Kiespij"
'asfrecht voor Cas en
lectriciteit te Haarlem.
AGENDA
TOBIAS
Zomervoetbal.
INS DAG 8 IUtI 1941
HAARD EM'S DAGBL'AD
In de eerste buitenkooi van de roofdierengalerij van „Artis" te Amsterdam is nu
een poema-welp te zien, die van de moeder is afgenomen en onder de veilig a
hoede van den oppasser wordt grootgebracht. Pax-Holland (c>
LEIDSCHE PLEIN THEATER
„De Zomer in 't hoofd"
Jiiuist en £ettecen
Jhr. J. P. W. van Doorn
25 jaar burgemeester.
(Adv. Ingez. Wied.)
Verkeerd opgehangen
De speelkamer in het Centraal Station te Amsterdam zal Vrijdag officieel ge
opend wordtn. Maandagmiddag was een groep uitverkorenen reeds in de ge
legenheid met dit wondere interieur kennis te maken. (Pax-Holland m)
en in Den Haag op de Handelsschool. Twee jaar
was hij werkzaam op de secretarie te Voorschoten,
in 1907 behaalde hij het diploma van gemeente
secretaris. Daarna was hij volontair en waarnemend
secretaris te Esmond-Binnen. In 1910 werd hij bur
gemeester van Schagen. Met ingang van 8 Augustus
1916 werd hij benoemd te Heemstede, als opvolger
van Jhr. Mr. D. E. van Lennep.
Heemstede is onder zijn burgemeesterschap aan
alle zijden gegroeid, een, groei, die door de annexa
tie van het Noordelijk gedeelte. niet tegen
gehouden kon worden. De burgemeester is bij geen
enkele politieke partij aangesloten. Hij heeft zitting
in vele openbare besturen.
Hoe zeer de Heemsteedsche burgerij Jhr. van
Doorn waardeert is wel ondubbelzinnig gebleken
bij zijn 12y2-ja'rig ambtsjubileum, dat op waardigs
en treffende wijze werd gevierd.
De Bloemendaalsehe omnibus.
Begon 55 jaar geleden te rijden.
Het was begin Juli 1886 dat de omnibus Haar
lemBloemendaal ging rijden. Thans 55 jaar ge
leden. Hoewel dit geen jubilé is mag dit feit toch
wel even in het licht gesteld worden.
Voor dien tijd hadden de inwoners van Bloe
mendaal niet veel vervoergelegenheid. 5 jaar ge
leden was (wij hebben onlangs herinnerd aan het
C0-jarig bestaan) de spoorlijn HaarlemZandvoort
geopend, zoodat de inwoners die niet ver van het
station te Overveen woonden, voor hun uitstapjes
naar de stad van den trein gebruik konden maken.
Voor de Bloemendalers bracht dit evenwel geen
uitkomst, de wandeling naar het station te Over
veen was bijna even ver als die naar het station
in Haarlem, ook al moest men in dien tijd uitslui
tend over de Kleverlaan, omdat het Kleverpark
toen nog niet was aangelegd.
Eenige invloedrijke Bloemendalers hebben in
1886 het initiatief genomen zelf voor een vervoer
middel te zorgen. Daarvoor werd de omnibus ge
kozen. Deze reed haar route van Bloemendaal
(bij de Ned. Hervormde Kerk) via den Bloemen-
aaalschen weg en den Zijlweg naar de Groote
Markt te Haarlem. Wie naar het station te Haarlem
moest kon dan overstappen op de paardentram, die
van den Hout naar het station reed.
De omnibus was populair bij de Bloemendalers.
Er werd met wagens gereden waar men ook
bovenop kon zitten. In den zomer hadden die open
zitplaatsen veel aftrek, maar als het koud was
of regende verdrongen de passagiers zich om een
beschut plaatsje te krijgen in het „roefje". Voor de
omnibus waren vurige paarden gespannen en de
koetsiers hielden er van de zweep te laten klappen
en hun rossinanten tot spoed aan tc zetten. Jan of
Piet, zeiden de bekende Bloemendalers altijd
zat er wel een van de heeren Koolhoven, of Bis-
pinck, of notaris Ter Hoffstede, of dr. Bornwater in
den wagen tot den koetsier, wij hebben haast,
dusEn dan wist Jan of Piet het al. Hij
zorgde er dan ook voor, dat mijnheer op tijd was.
