De oproep van Hitier tot het
Duitsche volk
Duitsche beschuldigingen
jegens de Sovjet-Unie
Nota van Von Rihhentrop
MAANDAG 23 JUNI 1941
HÏÏREE M'S DAGBCAD
5
(Vervolg van pag. 1)
Duitsche militaire maatregelen aan de
Oostgrens.
Van Augustus 1940 af meende ik derhalve dat het in
het belang van het Rijk niet meer te verantwoorden
was. onze. reeds zoo dikwijls verwoeste Oostelijke pro
vincies, onbeschermd te laten tegen deze geweldige
opmarsch van bolsjewistische divisies. Hiermede ont
stond. wat de Britsch-Sovjet-Russische samenw
king beoogde, namelijk het binden van zoo sterke
Duitsche krachten in hef Oosten, dat vooral in de
lucht, een radicaal beeindigen van den oorlóg in het
Westen niet meer te verantwoorden was voor de Duit
sche leiding. Dit was niet alleen het doel van de Brit-
sche, doch ook van de Sovjet-Russische politiek,
want zoowel Engeland als Sovjet-Rusland hebben het
doel den oorlog zoolang mogelijk te laten duren, ten
einde geheel Europa te verzwakken en in een steeds
grooter onmacht te storten.
De dreigende aanval van Rusland tegen Roemenië
moest ten leste slechts dienen een belangrijke basis
niet alleen voor Duitschland, doch voor het geheele
economische leven van Europa, in handen te krijgen
of toch minstens te vernielen. Juist het Duitsche
ruk heeft sedert het jaar 1933 met oneindig ge
duld getracht de staten in het Zuid-Oosten van Euro
pa als handelspartners te winnen. Wij hadden der
halve ook het hoogste belang bij hun inwendige
staatkundige consolidatie en orde. De inval van Rus
land in Roemenië, de koppeling van Griekenland
aan Engeland dreigden ook deze gebieden binnen
korten tijd tot een algemeen oorlogstooneel te ma
ken. Tegen onze beginselen en gewoonten in heb ik
op dringend verzoek van de toenmalige Roemeensche
regeering die zelf schuld droeg aan dezen gang van
zaken, den raad gegeven om des vredes vallen toe te
geven aan de Russische afpersing en Bessarabië
af te staan.
De Roemeensche regeeering meende, evenwel dit
slechts voor haar eigen volk te kunnen verant
woorden, als Duitschland en Italië tenminste als
schadevergoeding daarvoor een garantie zouden ge
ven, dat aan het resteerende grondgebied van Roe
menië niet meer kan worden getornd. Met be
zwaard hart heb ik dit gedaan. Vooral reeds daarom:
als het Duitsche Rijk een garantie geeft beteekent
dit dat het daarvoor ook instaat Wij zijn Engel-
schen noch Joden. Zoo meende ik nog op het laat
ste oogenblik den vrede in dit gebied te hebben
gediend, al had ik dan zelf ook een zware verplich
ting op mij genomen.
Vier vragen van Molotof.
Om deze problemen definitief op te lossen, en te
vens duidelijk te kunnen vaststellen wat het stand
punt van Rusland tegenover Duitschland was, be
nevens onder den druk van de steeds krachtiger mo
bilisatie aan onze Oostelijke grens heb ik den heer
Molotof uitgenoodigd te Berlijn te komen. De Rus
sische minister van buitenlandsche zaken wenschte
nu opheldering van respectievelijk een toestemmend
antwoord van Duitschland* op de volgende vier
vragen:
1. Zou de Duitsche garantie aan Roemenië in het
geval van een Russischen inval op Roemenië ook te
gen Sovjet-Rusland gelden? Mijn antwoord: De
Duitsche garantie is algemeen en verplicht-ons on
voorwaardelijk. Maar Rusland, aldus vervolgde ik,
heeft ons nooit verklaard dat het behalve Bessara
bië nog eenigerlei belangen in Roemenië bezat.
Reeds de bezetting van het Noordelijk deel van de
Boekowïna maakte inbreuk op deze verzekering. Ik
meende derhalve niet dat Rusland thans plotseling
nog bedoelingen van verdere strekking tegen Roe
menië kon hebben.
2. Rusland voelt zich opnieuw door Finland be
dreigd. Rusland is besloten dit niet te dulden. Is
Duitschland bereid Finland geenerlei bijstand te
verleenen en vooral .de Duitsche troepen, di'e ter
aflossing op weg waren naar Kirkenes, terstond
terug te trekken? Mijn antwoord: Duitschland heeft
nog steeds geen politieke belangen in Finland. Een
nieuwe oorlog van Rusland- tegen het kleine Fin-
sche volk kan door de regeering van het Duitsche
Rijk beschouwd worden als niet langer te verdra
gen, zulks te meer daar wij nooit hebben kunnen
gelooven aan een bedreiging van Rusland door Fin
land. Wij willen echter in het geheel niet dat de
Oostzee nogmaals oorlogstooneel wordt.
3. Is Duitschland bereid toe te staan dat Sovjet-
Rusland zijnerzijds een garantie aan Bulgarije
geeft en met dit doel Russische troepen naar Bul
garije zendt, waarbij hij Molotof wilde ver
klaren, dat zij niet voornemens waren naar aan
leiding hiervan bijvoorbeeld den koning terzijde te
schuiven. Mijn antwoord: Bulgarije is een souvereine
staat en ik wist niet dat Bulgarije aan Sovjet-Rus-
land evenals Roemenië aan Duitschland om een
garantie had verzocht. Bovendien moest ik daarover
raadplegen met mijn bondgenoot.
