Een eigenaardige aanbieding
DO X DERDAG 1 MEI 1941'
Ihiit.sch Landgerucht.
Luisteren naar verboden zender en
verspreiding van beleedigende geschriften.
EINDHOVEN. 30 April. In het kantongc
rechtsgebouw te dezer stede heeft het Duitscht
Landgerecht sistermiddag zitting gehouden om
een tweetal zaken te berechten De eerste daarvan
betrof vijf Eindhovenaren, die gezamenlijk en
verschillende malen naar een verboden zender
hadden geluisterd. De rechter dr. Joppich zette
uiteen, dat dn heer R de hoofdschuldige was. Hij
immers heeft, ondanks herhaalde waarschuwin
gen, ook van zijn eigen vrouw, de andere verdach
ten telkens weer in de gelegenheid gesteld tc
zijnen huize naar de verboden 'uitzendingen te
luisteren. R. is niet flink genoeg geweest om zijn
schuld toe tq, geven. De tweede hoofdverdachte,
T., heeft wel bekend. Den drie anderen n.l. P.. K.
en Van M. treft veel minder schuld. Zy hebben
echter ook een strafbaar feit gepleegd waarvoor
telkens en telkens is gewaarschuwd. Dr. Joppich,
uitspraak doende, veroordeelde de beklaagden R
en T. tot resp. 6 maanden gevangenisstraf en 120
gld. boete en 6 maanden plus 90 gld. boete. De
drie anderen zagen zich 100 gulden boete opge
legd. Het radioapparaat is in beslag genomen.
Vervolgens kwam een drietal Eindhovenaren in
de beklaagdenbank, dat jegens Duitschland vij
andige geschriften had vermenigvuldigd en ver
spreid.
Eerst werd de zaak van den heer G B„ beambte
van het kadaster, behandeld De acte van 'be
schuldiging bevatte een achttal geschriften, die
deels van voor Duitschland zeer beleedigenden in
houd waren. Stuk voor stuk werden de geschriften
behandeld, waarbij verd. telkens ruiterlijk toegaf,
dat hij ze vermenigvuldigd had en verder ver
spreid.
Reohter Joppich: wat waren eigenlijk uw over
wegingen bij het verspreiden van die stukken? U
kende den inhoud en u wist, dat er grove beleedi-
gingen voor dc bezettende macht in voorkwamen.
U moest toch ook beseffen, dat u daarmee een
hetze tegen Duitschland voerde. U moet inzien,
dat wij in den strijd tegen Engeland, die ons is
opgedrongen en welken wij moeten voeren, niet
kunnen dulden dat er in liet geheim tegen onze
weermacht wordt geageerd.
Verdachte verklaarde nog, dat hij z.i. geen hetze
tegen Duitschland gevoerd had: hij heeft de ge
schriften uitsluitend aan gelijkgestemden door
gegeven.
Dr. Joppich: In ieder geval bereikt u met der
gelijke acties niets. U brengt daardoor slechts
grootere onrust in uw land, dat reeds zoo moeilijke
weken en maanden achter den rug heeft
De tweede verdachte, de heer N.. bedrijfsleider,
had van 19 November tot 14 December 1940 in
voorarrest doorgebracht, omdat bij hem drie ge
dichten van beleedigenden inhoud" waren gevon
den Een daarvan had hij op verzoek doorgegeven
aan den heer B. Een tweede had hij door een van
zijn onder-schikten laten verdrievoudigen. Twee
der afschriften had hij aan jonge employés van
zijn bedrijf doorgegeven.
Dr. Joppich wees er op. dat verdachte vooral
dwaas had gehandeld door een der geschriften
door te geven aan jonge menschen die geen oor
deel bezitten en die niet weten te zwijgen.
Verdachte I... directeur van een drukkerijtje,
verklaarde dat hij drie geschriften welke de heer
B hem verschaft had op diens verzoek had ver
menigvuldigd door middel van een stencil. Het
was in 60 tot 100 stuks geschied.
Op een vraag van den rechter antwoordde ver
dachte. dat hij voor zijn werk geen geld had ont
vangen. Verd. B. maakte de situatie duidelijk
door te verklaren, dat 'hij commissaris is van L.'s
drukkerij.
