Een eigenaardige aanbieding
Jtackt&eiichten-
en avonturen van
WOENSDAG 23 'A "PR T C TOT
Jaarvergadering van den
Haarlemschen Kegelbond.
Onder leiding van den voorzitter, den heer Jac.
van Maris heeft de Haarlemsche Kegelbond Dins
dagavond in het clubgebouw de 42ste jaarvergade
ring gehouden.
De voorzitter herdacht in ziin openingswoord het
lid, den heer Jan Smit, die dit jaar is overleden.
Het afgeloopen jaar is voor de kegelsport zeer
moeilijk geweest. Ook de exploitatie van het ge
bouw bracht vele moeilijkheden met zich mee. Spre
ker hoopte dan ook dat de oorlog spoedig zou ein
digen.
De secretaris, de heer S. de Jong bracht hierna
het jaarverslag uit. Ook in dit verslag kwam tot
uiting, dat hel jaar 1940 den kegelaars vele moei
lijkheden heeft, bereid. Het aantal clubs verminder
de van S tot 6. doch het aantal persoonlijke leden
van'den Bond steeg met twee. Inmiddels is een club
weer opgericht en opnieuw tot den Bond toegetre
den. De heer G. F. Heidendaal nam in plaats van
den heer F. H. de Bruvn het voorzitterschap van
de wedstrijdcommissie over. Tn deze functie heeft
hij zeer veel werk voor den Bond verricht. Dc ex
ploitatie van het gebouw was ook al door de tijds
omstandigheden niet zeer gunstig.
Met een uitgebreid overzicht van de gehouden
wedstrijden en concoursen besloot de secretaris het
uitgebreide jaarverslag, dat door de aanwezigen on
der applaus werd goedgekeurd.
Door den penningmeester, den heer F. H. Proper
werd het financieel verslag uitgebracht, dat sloot
met een winst saldo van f 2597.21. Door de kas-
commissie werd de penningmeester gedechargeerd.
In het bestuur werden herkozen de heer Jac. van
Maris als le voorzitter, F. H. Proper als le penning
meester en G. F. Heidendaal als commissaris. In de
vacature van den heer F. H. de Bruyn werd geko
zen de heer C. van Vreden.
De wedstrijdcommissie werd evenals de finan-
cieele commissie en de feestcommissie herkozen.
Tot afgevaardigden naar de jaarvergadering van
den N.K.B. in Juli werden benoemd de voorzitter
en de secretaris.
Nadat bij de rondvraag nog eenige intieme
kwesties ter sprake waren gebracht sloot de voor
zitter de geanimeerde vergadering waarbij hij nog
mededeelde, dat de Haarlemsche Kegelbond ook
als onderafdeeling van den N.K.B. zijn eigen naam
behoudt.
DE HEER HELLEMONS BIJ DE RIJKS-
ARBEIDSBEMIDDELING.
Naar wij vernemen is de heer M. W. Hellemons
directeur der Gemeentel. Arbeidsbeurs te Velsen,
met ingang van 1 Mei a.s. benoemd tot adjunct
directeur van het gewestelijk Arbeidsbureau te
Haarlem.
In verband met de centralisatie der arbeids
bemiddeling zal de Gemeentelijke Arbeidsbeurs
alhier worden opgeheven. In deze gemeente
komt. evenals in Beverwijk en Hoofddorp, een
bijkantoor van de gewestelijke instelling te
Haarlem.
OPWEKKINGSSAMENKOMST.
Woensdagavond 23 April a.s. zal in het voorm.
Christel. Militair Tehuis aan den Jansweg te
Haarlem een opwekkingssamenkomst worden
gehouden, waarin Ds. J. Enter van Rotterdam
hoopt te spreken.
Het Vrij Evang. Zangkoor „Asaf", zal mede
werking verleenen.
VEREENIGING VRIJZINNIG HERVORMDEN.
De Vereeniging van Vrijzinnig Hervormden
te Haarlem houdt Vrijdag a.s. een ledenvergade
ring in het gebouw aan de Jacobstraat. Een af
tredend bestuurslid moet herkozen worden.
Ds. G. J. Waardenburg. Ned. Herv. predikant
alhier en Dr. W. Banning, voorganger der ver
eeniging, zullen een inleiding houden over:
„Onze kijk op de Kerk."
