Een eigenaardige aanbieding
De rioleeringswerken te Haarlem.
Victoria-Wafer
Bijeenkomst der N.S.B.
VRIJDAG 9 MEI 19~4T
H S S I? E E W5 X G B E A D
Persvertegenwoordigers worden rondgeleid.
Er wordt te Haarlem in de laatste dagen nogal
eens gemopperd: „dat die rioleeringswerken toch
zoo lang duren!"
Maar dit geschiedt door leeken, die het vervelend
vinden dat ze misschien een klein eindje moeten
omloopen of zich een weg door het vuile zand moe
ten banen. Maar diezelfde menschen zullen over
«enigen tijd heel blij zijn. als ze plotseling tot de
ontdekking komen, dat de grachten niet meer stin
ken door de opborrelende gassen, omdat het water
dan schoon zal zijn en dat de straten bij hevigen
regenval niet meer onder zullen loopen.
Donderdagmorgen werden de vertegenwoordigers
van de pers (in ons vorig nummer hebben we er al
een en ander over medegedeeld) door Openbare
Werken in de gelegenheid gesteld, een kijkje bij dit
geweldige werk te nemen. De directeur, ir. M. H.
Maas, en de leider van het bouwbureau van dezen
tak van dienst, ir. J. J. Fuijkschot, gaven eenige
inlichtingen, waarna het werk op eenige plaatsen
irt de stad bezichtigd werd.
Twee jaar geleden is men met dit werk begonnen,
maar eer daartoe overgegaan kon worden, waren
er eenige jaren van voorbereiding aan vooraf ge
gaan. Er is dan ook een bedrag van vijf millioen
gulden mee gemoeid, namelijk 3>/2 millioen voor
het rioleeringswerk en 112 millioen voor de zui
vering van het water. „Maar", zoo zei ir. Fuijk
schot nadrukkelijk, „deze raming dateert van \óór
den oorlog; overschrijding van dit bedrag zal dus
riet te voorkomen zijn, want alle materialen zijn
veel duurder geworden en ijzer is moeilijk te
krijgen.
De heer Maas deelde mede, dat nu nog gedurende
ongeveer zes jaar geregeld 150 a 200 man voor de
rioleeringswerken aan den arbeid kunnen blijven.
Hierbij zijn niet begrepen de werklieden, die voor
het transportwerk beschikbaar moeten zijn, name
lijk voor het aan- en wegvoeren van materialen,
dat in de tegenwoordige omstandigheden wel eens
met de handkar mbet gebeuren.
En hoe de werklieden werken is iets, dat u straks
ïelf zult kunnen constateeren".
Op het oogenblik zijn zes bestekken van de riolee
ringswerken in uitvoering; het zevende zal bin
nenkort beginnen. In uitvoering zijn de volgende
rioleeringen:
1. Wilhelminalaan, Dreef, Baan, Lorentzplein,
Julianastraat en Tweede Emmastraat;
2. Florapark, Wilhelminapark en Koninginne
weg;
3. Van Oostende Bruijnstraat, Westergracht en
De Ruijterweg;
4. President Steijnstraat, Kloppersingel en Ro-
ïenhagenstraat;
5. Schotersingel, Berckheijdestraat, Saenredam-
straat, Velserstraat, Kleverparkweg, Ostadestraat
en Santpoorterstraat;
6. Vondelweg, Roerdompstraat en Jan Gijzen-
kade.
Binnenkort zal worden begonnen met de riolee
ringen in de Kleverlaan, Kleverparkweg, Brede-
rodestraat en Kleverparkstraat.
Het ligt in de bedoeling, in den loop van 1941
nog verschillende onderdeelen van het net van
verzamelriolen in Haarlem Noord, tot een totale
lengte van pl.m. vijf K.M. aan te besteden.
Verschillende moeilijkheden moesten bij het
werk overwonnen worden, o.a. bij den overweg
aan de Westergracht. Zeer tot genoegen van de
spoorwegdirectie worden de zware buizen onder de
spoorbaan door op hun plaats gelegd, zoodat de
treinenloop niet in het minst gestoord behoefde te
worden.
De buizen, die voor de diepe rioleering gebezig
worden, zijn van zoogenaamd geslingerd gewapend
beton en die voor de vertakkingen naar de aan-
grenzenden straten zijn gres-buizen of ongewapend
beton buizen.