4. Sovjet-Rusland heeft onder alle omstandighe
den vrijen doortocht door de Dardanellen noodig
en verlangt ook tot zijn verdediging de bezetting
van enkele belangrijke steunpunten aan de Dar
danellen, respectievelijk de Bosporus. Heeft Duitsch
land daartegen bezwaar of niet? Mijn antwoord:
Duitschland is ten allen tijde bereid zijn toestem
ming tot een wijziging van het statuut van Montreux
ten gunste van de staten aan de Zwarte Zee te ver
leenen. Duitschland is niet bereid in te stemmen
met de inbezitneming door. Rusland van steunpun
ten aan de zee-engten.
Nationaal-socialisten, ik heb hier dit standpunt in
genomen dat ik als verantwoordelijk leider van het
Duitsche Rijk, maar ook als vertegenwoordiger van
de Europeesche cultuur en beschaving, die mijn
verantwoordelijkheid besef, uitsluitend kon inne
men. Het gevolg was een versterking van de Rus
sische activiteit tegen Duitschland. En vooral de
onmiddellijke aanvang der uitholling van
den nieuwen Roemeenschen staat en een poging
door propaganda de Bulgaarsche regeering terzijde
te schuiven. Met behulp van verdwaasde, onrijpe fi
guren uit de légionnaire beweging slaagde men er
in in Roemenië een staatsgreepte ensceneeren, die
ten doel had het hoofd van den staat, generaal* An-
tonescmu, ten val te brengen en in het land een
chaos te verwekken om door opzij schuiven van een
wettige heerschappij de voorwaarden te eliminee-
wettige heerschappij de voorwaarden te eliminee-
ren voor het in werking treden van de Duitsche
garantiebeloften. Des ondanks meende ik nog steeds,
het beste te doen door te blijven zwijgen.
Terstond na de mislukking van deze onderne
ming werden de Russische troepenconcéntraties
aan de Oostelijke grens van Duitschland nog
maals versterkt. Tankformaties en parachutetroe
pen werden in steeds grooter aantal dreigend
dicht bij de Duitsche grens gebracht. De
Duitsche weermacht en het Duitsche vaderland
weten dat nog tot voor enkele weken geen en
kele Duitsche gepantserde of gemotoriseerde
divisie aan onze Oostelijke grens lag.
Moskou bij het Joego-Slavische
conflict.
Indien nog 'een laatste bewijs noodig mocht zijn
voor de coalitie tusschen Engeland en Sovjet-Rus
land, die ondanks alle afleïdings- en camouflage
manoeuvres intusschen tot stand gekomen was, dan
heeft het Joego-Slavische conflict dit geleverd.
Terwijl ik mijn best deed een laatste poging tot
pacificatie op den Balkan te ondernemen en in sa
menwerking vol wederzijdsch begrip met den Duce,
Joego-Slavië uitnoodigde toe te treden tot het drie-
mogendhedenpact, organiseerden Engeland en' Sov
jet-Rusland gemeenschappelijk dien coup deze Joe
go-Slavische regeering in een nacht ten val te bren
gen Want nu kan aan het Duitsche volk worden
meegedeeld dat de Servische coup tegen Duitsch
land zich niet slechts onder Engelsch, doch vooral
onder Russisch vaandel voltrok.
Daar wij ook hiertoe het zwijgen deden, ging de
Russische leiding nu nog een stap verder. Zij or
ganiseerde slechts den Putch doch zij heeft enkele
dagen later met de nieuwe creaturen die haar wa
ren toegedaan de bekende vriendschapsovereen
komst gesloten die ten doel had de Serven te ver
sterken in hun begeerte om zich te verzetten te
gen de pacificatie van den Balkan en tegen
Duitschland op te hitsen. Dit was ook geen platoni
sche bedoeling: Moskou eischte de mobilisatie
van het Servische leger. Daar ik ook thans nog
meende beter niet te kunnen spreken, gingen de
machthebbers van het Kremlin nog een slap ver
der: De Duitsche regeering bezit thans de bewij
zen dat Rusland om Joego-Slavié definitief in den
oorlog te brengen, de toezegging deed via Salo-
niki wapens, vliegtuigen, munitie en ander oor
logstuig tegen Duitschland te leveren. Dit geschied
de- bijna op hetzelfde oogenblik. toen ik zelf nog
aan den Japanschen minister van buitenlandsche
zaken, dr. Matsoeoka, den raad gaf een ontspanning
met Rusland tot stand te brengen, steeds in de
hoop daarmede den vrede te dienen. Slechts de
snelle opmarsch van onze onvergelijkelijke divisies
naar Skolpje benevens de inneming van Saloniki
zelf hebben de bedoeling van dit Russisch-Brit-
scne eomplof verhinderd. De Servische vliegerof
ficieren vluchtten naar Rusland en werden terstond
als bondgenooten ontvangen. Slechts de zege van
de As-mogendheden op den Balkan heeft voorloo-
pig verijdeld Duitschland dezen zomer in een strijd
van maanden in het Zuid-Oostéh te verwikkelen en
intusschen den opmarsch van de Russische legers
steeds meer te voltooien en hun oorlogsparaatheid
doen toenemen om dan samen met Engeland en met
steun van de verwachte Amerikaansche leveranties
het Duitsche Rijk en Italië te kunnen worgen en
dood te drukken.
