Litteraire Kantteekeningen uAKKERTJE BioïïKih TOBIAS Shoestparels onnentö HAARL. DAGBLAD, Zaterdag 14 Maart 1942 De Kater en de Viool. Door Caroline Bos-Everts. Arnhem. Van Loghum Slaterus' U.M. Het is een beetje een vreemd boek. dat wij la- Geheel duidelijk is ons deze hoofdfiguur, deze «sn die een kater had een springlevende poes dan tegen wien hij diepzinnige gesprekken houdt over eigen innerlijke belevenissen, niet geworden. Tenzij wij in dien man een uit zijn evenwicht ge lagen mënsch willen zien, zooals de schrijfster dat blijkbaar bedoeld heeft. Die mensch is namelijk in #11 geestelijk en maatschappelijk isolement geraakt, waarvan hij zich slechts weet te bevrijden door dien kater van kant te maken. Want in dien kater jieeft hij een deel van zijn eigen wezen herkend, dat deel dus waardoor hij in een geestelijk slop geraakt j.en met den dood van den kater zal hij op norma ler paden kunnen terugkeeren en met een nieuw levensinzicht zijn weg herbeginnen. De lezer zal tan harte voor hem hopen dat hij daarin slagen mag, ionder nochtans van idéé te veranderen mei een Echtelijk pathologisch geval te maken te is'oben. Om tot dat hernieuwde inzicht te geraken ïelpt hem zijn viool, en zijn tot in het koppige op dreven muziekstudie schijnt als stimulans tot een itelijke wedergeboorte te kunnen dienen. Men dit alles van de schrijfster gaarne willen aan- 5men en van haar emst ten volle overtuigd zijn. poch er zal vermoedelijk bij velen een indruk van wrwarde demonstratie nablijven, omdat de gang van zaken bij dezen vreemden kattenvriend niet ronder eenige onsamenhangendheid en ongemoti veerde diepzinnigheid wordt bloot gelegd. Zoo men niet door het schrijftalent van mevr. Bos- Iveris voortdurend werd bezig gehouden, zou men nch misschien te spoedig van de verdere lectuur afkeeren. Onder den indrduk van niet zoozeer beet- {onomen te worden dan-wel voor een te mageren maaltijd een te heet vuur gestookt te' zien. Toch valt dat erg mee. Want de schrijfster heeft inderdaad wel liet een en ander op het hart al heeft nj het versmaad, klaarte te brengen in haar exposé, waardoor de onafwendbaarheid van hetgeen ge beurt, duidelijk is. Een opzettelijke vaagheid die door een onmiskenbare schrijfkundigheid iets be- joochelends en iets teleurstellends tevens heeft. Een tpmerkelijk boek is deze kleine roman zeker. H. C. Andersen. De Spar. H. C. An dersen. De Schaduw. Charivarius. De Slimheidskampioen. - Drie uitgaven van De Spieghel N.V. Amsterdam. Een drietal zeer smakelijk uitgegeven schriften tond ons deze uitgeverij. Mevrouw Nïjlandvan der Meer de Walcheren vertaalde voor haar de beide mooie verhalen van Andersen, waarvan hier boven de titels staan, terwijl van Charivarius diens vermakelijke dievenverhaal „De Slimheidskampioen" vrij naar Herodotus berijmd en door hem uitge werkt en van aanteekeningen voorzien in hetzelfde formaat en opmaak werd in het licht gegeven.. De lithograaf S. Moulijn teekende voor De Spar een aantal illustraties in de hier gewenschte sprook- ssfeer. Voor De Schaduw vond men in Cornelis 'eth een geestig verluchter, terwijl Frans ten Gast njn teekentalent op het oude Egypte afstemde om oen Slimheidskampioen van onzen stadgenoot nog isntrekkeiijker te maken. Een drietal werkjes die ah voor luchtige artistieke geschenkjes bij uitstek leenen. J. H. DE BOIS. PIANO-CONCERT VAN OSCAR VAN HEMEL. UTRECHT 13 Maart. De componist Oscar van Hemel btft dezer dagen een pianoconcert voltooid dat hij heeft ^edrasen aan den pianist Marinus Flipse. Het werk zal binnenkort zijn eerste uitvoering beleven. „De tijd van kwaaltjes, van pijntjes hier en pijntjes daar, is voorbij, daar doen we niet meer aan. Sedert AKKER TJES al die kwaaltjes op de gemakkelijkste manier uit den weg ruimen. Kiespijn, tandpijn, hoofdpijn, pijn in den rug en in de lendenen en die periodieke kwaaltjes waar wij vroeger onder zaten te zuch ten, beteekenen in dezen tijd niets meer, want AKKER TJES nemen die pijnen weg". De Nederlandsche Pijnstiller UITGAAN Heden ZATERDAG 14 MAART. Stadsschouwburg, Wïlsonsplein: „Achter hooge Buren" door Het Nederlandsch Tooneel. 