Litteraire Kantteekeningen
HOEST
ABDIJSIROOP
AGENDA.
LANGS DE STRAAT.
Haarlemsche Politierechter
TOBIAS
Puzzlerubriek
s
HAARL. DAGBLAD, Zaterdag 29 Nov. 1741
Peter van Steen. Het late begin. Roman.
350 pag. Amsterdam, Van Holkema en
Warendorf.
De eenigszins wijdloopige historie van een ongeluk
je huwelijk uit de kleine Amsterdamsche burgerij-
loodanig op te bouwen dat de lezer er op een gegeven
moment, niet genoeg van krijgt en zegt: „nu geloof
jk het verder wel"vereischt een onalledaagsch
talent. Talent, waarover Peter van Steen in ruime
-oate beschikt. In de eerste plaats, is het zijn zeer
irondige kennis van de figuren en de milieux door
5,ie en waarin hij zijn vex-hjtal zich doet afspelen. In
,jie regionen is of was het althans tot nog niet zoo
jieel lang geleden, niet zoo buitengewoon dat een
huwelijk gesloten werd, vaak soms gesloten worden
moest, na een veel te oppervlakkige kennismaking
hi op gronden, die er bitter weinig op berekend wa-
ren een gelukkig samenleven gedurende vele jaren
ie dragen. In het gunstigste geval loopt zulk een on
derneming dan in een sleurleven, waarin bij vallen
ai opstaan nog iets van de eerste genegenheid op
flikkert, waarna het weer iets dieper in de duisternis
van den tredmolen verzinkt. Daaruit weg te sprin
gen, zich vrij te maken, laten de inmiddels dwingend
jeworden omstandigheden, financieele afhankelijk
heid, kindertjes die maar steeds door geboren wor
den etc,, niet toe en onmerkbaar verzandt het frissche
]even in een meest lauwe, nu en dan opstandige on
verschilligheid, die op z'n best als gewoon beloop van
raken geaccepteerd wordt en in andere neigingen af
leiding zoekt.
In het huwelijk van Klaas en Stien gaat dat niet
jo gemakkelijk omdat Stien door den schrijver ge-
ieekend wordt als een vrouw die, ondanks haar te
vlotte vergissing in Klaas, iets van haar idealen vast
houdt en er voor vecht met de wanhoop van iemand,
die dagelijks voelt een stukje terrein te verliezen.
Klaas, een verwaand stuk kantoorbediende, heeft
haar met zijn knappe gezicht en flinke postuur ver
overd maar blijkt in het huwelijk een drenzende
dwingeland, een grof egoïst, die in zijn vrouw slechts
fljn meid en zijn huishoudster ziet. En die, als er
misère in het gezin komt, te lam is om die te be-
slrijden en dan zijn vrouw aan 't werken zet. Een
vervelende lummel in ieder opzicht, doch met lichte
variaties helaas geen zeldzaamheid.
Stien's leven wordt één strijd om nog iets van het
mooie, waarop zij gehoopt had te krijgen, maar het
2al niet gelukken. Wel ondervindt zij veel liefs, van
haar moeder, haar zuster Marie en later nog van
vreemden, maar het leven sloopt haar en op haar
laatste ziekbed sluit zij de oogen voor goed na
alleen voor haar moeder verstaanbaar gefluisterd
Ie hebben „ik zou willen leven, opnieuw beginnen
anders".
Van Stien zelve, den ouden heer Verwey en van bijna
alle anderen die door dit boek loopen gaf Van Steen
prachtige typeering.
Menschcn en dieren in den Kerstnacht.
Nieuwe Kerstverhalen, verzameld door
N. Bascnau-Goemans.
Uitgeverij Ploegsma, A'dam.