Daardoor heeft Moskou de bepalingen van ons
vriendschapsverdrag niet slechts geschonden, doch
ook op erbarmelijke wijze verraden. En dit alles
terwijl de machthebbers op het Kremlin tot op het
laatste oogenblik naar buiten juist als in de kwes-
tie-Finland of -Roemenië, vrede en vriendschap
huichelden en schijnbaar onschuldige dementi's op
stelden.
Al werd ik nu door hun onschuldigheden gedwon
gen steeds meer te zwijgen, toch is thans het oogen
blik gekomen, waarop verder toezien niet slechts
ccn zonde door nalatigheid zou zijn, maar een mis
daad jegens het Duitsche volk, ja, jegens gansch
Europa. Thans staan omstreeks honderdzestig Rus
sische divisies aan onze grens. Sinds weken wordt
deze grens voortdurend geschonden, niet slechts bij
ons, maar in het hooge noorden evenzeer als in
Roemenië. Russische vliegers scheppen er genoe
gen in deze grenzen eenvoudig achteloos over het
hoofd te zien, waarschijnlijk om ons daardoor te be
wijzen dat zij zich reeds heer en meester in deze ge
bieden voelen.
In den nacht van 17 op 18 Juni hebben Russi
sche patrouilles verkenningen gedaan op
Duitsch gebied en zij konden eerst na een
vrij langdurig vuurgevecht worden teruggedre
ven. Daarmee nu heeft het uur geslagen,
waarop het noodzakelijk wordt stappen te onder
nemen tegen de Joodsch-Britsche oorlogshitsers
en tegen de eveneens Joodsche machthebbers der
Bolsjewistische centrale te Moskou.
Grootste opmarsch begonnen.
Duitsch volk. Op dit oogenblik voltrekt zich een
opmarsch, die in uitgebreidheid en omvang de
grootste is die de wereld tot dusverre heeft gezien.
In vereeniging met Finsche kameraden staan de
strijders der overwinning van Narvik aan de Noor
delijke IJszee. Duitsche divisies onder bevel van
den veroveraar van Noorwegen beschermen teza
men met de Finsche vrijheidshelden onder hun
maarschalk den Finschen bodem. Van Oost-Prui-
schen tot aan de Karpaten strekken de formaties
van het Duitsche Oostelijke front zich uit. Aan de
oevers van de Proeth. aan den benedenloop van
den Donau, tot aan de oevers van de Zwarte Zee
vereenigen Duitsche en Roemeensche soldaten zich
onder het staatshoofd Antonescu. Derhalve is de
taak van dit front niet meer de bescherming van
afzonderlijke landen, maar de beveiliging van Euro
pa en daarmee de redding van allen.
Ik heb derhalve vandaag besloten het lot en de
toekomst van het Duitsche Rijk en van ons volk w
in de handen van onze soldaten te leggen. Moge de
Heere God ons juist bij dezen strijd helpen.
Berlijn, 22 Juni 1941.
(Get,) ADOLF HITLER.
Het D. N. B. meldt: De Duitsche minister van
buitenlandsche zaken, Von Ribbentrop, heeft Zon
dagochtend te zes uur in aanwezigheid van de ver
tegenwoordigers van Duitsche en buitenlandsche
pers in de bondsraadszaal van het ministerie van
buitenlandsche zaken de wereld per radio in ken
nis gesteld van de nota van het ministerie van bui
tenlandsche zaken aan de Sovj et-regeering.
In de eerste alinea herinnert de nota er aan dat
de Duitsche regeeving, in den wensch tot een rege
ling der belangen tusschen Duitschland en de Sov
jet-Unie te komen, zich in den zomer van 1939 tot
dé Sovj et-regeer ing wendde, waarbij zij over de
ernstige bedenkingen heenstapte, die voortvloeiden
uit het principieele verschil tusschen het politieke
doel van Duitschland en Sovjet-Rusland en uit de
scherpe tegenstelling tusschen de wereldbeschou
wing van nationaal-socialisme èn bolsjewisme, die
diametraal tegenover elkander stonden.
Zoo kwam het op 23 Augustus 1939 tot het non
agressiepact en op 28 September 1939 tot de on-
derteekeping van de grens- en vriendschapsover
eenkomst tusschen beide staten.
De kern dezer verdragen bestond:
1. Uit de wederkeerige verplichting, elkander niet
aan te vallen en in vreedzame nabuui'schap te le
ven,
2. Uit een afbakening der belangensferen, door
dat Duitschland afzag van het oefenen vaii invloed
in Finland, Letland, Estland, Litauen en Bessara
bië, terwijl een deel van den vroegeren Poolschen
staat tot aan de lijn: Narev-Boeg-San op wensch
der Sovjetregeering bij Rusland zou worden inge
lijfd.
Inderdaad heeft de Duitsche regeering bij het
sluiten van het niet-aanvalsverdrag haar politiek
tegenover dé Sovjet Unie ook onverwijld gewijzigd
en sedertdien een vriendschappelijke houding je
gens de Sovjet Unie aangenomen.
In feite is, zooals in alinea 2 wordt vastgesteld,
de Komintern reeds spoedig na het tot stand komen
der Duitsch-Russische verdragen weer op ieder ge
bied actief geworden. Door de sterke en doeltref
fende afweermaatregelen der politie werd de Kom
intern gedwongen, haar bedrijvigheid op het gebied
van ondermijning en inlichtingendienst naar
Duitschland langs omwegen over centra in de aan
Duitschland grenzende landen te trachten te leiden.