7.30 ur. Gebouw Haarl. Kegelbond: Cabaret-revue, Daar top je vast van op", 7.30 uur. Luxor Theater: „Heimkehr", 2.30, 6.30 en 8.45 iliur. Frans Hals Theater: „Ich kenn' dich nicht und üebe dich", 2.30, 6.30 en 8.45 uur. Rembranat Theater: „De moderne blauwbaard", 230, 6.30 en 8.45 uur. Palace: „De getemde draak", 2.6.30 en 8.45 uur. Moviac: Gevarieerd programma, o.a. „Rose Marie jokt niet meer", van 12 uur af. ZONDAG 15 MAART: Gemeentelijke Concertzaal: Ledenconcert H.O.V. 130 uur. Rembrandt Theater: Olympiadefilm II, half twaalf. Stadsschouwburg: Dansmatinee Anika, 2.30 Uur. Stadsschouwburg: Revue „Elck wat wils". 7.2 uur. Gebouw Haarl. Kegelbond: Cabaret-revue „Daar nap je vast van op", 7.30 uur. Luxor Theater: „Heimltehr", 1.30, 3.45, 6.30 en 345 uur. Frans Hals Theater: „Ich kenn' dich nicht und üebe dich", 2.—, 4.15, 6.30 en 8.45 uur. Rembrandt Theater: „De moderne blauwbaard", 1.30, 3.45, 6.30 en 8.45 uur. Palace: „De getemde draak", 1.30, 3.45, 6.30 en «.45 uur. .Moviac: Gevarieerd programma, o.a. „Rose Ma lie jokt niet meer", van 12 uur af. MAANDAG 16 MAART: Stadsschouwburg: Revue „Elck wat wils", 7.30 Uur. Gebouw Haarl. Kegelbond: Cabaret-revue ■•Daar knap je vast van op". 7.30 uur. Bioscooptheaters: Voorstellingen des middags en to avonds. (In Palace hedenavond geen voorstel- hg). BEWAAR UW LEDIGE KRUSC li EN-FLACONS I Tot nu toe «on de verpanKing van Kruschen hier te lande nog regel matig als voorheen voortgang vinden. De voorraad Kruschen 's nog voor geruimen tijd voldoende doch glas schaarschte bemoeilijkt thans de levering. Daarom kan voortaan Uw apotheker ol drogist slechts Kruschen afleveren ndien U hem een onbeschadigde ledige Kruschen-flacon met deksel inlevert van gelijke grootte. Hij vergoedt U daarvoor 5, 3 of 2 ets. naar grootte Kruschen wordt uitsluitend verkocht in de bekende gele verpakking. VOOR DE VROUW Versieringen en sieraden. Ik heb die beige jurk van me blauw laten verven, vertelt Anneke, en nu ga ik haar nog wat opknap pen met een paar leuke knoopen, een kraagje of zoo iets, en dan heb ik fijn weer een nieuwe voorjaars- jurk. Maar als ze, thuisgekomen, de jurk te voorschijn haalt, blijken die opknapperijtjes toch niet zoo een voudig te zijn als zij zich dat heeft voorgesteld. Het vrij strenge witte kraagje geeft de jurk een saai en erg daagsch aanzien, de knoopen die ze erbij heeft uitgezocht maken de stof goedkoop en grof. en als ze met allerlei kleuren borduurkatoen komt aandragen, schiet haar opeens het woord „poesmooi" te binnen. Zulke problemen in de kleeding moeten vele vrou wen op het oogenblik oplossen, en dan nog niet alleen van haar eigen kleeren, maar ook van die van haar dochters, groot en klein. Zoo heeft de naaister een veranderd jurkje van de twaalfjarige dochter onderhanden, maar nu moet er nog iets op, want zooals hij nu is, is hij ronduit gezegd vervelend. Voor een of ander aardig steekje is het meisje al te groot, voor een sieraad nog te klein, een kraagje vindt ze zelf te afgezaagd, en nu moet er iets heel anders bedacht worden. Toen er voldoende kleedingstoffen te krijgen wai-en, was dit probleem niet zoo moeilijk: een goede mode plaat deed allerlei ideeën aan de hand en een aardig garneeringslapje was altijd wel voor weinig geld te vin den. vandaar het succes van de coupondagen die vele winkels hielden. Maar nu is dat anders, de veranderingen moeten worden uitgevoerd met het materiaal dat men nog heeft of desnoods met iets nieuws, maar óf het kost punten óf het is ook niet meer te krijgen in de kleur die men zich had voorgesteld. Dientengevolge is alles wat men aan sieraden bezit, of