General-Staatscnwalt dr. Koblitz hield het re
quisitoir: Duitschland, aldus spr., dat met zijn
dappere mannen gedwongen tegen Engeland op
trekt, kan niet toestaan dat er agressieve hande
lingen wordern gepleegd in het bezette gebied. Oak
In dezen oorlog op papier moeten wij krachtig
optreden. Wij kunnen geen lichtzinnige en licht
vaardige en zeker geen boosaardige geschriften
toelaten. De verdachten die niet hebben willen
hooren moeten nu maar voelen. Zij hebben het
Duitedhe leger in den rug aangevallen door 'het
verspreiden van smaad- en scheldstukken. Vóór
den oorlog is dit lang genoeg geschied, nu
Duitschland groot on sterk is geworden, kunnen
wij dit niet meer dulden. Als verzachtende om
standigheid voerde spr. aan, dat de verdachten
ridderlijk bekend hebben en dat de feiten reeds
lang geleden zijn gepleegd Thans zou men in
soortgelijke gevallen veel strenger optreden.
Na in raadkamer te zijn geweest veroordeelde
de rechtbank verd. B. tot zeven maanden gevan
genisstraf met aftrek van voorarrest, verd. H. tot
drie maanden met aftrek en verd L. tot 100 gul
den boete of drie weken hechtenis. (A.N.P.)
TTAXREEM'S D A"GBEAD
SOLLICITATIES BI T DEN NEDERLANDSCHEN
OMROEP.
AMSTERDAM. 30 April. De Nederlandsche
omroep verzoekt het A.N.P. het volgende op te
nemen: De directeur-generaal van den Ned. Om
roep verzoekt allen, die zich voor een dienstbe
trekking met den omroep in verbinding stoken,
niet over .hun sollicitatie te correspondeeren zoo
lang zij op hun eerste schrijven geen antwoord
ontvangen hebben.
MARKT BODEGRAVEN.
(Dinsdag)
Aangevoerd 31 partijen Goudsche kaas, totaal
1395 stuks, wegende 12555 KG.
Prijs met R.M., le soort 41.50; 2e soort f 40.
Handel matig.
Op initiatief van het gemeentebestuur van Tiel zijn nabij de rivier verschillende
stukken grond ter beschikking van de inwoners der gemeente gesteld ter bebou
wing met aardappelen, waarvan een dankbaar gebruik wordt gemaakt.
(Foto Pax Holland)
Centrale Suiker Maatschappij.
Aan het jaarverslag der Centrale Suiker Maatschappij
Is het volgende ontleend:
Het voordeelig saldo der Exploitatierekening, waarondei
zich ook andere baten als uitkeering op aandeelen in
deeglnemingen bevinden, is in 1940 van f 725.563 tol
f 673.475 teruggeloopen.
Met Interest, en na afschrijving heeft het winstsaldo
f 791,537 (f 792.211) bedragen. Voorgesteld wordt een dividend
van f 12 (onv.) per nieuw aandeel uit te keeren en f 100.000
(onv.) in de reserve te storten, Op nieuwe rekening gaat
f5023 (f6201) over.
Ouze fabrieken en verdere eigendommen zijn tot dus
ver voor groote schade gespaard, behalve het kantoor
gebouw met pakhuis te Rotterdam, dat verwoest werd
Een drietal aldaar met suiker beladen lichters ging ten
deele metle verloren. Ook van een enkele andere plaats
is eenlge oorlogsschade te vermelden. Een en ander is aan
de Schade-enquéte-commissaris opgegeven.
westersuikerraffinaderij.
Aan het verslag der Westersuikerraffinaderij ontleenen
•ij het volgende:
De Winst- en Vei liesrekening sluit bl) vaststelling van
het dividend der N.V. Centrale Suiker Maatschapp.j op
f 21 per aandeel, met een winstsaldo van f 33.260 (32.615)
Rekening houdend met het saldo ..onverdeeld dividend
gewone aandeelen" ad f 2 478 (1.168). stellen wij als gezegd
voor het dividc-nd vast te stellen op f 6.50 (6) per nieuw
aandeel en f 1.669 (1.168) als onverdeeld naai- nieuwe reke
ning over je brengen. Gereserveerd wordt f 826 (760) en op
opnchtersaandeelen kan f 10.63 (9.80) per geheel aandeel
f 1.06 (0.98) per een tiende aandeel worden ultgekeeid
KINDERVOEDING.
