BOLS
WASSERIJ KLEVERPARK
De vrees voor den afgrond
Santpoorterstraat 41
BESPARING DER TEXTIELPUNTEN
In mijn soep komt
het fijnste zout!
vooriaarslioedie.
is gc®n
„Pietje Bel"
échte koffie
KOFFIESURROGAAT
Telefoon 10131 Haarlem
Levert helder wasgoed met mlnimum-s! jtage dus:
FEUILLETON
door
MIG NON G. EBERHARDT.
Zij ging zitten en trok Jeanne naast zich. Zij' had
zitten lezen: allerlei tijdschriften en boeken lagen
naast haar op den grond verspreid. Lucie zag er
slecht uit.' Zij was bleek; er lagen wallen onder haar
porseleinblauwe oogen; haar lippen zagen blauw en
haar handen trilden een beetje.
Jeanne schrok er hevig van en voor een oogen-
blik waren Richard en Eve volkomen uit haar ge
dachten. Zij leunde naar haar over. Maar beste
tante, wat mankeert er aan? Bent u ziek? Vertelt
u mij eens.
Jeanne! Lucie's dikke handje greep koorts
achtig de hare. Zij wierp een blik op de gesloten
deur. Zij boog zich naar Jeanne over en fluisterde:
Ik moest wel vragen of je kwam, Jeanne. Ik
ik word vergiftigd. Ja ja, heusch, schat; kijk me
niet zoo vreemd aan. Ik ben volkomen helder, vol
komen bij mijn verstand. Maar fk ik wist niet
wat ik doen moest. Daarom heb ik gevraagd of je
kwam. Het, het is heusch waar, schat. Ik heb er
den dokter bij gehaald. Het is arsenicum. Vergift.
HOOFDSTUK IV.
De dunne witte gordijnen voor het breede raam
naast hen ritselden een beetje, bolden op en zakten
weer op hun plaats.
Lucie Abot was op vijfenzestigjarigen leeftijd op
een grappige manier kinderlijk. Haar ronde gezicht
vertoonde enkel vriendelijke, glimlachende rimpel
tjes. Haar porseleinblauwe oogen waren openhartig
en onschuldig. Ondanks de vele jaren die zij nu
ouder was, leek zij nog merkwaardig veel op haar
portret als twintigjarig meisje, dat beneden in den
salon hing mollig en lief en glimlachend, met een
mandje kunstbloemen naast zich.. Maar het leven
was ook wel zonder groote gebeurtenissen aan haar
voorbijgegaan.
Zij had als jong meisje aquarelletjes gemaakt, en
kopjes beschilderd efi geborduurd, en ze kon nog
steeds heel behoorlijk pianospelen. Jaren lang had
zij de correspondentie met heele familie onder
houden. Zij was nooit getrouwd geweest en had zich,
gewijd aan haar nichtjes Jeanne en Diane, die bei-,
den weezen waren; en nadat haar oudere broer
Jean Abot met Isabelle Lemain was getrouwd, had
zij ook Richard onder haar vleugels genomen. Zij
hadden allen yeel van haar gehouden en goedig
grapjes over haar gemaakt over haar kinder
lijkheid; haar bij wijlen scherpe tongetje; haar
lieve, maar toch wat komische airtje van gezag.
Maar Joanne zei nu: Maar tante, dat dat
is niet mogelijk! Verbeeldt u zich toch niet....
En zij dacht vlug en een beetje wreed: Hoe noe
men ze dat ook weer? Vervolgingswaanzin?
Lucie schudde energiek het hoofd. Het is geen
verbeelding. Het is driemaal gebeurd. Den eersten
keer wist ik het niet: ik voelde roe alleen maar mis
selijk en ik dacht dat ik iets verkeerds gegeten had.
De tweede maal vond ik het raar. Ik had dat
oude doktersboek nog; je weet wel, dat ik voor jul
lie ook altijd raadpleegde. Daar ging ik weer eens in
lezen, en ik kon niet anders vinden of het waren
symptomen van arsenicumvergiftiging. Maar ik
werd weer beter en ik concludeerde dat het natuur
lijk fout moest zijn. Maar ik besloot dat, als het nog
een gebeurde, lk er een dokter bij zou roepen,
iemand uit de stad. En toen toen gebeurde het
nog eens en ik heb een dokter uit Parijs geroepen,
en die heeft weer een ander in consult genomen.
En nu kan je zelf zien.... Zij gaf een tikje op
Jeanne's handen, als om te zeggen dat zij het zich
niet zoo moest aantrekken en ging naar haar hooge
ouderwetsche schrijfbureau. Het was afgesloten, zij
greep naar een sleutel die onder een klok van
Meissner porselein verborgen was en maakte het
bureau open.