het nu kostbaar is of goedkoop, of een van het vele wat daartusschenin ligt, dit alles is veel waard voor het opknappen van jurkjes en toiletten die nog langer mee moeten dan tot heden toe Soms kan een goedkoop kettinkje in een goede kleur wonderen verrichten aan een jurk die juist zoo'n laat ste opfleuring broodnoodig had, en nu is het de kunst om de goede combinaties te maken. Over het algemeen behoort bij wollen kleeding een stevige versiering en bij alles wat van zij is, een fijner bijou, wat echter in zijn algemeenheid natuurlijk niet heeiemaal opgaat. Een zijden japon met een lange ketting met een groote hanger kan een even onver wacht goede combinatie zijn als een wollen jumper met een fijn speldje, quasi nonchalant ergens opge stoken. Maar over het algemeen hooren schitterende of fijne sieraden of die met steenen. hetzij echt of onecht, op zijden jurkjes, terwijl de wollen kleeding meer vraagt om frissche of bonte kleuren en om zware uitvoering. Bega ook niet de fout om een jurkje te willen ver anderen, omdat u er dan zoo'n mooie garneering voor heeft: dat is dezelfde dwaling als de man maakte, die een huis liet bouwen, omdat hij zoo'n pracht van een antieke kast had die niet tot zijn recht kwam. Veran der eerst het jurkje door het te vermaken of te ver ven. en ga er dan pas de versiering bij zoeken die erbij past. Voor het welslagen van de veranderingen is het noodig dat de versiering smaakvol en goed is: lukt dit niet dadelijk, doe er dan niet iets bij, dat er eigenlijk niet bij past, want u wilt het nu eenmaal dragen, dus dan maar half goed. Kijk dan liever eens op uw gemak rond, of er niet iets beters is te beden ken: als de verandering daardoor goed wordt, doet het er niets toe of het toiletje twee weken eerder of later klaar is gekomen. E. E. J.P. DE ARMENRAAD TE HAARLEM IN 1940 Aan het heden verschenen jaarverslag over 1940 van den Armenraad te Haarlem ontleenen wij, dat de Armenraad in genoemd jaar samengesteld was uit vertegenwoordigers van 118 instellingen op het gebied van weldadigheid. Advies werd uitgebracht betreffende het plaatsen op de lijst van Instellingen van Weldadigheid van de Diaconie der Vrije Evangelische Gemeente en de afd. Sociale Zorg van de N. S. B. Geadviseerd werd af te voeren van de lijst de vereeniging „Het mosterdzaad" en de vereeniging „Kindervoeding". De ondersteunden van Maatschappelijk Hulpbe toon werden door een tiental huisbezoekers be zocht. De geneeskundige armverzorging strekte zich uit tot 3601 volwassenen en 2975 kinderen. Het vorig jaar beliepen deze getallen resp. 4019 en 3377. In diverse gasthuizen en dergelijke inrichtingen w,er- den opgenomen 5490 personen. Bovendien was er op 1 Jan. 1940 een bestand van 756, zoodat in 1940 6246 personen voor rekening der gemeente werden ver pleegd. Door den Gem. Dienst voor Maatschappelijk Hulpbetoon werd in 1940 als steunbedrag aan va lide werkloozen uitgekeerd 863.278.88 of gemid deld 10.81 per week per steungeval. De uitkee- ring aan invalide armlastigen bedroeg 781.909.77 of gemiddeld 8,47 per week per steungevaL Ten slotte zij medegedeeld, dat op 31 Dec. 1940 4586 personen te Haarlem ingevolge de Invalidi- teits- en Ouderdomswet een ouderdomsrente geno ten. De uitgaven van den Armenraad beliepen in 1940 28.023,21. De ontvangsten bedroegen 1.405.49, zoodat ten laste van de gemeente Haarlem werd ge bracht een bedrag van 26.617.72. REGELING VAN ARBEIDSVOORWAARDEN VOOR DE DRUKINKTINDUSTRIE. In de Staatscourant van Vrijdag is een beschikking op genomen van het college van rijksbemiddelaars, houden de een regeling van arbeidsvoorwaarden voor de druk inktindustrie. Bij deze regeling zijn de gemeenten verdeeld in drie gemeenteklassen. Het loon voor gehuwde manne lijke arbeiders van 23 jaar en ouder en voor ongehuwden van 25 jaar en ouder is voor deze drie klassen respectieve lijk bepaald op 1 27.