Door „Kindervoeding" te Haarlem werden in de
week van 21 April tot en 'met 25 April 1941 3256
porties warm eten verstrekt n L in lokaal Rijks
straatweg 850, Soendastraat 607, Zoetestraat 776.
Kamperstraat 415, Teijlerplein 496, Voorm. Spaarn-
dam 110.
De ontheffing voor de luister
bijdrage.
's-GRAVENHAGE, 30 April. Naar aanleiding
van het persbericht van het N.V.V. d.d. 29 April
wordt nog het volgende door het A.N.P. bekend
gemaakt.
Aangezien het bericht inzake de luisterbijdrage
te betalen door aangeslotenen op radiocentrales,
die een verzoek om ontheffing van deze betaling
hebben ingezonden, aanleiding tot misverstand
kan geven, wordt nogmaals met nadruk de aan
dacht er op gevestigd, dat de hierbedoelde luiste
raars niet eerder van hun verplichting tot beta
ling zijn ontslagen dan wanneer zij in het bezit
zijn van een van het hoofdbestuur der P.T.T.
ontvangen schrijven, waaruit blijkt, dat zij ont
heffing van de betaling der luisterbijdrage heb
ben verkregen.
Teneinde de hierbedoelde luisteraars zooveel
mogelijk tegemoet te komen is nader bepaald,
dat in afwachting van de beslissing op hun ver
zoek om ontheffing, niet tot verbreking van de
aansluiting zal worden overgegaan Het abonne
mentsgeld. dat de centrales heffen, moet echter
in elk geval worden doorbetaald.
Wordt evenwel op het verzoek om ontheffing
afwijzend beschikt, dan zal nabetaling van reeds
verschenen termijnen der luisterbijdrage alsnog
moeten volgen.
De gemeenteraad van Laren heeft besloten
een openlucht-theater te stichten.
Tot geneesheer-directeur van het volks-sana-
torium te Hellendoorn is benoemd arts J. van der
Pijl, thans eerste geneesheer aan dit sanatorium.
Reorganisatie van liet politic
apparaat.
Rotterdam begint.
ROTTERDAM, 30 April, In de toekomst zal
Rotterdam, welks polïtie-apparaat thans circa 1500
man omvat, samen met een deel der omliggende te
annexeeren gemeenten, een organisatie bezitten van
eenige duizenden koppen. Er komt een strenge
scheiding tusschen den justitieelen en den straat
dienst, de politie-taak krijgt een geheel ander ka
rakter. maar wij krijgen grootere bevoegdheden,
waartoe nieuwe politie-wctten gecreëerd zullen
worden. Het corps zal op militaire lee«t worden ge
schoeid, hetgeen vooral voor de oudere agenten
niet gemakkelijk zal zijn en zoo zal het „veldwach
terachtige", dat men in ons corps toch altijd nog
knn opmerken, langzaam maar zeker verdwijnen".
In het kort komt hierop de uiteenzetting neer,
welke de waarnemend hoofdcommissaris van politie
te Rotterdam, de heer J P. Roszbach, het A.N.P
dzer dagen in een persconferentie gaf naar aanlei
ding van de wijzigingen, welke alle Nederlandsche
Dolitïecorpsen in den eerstvolsenden tijd zullen
ondergaan.
De Nederlandsche politie-apparaten verschilden
tot heden veel van de meeste buitenlandsehe. zoo
als men die aantrof in Duitschland, België. Frank
rijk en ook in Engeland. Wij maken thans uit eigen
ervaringen kennis met de Duitsche politie en hoofd
zakelijk kent men thans de z.g. OrdnungspoÜzei,
de ir. groene uniformen gekleede politie-beambten.
welke men het beste kan vergelijken met den
straatdienst bij de Rotterdamsche politie. In
Duitschland is de politie ook op streng militaire
leest geschoeid. Men kent daar de „Kriminalpolizei".
bfj ons justitieele dienst genoemd en bovengenoem
de Ordnungspolizei.
De plannen, welke in de eerste plaats zullen om
vatten de politiecorpsen van de zes grootste ge
meenten van Nederland. t,w. Rotterdam. Amster
dam. Den Haag, Utrecht, Groningen en Eindhoven,
terwijl tevens sprake is om de gemeente Haarlem
er eveneens onder te laten vallen, zullen per 1
Januari 1942 hun beslag moeten hebben gekregen.