Een tweede moeilijkheid doet zich voor op het
Plein. Daar moet de hoofdrioleering, waarmee men
nu op de Dreef bezig is, aan de vertakking op het
Lorentzplein worden aangesloten. Hier zal men
aan de Westzijde van het Plein, evenals bij den
spoorovergang aan de Westergracht, het werk onder
den grond uitvoeren, zoodat het drukke verkeer
ongehinderd aan dezen kant kan plaats hebben.
Aan de Oostzijde kan dan een diepe sleuf worden
gegraven.
Van het Lorentzplein gaat men via Van Eeden
straat, Wilhelminastraat, Kinderhuisvest naar de
Parklaan; van daar wordt het water naar het riool
gemaal gebracht, dat op het voormalige Phoenix-
terrein gebouwd zal worden.
Van dit rioolgemaal gaat het water door middel
van een persleiding naar den Spaarndamscheweg
bij de Hertzogstraat. Die leiding passeert de Klop-
persingelgracht, de Werf Conrad en de Paul Kru-
gerkade.
Het hoofdriool van Haarlem-Noord gaat van de
Hertzogstraat tot ongeveer de Spaarnhovenstraat
Hier ontvangt de rioleering tevens het water af
komstig van Bloemendaal en Overveen.
Voor het leggen van de verzamelleidingen worden
de breedste straten genomen, om aan het verkeer
zoo weinig mogelijk hinder te veroorzaken. Daarom
wordt de drukke Rijksstraatweg zorgvuldig ver
meden.
Na de toelichting van de heeren Maas en Fuijk
schot ging het gezelschap per fiets naar den spoor
wegovergang aan de Westergracht om te kijken
naar het. werk onder de spoorbaan. Daartoe daalde
bet in de 4V2 M. diepe sleuf af, waar juist een
zware buis door hydraulische vijzels voortgeschoven
werd. Er stonden drie mannen aan een pomp-
installatie, die ruim een kwartier lang zwaar moes
ten pompen, om een afstandje van slechts acht
c.M. af te leggen. Men kan dan ook met dit zware
werk maximaal 12 c.M. pej- uur vorderen.
Ook op de Dreef, waar een sleuf van zelfs vijf
meter diep gegraven is, zagen we een interessant
onderdeel van dit machtige werk. Daar moest
namelijk juist een buis van vijf meter lang en
2500 K.G. zwaar door middel van een takel naar
beneden worden gelaten. Dit ging alles zoo zuiver
en goed voorbereid in zijn werk, dat de buis in een
paar minuten precies op haar plaats lag. Deze groote
buizen worden door middel van een band van
beton aan de reeds eerder neergelaten buizen ver
bonden. Dat werk gaat allemaal rustig zijn gang.
De menschen weten hun plaats en het zware werk
wordt zonder gevaar volbracht. Ook hier zien we
weer de geschooldheid en vakbekwaamheid, die
voor dit werk vereischt worden.
We zouden nog vele technische bijzonderheden
kunnen mededeelen, doch meenen hier wel mee te
kunnen volstaan.
Met den bouw van het hoofdriool-gemaal aan den
Spaarndamscheweg zal in 1942 worden begonnen.
In 1943 volgt dan de bouw van het rioolgemaal op
het voormalig Phoenix-terrein en de bouw van de
zuiveringsinstallatie in den Waarderpolder staat
voor de jaren 19421946 op het programma.
Als het werk door de oorlogsomstandigheden niet
onderbroken behoeft te worden, kan de geheele
centrale rioleering aan het eind van 1946 gereed
zijn.
En dan heeft de dienst Openbare Werken te
Haarlem wederom een schitterend stuk werk af
geleverd.
GEZOND EN GENEESKRACHTIG.
(Adv Ingez Nled.)
Vergaderingen op 9 Mei.
's-GRAVENHAGE, 8 Mei. De N.S.B.-pers-
dienst meldt:
De Nationaal-Socialistische Beweging zal op
Vrijdag 9 Mei een viertal groote bijeenkomsten
beleggen te Utrecht, Amsterdam, Rotterdam en
Den Haag. Tot deze bijeenkomsten zijn alle leden
der beweging en de Rijksduitschers uitgenoodigd,
die in de oorlogsdagen geïnterneerd zijn geweest.
