A
De strijd
in het Oosten
Jilutst en £ettecenj
13de Zomerconcerf.
„Half om"
„Franken"
AGENDA
Ovulate disteietsafteittuekiêiieekkofHsi
De Komedianten komen
Sovjets uit stellingen in den Noordelijken sector
verdreven. Duitsche troepen vernietigen
Sovjetdivisie in den centralen sector. Aan
andere divisie ernstige verliezen toegebracht.
Het D.N.B. verneemt van militaire zijide:
De Duitsche troepen hebben op 3 September hun
aanval in den Noordelijken sector van het Duitsche
Oostelijke front met succes voortgezet. In dit ge-
vechtsgebied heeft een Duitsche divisie de bolsjewis
ten uit goed ingerichte stellingen geworpen. Als ge
volg van het taaie verzet leden de Sovjetformaties
zware verliezen aan mensehen en materiaal. Het ver
zet werd overal in vaak hevige gevechten van man
tegen man gebroken. Een andere divisie brak over de
geheele breedte van haar gevechtsgebied tot de stel
lingen der Sovjets dooi*. De bolsjewisten werden hier
in alle deelen van den sector onder zware verliezen
uit hun stellingen verdreven. Na de inneming van
Beval hebben de Duitsche troepen in het Estlandsche
strijdgebied de streek om Beval gezuiverd van ver
strooide Sovjet-soldaten. Afzonderlijk optredende
plaatselijke tegenstand werd snel gebroken.
In gevechten van verscheidene dagen in den cen
tralen sector van het Oostelijke front werd de hon
derdste Sovjetpantserdivisie door Duitsche troepen
ingesloten. Ondanks herhaalde uïtbraakpogingen werd
de divisie, van enkele kleine resten afgezien, volkomen
vernietigd. Een groot aantal Sovjetsoldaten geraakte
in Duitsche gevangenschap. De verliezen der bolsje
wisten aan gesneuvelden en aan oorlogstuig zijn nog
niet te overzien. De Duitsche troepen maakten tal
rijke pantserwagens der Sovjets buit. Duitsche pant-
serslrijdkraehten vernietigden in denzelfden sector op
1 en 2 September het grootste deel van de 293e divisie
Van het Oostfront.
Mededeellngen van S.S. Kriegsberichter
dr. D. Tappenbeck.
Van het Oostfront wordt het A.N.P. door den Kriegs
berichter dr. D. Tappenbeck o.a. geschreven:
„Onder de schaarsche berichten, welke ons hier
aan het front uit het vaderland bereiken, was ook
het verheugende nieuws, dat ook in ons land een
vrijwilligerskorps voor den strijd tegen het bolsje
wisme is opgericht, en dat een deel van dat korps
zich reeds op weg naar het Oostelijk front bevindt.
Wij achten het een goed teeken. dat nu ook bree-
dere kringen van ons volk hun negatieve, „afwach
tende houding ten opzichte van de groote worste
ling opgeven. Wij roepen allen, die onze gelederen
ln den strijd tegen onzen doodsvijand, het bolsjewisme,
komen versterken, een hartelijk welkom toe. Zij zul
len hier met onze nationaal socialistische volksge
meenschap kennis maken en zij zullen die hardheid
opdoen, die in den strijd om het bestaan nu eenmaal
noodzakelijk is."
Verder schrijft Dr. Tappenbeck nog:
„Reeds ten Oosten van Krakau maakten wij ken
nis met de eerste bewoners van de Oekraïne, die, in
tegenstelling tot de Polen en de Joden, hun sympa
thie voor onze troepen niet onder stoelen of banken
slaken. Het van de Sovjet-heerschappij bevrijde
deel van de Oekraïne verwelkomde ons met eerepoor
ten en bloemen en met gulle gastvrijheid.
