Goed fruitseizoen verwacht KORT NIEUV/S He Onder valsche vlag DONDERDAG 1* M E I 194TT-T A A" R E E M'S D A "G V, C A' D 4 15 c Bunnik is tevreden over zijn druiven ^Hoe staat het met de kersen, pruimen, peren,appels en perziken^) BUNNIK, 14 Mei. De kweekers in dit belangrijke fruitcentrum zijn tevreden, want de gewassen staan er lang niet slecht voor. Het is natuurlijk nog niet de tijd om zich met zekerheid aan voorspellingen te wagen ten aanzien van de bloeiende vruchtboomen, die met hun wiegelende takken in het heldere zonlicht aan het landschap een bijzondere charme geven Men weet per slot van rekening niet in hoe verre de nachtvorst invloed gehad heeft maar ..achter het glas" valt iedere twijfel wegDaar ziet men reeds ontelbare druiventrossen-in-minia- tuur in wording en de kweeker, die bezig is met het vastbinden der grillig kronkelende takken, zal u zeggen dat men zelfs nog een week vroeger is dan vorig jaar. De kweekerij Gruno, die elk seizoen loopende tot December voor 40.000 pond druiven zorgt, hoopt half Juli de eerste van deze smake lijke zoete vruchten op de veiling te brengen. Dit zal natuurlijk de gestookte Frankenthaler zijn, die altijd het vroegst is: dit is de bekende blauwe zoete druif. Twee weken later komt de Black Alicant aan de markt, die echter eerst in het laatst van Augustus op groote schaal geplukt wordt. Met de „koude" druiven is het natuurlijk nog dunnetjes: die beginnen pas uit te loopen en het wordt najaar, voordat deze vruchten dragen. Over het geheel genomen karakteriseert men de Bunniksche druiven-vooruitzichten met „prima". Het zal niet zoo lang meer duren of men begint zooals ook op andere kleinere kweekerij en in den lande met het ..krenten". Dan wordt iedere tros met wijs beleid en vakmanschap verkleind tot een derde van de oorspronkelijke grootte: 'n werkje waar men maanden voor moet studeeren om het goed te doen. Pas op deze manier lukt het den tros mooi „vol" te krijgen anders zou men een groot aantal kleine druifjes krijgen, die slechts een middelmatig aroma zouden hebben. Voor het eerst heeft men hier ook een proef genomen met de Leopold III: een heel groote blauwe druif, die let terlijk op de tong smelt. Valt het experiment goed uit., dan hoopt Bunnik in de toekomst meer op schoote schaal deze zoort te gaan leveren. Over een goede maand hoopt men de eerste pruimen in de kassen te kunnen plukken, de per ziken zullen reeds na 3 a 4 weken verschijnen Overigens „doet" deze teere vrucht het ook naar tevredenheid: zij begint reeds aardig te zwellen, al is zij dan ook nog grasgroen. En dande kas- kersen. Hoewel de volksmond altijd van Meikersen spreekt, komen zij in deze maand hoogstens als rari teit aan de markt; hier in Bunnik heeft men bij wijze van experiment ook vier kleine boompjes achter het glas staan, die thans volop vruchten dragen. Op de veiling brachten deze kersen vorige week 16 cent per stuk op.... De appelen en peren moeten nog gaan bloeien: de oogst zal geheel afhangen van de nachtvorst. In dit opzicht kan men nog wel eens voor ver rassingen komen te staan. Nu de oude leeltbeper- king is opgeheven, die o.a. voorschreef dat men in de kassen, die gebruikt werden voor het kweeken van vruchten enz. geen groenten mocht verbouwen, spreekt het vanzelf dat men thans uit een kas haalt wat „erin zit". Men plant er aardappels, bloemkool, boerenkool