Het bureau bleek propvol papieren en alle moge
lijke andere dingen; het leek wel of Lucie haar
heele leven nog nooit iets had weggegooid. Maar
zij was netjes ook, en reikte onmiddellijk naar een
enveloppe met getikt adres. Hier is het, zei ze.
Lees maar: het is het rapport van den dokter.
Jeanne las den brief: las nog eens en kon haar
oogen niet gelooven. Er stond Khel eenvoudig en
nuchter dat juffrouw Abot een arsenlcum-verglfti-
ging had gehad; dat het door hun laboratorium
proeven bewezen was. De proeven werden kort ei
technisch opgenoemd, met de waarschijnlijke hoe
veelheid die zij „bij ongeluk" naar binnen gekregen
had. Het was eigenlijk niet veel anders dan labo
ratorium-rapport in briefvorm. Er was maar één
zin, die eenigszins duidde op een zekeren twijfel of
ongerustheid van den dokter. „Daar een volgende
aanval van d^zen aard doodelijk zou kunnen zijn",
schreef hij. „raad ik u sterk aan, alle mogelijke voor
zorgen te nemen tegen een zich herhalen van deze
toevallige vergiftiging.
..Toevallig". Hij herhaalde het, als om er den
nadruk op te leggen dat, ofschoon hij als dokter
zijn patiënt moest waarschuwen, hij tegelijk zwart
op wit wilde zeggen, dat bij niemand van poging
tot moord beschuldigde.
Poging tot moord!
Maar dat is niet mogelijk!
Dat dacht ik ook. Maar je ziet....
Hebt u er' iemand iets van gezegd?
Lucie schudde energiek het hoofd. Nee. Ik
lk wist niet wat ik doen moest.
Zelfs niet aan Diane?
Nee. Ik heb aan je geschreven zoodra ik den
brief van den dokter had.
Maar waarom deed u dit?
Lucie antwoordde zachtzinnig: Begrijp je het
niet? Zij waren hier toen hetg ebeurde. Allemaal
Calvin. Diane, Richard, Eve. En als werkelijk iemand
tracht me te vergiftigen...
Er viel een lange pauze. Toen zei Jeanne:
Personeel.
Weer schuddei Lucie het hoofd. Ze zijn allemaal
nieuw. Toen het den tweeden keer ■•gebeurd was,
toen ik er zoo zeker van was, wat het was heb
ik gezorgd dat ze er allemaal uitgingen het heele
stel. Behalve natuurlijk oude Jonas, de tuinman.
Jonas was minstens al vijfentwintig jaar in hun
dienst. Hij woonde in het dorp. Gedurende de zomer
maanden kwam hij dagelijks op een geheimzinnig
vroeg uuraanzetten, scharrelde den heelen dag in
den tuin rond, om tegen donker even geheimzinnig
weer te verdwijnen. En in den' winter kwam hij
minstens eenmaal per dag kijken of er Iemand in
het gesloten huis. had 'ingebroken en of de steiger
niet door liet ijs was meegesleurd. Je kon je Jonas
moeilijk als gifmenger voorstellen.
Maar als het Jonas niet was Jeanne weigerde
haar gedachte ten einde te denken.
Hoe bent u het andere personeel zoo gauw
kwijt geraakt?
Ik zei aan Diane, dat zij onachtzaam en spil
ziek waren. Lucie zuchtte en kreeg een kleurtje over
haar eigen slimmigheden. Ik ben driemaal naar
beneden gegaan en heb het electrische fornuis aan
gestoken, zoodat het den heelen nacht brandde.
Tweemaal heb ik een flesch parfum omgegooid
van de duurste die Diane had. Ik ik heb allerlei
van die dingen gedaan. Na een paar dagen ontsloeg
ze ze allemaal, en liet uit Parijs anderen komen.
Maar maar het maakte geen verschil. Haar
schuldige, half beschaamde blos maakte plaats voor
bleekheid en haar blauwe oogen keken een beetje
kinderlijk angstig. Twee weken daarna' ge
beurde het weer. Dat was» toen ik den dokter liet
komen. Het personeel Is het dus niet. En ik ben
bang, Jeanne, dat dat het gèen toeval is. Nie
mand anders is ziek geweest.
Jeanne bevochtigde haar droge lippen. Zij vroeg
tamelijk schor: Hoe gebeurde het?
Ik denk, dat het in mijn eten gedaan werd,
als ik mijn eten boven liet brengen, zooals ik zoo
dikwijls doe. Ik ik weet niet hoe, tenzij ze het
blad telkens een oogenblik op de tafel in de hal
hc-bben laten sta.in. Arsenicum ze zeggen dat je
heel weinis proeft van arsenicum.
Heeft de dokter u niet aangeraden iets te
doen? De politie....
Lucie's handjes grepen weer de hare. Plotseling
verdween de kinderlijkheid en zij zei ernstig en
droevig, als een oude vrouw: Ik kon toch niet
naar de .politie gaan! Diane, Calvfn. Richard, Ri
chard's vrouw!