In Ti vol i te Utrecht zal de secretaris-generaal der
N.S.B., ir. Huygen, spreken, in het Concertgebouw
te Amsterdam de plaatsvervangend leider de heer
C. van Geelkerken, mr. Rost van Tonningen in het
gebouw Odeon te Rotterdam en mr. dr. van Ge-
nechten in den Haagschen Dierentuin. De leider ir.
Mussert, zal en te Rotterdam en in Den Haag het
woord voeren. Ook van Duitsche zijde zal op deze
bijeenkomsten gesproken worden ter herdenking
van de aan beide zijden gevallen soldaten en de
vermoorde leden der beweging, waarbijook ge
dacht wordt aan de geïnterneerde N.S.B.'ers en
Rijksduitschers die nu nog in Indië gevangen
zitten.
Op 10 Mei daaraanvolgend zal de Nationale
Jeugdstorm kransen leggen op de graven van de
gevallen Nederlandsche en Duitsche soldaten.
Duizenden koolplanten per dag zetten is geen peulenschilletje, zegt men In de
tuinbouwstreken. Zelfs voor getrainde arbeiders is dit werk, waarbij het vooral
op den rug aankomt, zeer vermoeiend.
(Foto Pax Holland)
Controle op den boterprijs.
Teneinde controle op de naleving van de
boterprijs voorschriften te vergemakkelijken en
tevens aan den consument de mogelijkheid te
geven te onderscheiden of de winkelier hem
den juisten prijs vraagt, is bij wijziging van het
crisis-zuivelbesluit bepaald, dat op de merken
en wikkels de prijsklasse moet worden ver
meld, terwijl de verplichting tot het gebruik
van deze merken en wikkels overeenkomstig de
daarbij vermelde prijsklasse wordt opgelegd in
den vorm eener voorwaarde aan de karnvergun-
ningen en de ompakvergunningen verbonden.
LANDBOUWERS DREVEN PRIJZEN OP.
ROERMOND, 8 Mei. De rijkspolitie te Roer
mond heeft de laatste dagen speciaal gelet op hen,
van wie verwacht werd, dat zij tegen abnor
maal hooge prijzen landbouwproducten aan den
man trachtten te brengen. Door de aanhouding
van Belgische smokkelaars kon overgegaan worden
tot de arrestatie van enkele landbouwers, die land
bouwproducten tegen woekerprijzen verkochten.
Zoo zijn bijv. aardappelen, die niet voor de con
sumptie geschikt waren, verkocht voor 15 a 20 cent
Enkele landbouwers zijn op last van de politie in
het huis van bewaring te Roermond ingesloten.
TENTOONSTELLING „TE ZAANEN".
De speeltuinvereeniging „Te Zaanen" te Haar
lem houdt op 9, 10 en 12 Mei haar jaarlijksche
tentoonstelling van het onschoolsche werk in
het clubgebouw Schutterstraat 21.
Voor de Kinderen
(Teekeningen H, Kannegieter).
TEDDY DE VERSCHOPPELING.
Teddy heeft zich weer ojisrekend, want
daar Is de kruidenier. Altijd staat die in
den winkel, maar Juist nu komt hij naar
hier. Trapt hem bijna op zijn poolen, roept:
„Ga weg hond, 'k moet er bij!" Moedeloos
'springt Trix den tuin In, denkt: „Er is
geen rust voor mijl"
En hij gaat verslagen zitten bij een ouden,
ruwen beuk, denkend over al zijn zonden.
Neen, het leven Is niet leuk. Vroeger kon
het aardig wezen. Komt die tijd dan nooit
weerom? Wel, Trix, spoedig is 't weer over.
Kop omhoog gehouden kom!
Donderdagavond heeft de N.S.B. in het District
14 (Haarlem en omstreken) een groote bijeen
komst gehouden in de Gem. Concertzaal. De zaal,
die tot de laatste plaats bezet was. was op de ge
bruikelijke wijze versierd. Het podium was boven
dien getooid met voorjaarsbloemen.
De bijeenkomst werd geopend door den districts-,
leider A. H. v. d. Horst, die na den Ortsgruppen-
führer der N.S.D.A.P., den heer Gerisch welkom
te hebben geheeten, er aan herinnerde, dat het
juist een jaar geleden is, dat de N.S.B. te Haar
lem vergaderde, een vergadering, die van histo
rische beteekenis zou blijken te zijn in verband
met de dagen, die onmiddellijk volgden. Ook toen
waren de sprekers Plekker en Ds. Reeser aan het
woord en er was, als nu, politie in de zaal met
dit verschil, dat de politiemannen thans hier
aanwezig, kameraden geworden zijn.