Het was in dien tijd een en al gemoedelijkheid.
Mevrouw maakte met den koetsier een afspraak dat
hij een oogje in het zeil hield als de kinderen
zonder geleidde naar de stad ter school gingen. Zelfs
werden er wel aan Jan of Piet bestellingen op
gegeven om daarvoor in Haarlemsche winkels te
zorgen.
Maar al was de omnibus populair bij de Bloe
mendalers ook wel bij de Haarlemmers die van
het natuurschoon van de ogeving wilden genieten
zjj kon tenslotte de concurrentie van de electri
sche tram niet weerstaan. Die ging eerst op Bloe
mendaal en later ook op Overveen rijden.
Nu is ook de electrische alweer verdrongen: door
de autobus.
COMMISSARIS VOOR DL PROVINCIE NOORD
HOLLAND.
De commissaris der provincie Noord-Holland zal
in de maanden Juli en Augustus geen audiëntie in
Amsterdam verleenen.
Jhr. J. P. W. van Doorn.
(Eoto De Haas).
Op 8 Augustus zal het 25 jaar geleden zijn, dat
Jhr. J. P. W. van Doorn tot burgemeester van Heem
stede werd benoemd. Op uitdrukkelijken wensch
van den burgemeester zal deze dag onopgemerkt
voorbij gaan.
Jhr. J. P. W. van Doorn is geboren te Middelburg,
26 Juni 1884. Zijn opleiding genoot hij op de lagere
school en de H. B. S. te Amsterdam, te Voorschoten
Nog rennen over voetbalvelden,
Zij het dan in verkleind getal.
De zwaar bezweete voetbalhelden
Met veel gezwoeg achter den bal.
Terwijl de zon heet staat te branden
Blijft deze wintersport in draf,
Zoo hier en ginder in den lande,
De vonk (en droppel) spat eraf.
Ach ja. ik ken d'argumentatie.
Waarom het onvermijdlijk was,
Om de promotie-degradatie
Van d'eerste tot de vierde klas.
Niet dat ik er niet van zou houden,
Ik sta vaak Zondags aan de lijn
En zelfs de barste winterkoude
Houdt mij niet weg van het terrein.
Want ik behoor ook tot die menschen
Die 't vroeger zelf hebben gedaan
En die zich vaak weer jeugdig wenschen
Om nog eens in het veld te staan.
Nu critiseer ik onversneden
En ik herinner me met spijt.
Hoe wij het toch veel beter deden
In onzen onvolprezen tijd.
Ik wil wel nederig verklaren,
Dat die critiek mij niet betaamt
Want ik was in mijn beste jaren
Als speler heusch niet zoo befaamd,
't Is zoo eenvoudig om te vitten.
Wanneer je toekijkt van de lijn.
En kalmpjes op een bank kunt zitten,
Als andren aan het zwoegen zijn.
'k Wil trachten om voortaan te zwijgen
Wanneer ik weer naar voetbal kijk
En er een nederlaag komt dreigen,
Maar op één punt heb ik gelijk.
Men moet geen voetbal laten spelen
In zonverzengend zomerweer,
Al moet men 't anders in gaan deelen
Dit jaar blijve de laatste keer.
P. GASUS.
Wie moeten dit opzeggen
wegens de verplichte
bezuiniging
Heden:
DINSDAG 8 JULI.
Groote Kerk: Orgelbespeling 89 uur.
Gebouw Haarl. Kegelbond: Vergadering N.S.B.,
I uur.
Frans Hals Theater: „Geld is niet alles", 2.30,
6.30 en 8.45 uur.
Luxor Theater: „Moederlied", 2.30, 6.30 en
8.45 uur.
Rembrandt Theater: „De geprolongeerde echt
genoot", 2.30, 6.30 en 8.45 uur.
Palace: „AttentieSpionnage!", 2., 6.30 en
8.45 uur.
WOENSDAG 9 JULI.
Bioscooptheaters: Voorstellingen des middags en
des aVonds.
Nachtdienst Apotheken.
VACANTIEBEZIGHEDEN VOOR KINDEREN.