—. f 25.— en f23.—. Het loon voor jeug digen is vastgesteld op een percentage van het loon voor volwassenen. De arbeiders zullen per jaar een week vacantle genieten. Over feestdagen zal het loon worden doorbetaald. Voor het overige bevat de regeling bepalingen betref fende .oonbetaling, overwerk vergoeding, geoorloofd verzuim en beëindiging der dienstbetrekking. De regeling treedt in werking met ingang "an 16 Maart 1942. LANGS PE STRVVT GALANTERIE. Dit is de geschiedenis van een keurige oude dame en een galant johgmensch. De kleine, oude dame, met het pientere gezichtje onder het zwarte hoedje slol'te op twee te groote overschoenen door een der met het lekkere mid- dagzonnctje alweer bemodderde Amsterdamsche hoofdstraten. In een der zijstraten, loodrecht staande op de richting, waarin de oude dame zich behoedzaam voortbewoog, naderde een moeder, die een kinder wagen voortduwde. Of nu de oude dame voor niets anders aandacht had dan voor de modder op den weg, of dat de moeder met den kinderwagen zwaar liep te denken over haar dagelijksche zor gen. weet ik niet. Hoe dit zij: beiden letten niet goed op toen zij het kruispunt genaderd waren. Even later klonk een gilletje van de oude dame: 'n botsing was het gevolg geweest van beider on oplettendheid en een wiel van den kinderwagen was over een voet van dc oude dame heen ge reden en had haar overschoen gemolesteerd. Na dat beiden eerst even boos gekeken en daarna met een paar verontschuldigende woorden en een vergevenden glimlach van elkaar waren gegaan, ging elk haars weegs. Het oudje was wel niet gewond, maar toch liep zij nu op haar groote over schoenen nog moeilijker dan eerst. Vooral de lin kerschoen slofte nu nog veel erger dan daar straks. De dame deed eenige vergeefsche pogingen om te bukken en verandering in den voor haar lastigen toestand te brengen, maar haar stramme leden weigerden haar daarvoor den dienst. Met moeite richtte zij zich op uit haar buk kende houding. Zij slofte weer eenige passen door, maar het ging niet: zoo kon zij niet blijven voort sjokken! Zij liet haar blikken door de straat waren en zag een iongmensch voor een winkel staan. Zij sukkelde er heen. „Och meneer!", zei ze allervriendelijkst. „Wilt u misschien zoo goed zijn, mij even te helpen? Ik heb een aanrijding gehad. Iemand heeft met een kinderwagen over mijn voet heen gereden. En nu is de sluiting van mijn overschoen los gegaan!" De jonge man bleek een welwillend en keurig jongmensch te zijn. Hij bukte zich en tilde met zijn linkerhand de rok van de dame iets op en trok met de rechterhand de ritssluiting van de overschoen dicht. „Alstublieft mevrouw!" zei hij glimlachend. „Dank u wel, dank u wel!", zei de oude dame, vriendelijk en dankbaar. „Tot uw dienst, mevrouw!", antwoordde de jonge man vroolïjk. Of hij misschien liever had gezien, dat de dame een héél stuk jonger was geweest? Dat is niet bekend geworden, nieuwsgierige lezer! J. C. E. CHOCOLADE ^SUIKERWERKEN 4/ 7^ KWALIT KWALITEIT munt uit door SMAKELIJKHEID BONERA-GOUDA 3c PAEDAGOGISCH CONCERT H.O.V. Van de serie paedagogische concerten der H.O.V. in dit winterseizoen, onder leiding van, en met verklarende toelichtingen der Muziekwerken door den dirigent, den heer Marinus Adam, zal thans het laatste worden gegeven op Dinsdag 17 Maart a.s. te 19.30 uur in de groote zaal van het Ge meentelijk Concertgebouw te Haarlem. In verband met den komenden Beethoven- cyclus der H. O. V., eveneens te geven in bovengenoemde Concertzaal w*elke vijf concer ten zal omvatten, o.a. de 9de Sinfonie met Slot koor. en welke respectievelijk door beide dirigen ten der H.O.V. geleid zullen worden en zullen plaats hebben op de data 14, 21 en 28 April, 5 en 12 Mei a.s., zal op bovengenoemd paedagogisch concert door den heer Marinus Adam de 5de Sin fonie in c kl. terts Op. 67 van L. v. Beethoven worden uiteengezet