en wat dies meer zij. De tomaten komen ook goed voor den dag voor al de stook-tomaten. Er is, wanneer men het totale beeld overziet, voor ons fruit dus wel reden tot optimisme. Laten we alleen hopen dat een te ver dalende nachtelijke voorjaarstempératuur ons niet veel parten gespeeld heeft. Arbeidsfeest in Rotterdamsche fabriek. ROTTERDAM, 14 Mei. Woensdagmiddag is in de Cliever's Toffee- en Caramelfabrieken L. J. Gillet Jzn. te Rotterdam een arbeidsfeest gehou den, waarvan de organisatie berustte bij de werk gemeenschap van het N.V.V. „Vreugde en Arbeid" De directeur van de fabriek, de heer Gillet, heeft bij den aanvang van deze feestelijke bijeenkomst de bedoeling hiervan uiteengezet. In deze uiteen zetting herinnerde de heer Gillet er aan, dat hel juist een jaar geleden was, dat de fabriek ten ge volge van de oorlogshandelingen in een puinhoop werd herschapen. Direct na deze gebeurtenissen is het besluit genomen de fabriek weder op te bou wen. In het souterrain van de fabriek is toen di rect weder begonnen met de machines, die uit het puin gered kondén worden. Zoo werden reeds 14 dagen na de ramp de eerste toffees gefabriceerd. Spr. bracht na deze woorden zjjn dank aan het personeel van de fabriek, dat op zoo schitterende wijze getuigenis had afgelegd van zijn wil tot me dewerking aan dezen wederopbouw. Met deze bij eenkomst heb ik, aldus spr., den dag van het vorige jaar willen gedenken en den spoedigen wederop bouw, die daarop volgde, willen vieren. Hierna ving een geanimeerd cabaretprogramma aan. dat onder leiding stond van den conferencier Alex de Meester. Dc vertegenwoordiger van het N.V.V. de heer Jordaans heeft, in een toespraak gezegd, dat dit feest den band symboliseert, die er moet bestaan tusschen den bedrijfsleider en het personeel. Zij samen vormen het bedrijf. (A.N.l BATAAFSCHE NEDERZETTINGEN. AMSTERDAM, 14 Mei. Zaterdag j.l. maakte een vijfentwintigtal leden van den Bond voor Heem- kimde een tocht naar een opgraving van de resten van een Bataafsche nederzetting uit het begin van onze jaartelling. Deze opgraving wordt onder leiding van dr. F. C. Bursch uitgevoerd in Dorregeest onder de gemeente Uitgeest en is om de plaats alleen al merkwaardig, daar te Uitgeest nooit op gravingen op dergelijke schaal zijn verricht. Het terrein ligt precies op een rug van het oude duin landschap. waarop ook de huizen van Uitgeest vroeger gebouwd zijn. Door den aanleg van een weg kwamen enkele aanwijzingen bloot, waarna op verzoek van technisch personeel dr. Bursch besloot het terrein te onderzoeken. Wat er nu reeds voor den dag is gekomen wettigt de uitspraak, dat we hier met belangrijke vondsten te maken hebben Van huizenbouw der Kaninefaten die hier gewoond hebben, kon men al eenigen indruk krijgen, terwijl allerlei aardewerk eenigszins een beeld gaf van de wijze waarop de menschen in die dagen leefden. In een oude put was een fraai oud rad bewaard ge bleven, dat tot steun had gediend bi] het maken van die put. Een zeer fraaie groote donkere „water kan" en nog vele kleinere potjes en scherven waren de bewijsstukken van een waarschijnlijk geheel „stameigen" wijze van vervaardigen. Al het gevon den en nog te vinden materiaal zal natuurlijk eerst bewerkt moeten worden. Na het bezichtigen van al de gevonden vorwerpen en na een zeer interes santen uitleg van het geheel, door dr. Busch aan de hand van de geologische en de topografische kaart dankte de heer G. A. van Schalk, algemeen secretaris in den Bond voor Heemkunde, den heer Bursch en het personeel hartelijk voor de gelegen heid den excursionisten geboden, iets van deze zeer interessante dingen te mogen zien. (A.N.P.) Eerste electrisclie tram reed zestig; jaar geleden. s-GRAVENHAGE. 