In ons nummer van Zaterdag hebben we medege
deeld, dat het bekende comité „Vacantiebezigheden
voor kinderen" te Haarlem zijn werkzaamheden
gaat hervatten. In dat stukje werd een beroep op
de lezers gedaan, om spelmateriaal te sturen voor
de 700 kinderen, die in de laatste week van Juli
en de eerste weken van Augustus bezig gehouden
moeten worden. Het materiaal kan men laten be
zorgen bij mevrouw Boerma, Boekenrodestraat 3,
en bij mevrouw Harkema, Julïanalaan 134, Over
veen.
iij gas is hel eenvoudig.
een vastrecht van C 0.60 per maand, plus 7*2
it per M3 en een vastrecht van f 2 per maand, plus
cent per M3. Het eene is voor arbeiderswoningen,
andere voor middenstandshuizen. Dc arbeider, die
er dan 30 M3 gas in de maand verbruikt, heeft
ardeel van vastrecht, voor den bewoner van een
ddenstandswoning begint dit voordeel pas bij 50
gasverbruik per maand.
)e arbeider die verleden jaar 40 M3 gas verbruikte
voordeel van het vastrecht, maar nu mag hij niet
er dan 30 M3 gebruiken, zoodat hij nu daarvan geen
Drdeel meer zou hebben.
)en arbeiders die dus verleden jaar een verbruik
dden dat tusschen de 30 en de 40 M3. lag, moet dus
ngeraden worden het vastrecht op te zeggen.
3e arbeider die vroeger meer dan 40 M3 gas per
land verbruikte en dus nu meer dan 30 M3. mag op-
iken blijft voordeel hebben van het vaste recht.
)e middenstander die verleden jaar minder dan
M3. gas verbruikte heeft ook geen voordeel meer
n hot vaste recht, want zijn rantsoen is nu vast-
stcld op 50 M3. Alleen de bewoners van midden-
ndshuizen die verleden jaar meer dan 67 M3. gas
rbruikten en die dus nu een hooger rantsoen heb-
n dan 50 M3. behouden voordeel van het vaste recht.
Bij electriciteit is de berekening ingewik-
tlder, omdat de berekende oppervlakte per huis veel
■rschilt. Nemen wij een arbeidershuis van 80 M2
ipervlakte, dan betaalt de bewoner bij een ver-
uik van 132 KWU per jaar f 21.66 vast recht en
2 keer 5YZ cent is tezamen f 28,92.
V.olgens het gewone tarief zou hij betalen 132 keer
cent is f 29.04.
Deze arbeider krijgt dus pas voordeel bij een groo-
gebruik dan 132 K.W.U.
Een bewoner van een middenstandswoning van 120
moet voor een verbruik van 198 K.W.U. betalen
32.46 vastrecht en 198 x 5]A cent is f 10.89, dus teza-
f 43.35.
Volgens het gewone tarief van 22 cent per K.W.U.
u hij moeten betalen 43.56.
De bewoner van zoo'n middenstandshuis heeft dus
oordeel van het vastrecht als hij meer verbruiken
ag dan 198 K.W.U.
Ieder zal dus voor zich zelf moeten uitmaken of hij
de tegenwoordige rantsoeneering nog voordeel
left van het vastrecht. Als hij dit niet heeft moet hij
:t voor een of voor beide (gas en electriciteit) op-
tggen.
Inlichtingen over een en ander kunnen desge-
enscht worden verkregen ten kantore van de ge
temde bedrijven van den Incassodienst.
BURGEMEESTERSBENOEMING.
Bij besluit van den secretaris-generaal van het de-
artement van binnenlandsche zaken van 4 Juli 1941
H. Duursma met ingang van 15 Juli 1941 tot bur-
emeester van de gemeente Slochteren benoemd.
HERDENKING REMBRANDT'S GEBOORTEDAG.
Op 15 Juli a.s. zal des avonds om half acht in d>
Itesterkerk te Amsterdam een bijeenkomst worden
ehouden terherdenking van Rembrandt's geboor-
Deze bijeenkomst kan door ieder kosteloos
'orden bijgewoond.
UIT DE STAATSCOURANT.
- Bij besluit van den secretaris-generaal van het
epartement van Binnenlandsche Zaken is J. E.
)osterbaan, algemeen bedrijfsleider bij het Staats-
ledrijf der Algemeene Landsdrukkerij, de persoon-
ijke titel van adjunct-directeur bij genoemd bedrijf
oegekend.
en tandpijn overvallen U meest
al onverwachts. Zorg daarom
steeds "AKKERTJES" in huis
te hebben. Ze helpen U direct.