MARKT BODEGRAVEN.
Aangevoerd 17 partijen Goudsche kaas, waar
onder 7 met rijksmerk, totaal 765 stuks, wegende
6835 K.G. A
Prijs met R.M., le soort f 41.50, 2e soort f 40.
Handel matig.
VEEMARKT ROTTERDAM.
ROTTERDAM, 22 April. Heden werden ter
veemarkt aangevoerd: 3009 dieren waaronder 311
vette koeien, 1400 stuks gebruiksvee, 88 schapen,
994 nuchtere kalveren, 106 graskalveren, 57 bok
ken, 45 zuiglammeren, 1 varken en 7 biggen.
De prijzen per stuk: Melkkoeien 555, 430, 330.
KaMkoelen 545 425, 325. Varekoeien 345, 275, 225.
Vaarzen 330, 275, 190. Pinken 280, 200, 160.
De aanvoer van melk- en kalfkoeien was als
vorige week met tamelijken handel en de prijzen
van eerste kwaliteit waren iets stijver, 2e en 3e
kwaliteit onveranderd in prijs.
De aanvoer van varekoeien was ruimer met kal-
men handel en prijshoudend.
De aanvoer van vaarzen en pinken was iets
grooter met matigen handelen onveranderde prij-
een.
"W estlandsche Hypotheekbank.
Het verslag over het boekjaar 1940 der N.V
Westlandsche Hypotheekbank, der Zuidcr Hypo
theekbank, der Oranje-Nassau Hypotheekbank
en der Intercommunale Hypotheekbank is versche
nen. Van de leeningen der gezamenlijke banken, to
taal bedragende per 31 Dec. 1939 f 103.195.000 zijn
bij 211 leeningen tot 'n totaal bedrag van f 5.479.905
de onderpanden geheel of voor een belangrijk deel
verwoest. Hierbij dient in aanmerking te worden
genomen, dat slechts de opstallen zijn vernield en
naast de schuldplichtigheid van de debiteuren dc
waarde van den grond als zekerheid voor de leenin
gen blijft bestaan.
De resultaten over het boekjaar worden bevredi-
gerö genoemd. Op 31 Dcc. 1940 was in totaal in
hypotheken belegd f 98.672.000. De gemiddelde hy
potheekrente bedroeg op 31 Dcc. 1940 4.35 pet. De
totale pandbrievenomloop bedroeg per 31 Dec. 1940
f 95.471.900. De gemiddelde pandbriefrente was op
dien datum 4.35 pet. De brutowinst om het concern
bedroeg f 1.159.686.66. Na ruime afschrijvingen en
reserveeringen zal, bij goedkeuring der voorgestelde
winstverdeelingen door de vergaderingen van aan
deelhouders der verschillende aangesloten banken,
het dividend over het verplicht gestorte kapitaal
van de Westlandsche Hypotheekbank bedragen
8 pet. of f 20.per aandeel van f 2500.f 8.
per bewijs van 4 aandeelen van f 250.en f 2.
per aandeel van f 250.terwijl aan houders van
oprichtersbewijzen f 35.03 per oprichtersbewijs zal
worden uitgekeerd. Het voorgestelde dividend van
de Zuider Hypotheekbank evenals dat der Zuid-
Hollandsche Hypotheekbank zal bedragen 4 pet. of
f4.per aandeel van f 1000.
Na aanneming van de voorstellen tot winstverdee-
ling der verschillende banken zullen de reserves
(met inbegrip van de reserves voor oorlogsschade)
in totaal bedragen f 6.878.472.96.
GEVONDEN VOORWERPEN.
Inlichtingen aan het Bureau van Politie, Sme-
destraat te Haarlem, uitsluitend tusschen 11 en
13 uur.
Das, Colpa, Delftkade 4; handschoenen, v. d.