Nadat de N.J.S.. de W.A., en de S.S. op het too-
neel hadden plaats genomen, was het woord aan
den heer S. L. A. Plekker, Regeermgscommissaris
en Burgemeester van Haarlem, die met daverend
applaus begroet werd.
De heer Plekker ving zijn rede aan met een
herinnering aan een jaar geleden, toen men den
tijd beleefde, dat het Nederlandsche volk werd
opgehitst tegen zijn beste zonen, die moesten er
varen, dat de hel tegen hen was losgebroken
culmineerend in de beschuldiging van landver
raad. Al wat N.S.B.'er was werd gearresteeerd en
moest de vernederendste behandeling ondergaan,
maar als de democratie het er om te doen is ge
weest. in deze gevangenen het nationaal-socialis-
me te ranselen, dan is dat haar ten volle gelukt.
Wie in de Ripperdakazerne in Haarlem en in den
„krententuin" in Hoorn hebben gezeten zijn zoo
hard als staal geworden.
Dank zij Hitler is de N.S.B. voor een zeer droe
vig lot in die dagen gespaard, al hebben deze
vijf Mei dagen hun offers onder de N.S.B. ge-
eisdht. Spr. herdacht deze in gevangenschap ge
storven soldaten.
Toen de oorlog achter den rug was bleek tot
verbazing der meeste Nederlanders, dat de Duit-
sohers lang niet zoo onmenschelijk optraden als
zij wel gevreesd hadden. Het gevolg was, dat de
democratie den kop weer opstak en oude posities
trachtte te herwinnen. Als antwoord daarop heeft
Mussert de W.A. uit den grond gestampt. Ook de
W.A. heeft reeds enkele van haar beste leden aan
de reactie moeten afstaan, als Peter Ton en H.
E. Koot, die respi in Den Haag en in Amsterdam
het leven lieten in straatgevechten met tegen
standers. Noch deze slachtoffers, noch hun nabe
staanden, zullen vergeten worden.
Ook de naam van den W.A.-man H Pelzer, die
met eigen lichaam het leven van zijn commandant
redde, doch zelf ten offer viel, verdient hier ge
noemd.
Ten slotte memoreerde spr. het verscheiden van
een Haarlemsohen jongeman, die eenige maan
den geleden opgewekt met de Nederlandsche S.S.
naar Duitschland trok, doch in den opgang naar
zijn bestemming na een korte ongesteldheid in
Klagenfurt overleden is. Hou Zee Bob Stoetzer!
Aan het einde van zijn terugblik uitte spr zijn
vertrouwen in de toekomst. Wij hebben een W.A.,
een S.S. en een Mussert! Door dik en dun, schou
der aan schouder zullen de N-S.B.'ers optrekken
en eens het doel bereiken
Vervolgens werd gedeclameerd door Ad. v. Hees,
die juist dezelfde gedichten voordroeg als een jaar
geleden, o.m. „Ergens in Holland". „Nederland,
hervind uw kracht!" en „Het barbarenlied" van
George Kettman.
Vervolgens werd onder leiding van Meiehert
Schuurman gemeenschappelijk gezongen, waar
na ook de W.A. zich hooren liet.
Hierna sprak Ds. Reeser. die eveneens herinner
de aan de tijden van een jaar geleden. Er
dat jaar veel gebeurd, misschien ook veel
geten, bijvoorbeeld.... Colijn. de sterke ma
groote man, de man die tot zijn dood het S
naai Socialisme zou bestrijden. Veel zal spr.
omtrent niet zeggen, alleen zij hier herinner
de brochure die deze man schreef: ..Op de
van twee werelden". Wij zijn thans in dei
der schemering aangeland, het verschil tu&
Colijn en ons is echter dat hij leefde in den ai
schemer en dat wij leven in den tijd vat
morgenschemering.
Wij Hebben den tijd gekend van de para
Ook die tijd is voorbij. Thans leven wij in de:
van het zwaard, niet het zwaard van het gt
maar het zwaard der beveiliging, het vertro
en het geloof.