Men maakte daarbij gebruik van vroegere Duitsche
communistische functionarissen, die in Duitschland
een ondermijningsactie moesten bedrijven en sabo
tage moesten voorbereiden. Te dien einde werd een
systematische opleiding geleid door den Gepeoe-
commïssaris Krylov.
Daarnaast, werd een intensieve ondermijnings-
aciie bedreven naar het door Duitschland bezette
gebied, vooral naar het protectoraat en het bezette
Frankrijk, maar ook naar Noorwegen, Nederland.
België enz.
De Sovjet Russische vertegenwoordigingen, voor
al het consulaat-generaal te Praag verleenden
hierbij een waardevolle hulp. Met radiozend- en
ontvangstinstallaties werd een drukke berichten
dienst onderhouden, hetgeen een volkomen bewijs
voor den tegen Duitschland gerichten arbeid der
Komintern levert. Men beschikt ook over een om
vangrijk documentair getuigen- en actenmateriaal
over den geheelen ondermijnenden en spionnee
renden arbeid der Komintern. Verder werden sa
botagegroepen gevormd, die haar eigen laboratoria
hadden, waarin zij brand- en brisantbommen voor
daden van sabotage vervaardigden. Dergelijke aan
slagen zijn bijv. gepleegd op niet minder dan 16
Duitsche schepen. Na de actie van ondermijning en
sabotage stond de spionnage.
Terwijl de communistische propaganda in Joego
slavië zich trachtte te bedienen van nationalistische
leuzen, werkte zij in Hongarije vooral onder de
Roetheensche bevolking, welke zij de komende be
vrijding door Sovjet Rusland voorspiegelde. Zeer
levendig was de anti-Duitsche ophitsing in Slowa
kije, waar openlijk actie werd gevoerd voor een in
lijving bij Sovjet Rusland. In Finland was de be
ruchte „Vereeniging voor vrede en vriendschap met
de Sovjet Unie" werkzaam, die in samenwerking
mei den zender Petroskoi Finland trachtte te on
dermijnen, en daarbij optrad in duidelijk aniï-
Duitschen zin. In Frankrijk, België en Nederland
werd tegen de Duitsche bezettende macht opge
hitst. In nationale en pan-Slavistische bemanteling
werd op dezelfde wijze in het gouvernement-gene
raal opgehitst. Nauwelijks was Griekenland dooi
de Duitsche en Italiaansche troepen bezet, of ook
daar ging de Sovjet-Russische propaganda aan het
werk.
Het totale beeld toont een in alle landen stelsel
matig gevoerde campagne der Sovjet-Unie tegen
het Duitsche streven tot het oprichten eener sta
biele orde in Europa. Daarnaast is de directe pro
pagandistische tegenactie gericht tegen de maat-
•■egelen der Duitsche politiek. In Bulgarije werd ge
ageerd tegen de toetreding tot het pact van drie
en voor een garantieverdi'ag met Rusland, in Roe
menië werd door infiltratie in de IJzeren Garde en
misbruik van haar leiders, o.m. van den Roemeen
Greza, de revolte-poging van 23 Januari 1941 ge-
ensceneerd. Ten aanzien van Joego Slavië beschikt
de Duitsche regeering over documenten, volgens
welke dé Joego-Siavische gedelegeerde Georgewitsj
reeds in Mei 1940 op grond van een onderhoud met
Molotof te Moskou de overtuiging kreeg dat men
daar Duitschland beschouwde als „den machtigen
vijand van morgen". Nog ondubbelzinniger was de
Russische houding ten aanzien van de door Servi
sche militairen geuite wenschen op het gebied van
bewapening. In November 1940 verklaarde de chef
van den Russischen generalen staf tegenover den
Zuid Slavischen militairen attaché: „Wij geven
alles wat verlangd wordt en wel onmiddellijk".
Slechts één voorwaarde werd daarbij gesteld:
geheimhouding tegenover Duitschland. De voorbe
reiding van den Putsch te Belgrado van 27 Maart
1941 vormde het hoogtepunt van dit complot van
Servische samenzweerders en Engelsch-Russische
agenten tegen Duitschland. De Servische, leid er van
dezen Putsch, de aanvoerder van de „zwarte hand",
Simitsj, bevindt zich nog thans te Moskou en ont
plooit daar ook nu in zeer nauwe samenwerking
met de Russische propaganda zijn activiteit tegen
het rijk.
Om de buitenwereld een volledig overzicht over
de werkzaamheden der Sovjet Russische instanties
sedert de tot stand koming van de Duitsch-Russi
sche verdragen te geven, zal de Duitsche regeering
het omvangrijke materiaal, waarover zij beschikt,
bekend maken.
De Duitsche régeering moet constateeren dat de
Sovjetregeering bij het sluiten der verdragen met
Duitschland herhaaldelijk de ondubbelzinnige
verklaring heeft afgelegd, dat. zij niet voornemens
was zich direct, of indirect in Duitsche aangelegen
heden te mengen. Bij het sluiten van het vriend
schapsverdrag had zij plechtig verklaard dat zij
met Duitschland zou samenwerken om in over
eenstemming met de ware belangen van alle vol
ken een einde te maken aan den oorlogstoestand
tusschen Duitschland eenerzijds en Engeland en
Frankrijk ander-zijds en om dit doel zoo spoedig
mogelijk te bereiken, Deze Sovjet-Russische af
spraken en verklaringen zijn een bewuste mis
leiding en een bewust bedrog gebleken.