Putte, Pijnboomstraat 29; handschoenen, Vérha-
gen, Voorhelmstraat 50; handschoenen, Merens,
Iordensstraat 10; pet, Asma, Saenredamstraat 12
rood: rijwielpomp en fietstaschje, Azier, Thorbec-
kestraat 23: pakje bev. teekeningen, Kortekaas,
G. v. Amstelstraat 136; ring, Stuyvenburg, Ver-
spronckweg 37; sleutels, Hoes, Leidschestraat 64;
damestasch, Bureau van Politie, Smedestraat; zak
aardappelen, v. Blokland, Amsterdamschevaart 12
Sleutel weg? Tel. 11493
OeSleutelspecialist, L.Veerstr.lO
(Adu. IngezMed.)
FAILLISSEMENTEN.
De Haarlemsche Rechtbank sprak op Dinsdag 22
April 1941 het navolgende faillissement uit:
J. P. Timmermans Jr., sigarenwinkelier en tim
merman, thans wonende te Haarlem, Jan Gijzen-
kade no. 59. vroeger gewoond hebbende te Bloe-
mendaal, Alberdingk Thymlaan no. 40 en zaak-
doende te Santpoort, Bloemendaalschestraatweg
59; Curator: Mr. J. Varekamp te Haarlem.
Rochtev-Commissaris in bovengenoemd faillis
sement Mr. E. J. W. Top te Haarlem.
HINDERWET.
De regeeringscommissaris voor Haarlem brengt
ter openbare kennis, dat hij een bekendmaking van
Burgemeester en Wethouders der gemeente Velsen
heeft ontvangen, dat door hen afwijzend is beschikt
op het verzoek van G. A. Veldhuijzen te Bloemen-
daal om op het perceel, kadastraal bekend in
Sectie F, No. 412, een inrichting op te richten, be
stemd tot bewaring en/of verwerking van asch en
vuilnis.
Ter kennis van belanghebbenden wordt gebracht
dat binnen 14 dagen na heden van deze beslissing
in beroep kan worden gegaan bij den Waarnemend
Secretaris-Generaal van het Departement van
Sociale Zaken.
Het beroep moet schriftelijk worden ingediend,
terwijl daarvan gelijktijdig aan het Gemeentebe
stuur kennis moet worden gegeven. Zoo het be
roep door een ander dan den verzoeker wordt in
gesteld, moet bovendien aan dezen bij exploit wor
den kennis gegeven van het beroep.
BANQUE DE PARIS ET DES PATS-BAS.
AMSTERDAM, 22 April. Uit het jaarverslag
van de Banque de Paris et des Pays-Bas over
het jaar 1940 blijkt dat de nettowinst
fr. 15.306.673 heeft bedragen tegen fr. 21.325.570
in het voorafgaande jaar. Ten einde het divi
dend te handhaven op fr. 35 per aandeel wordt
voorgesteld een bedrag van fr. 5.693.327 te ont-
leenen aan het voorzieningsfonds voor aandeel
houders, waardoor dat vermindert van
fr. 12.147.566 tot fr. 6.454.239.
Het gemeentebestuur van Amsterdam heeft voor ongeschoolde of onvoldoend
geschoolde jonge werklieden de mogelijkheid geschapen, zich in de ambachts
scholen onder deskundige leiding in hun vak te bekwamen. In de laschafdecling
geeft de leeraar aanwijzingen, terwijl de leerling het apparaat bedient.
(Foto Pax Holland)
f 150 BOETE WEGENS BELEEDIGING.
's GRAVENHAGE, 22 April. De Haagsche recht
bank heeft heden uitspraak gedaan iii de zaak
tegen dr. E. Cr. H. V., die terecht heeft gestaan
wegens beleediging van den hoofdcommissaris van
de Haagsche politie te Den Haag, mr. P. M. C. J.
Hamer en den procureur-generaal bij het gerechts
hof in Den Haag, mr. R. van Genechten. Verd.
schreef in Januari van dit jaar een brochure, naar
aanleiding van den „inval" bij de Ned. Werkge
meenschap in Den Haag, op vermoeden van over
treding van de loterij wet, waarin eenige zinsneden
voorkwamen die beleedigend werden geacht.
De rechtbank veroordeelde heden dr. V. tot een
geldboete van f 150 subs 50 dagen hechtenis.
VOOR DE KINDEREN
Noor ACouvornour.
Rrhon o.-onlu-fn .«n Mijner Prt».
Twlentng ran Ann ion Kii'ljl.
Als Pieternel hem dit vertelt,
Is 't of het hart des bruigoms smelt.