15 Mei. Zestig jaar gele den, op 16 Mei 1881, werd de eerste electrische tram ter wereld in gebruik genomen. Deze was door Siemens en Halske gebouwd en diende voor de verbinding van het station Lichterfelde (Ber lijn) met de Zentral Cadetten Anstalt. De tram reed op een niet meer in gebruik zijnde smalspoor- baan, zoodat de stroom door de rails kon worden toegevoerd, zonder gevaar voor voetgangers op te leveren. Voor de isolatie van de rails werden hou ten dwarsliggers voldoende geacht. Bij de wielen waren tusschen de as en de wielband houten schij ven aangebracht en de wielbanden waren met sleepringen aan de as verbonden, vanwaar de stroom door draadborstels werd afgenomen. De motor, een Siemens D-machine, woog rond 500 K.G. en had bii 15 K M snelheid een vermogen van ongeveer 5 P.K. Voor het veranderen van de rij richting werd de stroomrichting in het anker om gekeerd, waarvoor een walsrijschakelaar in ver binding met een aanloopweerstand dienst deed. De maximum toegelaten snelhe'd bedroeg 20 K.M.. doch bij den proefrit bleek een snelheid van 30 tot 40 K.M. bereikbaar te zijn. De wagen geleek in zijn uiterlijk op de gebrui kelijke paardetram en had twaalf zit- en acht tot veertien staanplaatsen. In 1882 nam men de proef twee wagens tegelijk op het enkelspoor te laten rijden, waarbij de twee de wagen door een mechanische koppeling van de rijschakelaars door den bestuurder van den eersten wagen bediend werd. Deze eerste electrische tram ter wereld droeg in vele opzichten het stempel van een proefinstallatie, waarmede men zonder groote kosten ervaringen kon verzamelen voor het bedrijf van openbare elec trische banen. In 1890 werd het proefbaanvak van 2.45 K.M. met een stuk van 1.4 K.M. verlengd. Hiervoor werd een bovenleiding toegepast, terwijl de wagen met twee beugelstroomafnemers werd uitgerust. In de jaren 1892'93 werd het geheele baanvak op beugelbedrijf ingesteld Eerst na een diensttijd van 49 jaar werd op 15 Februari 1930 het bedrijf van deze eerste electrische tram stop gezet. (A.N.P.) XEDERLANDSCHE SOCIAAL-ECONOMISCHE KRING. 's-GRAVENHAGE. 14 Mei. A.N.P.» In hotel de Wittebrug heeft de Nederlandsche So ciaal-Economische" Kring gisteren een zeer druk bezochte bijeenkomst |ehouden waar commissa ris-generaal minister dr. H. Fischböck het woord gevoerd heeft. Aanwezig waren o.a. genoodigden uit het economische leven; leden van het orga nisatie-comité Woltersom en van den Raad van Volkshuishouding, der N.S.B. De 63-jarige H. Bakker van Urk werd bij de inpolderingswerkzaamheden in het IJselmeer door een zwaren ijzeren balk getroffen. D( man is aan de opgeloopen verwondingen overle den. De Rotterdamsche verpleegster H. V. is op den Beukebdijk te Rotterdam door een wielrij der of wielrijdster aangereden en dientenge volge levensgevaarlijk gewond. De secretaris-generaal van het departement van sociale zaken heeft ingesteld een bedrijfs- raad voor het steenhouwersbedrijf. Voor de Kinderen HAAGSCHE POLITIE. ♦s-GRAVENHAGE, 14 Mei. De wnd. secretaris generaal van het departement van Justitie heèft met ingang van 10 Mei 1941 benoemd tot Commis saris van Politie te 's-Gravp~hage de heer F. W. Simon, thans hoofdinspecteur van politie te 's-Gra- venhage. (A.N.P.) (Teekenmgen H. Kannegieter). TEDDY GUNT EEN ANDER OOK WAT! Teddy Trix is dikke vrinden, met de buur- hond van den hoek. Somtijds gaat geen dag voorbij of deze knaap komt op bezoek. „Zeg eens Teddy." zegt hij. „hoor eens. 