Meer dan ergens elders moet in het sprookjesachtig
ichoone winterlandschap van Zweden het vredefeest
van Christus' komst op aarde gevierd kunnen wor
den. Meer dan ergens elders konden er oude gebrui
ken bewaard blijven, onvermengd en onveranderd door
de betrekkelijke afgeslotenheid van de overdrukke
wereldsteden, waar in den loop der tijden aan het
karakter van dat Licht-feest soms kantjes gekomen
die met den kern er van het verband verloren
hebben. In de rust en de stilte van het land laat zich
de sfeer van Bethlehem beter herscheppen dan waar
roezig kruisen van levensinzichten en gelooven
de schoonheid van het stil aanvaarden stoort en die
slechts finden kan in een voor de gelegenheid ge
temperd amusement. Zweden met zijn dichterlijke
bevolking en zijn dichterlijk landschap kent een
Kerstviering, waarbij de vreugde om het feest de
kinderlijke onbevangenheid tot het verhaal in op-
kinkhoest
slijmhoest
Gebruik toch Abdijsiroop,
die de vastzittende sljjm
direct zal doen loskomen,
borst en keel verzacht en
Uw hoest zal doen ophouden.
Vanouds beproefd bij hoest,
griep, bronchitis, asthma.
AKKER'S
(Adv. Ingez. Med.)
Stadsschouwburg: „De Mallemolen" door Cor
Ruys' Cabaret en Kleintooneel, 7.30 uur.
Gem. Concertzaal: Radio-dansorkest Klaas van
Beek, 7.30 uur.
Geb. H. J. M. V.: Literaire Club. Lezing Anne H.
Mulder, 7.30 uur.
Rembrandt Theater: „Fraulein Dokter", 2.30,
,30 en 8.45 uur.
Palace: „De Huwelijkszwendelaai'", 2, 6.30 en
.45 uur.
Luxor Theater: „De dans des Doods", 2.30, 6.30
en 8.45 uur.
Frans Hals Theater: „De eeuwige Jood", 2.30,
.30 en 8.45 uur.
Spaarne Theater: „Carnaval te Weencn", S uur.
Moviac: „Geheimen van het oerwoud" (laatste
doel) en journaal van 12 uur af.
Kunsthandel Leffelaar: Tentoonstelling werken
|Cees Bolding, 105 uur (Zondag 24).
ZONDAG 30 NOVEMBER
Palace: „Drie en Christine", 11.30 uur.
Rembrandt Theater: de origineele Olympiadefilm,
111.30 uur.
Stadsschouwburg, Wilsonsplein: Tweede Kamer-
miiziekmiddag van Toonkunst, piano-matinée Edu-
jardo dol Pueyo, 2.15 uur.
Café-Restaurant Brinkmannliteraire matinée
niet prof. dr. A. G. van Ha,mei, 3 uur.
Gebouw St. Bavo, Smedestraat: Poppentheater
,Klein Duimpje", 2 en 4 uur.
Gebouw „De Nijverheid", Jansstraat 85: Rede
predikant B. Slond, 2.30 uur.
Rembrand Theater: „Fraulein Dokter". 1.30, 3.45,
6.30 en 8.45 uur.
Palace: „De Pluwelijkszwendelaar", 1.30, 3.45,
30 en 8.45 uur.
Fans Hals Theater: „De eeuwige Jood", 2, 4.15,
6.30 en 8.45 uur.
Luxor Theater: „De dans des doods", 1.30, 3.45,
6.30 en 8.45 uur.
„.aarne Theater: „Carnaval te Weenen", door
loopend voorstelling 1.30-3.30 en 6.30 uur.
I Moviac: „Geheimen van het oerwoud" (laatste
deel) en journaal van 12 uur af.
Kunsthandel Leffelaar: Tentoonstelling werken
'Cees Boldingh, 24 uur.
MAANDAG 1 DECEMBER.
Stadsschouwburg: „Verwikkelingen in Grand Ho-
lel" door oud-leerlingen Ver. Christ. Lyceum, IS'
ir.
Bioscooptheatei's: Voorstellingen der middags en
dea avonds.
Kunsthandel Leffelaar: Tentoonstelling werken
Cees Bolding, 105 uur (Zondag 24).
Nachtdienst Apotheken
De volgende apotheken te Haarlem zijn van des
avonds acht tot des morgens acht uur (ook op
Zondag) geopend:
Apotheek Van Rijn N.V., Kleine Houtweg 15,
Tel. 10539.
Firma C. G. Loomeyer en Zoon, Zijlweg 34. Tel.
jl2495.
Sclxoterbosch Apotheek, Rijksstraatweg 19, Tel.
12711.