De Duitsche regeering heeft moeten constatee
ren dat de stelling van Lenin, volgens welke „met
eenige andere landen verdragen kunnen worden
gesloten, wanneer zij dienstig zijn voor de belangen
der Sovjet-regeering en voor het onschadelijk ma
ken van den tegenstander", ook heeft gegolden bij
het sluiten der verdragen van 1939. Het sluiten de
zer vriendschapsverdragen was voor de Sovjet
regeering dus slechts een tactische manoeuvre. Het
eigenlijke doel was, dat men voor Rusland voor-
deelige overeenkomsten wilde bereiken en daardoor
tegelijkertijd een verdere machtspolitiek der Sovjet
Unie wilde voorbereiden.
DE RUSSISCHE ACTIE TEGEN DE
BALTISCHE STATEN
Alinea drie houdt zich bezig met de houding van
de Sovjetregeering tegenover Duitschland op mili
tair gebied en dat van de buitenlandsche politiek se
dert het sluiten van het Duitsch-Russische verdrag.
Te Moskou had de Sovjet-Russische regeering bij
de afbakening van de belangensferen aan den Duit-
schen minister van buitenlandsche zaken verklaard
dat zij met uitzondering van de gebieden van den
voormaligen Poolschen staat, die zich in staat van
ontbinding bevonden, niet het voornemen koester
de, de staten binnen haar belangensfeer te bezetten,
te bolsjewiseeren of te annexeeren. In waarheid is
evenwel, naar uit het verloop der gebeurtenissen is
gebleken, de politiek van de Sovjet Unie in deze
periode uitsluitend gericht geweest op één doel, na
melijk: uitbreiding van de militaire macht van Mos
kou in het gebied tusschen IJszee en Zwarte Zee.
naar Westelijke richting, waar haar.zulks maar mo
gelijk scheen, en verdere bolsjewiseering van
Europa.
Het geheele Oostzeegebied werd in tegenspraak
met de uitdrukkelijke toezeggingen van Moskou,
gebolsjewiseerd en enkele weken na de bezetting
zonder omwegen door de Sovjetregeering gean
nexeerd. Tegelijkertijd volgden in den geheelen
Noordelijken sector van de Sovjet-Russische stel
ling tegen Europa de eerste aanzienlijke concentra
ties van het Rooge leger. De economische overeen
komsten van Duitschland met deze staten, die voor
de overeenkomsten van Moskou niet zouden wor
den geschaad, werden door de Russische regeering
°enzijdig opgeheven.
De Duitsche regeering heeft, naar voorts in de
nota wordt betoogd, onweerlegbare bewijzen, dat de
Soviet-Unie ondanks afspraken van tegengestelde
strekking reeds spoedig na de bezetting van het
door haar verworven Poolsche gebied, in het gou
vernement-generaal een anti-Duitsche agitatie en
bolsjewistische propaganda steunde. Ook in dit ge
bied werden onmiddellijk na de bezetting sterke
Russische garnizoenen gedetacheerd.
BESSARABIë EN BOEKOWÏNA
Terwijl het Duitsche *eger in het Westen nog
strijd voerde tegen Frankrijk en Engeland, nikte
toen de Sovjet-Unie tegen den Balkan op. Terwijl
de Sovjetregeering bij ae onderhandelingen te Mos
kou had verklaard dat zij van haar kant nooit het
initiatief zou nemen tot oplossing van het Bessara-
bische vraagstuk, ontving de Duitsche regeering 24
Juni 1940 van de Sovjet-regeering mededeeling dat
zij thans besloten was het Bessarabische vraagstuk
met geweld op te lossen. Tevens werd medegedeeld
dat de Russische aanspraken zich ook uitstrekten
tot de Boekowïna, dus tot een gebied dat een oud-
Oostenrijksch Kroonland was, nooit bij Rusland had
behoord en waarover destijds te Moskou in het ge
heel niet was gesproken. De Duitsche ambassadeur
te Moskou verklaarde aan de Sovjetregeering dat
haai" besluit voor de Duitsche regeering volkomen
onverwacht kwam en moest leiden tot aanzienlijke
benadeeling van de Duitsche economische belangen
in Roemenië, belemmering van het leven der tal
rijke Duitsche nederzettingen aldaar en van de
Duitsche nationaliteit in de Boekowina. De heer
Molotof antwoordde daarop dat deze aangelegen
heid uitermate drong en dat de Sovjet Unie binnen
24 uur het standpunt van de Duitsche regeering te
genover deze aangelegenheid verwachtte. Ondanks
dit bruuske optreden :egen Roemenië heeft de Duit
sche regeering ook ditmaal weer, ter instandhouding
van den vrede en haar vriendschap met de Sovjet
Unie ten hare gunste ingegrepen.
Zij heeft de Roemeensche regeering, die zich tot
Duitschland gewend had om hulp, aangeraden toe
te geven en haar aanbevolen Bessarabic en het
noordelijke deel van de Boekowina aan Sovjet Rus
land af te staan. Met het toestemmende antwoord
van de Roemeensche regeer ing werd aan de Sovjet
regeering het verzoek van de Roemeensche regee
ring overgebracht haar voldoende tijd te laten ter
ontruiming van deze groote gebieden en ter beveili
ging van leven en have der inwoners. Doch weer
stelde de Russische regeering Roemenië een ultima
tum en begon 29 Juni voor het einde daarvan reeds
met de bezetting van gedeelten van de Boekowina
en daarna van geheel Bessarabië tot aan den Donau.