Het is overigens merkwaardig hoe snel de rust
weerkeerde op de plaatsen, waar onze troepen
haar intocht hadden gehouden. Reeds op den eersten
dag na aankomst van den Duïtschen soldaat werd
het werk hervat op het land dat jaren geleden den
boeren toebehoorde, maar dat zij na de onteigening
door de Sovjets, als landarbeider tegen een hor.ger-
lo°n moesten bewerken. Stalin had bevolen het ko
ren in brand te steken, maar de oogst werd overal
binnengehaald. Op onze vraag of de boeren dan niet
bang waren dat de bolsjewisten weer zouden terug
komen, kregen wij een antwoord dat aan duidelijk
heid niets te wenschen overliet: „Hoe kan dat nu?
Jullie zijn er immers. Voor ons is de oorlog afgeloo-
pen."
Een volk van ruim dertig millioen menschen, dat
in alles van de Russen verschilt, krijgt weer hoop
op de toekomst. Een land, waarvan de ontwikkeling
tot nu toe stelselmatig door ziln overheerschers werd
geremd, en waar hongersnood en bittere armoede
heerschten, is door zijn natuurlijke vruchtbaarheid
als het ware voorbestemd om in de nieuwe orde weer
de korenschuur van Europa te worden Wij zijn tal
van boerenwoningen binnengegaan. Met haar daken
van stroo en haar witgekalkte muren zien zij er
soms niet onaantrekkelijk uit, maar binnen heerscht
de grootste armoede: een paar kisten, wat leege blik
ken en eenige potten en pannen op den primitieven
haard vormen met een enkel voorwerp dat als herin
nering aan vervlogen, betere tijden bewaard wordt,
gewoonlijk het eenige meubilair, Ons armbandhor
loge wordt als een kostbare rariteit bewonderd.
Een ding echter ontbreekt in geen enkel Oekraïnsch
huis: een huisaltaar met de Moeder Gods of een
Christusbeeldje. Dit boerenvolk heeft, niettegen
staande alle geloofsvervolgingen, door de bolsjewie
ken, taai aan den orthodoxen godsdienst vastgehou
den.
Ook heb ik gezien hoe onze gewonden ln een hos
pitaal op de meest liefdevolle wijze door Oekrainsche
meisjes werden verzorgd en toen wij kort geleden
een kameraad moesten begraven, waren het
Oekrainsche vrouwen en kinderen die het graf sier
den met de mooiste bloemen en die, terwijl wij af
scheid van den gevallene namen, met ons om het
graf stonden en weenden
Hij, die evenals wij de Oekraïne gezien heeft,
daarbij de bloedsporen welke het bolsjewisme er ach
ter liet, de eenvoudige, onderdrukte en misleide boe
renbevolking, de eindelooze. verwaarloosde graan
velden, de boomgaarden en de groentetuinen, waar
aardappels en zonnebloemen, kalebassen en boonen
naast schrikkelijk veel onkruid welig door elkaar
groeien, die moet wel even aan zijn eigen land den
ken, met zijn hoog ontwikkelden landbouw.
Dan heeft hij de zekerheid dat wij in dit land een
roeping hebben te vervullen en dat het bloed van de
kameraden die hier gevallen zijn, vloeide voor een
groote toekomst van ons werelddeel."
tirailleurs der Sovjets. De Sovjetdivisie probeerde den
opmarsch der Duitsche pantserstrijdkrachten door
een flankaanval tot staan te brengen. Het voornemen
van de bolsjewisten werd echter tijdig bemerkt. De
Duitsche gevechtswagens verrichtten een zwenkende
beweging en omsingelden de Sovjetdivisie. De bols
jewisten werden vernietigend verslagen en leden
zware bloedige verliezen. Bovendien werden 5.000 ge
vangenen gemaakt en groote hoeveelheden oorlogs
tuig der Sovjets buitgemaakt, waaronder 37 stukken
geschut, talrijke pantserwagens, voertuigen, machine
geweren en infanteriewapens.
