het onderzoek zullen ook moeten worden
betrokken de dubbele geslachtsnamen, waarvan
de rectificatie, althans de controle na 1 Juli 1936
(datum van inwerking treden van het besluit be
volkingsboekhouding) reeds is geschied.
Met de controle van de 'bedoelde geslachtsnamen
zal worden belast de Hooge Raad van adel, die
deskundig is op dit gebied en die beschikt over
omvangrijk genealogisch materiaal.
Het door den Hoogen Raad van adel in te stel
len onderzoek naar de rechtmatigheid van de
dubbele geslachtsnamen zal zich uitstrekken tot
aan het tijdstip van de invoering van den burger
lijken stand hier te lande.
Indien genoemd college van oordeel is. dat een
dubbele geslachtsnaam onrechtmatig gevoerd
wordt, zal de naam in zijn rechtmatigen vorm in
het bevolkingsregister hersteld moeten worden.
De secretaris-generaal van het dep. van justitie is
voornemens te bevorderen, dat de akten van den
burgerlijken stand, waarin de naam voorkomt,
voorzooveel noodig tevens met den werkelijken
toestand in overeenstemming zullen worden ge
bracht.
De omstandigheid, dat de dragers van dubbele
geslachtsnamen vaak niet bekend zijn met het
iaaraan klevend gebrek, geeft hun uiteraard echter
geen recht op het blijven voeren van de namen,
aangezien van verkregen jeohten op dat gebied
geen sprake kan zijn.
De geslachtsnaam toch is niet vatbaar voor
eigenmachtige verandering of uitbreiding. Wordt
op het behoud van een dubbelen geslachtsnaam
prijs gesteld, dan blijft het voor de belanghebben
den mogelijk naamsverandering aan te vragen. Bij
de beoordeeling van de aanvrage zal met bijzon
dere omstandigheden rekening worden gehouden.
Tentoonstelling betreffende
Hugo tie Groot.
Samengesteld door
Dr. J. VanderVelden.
In de R.-K. openbare leesbibliotheek aan
de Nieuwe Gracht te Haarlem wordt tot 26
April een tentoonstelling gehouden betreffende de
figuur van Hugo de Groot en zijn arbeid. Dr. J.
Vandervelden stelde deze interessante expositie
samen naar aanleiding van zijn vertaling yan
Hugo de Groot's treurspel „De lijdende Christus",
thans verschenen bij Tjeenk Willink.
Wij zien een deel der tentoonstelling gewijd aan
de portretten van Hugo de Groot op diverse leef
tijden. van zijn ouders broers en verdere familie.
Op grondslag van het boek van Jhr. Mr. Dr. E. A.
van Berensbeyn werd deze „portretten-galerij"
samengesteld.
Voorts zijn er een overzicht van de Groot's leven
met zijn eohtgenoote Maria van Reigersberg, af
beeldingen van de huwelijksvoltrekking, het huis
in Hamburg, waar de Groot woonde, het sterf
huis, en de briefwisseling. We treffen belangrijke
boekwerken aan. biiv. Caspar Brandt's ..Historie
van het leven van Hugo de Groot", de basis van
de biografieën van deze historische figuur, een
boek van Willem de Groot over het leven van zijn
broer op Loevestein.
Bijzonder waardevol is het boek over sterre-
Icunde, waarin een geschreven opdracht van
Hugo de Groot staat aan Prins Maurits.
Facsimile van handschriften en de 'handteeke-
ning van Christina van Zweden, aan wie de Groot
een" bezoek bracht in zijn hoedanigheid van ge
zant. een foto van al de werken van de Groot, die
in het Vredespaleis zijn ondergebracht, vormen
interessante onderdeelen van de expositie.
Natuurlijk ontbreken bijzonderheden en pren
ten van de vlucht van de Groot uit Loevestein
niet! Verder treffen wij werken van de Groot's
vriend Vondel aan. de eerste uit 1687 dateerende
editie, brieven van de Groot en de moderne editie
daarvan, en werken betreffende zijn verhouding
tot het katholicisme. En wij mogen ook niet ver
geten de aardige plaat te noemen van den zeil
wagen van Simon Stevin, waarin ook de Qroot
heeft plaats genomen.
Dit is een veelzijdige en zeer overzichtelijke ex
positie betreffende dé Groot, en wij hopen, dat de
zorg, die Dr. Van de;- Velden eraan besteed heeft
beloond mag worden door belangstelling van de
zijde van het publiek.