Te Heemstede is geopend:
Heenxsteedsche Apotheek, Binnenweg 98, Tel.
16197,
EM MAAK HET OEN SINT GEMAKKELYK I
door P. v. d. HEM.
rechten luister zet. Verscheidene dagen lang viert en
herdenkt men er de komst van liefde, genegenheid en
waardeering tusschen de menschen, het licht dal. niet
kan worden uitgedoofd, ondanks alles en dat het zui
verst brandt in den beperkten kring van wie op het
land, als meesters of als dienaren, dagelijks met
elkaar verkeeren.
Van zulk Zweedsch Kerstfeest vertelt mevrouw
Basenau-Goemans zelve in het eerste der twintig
Kerstverhalen, die zij ditmaal bundelde en die, ge
lezen of voorgelezen in den familiekring in de vóór
laatste week van December, velen bekoren zullen, die
gaarne zich eenige uren willen afwenden van de be
kommernissen des levens.
En na dit verhaal van haarzelve laat zij er andere
volgen, vertaald of nagevolgd, verscheidene uit het
Zweedsch, waarbij ik in het bijzonder de aandacht
vestig op de drie Kerstverhalen van Carl Larsson y
By, doch waaronder er ook zijn, die uit de Ameri-
kaansche en Finsche litteratuur genomen of aan oud-
Fransche legenden ontleend zijn.
De samenstelster van dezen bundel, die naar mij
dunkt een velen welkom Kerstgeschenk zal zijn, heeft
de reeks gesplitst in verhalen die voor jong en oud,
voor ouderen of' voor kinderen geschikt zijn. Dat zij
het overigens gevoelige verhaal van Jeanna Oterdahl
„Het meisje dat op Kerstmis schreide" in de laatste
rubriek opnam kan bevreemden wien het toeschijnt,
dat de inhoud daarvan voor „kinderen" éen étage te
hoog ligt. Maar dat zou dan ook de eenige opmer
king zijn, die ik óver dit feestboek wil maken.
J. H, DE BOIS.
Winterhulp Nederland, afd. Haarlem
Weer een éénpansmaaltijd
De plaatselijke Directie van Winterhulp schrijft: Op
Zaterdag 6 December, des namiddags 6 uur, za.l we
derom een éénpansmaaltijd worden gehouden in de
Gemeentelijke Concertzaal, Lange Begijnestraat te
Haarlem. Distributiebons behoeven hiervoor niet te
worden afgestaan.
De kosten daarvan bedragen f 0.50 per persoon;
kinderen beneden 14 jaar f 0.25.
Zij, die wegens het groote aantal aanmeldingen op
lö^dezer niet aan den toen gehouden éénpansmaaltijd
kónden deelnemen, zullen nu in de eerste plaats ge
legenheid krijgen aan dezen maaltijd aan te zitten.
Een groot aantal personen, dat om financieele re
denen niet in staat is de kosten van den maaltijd zelf
te dragen, zal in de gelegenheid worden gesteld daar
aan gratis deel te nemen. Zij. die hiervoor in aan
merking wenschen te komen, gelieven zich, evenals
voor den betaalden maaltijd, hiervoor vóór 3 Dec. a.s.
op te geven aan het plaatselijk bureau van Winterhulp,
Ged. Oude Gracht 47, onder opgave van het adres
en het aantal personen. Voor zoover daarvoor gele
genheid bestaat zullen dan tijdig de noodige toegangs
bewijzen aan de betrokkenen worden toegezonden.
Zij, die niet zelf aan den maaltijd kunnen deelne
men worden verzocht een bedrag beschikbaar te stel
len voor de gratis deelneming door anderen.
Op denzelfden dag, des namiddags 12V2 uur, zal aan
een aantal daarvoor in aanmerking komende school
kinderen op dezelfde plaats een gratis maal worden
aangeboden. Ook hiervoor beheeven geen distributie
bons te worden beschikbaar gesteld.
Zij, die voor dit doel een bijdrage wenschen te
schenken, worden uitgenoodigd dit.te doen door stor
ting of overschrijving op de gix-orekening van den
penningmeester van de plaatselijke afdeeling van
Winterhulp no. 395300, onder aanduiding waarvoor de
overmaking geschiedt.