'k Heb zoo'n schrikkelijken dorst." „Kom maar mee," zegt Teddy goedig, „drink! Maar zorg. dat je niet morst." „Saprsti. een bak vol water en mijn tong is droog als gort. Mag ik heusch een slokje nemen?" ,,'k Zei toch ja!" zegi Teddy kort, want hij houdt niet van veel praatjes, ja is ja en nee is nee. ,,'t Is toch immers afgesproken, malle hond, dus drink dan mee!' Op het graf van den bekenden toonkunstenaar, componist en dirigent Cornelis Galesloot, te Utrecht, is in tegenwoordigheid van zeer veel belangstellenden een gedcnktceken onthuld. De heer Van Baaren, voorzitter van het comité, tijdens zijn rede. (Foto Pax Holland) Voordracht prof. dr. Wilhelm Finder. 's-GRAVENHAGE. 14 Mei. Voor de Neder- landseh-Duitsche Kuituurgemeenschap heeft prof. dr. Wilhelm Pinder hedenavond in Pulchri Studio in Den Haag een voordracht gehouden over Duit- sche en Nederlandsche kunst in haar verhouding tot de binnenhuiskunst. Onder de vele aanwezigen bevonden zich de ge volmachtigde van den Rijkscommissaris voor de provincie Zuid-Holland dr. Schwebel. de secretaris generaal van het departement van Volksvoorlich ting en Kunsten, dr. T. Goedewaagen, de secretaris generaal van het departement van Opvoeding, We tenschap en Kuituurbescherming, prof. dr. J. van Dam en de procureur-generaal bij het Haagsche Gerechtshof, dr. R. van Genechten. Prof. Pinder verduidelijkte zijn voordracht door middel van lichtbeelden en had aan het eind een langdurig applaus in ontvangst te nemen. De Duitsche voorzitter van de Kuituurgemeen schap dr. Schuon, leidde prof. Pinder in en dankte hem na afloop namens de aanwezigen voor zijn belangwekkend betoog. (A.N.P.) De wederopbouw van Rhenen. KWATTA KEERT 15 pet. DIVIDEND UIT. Blijkens het jaarverslag is het boekjaar 1940 voor de N.V. Stoom Chocolade- en Cacaofabriek Kwatta buitengewoon gunstig geweest. Na ruime afschrijvingen en extra voorzieningen voor het per soneel resteert een netto-winst van f 1.142.947 (v.j. f 434.403). waaruit op de preferente aan- deelen 6 pet. (onv.) en op de gewone aandeelen 15 pet. (v.j. 6 pet. benevens 5 pet. uit het saldo onverdeeld ad f 524.630) dividend zal worden uit gekeerd. Het restant ad f 93.085 (243.123) zal aan het onverdeeld dividendsaldo worden toegevoegd waardoor dit stijgt tot f 329.828. BELANGSTELLING VOOR ROMANTISCHE SCHOOL. AMSTERDAM, 14 Mei. Onder zeer groote be langstelling werden gisteren door de veiling-directie Mensing te Amsterdam oude en moderne schilde rijen geveild, welke afkomstig waren uit verschil lende nalatenschappen, o.a. van jhr. De Beer Poor- tugael te Amersfoort. Merkwaardig voor de toene mende waardeering, die de Hollandsche meesters uit de romantische school genieten, was, dat de hoogste prijs werd besteed voor een werk van B. C. Koekkoek, nl. f 4500. Ook de moderne meesters brachten over het algemeen zeer behoorlijke prij zen op. Voor de oude meesters werden