Men krijgt dan een staatspolitie, in bovengenoem
de steden dragende een gelijk uniform, welke men
in Rotterdam reeds gedeeltelijk zal aantreffen.
Aljes is tot stand gekomen dank zii de medewer
king van dr. Müller Schöltes en in laatste instant'?
generaal Rauter voor wat betreft den crimineelen
dienst en voor wat betreft de ordedienst dank zij
generaal Schumann en zijn staf.
Wat de ordepolitie betreft, deelde de heer Rosz
bach nog mede, dat de uiteindelijke organisatie
van dezen dienst nog eenige maanden zal vergen.
Voor 1 Januari van het volgend jaar zal echter
ook deze dienst in zijn nieuwen vorm moeten func-
tionrieeren.
De nieuwe orde-politie zal in de toekomst mede
een meer opvoedende taak kriigen, zooals dit in
Duitschland eveneens het geval is. Echter zal zii
eveneens volledig od de hoogte moeten zijn van de
nooden der gemeenschap en daaraan ontbrak tot
nogtoe wel een en ander. Als het ware stond de
politie zelfs buiten de gemeenschap. Het beste
meende de wnd. hoofdcommissaris de nieuwe taak
aldus te kunnen karakteriseeren: „de ordepolitie
zal in de toekomst niet alleen tot taak krijgen de
orde en tucht op strenge wijze te handhaven, maar
aan den anderen kant bestaat zij. opdat de bur
gerij een beroep op haar kan doen. Ook dan zal
zii op haar post moeten zijn en helpen". Hieruit
volgt, dat ook sociale bevoegdheden op het pro
gramma staan.
Zooals reeds opgemerkt, wordt ook de Rotter
damsche politie dan staatspolitie en dientengevolge
kunnen de personeelleden zonder meer overge
plaatst worden. Het solliciteeren behoort eveneens
tot het verleden en de mutaties gaan uit van den
inspecteur-generaal van politic te 's-GravenhagS
welke post thans bekleed wordt door den kolonel
de Coningh.
In de meeste gemeenten zoo ook in Rotterdam
is de burgemeester het hoofd der politie, maa;
zooals wel van zelf spreekt, zal ook deze kwestit
mettertijd worden opgelost. Dan zal de hoofdcom
missaris van politie dezelfde bevoegdheden krijgen
als een politie-president in het groot-Duitsche rijk
en niet meer onder de bevelen staan van een bur,
gemeester. In de allerkleinste gemeenten zal dez*
figuur echter voorloopig nog bewaard blijven.
(A.N.P.)
De kwestie der aardappelen.
Een uiteenzetting van Graf Grote.
's-GRAVENHAGE. 30 April. Graf F. F. Grot®
leider der af deel ing volksvoeding en landbouw
van het Rijkscommissariaat heeft heden in dt
dagelijksche persconferentie te 's'Gravenhage het
woord gevoerd naar aanleiding van de moeiten die
zich met de aardappelen hebben voorgedaan. Gral
Grote vestigde er do aandacht op. dat op zichzel!
de voorraden voldoende waren en op een gebruik
van 15.000 ton per week waren berekend. Toet
bleek, dat hier en daar de levering stokken ging
werd 18.000 ton per week ten gebruike beschik
baar gesteld. Dat desniettegenstaande toch
schaarschte zich voordeed, is een gevolg van eet
zekere onrust ter zake. door voorbarige publica
ties veroorzaakt en door allerlei oncontroleerbar*
en onjuiste geruchten. Deze dreven tot hamsteren.