Op 3 September ontstonden er eveneens in het cen
trale deel van het Oostelijke front op verscheidene
plaatsen nieuwe hevige gevechten, in welker verloop
de bolsjewisten weer tevergeefs sterke formaties
pantsertroepen gebruikten. In samenwerking tusschen
alle wapens wezen de Duitsche troepen alle aanvals-
pogingen onder zware verliezen van de Sovjets van
de hand. In deze gevechten werden hier in totaal 95
pantserwagens der Sovjets, waaronder wagens van
ton, vernietigd resp. buitgemaakt. In den sector
van een enkele Duitsche divisie verloren de Sovjets
alleen 62 pantserwagens. Het gebied dat de Duitsche
troepen in den centralen sector van het Oostelijke
front hebben bezet werd Woensdag gezuiverd van
verspreide Sovjetstrijdkrachten. Tijdens deze zuive
ring werden in totaal 1100 gevangenen gemaakt. De
vliegtuigverliezen der Sovjets bedroegen op 1, 2 en 3
September 83, 60 en 86, dus tezamen 229 vliegtuigen.
De Duitsche vliegtuigverliezen bedroegen op die
dagen slechts 9, 2 en 6. dus tezamen 17 machines.
SPOORLIJNEN UIT DE LUCHT BESTOOKT.
Naar voorts van militaire zijde wordt meegedeeld,
heeft het luchtwapen op 3 September de spoorlijnen
der trajecten PolawaCharkow op verscheidene
plaatsen verbroken. Op de spoorlijn Konotop—Igow
KoerskOrjel werden talrijke troepentransporttrcinen
getroffen. Op denzelfden dag bestookten Duitsche ge
vechtsvliegtuigen ook bolsjewistische schepen met
bommen. In het zeegebied om Oesel geraakten twee
troepentransportschepen der Sovjets van elk 5.000
b.r.t. door voltreffers in brand. In het Zuiden van het
Ladogameer werden verscheidene kleine transport
schepen met bommen bestookt. Eenige van hen zon
ken terstond, terwijl andere brandend bleven liggen.
Op het Visschersschiereiland bestookten Duitsche ge
vechtsvliegtuigen barakkenkampen, troepenconcen
traties en batterij-stellingen en veroorzaakten groote
verwoestingen.
Hoofdredacteur: R. W. P. Peereboom, Heemstede.
Plaatsvervangend hoofdredacteur: C. J. van Tilburg,
Heemstede.
Britsche scheepsverliezen
In twee oorlogsjaren ruim 13 millioen tonnage
verloren gegaan.
Het D.N.B. deelt mede: De Duitsche marine en
het luchtwapen hebben volgens het weermacht-
bericht van 4 September zooals reeds is gemeld,
in de maand Augustus 537.200 b.r.t. Britsche en
in Britsehen dienst varende buitenlandsche koop-
vaardijscheepsruimte vernietigd. Zij beschadigden
bovendien een groot aantal vijandelijke koopvaar
dijschepen op ernstige wijze. Talrijke andere
schepen werden door mijnen tot zinken gebracht
op beschadigd. Groot-Brittannië verloor daarmede
in de_ twee oorlogsjaren door de Duitsche marine
9.532.700 b.r.t. en door het Duitsche luchtwapen
3.555.5S3 b.r.t. Bij elkaar dus 13.0SS.283 b.r.t.
eigen of in zijn dienst varende buitenlandsch6
koopvaardijscheepsruimte. De ware verliescijfers
zijn echter nog aanzienlijk hooger, want in het
cijfer van 13.08S.2S3 b.r.t. zijn de zeer aanzienlijke
verliezen door mijnen alsmede alle vernietigingen,
welke niet met stelligheid konden worden gecon
stateerd, niet inbegrepen. Ook het groote aantal
zwaar beschadigde schepen, welke voor het han
delsverkeer steeds geruimen tijd zijn uitgevallen,
is niet meegerekend en ten slotte ook niet het
groot aantal a's goeden prijs verklaarde schepen,
welke de Duitsche marine naar Duitsche steun
punten gebracht heeft.
Italiaansch weermachtsbericht
Luchtbombardementen op Tobroek en
Mersa Matroeh.