Toch, nog leven wii in het grensgebied,
maar al te velen kijken voorzichtig uit. nie
gelijk aan een schildpad, die in het voorjaar
waakt, graag weer aanpast bij zijn leventje
het nalaar en vergeet, wat er in dien tussi
tijd gebeurd is. Ve'en willen maar liefst ver»
wat er tusschen Mei 1940 en bhans is'voorg
len en zijn bereid, de zaak op denzelfden
voort te zetten met wie straks den strijd za
wonnen hebben, om 't even wie dat zal blijk
zijn.
Voorts kennen wij de achterom kijkers, de
schen, die niets liever doen dan den eoeden c
tijd herdenken en het verleden beianxmeren
hen ziet moet onwillekeurig denken aan
ferno. waar naar men weet, de achteruitk;
terecht komen.
Dan zijn er de lieden, die nieuwen wijn in
zakken willen doen ofwel ouden wijn in ni
zakken. Dat zijn de Unie-menschen, van wie
niet weet, of zij de nieuwe gedachten met
vormen willen bekWden of oude gedachte:
nieuw willen voorstellen.
Ten slotte leeft op de grens van den oude
den nieuwen tijd de Nationaal Socialist, die
dat beweging, dynamiek, revolutie, noodig is
den opbouw van het nieuwe, dat komt. Dat
in tegen de kalme ontwikkeling van de evo
maar hij aanvaardt die dynamiek., omdat
weet, dat Nationaal Socialisme kracht-in-zici
dus dynamisch is.
De drnrsnee Nederlander van dezen tijd li
laas nog statisch, maar de Nationaal Soc
voelt zich in het gezelschap van deze stat
lieden onbehaaglijk, onrustig, omdat hij noc
behaaglijkheid, noch de rust van het oude
heeft.
Die dynamiek had de N.S.B.'er ook verl
jaar al. Doch nu komt het er eerst op aan,
te ontplooien, om met enthousiasme en strij
den nieuwen dag te begroeten.
Na de pauze werd wederom samenzang o
leiding van Melohert Schuurman uitgevoerd,
wisseld met declamatie.
De Districtsleider sloot dezen, op initiatief
kring 49 'Heemstede c.a.ï georganiseerden a
met een woord van dank aan allen, die tot
welslagen van den avond hadden biigedrage
met de opwekking, den strijd voor het Natie
Socialisme vastberaden voort te zetten. Nog di
hij mede. dat ieder jaar dezen avond herd
zal worden.
Veilingen te Haarlem.
De resultaten van de veilingen, die Donderdag
verkooplokaal „Het Notarishuls" te Haarlem werde
houden, waren als volgt:
Woonnuls met voor-, zij- en achtertuin Postlaani
Heemstede. H. v d. Poll q q. f7655.
Huis met erf en tuin Indischeslraat 5. J. Heilig ff
Woonhuizen met voor- en achtertuin Kerkhoflaan 751
te Zwanenburg. C. Baas q.q, te Halfweg f7940.
Huls met erf en tuin Centaurusstraat 28. J. C. Cq
q.q. f6430.
Een pand met rijwielstalling, werkplaats en winkel
bovenwoning en erf Smedestraat 31. S. de Vries fl
Huis en erf Grebbestraat 29. J. de Boer, f4123.
Huls en erf Roosveldstraat 29. J. de Boer, f 4000.
Woonhuis en erf Van 't Hoffstraat 47, niet geveild
Huis en erf Kennemerstraat 9 f, D. Lodder, f 1725.1
Huls en erf Papentorenvest 19. P. Vermeer, f28101
Vijf huizen en erf Brouwersvaart 14 a, 14 b, 14 ci
en 14 e, p. Lodder, f 6990
Winukelhuis met erf van Marumstraat 53, Dr. J. I
semius, f 2810
Het voortdurend erfpachtsrecht van een perceel
aan de Sterreboschstraat, J, J. Prins, f2610.
Het heerenhuis „Prettiy Home" met garage, vool
achtertuin Bosch en Vaartstraat 31. W. H. Th. Nes, 1
Huis, schuren en erf Minahassastraat 8. J. Kofl
f 4800.
Garage Minahassastraat 8. N. N.. f2005.
Woonhuis en erf Nieuwe Gracht 40, niet geveild. I
Heerenhuis met tuin Bosch en Vaartstraat 8, A. Stel
f 5450.