de volgende hooge prijzen gehoord: Anthonie van Beerstraten, Gezicht op een baai in de Middellandsche Zee f 1000. Abraham van Beyeren, Visch-stïlleven f 2300 Man met roemer, toegeschreven aan Adriaen Brouwer, f 1825. Jan ten Ompe, de Haarlemsche poort te Amsterdam f 2300. Twee paneeltjes van een Duitschen meester omstreeks 1500 f 1400 Ja cob Esselens, Strandgezicht f 11500. Het vertrou welijk gesprek door een navolger van Pieter de Hoogh f 2850. Pieter Lastman, de ontmoeting van Abraham en Melchisedech, f 2800. Zuid-Nederland- sche meester omstreeks 1600. Het sloopen van ves tingwerken van een oude stad f 1900. Jacob van Ruysdael, Riviergezicht, f 4200. School van Ruys- dael, Boschlandschap, f 1900. Jacobus Storck, Het IJ voor Amsterdam met vele zeilschepen, f 2600 en Roelof van Vries, Landschap f 1600. Het oude stadje Rhenen heeft door den oorlog zwaar geleden. Van de bebouwing om den hoofdweg door de stad is vrijwel niets meer over. Het is een geluk dat de Cunerakerk met zijn schoonen toren is gespaard gebleven. De puin- hoopen zijn nu opgeruimd. In eenzaamheid is een klein gebouwtje blijven staan, dat een overblijf sel moet zijn van een kerkelijk gebouw, een ka pel of de koorafsluiting van een kleine kerk. bit bouwwerkje dient gerestaureerd te worden om straks te midden van alle nieuwe bouwkunst iets te geven van de geschiedenis van de stad. Voor den wederopbouw van de stad is een nieuw stratenplan gemaakt, waarbij met groote zorg te werk is gegaan. Het bureau voor den we deropbouw en cle inspecteur van de volkshuis vesting in de provincie Utrecht hebben hierbij hun medewerking verleend. In plaats van del )e hoofdstraat komt een ruim plein, waarmedel tevens bewerkt wordt, dat niet al te veel bouw-. j terrein in het stadje beschikbaar komt, zoodat men met een matige hoeveelheid winkels en kantoorgebouwen zal kunnen volstaan. (A.NP.) 1 gek zint Ee Rn verni melij Hieri initic land zou strek den 1 kan stelli te vi rooi den Ri wijd ding krin maa: te k gelsc steu: moe de land maa situ, gaat volg Eng' het en 2 eeni de men H gelij waa gur< sche te 1 mill Oly der< bijh zijn op t de i doe mei FAILLISSEMENTEN. (Opgegeven door afd. Handelsinformaties v. d. Graaf en Co., N.V. Amsterdam) Uitgesproken: 12 Mei. Chr. S. Faasse, houder van een leesin- richting, den Haag, Vondelstraat 93 en 98. R. C, Mr. L. Vliegenthart. Cur. Mr. E. van Haersma Bumi Den Haag. 12 Mei. F. J. Koole, kok, Den Haag, Loosduin- schekade 446. R.C. Mr. A. Ikman van Burck. Cur, Mr. M. H. H. Franssen, Den Haag. Vernietigd na verzet: 9 Mei. Levi van der Horst directeur van den N.V. L. van der Horst's Manufacturen- en Con- fectiehandel, wonende te Steenwijk. Opgeheven wegens gebrek aan actief: 8 Mei. Th. Martens, Sittard, G. van Hövellstraat 4 8 Mei. H. J. van Vlodorp, Heerlen. 12 Mei. A. B. M. Bergkamp, Amstelveen. Gedeponeerde uitdeelingslijsten. 10 Mei. P. A. Bonneveld, café-restauranthoudef thans wonende te Vlissingen, vorheen te Veere. Ge ëindigd door 't verbindend worden der uitdeelings- lijst. len. hij mei DE JOURNALISTIEK EEN GESLOTEN BEROEP. 's-GRAVENHAGE. 