Ook deze gebieden werden door de Sovjet Unie ter
stond geannexeerd, gebolsjewiseerd en daarmee in
feite ten gronde gericht. Door de bezetting en
bolsjewiseering van de geheele belangensfeer in
Oost-Europa en op den Balkan, die de Duitsche re
geering aan de U.S.S.R. te Moskou had overgelaten,
heeft de Sovjetregeering duidelijk en ondubbelzin
nig tegen de overeenkomsten van Moskou in ge
handeld.
Alinea vier behandelt de territoriale vraagstuk
ken, op den Balkan, gerezen door het opdringen van
Rusland naar dat gebied. Duitschland, dat van
Hongarije en Roemenië herhaaldelijk verzoeken tot
bemiddeling in het bekende territoriale geschil tus
schen deze beide staten had ontvangen, deed met
Italië op 30 Augustus 1940 de arbitrale uitspraak
van Weenen. Om het de Roemeensche regeering
mogelijk te maken de door haar gebrachte territo
riale offers tegenover haar volk te motiveeren, en
voor de toekomst iedere twist in dit gebied uit te
sluiten, garandeerden Duitschland en Italië den
nieuwen Roemeenschen staat. Daar de Russische
aspiraties in dit gebied bevredigd waren, kon deze
garantie in geen enkel opzicht tegen Rusland ge
richt zjjn. Desniettemin maakte de Sovjet Unie be
zwaren en verklaarde zij, in strijd met haar vroe
gere verklaringen, volgens welke haar aspiraties
op den Balkan bevredigd waren door het verkrijgen
van Bessarabië en de Noordelijke Boekowina, dat
zij belangen bleef behouden bij de Balkanvraag
stukken. Deze belangen werden aanvankelijk niet
nader omschreven.
Van dit tijdstip af teekent zich de tegen Duitsch
land gerichte politiek van Sovjet Rusland steeds
duidelijker af. De Duitsche regeering krijgt steeds
concreter berichten, volgens welke de reeds sedert
geruimen tijd gevoerde onderhandelingen van den
Britschen ambassadeur te Moskou, Cripps. zich
gunstig ontwikkelen. Tegelijkertijd komt de regee
ring in het bezit van documenten over intensieve
militaire voorbereidingen van de Sovjet Unie op
elk gebied.
Deze bewijsstukken worden o.m. bevestigd «door
een onlangs te Belgrado gevonden rapport van
den Zuid-Slavischen militairen attaché te Moskou,
van 17- December 1940, waarin o.m. woordelijk
gezegd wordt: „Volgens mededeelingen uit Sovjet-
kringen is de wapening van luchtmacht, pantser-
strijdkrachten en artillerie op grond van de erva
ringen van dezen oorlog in vollen gang en zal zij
in Augustus 1941 voor het belangrijkste deel vol
tooid zijn. Dit is waarschijnlijk ook de uiterste
limiet, voor het verstrijken waarvan men geen be
langrijke veranderingen in de Russische buiten
landsche politiek behoeft te verwachten.
Ondanks de onvriendschappelijke houding der
Sovjet Unie in hef Balkanvraagstuk doet Duitsch
land thans opnieuw moeite om tot een regeling met
de Sovjet Unie te komen.
De minister van buitenlandsche zaken geeft in
een brief aan Stalin een uitvoerige uiteenzetting
van de politiek der Duitsche regeering sedert de
onderhandelingen te Moskou. Hij geeft in dezen
brief uiting aan den wensch en de hoop dat men
er in mag slagen de vriendschappelijke houding
van de Sovjet-Unie, die door de mogendheden van
het pact van drie gewenscht werd, gemeenschap
pelijk een concreten vorm te geven. Ter verdere
behandeling van deze vraagstukken noodigt de mi
nister van buitenlandsche zaken den Russischen
volkscommissaris Molotof uit voor een bezoek
aan Berlijn. Gedurende dit bezoek moet de Duit
sche regeering constateeren dat Rusland tot een
werkelijk vriendschappelijke samenwerking met
de staten van het pact van drie en met Duitsch
land in het bijzonder, slechts bereid is. indien
Duitschland den prijs wil betalen die de Sovjet-
Unie daarvoor verlangt. Deze prijs bestaat uit een
verder opdringen der Sovjet-Unie in het Noorden
en het Zuidoosten van Europa. De eischen. die
door Molotof te Berlijn en daarna bij de diploma
tieke besprekingen met den Duitschen ambassa
deur te Moskou gesteld werden, zijn reeds bekend
gemaakt in de oproeping van den Führer aan het
Duitsche volk.
Duitschland kon, aldus vervolgt de nota, deze
Russische eischen, die door de Sovjetregeering
voorwaarden voor een aaneensluiting met de staten
van het pact van drie genoemd werden, natuur
lijk niet aanvaarden. Daarmede waren de pogin
gen van de staten van het pact van drie, om met
de Sovjet-Utiie tot een regeling te komen, mis
lukt.
Het gevolg van deze Duitsche houding was, dat
Rusland zijn politiek, die steeds onomwondener
tegen Duitschland gericht was, intensiveerde en
dat zijn steeds nauwer samenwerking met Enge
land duidelijk aan den dag trad.