NAAMSVERANDERING VAN EEN SCHOOL.
De burgemeester van Haarlem heeft naar aan
leiding van een brief van den secretaris-generaal van
het departement van Opvoeding. Wetenschap en
Cultuurbescherming besloten, de Beatrixschool aan
de Gilles Schoolmeesterlaan 3 aan te dulden met
den naam „De Ruyterscliool".
Goede receptjes
Hoe maak ik zelf een sterke
rheumatiek-olie.
Alles wat U noodig heeft om
deze doeltreffende rheuma
tiek-olie te maken is een
schoone flesch, 85 gram ter
pentijn of brandspiritus en
15 gram Rheumagic-olie (ge
concentreerd! die beide ver
krijgbaar zijn bij Uw eigen
apotheker of drogist. Rheu
magic-olie wordt verkocht
tegen den vastgestelden prijs
van 66 cent. Dus, met de 85 gram terpentijn of
brandspiritus bent U voor ongeveer drie kwartjes
klaar. Even goed schudden en Uw rheumatiek-
olie is gereed. Bevochtig de pijnlijke plaatsen
zonder te wrijven of te masseeren en de pijn ver
dwijnt onmiddellijk. Loop langs Uw apotheker of
drogist en haal de twee bestanddeelen vandaag
nog in huis.
(Adv. Ingez. Med.)
Dr. S. VAN MESDAG OVERLEDEN.
GRONINGEN, 28 November. Hedenmorgen is in
het Diaconessenhuis te Groningen na een langdurige
ziekte in den ouderdom van 72 jaar dr. Synco van
Mesdag overleden. Wijlen dr. Van Mesdag was in Gro
ningen een zeer bekende persoonlijkheid, hij was
o.m. een lange reeks van jaren werkzaam als school
arts in de gemeente Groningen,' en als geneesheer
verbonden aan de strafgevangenis en de voormalige
tuchtschool in Haren. Hij was voorts gedurende eeni
ge jaren privaat-docent in de faculteit der rechtsge
leerdheid en verbonden aan de reclasseering.
eenige Pannen op elkaad
KsPOKT UITEV^ST EU I IN
DOET u HET OOK/
s?
(Polygoon-Seym)
Met een verlegen glimlach om de lippen betrad de
nieuwe passagier, een klein, bleek mannetje, niet
schutterige bewegingen, het achterbalcon van de
Amsterdamsche tram. Hij had al dadelijk tegen de
treeplank gestooten en „pardon!" gezegd tegen een
der op het balcon staande passagier, dien hij lioe-
lemaal niet aangeraakt had en die hem even ver
wonderd had aangekeken.
De conducteur was nog achter in de tram bezig
geweest, maar naderde nu weer het achterbalcon.
Het kleine mannetje greep naar achterzak en werd.
zoo mogelijk, nog bleeker. Toen knoopte hij zijn
ovei-jas los, voelde in zijn broekzakken, in zijn vest
zak, waaruit hij alleen een sleuteltje te voorschijn
bracht en weer wegstopte, daarna in de binnen- en
buitenzakken van zijn overjas en zijn colbertje en
beklopte en bestreek zich op alle mogelijke plekken,
die maar eenigszins voor bergplaats in aanmerking
konden komen. Intnsschen prevelde en mompelde hij
voortdurend; zijn zenuwachtig bevende lippen lieten
telkens onverstaanbare zinnen door, waarvan slechts
nu en dan brokstukken tot de buitenwereld door
drongen, zooals: „Waar heb iksjonges nog an
toe,.... Daar...., nee...., o. wacht.... Nee, ook
niet.... dat ding nouop tafel....?" Tenslotte
nam hij zijn hoed af en streek zelfs over zijn keü-
nam hij zijn hoed af en streek zelfs over zijn lca-
rigen haartooi.
Toen was de conducteur bij hem en keek hem,
met zijn kaartentrommel in de linkerhand, klaar
om het gewenschte kaartje af te scheuren, afwach
tende aan. De passagier ging door met zich overal
te bekloppen. Toen er nog geen antwoord kwam,
zei de conducteur: ,,'n Gewone meneer of een
korte?"