DE COMMISSIE-DR. POSTHUMA
's GRAVENHAGE, 8 April. Naar wij vernemen
is de commissie-dr. Posthuma gevestigd in de Zee
straat 71b, 's Gravenhage. telefoon 111107.
In een tier lokalen van de gemeente-secretarie tc Naardcn is een tentoonstelling
geopend van etsen van Rembrandt en zijn tijdgenooten. Deze expositie is
ingericht door den Nieuwen Kring, het genootschap, dat te Naarden en lïussum
tentoonstellingen en muzikale uitvoeringen organiseert. De prenten, welke ter
bezichtiging liggen, zijn grootendeels afkomstig uit particuliere verzamelingen.
(Foto Pax Holland)
Provinciale Staten.
Verkiezing van een lid van Ged. Staten.
Bij besluit van den' Secretaris-generaal van
het Departement vari Binnenlandsche Zaken is
machtiging verleend aan den Commissaris in de
Provincie Noord-Holland tot het bijeenroepen
van de Staten dier provincie in buitengewone
zitting op Dinsdag 13 Mei 1941, ten einde aan
de orde te stellen de verkiezing van een lid van
het College van Gedeputeerde Staten dier
provincie ter voorziening in de vacture. ont
staan door het overlijden van den heer Mr. J.
B. Bomans.
En Pieternel zegt: „Kom. ga mee".
Maar Prik;kebeen klaagt: ..Nee, o, i
Hoe kan ik Ursula verlaten?
Of ik al vlucht wat zou 't mij baten?"
En Prikkebeen schreit van verdriet:
,,'k Geloof, 'k ontkom mijn zuster niet.''
Maar onze held vat toch weer moed.
Hij zegt: „Ik pleng desnoods mijn bloed:
Ik wil mij eigen leven léven
Crematie gelijkgesteld met begrafeni
's-GRAVENHAGE, 8 April. De secretaris-ge
neraal van het departement van Sociale Zak©
heelt bepaald, dat ten aanzien van de uitkeerin
gen voor de begrafenis van een verzekerde vol
gens de betreffende artikelen van de Ongevallen
wet, de Land- en Tuinbouwongevallenwet en d
Ouderdomswet „crematie" wordt gelijkgesteld mt
„begrafenis", zoodat die uitkeering ook bij cremati
van den verzekerde zullen worden betaald. Dit be
sluit wordt geacht in werking te zijn getreden q
1 Januari 1941.
FAILLISSEMENTEN.
De Haarlemsche Rechtbank sprak gistere]
het volgende faillissement uit:
E. E. J. van den Berg, magazijnmeester, wo
nende te Haarlem, Anthoniestraat 10.
Curator mr. D. Matzer van Bloois te Haar
lem.
Rechter-Commissaris in bovengenoemd faillis
sement Mr. E. J. W. Top te Haarlem.
Wegens gebrek aan actief werd opgehevei
het faillissement van: A. Andriesse, koopmai
in stoffen en zijde, wonende te Zandvoort, Zee
straat 39.
Curator mr. B. W. Stomps te Haarlem.
Door het verbindend worden der Uitdeelings
lijst is geëindigd het faillissement van mevr. C
P. Meeuwisse, zonder beroep, wonende
Santpoort.
Curator mr. J. A. P. C. ten Bokkel te Haarlen
en van Jan Bouwer, caféhouder en scheepsbe
vrachter, wonende te Halfweg (na verzet)
Curator mr. J. M. Junge te Haarlem.
BEëEDIGlNG.
Door de Haarlemsche Rechtbank is Dinsda
j.l. als advocaat en procureur beëedigd Mr. S
C. van der Wall. wonende te Haarlem.
VEEMARKT ROTTERDAM.
Dinsdag werden ter veemarkt te Rotterdam aangevoer
3080 dieren, waaronder paarden 166, veulens 26, vet!
koeien 530. gebruiksvee 1134. schapen 52, nuchtere kalvf
ren 1048, graskalveren 83, varkens 1, bokken 30, zuiglam
meren 10.
Prijzen per stuk: Kalfkoeien f 530. f 430, f 330. Melkkoele
f 540, f 425. f 325. Varekoeien f 345, f 275, f 225. Vaarzen f 33
f 275, f 190. Pinken f 280, f 200, f 160.
Aanvoer melk- en kalfkoeien als vorige week, tam<
lijke handel, Iets hoogere prijzen, varekoeien aanvoer iel
ruimer, kalme handel, prijzen stabiel.
Vaarzen en pinken aanvoer gewoon, stille handel, prljt
houdend.