en uitgevoerd, welke Sinfonie echter geen deel zal uilmaken van den Cyclus. Verder zal op dit concert de Fantaisie pour Orchestre sur deux airs populaires Angevins van G. Lekeu (18701894) worden verklaard en uit gevoerd. Verwacht mag worden dat de belangstelling voor bovengenoemd Concert, wel extra groot zal zijn. daar thans ontegenzeggelijk meer dan vol doende bewezen is dat de paedagogische con certen een uitgesproken succes oogsten en vol komen aan het doel beantwoorden. Dat de Beethoven-cyclus ook in dit winterseizoen een evenement op muzikaal gebied zal worden en buitengewone belangstelling zal wekken, behoeft geen nader betoog. DE EERSTE KOMKOMMERS IN HET WESTLAND. NAALDWIJK 13 Maart Aan de velllngvereeniging „Honselersdijk" zijn de eerste komkommers uit het West- land aangevoerd door twee kweekers. De komkommers brachten 50 cent per stuk op. OUDE MAN BEROOFD. EDE 13 Maart. Toen de 84-jarige J. S. zich even te rusten zette op een bank en daarbij een oogenblik zijn portemonnale voor den dag haalde, zag een naast hem gezeten persoon kans daaruit 3 bankbiljetten van f 10,— weg te nemen. De dader, M., een man in rijksdienst, kon door de politie worden gepakt en zal moeten boeten voor zijn snoode daad. Wees "ZUWlö MCT UW TE*Tvei (Po!rfOon-Le«H>k«*) Luxor: Heimkehr De film Heimkehr brengt de diep aangrijpende lotgevallen van de Rijksauitschers in het voor malige Polen. Hetgeen hier op het doek verschijnt is geschiedenis van nog geen of nauwelijks drie jaar geleden. De spanning lusschen Duitschland en Polen had haar hoogtepunt bereikt en in Polen had dit een onderdrukking van de Duitsche min derheid ten gevolge, die het karakter van de grof ste kwelling drceg. Vèrzet noch protest daar tegen baatte, verzet van de beroofde, mishandelde Duitschers tegen hun onderdrukkers noch protest van den Duitschen gezant bij minister Beek. Iedere dag bracht nieuwe daden van terreur en mishandeling, totdat de oorlog aan dit alles een einde maakte. Een plaats in Wolhynië is het tooneel van de geschiedenis, die „Heimkehr" in beeld brengt. Het Poolsch bestuur oefent een waar schrikbewind uit jegens de Duitsche kolonie.waarvan de eigendom men ieder oogenblik gevaar loopen en welker leden het hard te verduren hebben. Zoo wordt, als een gendarmeriekazerne noodig is. een Duit sche school, eigendom der Rijksduitschers, zonder vorm van proces in beslag genomen en de in ventaris verbrand als begin van een nu dagelijks in omvang toenemende vervolging van al wat Duitsch is, zoodat het geen wonder is, dat onder de geplaagde lieden een paniekstemming ontstaat. Onder deze verschrikkingen houdt Marie Thomas een onderwijzeres aan de in beslag genomen school en dochter van een medicus, het hoofd koel. Zij waarschuwt haar landgenooten voor onberaden stappen, bepleit hun belangen bii den burgemeester en volhardt zelfs als haar verloofde door de opge hitste Polen wordt vermoord. Haar offer is echter vergeefsch. De terreur neemt in omvang en hevig heid toe en het slot is, dat de geheele Duitsche kolonie gevangen wordt gezet in een kerker, waar de kwelling thans haar hoogtepunt bereikt. Niet temin blijft Marie, die met haar blindgeschoten vader het lot der overigen deelt, den radeloozen Duitschers moed inspreken en als de nood het hoogst gestegen is klinkt het luchtalarm, dat de komst der Stuka's aankondigt. Eenige uren latei- is het oogenblik der bevrijding aangebroken. Nog eenige jaren later en de zwaarbeproefde lieden kunnen naar het vaderland terugkeeren. Het is, als gezegd, een sterk aangrijpende film, waarin een volledig heeld wordt gegeven van al waartoe nog maar zoo kort geleden haat en ver dwazing in Polen hebben geleid. Daartoe draagt het spel van Marie (Paula Wesseley), de vader (Peter Petersen) en Launhardt (Attila Hörbiger) in ruime mate bij. Doch ook de massa-regie van Gustav Ucicky verlevendigt het