14 Mel (A.N.P.) Het Departement van Volksvoorlichting en Kunsten verzoekt 't A.N.P. er de aandacht op te vestigen dat bij het invullen der persoonsbewijzen ook de journalistiek een gesloten beroep is, zoodat slechts zij, die in de betreffende beroepslijst zijn ingeschreven zich journalist kunnen noe men en zij die zich ten onrechte journalist noe men. zich aan strafvervolging bloot stellen. wo lfl® gee dac hei km gel Wi kei vo< in An An he zoi sta kk hu ke he Verduister goed. Zooals het moet. VAN 15 OP 16 MEI 1941 van 21.28 tot 5.44 Maan op 16 Mei op 1.40 Maan op 16 Mei onder 11.09 MARINÜS BERTRAM. (Nadruk verboden). Albert haastte zich niet. maar genoot van het schouwspel om zich heen. Van zulke dingen hield hij, want ofschoon zijn leven r.iet steeds langs effen paden was gegaan, een droomer was hij gebleven en dat zou hij wel altijd blijven ook. Gevolgd door een paar nieuwsgierige kalveren liep hij door de weiden. Hij bleef af en toe stil staan om de schichtige dieren, die hem niet heele- maal vertrouwden over hun kop of hun nek te aaien. Al voortloopende werd hij er zich van bewust, dat er een toeschouwster aanwezig was, die op de wegkruising, die hij zoo dadelijk over moest, zat te wachten. Het was het meisje, dat hij van een wissen dood gered had en 't drong tot hem door, dat zij hem aandachtig en belangstellend had gadegeslagen. HOOFDSTUK II. De onbekende. Albert schrok, niet zoozeer van het feit dat hij niet alleen was, als wel van de ontdekking wie degene was. die het avontuur mede had bijge woond Hij moest iets zeggen en terwijl hij den korten afstand, die hen nog scheidde, aflegde, bedacht hij. dat deze plicht verre van onaange naam was. En zoodra hij zich hiervan bewust werd. voelde hij een oprechte dankbaarheid, dat de vijandelijkheden met den vreemdeling waren geëindigd waar ze waren begonnen, want hij wist, maar al te goed. dat een vechtpartij tusschen hen beiden geen kinderspel zou geweest zijn. En nu was hij in staat zonder een dichtgeslagen oog of een bloedende neus om kennis met haar te ma ken. Het meisje was opgestaan en Albert merkte onmiddellijk op, dat zij dit met groote gratie deed. Zij was vrij groot en goed gebouwd, wat hem in dat ééne kritieke oogenblik al was opge vallen. Ze had welig goudbruin haar. 'n buiten gewoon aantrekkelijk gezicht met enkele sproeten, die niet de minste afbreuk aan den totaalindruk deden, blauwe oogen en lange, witte tanden, die energie verrieden. Zij droeg een groene japon, die goed kleurde bij den goudachtigen glans van het haar. Albert nam zijn hoed af Ik hoop. dat u niet erg geschrokken is door de roekeloosheid van dien ego'istischen idioot, zei hij; zijn gevoel van vriendschap voor den auto eigenaar was onder den invloed van deze ont moeting weer tijdelijk verdwenen. Neen, maar als u mij niet zoo goed en vlug geholpen had, zou ik nu niet meer in deze wereld zijn, zei ze met een glimlach, die een rij witte, als uit ivoor gebeitelde tanden liet zien Ik denk in elk geval in een betere wereld, vulde hij lachend aan, maar het is toch eigenlijk verschrikkelijk hoe roekeloos sommige van die lui omspringen met het leven van hun medemen- schen. Ik rijd zelf ook, dus heb ik recht van spre ken maar ze moesten zulke menschen ophangen, wat ik hem trouwens ook gezegd heb. Heeft u hem dat gezegd? Het was duidelijk dat het geval haar zeer vermaakte. En wat zei hij wel? Wat hij zei? Hij wilde vechten. Vechten? Ja. en Ik heb hem toen gezegd, dat ik hem zijn zin wou geven, als hij mij meenam naar een open plek een kilometer of twee verder. Dat heeft hij gedaan, en na de eerste ronde, waarin wij elkaar