MARKT BODEGRAVEN (Dinsdag)
Aangevoerd 7 partijen Goudsche kaas, totaal 315 stuk
wegende 2835 K.G. Prijs met R M. Ie soort £41,50. Handi
matig.
PURMEREND Dinsdaj
Gemeentel. Kaasbeurs. Verhandeld 7 partijen, wegend
24000 K.G. Handel vlug. Hoogste prijs f 35,25.
Runderen, totaal 1056 stuks. Vette koelen 400 voor d
levering. Gelde koeien 219 300—380 per stuk matig. Mei
koeien 240 340-:-520 per stuk matig. Stieren 12 voor de 1(
vering. Vette kalveren 5 voor de levering. Pinken II
100305 per stuk. matig. Nuchtere kalveren voor
slacht voor de levering, nuchtere kal-'eren voor de foJ
kerij 50—70 per stuk, goed, totaal 1030. Vette varkens
de slacht 457 voor,de levering. Magere varkens 2 25—
per stuk, matig. Biggen 221 18—32 per stuk, matig. Schape
871 40—54 per stuk. matig, Bokken 86 28-^5 per stuk. goe
Kipeieren 1.07 per K G Oude kippen en hanen (wit
rood), oude kippen en hanen (blauw) totaal 1000 1—3 p
K.G. Konijnen 28 per stuk. Eenden 1—1.70 per stuk.
door MABEL-GRUNDY.
Vertaald door
E. GRIESE-KETS DE VRIES.
20)
Panton opende haar mond om te spreken en sloot
hem weer, want Quïnton was nog niet uitgesproken.
„Direct, Panton. Je ziet bleektoen bekeek
hij haar en ziende dat zij erg rood zag verbeterde
hij zichzelf en zei: ik bedoel vermoeid. Het is een
heel warme maand en een jaar van beproeving ge
weest en in ben van meening, dat je onmiddellijk
vacantie noodig hebt, voor je voor je in elkaar
zakt". Panjon deed haar best, haar oogen op nor
male grootte te houden en haar ademhaling te be-
heeschen. „Je moet naar rust verlangen en naar de
lucht van je geboorteplaats ik heb vergeten, waar
je vandaan komt Panton".
„Islington, mijnheer".
„Ah! Welnu, naar verandering en rust ergens.
Je kunt dus morgen vertrekken en je hoeft niet
eerder terug te komen dan over veertien dagen..7"
Quinton vermeed Panton's blik „niet eerder
dan over veertien dagen en ik hoop dat je zult
genieten en een prettigen tijd hebt en ik geloof
dat dit alles is. Panton, welterusten".
Maar Panton bewoog zich niet en wat erger
was, ze scheen absoluut niet in staat zich te be
wegen of te spreken of iets anders te doen dan
een vinger op te steken, zooals een sohooljongen
doet, als hij zijn bekwaamheid wil te kennen
geven om een door den meester gestelde vraag te
beantwoorden.
„Wat is er, Panton?"
„Met uw welnemen, mijnheer, maar ik verlang
niet te gaan, als u het mij niet kwalijk neemt".
„Je verlangt niet met vacantie te gaan?"
„Niet nu, mijnheer, ik kan nergens heen. Ik geef
niets om Islington in Augustus mijnheer en mijn
moeder gaat een zuster van haar opzoeken".
„Kan jij niet mee?"
Maar Panton zei van niet. er was geen twee
persoons kamer vrij en zij hield niet van haar moe
ders zuster. „Wij kunnen niet van alle familieleden
houden, mijnheer".
„Neen, inderdaad", gaf Quinton ijverig toe.
„Dus als u er niets op tegen hebt, zou ik liever
volgende maand gaan, zooals gewoonlijk, maar ik
dank u zeer, dat u mij de gelegenheid hebt willen
geven". Panton liep met een opgeluchte houding
naar de deur en op het oogenblik, dat zij hem
haar rug toekeerde, zond de arme Quinton met
een wanhopigen blik een SOS-teeken naar Whiff
om hulp en zij beantwoordde zijn roep.
„Eén moment, Panton", zei Whiff zacht, „weet
je, dat je mijnheer Quinton een zeer gewiohtigen
dienst bewijst, als je er in toestemt om nu vacantie
te nemen en daar je hier al zooveel jaren bent.
weet ik zeker dat hij je veilig in vertrouwen kan
nemen. Whiff glimlachte heel lief en overredend
naar Panton, en op slag was Panton ontwapend.
„Heel zeker, juffrouw, en ik wil graag alles doen
wat ik kan om hem te helpen".