„Gij hebt ook klnd'ren," vraagt hij
teeder,
Vermant zich dan en glimlacht weder:
„Kom. schep maar moed en breng ze
hier:
'k Ontvang ze allen met plezier."
Zoo eindigt deez' geschiedenis
Die vol van wijze leering is:
Men moet het pad der deugd betreden,
D5n leeft men vroolijk en tevreden!
Vergeet de booze Ursula
En volg haar voorbeeld nimmer na.
Pleidooi voor de Centrale Keuken
Het voorlichtingenbureau van den Voedingsra
schrijft:
De Nederlander is zeer gesteld op het eten in eig
familiekring. Hij kent niet het uit eten gaan, z<
als dat bij onze Zuiderburen een algemeen gebri
is. Ook het verkrijgen van het eten „van den kol
is hier niet algemeen. De Nederlander maakt
liefst zijn eigen potje klaar.
Het centraal ter beschikking stellen van mi
tijden is in Nederland dan ook steeds een verschi
sel, dat zich voordoet in ongunstige tijden. Ri
100 jaar geleden vond men hier reeds centi
keukens, die in gunstige tijden weer verdwenen,
de periode van 19141918 werd de kennismakr
hernieuwd en ook heden ten dage worden op
rijke plaatsen centrale keukens opgericht.
Al te vaak ziet men de keukens als een ins
tuut voor het uitdeelen van voedsel aan geldel
zwakkeren. Dit is jammer, daar de keukens e
uilkomst zijn voor ieder die buitenshuis eet, zoo
studenten, op kamers wonenden e.a. Ook voor
meer gegoeden is er in dezen tijd reden te ov
van deze maaltijden gebruik te maken. Het
trekken van maaltijden uit de centrale keuke
heeft het voordeel van brandstofbesparing, teru
't ook het tijdroovende inkoopen in dezen dist
butietijd ondervangt.
Het Rijksbureau voor Voedselvoorziening in oc
logstijd beijvert zich, dat voor de maaltijden v
de beste ingrediënten gebruik gemaakt wordt.
De menu's zijn door den Voedingsraad saaru
gesteld en waarborgen 'n voldoende voedingswaai
Alle keukens staan onder strenge controle en v
doen aan de eischen 'van hygiëne. De maaltiji"
worden bereid door vakbekwame koks erwijl eer
kookleeraressen toezicht uitoefenen op de ber<
ding.
De maaltijden worden geregeld op smaak
deugdelijkheid gecontroleerd door den keuring
dienst voor waren en zoo nu en dan wordt
steekproef genomen naar de voedingswaarde van
gereedgemaakte maal. Het Nederlandsch instil
voor volksvoeding te Amsterdam en ook sommi
keuringsdiensten voor waren gaan het vilamii
gehalte der maaltijden na.
Wanner hier of daar iets dreigt te haperen wc
den dadelijk maatregelen genomen dit op te hc
fen, zoodat voor een ieder de maaltijden uit
centrale keukens zijn aan te bevelen en iedc
tegenzin ten onrechte is.
DE NOORD-HOLLANDSCHE LANDBOUW-
ONDERLINGE.
Te Amsterdam werd in de Industrieele Clij
onder voorzitterschap van den heer K. HogetooJ
Dzn. te Beemster, de jaarlijksche algemeene ledei
vergadering gehouden van de Noord-Hol!andsclj
Landbouw-Onderlirtge, afdeeldng van de Central
Landlbouw-Onderlinge, bedrijfsvereeniging ingj
volge de Land- en Tuinbouwongevallenwet 192
Aan het verslagjaar over het boekjaar 1939"!
van de Noord-Hollandsche Landbouw-Onderlini
ontleenen wij het volgende:
Het aantal leden bleef in den loop van het vei
slagjaar nagenoeg gelijk (nl. 3907) vertegenwoos
digende een verzekerd loonbedrag van f 4.978.0$
(vorig jaar f 4.600.596). Aangifte werd gedaan va
1070 ongevallen, waarvan 970 als bedrijfsongevj
konden worden erkend. In het voorafgaand
boekjaar bedroegen deze getallen resp. 923
852.