In de omgeving van Sidi Barrani
gemotoriseerde af deelingen en
dépots bestookt.
ROME, 4 September. (Stefa;ii). Het. 457ste
communiqué van het Italiaansche hoofdkwartier
luidt:
„De luchtmacht hèeft gisteren haar moedige en
doeltreffende actie voortgezet en den vijand aan
zienlijke schade en verliezen toegebracht. Bom
menwerpers hebben zware bomtreffers geplaatst
op de havenwerken van Tobroek en versterkingen,
auto's en batterijen bij Mersa Matroeh. Jacht-
eskaders hebben in scheervlucht sterke concentra
ties van gemotoriseerde afdeelingen en dépots in
de omgeving van Sidi Barrani aangevallen. Tal
rijke auto's van verschillende soort geraakten in
brand en verscheidene ontploffingen deden zich
voor. Op het vliegveld van Sidi Barrani hebben
onze jagers talrijke óp den grond staande vliegtui
gen met machinegeweervuur bestookt. Daarna
hebben onze dappere vliegers in den strijd met
vijandelijke luchtstrijdkrachten 18 toestellen neer
geschoten. Bij deze schitterende onderneming heeft
zich de groep jachtvliegers, die onder bevel van
luitenant-kolonel Mario Bonzano staat, bijzonder
onderscheiden.
Andere afdeelingen bommenwerpers en duikbom
menwerpers hebben in den afgeloopen nacht de
vijandelijke bases op Malta gebombardeerd, waar
bij belangrijke doelen getroffen werden. Bij La
Valetta raakte een stoomschip door een zwaren
bom in brand. Van de bovengenoemde operaties
zijn drie vliegtuigen niet teruggekeerd.
Aan het landfront bij Tobroek groote bedrijvig
heid der artillerie. De vijand heeft een luchtaanval
op Derna gedaan, waardoor onder de Mohamme-
daansche bevolking eenige slachtoffers zijn te be
treuren en eenige particuliere huizen beschadigd
zijn.
In Oost-Afrika geen belangrijke gebeurtenissen".
EEN TYPISCH HAARLEMSCH STADSBEELD.
Een schippersvrouw, had op de Turfmarkt beslag
gelegd op eenige boomen en een lantaarnpaal
om haar wasch te kunnen drogen. Met de Groote
Kerk op den achtergrond levert dit een nienw
Haarlemsch stadsbeeld op.
(Foto De Haas)
Voor de Kinderen
(Teekenlngen H. Kannegieter).
DIKKIE SCHIET GANZEN EN... EEN BOK!
Wanneer Dik een keer met Teddy aan den
wandel ls gegaan, ziet hij een vreemdsoor
tig toestel, ergens op een landweg staan.
Wat heeft dat ding te beduiden vraagt
hij, maar hij weet bet niet. En hij kan het
ook niet vragen, daar hij nergens iemand
ziet.
Teddy vindt dat ciing wel grappig en hij
kruipt er binnenin. Dan hoort Dik een
vreemd gesnaterdat begrijpt hij even
min. Heel lang staat hij dan te turen, door
het bladerdek omhoog, of hij soms iets kan
ontwaren, 't was precies of daar wat vloog!
NA DEN SLAG.
Wat er overbleef van een Sovjet-batterij, welke door de
Finsche troepen vernietigd werd.
(Foto Suomen-Holland)
Lusteloos
NeenAKKEHTJE\
(Adv. Ingez. Med.)
Haarlemsche Orkest-Vereeniging.
Het H.O.V.-concert van Donderdagavond bestond
uil twee tegengestelde helften: eene waarin de klas
sieke vormschoonheid zij het ook wat Beethoven's
I.eonore-Ouverture betreft, met romantischen geest
doortrokken tot uiting kwam en eene waarin zich
nieuwere stroomingen deden gevoelen.
De vertolking der Leonore-Ouverture no. 3 was
bijzonder goed en indrukwekkend: Marinus Adam
mocht er een ten volle verdiende huldebetuiging voor
in ontvangst nemen.