niet het minste letsel hebben kunnen toe brengen. stelde hij een wapenstilstand voor en bood zijn excuus aan; ja hij stond er zelfs op. dat ik u zijn excuses zou overbrengen. Maar ik heb hem gezegd, dat dit niet mogelijk was, daar ik u hoogstens een minuut tevoren voor 't eerst gezien had. Als antwoord barstte het meisje in een vroolijk lachen uit. Neemt u mij niet kwalijk, verontschuldigde zij zich - - maar de komische kant van deze zaak treft mij zoo, dat ik.... dat ik.... ihet niet hel pen kan'. Mij ook. Wat is het gevoel voor humor toch veel waard; het neemt zooveel ruwe kanten van het leven weg en hoe weinig menschen hebben het! Tot hun nadeel, antwoordde zij. En er volgde een pauze, waarin ze geen van beiden wisten wat te zeggen Hun beider gedachten hielden zich met hetzelfde bezig en juist daarvoor durfden ze er geen uiting aan geven. Het meisje wilde weten, wie hij was. dorst het niet te vragen, daar ze bang was er van verdacht te zullen worden, dat ze zich aan hem wilde opdringen. En hij wenschte haar naam niet te vragen om niet den schijn te wek ken. dat hij voordeel wilde slaan uit den dienst, dien hij 'haar had bewezen. Zij was de eerste die een eind aan dit onaangename stilzwijgen maakte. Deze zaak heeft ook nog een anderen kant dan den lachwekkende, zei ze. U heeft vandaag mijn leven gered, wilt u mij niet zeggen wie u is? Albert van Duyven, stelde hij zich voor. En daarop: U is hier zeker vreemd; u is hier zeker gelogeerd? Nee, ik wij hebben hier ons eigen huis je, een boerderij, hier vlak bij. Wij, dat zijn mijn broer en ik. Tusschen de boomen door kunt u het huis zien liggen. Een ideaal plekje. Albert volgde haar blik. O. bij de van der Broeks? zei hij, dan hoef ik u niet te vragen of u het goed bevalt. Kent u ze dan? Wij ontdekten de plek louter bij toeval, maar we zullen er nu wel de rest van dén zomer blijven: 't is juist wat we zochten. Ik schilder namelijk en mijn broer schrijft, ziet u? En juffrouw van der Broek is een ideaal hospita. Ja. het zijn beste menschen. heele goede menschen. verklaarde Albert. U kon het niet beter hebben getroffen. Ze liepen naast eilkaar voort en Albert dacht er niet aan, dat hun wegen eigenlijk loodrecht op elkaar stonden. Iets in haai blik, In haar wijze van doen, trok hem aan. En hij vroeg zich af. hoe hij het klaar zou spelen de kennismaking verder voort te zetten. Ze had hem gezegd, dat zij en haar broer den heelen zomer bleven. Hij over woog de mogelijkheden, tot een harde trek op zijn gelaat toonde, dat hij zich ervan bewust was dat de toekomst er wel eens minder rooskleurig kon uitzien. Zijn metgezellin praatte door over het weer, over de mooie omgeving en hij bemerk te, dat hij er met welgevallen naar luisterde. Met een scherp oor nam hij elke intonatie, elke stem buiging waar en het resultaat was erg naar zijn zin. Kijk. wij zijn nu direct thuis, zei ze einde lijk. U komt toch zeker wel even binnen een kopje thee drinken, meneer van Duyven? Heel graag. Maar om het zoo uit te drukken, bent u bij mij in het voordeel. Ze lachte. Hoe heb ik dat kunnen vergeten, maar onze kennismaking was ook wel erg onofficieel, en zij bloosde een beetje, wat haar in de oogen van Albert nog aantrekkelijker maakte. Mijn. onze naam is Reijnders. Hij vroeg zich af hoe haar voornaam wel zou zijn, maar dat had nog den tijd. Ze staken nu een soort