In het verslagjaar moet uit hoofde van dei
beide oorlogsposten een bedrag van f 0.15 pd
f 100 loon worden opgebracht. Daarnaast is hi
noodzakelijk gebleken om f 0.05 per f 100 loon aal
de reservekas der vereeniging toe te voegen.
Tot lid en resp. plaatsvervangend lid van til
bestuur werden herkozen de heeren K. Hogetoor
te Beemster en M. Harïnghuizen te Amsterdam
door MABEL-GRUNDY
Vertaald door
E. GRIESE-KETS DE VRIES.
81)
„Probeert u mijn werk zoo moeilijk mogelijk te
maken?" vroeg zij.
Als Quinton nu, zooals zijn gewoonte was, strikt
eerlijk was gebleven, zou hij „Ja" hebben geant
woord. Dien middag had hij een paar uur besteed
aan het bezoeken van huizenmakelaars, en hij had
drie dingen ontdekt: ten eerste, juffrouw Woffran
had gelijk gehad, er waren geen huizen te huur.
in of rond Londen: ten tweede, waven er huizen te
huur geweest, dan zouden ze kelder-keukens be
vatten; ten derde, waren er dan nog huizen te
huur geweest, dan zouden ze op het Noorden lig
gen en op kleigrond. „Als u op zoek bent naar een
huurhuis, gelijkvloersch, uitzicht op het Zuiden
en op zandigen bodem", had een welbekende ma
kelaar gezegd, „dan kan ik U evengoed goeden
morgen wenschen, mijnheer en u en mij zoodoende
tijd besparen".
„Werkelijk!" had Quinton geantwoord en was erg
opgetogen, want hij voorzag de mogelijkheid, dat
Whiff voor een onbepaalden tijd in zijn dienst zou
xijn.
„Maar als u een huis zoudt willen koopen
„Wat ik niet wil", viel Quinton hem in de rede.
„Er is geen haast bij, ik zal wachten, tot er een
te huur komt. Goedenmorgen".
Dus pareerde hij Whiff's vraag. Hij trachtte hei
haar inderdaad zoo moeilijk mogelijk te maken
Hij wilde niet, dat zij met het huis net zoo vlug
klaar zou zijn als met tante Sophia. Zou zij binnen
een week een huis bemachtigen, dan kwam hij
in de verleiding het te koopen en te laten afbran
den.
„Gelooft u, dat het zoo moeilijk zal zijn?"
„Ja. Zoudt u niet of van het uitzicht, of van
den bodem kunnen afzien?"
„Ik ben bang van niet". Hij probeerde zijn stem
vol spijt te doen klinken en staarde treurig naar
een mosterdpot. „Ook wil ik geen sousterrain".
„O!" zei Whiff.
„En 't huis mag maar één verdieping hoog zijn".
„O!"
„En ik verlang een veranda".
„Heusch?" zei Whiff.
„En een tuin, die een hectare groot is, niet minder
en gelegen op een plaats, niet meer dan dertig
minuten rijden van de stad".
„Ik dacht, dat u een uur had gezegd".
„Ik ben van idee veranderd", zei Quinton. Hij
had ontdekt, dat het veel gemakkelijker zou zijn
een huis te vinden, dat op een uur afstand van
Londen lag dan een half uur.
„O!" zei Whiff weer. Bedachtzaam hief zij haar
glas op en bekeek de blaasjes, die in den wijn op
borrelden; zij vond champagne heel mooi. „Dat
zal u aardig wat gaan kosten", voegde zij er na een
poosje aan toe „deze huizenjacht".
„Dat hebt u al eerder gezegd". De champagne
maakte Quinton bijzonder moedig.
„En ik herhaal het. Mijn pension alleen al...."
„Zal een bagatel zijn. Als ik u maar kon be
wegen naar een draaglijke plaats te gaan".
„Het is een draaglijke plaats en zooals het is zal
het u al een massa kosten".
Hij maakte een ongeduldige beweging. „Ik ben
geen arm man; ik tracht u dat voortdurend duide
lijk te maken, maar u schijnt te dom te zijn...."
„Dom!" Whiff's grijze oogen bliksemden van
plotselinge boosheid.