Huis en erf Badhuisstraat 37, F. A. Groen q.q. fff
Het voortdurend recht van erfpacht van een pq
grond aan de Potgieterstraat, A II Postma, f 1300.
Huis met erf Potgieterstraat 49, f 4800, opgehouden]
DE SPORTCOMMISSIE VAN DE N.A.M.ÜJ
SAMENGESTELD.
's-GRAVENHAGE, 8 Mei. In aansluitinj
de in den laatsten tijd gepubliceerde beriep
omtrent de concentratie in de automobiel, en i
torsportbeweging, en de in verband daarmede
de K.N.A.C. en K.N.M.V. opgerichte Nederland]
Automobiel en Motor-Unie, kan thans worden I
degedeeld, dat de sportoommissie van de N.A.N
als volgt is samengesteld: voorzitter G. J.
Twist, vice-voorzitter, L. D. Baron van der Q
van Dirxland, leden: J. Bakker, C. Borsten. j|
van Haaren, ir. W. W. E. von Hemert, L. Huj
J. Kleyn van Willigen, P. J. Nortier en H.
Tjaarda. secretaris: P. J. Yperlaan.
door MABEL-GRUNDY.
Vertaald door
E. GRIESE-KETS DE VREES.
45)
„Omdat ik het niet kan", hoorde zij iemand zeg
gen. Zij kon het zelf geweest zijn: het kon haar
eigen stem geweest zijn, een vreemde,- dunne draad
van een geluld. Zij wist het nietToen viel zij
ilauw.
HOOFDSTUK XXXI.
Den volgenden dag lag zij met een hevigen aan
val van influenza in bed, met aan haar sponde
een aardige, jonge dokter om haar te genezen en
de dames Frimley, die haar als een paar vriende
lijke, vreedzame engelen oppasten, terwijl Quinton
die als een verlaten, verloren ziel tusschen de
Farm en zijn huis dwaalde, bloemen aansleepte, die
zü van beroerdheid niet kon ruiken en fruit en
kalfspootgelei en gelatine van dit en dat hij was
er voor naar Bramling geijld wat zij niet. mocht
aanraken.
„Op het oogenblik alleen warme dranken, mijn
heer", zei juffrouw Frimley, „en rust". Hij had
den heelcn morgen op de voordeur geklopt, tot
juffrouw Lucinda er toe 'gedreven werd te zeggen,
dat er flanel gebruikt moest worden om den klop
per mee te omwikkelen, tenzij hij er mee ophield
Zij had dit niet tegen hem gezegd, maar haar zus
ter verzocht er op te zinspelen, dat rust gewenscht
was. wanneer hij den volgenden keer kwam.
„En haar temperatuur?"
„Nog hoog, mijnheer, maar het is een gewoon
verschijnsel bij influenza en u hoeft niet ongerust
te zijn".
„En haar hoofd?"
„Doet nog pijn mijnheer. Ook een verschijnsel
van influenza"
„En" Quinton aarzelde en werd rood „ze
huilt nu niet?"
„Maar eenmaal vanmorgen, mijnheer, heel vroeg
Ook een verschijnsel van influenza, een van de
meest uitgesproken verschijnselen. Mijn zuster
huilde zeven keer op een dag, toen zij er laatst
mee te bed lag, en wilde alleen harop uit boeken
voorgelezen worden, die geschikt waren voor kinde
ren van zeven jaar. „Zes Verjaardagen van Kleine
Suze", was mijn grootste steun; het kalmeerde haar
wonderlijk".
„Werkelijk?" zei Quinton. „Hebt u het boek
nog?"
„Ja, mijnheer; het ligt bij de hand, als juffrouw
Woffran het zou wenschen".
„Is er iets, dat ze op het oogenblik wil hebben?"
Hij had deze vraag al een dozijn malen of meer
gesteld.
Juffrouw Frimley overlegde. Zij verlangde met
haar werk verder te gaan hij hinderde haar
maar zij was veel te beleefd, om hierop te zin
spelen. Kon hij niet onder het een of ander voor
wendsel weer eens naar Bramling gestuurd worden?
De wandeling naar Bramling*en terug nam bijna
een uur m beslag. Zij kreeg een inval: „De kruik
van juffrouw Woffran wordt een beetje dun, mijn
heer".