besef, hoeveel onverdiend leed er in Polen geleden is. Daarom is Heimkehr meer dan een spannende film geworden, n.l. een document dat een bijdrage levert tot de verklaring van de uitbarsting van September 1939. F. C. DERKS. Moviac: Als de dorpsmuziek speelt Van het gevarieerde Moviac-programma dient vooral het door Dr. Ludwig Kayser met veel zorg en liefde opgenomen filmpje: „Als de dorpsmu ziek speelt" met eere te worden genoemd. Men krijgt hierdoor een uitstekenden indruk welke be langrijke plaats de muziek in het Salzburger volks leven inneemt. Ook fotografisch een bewonderens waardig filmpje. Frisch en sportief is het sport- filmpje „Lachend leven", waarin vroolijke meisjes rhythm ische gymnastiek beoefenen en eenige aar dige dansen uitvoeren. Een komische tweeacter draagt tot titel „Rose Marie jokt niet meer" en inderdaad is men daarvan, na het zien van dit filmpje overtuigd. In het binnenlandsch nieuws zijn we ojn. getuige van de installatie van den nieuwen Commissaris der provincie Groningen, van een cabaret-voors tel ling ten bate van de ge wonde Nederlandsche militairen en van een ijs- revue in de Apollohal. In het buitenlandsch nieuws volgen we den Spaanschen Caudillo Franco op een reis naar Catalonië en zien we hoe de Duitsche- en Italiaansche luchtmacht Malta 'onder vuur neemt. B. KORSTEN. Gebruik dan Biomab de aloude vloeibare krachtvoeding, met vitaminen en kalkl &uuAt van Aoïtn." Rembrandt: De moderne Blauwbaard Waarom deze film in het Nederlandsch „De moderne Blauwbaard" heet, is niet recht duidelijk. Weliswaar is de acteur Bernd Flohr (Johannes Riemann), wiens doen en laten ons geschilderd wordt, even „sleetsch" in ziin vrouw-en als het ongure heerschap uit het sprookje, van eenige bloeddorstigheid is bii hem niet de minste sprake. Integendeel, de man doet zelfs alle moeite om het de vrouwen, waarmede hij huwt en waarvan hij prompt weer scheidt, in haar verdere leven zoo aangenaam mogelijk te maken. En met succes! Zooveel aanhankelijkheid ondervindt Flohr van zijn gewezen echtvriendinnen, dat hii een morgen in de week reserveert om ze alle zes te ontvan gen. Dat mag op zichzelf al als een uitzonderlijk feit aangemerkt worden, maar nog merkwaardi ger is het feit dat de verstandhouding tusschen de dames onderling niets te wenschen overlaat. De acteur ontvangt haar in gezamenlijke audiëntie en geen mensch zal bij het aanschouwen van dit montere gezelschap op de gedachte komen dat aan dit samenzijn zes tragedies ten grondslag liggen. De dames stellen zioh namelijk eenparig op het standpunt dat de jaren of maanden van het huwelijk met Flohr de gelukkigste van haar res pectievelijke levens uitmaakten! Er komt zich zoowaar nog een zevende vrouw „aanmelden", zoo dat men. indachtig aan het geluksgetal, een oogen blik meent dat Flohr nu eindelijk de „ware" ge vonden heeft. Edoch, het loopt anders, want de belangstelling van dit lieftallige meisje (Carola Höhn) blijkt in bijzondere mate uit te gaan naar Flohr Jr., die met zijn eeuwig jeugdigen vader de aangeboren charmes gemeen heeft. Niettemin bereikt de acteur toch de „goede zeven", al blijft het totale aantal van zijn ex-vrouwen toch op zes staan. Wie daarvan naderen uitleg wenscht, die ga in de komende dagen deze vroolijke geschie denis met eigen oogen zien. H. VOSKUIL. Palace: De'getemde draak Gravin Draak tot Drakenstein is de eigenaresse van de Drakenbrouwerij en van een mooi kasteel. Zij moet concurreeren met de „Zonne"-brouwerij die door de familie Carsten beheerd wordt. Ook Trude Carsten, een nichtje, is in de directie op genomen. Bij de „Zonne"-brouwerij vermindert aanvan kelijk de omzet omdat de Drakenbrouwerij een veel kundiger brouwmeester heeft en dus beter bier kan brouwen. Het is nu de taak van den jeug digen Frits Carsten, die zich voor een tooneel- speler uitgeeft, om dezen Jozef Bachmeier van de concurreerende firma afhandig te maken. Eerst gelukt dit niet, maar dan komt de vrouw in het spel. Trude Carsten wordt namelijk huis houdster bij de gravin en de brouwmeester wordt Veranderlijk weer.. Apotheken De volgende apotheken te Haarlem zijn van des 'vonds acht tot des morgens acht uur (ook op Zon- 03|) geopend Klinkhamer, Koninginneweg 69, 1009. Grijseels en Van Hees, L. Veerstraat 19, 11000. Frans Hals Apotheek, Frans Halsplein 1. 