„Neem me niet kwalijk. Toe, vergeef me. Dat
bedoelde ik niet, het ontviel me. Maar ik ben wer
kelijk niet onvermogend, zooals u schijnt aan te
nemen". Hij keek haar berouwvol aan en over de
tafel leunend, raakte hij overmoedig haar hand
aan. „Dat afschuwelijke huisAls ik nu toch
bereid ben, alles wat ik heb te besteden om het
u gerieflijk te makenKunt u het niet bergijpen9
U bent zoo klein en tenger; soms, als u bij mij
thuis in de zitkamer in den grooten stoel zat, placht
ik mij af te vragen, of u er werkelijk was, of dat
u plotseling net als een fee zoudt verdwijnen. U
lijkt niet sterk genoeg om het tegen iets op te
nemen".
„Ik nam het tegen tante Sophia op". Haar lach
was een tikje nerveus, terwijl zij bedaard haar
hand terug trok. „Nietwaar? En van tante Sophia
gesproken, u zei, dat u een brief van haar ont
vangen had, moest ik dien niet zien?"
„Hier is hij". Hij haalde hem uit zijn zak en
overhandigde hem aan haar. Zij zette het papier
overeind tegen een waterkan en op zijn verzoek
las zij hardop. De brief was geschreven in een hotel
in de Strand.
„Mijn beste Christopher,
Het was mijn bedoeling voor een tijdje te ver
dwijnen zonder je omtrent mijn verblijfplaats in te
lichten, want ik was er diep- door gekwetst, dat je
den inhoud van mijn waterkaraf over me heen
ledigde en toen (ik veronderstel op aanstichten van
dat hatelijke jonge wezen) dien glimlachenden, vet-
wangigen hansworst van een dokter bij me liet
roepen, terwijl je heel goed wist of behoorde te
weten, dat er hoegenaamd niets met me aan de
hand was. Maar bij nader inzien (en uit de nabij
heid van dat dol makende meisje, dat jij geschikt
achtte om in ons, tot dusverre prettig huishouden
binnen te brengen) ben ik tot de gevolgtrekking
gekomen, dat jij tijdelijk je hoofd hebt verloren en
door de langdurige inspanning overwerkt bent"
(hoe zou Macnab hem hierover in zijn zij hebben
gepord) „en behoefte hebt aan vacantie.
Niets anders komt in aanmerking voor je zonder
linge gedrag van de laatste paar dagen. Er doet zich
voor mij geen andere oplossing voor. Daarom stuur
ik je deze enkele regels, om alle angst weg te-
nemen, die je wellicht terwille van mij zoudt voe
len, om je mijn adres te geven en je te berichten,
dat mijn gezondheid zooals gewoonlijk uitstekend
is, ondanks de spanrfing, die ik door de aanwezig
heid van dat afschuwelijke mensch heb ondergaan.
Christopher, waar heb je haar opgepikt? Welk
recht heeft zij op je? „Alles weten is alles ver
geven!" Ofschoon, om heel eerlijk te zijn, het moei
lijk zal zijn, om in dit geval te vergeven, want van
alle ziekmakende, zacht-zeeperige, misselijk be
leefde en overdreven schepsels, die ik ooit ontmoet
heb, slaat deze juffrouw het record. Zij kon van
binnen en van buiten met olie zijn ingesmeerd, zelfs
haar glimlach druipt van olie. En haar domheid'
Het is kolossaal! Zij heeft nog niet de hersens of 't
geheugen van de zwakste kip, die er op aarde rond
loopt. De keeren dat ik haar vertelde, dat ik niet
eenzaam was, wanneer zij maar voortdurend haast
in mijn zak wilde kruipen! En ze wilde mij niet ge-
looven. Het woord, het vervloekte woord was nooit
van haar lippen...." (Hier was Whiff verplicht
te pauzeeren, omdat zij van het lachen zachtjes zat
te schudden). .Natuurlijk was ze niet goed in haar
bovenkamer". (Nu schreide Whiff, en terwijl zij
haar oogen afveegde, stond de kellner aan het vol
gende tafeltje zoo aandachtig te staren, dat hij
met bedienen niet verder kon gaan; en de klant,
die hij moest bedienen, een man met een rond ge
zicht en 'n oogglas, staarde even aandachtig, zoodat
hij niet verder kon gaan met eten). „Ik moet
eindigen", zei Whiff, terwijl zij den brief neerlegde,
„of ik krijg er iets van. Wat hebt u haar geantwoord
of moet u nog antwoorden?"