„Dun? Haar kruik?" Quinton was in de war ge
bracht.
„Warmwaterkruik, mijnheer, de rubber. Op het
oogenblik lekt ze nog niet, maar ze is zoo dun, dat
ze teekenen vertoont van spoedig doorsijpelen. Met
tertijd gaan ze doorsijpelen, mijnheer, heelemaal.
eerst zwakjes, maar als het water koud is kan er
een kou ontstaan...."
„Kou!" Quinton was al bij het hek. „Waar koop
je kruiken?"
„Bij den drogist, mijnheer. Er zit een betrouw
bare drogist in de Hoogstraat. Hij heetMaar
Quinton was weg, ijlde langs het kronkelend pad
van de Common, juist zooals Whiff geijld had
toen zij van hel huis van mevrouw Redpath hoorde
„Een ongeduldig heer, maar aardig", zei juffrouw
Frimley tegen juffrouw Lucinda.
„Aardig genoeg voor juffrouw Woffran?"
„Op het oogenblik ken ik hem niet goed om te
oordeelen", antwoordde juffrouw Frimley voor
zichtig. „Bovendien hebben we niet dikwijls de
vraag aangeroerd, Lucinda: zijn mannen ooit aardig
.genoeg voor vrouwen? Wij hebben toen beslist van
niet, en ik kan deze beslissing niet wijzigen, tot
ik beter met mijnheer Quinton bekend ben".
Whiff was twee weken ziek en toen zij mocht
opstaan en buiten in het zonnige tuintje van de
dames Frimley mocht zitten, was zij heel bleek en
flets.
„Ik voel me als een stronk gebleekte selderie, die
slap geworden is'.
„Je ziet er uit alsHij zocht naar iets heel
teers en liefs ter vergelijking, maar zijn trage, on
oorspronkelijke geest kon alleen denken aan witti
kersenbloesem en zeeschelpen, die volgens hem
ontoereikend waren, en terwijl hij zocht ging zij
op een ander onderwerp over: zijn huis. Hoe liepen
de zaken? Was het op orde? Hoe zag het er uit?
„En de modder?" Zelfs nu trilde haar stem (zij
was nog zwak) en het deed haar pijn, een oogen
blik te moeten denken aan de modder.
„Weg, verdwenen in vierentwintig uur. Maric
en Panton gingen allebei aan den slag en je kunt.
niet meer zien, dat '1 er ooit modderig geweest is.
Het bezwaarde je, met, die vervloekte modder?"
Zijn stem nam een tfton van innig medelijden aan
en hij bukte en schikte opnieuw haar kussens (heel
ongemakkelijk) daar zij in een ligstoel lag. „Whiff"
zei hij, en nu stotterde hij een beetje, „ik ik wil
met je praten over den avond, toen je flauw viel. Je
leek vriendelijker tegen me. Je wees me niet af.
toen ik toen ik
„Dat kwam, omdat ik te zwak en futloos was"
antwoordde zij met lage stem, terwijl een blos haar
bleeke wangen kleurde. „Ik was te moe. Mijn hoofd
tolde. Ik was blij het ergens te kunnen neer
leggen".
„En ik was dusDe geraaktheid en pijn In
zijn stem konden niet onderdrukt worden.
Zij knikte.
Hij wendde zich af en zij sloeg hem gade, terwijl
hij langzaam en in gedachte een anjer zat te ont
leden.
„Dus ik heb deze twee weken in het paradijs
der dwazen geleefd?" Hij sprak eenigszins bitter
„Ja", gaf zij ten antwoord.
Er was een poosje stilte en hij ontleedde een
andere anjelier: vlak bij bevond zich een bed
vol.
„En ik was zoo gelukkig. Ik liep op vleugels,
Whiff. Elke dageraad ik was eiken morgen vroe?
op om door deze lieflijke streek te zwerven leek
stralender dan de vorige. Ik zag ons samen in mijn
verbeelding dit land doorkruisen. In de velden zijn
een massa gouden boterbloemen: in den vroegen
morgen was iedere bloem een kelk voor een dia
manten dauwdruppel, elke boom vol Meibloesem
parfumeerde de lucht met wonderlijke zoetheid. De
natuur scheen mij een hand boordevol schatten toe
te steken, zich aanpassend aan mijn stemming. II;
heb haar toegefluisterd, toen ik verder wandelde
„Je bent vriendelijk voor mij, wees nog vriende
lijker als Whiff komt. Spoedig zal ze hier zijn
met mij. Zij is ziek en ze zal behoefte hebben aan
zonneschijn en warmte en zoete geuren. En nu -
wel je wilt er niet heen?"