11180. Te Heemstede is geopend: Heemsteedsche Apotheek, Binnenweg 98. 1(187. Tel. Tel. LUCHTALARM TE PARIJS GEVOLG VAN MISVERSTAND. PARIJS, 13 Maart. Naar aan leiding' van een luchtalarm, dat vandaag in de Fransche hoofd stad werd gegeven, is het volgen de communiqué uitgegeven: Het luchtalarm, dat den 13en Maart in Groot Parijs is gemaakt en waarbij ook het Duitsche afweer geschut in actie is gekomen, be rustte op een misverstand dat door een nieuw Duitsch vliegtuig type werd veroorzaakt. Geen vijandelijk vliegtuig heeft het ge bied van Groot Parijs overvlogen of is ook maar tot de nabijheid dezer stad doorgedrongen. (D.N.B) PLATON HERSTELD VICHY, 14 Maart (D.N.B.) De minister van koloniën, admi raal Platon, is Vrijdagochtend van zijn verblijf aan de Cóte d'Azur te Vichy teruggekeerd en heeft zijn ambtsbezigheden her vat en tocJï opïeii em eehsteeiócA! Siroop Bonnema in geconcentreerde vorm. Ideaal voor op reis! •Fa. A.A. BONNEMA. APELDOORN verliefd op haar. Zoo brengt Trude na veel ver wikkelingen de verlangde fusie tusschen de beide brouwerijen tot stand, terwijl Frits Carsten het nichtje van de gravin, Helene. tot vrouw krijgt. Dan is de „Draak" (n.L gravin Drakenstein) ein delijk getemd. De rol van de gravin die voor geen kleintje vervaard is. wordt uitmuntend gespeeld door wijlen Adèle Sanarock. terwijl de guitige Lucie English en Joe Stöckel de beide andere hoofdrollen ver vullen. Een vroolijke amusementsfilm die geregisseerd werd door Franz Seitz. J. E. ANDREAS. Frans Hals: Ich kenndich nicht und liebe dich Een van de aardigste films van de oude garde is „Ich kenn dich nicht, und liebe dich" en dat is verklaarbaar waar de zoo populaire spelers als Magda Schneider, Willy Forst en Theo Luipen er de hoofdrollen in spelen en Geza von Bolvary de regie voerde. Het gegeven voor de film is heel aardig ge vonden. Een bekend, gevierd, jong componist (Willy Forst) is verliefd geworden op het portret van een jong meisje (Magda Schneider). Verliefd is hij tot nu toe eigenlijk doorloopend geweest, steeds even hevig, maar ook steeds even kortston dig. Nu hij zijn hart gezet heeft op dc on bekende schoone, voelt hij dat dit het ware gevoel is. Eindelijk komt hii door een ouden vriend achter den naam en het adres van zijn aange bedene. Zij woont in Nice, en voor den tempera mentvollen componist is het besluit al ras genomen hij reist naar Nice en hij zal daar contact met het meisje vinden. Zijn manager, die hem verge zelt, vertelt hem, dat toch elke vrouw, als je haar beter leert kennen, tegenvalt. Eerst lfjkt ze een engel, als je ze nog moet veroveren, maar als ze eenmaal haar doel bereikt heeft, dan komt haar ware aard pas boven. Nee. Napoleon wist het wel, die heeft gezegd: „Niemand is groot voor zijn kamerdienaar", en daar had hij groot gelijk in. Dit gezegde opent perspectieven voor den componist, Robert. Hij koopt den idealen kamerdienaar (Theo Lingen) omi teneinde zich er uit te laten smijten en dan biedt Robert zich in zijn plaats aan. Theo Lingen in zijn evoluties als kamerdienaar is on betaalbaar, jammer, dat zijn rol niet grooter is; hij is eenig. De opzet van Robert gelukt en ook zijn creatie als kamerdienaar mag er zyn. Met een ijskoud gezicht maakt hij de grofste fouten tegen de adat van het kamerdienaarschap, maar net wordt hem vergeven door dc ouders, omdat ze bang zijn dat hij ook plots zijn baantje op zal geven, zooals de vorige uitstekende