Niet zoo in allen deele slaagde de uitvoering van
Mozart's Pianoconcert in Es, K. V. 482. Op de aan
plakbiljetten was een ander. nl. dat in A. K.V. 488,
vermeld; we behoefden niet rouwig te zijn, dat dit
een abuis bleek. Want, zonder iets af te dingen op
de alom erkende schoonheden van het Concert in A,
moeten we toch in aanmerking nemen, dat dit werk
in verhouding tot het groote aantal gelijkwaardige
Concerten van Mozart wat te veel de voorkeur ge
niet. Het Concert in Es is zeker niet minder: een
door en door frisch Allegro; een Andante dat in
zijn dialoog tusschen het klavier en het orkest dezelfde
dramatische conflicten bevat, die velen in het An
dante van Beethoven's 4de Pianocert voor het eerst
meenden waar te nemen en die ook in de Inleiding
van Franck's Variations Symphoniques voorkomen;
een Rondo, waarin als tweede alternatief een heerlijk
melodisch Andante verschijnt, dat als intermezzo
de beweging, de maat en de stemming voor een wijle
totaal wijzigt. De keuze van dit werk was dus toe te
juichen. De eerste solo der piano begon echter niet
erg gelukkig. Het was wellicht beter geweest, in
dien de pianiste Nel Takken (die, zooals we later
vernamen, nog pas een paar dagen geleden met ziek
te te kampen had gehad), althans het begin niet uit
het hoofd gespeeld had. Haar correct en vaardig kla-
vierspel is van haar optreden op een der Frans Hals
concerten van verleden jaar in herinnering gebleven.
Maar zij herstelde zich spoedig en bracht haar partij
verder, op enkele momenten na, flink ten einde. In-
tusschen bleef het ditmaal vrijwel bij de vertolking
der noten; de geest werd niet vaardig. In dit werk
is meer gevoeligheid, meer fijnheid tot uiting te
brengen, dan de pianiste deed. En het tempo van
het Anadnte nam zij veel te langzaam: het leek een
Adagio.
Na de pauze vergastte Marinus Adam ons op een
Suite uit zijn muziek bij het dansspel „Halewijn".
Acht korte stukken, die alle den doorkneden kenner
van het orkest kenmerken en waarin het sombere, on
heilspellende Halewijn-motief een leidende rol speelt.
Men ziet in verbeelding de dansen daarbij; de muziek
schildert levendig. Zeer griezelig is die door de ge
broken rythmen in het 6de nummer, „Feest bij Ha
lewijn", doch in andere ontbreekt een vroolijke
stemming niet.
„Printemps" van Debussy besloot den avond. Deze
2-deelige Suite werd in 1886 tijdens Debussy's v m
blijf te Rome geschreven; gloeiende visioenen
klaterende levensvreugde zijn in de beide deelen
tegenwoordigd. Het was het eerste werk dat den t(
24-jarige als een oorspronkelijken toondichter, als
genie deed kennen.
Ovaties volgden op elk der beide Suites. Adam t
trok het orkest er in; het had dan ook schitterend
werkt.
Dat de zaal vol was, behoeft eigenlijk geen verraj^
ding meer.
K. DE JONG.
verlicht de
distributie-zorgen
in duizenden
Haarlemsche gezinnen
bakt 't Echte!
(Vooral dun snijden)
(Adv. Ingez. Med.)
Heden
VRIJDAG 5 SEPTEMBER.
Luxor Theater: „Het vriendinnetje van Papa
2.30, 6.30 en 8.45 uur.
Frans Hals Theater: „Carlo Cavelli", 2.30,
en 8.45 uur.
Rembrandt Theater: „Drie op de huwelijksreis
2.30, 6.30 en 8.45 uur.
Palace: „Vijanden", 2, 6.30 en 8.45 uur.
Frans Hals Museum: Tentoonstelling Oude Kuns
12—4 uur.
ZATERDAG 6 SEPTEMBER.
Bioscooptheaters. Voorstellingen des middags
des avonds.