„Korte? Gewone?" xxioixxpelde het mannetje. Toen
stootte hij plotseling uit: „Naar huis!"
„Wou u naar huis?" vroeg bedaard de conducteur,
die als man van ervaring dadelijk begreep, dat deze
passagier tactvol en kalm moest behandeld worden.
„Dat kan. Zegt u het maar".
„Ja, maar; 'k heb mijn port.... portemonnaie
vei-geten!" stotterde het mannetje.
„O, is het dat?" zei de conducteur. „Ja, da's
leelijk!"
Toen kreeg hij medelijden. „U bent pas opgestapt,
hè?" vroeg hij. „Nou, stapt u dan maar weer da
delijk uit en gaat u uw portemonnaie halen!"
Hij belde en bij de eerstvolgende halte viel de
steeds zenuwachtiger eix schutteriger wordende pas-
in het middelpunt der belangstelling zal staan. Om
stapte.
Toen hij op straat stond en eenige andex-e passa
giers, die bij de halte wachtten, de tram beklom
men. waagde hij nog een laatste poging. Snel be
klopte hij zich nog eens. knoopte zijn overjas los.
greep in zijn achterzak.... en haalde er de porte
monnaie uit!
Met het op het nippertje gevonden voorwerp in
de hand en met een yerblijd gezicht kon hij nog
juist, met hulp van den conducteur, als laatste zijn
plaats op de reeds weer In gang zijnde tram her-
„Bent u daar al weer?" vroeg de conducteur.
„Nou. u woont ook niet ver!"
„Nee", juichte het mannetje vroolijk. ,,'k Ben
niet thuis geweest. Hij zat tóch in mijn achterzak!"
„Zoo gaat het wel meer", nxerkte de conducteur
wijsgeerig op.
J. C. E.
Mislukte kwajongensstreek.
Een nogal vreemde kwajongensstreek hadden
twee Zaandaiximers uitgehaald. Om zich schadeloos
te stellen voor den aankoop van een tweedehandsch
auto, die naar hun meening niet zoo goed was als
de verkooper had gezegd, hadden zij eenige auto
banden van den verkooper meegenomen. Later had
den ze die banden bij een ander in consignatie ge
geven en toen werden £e verkocht. De officier ge
loofde niet veel van de lxeele geschiedenis en eisclxte
tegen beiden wegens diefstal 3 maanden gevange
nisstraf.
Vex-dediger mr. S. C. v. d. Wall betoogde daarop
in een uitvoerig pleidooi dat de verdachten inder
daad aanvankelijk den opzet hebben gehad den
autoverkooper slechts te plagen door de banden te
verstoppen. Eerst later hebben zij de banden in
consignatie gegeven. Op juridische gronden pleitte
mr. v. d. Wall tenslotte vrijspraak subsidiair een
zeer clemente straf in den vorm van een geldboete.
Na re- en dupliek van officier en verdediger ver
oordeelde de Politierechter de vex-dachten elk tot
f 100 boete.
CARILLONBESPELING TE HAARLEM.
Het beiaardsprogramma voor a.s. Maandag te
Haarlem luidt als volgt:
1. Prelude, E. Denijn.
2. Fantasia, St. Nees.
3. St. Nicolaas liedjes: a. „O. kom eens kijken",
b. „Zie ginds komt de stoomboot".
4. Chaconne, A. Durand.
5. Sonatine I, Pleyel.
Het programma voor a.s. Vrijdag is aldus:
1. Prelude en fuga, B. Franssen.
2. St. Nicolaas, Flor Alpaerts.
3. Sinterklaas is jarig; Zie de maan schijxxt; Sinter
klaas kapoentje.
4. Intermezzo, Jef v. Hoof.
5. Rondo, Pleyel.
Er zullen 3 Kerstbespelingen zijn te weten 24
December 's avonds van 7.30-8 uur, 25 Deceixxber
's morgens 9.3010 en 's middags 1212.45 uur.
De bespeling op 2en Kerstdag vervalt.
Jiütt Tlieuias
Sedert Dinsdag jl. werd te Grootegast de 40-
jarige gehuwde meelhandelaar J Hovingh vermist.
Men vreesde een ongeluk. Donderdag werd eerst zijn
rijwiel en eenige uren later het lijk uit het Diep op
gehaald.