Zij lag stil te kijken naar een vlinder, die boven
het bed met anjelieren zweefde, en wenschte, dat
de geraaktheid en ellende uit zijn stem zou ver
dwijnen.
„En nu wil je er niet heen?"
„Niet in den zin, dien jij bedoelt".
„Dan in geen enkelen zin". Hij stond op en ge
durende een paar seconden stapte hij over de
kleine, ongesneden grasvlakte, waar zjj lag; toen
keerde hij naar haar stoel terug. „In geen enkelen
zin", herhaalde hij.
„Hoe bedoel je?"
„Je moet gaan als je sterk genoeg bent. Je
moet me verlaten. Ik houd het niet uit. Vroeger
kon ik het, kon het met inspanning van al mijn
krachten. Maar nu. sinds ik geloofde, dat alles goed
was, sinds ik geloofde, dat je werkelijk geleerd had
van mij te houden, en op zekeren dag mijn beminde
vrouw zou zijn, alleen om te ontdekken, dat mijn
hoop in rook vervlogen en het geluk niet voor mij
weggelegd is, voel ik, dat ik het niet kan uithouden
Ik kan geen kracht vinden bij je te zijn en mijn
liefde geweld aan te doen. Whiff, je moet gaan"
„Ja", zei ze gedwee.
„Spoedig".
Zij knikte. „Heel spoedig".
Hij verliet haar daarna, en zij bleef een beetje
moe en bedrukt liggen en ook. als zij zichzelf had
laten gaan, heel erg geneigd tot huilen. Zij had ver
wacht te zullen zien, hoe Quinton plezier had in
zijn huis; zij was belang gaan stellen in den tuin;
in haar verbeelding zag zij met Shalton's hulp
- dat wil zeggen, als hij zich veroorloofde te
oen en haar geduld niet uitputte met redenatie#
een pergola van rozen, een ware tunnel van gi
met Lady Gays en American Pillars en zalmkleu
Dorothy Perkins (om van de witte maar te zwijf
die van boven afhingen en deze pergola zou
bevinden terzijde van het grasveld naast het venl
van Quinton's bibliotheek. Zij had hem zich v(
gesteld, op het malsche gras heen en weer loopi
bezig met het opbinden van lichtzinnig afdwale
takken rose en vuurroode bloesem, een verheug
blik op zijn vriendelijk gelaat. Zij had een bete)
Dad gezien met aan weerzijden ouderwet!
bloemen en een zonnewijzer aan het eind en r
schien een steenen zitje. Zij was het er nog
heelemaal over eens, waar dit zou moeten i
Zij zou Quinton er over moeten raadplegen,
hét huis het huis was nog niet klaar, beiu
dan het behang en de verf. De meubels van Quii
zouden, dat wist zij, in hun nieuwe omgeving
den toon vallen en ouderwetsch aandoen. Niei
cretonnes moesten de leelijkheid van de oude
roode fluweelen stoffeering in de zitkamer
jagen, nieuwe vloerkleeden, minstens een
twee, moesten de versleten Brusselsche vervanj
zij had een aantrekkelijk ontwerp voor de bib
theek uitgedacht: zijn oude kamer in Laven
Lodge was zoo triest en prozaïsch geweest, zoo h
innerend aan Victoriaansche dagen, zoo vol o\
bodige en leelïjke meubelstukken, en ongemak
liike armstoelen, zoo vol storende opschik, en
in het oog loopende vergulde pendule, waartegen
waaromheen vergulde, frivole vrouwelijke figu
klommen
Nu zou hij 'n eenvoudig geknoopt kleed van ru
groen krijgen, en diepe en prettige leeren clubs,
ingebonden boeken, die de geheele muurvlakte
een hoogte van vijf voet zouden beslaan en slee
een paar, zes op zijn hoogst, goede wandversiei
gen, zouden aan de eenvoudige groene wam
hangen en alles zou rustig en kalmeerend zijn,
toch vol licht en een geest van ruimte en ge
lijkheid ademen....
(Wordt vervolgd)