Frans Hals Museum: Tentoonstelling Oude Kuns
124 uur.
Nachtdienst Apotheken.
De volgende apotheken te Haarlem zijn van di
avonds acht tot des morgens acht uur ook
Zondag) geopend:
Fa. Duym en Keur, Keizerstraat 6, Tel. 10378.
Firma Begeman en Sneltjes,Kruisweg 30, Te
10043.
Marnix Apotheek, Marnixstraat 65, Tel. 23525.
Te Heemstede is geopend:
Apotheek Schotsman, Binnenweg 206, Tel. 28321
NATIONAAL SOCIALISTISCHE BEWEGING IN NEDERLAND.
op Zaterdagmiddag 6 September, 4 uur n.m. op het terrein voor het districtshuis
Paviljoenslaan 3, Haarlem. Spreker: DE BRUIN. Muzikale leiding: HEINS.
(Adv. Ingez. Med.)
EEN BLIJMOEDIGE ROMAN
door
WILHELM LICHTENBERG.
(Vertaling van Max van Straten.)
4)
Raffacla keerde in het café terug, waar Soldati on
verschillig met uitgestrekte beenen zat.
„Prachtig!" zei ze geestdriftig.
„Wat vind je nu weer prachtig?"
„Dien intocht van de komedianten".
„Verstoring van de openbare orde!" hoonde de
manager.
„Wat weet jij daarvan!" snauwde zij.
„Men mag toch nog wel wat zeggen!"
„Maar niet op dezen toon. Je weet heel goed dat
Ik ook eens bij zoo'n reizende troep begonnen ben."
Soldati wierp haar een ironischen blik toe. En la
ter moest de arme stakker een beroemde filmster
worden. Droevig!"
Raffacla was weer naast hem gaan zitten. Zij
scheen door de gebeurtenis opgewonden. „Je was arm,
je was jong, je was geestdriftig. Je trok met deze
menschen van plaats tot plaats en mocht iederen
avond een andere operapartij zingen...."
„Benijdenswaardig!"
„Daarom mag je deze menschen in mijn aanwezig
heid niet naar beneden halen! Versta je! Want aan
hen hang ik nog met heel mijn liefde. En mijn ver
langen, mijn herinnering. Wat weet jij ervan hoe
heerlijk het is op een klein, snel in elkaar getimmerd
tooneel te mogen staanmet schuddende coulis
sen.
„En op dakkamertjes te slapen", vulde Soldati aan,
„en honger te lijden".
„Ik heb geen honger geleden!"
„Eens in mijn leven wil ik ook nog eens beleven,
dat ik mijn filmsterren met noten kan voeden", zucht
te Soldati.
„Ach, jij bent werkelijk een ondier."
„Dat moet wel", antwoordde de manager, „anders
kon ik jouw grillen niet voortdurend verdragen."
Op dat oogenblik betrad een jonge man het terras
van het café. Hij behoorde blijkbaar bij de stagione
Campagna, en Raffaela herinnerde zich, dat zij hem
op den wagen gezien had. De jonge, knappe kerel
met op den grond gerichte oogen was haar direct
opgevallen. Hij droeg nog steeds zijn sjovele costuum
waarvan niemand wist wat het beteekende en moest
zijn uitstekende figuur achter deze wonderlijke vod
den verbergen. De jonge man die bij de algemcene
voorstelling door directeur Campagna niet vermeld
was en dientengevolge slechts een zeer ondergeschik
te plaats bij de stagione innam, droeg een pakje
roode, bedrukte briefjes in de hand, die blijkbaar
langs de huizen en eafétafeltjcs uitgedeeld werden. De
schuchterheid waarmede hij het terras betrad had
tegelijk iets ontroerends en innemends. De slaperige
kellner wilde hem eerst wegjagen, toen liet hij zich
echter tot een gesprek verleiden en tenslotte scheen
de toestemming om de biljetten uit te deelen verwor
ven te zijn.