Zij dankten haar allebei en Whiff ging verder:
„Zie je, het zit zoo. De ziekte van mevrouw
Dimsdale begint een eigenaardigen vorm aan te
nemen, zij heeft een hevigen afkeer opgevat voor
alle vreemden", (Panton moest zich tot het uiter
ste beheerschen om niet te zeggen, dat dit geen
uiting van ziekte was, maar iets zeer gewoons
bij tante Sophia) „een afkeer, die zich vooral
manifesteert tegenover mij met een hevigheid, die
mij zou grieven, als ik niet verstandig genoeg zou
zijn om te begrijpen, dat zij geen controle heeft
over deze allerrampzaligste kwaal. Nu mijnheer
Quinton verlangend is, dat ik hier blijf in de hoe
danigheid van hulp en gezelschap voor haar en
wel voor geruimen tijd, gelooven wij, dat hoe
eerder zij aan mij gewend raakt des te beter het
zal zijn. Als jij hier bent, zal zij er op staan, dat
jij haar bedient en achterna loopt. Als je niet
hier bent kan je het niet, en kan ik het wel. Kun
je mij volgen. Panton?"
Er was een oogenblik pauze en ademloos sloe
gen Whiff en Quinton het gezicht van Panton gade.
Zou zij redelijk en behulpzaam zijn, of zou zij zich
gaan verzetten?
Zij bleek redelijk te zijn.
„Ik zal morgen vertrekken", zei ze.
„Dank je, Panton", zei Quinton, met een werke
lijk innige ondertoon in zijn stem.
„Waarheen?", informeerde Whiff. Zij hoopte,
dat het een aardige plaats zou zijn.
Panton overlegde.
„Southend".
„Kan je daar ergens terecht?"
„Neen, mijnheer".
„Zie je een kamer te krijgen?"
„Als ik kan, mijnheer".
„En als je niét kunt?"
Dan slaap ik op het strand of in een bad
koetsje".
„O, dat wil ik niet hebben", zei Quinton ont
steld.
„Maak u geen zorgen, mijnheer", zei Panton
opgewekt. „Ik zal wel ergens een plekje vinden".
Eenmaal haar hand aan den ploeg, had zij niet
het voornemen, niet naar behooren te ploegên.
„Hoe laat wilt u hebben, dat ik vertrek?"
„Zoo vroeg als je kunt", zei Whiff, „dan zal
ik het ontbijt bij mevrouw Dimsdale kunnen bren
gen".
„Heel goed, juffrouw, ik zal vanavond pakken
en met het hanengekraai opstaan".
Zij bedankten haar allebei hartelijk en Quinton
drukte een paar bankbiljetten in 'haar hand, die
hij uit zijn zak had gehaald. „Voor je onkosten",
zei hij, „en als je te kort komt, schrijf je om
meer".
Toen zij weg was, brak Whiff in gesmoord
lachen uit en plotseling viel Quinton haar bij. Zij
leken wel een paar ondeugende kinderen en wat
Quinton verbaasde was zijn gevoel van uitgelaten
heid, Van geluk en boven alles zijn los-zijn van
verlegenheid en zelfonderschattting, die hem zijn
leven lang gekweld hadden. Hij verwonderde
zich er over. He was miraculeus.
Welke bijzondere deugd bezat dit meisje, die
onhandige, schuwe menschen zoo zeer op hun ge
mak bracht, als zij haar eenmaal kenden? Was
het haar losse manier van doen, haar totaal ge
mis aan arrogantie? Bij tijden leek het Quinton,
of er in Whiff een bijna jongensachtige aard
sdhool, zij was zoo heelemaal vrij van eenige
koketterie. Zij werd geheel en al in beslag geno
men door de taak, die zij op zich genomen had.
Al haar energie werd geconcentreerd op het ver
vullen van die taak. Zij had geen idee voor iets
anders.
Maar toen Quinton dien avond naar bed ging,
betrapte hij zichzelf op den wensch, dat zij iets
minder in beslag werd genomen door het onder
werp tante Sophia. Tante Sophia begon hem de
keel uit te hangen.
HOOFDSTUK XV.
Het was de volgende ochtend om half negen.
Een eetlustverwekkende geur van gebakken spek
en eieren kroop lngs de trap van Lavender Lodge
en mevrouw Dimsdale zat rechtop in bed en snoof
met genotvolle schokjes van een hongerig lichaam,
terwijl zij zich zelf gelukwenschte met haar im
muniteit voor Whiff.