Vrijdagmiddag is de 44-jarige K. A Kax-reman uit
IJselmonde, die behulpzaam was bij het opmeten van
schepen in Bolnes, uit een roeiboot gevallen en ver
dronken.
Dezer dagen is een Hagenaar het slachtoffer ge
worden van een reeds meer toegepaste bonnentruc.
Hij was in contact gekomen met den 32-jarigen los-
werkman B., die zijr. bemiddeling zou verleenen bij
den aankoop van 250 vetbonnen tegen een gulden per
stuk. Als verkooper zou optreden een grondwerker,
naar later bleek de 31-jarige H. De transactie zou
plaats hebben ergens in de binnenstad. De Hagenaar
behoefde slechts honderd gulden mee te brengen;
thuis kon hij het pakket met de bonnen dan inzien
en vervolgens het overige betalen.
De uitwisseling had plaats, doch thuis ontdekte het
slachtoffer, dat hem een pakket met waardeloos pa
pier in handen was gestopt. B. en H. zijn in bewaring
gesteld.
Punaise.
Deze week twee opgaven:
1. SPREEKWOORD-PUZZLE.
Een bekende zegswijze, bestaande uit 35 letters, te
vinden met behulp van de volgende aanwijzingen.
9, 24. 3, 23 Diploma.
14, 32. 21. 13. 22 Krachtwerktuig.
17. 28, 4, 34. 11, 29, 31, 19, 9. 26 Overheid.
20, 2, 22, 33, 15, 35 Volksvermaak.
30, 18, 24, 1. 5, 6 Verwarmingstoestel.
16, 24. 25, 18, 10 Waardevol bezit.
4. 13, 32, 15 Deel van Noord-Holland.
27, 2. 34, 7, 23 Beemd.
8. 19. 33. 15. 28. 12, 5 Plaats bekend uit den tijd
der kruistochten.
2. CIJFERPUZZLE
In bovenstaande figuur moeten de getallen van 3
tot en met 12 zoodanig worden ingevuld, dat de ge
tallen op elke rechte lijn steeds 24 tot som geven.
ZWARE MISHANDELING OM15 CENT!
Twee mannen, 62 en 38 jaar oud, kregen in de Lau
rierstraat te Amsterdam ruzie om een bedrag van 15
cent. De jongste wond zich tenslotte zóó op, dat hij
een schaaf pakte en den ander daarmee een klap te
gen het hoofd gaf. De getroffene zakte in elkaar en
moest in een ziekenhuis worden opgenomen; hij
bleek een zware hersenschudding te hebben gekre
gen De driftige man werd door de politie gearres
teerd.
KWALITEIT
munt uit door
SMAKELIJKHEID
BONERA-GOUDA
(Adv. Ingez. Med.)
9i.3).=VectdCiiiQ)
Het Famïliespooh
Meneer van Wendingen zat behaaglijk zijn familie
geschiedenis te lezen; het was opmerkelijk, ovex-woog
hij daarbij, hoe weinig boeiende bezigheden zijn voor
vaderen sinds ongeveer 1300 gehad hadden. Wanneer
er in hun vaderland iets aan de hand was waarbij zij
zich roem hadden kunnen verwerven, zaten zij net
in het buitenland en wel juist daar, waar toevallig
niets te beleven was; en zoodra zij terugkeerden lie
pen alle moeilijkheden op hun eind. Dat was dan ook
de x-eden, bedacht hij, waarom ze zooveel ophef maak
ten over dat spook, dat zich voor het laatst vertoond
moest hebben in 1862. Waarom zou het daarna nooit
meer tevoorschijn gekomen zijn? Dood. misschien. Of
gingen spoken niet dood? Meneer van Wendingen liet
de familiegeschiedenis op zijn knieën zakken en be
sefte dat zijn kennis van spoken zeer gering was. Hij
wenschte wel dat het spook weer eens zou verschij
nen, om hem inlichtingen te geven; negen-en-zeventig
jaren in afzondering was tenslotte meer dan genoeg.
Had het spook misschien een minachting gekregen
voor de eentonige levens van generaties van Wen-
dingen's en was het uit verveling in slaap gevallen?