En daar Nederland nog niet over een voldoende
al omvattende organisatie beschikt en de bevol
kingsdiscipline eveneens niet voldoende is, bleek
dit niet belet te kunnen worden. Reeds is bekenï
gemaakt welke maat-egelen van Nederlandsche
zijde men thans treft en streng doorvoeren zal om
dit euvel te bestrijden en de schuldigen te tref
fen. Er worden thans 12.000 ton per week vooi
de gewone distributie beschikbaar gesteld. Verder
worden supplementaire voorraden uit Duitsch
land ingevoerd en verschillende van dergelijk*
zendingen zullen nog komen. Verder wordt tol
vergemalkkelijlking van de situatie een extra-
rantsoen van 250 gr. rijst beschikbaar gesteld
welke voor de houders van vetkaarten goedkoo-
per gegeven wordt. En blijkt tenslotte dat
sluikhandel en de smokkelarij de getroffen maat
regelen in gevaar blijven brengen, dan zal voor de
scherpste maatregelen niet teruggedeinsd worden,
Ook degenen die van een grooteren geldbuidel
profiteeren, mogen zich dit voor gezegd houden
(A.N.P.)
GEVONDEN VOORWERPEN EN DIEREN.
Inlichtingen aan het Bureau van Politie, Sme-
destraat te Haarlem, uitsluitend tusschen 11 en
13 uur.
Autoped. Buist. Orionweg 29. Armband, Goede-
mans. Kruistochtstraat 57. Boek, v. d. Leede
Boogstraat 26. Boord. Boelhouwer, Harmenjans
straat 54. Dameshandschoenen. Versteeg, Kruis
straat 44 H. Hond, Klein. Oranjestraat 86 zw
Portemonnaie m.i.. v. d. Kolk, Molijnstraat 20. Tri-
plexplaat, "Prins, Bleekersvaartweg 33. Rozen
krans, Sonneveld, Rijksstraatweg 117. Autoped
Heesterbeek. H.F.C.-terrein Spanjaardslaan. Hond
v. Vessem, Kleverparkweg 8 rd. Heerenhorloge
Neder Helmer. v. 't Hoffstraat 187. Hond, pennini
4436. Asyl Ridderstraat 11. 2 Katten, Kenne
Fauna, Friesche Varkenmarkt 24. Kapperskaar'
Hömme Co., Anegang 3846. Kokertje m.i.
Bureau van Politie. Smedestraat. Ring, Zoet
Nieuwe Kruisstraat 22. Shawl. v. Wieringen, Kruis
tochtstraat 5. Actentasch. Polle, Frankestraat 21
Vulpen, de Wilde, Kloppersingel 161.
DO
Jta
we
Voor de Kinderen
GULZIGHEID WORDT GESTRAFT,
(Teekeningen H. Kannegieler),
Mies wil „moedertje" gaan spelen. Trix. ben
jij van de partij? Pop alleen, dat gaal ver
velen. Doe jij mee, dan ben ik blij. Poppen
kunnen niet bewegen, zie Je, en die zitten
ook zoo stil. Maar jij bent niet zoo verle
gen. Je kunt meedoen als je wil."
„Kom nu zitten bij de tafel en doe vlug je
slabje aan. Daad'lijk krijg je dan een wafel
en een lepel levertraan Daar wil Teddy
Trix van welen, 't water loopt hem om den
mond. Want je weet. van lekker eten,
houdt een hongerige hond.
„Zeg eens. kun je nóg wat missen. Mies?
Het smaakt zoo opperbest. Heusch. je mag
je best vergissen in de maat, zoo lang er
rest. Levertraan is goed voor honden: en
het smaakt mij ook naar meer. 'k Heb het
altijd fijn gevonden. Mama koopt voor jou
wel weer."
Mies denkt: Levertraan te slikken, daar
van heb ik schoon genoeg. Laat dus Trix
er maar van likken. Liever nu dan morgen
vroeg. En zij gaat maar voort met schep
pen. Schoteltje na schotelvol. Teddv is zich
maar aan 't reppen! 't Stijgt hem bijna naar
zijn bol.
ER(
weerr
„lts
krach
vijanc
dc Mi
vliege
bomb;
op M
zijn r
In i
belegt
Aan
acties
vijanc
dwom
Italia:
bestol
van 1
Duitsi
Batte:
riseer
traillc
Blenh
In i
lijke
Bengl
In
lende
lijken
de in
BE
pers
ven i
voerc
Laats
wijze
tegen
bezet
druk
Amei
naar
houd
uit e
yerkl
zegd
ingto
Ame:
als d
batte
en d
onbe
schri
die t
hong
oorlo
teger
Duit;
liikh'
Haas
dat c
gebit
Bteld
gië c
veell
wel
geda
kige
Fran
derei
actie
to egt
onde
sloth
land
Belg'
aang
„Dez
geno
blokl
gelijl
tocg<
delei
den
aang
wil
Euro
Belg
gelat
gezic
ten c
den
verw
chili
zien
de 1
van
de v
afge
Duit
Duit
in s1
nisei
van
tot
verb
de
Men
opbc
Geri
I H'
gele
arbe
ondt
W
Mei
daai
onze
volk
volk
Mill
van
best
sme
Du!'
beid
deze
dag
tel ij
heel
grot
Dui
ceet
de s
toel
cfoo
waf
aan
Dui
van
door MABEL-GRUNDY.