"AKKERTJE
HET NEDERLANDSCH TOONEEL
Hooft's Warenar
Vraag aan tien „ontwikkelde" Nederlanders, of
zij Molières „L'Avare" hebben gelezen of gezien, en
acht ervan zullen u onmiddellijk antwoorden: „Ja.
natuurlijk!" Stel aan diezelfde Nederlanders de
vraag, of zij Hooft's Warenar kennen en meer dan
de helft zal u zonder te blozen een ontkennend ant
woord geven en een enkele zal u .antwoorden met
een wedervraag: „Is dat niet die geschiedenis van
dien man met dien pot? Ja, ja, daar heb ik vroeger
op school wel eens iets uit gelezen!"
Zondagmiddag, t.oen ik Warenar op het tooneel
zag, heb ik weer gevoeld, welk een onrecht wij, Ne
derlanders, onze eigen klassieken aandoen met ze
zoo weinig of onvoldoende te kennen, Of professor
Te Winkel gelijk had, die verklaarde, dat Hooft in
Warenar in alle opzichten Molière overtrof en beter
Plautus' bedoeling zou hebben begrepen, dan wel
Bakhuizen van der Brink en Mr. van Hall, die van
meening waren, dat Molière het karakter van den
vrek in zijn vrijere navolging van Plautus' Aulularie
juister en natuurlijker heeft opgevat, daarover zal
men misschien verschillend oordeelen. maar ieder,
die het stuk op het tooneel ziet, zal moeten erken
nen, dat ook dit stuk nu nog, na meer dan 300 jaar.
op de planken leeft en dat het in deze echt Holland-
sche bewerking voor ons van groote waarde is.
Wij, twintigste eeuwers, die het realisme hebben
meegemaakt, weten, dat de werken van Bredero en
Hooft allerminst dood zijn, zooals indertijd een
zekere professor M. de Vries den Nederlanders wilde
doen gelooven, maar weinigen zullen waarschijnlijk
hebben vermoed, dat de Warenar zoo kleurrijk, zoo
frisch en vooral zoo levend is, als de voorstelling van
Het Nederlandsch Tooneel weer heeft bewezen. En
nu miste deze opvoering nog het sprankelende,
vlotte van die der Antwerpenaren onder dr. Oscar
de Gruyter, welke ik indertijd te Haarlem heb
gezien.
Cor Hermus heeft in zijn regie vooral in de oud-
Hollandsche milieuschildering gezocht en vond
daarin steun in het door Karei Brinkman geschil
derde fraaie decor, dat ons een pittoresk Amster-
damsch stadsgezicht uit het begin der zeventiende
eeuw gaf te zien. De visschers, die in de gracht
zaten te hengelen, de spelende jongens, de nacht
wacht met zijn „acht uur heit de klok, acht uur!",
de lantaarnopsteker en zelfs het carillon ontbraken
niet bij deze voorstelling van Warenar en zij gaven
er het oud-Hollandsch cachet aan.
Toch had het spel in het begin iets mats. en
pas bij de opkomst van Frits van Dijk als Lekker
kwam er het eigenlijke leven op het tooneel, dat
boven figuratie uitging. En van dat moment af
boeide ook de voorstelling.
Cor Hermus, die met de regie ook nog de hoofd
rol speelt, gaf een markante uitbeelding van Ware
nar, dien hij blijkbaar als een tragische door het
goud bezeten figuur ziet. Het is een dankbare
karakterrol, die zeker niet voor Harpagon onder
doet en zeker ver gaat boven Pantalone den vrek
uit Goldoiii's Jaloersche Gierigaard, al is de snelle
omkeering aan het slot evenmin te aanvaarden als
bij Goldoni. Hermus speelde de rol virtuoos volko
men uit en was vooral prachtig in de sterk aan
L'Avare herinnerende scène, waarin Warenar wan
hopig is over het verlies van zijn schat en het pu
bliek in de handeling betrekt. Ook het slot de
„genezing" was zeer mooi van Hermus.
Frits van Dijk gaf kleur en leven aan het geheel
als Lekker, den knecht, die den pot vindt. Hij speel
de met veel brio zonder een oogenblik van verslap
ping in den zuiveren blijspeltoon. Dat deed ook
Magda Janssens, die een kostelijke dienstmeid te
zien gaf en vooral goed op dreef was in het laatste
bedrijf in haar scène met Geertruid. Het publiek
beloonde haar daar terecht met een open doekje
voor haar volbloedig, leutig spel.