Zij voelde zich beter vanmorgen, minder ge
jaagd. En gelijk met de ochtendzon had haar op
timisme haar pessimisme van den vorigen avond
verdreven. Zij geloofde niet in de zes maanden
in bed, waarmee Quinton haar bedreigd had, nu
zij minder vermoeid was. Het was slechts een soort
boeman, die hij voor haar had opgeroepen om haar
te dwingen, het gezelschap van dit meisje voor lief
te nemen, een boeman, die na een goeden nacht
en in het heldere morgenlicht geen verschrikking
meer voor haar inhiela. Zij kon er zichzelf niet
toe brengen te gelooven, dat Christophere haar tot
nu toe vriendelijke, inschikkelijke neef, een neef,
wiens volgzame aard in alles haar zin had gedaan,
haar zou veroordeelen tot een martelaarschap in
bed. Neen, daarvoor was Christopher immers te
vriendelijk van aard.
Zoo zat zij opgewekt de geuren van het spek op
te snuiven, en maakte zichzelf intusschen met
stijgend optimisme wijs, terwijl de geuren steeds
sterker haar reukorganen streelden, dat zij maar
een dag of twee geduld zou hebben, Christopher
bij zou draaien en het meisje de deur uit zou zet
ten.
Maar juist toen zij over dit alles zat te den
ken, besteeg „dat meisje" in een leuke blauwe
huishoudjas de trap met een weibeladen ontbijt-
blad, terwijl Quinton, die het voor haar had willen
dragen, omdat hij het te zwaar vond voor de
slanke armen en kleine handen, maar wiens aan
bod geweigerd was, op den achtergrond bleef dralen,
gereed om zoo noodig hulp te verleenen.
Panton was zoo juist vertrokken naar Southend
De keukenmeid was mee, om haar te zien weg
gaan, het ontbijt voor mevrouw Dimsdale kant en
klaar in den oven achterlatend, zoodat het alleen
op een blad geschoven behoefde te worden, dat
keurig gedekt was cn (door Whiff)) met een bos
bloemen versierd.
„We moeten haar als een hulpbehoevende be
handelen", zei ze, „in ieder opzicht, en haar altij
aanspreken met een lage, kalmeerende stem".
Bij de deur aangekomen, was zij verrast, toe
zij in antwoord op haar kloppen onmidddellijk ge
sommeerd werd binnen te komen. Zij had gevrees!
dat de deur op slot zou zijn en er een heftig
woordenwisseling plaats zou vinden, voor zij me
het blad zou mogen binnenkomen als dit ten
slotte al zou gebeuren. Maar mevrouw Dimsdal
was niet verdacht op hetgeen volgen zou. Gewen
aan onvoorwaardelijke gehoorzaamheid van hc
personeel, zou het nooit in haar hoofd opkomei
dat iemand anders dan Panton haar ontbijt zo
komen brengen. Panton had den vorigen avon
duidelijk haar instructies ontvangen. Niemand dal
zijzelf en mijnheer Quinton mochten den drem
pel van de kamer van mevrouw Dimsdale over
schrijden; dus toen zij opgeruimd riep: „Binnen'
(eindelijk stonden die heerlijke geuren op he
punt in iets meer tastbaars dan enkel geuren t
veranderen) was het met een schok van verrassini
dat zij Whiff zag binnenkomen en de deur voor
zichtig achter zich sluiten.
Een oogenblik lag zij verslagen, niet in staa
woorden te vinden, om uit te drukken wat zij voel
de en Whiff's aangenaam: „Goeden morgen, me
vrouw Dimsdale", negeerde ze straal. Toen gin
zij overeind zitten, een monumentale fieuur tege
haar kussens en zei: „Ik verbied u deze kame
binnen te komen, juffrouw Woffran".
„Maar ik ben bang, dat ik er al ben, lievi
mevrouw Dimsdale, cn ik bren u zoo'n heerlijl
ontbijt", was het kalmeerende antwoord val
Whiff. „Spek juist gebakken, zooals u het zo<
graag heeft, een versch ei en honing regelrech
uit de raat, room uit de melkerij en boter, eel
flink portie boter; ik geloof, dat mijnheer Quintoi
een deel van de zijne bij die van u heeft gevoegd
daar u niet goed bent; en laat me nu voor u be]
gint uw kussens even opschudden".Whiff zette hej
blad op een tafeltje naast het bed neer en troij
zacht maar vastberaden alle kussens van achtei
tante Sophia's rug weg, zoodat het lichaam va»
deze dame zoo te zeggen in de lucht kwam la
hangen, schudde ze flink en duwde ze weer on
hun plaats, nog vor tante Sophia opnieuw woor]
den van protest kon vinden.
(Wordt vervolgd), J