Vertaald door
E. GRIESE-KETS DE VRIES.
38)
Vrouwen waren veranderlijk: hadden mannen,
dichters en philosofen dit niet door alle eeuwen
heen gezegd9 Was er mogelijk niet eenige waarheid
in het gezegde? Quinton zelf wist weinig omtrent
vrouwen, hij was niet in'staat te generaliseeren.
maar deze dichters, schrijvers'en philosofen moeten
iets geweten hebben van hetgeen zij bezongen, of
zoo niet, dan zouden hun werken verbrand of ach
tergehouden zijn.
En zoo legde hij, na hem tegen zijn hart en
lippen te hebben gehouden, den brief weg en het
aasje hoop. even nietig als mosterzaad, zoo het
al niet precies bloeide, stierf evenmin, maar hield
zijn hoofd moedig en hielp hem meer dan iets door
de lange weken en maanden, die velgden.
HOOFDSTUK XXV.
Het vroege voorjaar zag Whiff geïnstalleerd in
kamers op het land. Op een dag had zij Quinton
verteld, dal zij beslist lot de gevolgtrekking ge
komen was dat, wilde zij in deze wereld ooit een
huis voor hem bemachtigen, het gekocht moest
worden, en tot haar uiterste verbazing antwoordde
hij: „Zeker".
„Maar...." begon zij.
„Ik weet het", viel hij haar in de rede, „ik zei
„huren", maar dat was vijf maanden geleden. Nu
weet ik. dat ik aan een onmogelijk voorstel vast
hield, dus ik ben het me je eens, ik moet koopen"
(Hij voegde er niet aan toe, dat de bedruktheid in
haar gezicht en manieren hem verontrustten en
dat hij plotseling bang was, dat zij er de brui aan
zou geven).
„Wanneer heb je dit uitgevonden?" vroeg zij een
tikje ruw. Als hij van gevoelen veranderd was
waarom had hij dat dann iet gezegd? Zij had juist
een vermoeienden dag in een nabijgelegen dorp
doorgebracht (lang geleden had Quinton toegestemd
in het extra half uur van de stad) alleen om te
hooren, dat het eene en eenige huis. dat er in de
buurt te huur was, een paar dagen tevoren voor
een ongerijmde som was verkocht.
„Ik heb het langzamerhand uitgevonden", zei
Quinton jokkend, „heel, heel langzaam", hij stot
terde onder den blik van haar heldere, vaste oogen.
„Ik kan het geld vrij maken, om tegen elk redelijk
bedrag te koopen, dus je wilt wel onmiddellijk een
huis voor me bemachtigen".
Whiff lachte om zijn plotselinge haast.
„Waar? Als je je min of meer permanent gaat
vestigen, moet het in een streek zijn, waar je wer
kelijk van houdt,- vind je niet?"
Bedachtzaam pijnigde hij zijn hersens. Hij was
gezeten in den ouden, doorzakkenden. veerloozen
armstoel bij mevrouw Paddie. Whiff maakte geen
bezwaar, dat hij 's avonds zoo nu en dan eens
aanliep. Hij had zijn belofte gehouden. Nooit had
hij gezinspeeld op zijn liefde voor haar sinds Kerst
avond, nooit haar ook maar aangeraakt met een
liefkoozenden vinger (zijn handdrukken konden
zijn uitgevoerd door een weduwe, die nog treurt
cm den dood van haar man), nooit liet hij in zijn
stem een klank van teederheid sluipen. Het eenige
deel van hem, dat hij niet geheel onder controle
kon houden waren zijn oogen, als hij naar Whiff
keek. maar dit was hoofdzakelijk, wanneer haar
hoofd gebogen óf afgewend was, en zoodoende zag
zij de hunkering niet, die zoo duidelijk waarneem
baar was. Ja, hij had zijn belofte gehouden en
soms vroeg zij zich af. daar zijn zolfbeheersching
hem nooit verliet en zijn houding jegens haar lang
zamerhand bijna een van broederlijkheid werd
(of zoo kwam het haar voor), of zijn liefde bij
haar weigering gestorven was. Zij hoopte het
tenminste, zij dacht, dat zij het hoopte.