Als dat het geval was, was het in elk geval ont
waakt, want het stond nu op den drempel, merkte
meneer van Wendingen plotseling. Het zag er als een
nogal stoffig geraamte uit en hij stond hoffelijk op om
het te begroeten.
„Ik kwam maar eens aanwaaien", zei het spook,
slecht op zijn gemak.
„Gezellig", zei meneer van Wendingen hartelijk.
„Hoe gaat het er mee sinds de laatste negen en ze
ventig jaar?"
Deze vlotte ontvangst deed het spook tot rust ko
men. „Nou, zoo'n gangetje, hè", zei het. „Niet veel
uit geweest den laatsten tijd."
„Sinds 1862 al niet, geloof ik", antwoordde meneer
van Wendingen. „Gaat u zitten. Een sigaret?"
„Ach ja, graag", zei het spook. „Hoewel ik er na
tuurlijk niet veel aan heb; de rook verdwijnt al door
mijn wangen."
„Is dat nou niet hinderlijk?" vroeg meneer van
Wendingen, „Zoo niets meer te proeven of te ruiken?"
„In het begin is het vrij onaangenaam", gaf het
spook toe. „Maar ach, je went daar in duizend jaar
wel aan."
„Natuurlijk, natuurlijk."
„En ik heb niet alleen last van mijn spook-zijn.
Er zijn een heeleboel dingen waar ik van vei-lost ben.
Honger bijvooi'beeld en dorst en verkoudheid en ge
vaar voor infectie."
„Dat moet wel heel prettig zijn. Het bevalt u zeker
wel, dit leventje."
„Ja, uitstekend. Een leventje is het overigens eigen
lijk niet."
„Nee, maar wat is het wel?"
„Tja. wat is het wel?"
Meneer van Wendingen voelde dat de conversatie
het doode punt bereikt had; vreemd, vond hij, daar
zat je nou zoo te verlangen naar de verschijning van
het spook en als het kwam wist je eigenlijk niet wat
je moest zeggen. Daar stak het zijn sigaret op. Ten
minste, dat probeerde het. „Ik was even vergeten dat
ik geen ademhaling meer heb", zei het verontschul
digend.
„Natuurlijk niet! Spijt me, daar dacht ik ook niet
aan. Waar woont u eigenlijk?"
„In een verborgen gang in den rechtervleugel. Ge
zellig is het niet, maar ja, wat kan ik verwachten?
De menschen denken altijd wel dat het erg voor hen
zelf is als ze met een spook te maken hebben, maar
aan de omstandigheden van het spook besteden ze
nooit eenige aandacht. De woningtoestanden onder de
spoken zijn verbazend slecht; maar daar trekt nie
mand zich wat van aan."
Meneer van Wendingen vreesde dat het spook heftig
zou worden en zei haastig: „Ik zal maar eens bellen
voor de thee. Ik kan u daar natuurlijk geen dienst
mee bewijzen?"
„Nee, inderdaad niet. Het loopt door me heen en ik
word er alleen maar nat van. En bovendien komen
er vlekken op uw stoel", antwoordde het spook met
ouderwetsche hoffelijkheid.
„Tja. dat is dan niet erg nuttig. Wel vervelend voor
u om die gezelligheid te moeten missen. Maar aan den
anderen kantgeen verkoudheid, geen last met in
fecties; heelemaal geen ziekte eigenlijk!"
„Nee. heelemaal geen", stemde het spook in en het
glimlachte, zonder te beseffen dat zooiets bij spoken
alleen maar sinister en geenszins innemend staat.
Toen werd er geklopt en de deur werd voorzichtig
geopend. Door een kleine kier al kwam een koude
luchtstroom en het gordijn voor een open raam
waaide even op.
Het spook sprong verschrikt overeind. „Aan niets
kunnen jullie menschen ook zelf denken", riep het
nijdig uit. „Omdat ik het nou zelf even vergeet te
noemen, hoeft u toch niet te denken dat ik ook tegen
tocht kan. Of dacht u soms dat ik in mijn tegenwoor-
digen toestand ook gevrijwaard was van gewrichts-
rheumatiek?"
Dadelijk daarop was het verdwenen.
3, 3. Ré