„Ik heb al een paar regels als antwoord ge
krabbeld, die ik u zal voorlezen, als u met den brief
klaar bent. Anders kunt u het verband niet volgen.
Ik ben benieuwd of ik het krachtig genoeg heb ge
zegd. Ik heb het haar duidelijk gemaakt, dat zij
nooit meer bij me terug hoeft te komen. Ik hoop.
dat ik ditmaal niet zwak ben geweest".
„Heeft zij voorgesteld, bij u terug te komen?"
„Ja", zei Quinton, „en ik ben bevreesd, dat ze
het zal doen ook en ik zal machteloos zijn, haar
tegen te houden. Zoodra zij maar hoort, dat u weg
bent, en zij zal het wel op de een of andere manier
te weten komen, zal ze me overvallen; ik weel
het". Zijn stem nam een toon van diepe neerslach
tigheid aan en zijn voorhoofd fronste zich van
angst.
„U moet haar vóór zijn door zelf weg te gaan"
„Ik?"
Whiff knikte.
„Waarheen?"
„Naar uw club. U moet in uw club gaan wonen
de dienstboden zoolang vrijaf geven en het hui'
sluiten".
Quinton leek een vat van somberheid, terwijl hi
zat te peinzen over haar voorstel. Hij was een man
die bovenal van zijn huis hield en van een huiselijk
leven. Zijn club trok hem in geen enkel opzicht
als woongelegenheid aan.
Feitelijk stond zooiets hem tegen en dat zei hij
ook.
„Ik zie geen anderen uitweg".
„Ik zou de dienstboden kunnen verbieden, ha;
binnen te laten".
„Zij zou zich op de een of andere manier toegan
verschaffen en dat weet u. Zij zou de een of andei
krijgslist toepassen. Voor u het wist, zou ze in
zitkamer zitten met haar voeten op het voeten
bankje".
„Nooit", zei Quinton, „want ik heb het ver
brand".
Whiff gaapte hem aan.
„Vanmorgen ben ik vroeg opgestaan en heb bu
ten een vreugdevuur ontstoken. Het leek de brand
stapel van tante Sophia". Terwijl hij dit zei, vroo
lijkte hij al op. „Het zaagsel vloeide er uit en toe
kregen de vlammen het te pakken, lekten er aa
en verslonden het. Nu is alleen de bamboetafel nc
overgebleven. Haar „kleine bezittingen" zijn na
tuurlijk met haar meegegaan, maar morgen gaat d
bamboetafel er aan".
Whiff onderdrukte haar lachen. Van tijd to
tijd keek de man met het oogglas naar haar, also
hij uit den hoek waar ze zat nog meer grappig
dingen verwachtte, en zij voelde zich niet bereid
hem verder te amuseeren.
„Ik geloof", zei ze eensklaps, „dat ik nu den brie
wel kan beëindigen. Deze zwarte koffie heeft ra
kracht gegeven". Zij vervolgde, waar zij geblevei
was: „Natuurlijk mankeert het in haar bovenkamei
dat is zoo klaar als een klontje. Ze is wat mei
noemt „onnoozel". Ik denk, dat je haar daarom, al
zij geen ander recht op je heeft, een thuis aanbood
Christopher. Je bent zoo'n vriendelijke dwaas.
Iedereen kan je om zijn vinger winden. Hoe dal
ook, ik ben van plan te blijven waar ik ben, to
je haar kwijt bent en de dienstboden moeten he
maar zoo goed mogelijk klaar spelen zonder mij
Ik w e n s c h niet te blijven waar ik ben. mijn
kussen is hard, 't behang smerig: in werkelijkheif
zoo vuil rond den knop van de electrische bel, da
een schoorsteenveger er een zak roet tegenaan ge
gooid kan hebben en het vloerkleed stinkt, maar ik
was verplicht deze kamer te nemen, anders had
ik op straat moeten slapen. Ik bezocht tien hoteli
voor ik onderdak kon vinden en de taxibestuurder
werd hatelijk.
(Wordt vervolgd/