„Ruscott, bij Bramling', zei hij eindelijk.
Zachtjes klapte zij in haar handen. „Juist de
■ilaats, die ik in gedachten had".
„Mag je het graag?"
Zij knikte. „Ik houd er van".
„Zijn daar wel huizen?"
„De tijd zal het leer en. Ik moet daar kamers
zien te vinden en me daar vestigen, tot er zich
een gelegenheid voor doet. De eenige manier, om nu
een huis te bemachtige is, om ter plaatse te gaan
wonen, tot er een vrij komt en er dan bovenop te
gaan zitten".
Zy ging den volgenden dag op zoek naar kamers
in Ruscott en toen zij bij de Noord Farm kwam
en deze gezien had, wist zij ineens, dat zij niet
verder behoefde te zoeken. De Noord Farm werd
gehouden door de dwee dames Frimley, was hoog
gelegen op de Common, had een fraai uitzicht op de
North Downs en op een met populieren omzoomde
poel. op groene velden en op bruine doorploegde
die zich aan weerszijden van de poel uitstrekten
en omhoog klommen, om in een lange boog tegen
den horizon samen te vloeien met de Wowns. Zij
wist dat de farm gezellig zou zijn en dat Februari-
cn Maartsche winden er omheen en in de vier
gesnoeide iepen ervoor zouden huilen, die haar al<
schildwachten bewaakten.
Zij vroeg naar dit huilen van den wind, en de
dames Frimley koken elkaar aan. Ze waren twee
kleine, bejaarde dames, de een gezet en de ander
er even dun en fijntjes uitziend als een stuk ijs
wafelpapier. De gezette, de jongste, had een rond.
stralend gezicht als een bellefleur en zij heette
juffrouw Lucinda: en beiden hadden zeer zachte
stemmen en zeer beheerschte, mooie, ouderwetsche
manieren, en beiden waren zeer eerlijk, dus de
vraag over den wind was tamelijk verwarrend.
Omdat zij zoo eerlijk waren konden zij geen leugen
vertellen en zeggen, dat hij niet huilde, want hii
huilde soms, feitelijk vrij dikwijls, maar deze fai-m
was goed gebouwd en warm en de lente stond voor
de deur.
„Maar ik houd er van. als de wind huilt", zei
Whiff en weer keken zij elkaar aan. De meeste van
hun aanstaande kamerbewoners praaatten over hun
liefde voor de zon en dat zij de kamers op het zuiden
wilden hebben, ofschoon ze aan de achterzijde
lagen en slechts uitzicht boden op den kleinen, hel
lenden tuin een stukje veld juist over de heg
Maar om van het huilen van den wind te houden.
Vreemde smaak!
„Het Vervult mij met heerlijke gevoelens, als ik
bij een gezellig vuur zit en de wind woedt om het
huis en de regen klettert tegen de ruiten", ver
klaarde zij.
„Heusch mevrouw?" De dames Frimley noemden
iedereen (mits vrouwelijk) mevrouw. Dat yonden
zy veilig. Eens hadden zij zich schuldig gemaakt
aan de domheid een ongemeen jong uitziende, aan
staande bewoonster als „juffrouw" aan te spreken,,
terwijl er al dien tijd een ring aan den derden
vinger van haar rechterhand was geweest, zonder
dat zij het wisten. Het had ongenoegen gegeven.
Zij voelden zich in hooge mate opgelucht: zij
hadden graag, dat Whiff bij ze kwam. Zij waren
zelden in staat hun kamers tusschen Kerstmis en
Paschen te verhuren en zij mochten haar en waren
blij, dat zij haar ruim van wind en regen konden
voorzien, als het seizoen normaal zou zijn. Er
volgde een onderhoud over voorwaarden, eten.
extra's, mogelijken duur van het verblijf.