Alle tafeltjes, met uitzondering van dat. waaraan
Raffaela en Soldati zaten, waren leeg. De jongeman
legde overal nauwgezet zijn biljetje neer en kwam
tenslotte ook aan de eenige bezette tafel naast den
Oleanderboom. Dat kostte hem zichtbaar groote zelf
overwinning; toen echter vatte hij moed, kwam na
derbij en wilde zijn roode papiertje voor de beide
bezoekers neerleggen.
Tot hij den blik van Raffaela ontmoette. Een bloed-
roode golf schoot over zijn gezicht, zijn oogen zoch
ten snel een vér verwijderd punt op de piazza en hij
week een pas terug.
Raffaela wilde het hem gemakkelijk maken. „Geef
maar hier", zei ze vriendelijk, „we komen van
avond beslist naar de voorstelling."
De klank van haar stem scheen den jongen nog
meer te verwarren. Plotseling drukte hij het pakje
biljetten tegen zijn borst, als had hij een kostbare
schat te beschermen, bleef nog een oogenblik rade
loos staan en rende tenslotte weg.
„Een zwakzinnige", stelde Soldati nuchter vast
Raffacla glimlachte „Ik ken dat Als men nog niet
erg door de wol geverfd is. meent men bij het uitdee-
len van de biljetten door den grond te moeten zin
ken".
„Er ls ook nog een andere verklaring", meende
Soldati, terwijl zijn sombere trekken zichtbaar hel
derder werden.
„En v/el?"
,Dat hij je herkende".
„Geloof je?"
„Ja, En dat hij het pijnlijk vond de groote collega
een papiertje te overhandigen."
Ze dacht een oogenblik na en zei tenslotte: „Jam
mer! Het zou aardig geweest zijn om een beetje met
dien jongen te babbelen".
„Het zou veel aardiger zijn", zei Soldati tamelijk
onwellevend, „als je me weer naar Viareggio wilde
brengen. Je weet, dat ik zonder mijn middagslaapje
maar een half mensch ben".
Raffaela wenkte den kellner en legde het geld op
tafel. De kellner pakte het op en zei: „Nu heeft dat
komediantengespuïs ons weer overvallen. U zult
goed doen die menschen te ontwijken".
Zonder antwoord verliet Raffaela het café, om naar
haar Lancia in de zijstraat bij het postkantoor te
gaan. Plotseling voelde zij, hoe haar iets ritselends in
de hand gestopt werd. Ze keek snel op en zag nog
hoe de jonge biljettenuitdeeler met groote sprongen
over de piazza rende. Hij had zich achter den
Oleanderboom verborgen gehouden om zich toch nog
van zijn plicht te kwijten.
„Kostelijk!" riep zij glimlachend uit.
En Soldati gaapte zoo luid, dat men het op den
Dom kon hooren. „Het zou nog kostelijker zijn, als
ik eindelijk op mijn divan lag".
III.
ONTMOETING IN VAREGGIO.
Guido Soldati overdacht op den korten thuisrit wat
er dien dag gebeurd was. De zaken stonden onge
veer in evenwicht. De zaak met de „Zingende Engel",
was goed afgeloopen; daarentegen had het tele
gram aan Reginald Hicks duistere perspectieven voor
de toekomst geopend. De naaste toekomst was veilig,
'de verdere moest echter nog"*met een sluwen inval
gered worden. Deze overwegingen volgden hem
zelfs in zijn middagslaapje.
De zon stond al achter de zee, toen Guido in den
tuin verscheen om naar Raffaela te kijken. Ze lag op
een ligstoel, had een ongeopend boek naast zich en
staarde naar den hemel.
Soldati ging naast haar zitten. „Ik heb zoo juist met
Rome gesproken. Rome is gelukkig je over een week
in het atelier te kunnen begroeten". Raffaela zweeg
koppig. „En raad eens wie je partner is!" ging hij
onverstoorbaar voort, zonder eigenlijk een antwoord
te verwachten. „Pascoli Hij zingt als een god en ziet
er uit als een Apollo."