Jeanne zei langzaam: Eve is teruggekomen. Ze
ls een paar minuten geleden hier aangekomen.
Lucie ging overeind zitten. Eve! Maar ze Wilde
van hern scheiden. Ik was a! zoo blij.
Ze is van meening veranderd.
(Wordt vervolgd)
UW HUIS VERKOOPEN?
Dan eerst advies vragen bij
H. W. VROLIJK
Makelaar Taxateur.
Heussensstraat 16. Tel. 23693
SPECIALIST IN BELASTINGZAKEN
J. F. G. BODE, oud-ad].-Inspecteur der Dir. Belastingen
Accountant. RAAMSINGEL 34, TELEFOON 13615
Men zegt, dat 't iets typisch-vrouwelijks is, dat een
huisvrouw diep-in-haar-hart trotsch is op hetgeen zij kookt.
Dit maakt, dat tij eiken dag opnieuw weer haar best
doet, om iets lekkers op tafel te btengen. Zij weet hét...
een a&aa is gelukkig met een vrouw, die goed en met
pietier kookt. Daarom kiest tij met- zorg de beste
ingrediënten. Dus... als het op 't tout aankomt: natuur
lijk JOZO of NEZO van de K. N. Z. I
JOZO: btt fijnt, blanke keuken
zout; jodiumhoudtnd ter t*oe-
koming van krop (struma):
NEZO: betzelfde fijne keuken
zout, zonder jodium.
N.V. KON. NED. XOUTINDUSTRIE BOEKE^O - HENGELO
Neen, in alle ernst: U kunt heusch de kroon
kurken beter direct inleveren; want er is groot
gebrek aan kroonkurken-materiaal En hoe
zouden de Nederlandsche fabrieken de meer
dan 300 millioen flesschen luchtdicht moeten
afsluiten, als we de kroonkurken blijven weg
gooien? Daarom: haal ze góaf van de flesschen
en lever ze mèt die flesschen weer direct in!
Anders zitten we straks zonder kroonkurken
en dus ook zonder flesschen met hun heer
lijke, verfrisschende dranken!
Naast de kroonkurken zijn
ook de aluminium-sluitingen en
■capsules van belang. Lever ze
direct in bij melkboer, slijter i)f
kruidenier.'
Alle kroonkurken
direct inleveren l
difd 'an f' open,' -o'
da°""",nZ de kr<"""
'n P"ntd
kurk
Dus: voortaan alle kroonkurken en
aluminium-sluitingen inleveren!
,i„ruill in de
Lu l«"ro ,.„',|,.chl« °P""'
een goede I
gratis I»
PVBUCATtE VAN HET DEPARTEMENT VAN HANDEL NIJVERHEID EN SCHEEPVAART.
Die valt slechts enkelen uitverkorenen ten
deel. En laat om wel zijnzóó zeldzaam is
BOLS nu ook weer niet, schoon de aflevering
beperkt is en ge U daarin schikken moet.
Maar deze essentieele waarheid blijft
onverbrekelijk aan den naam BOLS
verbondende kwaliteit is niet veranderd,
die blijft ongerept. BOLS wijzigt niets
aan zijn recepten. Nu geldt eerst recht:
gedeelde BOLS is dubbele vreugd!
UW BOEKHOUDING MOET IN 1942
met het oog op de belasting richtig worden bijgehouden; dit
jaar heeft men soms nog met 'n schatting kunnen volstaan.
IN 1942 IS DAT BUITENGESLOTEN
Laat daarom uw boeken inrichten en bijhouden tegen
minimum prijzen:
voor kleine zaken en bedrijven 45 cents en 65 cents p. week,
voor Middenstandszaken en bedrijven vanaf 90 ct. p. week.
Schrijf onder no. 6908 bureau van dit blad.
oLse k/iuxlü tftm liet kiemende koten
Uw maaltijd smaakt met LUYCKS* mosterd
van voor-oorlogsche kwaliteit veel beter.
Gelukkig kunnen we nog ruim leveren,
Donderd. 1 Jan. aanv. 2.30 uur:
Groote Kindervoorstelling
De Vlegeljaren
van
's werelds grootste kwajongen
komt, persoonlijk meespelen.
De kinderen zullen
LACHEN, GIEREN, BRULLEN
Pr. 50, 40, 30 bel. inbegrepen.
PI. bespr. en kaartenverk. 's m.
vanaf 10 uur.
maar bij ons draait
de koffiemolen nog op
volle kracht, want in ons
koffiesurrogaat is nog
gemengd.
Wanneer U dan ook
^nJcalpc
éénmaal heeftgebruikt,
blijft U er steeds bij..
Verkrijgbaar bij iederen
Enkabé kruidenier