Ik wil hier wel voor goed blijven", zei Whiff
Zij schrokken, maar behielden hun tegenwoor
digheid van geest. Zij lieten nooit, onder geen
enkele omstandigheid toe. dat hun goede manieren
of zelfbeheersching hen in den steek lieten.
„Werkelijk, mevrouw!"
Whiff zette den toestand uiteen, en zij luisterden
belangstellend. Zij bekenden, dat in het verleder
in Ruscott huizen moeilijk te vinden waren, maat
den laatsten tijd was een behoorlijk aantal in andere
handen overgegaan.
„Worden ze 's morgens geadverteerd en 's mid
dags verkocht?"
„Zoo wel niet precies, mevrouw. Er wordt er bij
voorbeeld nu een aangeboden, het behoort aan een
mevrouw Redpath".
„Waar?" Oogenblikkelijk was Whiff ter been
en begaf zich naar de deur.
„Ik zal van vandaag af de kamers nemen. Waai
is dat huis?"
Zij was nu in de kleine hal en zij kwamen achtei*
haar aan. Hun ademhaling was een beetje gejaagd
maar haar zelfbeheersching was nog volmaakt.
„Het is aan het eind van een particulieren weg
links van de Ruscott Street mevrouw, ongeveer vij'
minuten loopen van hier een helling: zeven mi
nuten klimmen, als je jong bent, tien als je oud
bent".
Whiff stond stil.
„Uw paraplu, mevrouw?"
„O, dank u. Dat was het niet. Ik stond te over
leggen".
Zij wachtten beleefd, terwijl zij dit deed.
„U zegt, dat het huis bij of aan een straat ligt. Ik
weet zeker, dat de vriend, voor wien ik hier in
de buurt een huis zoek, geen lust heeft, om bij een
straat te wonen. Nutteloos, de stad te verlaten,
teneinde in een straat te wonen. Nietwaar?"
Zij weerlegden, dat het in werkelijkheid geen
straat was, maar een heel mooie weg met boomen
en kraaien; en in den winter, als hij dik bemod-
derd was, kon men hem zelfs beschrijven als een
landweg.
Whiff's gezicht klaarde op.
„St. John's Wood, mevrouw, is geen woud",
bracht de oude juffrouw Frimley in het midden,
en legde de eene hand over de andere.
„Noch zijn er veel èikenboomen op de Royal Oak,
mevrouw", z.ei juffrouw Lucinda.
„Natuurlijk niet", gaf Whiff toe. Toen haastte zij
zich weg. „Ik kom morgen bij u". riep zij terug bij
het hek. „O, en de naam van het huis, dat ik ga
zien?"
„De Zuid", hetgeen niet heelemaal juist is, me
vrouw. daar het een beetje oostelijk ligtMaar
Whiff was weg. en liep op een draf langs het kron
kelend pad van de Common, tusschen de brem
struiken langs een mooi kerkje, dat vastgehaakt
scheen te zijn aan de helling van den heuvel, pa»-
seerde een herberg „Het Vroolijk Hart" genaamd,
■^tak een kleine weide over aan den voet, liep Rus
cott Street uit (heel „landelijk" vandaag, want het
was er prachtig modderig" en zoo naar de „De
Zuid".
Mevrouw Redpath was thuis. Zij was een knappe,
oude dame met heel wit, krullend haar. zachte,
witte handen, zachte rose wangen en een wil zoo
hard als een rots. Het was de standvastigste wil in
oen oude dame. die Whiff ooit was tegengekomen.
Ja, bekende zij onder dwang, zij wenschte haar
huis te, verkoopen, maar dat wenschte zij op haar
eigen manier en in haar eigen tijd 'e doen. Zij
was niet van plan. door makelaars of door wien
dan ook, opgejaagd te worden. Zij keek Whiff uit
dagend aan en Whiff knikte en zei: „Natuurlijk
niet". Dit scheen mevrouw Redpath op te luchten,
want zij vervolgde op minder vijandige wijze: „Ma
kelaars zijn vreeselijk".
„Dat zijn ze", gaf Whiff toe. die zich in een ge-
akkelijker houding in haar stoel nesielde, want
zij zag. dat mevrouw Redpath op het punt stond
het gesprek wat te rekken.
(Wordt vervolgd)