Anton Roemer en Hans var, Meerlen hadden ple
zier van hun dankbare rollen van holmeester en
kok, die zij met komische verve gaven. Hun succes
werd nog overtroffen door dat van den kleinen koks
maat, een allergrappigsten ukkepuk van 'n jaar of
twaalf, die er geheel en al „in" was.
Johan Elsensohn was een gemoedelijke, gezapige
maar wat matte vrijer als Rijkert, Helene Berthé
gaf distinctie aan de figuur van Geertruid. Guus
Osten had wel wat meer zwier mogen hebben als
Ritsart.
Het publiek heeft aan het slot den spelers har
telijk toegeklapt, zoodat het doek eenige malen om
hoog moest. J- B. SCHUIL.
Voor Rie Gilhuys en Joan Remmelts is het cabaret,
ror zoover ik weet, een experiment. In het Leidsche
Plein Theater te Amsterdam zag ik deze twee artisten
tenminste voor het eerst in een cabaret-revue en zij
gaven er beiden Rie Gilhuys wel het meest een
artistiek cachet aan, al bleven zij dan ook voomame-
tijk op het terrein der eenacters en monologen, dat
hun het meest vertrouwd is.
Een werkelijke verrassing was het Rie Gilhuys te
zien in twee voordrachten „De angst om oud te
worden" en „Ik wil weer naar ae natuur terug",
waarin zij zich deed kennen als een voortreffelijke
.diseuse". Vooral het eerste werd een juweeltje, zoo
als zij het voordroeg, sober maar sterk expressief en
ontroerend, prachtig van toon en melancholische
stemming.
De cabaret-revue van Martie Verdenius onderscheid
de zich steeds door distinctie en geest. Deze geest is
nooit scherp of wrang. Het is duidelijk het werk van
een beschaafde vrouw en is daarom van goeden huize.
Wanneer er geen sterren, zooals een Fientje de la Mar
aan meewerken, blijft het over het geheel op een ge
lijk. nogal kalm niv.eau. Dc zomer is minder verwar
rend en opwindend dan de lente en in een revue „De
zomer in 't hoofd" is dat dus in orde.
Lizzy Valesco is in het cabaret volkomen thuis. Zij
kreeg in het weemoedige en gevoelige „De Badpak-
Mannequin" gelegenheid haar talent op zijn best te
toonen. Het was fijn en zuiver van voordracht. Eri
Bouché is nog niet op de hoogte van Lizzi Valesco,
maar zij zingt haar liedjes toch levendig en opgewekt.
De vriendelijke eenacters stellen geen hooge eischen
en Rie Gilhuys en Joan Remmelts. Jbij wie zich de
jonge acteur Guus Hermus, die pas eindexamen too-
neelschool heeft gedaan, zeer verdienstelijk aansloot,
hadden er dan ook niet de minste moeite mee.
Allergrappigst was het tooneel in vier stijlen klas
siek. romantisch, realistisch en nieuw zakelijk ir
,Drie is te veel", een bijzonder geslaagde persiflage
in echten cabaret-stijl. Het werd door alle leden van
het ensemble ook zeer komisch gespeeld.
Als conferencier debuteerde in deze revue Herbert
Perquin, die het er voor een begipneling, al gaat het
hem alles niet altijd even vlot af, lang niet slecht
afbracht. Zijn conférence was in den geest van de
revue, beschaafd en spiritueel en nooit plat-vloersch.
Het muzikale gedeelte werd op twee vleugels ver
zorgd door Wim de Vries en Jo Spiers, die dit
was het dan nog niet zoo brillant deden in den
trant van Beuker en de Nijs. Bielkine heeft zeer gees
tige, aanduidende décors geschilderd voor deze revue,
die bij een volle zaal heel veel succes had.
J. B. SCHUIL.
Elisabeth Zernike 50 jaar.
De Nederlandsche schrijfster Elisabeth Zernike
wordt vandaag vijftig jaar. Zij neemt in onze litte
ratuur een zeer aparte plaats in, want haar romans
hebben een zeer oorspronkelijken stijl, die over het
algemeen modern aandoet. Haar romans getuigen
van een sterk innerlijk leven. Zijzelf heeft gezegd:
„Ik ben maar heel langzaam en laat „mensch" ge
worden; traag kwam mijn zelfbewustzijn. Mijn leven
was het leven van „de anderen".