van pleintje over, dat leidde naar een schaduwrijken weg. Aan den an deren kant hiervan stond een groote schuur, waaromheen een tegelpad liep naar een groot schilderachtig boerenhuis. De koelte hier vormde een sterk contrast met de warmte buiten. De voordeur is aan den anderen kant, zei het meisje, toen het hek achter hen dichtviel, maar wij gaan altijd dezen weg omdat men dan slechts door één hek behoeft, tegen anders twee. wat vooral met een fiets veel gemakkelijker is. Maar ik heb al gemerkt, dat u hier bekend bent. Het huis was met klimop begroeid: het had een schuin dak en lag in een hoekje van een reusach- tigen moestuin. Een bloementuin was er niet. maar wel waren hier en daar een paar rozenstrui ken. als roode plekken in het groen, terwijl op on geregelde afstanden verschillende andere sier planten stonden. Op een heeten zomermiddag was het een lust voor de oogen. Ze gingen een vriendelijke, koele ouderwetsche kamer binnen. De zoldering was zoo laag, dat iemand van meer dan middelmatige lengte kans liep zijn hoofd te stooten en aan het andere eind van de kamer was een antieke schouw. Aan de wanden hingen een paar aardige oude prenten. Ik vind dit toch zoo'n gezellige kamer, zei de tijdelijke bewoonster, terwijl ze haar hoed afzette. Albert merkte het ongedwongene van deze bewe ging; het deed hem goed en stelde hem op zijn1 gemak. - Ja. zei hij, en het is een goede omgeving voor zijn bewoonster. U moest uzelf eens in deze omlijsting schilderen. Ze keek hem verbaasd aan en glimlachte. Al berts gezegden hadden een ietwat ruige op rechtheid, waardoor ze nooit banaal klonken, j - Dat is een groote opdracht, lachte ze. Waal zou mijn broer zitten? Als hij thuis was, zouden we hem wel boven hooren. Op dit oogenblik ging de deur open en kwam de boerin met een blad binnen. Ze scheen een beetje verbaasd Albert hier te zien. Hoe gaat het er mee. vroeg hij. toen ze el kaar een hand gaven. U behoeft ook niet bang te zijn dat het bij u 's zomers leeg staat. De men-! sohen weten wel, dat ze het hier goed hebben! U is wel vriendelijk, antwoordde zij. En tioö gaat het met uw vader? Ik heb heb in een heelenl tijd niet gezien. O, heel goed, zooals trouwens wij allemaal. Net als met uw ihooi-oogst, voorzoover ik oor- deelen kan naar wat ik er in het voorbijgaan van! gezien heb. Ja. we hebben dit jaar niet te klagen. Maar we moeten dan ook den oogst van verleden jaar maar heelemaal vergeten. Tusschen twee haakjes, juffrouw, ik moest u zeggen, dat uw broer wel niet voor het avondeten naar huis zou komen; hij is op de fiets uitgegaan. Paul en ik storen ons niet veel aan regels, meneer van Duyven, zei het meisje, nadat de boerin de kamer verlaten had. We gaan allebei onzen eigen weg en zien elkaar vaak niet anders dan aan tafel. Maar het gaat heel goed. Dat is dan maar gelukkig, was 't antwoord. Gewoonlijk willen andere menschen je altijd laten doen. wat zij willen. Het gesprek ging als het ware vanzelf en on gedwongen verder en onbewust vormde hij zichi langzamerhand een oordeel over haar. Neemt u mij niet kwalijk, juffrouw Reijnders, zei hij ten laatste, maar ik heb heelemaal ver geten op den tijd te letten en ik had gehoopt, dat uw broer nog thuis zou komen zoodat ik ook met hem kennis zou kunnen maken. (Wordt vervolgd), j

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1941 | | pagina 6