dienaar het deed door het dochtertje, omdat ze het in haar hart zoo'n allercharmantsten jongen vindt. Hoe het geheel zich ontwikkelt, laat zich pret tiger en amusanter zien, dan vertellen en daarom volstaan we dan ook met ieder, die een gezellig uurtje wil doorbrengen deze week, aan te raden de lotgevallen van den verliefden componist en zijn inspiratie tot zijn compositie „Ich kenn dich nicht und liebe dich" te gaan aanschouwen. Men zal er geen spijt van hebben, ook al omdat de muziek zoo gezellig in het oor ligt. M. MEYERINK—LEEMAN. NEDERLANDSCHE BENOEMD TOT HOOGLEERAAR TE ISTANBOEL. LEIDEN. 13 Maart. Onze landgenoote, me juffrouw dr. C. H. Emilie Haspels is benoemd tot „charge de cours" in de archaeologie aan de uni versiteit van Istanboel. Mejuffrouw Haspels studeerde klassieke lette ren in Amsterdam (S.U.), waar professor Jan Six haar leermeester was voor archaeologie. Bii haar doctoraal examen koos zij archaeologie als een der examen-vakken, daartoe in staat gesteld door het toen juist in werking getreden academisch statuut. Door twee haar achtereenvolgens door het philo- logisch studiefonds te Utrecht toegekende stipendia was het haar mogelijk zich verder in het buiten land in de archaeologie te specialiseeren; in de eerste plaats in Oxford, waar zij werkte onder leiding van prof. J. D. Beazley, later ook te München bij prof. E. Buschor. Zij verbleef jarenlang in Griekenland, als „membre étranger" van de Ecole Frangaise d'Ar- cheologie d'Athènes en nam aldaar deel aan op gravingen van de Fransche, Duitsche en Engelsonc archaeologische instituten. Na de stipendia van het philologisch studiefonds te Utrecht werd haar tweemaal een toelage uitgereikt door het Utrechtsch universiteitsfonds, door welke bijdrage zij haar werkzaamheden in Griekenland kon voort zetten. In 1937 werd zij aangezocht om in Turkfje de leiding op zich te komen nemen van een opgra ving in Klein -Azië, welke uitging van het Institut Frangais d'archéologie de StambouL Deze opgra ving vond plaats op het terrein van de „Midas- stad", bij het z.g.n. „graf van Midas", in het antieke Phrygië. Bii het uitbreken van den oorlog moest dit werk echter gestaakt worden. Aan de rijksuniversiteit te Utrecht behaalde zij in 1935 den graad van doctor op een proefschrift over een archaeologisch onderwerp. In 1936 ver scheen haar Attic black-figured lekythoi, uitge geven door de Ecole francaise d'Athènes. een standaardwerk over een bepaalde klasse Grieksche vazen. Verscheidene belangrijke artikelen van haar hand vonden een plaats in Nederlandsche en buitenlandsché tijdschriften. Haar laatste werk de publicatie der vondsten bij de opgraving van de „Midasstad", is op het oogenblik ter perse. MOEDIGE REDDING VAN TWEE JONGENS DOOR 17-JARIG MEISJE. 's GRAVKNHAGE 13 Maarf. Vrijdagmiddag omstreeks half 7ca 7ijn twee Jongens, de achtjarige P. S. en de negen- Jarige W. H.. die op het Us liepen van de naast den Loos- dumschewcg loopende Vaart, ter hoogte van de Walnoot- straat. door het ijs gezakt Op het hulpgeroep van dc Ir» levensgevaar verkeerende Jongens begaf zich een Juist passeerend meisje, de zeventienjarige C. O., op het af brokkelende ijs cn zwom. geheel gekleed, naar de Jongens toe. Zij mocht er in slagen de beide knapen, met gevaar voor haar eigen leven, uit het water te halen. VERWIJDEREN VAN KRUISJES VERBODEN. De waarn. commandant der W.A. Opperheerban leider H. C. van 't Hoff schrijft in het Nationale Dag blad: „Aangezien wellicht uit de redevoering van kar». Voorhoeve, welke hij op 10 dezer te Utrecht heeft gehouden, de gevolgtrekking zou kunnen worden ge maakt. dat het verwijderen of doen verwijderen van kruisjes op de kleeding van mannen zou zijn toege staan, deel ik allen W.A.-mannen mede dat zulks tea •enenmale verboden is."

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Haarlem's Dagblad | 1942 | | pagina 13