In Januari 1941 kwam de weigerachtige houding
van Rusland voor de eerste maal ook op diplomatiek
gebied tot uiting. Toen Duitschland namelijk in die
maand bepaalde veiligheidsmaatregelen in Bulga
rije trof tegen landing van Brïtsche troepen in Grie
kenland, heeft de Russische ambassadeur te Berlijn
in een officieele démarche gewezen op het Russische
standpunt, dat het gebied van Bulgarije en van de
beide zeeëngten tot het veiligheidsgebied van de
U.S.S.R. behoort en dat zij niet onverschillig kon
staan tegenover de gebeurtenissen in deze gebieden,
die de belangen van deze veiligheid bedreigden. Op
grond hiervan waarschuwde de Russische regeering
tegen de verschijning van Duitsche troepen in het
gebied van Bulgarije en de beide zeeëngten.
De Duitsche regeering heeft de Sovjet-regeering
er vervolgens op gewezen dat Duitschland elke po
ging van Engeland om vasten voet in Griekenland
te vatten, met alle middelen zou verhinderen, doch
dat het niet de bedoeling had. de zeeëngten te be
zetten, en dat het het Turksche territoriale gebied
wilde respecteeren. Het trekken van Duitsche troe
pen door Bulgarije kon niet beschouwd worden als
schending van de veiligheidsbelangen der Sovjet
Unie. De Duitsche regeering meende veeleer door
deze operaties de Russische belangen te dienen.
Na voltooiing van de operaties op den Balkan zou
Duitschland zijn troepen vandaag weer terugtrek
ken.
Ondanks deze verklaring van de Duitsche regee
ring heeft de Sovjetregeering van haar kant on
middellijk na aankomst van de Duitsche troepen
een verklaring aan Bulgaarsch adres geadresseerd,
die een rechtstreeksch vijandelijk karakter jegens
het Duitsche rijk droeg en de strekking houdt, dat
een aanwe2igheid van Duitsche troepen in Bulga
rije niet den vrede op den Balkan, doch den oorlog
diende.
In dezelfde lijn ligt de rugdekking, die de Sovjet
regeering in Maait van dit jaar aan Turkije heeft
gegeven voor het geval dat dit land mocht deelne
men aan den oorlog op den Balkan.' Dit was, naar
aan de Duitsche regeering bekend was, het resultaat
van Engelsch-Russische onderhandelingen tijdens
het bezoek van den Britschen minister van buiten
landsche zaken aan Ankara. Zijn streven was erop
gericht Rusland langs dezen weg steeds nauwer by
de Engelsche combinatie te betrekken.
Alinea 5 behelst o.a.: de politiek van de Sovjet
regeering tegenover het Duitsche rijk. die sindsdien
in stijgende mate agressief werd. en de tot dusver
nog steeds ietwat gecamoufleerde politieke samen
werking tusschen de Sovjet Unie en Engeland
wordt bij het uitbreken van den Balkan-crisis begin
April van dit jaar voor de geheele wereld duidelijk.
Thans staat onmiskenbaar vast. dat het na de toe
treding van Joego Slavië tot het driemogendheden-
pact te Belgrado op touw gezette coup door Enge
land in overleg met Sovjet-Rusland in scène werd
gezet. Reeds sedert lang. namelijk sinds 14 No
vember 1940. had Rusland in het geheim aan de
bewapening van Joego Slavië tegen de asmogend-
heden gewerkt. Toen de Putsch van Belgrado ge
lukt was. sloot Rusland 5 April met de illegale Ser
vische regeering en Simovitsj een vriendschapsver
drag, dat aan de complotteurs rugdekking verschaf
te, en waarvan het gewicht ten goede moest komen
aan het gemeenschappelijke Joego Slavisch-
Engelsch-Grieksche front.
Tezelfder tijd. waarop Duitsche troepen op Roe-
meensch en Bulgaarsch gebied werden geconcen
treerd tegen de steeds omvangrijker Engelsche lan
dingen in Griekenland, poogt de Sovjet Unie nu
••^edc in Wlaarbliikeliik overleg met Engeland
Duitschland in den rug aan te vallen, doordat het
1. Joego-Slavië politiek, openlijk en militair in
het geheim steunt: 2. poogt Turkije door een be
lofte omtrent dekking in den rug te bewegen tot
een agressieve houding tegen Bulgarije en Duitsch
land en te brengen tot een opmarsch van de Turk
sche legers in Thracië in een zeer ongunstige mi
litaire stelling: 3. zelf een sterke troepenmacht
concentreert in Bessarabië en aan de Moldaan aan
de Roemeensche grens en 4. de plaatsvervangende
volkscommissaris van buitenlandsche zaken,
Wisjinski, plotseling begin April een poging on
derneemt om in gesprekken- met den Roemeenschen
gezant. Gafenoe te Moskou tot een politiek van
snelle toenadering tot Roemenië over te gahn. ten
einde dit land tot afval.van Duitschland te bren
gen. De Engelsche diplomatie streft door bemid
deling van de Amerikanen te oBekareét naar het
zelfde doel. De opgedukte Duitsche troepen in
Roemenië en Bulgarije moesten hier dus volgens
het Engelsch-Russische plan van drie kanten wor
den aangevallen, n.l van Bessarabië, Thracië en
Servië-Griekenland.
Slechts de loyauteit van generaal Antonescu. de
realistische houding van de Turksche regeering en
vooral het snelle Duitsche ingrijpen in de beslis
sende overwinningen van het Duitsche leger waren
oorzaak dat dit Engelsch-Russische plan werd ver
ijdeld.
Naar de Duitsche regeering uit berichten heeft
vernomen, zijn bijna 200 Joego Slavische vliegtui
gen, bemarid met Russische en Engelsche agenten
benevens Servische complotteurs, onder aanvoering
van den heer Simitsj, ten deele naar Rusland ge
vlogen. waar deze officieren thans dienst doen in
het Russische leger, ten deele naar Egypte.