Elisabeth Zernike werd op 8 Juli 1891 te Amsterdam
geboren, waar haar vader hoofd van een openbare
school was. De kleine Beppie had nog drie zusjes en
twee broertjes. Zij was een schuchter kind, dat zich
den familiekring maar liefst zooveel mogelijk op den
achtergrond hield, s Zomers ging de familie Zernike
altijd naar buiten en daardoor leerde Elisabeth al
jong van de natuur genieten Zij bezocht de meisjes-
H.B S. in Amsterdam en daarna de muziekschool
voor Toonkunst, waar zij zang studeerde. Deze
studie werd niet voleindigd. Wel behaalde zij een acte
als spraakleerares.
Later wijdde zij zich uitsluitend aan den letterkun
digen arbeid en sedert 1925 schrijft Elisabeth Zer
nike ook geregeld korte verhalen in het „Algemeen
Handelsblad". In 1921 verwierf zij den C. W. van
der Hoogt-prijs, wel een bewijs dat haar werk ook in
litteraire kringen waardeering vindt.
Bibliografie van de werken van Elisabeth Zernike:
Het schamele deel (1919); Een vrouw als zij (1920);
Kinderspel (1921); Het goede huis (1923); Zondebok
(1924); De overgave (1925); Een sprookje (1927); Her
man Robbers als romanschrijver (1928); Het eerste
licht (1928); De loop'der dingen (1929); De gereede
glimlach (1930); David Drcnth) (1931); Vriendschap
pen (1933); Het buurmeisje (1934); Het leven zonder
einde (1936): De oudste zoon (1937) en „Morgen weer
licht" (1938).
Elisabeth Zernike woont tegenwoordig in huize
,:Den Treek" te Leusden
De volgende apotheken te Haarlem zijn van des
avonds acht tot des morgens acht uur (ook op
Zondag) geopend:
Firma C. G. Loomeijer en Zn., Barteljorisstraat
11. Tel. 10175.
Park-Apotheek, Kleverparkweg 13. Tel. 11793.
Teyler Apotheek, Teylerplein 79, Tel. 17946.
Te Heemstede is geopend:
L Apotheek Schotsman, Binnenweg 206. Tel. 28320.
(.4du. Ingez. Med.)
et is bekend dat men na 1 Juli van dit jaar niet
■r gebruiken mag dan 75 pet. van de hoeveelheid
- en electriciteit die men in de overeenkomstige pe-
1c van 1940 heeft afgenomen.
et is thans de vraag wie wegens deze nieuwe
tsoeneering goed zal doen zijn vasct recht voor
en (of) electriciteit op te zeggen,
e gemeente Haarlem heeft reeks bekend laten
ken dat zij die hun vast recht thans willen opzeg-
daartoe tot 21 Juli de gelegenheid hebben.
;e opzegging geldt dan ten minste voor een jaar.
erledcn jaar toen met Mei de vrijwillige rantsoe-
ring werd ingevoerd (1 Januari 1941 gevolgd door
verplichte, gebaseerd op 100 pet. van het ver-
ik over het afgeloopcn jaar) is door de gemeente
degedeeld, dat niemand bang behoefte te zijn dat
vastrecht hem nadeel zou brengen, omdat de In-
sodienst in Mei 1941 zou uitrekenen wie nadeel
i het vastrecht zou hebben gehad. Hem zou dan
jevraagd terugbetaald worden wat hij boven het
ironc tarief zou hebben betaald,
enige weken geleden hebben wij juist bericht,
dc Incassodienst met die berekening was aan-
■angen en dat een groot aantal verbruikers reeds
i afrekening (gepaard gaande met een terugbeta-
vhuis gekregen hadden.
)at was voor de verbruikers gemakkelijk, maar
>r den dienst eischte het een verbetten van veel
ra werk. Nu wordt te Haarlem een anderen weg
vandeld, de verbruikers moeten thans zelf bere-
len of zij nog voordeel hebben van het behoud van
vastrecht. Anders moeten zij het opzeggen.
)tn onzen lezers bij die overwegingen een hand-
ding te geven zullen wij eenige voorbeelden ge-
ledera kous wordt on-
ziehtboar gereporeerd
en in het oorspronkelijke
model leruggebrochr.
GROOTE HOUTSTRAAT 18-20