„Hij zingt als een zwijn en ziet er uit als een...
als eenbeijverde zij zich plotseling.
Soldati hield zijn hoofd scheef. „Nou? Waarom ga je
niet door? Is je kennis van de zoölogie zoo gering?"
„Mij een zorg! Het kan me niet schelen welke te
nor mij in de „Zingende Engel" zijn stompzinnigheden
toefluistert. Ik dien mijn tijd uit. als een donna di
servizio haar veertien dagen."
„Nou goed", haalde Soldati de schouders op,
„als je er zoo over denkt kan ik je wel toegeven, dat
Pascoli werkelijk een straf is. De firma weet het zelfs
Maar ze kon geen beteren tenor vinden en de tijd
dringt"
„Accoord". zei Raffaela vermoeid en triest.
Soldati zweeg een oogenblik. Maar hij verdroeg
zulke pauzen in het gesprek slecht. Plotseling zei hij'
„Luister eens, we konden van avond naar Florence
gaan. In het Teatro Comunale dirigeert Pizzini."
„Neen", besliste Raffaela kortaf.
„Wil je thuisblijven?"
„Ook niet."
„Nou wat wil je dan?"
„Ik ga natuurlijk naar „Butterfly" bij de stagione
Campagne.
Soldati staarde zijn beschermelinge aan. „Neem
me niet kwalijk, maar ik begin aan je verstand te
twijfelen. Wil je mij die erbarmelijke voorstelling la
ten bijwonen?"
„Ik heb je toch niet uitgenoodigd."
„Niet als je me radbraakt en vierendeelt!" wees hij
hartstochtelijk af.
„Het zal me een genoegen zijn den avond zonder jou
door te brengen."
Guido Soldati schudde het hoofd. Er waren weinig
dingen die hem in filmsterren onbegrijpelijk voorkwa-,
men. maar haar besluit om Celestino Campagna al
Pinkerton te hooren, in den hof van het ristorant
Balbini. behoorde daartoe.
Even na zevenen maakte Raffaela zich werkelij
gereed om uit te gaan Soldati zag een eenzame:
troosteloozen avond voor zich. Maar daar kwam hei
toch een van die gelukkige toevalligheden te hulp
waarop hij in zijn leven vast kon rekenen New-Yorl
meldde zich met een vooroproep En het gesprek
tusschen acht en negen uur 's avonds volgen,
theaterbezoek in Lucca was dus verijdeld. Maar t«
gen den prijs, en dit vertroebelde Soldati's dank
baarheid voor het toeval eenigszins. van een defi
nitieve afspraak met Reginald Hicks.
Raffaela sprak niet meer over het mislukte thei
terbezoek. Ze at 's avonds een beetje, duldde zuchten
Soldati's aanwezigheid, alsmede zijn onbedwingbar
praatzucht.
Eindelijk meldde Amerika zich. Reginald begroet!
Raffaela op die schuchtere manier, die zij in hei
zoo hoog schatte. HU was midden veertig, een
met rijke levenservaring en de dagen met hem i!
Arezzo hadden hem haar als een hoogstaand menscl
doen kennen. Toen had zij gemeend. Reginald Hick:
als een vaderlüken vriend te kunnen behouden,
nooit aan gedacht, zoo spoedig een plaats aan zijn zijdt
in te zullen nemen.
„Ik heb je telegram ongeveer drie uur geleden ge
kregen", begon hij. En zijn stem klonk weer i
schuchter als steeds, wanneer hU over persoonlijk!
dingen sprak Raffaela zweeg verlegen en na eet
oogenblik ging hij voort: „Je besluit heeft me heel
eelukkig gemaakt. Raffaela."
Eerst na een lange pauze kon zy zeggen: „Was j(
erg verrast?"
„EigenlUk niet. Ik heb tUdens myn verblUf in Italll
alles met open oogen gezien. Ik heb in den tusschen-
tijd veel over je nagedacht en ik heb het telegram
byna verwacht".
(Wordt vervolgd).