Reeds deze bijzonderheid werpt een uitermate
karakteristiek licht op de nauwe samenwerking
van Engeland en Rusland met Joegoslavië. Tever
geefs heeft de Sovjetregeering herhaaldelijk ge
poogd de ware bedoelingen van haar politiek te
verbergen. Daartoe behoort bijvoorbeeld de maat
regel, dien zij enkele weken geleden heeft genomen,
toen zij den Noorschen. Belgisehen. Griekschen en
Joegoslavischen gezant wegzond, het stilzwijgen
dal de Britsche pers bewaarde over de verhouding
Duitschland-Rusjand, daartoe genoopt door ambas
sadeur Cripps in overleg met de Russische regee
ring en tenslotte ook het "onlangs gepubliceerde
dementi van Tass, dat probeerde de betrekkingen
tusschen Duitschland en Rusland als volkomen
correct voor te stellen.
Tn alinea zes wordt verklaard, dat de anti-Duit
sche politiek van de Russische regeering op militair
gebied gepaard ging aan een steeds toenemender
concentratie van alle beschikbare Russische strijd
krachten langs een uitgestrekt front van de Oost
zee tot aan de Zwarte Zee.
Reeds in den tijd, dat Duitschland in het Westen
zeer in beslag werd genomen door den Franschen
veldtocht, en zich in het Oosten slechts uiterst ge
ringe Duitsche troepenonderdeelen bevonden, be
gon het Russische opperbevel met de stelselmatige
verplaatsing van vrij groote troepencontingenten
naar de oostelijke grens van Duitschland, waarbij
bijzondere ophoopingen werden geconstateerd bij
Oost-Pruisen en het gouvernement-generaal en
voorts bij Roemenië in de Boekowina en in Bess
arabië. Ook bij Finland werden de Russische garni
zoenen voortdurend versterkt. De verplaatsing van
steeds nieuwe Russische divisies van Oost-Azië
en den Kaukasus naar Europeesch Rusland vormde
eveneens een maatregel on dit gebied.
Uit een en ander blijkt dat de Russische troepen
steeds dichter naar de Duitsche grens schoven, of
schoon van Duitsche zijde geen militaire maat
regelen werden getroffen, die een dergelijke Rus
sische actie hadden kunnen motiveeren.
Eerst dit optreden van Rusland heeft de Duitsche
weermacht tot tegenmaatregelen gedwongen.
Indien evenwel nog de geringste twijfel mocht
bestaan aan de agressiviteit van den Russischen
opmarsch. dan is deze volstrekt opgeheven door de
berichten die het opperbevel van de weermacht de
laatste dagen heeft ontvangen. Uit de waarnemin
gen van de laatste dagen blijkt, dat de groepeering
van de Russische troepen en vooral van de gemo
toriseerde en gepantserde formaties geschied is op
een wijze, waardoor het Russische opperbevel te
allen tijde in staat is op verscheiden plaatsen een
aanval op de Duitsche grens te doen.
De berichten uit Engeland over de ónderhande
lingen van den Engelschen ambassadeur Cripps
over nog nauwer samenwerking tusschen de poli-
tike en militaire leiding van Engeland en die van
Sovjet-Rusland benevens de oproep van den vroe
ger steeds anti-Russisch gezinden Lord Beaver-
brook tot steun aan Rusland met alle beschikbare
krachten ir. zijn komenden strijd en de opwekking
aan de V. S. om hetzelfde te doen bewijzen ondub
belzinnig welk lot men het Duitsche volk zou wil
len bereiden.
CONCLUSIES.
In samenvatting heeft de Duitsche regeering der
halve de volgende verklaring af te leggen:
In tegenstelling tot alle verplichtingen, die de
Sovjet-regeering op zich heeft genomen en in uit
drukkelijke tegenspraak tot haar plechtige verkla
ringen heeft zij zich tegen Duitschland gewend.
Zij heeft 1) haar tegen Duitschland en Europa
gerichte pogingen tot ontbinding niet slechts voort
gezet, maar s<Nlert het uitbreken van den oorlog
nog versterkt, zij heeft 2) in steeds sterkere mate
haar buitenlandsche politiek een aan Duitschland
vijandig stempel gegeven en zij is 3) met al haar
strijdkrachten gereed tot den sprong opgerukt naar
de Duitsche grens. Daarmee heeft de Russische
regeering de verdragen en overeenkomsten met
Duitschland verraden en gebroken. De haat van
het bolsjewistische Moskou tegen het nationaal-
socialisme was sterker dan het politiek inzicht. In
doodeljjke vijandschap staat het"bolsjewisme tegen
over het nationaal-socialisme. Het bolsjewistische
Moskou staat op het punt het nationaal-soeialisti-
sche Duitschland bij zijn strijd om het bestaan in
den rug aan te vallen. Duitschland is niet van zins
werkeloos toe te zien bij deze ernstige bedreiging
van z(jn Oostelijke grens. De Führer heeft derhalve
thans bevel gegeven aan de Duitsche weermacht
tegen deze bedreiging met alle beschikbare machts
middelen op te treden.
Het Duitsche volk beseft dat het in den komen
den strijd niet slechts ter bescherming van het va
derland aantreedt, doch dat het geroepen is de ge
heele beschaafde wereld te redden van de doodelijke
gevaren van het bolsjewisme en den weg te banen
voor den waren maatschappelijken vooruitgang in
Europa.
